تحلیل سیر تاریخی دیپلماسی بین المللی ورزش ایران در دوره پهلوی دوم

دیپلماسی ورزش با تمرکز بر رویدادهای ورزشی، عرصه منحصربه فردی را برای ملت میزبان فراهم می سازد تا دیپلماسی عمومی اش را به کار گیرد و همین امر موجب شده است که در دیپلماسی کشورها به جایگاه ورزش توجهی ویژه شود. هدف پژوهش حاضر، تبیین تحولات در عرصه دیپلماسی بین المللی ورزش ایران در دوره پهلوی دوم است. فرضیه مطرح این است که اصلی ترین عامل در این تحولات، عامل سیاسی بود. این پژوهش، ضمن درنظرداشتن جنبه کیفی موضوع با رویکرد کاربردی و روش کتابخانه ای همراه با بهره مندی از شیوه داده محور دریافت که تحولات سیاسی در این دوره از جمله ورود مدرنیته به ایران که در گرو بهبود تعاملات اجتماعی طی سفر دولتمردان به اروپا و بهبود روابط ایران با کشورهای غربی بود، تغییرات اساسی پیدا کرد و روابط اجتماعی- سیاسی ایران با کشورهای غربی موجب بهبود و پیشرفت عرصه بین المللی ورزش ایران شد؛ زیرا در این دوره، با قرارگرفتن ورزش در عرصه دیپلماسی، از آن به عنوان سرگرمی و ابزاری در دست حکومت، جهت نشان دادن قدرت و برتری استفاده می شد.