نازی ایزدی: انسان همواره براساس ترکیب زیبایی از عقل و احساس، زیست می کند. هر زمان به طور نابجا هر کدام، کمرنگ شود و آن دیگری به تنهایی جلوه گر می شود، در نهایت جایی در زندگی، این رنگ باختگی به نازیبایی نمایان می گردد؛ چرا که موزونی زندگی در ترکیب متعادل عقل و احساس است.

در جوامع و بویژه ایران، زن در برابر مرد به طور کلی به انسانی با ویژگی احساسی بودن معروف شده است و همچنین زن در برابر مرد به دلیل ظرافت در خلقت از قدرت بدنی کمتری برخوردار است. به نظر می رسد این دو دلیل، مستمسکی قرار گرفته است بر دستان افرادی که در حوزه اجتماعی، فرهنگی و نیز سیاسی فعالند اما هرگز نیازی ندیدند تا دانش خود را به روز کنند و واقعیت و تغییرات جامعه کنونی و زنان و مردان امروز را با بررسی پژوهشی دریابند.

حال آنکه زنان بسیاری هستند که تعادل وصف ناپذیری بین عقل و احساس شان حکمفرماست که براستی قابلیت این را دارد که از ایشان، برقراری چنین توازنی را آموخت. همچنین زنانی در اجتماع در حال فعالیتند که با پرورش قوای بدنی خویش طی سال های طولانی در حد قابل قبولی از عهده مراقبت و حفاظت خود برمی آیند، اما تاسف آنکه همچنان نگرشی قدیمی، کهنه و غیرواقعی بر ذهن افرادی از این دیار، سایه ای وسیع افکنده است. هنگامی که عقل و احساس در کنار هم و با توازن، حضور داشته باشند، تعادل درونی پایداری، موجودیت خواهد یافت و اگر نادانسته به یکی از آن دو، نابجا ارجحیت بخشیده شود نتیجه، خوشایند نخواهد بود. گرچه گاه یکی از این دو (عقل و احساس) لازم است بر دیگری پیشی بگیرد ولی آنکه کی، کجا، چگونه و به چه میزان، تدبیری می طلبد که زن و مرد، نمی شناسد و هر انسان آزاد اندیش با نگرش مستقل، امکان تشخیص این راهبرد را دارد. به امید روزی که فرزندان سرزمین مان را آزاداندیش و برای انسان بودن تربیت کنیم.