شکاف حاکمیت و مردم در ایران از یک سابقه تاریخی برخوردار است. البته می توان با یک ادبیات پوپولیستی و پروپاگاندا ادعا کرد هیچ شکافی هم اکنون میان حاکمیت و مردم وجود ندارد و شهر در امن و امان است. بویژه امروز با توجه به تنگناهای اقتصادی و فضای خاص بین الملل، ضرورت وفاق بیشتر میان مردم و حاکمیت بیش از گذشته محسوس است.

اگر یکی از اصلی ترین راه های عبور با هزینه کم تر از وضعیت فعلی را تقویت پیوند میان حاکمیت و مردم بدانیم پرسش این است که چگونه می توان این پیوند را برقرار و آن شکاف را رفو کرد. به نظر شما مهم ترین اولویت های حاکمیت، دستگاه ها و قوای مختلف در شرایط فعلی برای کاستن از بحران های اقتصادی، اجتماعی و امنیتی و ترمیم وضعیت فعلی چه باید باشد و از آن سو مردم و نخبگان در این باره چه مسئولیت هایی دارند؟