ارزیابی اثرات آملودیپین و دیلتیازم در تعدیل دوز سیکلوسپورین با توجه به غلظت صبحگاهی و ساعت دوم در بیماران پیوند کلیه مرکز آموزشی - درمانی افضلی پور کرمان در سال 1387

افزایش فشارخون، هیپراوریسمی و سمیت کلیوی از عوارض شایع درمان با سیکلوسپورین در بیماران دریافت کننده کلیه پیوندی است. نتایج مطالعات گذشته نشان می دهد که داروهای مسدودکننده کانال کلسیمی می توانند در کاهش دوز سیکلوسپورین مصرفی موثر باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه اثرات آملودیپین و دیلتیازم بر تعدیل دوز سیکلوسپورین با توجه به غلظت صبحگاهی (C0) و ساعت دوم (C2) در بیماران دریافت کننده کلیه پیوندی تحت درمان با سیکلوسپورین بود.

این مطالعه مداخله ای تصادفی شده با کورسازی مشاهده کننده، بر روی 120 بیمار دریافت کننده کلیه پیوندی تحت درمان با سیکلوسپورین در بخش پیوند کلیه بیمارستان افضلی پور انجام شد. بیماران در یک گروه به مدت 3 ماه آملودیپین (mg/day5-10) و در گروه دیگر دیلتیازم (mg/day90-180) دریافت کرده و سپس نتایج با گروه شاهد که داروی مسدود کننده کانال کلسیمی مصرف نمی کردند مقایسه شد. داده ها با آزمون های ANOVA، Post Hoc و Correlation تجزیه و تحلیل شد.

دیلتیازم به طور معنی داری دوز مورد نیاز سیکلوسپورین را به میزان 20% یعنی از mg/dl 162.03± 40.6 به mg/dl 128.5± 25.5 کاهش داد (000/0=P). آملودیپین نیز دوز مورد نیاز را به mg/dl 140.5± 22.3 کاهش داد (13%) که از نظر آماری معنی دار بود (008/0=P). غلظت صبحگاهی سیلکوسپورین در بیمارانی که آملودیپین مصرف می کردند به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (019/0=P). دیلتیازم همچنین منجر به کاهش معنی دار سطح کلسترول شد (027/0=P) اما سایر پارامترهای مورد بررسی تفاوت معنی داری بین گروه های آملودیپین یا دیلتیازم در مقایسه با گروه شاهد نداشت.

دیلتیازم و آملودیپین در تجویز توام با سیکلوسپورین به خوبی تحمل شده، عارضه سوئی بر عملکرد عضو پیوندی نداشته و ضربان قلب یا فشارخون را تحت تاثیر قرار نمی دهند. بنابراین از این دو داروی مسدود کننده کانال کلسیمی می توان به منظور کاهش دوز مورد نیاز تجویزی سیکلوسپورین، در بالین استفاده کرد.