نقش گردشگری بر توسعه همگرایی های کشورهای حوزه خراسان بزرگ

قلمروهای تاریخی و فرهنگی ایران فراتر از مرزهای سیاسی موجود امروزی آن است. با نگاهی به گستردگی فرهنگی ایران در کشورهای منطقه می توان دریافت که آداب و سنن و نیز تاریخ و فرهنگ مشترکی میان ایرانیان حاضر در گستره سیاسی فعلی ایران با مناطق پیرامونی این کشور وجود داشت. مناطق شرق و شمال شرقی ایران که در بردارنده میراثی کهن از فرهنگ ایرانی است می تواند به عنوان به وجود آورنده عوامل همگرایی فرهنگی ایفای نقش نماید. این محدوده که در واقع تحت عنوان خراسان بزرگ شناخته می شود در برگیرنده بخش هایی از کشورهای ایرانی، افغانستان، ترکمنستان، تاجیکستان، ازبکستان و قرقیزستان است که با نگاهی به ظرفیت های گذشته و حال آن محلی برای برقراری تعاملات فرهنگی و اقتصادی کشورهای موجود محسوب می گردد، کشور هایی که امروزه جزئی از مجموعه کشورهای آسیای مرکزی محسوب می شوند، در بهره ای از زمان بخشی از قلمرو ایران بزرگ محسوب می شدند از این رو تحلیل عوامل همگرا درحوزه فرهنگ به خصوص با رویکرد توسعه گردشگری، می توان وزن ژئوپلتیک فرهنگی منطقه را افزایش دهد.
در این تحقیق با روش تحلیلی- توصیفی، ضمن بررسی ژئوپلیتیک فرهنگی خراسان بزرگ به نقش گردشگری در ایجاد همگرایی میان کشورهای این حوزه اشاره نموده و چشم انداز توسعه گردشگری، بر مناسبات کشورهای حوزه خراسان، بزرگ بررسی و تحلیل می گردد. نتایج حاصله بیانگر آن است که کشورهای حوزه خراسان بزرگ دارای قابلیت های خاصی در حوزه گردشگری می باشند که در صورت کاهش ریسک های موجود سیاسی، امنیتی و... می تواند زمینه سازی گسترش همگرایی را در این حوزه دنبال نماید.