ارتباط میکروآلبومینوری و ژن cagA هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

یکی از مهم ترین مشکلات در مبتلایان به دیابت میکروآلبومینوری است. در واقع میکروآلبومینوری ساده ترین و حساس ترین فاکتور برای ارزیابی خطر و مشخص کردن بیماری کلیوی در مبتلایان به دیابت است و اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می توان از بروز و پیشرفت نفروپاتی دیابتی جلوگیری به عمل آورد. هلیکوباکتر پیلوری یکی از عوامل عفونت زا در کل جامعه و به خصوص در بیماران مبتلا به دیابت، به دلیل سطح ایمنی پایین تر، می باشد. بر مبنای بعضی از گزارش ها ژنوتیپ cagA مثبت از هلیکوباکتر پیلوری به عنوان عامل موثر در ایجاد میکروآلبومینوری قلمداد شده است. هدف مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط ژن ویرولانس cagA هلیکوباکتر پیلوری با میکروآلبومینوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.

در این مطالعه 88 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان بررسی شدند که 60 نفر از آن ها بیماران دچار دیابت نوع دو مبتلا به میکروآلبومینوری و 28 نفر بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بدون میکروآلبومینوری بودند. نمونه های مدفوع از بیماران و افراد شاهد جمع آوری گردید و پس از استخراج DNA برای بررسی نمونه ها از لحاظ عفونت با هلیکوباکتر پیلوری Nested PCR و سپس ژنوتایپینگ با پرایمرهای اختصاصی cagA انجام شد.

از کل نمونه ها 16 نفر(2/18 درصد) آلوده به هلیکوباکتر پیلوری بودند که 12 نفر (75 درصد) از گروه بیماران دچار دیابت نوع دو مبتلا به میکروآلبومینوری و 4 نفر (25 درصد) از گروه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بدون میکروآلبومینوری بودند. 3 نمونه (8/18 درصد) دارای ژن cagA بودند که هر سه نفر از گروه افراد دچار دیابت نوع دو مبتلا به میکروآلبومینوری بودند. ارتباط بین ژن cagA هلیکوباکتر پیلوری و میکروآلبومینوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو از نظر آماری معنی دار نبود (08/0 = P).

در این مطالعه اگر چه شیوع میکروآلبومینوری در افراد با ژنوتیپ cagA+ هلیکوباکترپیلوری بیش از افرادی بود که از لحاظ ژنوتیپ هلیکوباکتر پیلوری -cagA بودند، اما در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو ارتباط معنی داری بین ژن cagA هلیکوباکتر پیلوری و میکروآلبومینوری نبود.