تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر درمان اعتیاد افراد مراجعه کننده به کلینیک تهران

هدف از این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش گروهی مهارت های اجتماعی بر پیش آگهی درمان اعتیاد، بود.

بدین منظور از میان جامعه آماری افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد مراجعه کننده به کلینیک تهران به صورت مورد در دسترس، 20 نفر که شرایط ورود به این طرح را داشته اند، انتخاب شده و به صورت تصادفی و به طور مساوی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. در این پژوهش آزمایشی، از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. گروه آزمایش در معرض آموزش مهارتهای اجتماعی به مدت 10 جلسه 2 ساعته قرار گرفتند و گروه شاهد در لیست انتظار ماندند. از هر دوگروه، پیش آزمون و پس آزمون بعمل آمد. ابزار به کار رفته در پژوهش عبارت بود از پرسشنامه ACIS، آزمایشات بالینی جهت تعیین عود و لغزش. داده ها به کمک آزمون های آماری t زوجی، t مستقل و آزمون u من ویتنی تحلیل شدند.

پس از یک ماه پیگیری نتایج حاکی از آن بود که مهارت های ارتباطی و تعاملی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد افزایش معناداری داشته است. در گروه شاهد یک نفر پس از یک ماه دچار لغزش شد ولی هیچ یک از افراد در دو گروه عود نداشتند.

با توجه به یافته های موجود می تون از آموزش مهارتهای اجتماعی به عنوان روشی مناسب برای افزایش مهارتهای ارتباطی و تعاملی استفاده کرد.