چشم بد، چشم زخم، بی چشم و رو، شورچشمی، چشمک زدن... این آخری خیلی بی ربط بود، لطفا ندیده بگیرید! داستان ما خود چشم است؛ چشمی که با دیگر چشم ها رقابت می کند، می تازد، دودمان می دهد بر باد. اصلاچشم ندارد خودش را هم ببیند! به این دربی می گویند چشم و همچشمی. لابد برایتان آشناست!

اما چشم لایه های ظریف دارد، گاه تا عمق زندگی آدم پایین می رود، می سوزاند حسابی، دل را می گویم! همین چند شب پیش که فخری همراه همسرش از شب نشینی بازگشته بودند، پایش را سخت در لنگه کفشی کرده بود که پرده ها با مبلمان ست نیست، شاسی ماشینمان کوتاه است و... اصلااین خانه و زندگی از مد افتاده است، این هم شد زندگی! بحث بود تا