بررسی نحوه مراقبت از راه هوایی بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بر اساس میزان آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران

یکی از مشکلات اداره راه هوایی بیماران در بخش مراقبت های ویژه، نحوه دهانشویه و ساکشن تراشه است زیرا که ترشحات راه هوایی می تواند مخاطرات زیادی از نظر آلودگی ایجاد نماید . هدف از مراقبت از راه هوایی بیمار جلوگیری از ابتلا به عفونت ها ی راه هوایی فوقانی و انتقال آن به راه هوایی تحتانی است . از موارد مهمی که در ارائه مراقبت از راه هوایی بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه نقش دارد دانش ، نگرش و عملکرد پرستاران در مورد مراقبت های دهانی و راه هوایی است. این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی و عملکرد کارکنان از نحوه مراقبت از راه هوایی بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی شهر همدان انجام گرفته است .
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی بوده و جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی شهر همدان تشکیل داده بودند . در این مطالعه آگاهی ، نگرش و عملکرد پرستاران ، در ارتباط با مراقبت از راه هوایی مورد بررسی قرار گرفته است . ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خود ساخته همراه با چک لیست عملکرد فردی بوده و پاسخ ها توسط مقیاس لیکرت سنجیده شد . روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده و کلیه 58 نفر پرستار شاغل در بخش مراقبت ویژه حین انجام کار مورد بررسی قرار گرفتند .داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16مورد بررسی قرار گرفت .
داده های پژوهش نشان داد که 8/13% کارکنان پرستاری مرد و 2/86% زن بودند و بین 22 تا 45 سال سن داشته اند . 98% از جامعه مورد پژوهش نگرشی مثبت نسبت به مراقبت از راه هوایی داشته اند. 28/98% از جامعه مورد پژوهش دارای میزان آگاهی قابل قبول بودند و 69% افراد جامعه پژوهش در روش ساکشن کردن ترشحات دهان و حلق نیاز به بهبود در روش کار داشته و 31% از آنها روش عملکردشان در این خصوص غیر قابل قبول بوده است . رابطه بین میزان آگاهی جامعه مورد پژوهش و عملکرد آنها در نحوه ساکشن تراکئوستومی ، دهان ، حلق و بینی و دهان شویه با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون p-value به ترتیب 09/0 ، 62/0 ، 09/0 بدست آمد و در نتیجه میزان آگاهی کارکنان با توجه به مقادیر p-value با هیچکدام از عملکردها رابطه معناداری نداشته است .
با توجه به اینکه هیچکدام از متغیرها با یکدیگر ارتباط معنی داری نداشته اند و سطح آگاهی جامعه مورد پژوهش در حد قابل قبول و خوب بوده می توان نتیجه گرفت که نسبت تعداد بیماران بستری به تعداد پرستاران بیشتر از حد استاندارد بوده که خود سبب افزایش حجم کاری و موثر بر نحوه عملکردشان شده است .