دو سال پیش از دفتر جام جم با او تماس گرفتیم؛ تصوری نداشتیم از این که شاعر بزرگ، از چه روحیاتی برخوردار است. آیا ما را خواهد پذیرفت؟ آیا سوال هایمان ناراحتش نمی کند؟ یادآوری خاطراتش با دوست نزدیکش بیژن الهی و اشاره به تفاوت ها و شباهت های او به شاعر شعر دیگر، او را برخواهدآشفت یا خرسند خواهد کرد؟

با همه این تردیدها با او تماس گرفتیم و حرف زدیم... حرف زدیم و حرف زدیم و حرف زدیم؛ از همه جا و همه کس. و او بر همه تردیدهایمان خط بطلان کشید و همراه شد با اهداف و نیات ما از آن گفت وگو. از اختلاف نظرش در رابطه با جوششی و کوششی بودن نوشتن شعر با بیژن الهی تا باورش به این که احمد شاملو در برخی شعرهایش شاعری کاملا مذهبی است، از همه اینها گفت تا این گفت وگو با م.موید برای همیشه در خاطر ما باقی بماند.

م.موید را هم علاقه مندان شعر دیگر می شناسند چرا که نخستین شعرهای او همراه با شاعران شعر دیگر سال 1345 در «جزوه شعر» منتشر شد و هم علاقه مندان شعرهای آیینی بخوبی می شناسند چون در شعرهایش به آیین ها و سنت ها توجه ویژه دارد؛ البته مهم ترین نکته ای که درباره توجه او به آیین ها می توان گفت، تحولی است که او در تعریف چنین آثاری ایجاد کرده است.

شاعر اهل نجف که سال هاست در شمال و در جوار خزر زندگی می کند، چند سالی است مرتب شعرهایش را منتشر می کند و چقدر سعادت مندیم ما که در این سال ها زندگی می کنیم و می توانیم هر سال از نمایشگاه کتاب تهران با کتاب شعری از او به خانه بازگردیم. حالا اما بدانید بالاخره همه شعرهای او یکجا منتشر شده است؛ در دو جلد.

اسم این دو جلد کتاب «کارهای شعری» است. ناشری هم که دست به کار شده و این کار را کرده، از همان شماست: فرهنگ ایلیا. اگر شما هم مثل ما مشتاقید همه شعرهای م.موید را یکجا داشته باشید باید به مصلا، محل برگزاری سی ویکمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران بروید و خودتان را به غرفه نشر فرهنگ ایلیا در راهروی شماره 19 شبستان برسانید.