نقش تشخیصی انقطاع پاداش تاخیری و هیجان خواهی در افراد مبتلا به مصرف مواد محرک و افیونی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تشخیصی انقطاع پاداش تاخیری و هیجان خواهی در افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد محرک و افیون بود.
در قالب یک طرح علی-مقایسه ای از بین مراجعه کنندگان مبتلا به مصرف مواد محرک و افیون به صورت در دسترس 45 بیمار مبتلا به افیون و 45 بیمار مبتلا به محرک انتخاب شدند و پرسشنامه های انقطاع پاداش تاخیری و هیجان خواهی فرم پنج در میان آن ها اجرا شد.
نتایج تابع تشخیصی نشان داد هیجان خواهی و انقطاع پاداش تاخیری توانسته اند 66/86 درصد افراد مواد محرک و 44/84 درصد افراد مواد افیونی را درست گروه بندی کنند؛ به عبارت دیگر به صورت کلی 60/85 درصد کل نمونه درست طبقه بندی شده اند.
پیشنهاد می شود در برنامه های پیشگیری و درمان مرتبط با این دو اختلال به این متغیرها توجه ویژه شود.