1 دونوسو در جایی از رمان «حکومت نظامی» می نویسد که پابلو نرودا متخصص این بود تا از مکان های بی نام ونشان جغرافیایی مشهور بسازد. ایسلانگرا... جزیره سیاه هم یکی از همین دست پخت های شاعرانه اما واقعی نرودا بود. این پرداخت های شاعرانه از همه طرف و در همه موضوعات قابل گسترش هستند. الگویی است از خلاقیت. تکنیکی که چیزها و جاها را از آن خود می کند. سرآمد تمام آنانی که این تکنیک را می شناختند، مارسل پروست بود که هم مکان را هویت تازه می بخشید و هم زمان مربوط به آن مکان را. اما پرسشی نیز به میان می آید و آن اینکه: آیا می توان امر سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را نیز از آن خود ساخت؟ آیا می توان به طغیان اجتماعی