فهرست مطالب
Journal of Kerman University of Medical Sciences
Volume:19 Issue: 6, 2012
- تاریخ انتشار: 1391/10/11
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحه 511مقدمهنقش بیان ژن های P53 و PCNA در کیست های ادنتوژنیک التهابی و غیر التهابی به طور کامل مشخص نشده است، اما مرتبط با تکثیر سلولی می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی ایمونوهیستوشیمیایی بیان P53 و PCNA در کیست های دنتی ژروس التهابی و غیر التهابی بود.روشمطالعه حاضر بر روی 23 مورد کیست دنتی ژروس (12 مورد التهابی و 11 مورد غیر التهابی) انجام شد. برش های 3 میکرونی تهیه شده از بلوک های پارافینه نمونه های مذکور، به روش ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی برای P53 و PCNA رنگ آمیزی شد. سپس توسط دو پاتولوژیست با میکروسکوپ نوری و بزرگنمایی 400 برابر بررسی گردید و بر اساس درجه بندی Allred، درجه ای برای سلول های اپی تلیالی رنگ گرفته، در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزاز آماری SPSS نسخه 17 و آزمون آماری Mann-Whitney، انجام شد و 05/0 < P معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هااز مقایسه بین درصد سلول های رنگ گرفته نتیجه گیری شد که رابطه معنی داری در بروز نشانگرهای P53 و PCNA در لایه های بازال و سوپرابازال کیست های دنتی ژروس التهابی و غیر التهابی وجود نداشت.نتیجه گیریبه نظر می رسد که التهاب، در بیان ژن های P53 و PCNA در کیست دنتی ژروس تاثیر ندارد.
کلیدواژگان: P53، PCNA، کیست دنتی ژروس، التهاب -
صفحه 520مقدمهمولتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis یا MS) از دسته بیماری های خود ایمن مزمن سیستم عصبی مرکزی با اتیولوژی ناشناخته است. در این مطالعه آپوپتوز و تولید نیتریک اکساید سلول های اندوتلیال تیمار شده با سرم بیماران مبتلا به MS و پاسخ به درمان با IFN beta-1b (Interferon beta-1b) مورد بررسی قرار گرفت.روشسلول های اندوتلیال بند ناف انسان با نمونه سرم بیماران مبتلا به MS در فاز های عودکننده و بهبودیابنده و افراد سالم تیمار شدند. میزان نیتریک اکساید تولید شده در سوپرناتانت محیط کشت به روش گریس و میزان آپوپتوز سلول های اندوتلیال را به کمک فلوسایتومتری با رنگ آمیزی انکسین V و PI (Annexin V and Propidium iodide) تعیین شدند. تاثیر اینترفرون بتا 1- ب بر آپوپتوز و میزان تولید نیتریک اکساید توسط سلول های اندوتلیال در سه دوز مورد بررسی قرار گرفت.یافته هادر مقایسه با افراد سالم، تنها میزان آپوپتوز سلول های اندوتلیال تیمار شده با سرم بیماران در فاز عودکننده افزایش یافت، 001/0P<، درحالی که بین آپوپتوز سلول های اندوتلیال تیمار شده با سرم بیماران در فاز بهبود و شاهد سالم تفاوت معنی داری وجود نداشت،آپوپتوز سلول های اندوتلیال تیمار شده با سرم بیماران گروه عود با دوز 10 واحد در میلی لیتر IFN-beta-1b کاهش معنی دار یافت، 05/0P<. همین دوز منجر به افزایش معنی دار تولید نیتریک اکساید نیز شد 05/0P<.نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر پیشنهادکننده این احتمال است که آسیب و آپوپتوز سلول های اندوتلیال مکانیسم موثری در اتیولوژی MS است و پیشگیری از آن با تیمار IFN beta-1b، مکانیسم احتمالی اثر درمانی IFN beta-1b در درمان MS را تبیین می کند.
کلیدواژگان: مولتیپل اسکلروزیس، اینترفرون بتا1، ب، آپوپتوز سلول های آندوتلیال، نیتریک اکساید -
صفحه 531مقدمهلیشمانیوز احشایی دراغلب مناطق ایران به صورت اسپورادیک و در برخی استان ها به صورت اندمیک دیده می شود. این مطالعه به منظور تعیین شیوع سرمی لیشمانیوز احشایی در سگ های شهر کرمان انجام گرفته است.روشجمعیت سگ های مورد بررسی، از میان سگ های خانگی آورده شده به بیمارستان تخصصی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان و سگ های ولگرد معدوم شده توسط شهرداری به صورت تصادفی انتخاب گردید که پس از انجام معاینات بالینی کامل، ازآنها خون گیری به عمل آمد. سرم بهدست آمده با استفاده از روش الیزای غیرمستقیم، از لحاظ حضور آنتی بادی اختصاصی بر ضد لیشمانیا اینفانتوم بررسی شد. هم چنین در تمامی سگ ها آزمایش کامل خون جهت بررسی تغییرات هماتولوژیک صورت گرفت. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای دو و فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هاشیوع کلی سرولوژیک 03/7 درصد و در سگ های ولگرد 5/11 درصد بود که در گروه سنی بالای 5 سال به طور معنی داری بیشتر از گروه سنی زیر 5 سال بود (01/0P<). شیوع آلودگی ارتباط معنی داری با جنس و تغییرات هماتولوژیک نشان نداد.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد هر چند که شیوع سرمی لیشمانیوز احشایی در سگ های شهر کرمان کمتر از مناطق آندمیک در سطح کشور می باشد، وجود سگ های ولگرد آلوده می تواند خطر بالقوه ای برای بهداشت عمومی ایجاد نماید. بر این اساس، انجام مطالعات تکمیلی اکولوژیک بر روی مخازن و ناقلین بیماری درمناطق مختلف استان کرمان ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژگان: لیشمانیوز احشایی، سگ، سرولوژی، شهر کرمان -
صفحه 540مقدمهمحدودیت حرکات مفصلی یکی از عوارض دیابت است که معمولا از مفاصل کوچک دست شروع می شود و با بروز عوارض دراز مدت دیابت، مانند رتینوپاتی و نفروپاتی، در ارتباط است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع محدودیت حرکات مفصلی در بیماران مبتلا به دیابت نوع I و مقایسه ی آن با گروه شاهد در شهر کرمان در سال 1382 بود.روششصت و شش بیمار دیابتی نوع 1 به صورت متوالی به عنوان گروه مورد و 66 فرد سالم که از نظر سن و جنس با آنها هماهنگی داشتند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. محدودیت حرکات مفصلی با استفاده از”علامت دعا“تشخیص داده شد، و از نظر شدت به سه درجه ی خفیف، متوسط، و شدید تقسیم گردید. نتیجه ی اندازه گیری سطح هموگلوبین گلیکوزیله، تاریخ تولد، تاریخ ابتلا به دیابت، جنس، وزن، و قد نیز یادداشت شد. شاخص های تن سنجی هر دو گروه با استفاده از مقادیر مرجع مرکز ملی آمار بهداشتی آمریکا و سازمان بهداشت جهانی محاسبه شد.یافته هااز نظر ترکیب جنسی گروه مورد و شاهد همانند بودند و میانگین سن دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. شاخص های رشد (قد برای سن و وزن برای سن) در گروه مورد به طور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (05/0P=). محدودیت حرکات مفصلی در گروه مورد در 25 نفر (9/37%) و در گروه شاهد در 5 نفر (6/7%) مشاهده شد، که اختلاف شیوع از نظر آماری معنی دار بود (001/0 P<). محدودیت حرکات مفصلی در بیماران دیابتی با سن (047/0 P=) و مدت ابتلا به دیابت (003/0 P=) ارتباط مستقیم معنی دار داشت، اما با سن شروع دیابت رابطه ی معنی داری نداشت. میانگین HbA1c بیماران دیابتی دچار محدودیت حرکات مفصلی نسبت به بیمارانی که فاقد این عارضه بودند، به طور معنی داری بالاتر بود (001/0P<). وجود محدودیت حرکات مفصلی و شدت آن با میزان قد برای سن و وزن برای سن ارتباط معکوس معنی دار داشت (05/0P<).نتیجه گیریاین مطالعه نتایج مطالعات قبلی را در زمینه ی ارتباط محدودیت حرکات مفصلی با مدت ابتلا به دیابت و با چگونگی کنترل متابولیک دیابت تایید می نماید. با توجه به ارتباط بین محدودیت حرکات مفصلی و عوارض درازمدت وخیم تر دیابت و آسان بودن کشف این علامت در معاینه بالینی، توصیه می شود که معاینه ی بیماران دیابتی از نظر محدودیت حرکات مفصلی، که علامتی فراموش شده می باشد، به صورت روتین انجام شود و در موارد مثبت، اقدامات پیشگیرانه ی لازم، مانند کنترل بهینه ی قند خون، صورت پذیرد.
کلیدواژگان: محدودیت حرکات مفصلی، دیابت شیرین، شیوع -
صفحه 551مقدمهواریاسیون های حلقه ویلیس نه تنها در بروز آنوریسم های مغزی موثر هستند بلکه بر بروز عوارض درمان نیز موثر می باشند. به دلیل مطالعات محدود در زمینه واریاسیون های حلقه ویلیس در ایران، در این مطالعه به بررسی این واریاسیون ها در 100 جسد پرداخته شد.روشاین مطالعه بر روی 100 جسد ایرانی که به علت حوادث وسایل نقلیه به پزشکی قانونی کرمان ارجاع شده بودند، انجام شد. بعد از خارج کردن مغز از جمجمه، طول و قطر عروق به روش glass plate اندازه گیری شد.یافته هانمونه ها شامل 81 مرد و 19 زن 81-16 ساله با متوسط سنی 39 سال بودند. شایع ترین فرم حلقه ویلیس براساس تقسیم بندی لازورت تیپ 1 (50%) و تیپ 4 (38%) بود. آسیمتری در 61 درصد و هیپوپلازی در 51 درصد موارد دیده شد. شایع ترین محل هیپوپلازی شریان رابط خلفی چپ بود. هیچ رابطه معنی داری بین وجود آسیمتری شریان مغزی قدامی و اندازه شریان رابط قدامی وجود نداشت. در عین حال که اندازه شریان رابط خلفی تحت تاثیر وجود آسیمتری در شریان مغزی خلفی نبود.نتیجه گیریهر چند نتایج این طرح تفاوت چندانی با نتایج سایر مطالعات نداشت، ولی وجود تشابهات نژادی در جمعیت های مورد مطالعه این اجازه را نمی دهد که بتوان تاثیر نژاد را بر اندازه عروق حلقه ویلیس رد کرد. متفاوت بودن فرم های شایع حلقه ویلیس در مطالعات انجام شده بر روی جسد با مطالعات انجام شده بر روی انسان زنده این تئوری را مطرح می کند که شاید بررسی حلقه ویلیس در حین حیات توسط تصویربرداری نقش نژاد را در واریاسیون حلقه ویلیس مشخص تر کند. عدم وجود رابطه معنی دار بین اندازه شرایین رابط قدامی و خلقی با وجود آسیمتری در شرایین مغزی قدامی و خلقی نیز به نقع این تئوری است.
کلیدواژگان: حلقه ویلیس، کرمان، واریاسیون، آنوریسم -
صفحه 562مقدمه
این مطالعه با هدف تاثیر گچ گیری مکرر توام با تزریق سم بوتولینیوم نوعA بر اسپاستی سیتی عضلات همسترینگ و کاف کودکان فلج مغزی انجام گرفت.
روشاین مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی با گروه های موازی به شکل پیش و پس مداخله و دو سویه کور انجام شد. جامعه هدف، کودکان 8-2 ساله مبتلا به فلج مغزی همی پلژی و دایپلژی در شهر تهران بودند. از میان کودکان مراجعه کننده به موسسه توانبخشی ولیعصر (عج)، 25 نفر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند با در نظر گرفتن شرایط همگنی (سن، سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت و نوع اختلال) به صورت ساده و هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده به دو گروه 13 و 12 نفره تقسیم شده و به ترتیب تحت تزریق سم بوتولینیوم نوعA به تنهایی و سم بوتولینیوم نوعA همراه با گچ گیری مکرر قرار گرفتند. ابزارهای کلینیکی، شامل سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت و مقیاس اصلاح شده آشورث می شد که قبل و 1، 3، 6 و 12 ماه بعد از تزریق مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های آماری رتبه های علامت دار ویلکاکسون و من – ویتنی انجام شد.
یافته هامقایسه بین دو گروه از نظر میزان اسپاستی سیتی زانوی راست و چپ در مقاطع یک ماه، سه ماه، شش ماه و دوازده ماه بعد نسبت به قبل از مداخله تفاوت معنی داری نشان نداد. در مقایسه بین دو گروه از نظر میزان اسپاستی سیتی مچ پای راست و چپ در مقاطع زمانی یک ماه و سه ماه تفاوت معنی داری نسبت به قبل از مداخله دیده نشد ولی در بازه های زمانی شش ماه و دوازده ماه تفاوت معنی دار مشاهده گردید (05/0P<).
نتیجه گیریبه نظر می رسد ترکیب تزریق سم بوتولینیوم نوع A و گچ گیری مکرر مچ پا، یکی از رویکردهای مناسب در کاهش اسپاستی سیتی عضلات کاف کودکان فلج مغزی باشد که برای مدت بیش از 6 ماه می تواند کاهش تون عضلات را حفظ کند
کلیدواژگان: فلج مغزی، سم بوتولینیوم نوع A، اسپاستی سیتی عضلانی، گچ گیری -
صفحه 574مقدمهبرخی از افراد برای درمان درد مزمن خود مواد مخدر مصرف می کنند. این افراد از نظر شخصیتی با افرادی که به دلایل دیگری به سوء مصرف مواد گرایش پیدا کرده اند، تفاوت دارند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه صفات و اختلالات شخصیتی این دو گروه صورت پذیرفت.روشدر یک مطالعه مقطعی طی سال های1389-1385 کلیه افرادی که به مرکز ترک اعتیاد بیمارستان آموزشی امام خمینی دانشگاه جندی شاپور اهواز مراجعه نمودند، از لحاظ ویژگی های جمعیت شناختی بررسی شدند. همچنین تحت معاینه جسمی، آزمون چندوجهی شخصیت مینهسوتا و مصاحبه روانی قرار گرفتند. سپس این افراد به دوگروه تقسیم شدند که گروه اول شکایت درد همراه با مصرف مواد داشتند و گروه دوم مصرف کننده مواد بدون شکایت درد بودند. متغیرهای شخصیتی توسط آزمون t مستقل و 2χ مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته هامراجعین 488 نفر شامل 478 مرد و10 زن بودند. میانگین نمرات مقیاس های Pa، Ptدرگروه دارای درد مزمن غیر سرطانی کمتر بود. همچنین شیوع اختلال شخصیت در این گروه به صورت معنی داری کمتر بود. گروه مبتلا به درد تحصیلات بالاتر داشته و در شروع به مصرف مواد افیونی بیشتر از گروه دیگر تحت تاثیر تلقین دوستان برای سوء مصرف مواد قرار داشتند.نتیجه گیریدر این مطالعه افرادی که برای تسکین درد مواد افیونی مصرف می کرده اند، نیم رخ روانی و شخصیت سالم تری داشته و مصاحبه روانی آنها اعتبار و روایی بیشتری داشت. مشکلات روان پزشکی در این گروه کمتر و اعتیاد در آنان یک رفتار غیر انطباقی بود.
کلیدواژگان: سوء مصرف مواد، درد مزمن، اختلال روان پزشکی، صفات شخصیتی -
صفحه 584مقدمههیدرونفروز در زمان جنینی و دوران نوزادی یکی از موارد شایع می باشد که در دوران جنینی و نوزادی توسط سونوگرافی به راحتی قابل تشخیص و بررسی است. در این مطالعه ضمن بررسی یافته های سونوگرافی، رادیولوژیک و یا اسکن ایزوتوپ، بیماران مبتلا، به مدت یک سال از نظر بالینی و آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند.روشتعداد 100 نوزاد و شیرخوار مبتلا به هیدرونفروز به مدت یک سال تحت پی گیری بالینی، آزمایشگاهی، سونوگرافی و در مواردی VCUG (Voiding cystourethrogram) و DSMA قرار گرفتند. بیماران بر حسب زمان تشخیص هیدرونفروز در دو گروه جنینی و شیرخواری طبقه بندی شدند. هیدرونفروز از نظر شدت به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم شد.یافته ها54 بیمار پسر و 46 بیمار دختر بودند. میانگین سنی بیماران در بدو مراجعه در موارد هیدرونفروز جنینی 5/2 ماه (79 درصد بدون علامت) و در موارد هیدرونفروز شیرخواری 5 ماه (100 درصد علامت دار) بودند. علل هیدرونفروز جنینی عبارت بودند از: ریفلاکس (45 درصد)، هیدرونفروز ایدیوپاتیک (41 درصد)، انسداد محل اتصال حالب به مثانه (Ureteropelvic junction obstruction یا UPJO) (3/11 درصد)، هیدرونفروز فیزیولوژیک (7/5 درصد)، دریچه پیشاب راهی خلفی (8/3 درصد). ریفلاکس شایع ترین علت هیدرونفروز در کلیه بیماران (57 درصد) بود. شایع ترین عامل هیدرونفروز خفیف ریفلاکس و شایع ترین عامل هیدرونفروز شدید UPJO بود. بیماران مبتلا به هیدرونفروز جنینی در 100 درصد موارد شدید، 30 درصد موارد متوسط و 6 درصد موارد خفیف، نیازمند جراحی بودند.نتیجه گیریاستفاده از سونوگرافی در دوران بارداری منجر به کشف بیشتر موارد بدون علامت هیدرونفروز جنینی در مقایسه با هیدرونفروز شیرخواری گردید که با عوارض کمتری همراه بود. با توجه به کاربرد سونوگرافی به عنوان روش تشخیصی ساده می توان از عوارض و نتایج وخیم نارسایی کلیوی جلوگیری نمود. پیشنهاد می گردد، در حین سونوگرافی جنینی، سونولوژیست ها سیستم ادراری جنینی را بررسی نمایند.
کلیدواژگان: هیدرونفروز جنینی، هیدرونفروز شیرخواری، ریفلاکس مثانه به حالب، انسدادهای سیستم ادراری، voiding cystourethrogram، DSMA -
صفحه 592تومورهای خوش خیم معده ضایعات نادری می باشند که کلا کمتر از 10% تومورهای معده را تشکیل می دهند. لیپوم معده توموری نادر می باشد که حدود 3% کلیه تومورهای خوش خیم معده را تشکیل می دهد و عمدتا به صورت توده ی زیر مخاطی دیده می شود. اکثرا بدون علامت بوده و به صورت اتفاقی یافت می شوند اما می توانند باعث ایجاد علایمی مانند خونریزی گوارشی، انسداد دردهای شکمی و انواژیناسیون شوند. سی تی اسکن و اندوسکوپی در تشخیص قطعی کمک کننده می باشند. درمان این تومورها به صورت جراحی و تایید تشخیص با پاتولوژی می باشد.
در این مقاله، بیماری با شکایت از ضعف و خستگی و ملنا معرفی می شود که در اندوسکوپی تومور وی به صورت توده مایل به زرد درانتروم معده دیده شد. در سی تی اسکن توده مذکور با دانسیته چربی منطبق با لیپوم گزارش شد. بیمار با این تشخیص تحت جراحی قرار گرفت و در پاتولوژی نیز لیپوم تایید شد. علی رغم نادر بودن لیپوم های معده باید در ارزیابی و تشخیص افتراقی توده های زیر مخاطی خونریزی دهنده معده مد نظر قرار گیرد.
کلیدواژگان: لیپوم معده، خونریزی گوارشی -
صفحه 598
هموویژلانس (مراقبت از خون) یک سیستم نظارت کشوری بر سلامت خون و فرآورده های آن در تمام مراحل (زنجیره انتقال خون) یعنی از زمان خون گیری از اهداکنندگان تا پیگیری دریافت کنندگان خون و فرآورده ها، گردآوری و تجزیه و تحلیل داده های مربوط به اثرات ناخواسته انتقال خون و اعلام خطر به منظور تصحیح و اقدامات لازم برای جلوگیری از وقوع مجدد آنها است. در این سیستم عوارض ناشی از تزریق خون به صورت سیستماتیک جمع آوری و گزارش شده و داده های مربوط به اثرات عوارض ناخواسته انتقال خون تجزیه وتحلیل و یک سری اقدامات اصلاحی به منظور جلوگیری از وقوع مجدد آنها انجام می شود. یکی دیگر از اهداف سیستم هموویژلانس این است که موارد تزریق خون در یک بیمارستان به صورت مستند جمع آوری گردند، که در نهایت باعث هدایت و ارتقای تزریق خون در بیمارستان ها می گردد. سیستم هموویژلانس در صورتی موثر واقع خواهد شد که تمامی عوارض ناشی از تزریق خون به موقع تشخیص داده وگزارش شوند.
کلیدواژگان: مراقبت ازخون
-
Page 511Background and AimsThe role of P53 and proliferating cell nuclear antigen (PCNA) genes in inflamed and non-inflamed odontogenic cysts is related to cell proliferation but it is unclear. The aim of this study was immunohistochemical evaluation of P53 and PCNA expression in inflamed and non-inflamed dentigerous cysts.MethodsIn the present study, 23 dentigerous cysts (12 inflamed and 11 non-inflamed) were surveyed. Three microns slices were got from paraffined blocks and stained with P53 and PCNA antibodies by immunohistochemistry. Slides were seen by oral pathologist with optical microscope (Olympus BX41) in ×400 magnification and scored by Allred scoring. Data were analyzed by Mann-Whitney test via SPSS software.ResultsPercent of stained cells in inflamed compared non-inflamed dentigerous cyst did not show any significant difference for expression level of P53 and PCNA in basal and suprabasal layers (P> 0.05).ConclusionIt seems that inflammation does not affect on expression level of P53 and PCNA in dentigerous cyst.Keywords: P53, Proliferating cell nuclear antigen (PCNA), Dentigerous cyst, Inflammation
-
Page 520Background and AimsMultiple sclerosis (MS) is one of the chronic autoimmune diseases of the central nervous system with unknown etiology. The present study aimed to investigate the apoptosis and nitric oxide (NO) production of endothelial cells treated with serum of patients with MS and response to interferon beta (IFN-β) therapy.MethodsHuman umbilical vein endothelial cells were treated with sera from patients with active MS (in relapse), MS in remission, or sera from healthy volunteers (each n = 10). Nitric oxide (NO) levels were determined in culture supernatants by Greiss method and endothelial cell apoptosis was assessed by annexin V-propidium iodide staining. Effects of IFN-beta-1b on endothelial cell apoptosis and NO production were tested at increasing doses (10, 100, and 1000 U/ml).ResultsCompared with healthy people, only apoptosis of endothelial cells treated with serum of patients with relapsing phase increased, P<0.01; while there was no significant difference between apoptosis of endothelial cells treated with serum of patients in remission phase and healthy controls. Apoptosis of endothelial cells treated with sera of patients in relapse was decreased by IFN-beta-1b at 10 U/ml, P<0.05. The same dose also led to a significant increase in nitric oxide production.ConclusionThe results suggest that endothelial cells injury and apoptosis may play a role in MS etiology and represents a potential therapeutic mechanism of action for IFN-beta-1b in MS therapy.Keywords: Multiple sclerosis, Interferon beta, 1b (IFN, beta, 1b), Endothelial cell apoptosis, Nitric oxide
-
Page 531Background and AimsVisceral leishmaniosis (VL) is a sporadic disease in many provinces of Iran, while it is considered endemic in other parts. This study was designed to assess the seroprevalence of canine VL in the Kerman city.MethodsSamples were randomly selected from the referred household dogs to the veterinary hospital of Shahid Bahonar university, Kerman, Iran and stray dogs, euthanized by Kerman municipality. Blood samples were taken after complete clinical examination. All collected sera were tested by a commercial indirect ELISA kit for the presence of anti Leishmania infantum antibodies. In addition, complete blood count tests were performed in all dogs to detect hematological alterations. Collected data were analyzed through SPSS software and using 2 and fishers’ exact tests.ResultsThe overall seroprevalence was 7.03%, which was calculated 11.1% in stray dogs. Seroprevalence of disease was significantly higher in dogs over 5 years old in comparison to younger dogs (P<0.01). Seroprevalence had no significant relationship with sex and hematological alterations.ConclusionAlthough the seroprevalence of canine VL in Kerman city was less than that in endemic parts, stray dogs could be a potential risk factor for public health in this area. Further complementary ecological studies on vectors and reservoirs in different areas of Kerman province seem to be necessary.Keywords: Leishmaniosis, Visceral, Serology, Kerman
-
Page 540Background and AimsLimited joint mobility (LJM) is a complication of diabetes mellitus, which usually begins from the small joints of hands and is associated with long-term complications of diabetes, such as retinopathy and nephropathy. The aim of this study was to find the prevalence of Limited Joint Mobility in patients with type 1 diabetes mellitus in Kerman in 2003.MethodsSixty-six patients with type I diabetes mellitus (case group) and 66 sex- and age-matched, healthy subjects (control group) were enrolled into the study. LJM was diagnosed with "prayer sign" and its severity was categorized into 3 levels of mild, moderate, and severe. The results of measurements of glycosylated hemoglobin (HbA1c), date of birth, date of onset of diabetes, sex, weight, and height were recorded, as well. Anthropometric indices were calculated using the reference data of NCHS and WHO.ResultsCase and control groups had similar gender and age distributions. Anthropometric indices were significantly lower in cases than in controls (P<0.05). LJM was observed in 25 ones in case group (37.9%) and in 5 ones in control group (7.6%) that shows statistically significant difference (P<0.001). LJM in diabetic patients was positively correlated with age (P=0.047) and duration of diabetes (P<0.003), but not with age of onset of diabetes (P>0.05). Mean level of HbA1c was significantly higher in diabetics with LJM than in those without LJM (P<0.001). The presence and severity of LJM was inversely correlated with height for age and weight for age indices in the study group (P<0.05).ConclusionThe observed results are in accordance with prevalence rates reported previously. Since LJM has been associated with more serious long-term complications of diabetes in cross-sectional studies, we believe diabetic patients should be tested routinely for this forgotten sign and appropriate preventive measures should be taken.Keywords: Diabetes Mellitus, Type 1, limited joint mobility, prevalence
-
Page 551Background and AimsThe relationship between variations of Willis circle and some cerebrovascular diseases has been shown in previous studies. A few studies have been conducted in Iran on these variations.MethodsThis study was performed on 100 recently deceased Iranians due to car accidents who had been referred to Kerman Forensic Medicine Center for autopsy. The length and diameter of cerebral vessels were measured using glass plate method and variations of Willis circle were determined according to Lazorthes classification.ResultsThe sample included 81 males and 19 females aged 16-81 years. The two most prevalent forms of Willis circle were type 1 (50%) and type 4 (38%) according to Lazorthes classification. Asymmetry and hypoplasia were seen in 51% and 61% of cases respectively. Asymmetry was most often seen in the left posterior communication artery. There was no significant relationship between the presence of asymmetry in anterior cerebral arteries and the size of anterior communicating artery. Moreover, the size of the posterior communication artery had not been affected by the presence of asymmetry in the posterior cerebral arteries.ConclusionHowever, the anatomical variations found in this study were similar to those in the literature, racial similarities among the studied populations do not allow to exclude the role of race on the variations of Willis circle. The difference between common variations in the cadaver and in vivo studies hypothesizes that radiological studies during life are more appropriate to show the role of race on the variations of the circle of Willis. Nonsignificant relationships between the size of communication arteries and anterior and posterior cerebral arteries support this hypothesis.Keywords: Aneurysm, Circle of Willis, Kerman, Variation
-
Page 562Background and Aims
The goal of this study was to determine the effect of foot serial casting along with botulinum toxin type-A injection on spasticity in children with cerebral palsy.
MethodsThis study was a randomized clinical trial performed as a pre-post, double blind study. It was performed on 25 children with hemiplegia and diplegia (2-8 years) in Tehran city, who were referred to valiasr rehabilitation foundation. Participants were chosen by simple randomized sampling and were matched for age, Gross Motor Function Classification System (GMFCS) and type. They were randomly divided into two groups. The first group (n=13) underwent BTX-A injection alone and the second group (n=12) had BTX-A injection and foot serial casting after the injection. Clinical assessments were done using the GMFCS and Modified Ashworth Scale before and at 1, 3, 6 and 12 months after the interventions. Data were analyzed by Wilcoxon signed rank test and mann-whitney U.
ResultsComparison of two groups in regard to the right and left knee spasticity at, 1, 3, 6 and 12 months after injection showed no significant difference in comparison to those before interventions. Furthermore, comparison of right and left ankle spasticity before injection with that at 1, and 3 months follow ups did not show statistically significant difference, but significant differences were found when compared with 6 and 12 month follow-ups (P<0.05)
ConclusionIt seems, one of the proper approaches to reduce spasticity in children with cerebral palsy is foot serial casting along with botulinum toxin type-A injection and it can decrease the muscle tone when applied more than six months.
Keywords: Cerebral palsy, Botulinum toxin type A, Muscle spasticity, Casts, Occupational therapy -
Page 574Background and AimsSome people use opioid substances to relief their chronic somatic pains. There are differences in the personality traits of this individuals and others who abuse opioid substances. The purpose of the present study was to compare these two groups in regard to their personality traits and disorders.MethodsIn a cross-sectional study between 2007 to 2011, all patients referred for drug quit to the outpatient addiction clinic of Imam Hospital affiliated to Jundishapur University were investigated demographically. In addition, all of them underwent physical examination, MMPI test and psychiatric interview. Then they were divided into two groups of "with pain complaint" and "without pain complaint". Their personality traits were compared using t-test and χ2.ResultsThe total number of patients was 488, including 478 males and 10 females. Mean scores of Psychatenia (pt) and paranoia (Pa) indexes in the patients who suffered from chronic non- cancer pain was lower in comparison to the patients without pain complaint. Based on the results of psychological interview, the prevalence of personality disorder was higher in the "without pain" group. Patients with chronic pain had higher educational degrees and they were more likely under the influence of their friends at the onset of opioid abuse.ConclusionIn the present study those who used opioid for pain relief, had healthier psychiatric profiles and personalities. Their psychiatric interviews were more valid and reliable and their psychological problems were less than the other group and their addiction was a maladaptive behavior.Keywords: Substance abuse, Chronic pain, Mental disorders
-
Page 584Background and AimsHydronephrosis is a common problem in prenatal and newborn infants diagnosed by ultrasonography. Bladder to ureter reflux, the upper or lower urinary tract obstruction, and neurogenic bladder are the most common causes of hydronephrosis in newborns and infants.MethodsIn this study, 100 neonates and infants with hydronephrosis were observed clinically and laboratorically for one year. Patients were allocated to two groups of fetal and newborn infants by the time of detection of hydronephrosis. Classification of the severity of hydronephrosis was based on the anterior-posterior diameter of renal pelvis including: mild hydronephrosis (5-9 mm), moderate (10-15 mm), and severe (more than 15 mm).ResultsFifty four patients were boy and 46 were girl. Mean age of patients in first visit of fetal and newborn infants hydronephrosis were respectively 2.5 (79% asymptomatic) and 5 month (100% symptomatic). Causes of fetal hydronephrosis were: bladder to ureter reflux (45%), idiopathic hydronephrosis (41%), ureteropelvic junction obstruction (UPJO) (3.11%), physiological hydronephrosis (7.5%), and posterior urethral valve (8.3%). Bladder to ureter reflux was the most common cause of hydronephrosis in all of the patients (57%). The most common causes of mild and severe hydronephrosis were bladder to ureter reflux and ureteropelvic junction obstruction, respectively. In patients with fetal hydronephrosis, 100%, 30% and 6% of cases of severe, moderate, and mild hydronephrosis need surgery, respectively.ConclusionUsing ultrasonography in pregnancy led to the discovery of most asymptomatic fetal hydronephrosis more than infant hydronephrosis.Keywords: Prenatal hydronephrosis, Neonatal hydronephrosis, Vesicouretral reflux, Obstructive uropathy, Voiding cystourethrogram (VCUG)
-
Page 592Benign Gastric tumors are rare and generally account for less than 10% of all stomach tumors. Gastric lipoma is a rare tumor that constitutes approximately 3% of all benign tumors of the stomach and mainly is seen as a submucosal mass. Most gastric lipoma are asymptomatic and are found accidentally. Occasionally they can cause symptoms such as gastrointestinal bleeding, obstruction, abdominal pain and intussuception. CT scan and endoscopy are helpful in diagnosis. The main modality of treatment is surgery. Diagnosis is confirmed by histology. In this article, a patient with weakness, fatigue, and melena complaints is presented. On gastric endoscopy a yellowish submucosal mass was seen in antrum. Abdominal CT scan disclosed a mass with fat density resembling lipoma. The patient underwent surgery and diagnosis of lipoma was confirmed by histology. Although gastric lipoma is rare, it should be considered in the assessment and differential diagnosis of hemorrhagic submucosal masses in the stomach.Keywords: Lipoma, Gastrointestinal bleeding
-
Page 598
Haemovigilance is defined as a set of surveillance procedures from the collection of blood and its components to the follow–up of recipients, denoted to collect and assess information on unexpected or undesirable effects resulting from the therapeutic use of labile blood products, and to prevent their occurrence or recurrence.In this system the complications of blood transfusion are systematically collected and reported and data of adverse effects of blood transfusion are analyzed and a series of corrective measures are performed to prevent the recurrence of them. Another goal of haemovigilance is documentary collections of blood transfusion cases which eventually leads to conducting and promoting blood transfusion in hospitals. Haemovigilance only works if complications of blood transfusion are early detected and reported.
Keywords: Haemovigilance
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.