بررسی نقش سخت‫ رویی، حمایت اجتماعی و خودکنترلی در پیش ‫بینی خودکارآمدی زنان باردار

خودکارآمدی پویا، شاخص های جسمی و احساسی فرد را تحت تاثیر قرار داده و نقش مهمی را در کاهش ترس از زایمان طبیعی، ایفا می‫کند. مطالعه حاضر، با هدف تعیین نقش مولفه های سخت رویی، حمایت اجتماعی و خودکنترلی در پیش بینی خودکارآمدی زنان باردار انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار مراجعه کننده به کلینیک وابسته به بیمارستان ضیایی شهرستان اردکان در سال 1398بودند که از بین آنها تعداد 180 نفر به صورت در دسترس، انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه های انتظار پیامد و خودکارآمدی زایمان (CBSEI)، سخت رویی کوباسکا، حمایت اجتماعی در دوران بارداری و خودکنترلی گراسمیک جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام با استفاده از نرم افزارSPSS-21  انجام شد.

نتایج نشان داد که خودکنترلی به جز در فعالیت جسمانی، همبستگی معنی داری با خودکارآمدی زایمان نداشت و فقط خرده مقیاس کنترل فعالیت های جسمانی با خودکارآمدی زایمان همبستگی منفی معنی داری داشت (0/20-=r). نمره کل مقیاس سخت رویی (0/16=r) و همچنین خرده مقیاس تعهد با خودکارآمدی زایمان، همبستگی معنی دار مثبت داشت (0/21=r). در نهایت، همبستگی بین حمایت اجتماعی و خودکارآمدی زایمان نیز مثبت و معنی دار بود (0/25=r). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای پژوهش قادر به پیش بینی 12 درصد از نمرات خودکارآمدی زایمان در زنان باردار بودند (0/01>p).

سخت رویی، حمایت اجتماعی و خودکنترلی با خودکارآمدی رابطه مثبت معنادار داشته و می‫توانند در پیش‫بینی‫ خودکارآمدی زنان باردار موثر باشند. با مداخلات مراقبتی مناسب از جمله اجرای دوره های آموزش مهارت های سخت رویی و خودکنترلی و تاکید بر اهمیت حمایت اجتماعی می توان زمینه را برای افزایش خودکارآمدی زایمان فراهم نمود.