به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « سیاست خارجی ترکیه » در نشریات گروه « علوم سیاسی »

تکرار جستجوی کلیدواژه « سیاست خارجی ترکیه » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • عماد هلالات*، حمید حکیم
    بحران اوکراین از مهم ترین بحران های پس از جنگ جهانی دوم در اروپا است که محل نزاع قدرت های بزرگ و منطقه ای شده است. ترکیه به عنوان یکی از قدرت های منطقه ای در خاورمیانه و پیوستگی ژئوپلیتیکی به کانون نزاع به دنبال ایفای نقش استراتژیک در این بحران است. این پژوهش با کاربست روش کیفی مبتنی بر تحلیل توصیفی و از منظر واقع گرایی نوکلاسیک در پی پاسخ به این سوال است که سیاست خارجی ترکیه در قبال جنگ اوکراین تحت تاثیر چه متغیرهایی شکل گرفته است؟ فرضیه پژوهش این است که سیاست ترکیه در قبال بحران اوکراین، سیاستی متوازن و منفعت محور است که بر مبنای متغیرهای داخلی (حزب عدالت و توسعه، فرهنگ استراتژیک، نوعثمان‎گرایی، هویت شرقی، ارزش های غربی) و متغیرهای خارجی(عضویت در ناتو، اتحادیه اروپا، روابط با ایالات متحده، ژئوپلیتیک متفاوت) شکل گرفته و بر همین اساس ترکیه ضمن ایفای نقش میانجی گر بین دو طرف نزاع، حمایت نظامی- امنیتی از اوکراین با توجه به عضویت در ناتو، روابط گسترده با روسیه و عدم تحریم این کشور را در دستورکار قرار داده است. بنابراین ترکیه به عنوان یکی از بازیگران مهم خاورمیانه، بحران اوکراین را فرصتی مناسب برای ایفای نقش بیشتر در اروپا، عضویت در اتحادیه اروپا، همکاری بیشتر با روسیه و ایفای نقش متوازن کننده در بحران می بیند.
    کلید واژگان: واقع‎گرایی نوکلاسیک, سیاست خارجی ترکیه, روسیه, اوکراین, ناتو}
  • ولی گل محمدی*
    نوشتار حاضر با نگاهی به پویایی های داخلی و بین المللی به دنبال ترسیم چشم انداز کلیدی ترین مسایل و روندهای سیاست خارجی ترکیه است. ترکیه اردوغان چه برآوردی از نقش ملی و موقعیت بین المللی خود دارد و در صورت تغییر حکومت، چه دورنمایی در سیاست خارجی ترکیه پسااردوغان متصور است؟ تحلیل مهم ترین روندها و متغیرهای تاثیرگذار در شکل دهی به چشم انداز سیاست خارجی ترکیه چند گزاره کلیدی پیش روی ما می گذارد؛ نخست، فرهنگ راهبردی نوین ترکیه مرزبندی مشخصی بین دوست و دشمن ندارد و بر اساس پویش های محیطی و مناظرات سیاست داخلی الگوی اتحاد و دوستی و دشمنی آن دایم در حال تغییر است. در دهه گذشته، تحول کلیدی تمرکز وافر بر امنیت ملی و تثبیت جایگاه ترکیه به عنوان یک قدرت منطقه ای و مستقل از غرب بوده است که با لحنی قاطع در دیپلماسی و ابزارهای امنیتی-نظامی پیگیری شده است. دوم، جنگ در اکراین به طور فزاینده ای سیاست موازنه گری ترکیه را با چالش مواجه ساخته است؛ وضعیتی که ناگزیر عاملیت غرب ستیزی در روابط ترکیه-روسیه را با ابهامات کلیدی روبه رو کرده و دورنمای روابط آنکارا با روسیه و غرب را بازتنظیم می کند. سوم، روند عادی سازی روابط با کشورهای منطقه بیش از آنکه نمود یک چرخش در سیاست منطقه ای ترکیه باشد، ناظر بر بازتنظیم سیاست خارجی با پویایی های داخلی ترکیه و واقعیت های ژیوپلیتیکی مناطق پیرامونی است. در صورت به قدرت رسیدن احزاب مخالف، رهبران جدید از قلمرو نفوذ و منافع ترکیه در مناطق پیرامونی عقب نشینی نخواهند کرد، اما سیاست هایی که متاثر از ترجیحات شخصی و حزبی دولت اردوغان بوده متحول خواهد شد که احیای روابط با متحدان سنتی غربی در اولویت آن قرار دارد.
    کلید واژگان: انتخابات ژوئن 2023, تغییر حکومت, سیاست موازنه گری, منطقه گرایی فعال, سیاست خارجی ترکیه}
    Vali Golmohammadi *
    This writing seeks to outline key questions and trends in Turkish foreign policy, considering its domestic and international dynamisms. What is the appraisal of Erdogan’s Turkiye of its national role and international status and in case of a change in government, what will be the outlook of Turkish foreign policy in the post-Erdogan period? There are some key statements concerning Turkish foreign policy-making: First, Turkiye’s new strategic culture does not recognize a clear boundary between the friend and foe, as it constantly changes according to environmental dynamisms and domestic political debates. Second, war in Ukraine has made Turkiye’s balancing policy face a serious challenge as it has raised ambiguity in anti-Westernism in Turkiye-Russia relations. Third, instead of being a reflection of a turn in Turkish regional policy, the process of normalization of relations with regional countries largely represents a resetting of foreign policy with Turkiye’s domestic dynamisms and surrounding areas’ geopolitical realities. If the opposition parties come to power, the new leaders will not retreat from Turkiye’s spheres of influence in surrounding areas, but policies arising from Erdogan’s personal and partisan preferences will undergo change among which reviving relations with the traditional Western allies will be given priority.
    Keywords: June 2023 Elections, Change in Government, Balancing Policy, Active Regionalism, Turkish Foreign Policy}
  • جابر قاسمی*، علی مختاری، علی باقری دولت آبادی
    از اوایل قرن بیستم و با به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه، سیاست خارجی این کشور دستخوش تغییرات عمده ای شد و تلاش برای تنش زدایی با همسایگان و روابط مسالمت آمیز با جهان پیرامون به کانون استراتژیک دستگاه دیپلماتیک ترکیه تبدیل شد. در این راستا آشتی با سوریه در دستور کار سیاست خارجی قرار گرفت و دو طرف، همکاری اقتصادی گسترده ای را ایجاد کردند. اما بعد از جنگ داخلی در سوریه، آنکارا بتدریج راه حمایت از مخالفان حکومت بشار اسد را در پیش گرفت و پیامدهای آن بر سپهر داخلی ترکیه نیز نمایان شد. این پژوهش درصدد است با کاربرد الگوی نظری و مفهومی بومرنگ، پیامدهای داخلی سیاست خارجی ترکیه در سوریه را بررسی کند. یافته های پژوهش نشان می دهد که سیاستمداران حزب عدالت و توسعه بعد از دخالت در امور داخلی ترکیه، با ذهنیتی خودکامه و امنیتی، کنترل و سانسور را در جامعه ترکیه تشدید کردند و با حذف صدای مخالفان و منتقدان، درصدد بسط اقتدارگرایی برآمدند. به این معنا، ترکیه نه تنها نتوانست به اهدافش در سوریه دست یابد، بلکه در داخل با بحران هایی مواجه شد که به صورت منظومه ای از تاثیرات بومرنگی کارکرد حکومت و فضای داخلی ترکیه را دستخوش دگرگونی و تغییر کرد.
    کلید واژگان: بومرنگ, سیاست خارجی ترکیه, بحران سوریه, جامعه مدنی}
    Jaber Ghasemi *, Ali Mokhtari, Ali Bagheri Dolatabadi
    ince the beginning of the twentieth century, with the rise of the AKP in Turkey, its foreign policy has undergone major changes, and efforts to dismantle its neighbors and peaceful relations with the world have become the strategic focus of Turkey's diplomatic apparatus. In this regard, reconciliation with Syria was on the agenda of foreign policy, and the two sides established extensive economic cooperation. But after the civil war in Syria, Ankara gradually began to support opponents of Bashar al-Assad's regime and its effects on Turkey's internal sphere. This study seeks to examine the domestic implications of Turkey's foreign policy in Syria using the Boomerang conceptual and conceptual model. The findings of the study show that AKP politicians intensified control and censorship in Turkish society after interfering with Turkish internal affairs, and with the elimination of the voices of dissidents and critics, they sought to expand authoritarianism. In this sense, Turkey not only failed to achieve its goals in Syria, but also faced domestic crises that systematically altered the effects of the boomerang effect on the functioning of the Turkish government and interior.
    Keywords: Boomerang, Turkish Foreign Policy, Syrian crisis, Civil Society}
  • حمید چوپانی نجف آبادی، رسول رضایی فرامانی

    تحلیل مواضع سیاست خارجی ترکیه در قبال تحولات سوریه با توجه به اهمیت راهبردی این کشور در ابعاد مختلف حایز اهمیت است. مواضع ترکیه در قبال رویدادهای جنگ داخلی سوریه روندهای متغیری را پیموده است. این پژوهش سعی دارد با روشی توصیفی- تبیینی و با استفاده از رویکرد نظری سازه انگاری، به این سوال پاسخ گوید که انگاره های هویتی چه نقشی در سیاست خارجی ترکیه در قبال جنگ داخلی سوریه داشته است؟ همچنین این فرضیه را به آزمون می گذارد که سیاست خارجی ترکیه در قبال سوریه را علاوه بر رویکردهای مادی و واقع گرایانه، می توان بر اساس انگاره های هویتی این کشور نیز تبیین کرد. یافته ها نشان می دهند که سیاست خارجی ترکیه در قبال جنگ داخلی سوریه در حوزه های منطقه ای و بین المللی از تلفیق انگاره های هویتی این کشور از قبیل انگاره ناسیونالیستی و ضدیت با عامل کردی، ضدیت با مقاومت اسلامی و رقابت با ایران، هویت اسلام اخوانی و ارایه مدلی از اسلام ترکی و درنهایت انگاره نو عثمانی گری تشکیل شده است.

    کلید واژگان: انگاره های هویتی, سیاست خارجی ترکیه, جنگ داخلی سوریه, سازه انگاری, نو عثمانی گری}
    Hamid Choopani, Rasool Rezai Faramani

    Analyzing Turkey's foreign policy positions to the dynamics in Syria is important, considering the strategic importance of the latter country in different dimensions. Turkey’s approaches towards the development of the Syrian civil war have gone through the changing trends since the beginning of Syria conflict in 2011 until today. The article tries to answer the question of what role have the identity notions played in Turkey's foreign policy regarding the Syrian civil war by applying a descriptive-explanatory method and through a constructivist theoretical approach. Beyond the realistic approaches, this paper also tests this hypothesis that Turkey’s foreign policy towards Syria could be explained based on Turkey's identical notions. The research findings show that Turkey's foreign policy towards the Syrian civil war in the regional and international spheres has been shaped by an amalgamation of the country's identical notions such as the nationalist concepts, denying the Kurdish factor, opposing the Islamic resistance and competition with Iran, the identity of Muslim brotherhood and presenting a model of Turkish Islam and finally the concept of Neo-Ottomanism.

    Keywords: Identity ideas, Turkish foreign policy, Syrian Civil War, Constructivism, Neo-Ottomanism}
  • نیلوفر حمدی، حسین احمدی*، سعید میرترابی
    با به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه ترکیه تلاش کرد تا با ورود به عرصه های همگرایی با نظام بین المللی، مناسبات امنیتی سیاست خارجی را گسترش دهد. پرسش اصلی این است که چه الگویی بر مناسبات امنیتی سیاست خارجی ترکیه از سال 2002 تا سال  2013حاکم بود و اتخاذ این سیاست چه تهدیدات امنیتی برای ایران در پی داشت؟ براساس مکتب کپنهاگ فرض خواهد شد که سیاست خارجی ترکیه از سال 2002 تا 2013 در حوزه امنیتی تغییر زیادی داشته و از مناسبات امنیتی در بعد نظامی کاسته و سیاست خارجی این کشور حول موضوعات امنیتی مثل مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی استوار گشته است. رابطه  ترکیه با امریکا، شرکت در ایتلاف اسراییل و آذربایجان، اتحاد با کشورهای عرب مخالف ایران، موجب تهدید امنیت ایران در زمینه های سیاسی- نظامی، اقتصادی و اجتماعی شد. هدف پژوهش حاضر واکاوی ابعاد و تاثیرات مختلف امنیتی سیاست خارجی ترکیه است.
    کلید واژگان: سیاست خارجی ترکیه, جمهوری اسلامی ایران, تهدیدات امنیتی, مکتب کپنهاگ}
    Niloofar Hamdi, Hossein Ahmadi *, Saeid Mirtorabi
    An important development was made in Turkish foreign policy after Justice and Development Party got into power. The question is "What pattern did govern the security relations of Turkish foreign policy from 2002 to 2013? What security threats will follow for Iran? According to the security studies in Copenhagen School, it will be supposed that Turkish foreign policy from 2002 to 2013 had the considerable modification in the field of security and reduced the volume of security relations in terms of military individually and foreign policy of Turkish mostly relied on the multiple security subjects including the economic, social and political issues. Turkey's relationship with the USA, participation in Israel and Azerbaijan coalition, unity with Arab countries opposing Iran, posed a threat to Iran's security in the political-military, economic, and social fields. The aim of this study is to investigate the various dimensions and security effects of Turkish foreign policy.
    Keywords: Turkish foreign policy, Islamic Republic of Iran, Security Threats, Copenhagen School}
  • محمدباقر حشمت زاده، حمیدرضا حمیدفر*، یاسر قائمی

    نوشتار حاضر در پی پاسخ گویی به این پرسش اساسی است که ابزار دیپلماسی عمومی و قدرت نرم در تدوین راهبرد ایران و ترکیه در قبال سوریه و تحولات آن از چه جایگاهی برخوردار است؟ فرضیه برای پاسخ به این پرسش عبارت است از این که ایران همواره ابزار دیپلماسی عمومی مبتنی بر قدرت نرم را در راهبرد خود در قبال سوریه حفظ نموده است؛ اما ترکیه از سال 1999 تا سال 2011 دیپلماسی عمومی مبتنی بر قدرت نرم خود را در قبال سوریه حفظ نموداما با شروع تحولات سوریه رفته رفته راهبرد ترکیه به سمت استراتژی قدرت سخت بازگشت زیرا ترکیه براساس دکترین نوعثمانی گرایی به دنبال گسترش عمق استزاتژیک خود در منطقه بود و تحولات سوریه ترکیه را برای دست یابی به این هدف با حاکم نمودن اخوان المسلمین در سوریه و گسترش محور اخوانی ترغیب نمود. لذا ترکیه در تحولات سوریه در برابر دولت اسد قرار گرفت و طبیعی بود که راهبرد سیاست خارجی این کشور از قدرت نرم به قدرت سخت تغییر شکل دهد. اما ایران به دنبال حفظ جایگاه خود در منطقه و سوریه است لذا همواره حمایت خود را از دولت و ملت سوریه ابراز داشته است و دیپلماسی عمومی در راهبرد ایران در قبال سوریه تداوم داشته است. لذا تحولات سوریه بر روابط ایران و ترکیه نیز تاثیر منفی گذاشته است. در این مقاله از روش توصیفی- تحلیلی و برای گردآوری داده ها از منابع کتابخانه ای و اسنادی و برای تحلیل موضوع پژوهش، از مفهوم دیپلماسی عمومی بهره گیری شده است.

    کلید واژگان: بحران سوریه, دیپلماسی عمومی, قدرت نرم, سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران, سیاست خارجی ترکیه}
    Mohamad Bagher Heshmat Zadeh, Hamidreza Hamidfar *, Yasser Ghaemi

    The present article seeks to answer the fundamental question of what is the place of the tools of public diplomacy and soft power in formulating the strategy of Iran and Turkey towards Syria and its developments? The hypothesis to answer this question is that Iran has always maintained the tools of public diplomacy based on soft power in its strategy towards Syria; But from 1999 to 2011, Turkey maintained its soft diplomacy based on soft power towards Syria, but with the beginning of the Syrian developments, Syria's strategy gradually turned to a hard power strategy. Because Turkey, according to the doctrine of Ottomanism, sought to expand its strategic depth in the region, and the developments in Syria encouraged Turkey to achieve this goal by establishing the Muslim Brotherhood in Syria and expanding the Brotherhood axis. Therefore, Turkey faced the Assad government in the developments in Syria, and it was natural that the foreign policy strategy of this country would change from soft power to hard power. But Iran seeks to maintain its position in the region and Syria, so it has always expressed its support for the Syrian government and people, and public diplomacy has continued in Iran's strategy towards Syria. Therefore, the developments in Syria have also had a negative impact on Iran-Turkey relations. In this article, the descriptive-analytical method is used to collect data from library and documentary sources and in order to refine and systematize the research findings, the concept of public diplomacy is used.

    Keywords: Syrian Crisis, Public Diplomacy, Soft Power, Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran, Turkish Foreign Policy}
  • ولی گل محمدی*، محسن اسلامی

    مقاله حاضر با هدف مطالعه متغیرهای تاثیرگذار در فهم فراز و نشیب های سیاست خارجی ترکیه بعد از انقلاب های عربی نگارش یافته است. انقلاب های عربی به عنوان یک شوک برون زا با تحول در ساخت قدرت و هویت منطقه ای و با فراهم ساختن فرصت ها و تهدیدهای محیطی، چشم انداز سیاست خارجی تعامل گرایانه و کارایی مدل حکومتی موفق ترکیه را با آزمونی سخت مواجه ساخته و سیاست خارجی این کشور را به تدریج به سمت خاورمیانه ای شدن سوق داده است. پژوهش حاضر با یک مطالعه تحلیلی- میدانی و با بهره گیری از مفروضه های نظری تغییر در سیاست خارجی به دنبال پاسخگویی به این پرسش ها بوده که «چه مولفه هایی (ساختاری- داخلی) و چگونه به رویکردهای سیاست خارجی ترکیه بعد از انقلاب های عربی شکل داده اند؟ رهبران ترکیه چه برداشتی از تحولات انقلابی خاورمیانه داشته اند و برداشت اردوغان از نقش و جایگاه ترکیه در شکل دهی به یک نظم اخوانی در منطقه چگونه به یک رفتار تهاجمی و هویتی شکل داده است؟» بر این اساس، مقاله حاضر با تحلیل مولفه های ساختاری و داخلی تعیین کننده در تغییر رویکردهای سیاست خارجی ترکیه، نقش متغیرهای میانجی را برجسته کرده است؛ به ویژه سوءبرداشت رهبران «AKP» از موازنه قدرت منطقه ای، سوءمحاسبات آن ها از قابلیت های مادی و هویتی خود و ظرفیت های متحدان منطقه ای شان برای تبدیل شدن به جایگاه رهبری در خاورمیانه عربی.

    کلید واژگان: انقلاب های عربی, سیاست خارجی ترکیه, برداشت رهبران AKP, رجب طیب اردوغان}
    Vali Golmohammadi *, Mohsen Eslami

    This paper aims to understand the key variables influencing changes and continuities of Turkish foreign policy in the post- Arab revolutions, in a systematic way. The Arab revolutions, as an exogenous shock by transforming the structure of regional power and identity, providing uncertain opportunities and threats, has severely changed Turkish assertive and soft power-based foreign policy vision. Over the past decade, regional developments have provided space for Turkey to seek a more active and assertive role in the region, though Turkey’s own limitations, policy choices, and regional dynamics have somewhat restricted its ability to do so. This shift has gradually Middle Easternized Turkey’s foreign policy directions. Through the prism of the Foreign Policy Analysis (FPA), this paper seeks to formulate; what drivers (structural-internal) and how to shape Turkey's assertive and security-based foreign policy behavior in the post- Arab revolutions? To do so, the paper by analyzing the structural and internal determinants in changing Turkey's foreign policy approaches, highlights the role of mediating variables; especially the AKP leaders’ misperception to seize regional leadership, overestimation of their material and discursive capacities, and miscalculations of the shifting Middle East geopolitics and regional rival’s capabilities.

    Keywords: Arab revolutions, the Middle East, Turkish Model, Foreign Policy, Leaders Perception, Misperception}
  • مجید عباسی، حمیدرضا حمیدفر*، فاطمه کهریزی

    نوشتار حاضر در پی بررسی رویکرد سیاست خارجی ایران و ترکیه در بحران سوریه بر مبنای نظریه نوواقع گرایی با تمرکز بر دو شاخه ی آن یعنی واقع گرایی تدافعی و تهاجمی است. این مقاله در پی پاسخ گویی به این پرسش اساسی است که عوامل موثر بر رویکرد سیاست خارجی ایران و ترکیه در بحران سوریه چه بوده است؟ فرضیه برای پاسخ به این پرسش عبارت است از این که سیاست خارجی ایران در بحران سوریه مبتنی بر حفظ بشاراسد، حفظ وضع موجود، مبارزه با گروه های تروریستی، حمایت از راه حل های مسالمت آمیز برای حل بحران است؛ در حالی که سیاست خارجی ترکیه در بحران سوریه مبتنی بر تغییر وضع موجود با کنار گذاشتن بشاراسد و حمایت از گروه های تروریستی و حمایت از مخالفان بشاراسد است. در این مقاله، از منابع کتابخانه ای و اسنادی با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی برای تببین موضوع بهره گیری شده است.در این مقاله، از منابع کتابخانه ای و اسنادی با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی برای تببین موضوع بهره گیری شده است.

    کلید واژگان: بحران سوریه, نوواقع گرایی, سیاست خارجی ترکیه, سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران}
    Majid Abbasi, Hamidreza Hamidfar *, Fatemeh Kahrizi

    The present article seeks to study Iran's and Turkey's foreign policy approach in the Syrian crisis based on the theory of neo-realism, focusing on its two branches: defensive and aggressive realism. This paper seeks to answer the fundamental question of what factors have influenced the Iranian-Turkish foreign policy approach in the Syrian crisis? The supposition to answer this question is that Iran's foreign policy in the Syrian crisis is based on maintaining Bashar al-Assad, preserving status-quo, fighting terrorist groups, supporting peaceful solutions to the crisis, while Turkey's foreign policy is based on changing status-quo in Syria, By overrule Bashar al-Assad and supporting the terrorist groups and supporting the opponents of Bashar al-Assad. In this paper, from library and documentary reference are utilized with descriptive-analytic research methodology to explaining the subject. In this paper, from library and documentary reference are utilized with descriptive-analytic research methodology to explaining the subject. 

    Keywords: Syria crisis, neo-realityism, Turkish foreign policy, foreign policy of the Islamic Republic of Iran}
  • علی نیکوکار، مهناز گودرزی*

    با روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه جهت گیری سیاست خارجی ترکیه دستخوش تغییرات جدی گردید و رویکرد این کشور در خاورمیانه از همکاری به سمت تعارض گرایش پیدا کرد. تغییرات بوجود آمده در بافت سیاسی و اجتماعی ترکیه و تاکید این کشور بر لایه های هویتی، تنش های ایدیولوژیکی جدیدی را بوجود آورد که بررسی تغییر مبانی هویتی سیاست خارجی ترکیه درخاورمیانه و تاثیرات منطقه ای آن را ضروری می نماید.بنابراین پژوهش حاضر در پی پاسخ به این سوال بود که تغییر مبانی هویتی ترکیه چه تاثیرات منطقه ای در خاورمیانه داشته است؟یافته ای پژوهش نشان داد که که بهره گیری حزب عدالت و توسعه از مبانی هویتی در خاورمیانه این کشور را تا حدودی درگیر بازی های ایدیولوژیکی می-کند که وجه اشتراک چندانی با آنها ندارد و از طرفی هم با قرایتی که از اسلام گرایی دارد وارد حوزه رقابتی ایران و عربستانی می شود که هر کدام نماینده بخشی از هویت آن (شیعی و سنی) هستند و از طرفی هم در قبال آن، منافع متضاد و مشترکی دارند، لذا حضور ترکیه در خاورمیانه منجر به پیچیده تر شدن معادلات منطقه ای و تضاد رویکردها شده و رقابتهای ایدیولوژیکی را تشدید می کند. این مقاله بر اساس تیوری ساز ه انگاری مورد واکاوی قرارگرفته که روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و جمع آوری مطالب نیز بصورت کتابخانه ای می باشد.

    کلید واژگان: سیاست خارجی ترکیه, مبانی هویتی, ارزشهای غربی, ناسیونالیسم ترکی, امنیت منطقه ای}
    Ali Nikokar, Mahnaz Goodarzi *

    With arrival of Justice and Development Party serious alterations occurred in Turkey's foreign policy and the country's Policy in the Middle East moved towards opposition than cooperation. The changes in Turkey's political and social contexts and the country's emphasis on layers of identity. Brought about ideological tensions that necessitate the investigation of changes in Turkey's identity tenets in the Middle East and it's regional effects. This study argues that Justice and Development Party's application as identity tenets in the Middle East entangles the country in ideological games that it has little in common with; and from another perspective, with a read of Islamism the country enters a rivalry field with Iran and Saudi Arabia each of which represents a part of it's identity (Sunni and Shiite) and from another aspects the two countries have opposite and common benefits. Thus, Turkey's presence in the Middle East brings about more complication in the regional equations and more disagreement in policies; and intensities ideological rivalries. This study was carried and according the Constructivist theory, the research method was descriptive –analytical; and the data were collected through library research.

    Keywords: Turkey&#039, s foreign policy, identity tenets, western values, Turkish nationalism, regional security}
  • محمد منصور عظیم زاده اردبیلی، حسین مسعودنیا *
    سیاست جدید خارجی ترکیه در طی بیش از یک دهه اخیر «نئوعثمانی گرایی» نامیده شده است. ترکیه در کنار حفظ مناسبات خود با غرب، برای برقراری و توسعه مناسبات سیاسی با کشورهای منطقه خاورمیانه، به ویژه کشورهای واقع در حوزه تاریخی امپراطوری عثمانی تلاش می کند. هدف این پژوهش به دنبال واکاوی و تبیین ابعاد سیاست خارجی جدید نئوعثمانی ترکیه است و درپی این است که چه چالش هایی برای جمهوری اسلامی ایران به همراه دارد. رویکرد نظری این مقاله مبتنی بر رویکرد سازه انگاری است و بر این فرض استوار است که سیاست خارجی جدید ترکیه بازتعریفی گفتمانی است که ریشه در نحوه شکل گیری و تکوین هویت تاریخی آن دارد و برای این منظور مبدعان سیاست خارجی نئوعثمانی گرایی براساس اسناد منتشر شده و خط مشی پیش گرفته طی یک دهه از انتقال قدرت به حزب عدالت و توسعه، سعی دارند تا هویت تاریخی ترکیه را با ارزش غربی حاکم بر آن پیوند دهند. فرضیه این پژوهش اشاره دارد که یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی جدید ترکیه و دکترین نئوعثمانی گری، نفوذ گسترده و افزایش نقش و مداخلات خود در منطقه خاورمیانه به ویژه سوریه و عراق است، به صورتی که ترکیه باید نقش پررنگ، فعال و متناسب با تاریخ پرشکوه گذشته خود در دوره عثمانی و عمق جغرافیایی خود ایفا کند. این رویکرد در بسیاری از موارد می تواند چالش های و تاثیراتی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران داشته باشد و نفوذ منطقه ای را تحت تاثیر قرار دهد. بر این اساس سیاست خارجی جدید نئوعثمانی این کشور بازتاب های جدی بر مناسبات آن با کشورهای اطراف به دنبال داشته است. توسعه این سیاست خارجی به رغم تاثیرات مثبت آن بر روابط با ایران طی دهه 2002 تا 2012، چالش های متعددی برای ایران به دنبال داردکه در این مقاله به بخشی از آنان می پردازیم.
    کلید واژگان: نئوعثمانی گرایی, سیاست خارجی ترکیه, ایران, سازه انگاری, چالش}
    Mohammad Mansour Azimzadeh Ardebili Dr, Hossein Masoudnia Dr *
    Turkish new foreign policy over the past decade has been called neo-Ottomanism. Turkey in addition to maintain its ties with the West, tries to establish and develop political relations with the countries of Middle East, in particular those in the historical area of ​​the Ottoman Empire. This research attempts to find analyzing the aspects of the new Turkish foreign policy and answers to these questions specifically that what effects foreign policy of Neo-Ottomanism has on the region and Iran and what challenges may it have for Iran? Theoretical approach of this article is based on constructivist approach and this assumption that the new Turkish foreign policy is a discourse redefinition rooted in way of formation and development of its historical identity. For this purpose, inventors of foreign policy of Neo-Ottomanism try to link historical identity of Turkey with its Western values ruled over it. The country's new foreign policy reflected seriously its relations with surrounding countries. But in spite of the positive effects of foreign policy on relations with Iran, will entail many challenges for Iran.
    Keywords: Neo-Ottomanism, Turkish foreign policy, Iran, Constructivism, Challenges}
  • هادی سلیمان پور، طلیعه احمدی
    با روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، سیاست خارجی ترکیه شکل جدیدی به خود گرفت. به طوری که قدرت نرم در نگاه سیاست گذاران این کشور، از جمله داووداغلو از اهمیت ویژه ای برخوردار شد. در همین راستا و با پیشرفت های اقتصادی ترکیه، اعطای کمکهای توسعه ای و بشردوستانه به بخش مهمی از اعمال نفوذ این کشور در جهان تبدیل شد. ضمن اینکه نباید از نقش آفرینی جامعه مدنی ترکیه که از زمان روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه بیش از پیش قدرت یافت، غافل شد. برهمین اساس، این مقاله به دنبال تبیین سیاست خارجی ترکیه در دوران حزب عدالت و توسعه، براساس نظریه هانس مائول که بر مفهوم نقش سیاست خارجی مدنی تمرکز دارد، است و به بررسی ابزارها، اهداف و چگونگی اعمال قدرت مدنی ترکیه در آفریقا می پردازد. سوال اصلی مقاله پیش رو این است که چه عناصری تشکیل دهنده قدرت مدنی ترکیه در آفریقا هستند؟ فرضیه این است که ایجاد جامعه دموکراتیک همراه با رفاه اقتصادی در داخل و ارائه آن به عنوان یک الگو در کشورهای آفریقایی، در پیش گرفتن سیاست های چندجانبه گرایانه و همکاری جویانه در عرصه بین الملل و استفاده از ابزارهای اقتصادی، دیپلماتیک، فرهنگی و مذهبی قدرت مدنی ترکیه در آفریقا را شکل می دهند.
    کلید واژگان: سیاست خارجی ترکیه, حزب عدالت و توسعه, قدرت مدنی, نقش سیاست خارجی مدنی}
    Hadi Soleimanpour, Talieh Ahmadi
    With the advent of the AKP, Turkish foreign policy took on a new form, the country's policymakers paid more attention to the soft power. Davutoglu and his Strategic Depth theory was of particular importance.In the same vein, and with the economic advancements of Turkey, development assistance and humanitarian assistance became an important part of Turkish instrument of influence in the world.Moreover, the role of the civil society of Turkey, which had become more powerful during the era of Justice and Development Party, should not be neglected.Therefore, the present study seeks to explain Turkey's foreign policy during the Justice and Development Party, based on the theory of Hans Maul, which focuses on the concept of the role of civilian foreign policyAnd explores the tools, goals, and how to apply Turkish civilian power in Africa.The main question here is what are the elements that make up Turkey's civilian power in Africa? Our hypothesis is that the creation of a democratic society with the economic well-being inside and presenting it as a model in African countries, taking multilateral and cooperative policies in the international arena and using economic instruments , Diplomatic, cultural and religious forms of Turkish civilian power in Africa
    Keywords: Turkish foreign policy, Justice, Development Party, civil power, the role of foreign civil society}
  • ابومحمد عسگرخانی، عبدالسلام تقی*

    سوریه برای سال ها نقش دروازه ورود ایران به جهان عرب و اتصال استراتژیک ایران به منطقه مدیترانه و خاور نزدیک را بر عهده داشته است. از این رو تضعیف سوریه و سرنگونی اسد باعث تضعیف محور مقاومت و کاهش نفوذ منطقه ای ایران و مهار آن می شود. جمهوری اسالمی ایران از آغاز شکل گیری بحران در سوریه همواره از حمایت از نظام سیاسی سوریه را به عنوان یکی از اولویت های مهم در سیاست خارجی پی گیری نموده است. ترکیه هم یکی از اصلی ترین بازیگران منطقه ای در بحران سوریه است که به رغم رویکرد محتاطانه اولیه و البته کوتاه مدت خود، با حمایت از گروه های مخالف و انتقال کمک های مالی و تسلیحاتی به مخالفان بر رویکرد تغییر رژیم در سوریه پای فشرده است. عملکرد ترکیه در قبال سوریه نشان می دهد که سیاست تنش صفر با همسایگان راه به جایی نخواهدنبرد و ترکیه با اتخاذ موضعی تهاجمی در قبال سوریه، به دنبال منافع خود و توسعه عمق استراتژیکش در سوریه احتمالی پسااسد است و اختلاف عمده در سیاست خارجی میان دو کشور در خصوص سوریه، تفاوت در نوع نگاه به این موضوع است.

    کلید واژگان: بحران سوریه, سیاست خارجی ایران, سیاست خارجی ترکیه, حمایت, منافع, امنیت}
    AbuMohammad Askarkhani, Taghi Abdolsalam *

    Syria has been played the role of Iran's entrance to the Arab world and also Iran's strategic connection to the Mediterranean region and the Near East for many years. Therefore, weakening of Syria and overthrowing of Assad regime will lead weakening of resistance axis and also Iran's regional influence. Since beginning of crisis in Syria, Islamic Republic of Iran has supported political system of Syria as main priorities of its foreign policy. Turkey is one of the main regional actors that despite the initial cautious approach in short term in the Syrian crisis, has supported opposition groups through transferring of arms and financial assistance to opponents of Assad follows the policy of regime change. Policies of Turkey towards Syria showed that its policy of zero problems with neighbors has not reached its goals. In other words, Turkey is pursuing its interests and deepening of its strategic influence in post Assad era. Therefore, major difference between the two countries in foreign policy towards Syria is rooted in the difference in attitudes towards future of the region.

    Keywords: Syria, Iran, Turkey, Foreign policy, Advocacy, Benefits, Security}
  • جواد صالحی، اکرم بهمنی

    نگاهی کوتاه به اقدامات ترکیه در سال های اخیر و به ویژه از سال 2002 تاکنون (پس از به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه)، به روشنی تغییرات در سیاست خارجی ترکیه را نشان می دهد. آنکارا در مسیر رسیدن به جایگاه شایسته تر در جهان اسلام و عرصه روابط بین الملل در حرکت است و نمود آن را در گسترش روابط این کشور با کشورهای اسلامی و خاورمیانه می توان مشاهده کرد.این سیاست آنکارا نوعثمانی گرایی نامیده می شود. ترکیه پس از چند دهه گرایش یک جانبه به غرب، اکنون راه میانه و سیاست متعادل تری را در قبال خاورمیانه در پیش گرفته و متناسب با منافع ملی خود، روابطش را با جهان اسلام و غرب گسترش می دهد. تلاش سال های اخیر این کشور برای برقراری رابطه متوازن با قدرت های جهانی، قطبیت در جهان اسلام و فیصله مسایل با همسایگان را می توان در این راستا تحلیل کرد. مقاله حاضر تلاش دارد تا راهبرد حزب عدالت و توسعه را در سیاست خارجی با توجه به رهیافت سازه انگاری تحلیل کند بنابراین سوال اصلی ما این است که چرا هویت نوعثمانی گرایی پایه سیاست خارجی ترکیه شد؟ و فرضیه ای اینگونه می باشد که ترکیه با هدف احیای نفوذ خود در حوزه تمدنی و الگو قرار گرفتن از جهت سیاسی و توسعه اقتصادی در این حوزه، هویت نوعثمانی گرایی را به عنوان سیاست خارجی خود برگزید.

    کلید واژگان: سیاست خارجی ترکیه, نوعثمانی گرایی, حزب عدالت و توسعه, سازه انگاری}

    A brief look at Turkey's actions in recent years and especially since 2002 (after the rise to power of the Justice and Development Party), clearly shows the changes in Turkish foreign policy.Ankara is on track to achieve improved status in Islam world and international relations and we can see its manifestation in the development of its relations with Islamic countries and the Middle East. This policy is called Neo-Ottomanism. Turkey after decades of one-sided orientation to the West, now adopted a middle ground and more balanced policy toward the Middle East in accordance with its national interests, and expands its relations with the Muslim world and the West. Turkey calls being ranked the world's 10 prime power to 2023 and in recent years the country's efforts to establish balanced relations with world powers, polarization in the Muslim world and settle disputes with its neighbors could be analyzed in this context. This paper attempts to analysis AKP's strategy in foreign policy according to constructivist approach. So, our main question is why was the identity of Neo-Ottomanism the base of Turkish foreign policy? And it is a hypothesis which will follow that Turkey with the aim of restoring its influence in the region and set the political direction and economic development in this area, chose the Neo-Ottomanism identity as its foreign policy.

    Keywords: Turkish foreign policy, Neo-Ottomanism, the AKP, constructivist}
  • هادی تاجیک، ابوالفضل سعادتی
    روابط دوجانبه ی ترکیه و سوریه تا سال های آغازین قرن 21م. تحت تاثیر سه اختلاف عمده بر سر کردها، تقسیم آب دجله و فرات و اختلافات ارضی بر سر منطقه ی «هاتای» فراز و نشیب های زیادی را طی کرده است، اما با بروز تحولات سیاسی و شکل گیری بحران سوریه در سال 2011م. این کشور به میدانی برای رقابت های‬ ‫بین المللی و بازیگری قدرت های منطقه بدل گردید. دولت ترکیه با بازیگری در تحولات این کشور در جهت کسب وجهه ای اجتماعی و جلب توجه نظام غرب و‬ ‫اتحادیه ی اروپا گام برداشت و اقدامات مختلفی را در سطوح مختلف سیاسی و اقتصادی و نظامی علیه سوریه انجام داد.
    بنابراین، مقاله حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از گردآوری کتابخانه ای و اسنادی در صدد یافتن پاسخ به این سوال است که سیاست خارجی ترکیه در دوران اسلام گرایان در قبال تحولات سوریه چه تاثیری بر محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران دارد؟ که نتایجی در پایان ارائه گردید.
    کلید واژگان: سیاست خارجی ترکیه, دوره ی اسلام گرایان, بحران سوریه, محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران, رقابت های‬ ‫بین المللی, نظریه ی نئورئالیسم}
    Hadi Tajik, Abolfazl Saadati
    The reciprocal relationship between Turkey and Syria until the early years of the 21st century has gone through three major disputes- namely the issue of Kurds, and the territorial dispute over Hatay, and sharing the water of the Tigris and Euphrates Rivers. However, as the political developments took place with the outbreak of the Syrian crisis in 2011, this country developed into a scene of international rivalries on which the regional powers acted their parts. Acting its part in the developments that took place in Turkey, the Administration made every effort to acquire a social prestige and secure the support of the West, carrying out different measures on different levels-political, economic, and military- against Syria. Applying the analytical-descriptive method with the use of library and documentary data collection, the present article plans to answer the question of "What effect does Turkey's foreign policy under Islamists towards the Syrian developments have on the security environment of the Islamic Republic of Iran?"
    Keywords: Turkey's foreign policy, under Islamists, the Syrian crisis, IRI's security environment, international rivalries, theory of Neu, Realism}
  • ابوذر گوهری مقدم، رامین مددلو
    این مقاله بر آن است با احصا اصول نوعثمانی گری بر مبنای قرائت حزب عدالت و توسعه از آن و با تکیه بر متغیرهای ریشه ای، ارتباط مستقیم آن اصول را با مبانی نظری و اعتقادی این حزب نشان دهد. به همین جهت سه اصل محوریت ترکیه، مرزهای هویتی بین المللی و هویت شرقی-ارزش های غربی مورد شناسایی و ارتباط آنها با گروه های اجتماعی ای که حزب از میان آنها برخاسته است مورد بررسی قرار گرفته است. این امر موجب گردیده این سه اصل به عنوان اصول پایدار نوعثمانی گری حزب عدالت و توسعه مطرح شوند و از سیاست هایی که ریشه متغیرهای روشی دارند و بر اساس شرایط زمانی و مکانی دچار تغییر می شوند، جدا گردند. همچنین با تکیه بر متغیرهای ریشه ای تعاریف حزب از اسلام گرایی، میزان تاثیرپذیری آن از کمالیسم و گذشته نوعثمانی گری مشخص گردیده است. بر اساس یافته های این مقاله متوجه می شویم که حزب عدالت و توسعه در عرصه سیاست خارجی خود دچار تناقض نیست بلکه به سبب عدم رجوع به تعاریف حزب و رهبران آن از نگرش و شیوه عمل خود در عرصه سیاست خارجی، بینشی متفاوت از بیان آنها بر رفتار آنها از سوی برخی منتقدین حاکم شده بود.
    کلید واژگان: خاورمیانه, سیاست خارجی ترکیه, نوعثمانی گری, حزب عدالت و توسعه, اسلام گرایی}
    Abozar Gohari Moghadam
    Turkish foreign policy has gone through important changes since its establishment due to changing internal and international conditions. Even though its major orientation remained the same as well as its basic principles, the transformation of the global balance of power had important impacts over the Turkish diplomacy. In the last decade, marked by the outcome of the September 11 attacks in the international level and the AK Party rule in Turkey, the latter has taken important foreign policy decisions, which are mainly influenced by Ahmet Davutoğlu’s geopolitical approach, on how to deal with the new issues of the international scene. These can be seen both a continuation of Turkey’s traditional diplomacy line and a new vision implemented to better serve Turkey’s national interests. will be translatedwill be translatedwill be translatedwill be translatedwill be translatedwill be translatedwill be translated will be translatedwill be translatedwill be translated will be translated.
    Keywords: middle east, turkish foreign policy, neo, ottomanism, USTICE, DEVELOPMENT PARTY, islamism}
  • فرهاد دانش نیا*، داوود نظرپور، آرمان سلیمی
    قدرت یافتن حزب عدالت و توسعه در سال 2002 رویکرد نوینی را بر سیاست خارجی ترکیه حکم فرما کرد. برآیند این تحول بازتعریف هویت ترکیه بر اساس دکترین عمق استراتژیک و تغییر نقش ترکیه در تحولات منطقه ای و بین المللی بوده است. نظریه پرداز اصلی این دکترین، «احمد داوود اغلو» است. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که مبانی و اصول دکترین «احمد داوود اغلو» به عنوان راهبرد اصلی سیاست خارجی حزب عدالت و توسعه بین سال های 2002 تا 2012 از چه مولفه هایی برخوردار بوده است؟ به علاوه، تا چه اندازه این دکترین در پیش برد اهداف سیاست خارجی ترکیه تاثیرگذار بوده است؟ یافته های پژوهش نشان داده است که دکترین عمق استراتژیک به عنوان مبنای سیاست گذاری خارجی حزب عدالت و توسعه،با تاکید بر توانمندی های بالقوه این کشور در ابعاد جغرافیایی، تاریخی و هویتی درپی مطرح کردن آنکارا به منزله قدرتی فرامنطقه ای و جهانی است. در این راستا، دولت مردان ترک در یک دهه اخیر، با بهره گیری از دیپلماسی موزون در سطح بین المللی، حضور فعال در بحران های منطقه ای و سیاست جامع و بی طرفی در پی تحقق این هدف بوده اند. هر چند در این مسیر با وجود موفقیت های نسبی موانع زیادی را نیز پیش رو دارند.
    کلید واژگان: سیاست خارجی ترکیه, حزب عدالت و توسعه, دکترین عمق استراتژیک, احمد داوود اغلو}
    Farhad Daneshnia*, Davood Nazarpoor, Arman Salimi
    The Turkish foreign policy has shown the paradoxical behavior in the regional and global crisis that has been ambiguous for the most thinkers. In fact, the new Turkish fluctuant foreign policy is a shift in the comparison whit the previous. This fluency in the Turkish foreign policy has been experienced whit a lot of regional and transregional actor like Iran, Syria, Iraq, Russia, EU and the U.S. The main question of this research is that, what is the foundations and principles of Ahmet Davutoglu's doctrine of strategic depth, as the main strategy of Justice and development party between 2002 by 2012 and what its effect on the advance of Turkish foreign policy goals? The findings of this research shows that the strategic depth doctrine try to expand the Turkish foreign policy perspective since Turkey transform to a high capability state whit a multidimensional interest and relation in the region and beyond that. In spite of its economic outcomes, but it leads to a paradoxical and conflicted behavior especially toward Middle East and Islam Word.
    Keywords: Turkish Foreign Policy, Justice, Development Party, Strategic Depth Doctrine, Ahmet Davutoglu}
  • میر ابراهیم صدیق بطحایی اصل، محمدجعفر جوادی ارجمند
    تدوین و پیگیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری ترکیه در منطقه خاورمیانه، به طور طبیعی، متاثر از تحولات نظام بین الملل و نظام داخلی است. در واقع رویکرد متفاوت ایران و ترکیه به نظام بین الملل باعث گردیده است که سیاست خارجی دو کشور کاملا متفاوت باشد. در مقاله حاضر، پرسش اصلی آن است که چه عوامل موثری باعث تفاوت رویکردهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری ترکیه در زیرسیستم منطقه ای خاورمیانه شده است؟ پاسخ موقت به این پرسش آن است که شرایط داخلی ایران و ترکیه و همچنین ساختار نظام بین الملل و زیرسیستم منطقه ای خاورمیانه باعث تفاوت رویکرد سیاست خارجی دو کشور در خاورمیانه شده است. تحلیل شواهد و داده های جمع آوری شده و نیز یافته های پژوهش حاکی از تائید نهایی فرضیه مورد نظر است.
    کلید واژگان: سیاست خارحی ایران, سیاست خارجی ترکیه, زیرسیستم منطقه ای خاورمیانه, امنیت, اقتصاد}
    Mir Ibrahim Sedigh Batahei Asl, Mohammad Jafar Javadi Arjmand
    The international system and their respective domestic systems have made the Islamic Republic of Iran and the Republic of Turkey adopt different attitudes towards the international system, leading to totally different foreign policies being pursued by the two states. In this article, the authors ask the following question: what influential factors have led the Islamic Republic of Iran and the Republic of Turkey to adopt different foreign policy attitudes in the Middle East subsystem? The tentative answer is that domestic conditions in Iran and Turkey as well as the structure of the international system and Middle East regional subsystem have resulted in the adoption of different foreign policy attitudes by these two Middle Eastern states. The findings of the research would prove the hypothesis that difference in the Iranian and Turkish foreign policy attitudes in the Middle East regional subsystem has been caused by the aforementioned factors.
    Keywords: Islamic Republic of Iran, Turkey, Middle East Regional Subsystem, Security, Economy}
  • رضا رسولی
    تقاضای رسمی ترکیه برای ورود به اتحادیه اروپا از آغاز روابط اروپایی، در دستور کار روند گسترش قرار دارد. در این میان، اصلاحات قابل توجهی تا کنون توسط ترکیه به منظور برآورده ساختن نقطه نظرات اتحادیه اروپا و هم سوسازی قوانین و سیاست های خود با آن اتحادیه به عمل آمده است. اما اتحادیه هربار به نحوی تا این زمان از ارایه زمان و تعریفی مشخص برای این تقاضا طفره رفته است. اگرچه الحاق ترکیه موید انتفاع اتحادیه از کاهش قیمت ها است، روند گسترش اتحادیه به سمت ترکیه با اکراه بسیاری صورت می گیرد که عمدتا تحت تاثیر موضوعات فرهنگی، مذهبی و دیگر تفاوت های میان ترکیه و الباقی اروپا، به ویژه مسئله قبرس قرار دارد. به رغم اراده سیاسی قوی ترکیه برای پیوستن به اتحادیه، به نظر می رسد چشم انداز الحاق، افق روشنی ندارد.
    کلید واژگان: قوانین بین الملل, اتحادیه اروپا, سیاست خارجی ترکیه, روند الحاق}
    Reza Rasouli
    Turkey’s formal application to join the European Union has begun the accession process for the country. In the meantime, Turkey has conducted numerous reforms in order to meet the EU’s demands for making its laws and policies compatible with those of the Union. However, the EU has evaded from offering a specific date for accepting this application so far. Although Turkey’s accession would be beneficial for the EU, the Union’s enlargement towards Turkey is pursued with ambivalence, which is largely affected by cultural, religious and other differences between Turkey and the rest of the EU particularly the Cyprus question. Despite there is strong willingness on part of Turkey to join the European Union, there is not a bright prospect on the horizon for its accession in the foreseeable future.
    Keywords: International Law, European Union, Turkey, Accession, Cyprus Question}
  • مالک ذوالقدر، سید رشید کاظمی پیرسر

    سیاست خارجی ترکیه پس از به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان تغییرات چشمگیری را به خود دید. گرچه نباید از این نکته غافل شد که این تغییرات با توجه به ماهیت متغیر نظام بین الملل مقطعی بوده است. با به قدرت رسیدن دولت اسلام گرای ترکیه در سال 2001 سیاست نگاه به شرق و همگرایی با کشورهای اسلامی و منطقه و تنش زدایی با همسایگان به اولویت دستگاه دیپلماسی و چراغ راهنمای سیاست خارجی آنکارا تبدیل شد. استراتژی «تنش صفر با همسایگان» در راستای پیشبرد این سیاست از سوی احمد داود اوغلو مطرح شد. سیاست تنش صفر با همسایگان که ناشی از نگرانی ها و نیازمندی های استراتژیک آنکارا بود به سرعت و پس از تغییرات محیطی به خصوص شکل گیری اعتراضات مردمی در خاورمیانه و جهان اسلام کارویژه خود را از دست داده و دولت ترکیه با توجه به شرایط جدید سیاستی را در منطقه دنبال کرد که نه تنها فرسنگ ها با به صفر رساندن تنش با همسایگان فاصله دارد بلکه عمدتا به تنش های موجود با همسایگان بخصوص عراق، سوریه و تا حدودی ایران دامن می زند.

    کلید واژگان: سیاست خارجی ترکیه, ترکیه, کردستان عراق, تعاملات, منافع}
  • جعفر حق پناه، اعظم سلامتی، زهره دیانی نژاد

    روابط ترکیه با سوریه، عراق، ایران، اسراییل نشان می دهد که ترکیه به صورت قابل توجهی در زمینه سیاست خارجی انعطاف پذیر است و به طور مداوم در حال بالا بردن ابزارهای سیاست خارجی خود است و به میزان زیادی امنیت ترکیه با قدرت نرم مرتبط است. استراتژی ترکیه در زمینه نگاه به امنیت گروه های جمعیتی و رفاه کلی آنها به استراتژی اروپا نزدیک است. تغییرات داخلی ترکیه، ترکیب دموکراسی، رشد اقتصادی از عواملی اصلی در تشکیل سیاست خارجی جدید ترکیه و ظهور ترکیه به عنوان یک قدرت تجاری، ثبات نیروها و تشویق صلح در منطقه بوده است

    کلید واژگان: ترکیه, سیاست خارجی ترکیه, خاورمیانه, امنیت, احمد داوود اوغلو}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال