بررسی واریاسیون های حلقه ویلیس بر روی 100 جسد در کرمان

واریاسیون های حلقه ویلیس نه تنها در بروز آنوریسم های مغزی موثر هستند بلکه بر بروز عوارض درمان نیز موثر می باشند. به دلیل مطالعات محدود در زمینه واریاسیون های حلقه ویلیس در ایران، در این مطالعه به بررسی این واریاسیون ها در 100 جسد پرداخته شد.
این مطالعه بر روی 100 جسد ایرانی که به علت حوادث وسایل نقلیه به پزشکی قانونی کرمان ارجاع شده بودند، انجام شد. بعد از خارج کردن مغز از جمجمه، طول و قطر عروق به روش glass plate اندازه گیری شد.
نمونه ها شامل 81 مرد و 19 زن 81-16 ساله با متوسط سنی 39 سال بودند. شایع ترین فرم حلقه ویلیس براساس تقسیم بندی لازورت تیپ 1 (50%) و تیپ 4 (38%) بود. آسیمتری در 61 درصد و هیپوپلازی در 51 درصد موارد دیده شد. شایع ترین محل هیپوپلازی شریان رابط خلفی چپ بود. هیچ رابطه معنی داری بین وجود آسیمتری شریان مغزی قدامی و اندازه شریان رابط قدامی وجود نداشت. در عین حال که اندازه شریان رابط خلفی تحت تاثیر وجود آسیمتری در شریان مغزی خلفی نبود.
هر چند نتایج این طرح تفاوت چندانی با نتایج سایر مطالعات نداشت، ولی وجود تشابهات نژادی در جمعیت های مورد مطالعه این اجازه را نمی دهد که بتوان تاثیر نژاد را بر اندازه عروق حلقه ویلیس رد کرد. متفاوت بودن فرم های شایع حلقه ویلیس در مطالعات انجام شده بر روی جسد با مطالعات انجام شده بر روی انسان زنده این تئوری را مطرح می کند که شاید بررسی حلقه ویلیس در حین حیات توسط تصویربرداری نقش نژاد را در واریاسیون حلقه ویلیس مشخص تر کند. عدم وجود رابطه معنی دار بین اندازه شرایین رابط قدامی و خلقی با وجود آسیمتری در شرایین مغزی قدامی و خلقی نیز به نقع این تئوری است.