فهرست مطالب نویسنده:
ناصر قربانیان
-
سابقه و اهدافشناخت رشته ها و علاقه به رشته تحصیلی حس مسئولیت پذیری بالا را به همراه خواهد داشت و نیز منجر به بالا رفتن کارایی افراد در ارائه خدمات سیستم سلامت می گردد. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان آگاهی و علاقه دانشجویان هوشبری به رشته تحصیلی و آینده شغلی خود بود.روش بررسیدر این مطالعه توصیفی- مقطعی، 90 نفر از دانشجویان دوره روزانه شاغل به تحصیل در رشته هوشبری دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 91-90 در دو مقطع کارشناسی پیوسته و ناپیوسته به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای مشتمل بر 20 سوال بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و t-test و نرم افزار SPSS16 استفاده شد.یافته هابه طور کلی 8/7 درصد دانشجویان مورد مطالعه در رابطه با انتخاب رشته تحصیلی خود کاملا موافق بودند. 11/1 درصد درباره آینده شغلی خود کاملا نگران و 6/35 درصد نگران از آینده شغلی خود بودند. 15/6 درصد رشته تحصیلی خود را در صورتی که امکان دوباره شرکت در کنکور برایشان مقدور باشد دوباره انتخاب نمودند. همچنین رابطه معنی داری بین پاسخ های زنان و مردان در مورد رشته تحصیلی وجود داشت (0/05>p).نتیجه گیریبا توجه به نتایج به دست آمده، اکثر دانشجویان قبل از انتخاب رشته از رشته تحصیلی خود آگاهی نداشتند. لذا پیشنهاد می شود جهت شناخت بهتر رشته های تحصیلی در دانشگاه در دوران تحصیلات قبل از دانشگاه اطلاعات و مشاوره های لازم توسط سازمان های مربوطه ارائه گردد. همچنین با ایجاد مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری که یکی از نیازهای اساسی و حیاتی این رشته می باشد، می توان میزان علاقه دانشجویان به ادامه تحصیل و رشته تحصیلی شان را افزایش داد.
کلید واژگان: آگاهی, علاقه, آینده شغلی, رشته تحصیلی, هوشبریIntroductionInterest to the field of education will bring commitments which may lead to higher efficiency in the health care delivery field. The purpose of this study was to evaluate anesthesia students'' awareness and interest into their field of study and future career.MethodsIn this cross-sectional study، students studying in the field of anesthesia in Tabriz university of medical science in 2001-2002 academic year at the undergraduate level were entered into the study (n = 90). The data collection tool was a questionnaire consisting of 20 questions. To analyze the data، descriptive statistics، t-test and SPSS V-16 were used.ResultsOverall، 8. 7 percent of students were completely happy with their chosen program of study. Of all، 11. 1% were quite concerned about their future career and 6. 35 percent were concerned about their future career. Of all، 15. 6 percent of them preferred to change their program of study if possible. There was a difference between the responses of men and women regarding their field of education (P <0. 05).ConclusionMost students were not aware about their future career before choosing their field of study. We suggest information and consultation sessions before enrolling in university. Also by introducing postgraduates programs in the field more students become encouraged to undertake the under graduate program.Keywords: Awareness, interests, future career, field of study, anesthesia -
حساسیت اضطرابی ترس از اضطراب و نشانه های مرتبط با آن می باشد که ممکن است به عوارض بالقوه آسیب زای بدنی، روان شناختی و اجتماعی منجر شود. حساسیت اضطرابی یک عامل آسیب زا برای ایجاد اختلالات اضطرابی محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر طرح واره درمانی در تعدیل طرح واره های ناسازگار اولیه و کاهش حساسیت اضطرابی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح تحقیق پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. 10 آزمودنی به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. بوسیله پرسشنامه های فرم کوتاه طرح واره های ناسازگار یانگ و حساسیت اضطرابی رایس و همکاران داده ها جمع آوری و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که مداخلات مبتنی بر طرح واره درمانی می تواند همه طرح واره ها بجز طرح واره های استحقاق/بزرگ منشی، انزوای اجتماعی/بیگانگی و شکست را به طور معنی داری تعدیل کند. هم چنین مداخلات مبتنی بر طرح واره درمانی می تواند حساسیت اضطرابی دانش آموزان را به طور معنی داری کاهش دهد. نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که طرح واره درمانی روش درمانی مناسبی برای تعدیل نمودن طرح واره های ناسازگار اولیه و کاهش حساسیت اضطرابی دانشجویان می باشد. لذا به منظور تعدیل نمودن طرح واره های ناسازگار اولیه و کاهش حساسیت اضطرابی لازم است که بر اساس مداخلات طرح واره درمانی زمینه تغییر یا تعدیل طرح واره ها فراهم شود.کلید واژگان: اثر بخشی, طرح واره درمانی, طرح واره های ناسازگار اولیه, حساسیت اضطرابیAnxiety sensitivity is fear of anxiety and anxiety-related Symptoms that may lead the potential traumatic effects of physical, psychological and social. Anxiety sensitivity is a traumatic factor for anxiety disorders. Present study aimed to determine effectiveness of Schema Therapy on moderating early maladaptive schemas and reducing anxiety sensitivity in students of Islamic Azad University. Present research was semi experimental type with inquiry pre test post test with control group. 10 subjects were selected randomly and randomly assigned to experimental and control groups. Data were Collected by YSQ (short form) and ASI and were analyzed by variance with repeated measurement. Research results indicated that interventions based on schema therapy could significantly moderate all schemas except schemas of social isolation/alienation, failure, and entitlement/grandiosity. In addition, interventions based on schema therapy can significantly reduce anxiety sensitivity. Results provided some evidences that schema therapy is an appropriate approach on moderating early maladaptive schemas and reducing anxiety sensitivity in university students. Therefore, for moderating early maladaptive schemas and reducing anxiety sensitivity, it may be useful to try changing or moderating schemas based on schema therapy.Keywords: Efficacy, schema therapy, Early Maladaptive Schemas, anxiety sensitivity
-
اهدافیکی از راه های بهبود مستمر کیفیت آموزش بالینی، بررسی دیدگاه دانشجویان است. این مطالعه با هدف ارزیابی دیدگاه دانشجویان رشته های هوشبری و اتاق عمل در مورد مشکلات آموزش بالینی انجام شد.روش هااین مطالعه توصیفی- مقطعی در سال تحصیلی 91-1390 در 149 دانشجوی هوشبری و اتاق عمل دانشکده های پیراپزشکی و پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. داده ها در 5 حیطه اهداف و برنامه آموزشی، مربی، برخورد با دانشجو، محیط آموزشی و نظارت و ارزشیابی جمع آوری و با نرم افزار SPSS 18 به کمک آزمون T زوجی تجزیه و تحلیل شد.یافته هااز نظر دانشجویان رشته هوشبری مهم ترین عوامل موثر در وضعیت آموزش بالینی مربی (6/81%)، اهداف و برنامه آموزشی (8/67%) و محیط آموزش (4/57%) و از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل مربی (1/87%)، برخورد با دانشجو (7/80%) و اهداف و برنامه آموزشی (4/77%) بودند. اختلاف نظرات دانشجویان هوشبری و اتاق عمل در حیطه برخورد با دانشجو و نظارت و ارزشیابی معنی دار بود.
نتیجه گیریمربی بیشترین تاثیر را از نظر دانشجویان هوشبری و اتاق عمل در آموزش بالینی دارد. وضعیت آموزش بالینی در دو رشته هوشبری و اتاق عمل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز در حد مطلوب است.
کلید واژگان: ارزشیابی, بیهوشی, اتاق عمل, دانشجویان, آموزش بالینیAimsEvaluating the attitudes of students is one of the ways to continuously improvement of the quality of clinical training. This study was done about the problems of the clinical training، aimed at evaluating the views of the anesthesiology and operating room students in clinical training.MethodsThis cross-sectional study was done in 2011 - 2012 academic year، among 149 anesthesiology and operating room students in the Schools of Paramedical and Nursing and Midwifery Sciences of Tabriz University of Medical Sciences. Data were collected in five domains of targets and educational programs، instructor، dealing with student، educational atmosphere and monitoring and evaluation، and were analyzed with SPSS18 software using paired-T test.ResultsAnesthesiology students believed that the most effective factors influencing the quality of clinical training were instructor (81. 6%); targets and educational programs (67. 8%); educational atmosphere (57. 4%) and operating room students cited Instructor (87. 1%); dealing with students (80. 7%) and targets and educational programs (77. 4%) as factors influencing the quality of clinical training. The difference in the attitude of students of these two fields was significant.ConclusionThe instructor has the most important effect on the clinical training in the anesthesiology and operating room students’ views. Situation of clinical education in the two fields of anesthesiology and operating room at the Tabriz University of Medical Sciences is in a desirable level.Keywords: Evaluation, Anesthesiology, Operating Rooms, Students, Clinical Training -
زمینه
آگاهی و شناخت بیماران از روش های بیهوشی می تواند از بروز عوارض ناخواسته و هزینه های اضافی بر بیماران و بیمارستان جلوگیری کند. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان آگاهی بیماران کاندید عمل جراحی از بی حسی نخاعی و بی هوشی عمومی و عوامل موثر بر انتخاب آنان می باشد.
روشاین مطالعه از نوع مطالعات توصیفی مقطعی است که بر روی 273 بیمار کاندید عمل جراحی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی امام رضا(ع) و الزهرا (س) تبریز در سال 91-90 انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای مشتمل بر دو قسمت بود. داده ها پس از جمع آوری توسط آمار توصیفی، آزمون T و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایجمهم ترین علت انتخاب روش بی حسی نخاعی در افرادی که این روش را برگزیده بودند (63 نفر)، بیداری و هوشیاری حین عمل (9/61درصد) و تجربیات دیگران (47/17درصد) از این روش بود. 63/20 درصد از بیماران نیز علت خاصی را بیان نکردند. در افرادی که بی هوشی عمومی را انتخاب کرده بودند (135نفر)، ترس از عمل (88/48درصد)، ندیدن اتاق عمل و هوشیار نبودن (14/28درصد) ذکر شد و 98/22 درصد از بیماران نیز علت خاصی را برای انتخاب خود بیان نکردند. همچنین ارتباط معناداری بین سطح آگاهی و شناخت افراد از روش های بی هوشی با جنسیت، شغل و میزان تحصیلات مشاهده شد.
نتیجه گیریاکثر بیماران آگاهی کافی از روش بی هوشی نداشتند و این مستلزم آن است که اقدامات جدی هم از سوی رسانه های گروهی و هم از سوی مراکز درمانی به خصوص بیمارستان ها، پزشکان و انجمن بی هوشی کشور انجام بگیرد. همچنین افراد با سطح تحصیلات پایین نیاز بیشتری به اطلاع رسانی در خصوص آگاهی یافتن از روش های بی هوشی دارند.
کلید واژگان: میزان آگاهی, بی حسی نخاعی, بی هوشی عمومیBackgroundpatients can develop complications and prevent unwanted side effects and additional costs on patients and hospitals by knowing methods of anesthesia. The purpose of this study is evaluating patient's awareness for elective surgery on spinal and general anesthesia and factors influencing their preference.
MethodsIn study a cross-sectional method was developed to evaluate 273 elective surgery patients who admitted to Imam Reza educational hospital and Al-Zahra hospital in Tabriz over 90-91. A questionnaire was composed of two parts and data were collected over 90-91: Data were analyzed by SPSS software and a descriptive statistics method was applied to process the data using t-test.
ResultsThe spinal anesthesia method was the first choice of 63 patients due to wakefulness, alertness and other patients’ experience perception during the surgery operation. From this group 20.63 % did not have any preference for either methods. However, fear of surgery, panicking of being witness through the surgical procedure and not being vigilant in operation room during surgery were reasons for patients to go for general anesthesia method and 22.98% had no any specified reason for their choice. The t-test did find a significant correlation among level of awareness and understanding of methods of anesthesia, gender, occupation and education.
ConclusionThe majority of patients have a little knowledge about anesthesia methods. Therefore, improving patients’ awareness needs serious efforts of media and health centers, especially hospitals, doctors and the national anesthesia association. Unwell-educated patients need also more efforts improving their knowledge regarding anesthesia techniques.
Keywords: Awareness, spinal anesthesia, general anesthesia -
زمینه و هدفگلو درد بعد از عمل عارضه ای شایع در بیهوشی است که در سالهای اخیر مطالعات زیادی برای تعیین میزان گلو درد بعد از عمل و یافتن راهی برای پیشگیری از بروز آن انجام شده است. با توجه به اینکه کورتیکواستروئیدها توان قابل ملاحظه ای در کاهش تظاهرات التهابی دارند، ما در این مطالعه سعی نمودیم تاثیر تجویز داخل وریدی هیدروکورتیزون قبل از شروع بیهوشی بر میزان و شدت گلو درد بعد از عمل جراحی بدنبال استفاده از LMA Laryngeal Mask Airway را بررسی نمائیم.مواد و روش کاردر یک کار آزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، تعداد 60 بیمار بالغ 20 تا 60 ساله کاندید اعمال جراحی ادراری- تناسلی به دو گروه 30 نفری هیدروکورتیزون و دارونما تقسیم شدند. بیماران از نظر وضعیت فیزیکی در کلاس(ASA) American Society of Anesthesiologists I یا II قرار داشتند. 5 دقیقه قبل از القاء بیهوشی، به صورت تصادفی 100 میلی گرم (2 میلی لیتر) هیدروکورتیزون وریدی و یا هم حجم آن دارونما (نرمال سالین) به صورت وریدی به بیماران تزریق شد. در تمام بیماران، روش القاء و اداره بیهوشی یکسان بود. در پایان عمل و بعد از خارج کردن LMA در ریکاوری و ساعتهای دوم، چهارم و بیست و چهارم بعد از عمل در مورد گلو درد از بیماران سوال شد. شدت درد با استفاده از معیار درجه بندی چهار امتیازی و توسط یک متخصص بیهوشی که از نوع محلول تزریق شده قبل از عمل آگاه نبود سنجیده شد.یافته هادر گروه هیدروکورتیزون 3 مورد و در گروه دارونما 6 مورد گلو درد بعد از عمل مشاهده شد که اختلاف موجود بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود (472/0 = P). درد متوسط و شدید در هیچ یک از زمانهای مورد بررسی بعد از عمل و در هیچکدام از بیماران هر دو گروه مشاهده نشد و از لحاظ شدت درد در ریکاوری، 2 ساعت بعد، 4 ساعت بعد و 24 ساعت بعد از عمل جراحی بین دو گروه اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد.نتیجه گیریبر طبق نتایج آماری این تحقیق، تزریق هیدروکورتیزون به صورت وریدی 5 دقیقه قبل از القاء بیهوشی تاثیری بر روی میزان و شدت گلودرد بعد از عمل در اعمال جراحی ادراری- تناسلی ندارد.
کلید واژگان: جراحی ادراری, تناسلی, گلو درد, ماسک راه هوایی حنجره ای, هیدروکورتیزون -
مقدمهگلوکوم یکی از شایع ترین علل نابینایی غیر قابل برگشت در سراسر جهان و یکی از سه علت آسیب بینایی در کشورهای توسعه یافته می باشد. پژوهش های معتبر انجام یافته در دنیا تایید کرده است که آگاهی بیمار از ماهیت بیماری و مشارکت وی در برنامه مراقبتی تاثیر بسزایی در پیشگیری از نابینایی در بیماری گلوکوم دارد و پرستاران بخش چشم جایگاه ویژه ای در ارتقاء سطح آگاهی و تغییر رفتارهای بهداشتی بیماران دارند.مواد وروش هااین پژوهش مطالعه ای توصیفی تحلیلی است که با هدف بررسی آگاهی و عملکرد بیماران مبتلا به گلوکوم پیرامون بیماری خود و ارتباط آن با مشخصات فردی اجتماعی طراحی و در مرکز چشم پزشکی نیکوکاری تبریز انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه و روش جمع آوری آنها مصاحبه چهره به چهره بوده، به این منظور تعداد 100 نفر از بیماران مراجعه کننده به کلینیک گلوکوم به روش نمونه گیری غیر احتمالی انتخاب شدند. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSSو آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.یافته هایافته های این پژوهش نشان داد که در حیطه آگاهی، 19 درصد از افراد مورد پژوهش ازآگاهی خوب، 69 درصد از آگاهی متوسط و 12 درصد از آگاهی ضعیف برخوردار بودند. همچنین عملکرد اکثریت افراد در حد مطلوب بود. آزمون آماری t نشان داد که میانگین نمره آگاهی افراد متاهل و مجرد به طور معنی دار با یکدیگر متفاوت است (028/0=P) با انجام آزمونANOVA یکطرفه بر روی داده ها مشخص شد که افراد با سطح تحصیلات بالاتر آگاهی و عملکرد بهتری دارند (001/0=P).بحث و نتیجه گیرینتیجه این پژوهش نیاز به توسعه برنامه های آموزشی موثر و ابتکاری را در جهت افزایش آگاهی و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به گلوکوم را نمایان می سازد.
کلید واژگان: آگاهی, عملکرد, گلوکوم -
زمینه و اهدافاین پژوهش یک مطالعه پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. 40 بیمار اسکیزوفرنی بصورت تصادفی انتخاب و به دو گروه مساوی، گروه آزمایش و کنترل، تقسیم شدند.روش بررسیگروه آزمایش 12 جلسه تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه نیمرخ مهارتهای زندگی جمع آوری شد. نتایج دو گروه آزمایش و کنترل با استفاده از آزمون t و روش نمره های افزوده مقایسه شد.یافته هایافته ها نشان دادند که بین دو گروه آزمایش و کنترل در مهارت تعامل اجتماعی و توانایی اجتماعی/ شخصی (001/0=p) تفاوت معنی دار وجود دارد. اما بین این دو گروه در مهارت های مراقبت از خود (230/0=P) و کاهش آشفتگی (330/0=P) تفاوت معنی دار بدست نیامد.نتیجه گیریآموزش مهارت های زندگی در دو مهارت مراقبت از خود و کاهش آشفتگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش چشم گیر و معنی داری ایجاد نکرد. ولی در مهارت های تماس اجتماعی، روابط بین فردی، و مسئولیت پذیری تفاوت معنی دار آماری بین پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش بوجود آورد.
کلید واژگان: آموزش گروهی, مهارت های زندگی, اسکیزوفرنیBackground And ObjectivesGroup training of life skills means how to use behavioral techniques in schizophrenic patients to manage their interpersonal and interpersonal deficiencies, to achieve independent lofe skills. The present study intends to investigate the effectiveness of training five different life skills, including; self-care skill, disturbance reducing skill, interpersonal communication skills, social contact and responsibility taking in schizophrenia patients.Materials And MethodsThis study was a pretest and posttest designed study. Frothy schizophrenia patients were randomly allocated and divided in two equal groups, study and control group. Study group underwent twelve sessions of life skill training. Data was gathered by life skills profile questionnaire.ResultsThe results were compared between study and control group using test and gain score method. There were meaningful difference between study and control group in their social interaction skill and personal/social ability (P=0/001). There were not a meaningful difference in self care (P=0/230) and disturbance reducting skills (P=0/330) between these two groups.ConclusionTraining life skills including self-caring skill and disturbance reducting did not change noticeably in posttest in comparison with pretest. But in social contact skill, interpersonal skill and responsibility taking there was a significant difference statistically between pretest and posttest in study group.Keywords: Life Skills, Schizophrenia, Social ability -
ObjectivesPropofol is an ultra short acting intravenous anesthetic used for induction and maintenance of anesthesia and it can also be used for sedation purposes. Pain on injection is one of the main disadvantages of propofol and a common problem during induction of anesthesia. The use of lidocaine was found to be an effective prevention of injection pain. The primary objective of this study was to investigate the effect of remifentanil on the incidence and severity of pain during injection of propofol in comparison with lidocaine.MethodsIn a randomised, double-blind study we compared the efficacy of continuous remifentanil infusion (0.25 μg.kg-1 min-1) with 40 mg lidocaine and placebo in the prvention of injection pain due to intravenous propofol administration (2 mg/kg) in 90 patients scheduled for elective surgery. Pain severity was evaluated using a four-point scale.ResultsThe incidence of injection pain was 73% in the placebo group and could be reduced significantly by using lidocaine (27%; p < 0.0015) or remifentanil (30%; p < 0.005). Analysis of the pain scores showed a significant difference between remifentanil and placebo (p < 0.00002) as well as between lidocaine and placebo (p < 0.0005). There was no significant difference between remifentanil and lidocaine.ConclusionRemifentanil provided effective pain relief, comparable with lidocaine, and is an alternative as part of an intravenous anaesthesia regimen to using another concomitant drug.Keywords: Remifentanil, Propofol, Lidocaine, Pain
-
زمینه و اهدافبا پیشرفت و صنعتی شدن جوامع، ابزار کار نیز دچار تحول شده و در صورت بی توجهی به فراگیری اصول صحیح کار با وسایل جدید احتمال آسیب به کارگران و کشاورزان بیشتر می شود. حوادث ناشی از کار یکی از علل مهم از کار افتادگی در مشاغل کارگری و کشاورزی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی علل شایع بوجود آورنده آسیب های حاد دست در حوادث ناشی از کار در مشاغل فوق و نیز انواع مختلف و شدت ضایعات ایجاد شده در کارگران و کشاورزان مصدوم و مدت زمان غیبت از محل کار می باشد.روش بررسیاین مطالعه به صورت توصیفی بر روی 1130 نفر مصدوم مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی شهداء تبریز از تابستان 1378 تا تابستان 1382 انجام شد. آسیب های وارده بر اساس نوع ضایعه و عامل ایجاد کننده آن مورد بررسی قرار گرفت.یافته هااز بین1130 نفر بیمار بستری، 405 مورد (8/35%) مربوط به صدمات مرتبط با کشاورزی و 725 نفر (2/64%) مربوط به حوادث صنعتی بوده است. در بین حوادث کشاورزی بریدگی با دستگاه علف چین (3/38%) در رده اول و افتادن جسم سنگین (6/29%) در رده دوم و در بین علل مرتبط با صنعت، افتادن جسم سنگین (3/38%) در رده اول و کار با دستگاه های صنعتی مثل پرس یا ماشین تراش (7/31%) در رده دوم قرار داشت. میانگین مدت بستری 5 روز (24-1)روز و مدت پیگیری درمانی بطور میانگین 2 ماه (1هفته تا 5 ماه) دامنه سنی شایع دو دهه اول عمر بوده است.نتیجه گیریبه نظر می رسد با توجه به دامنه سنی بیماران، عدم تجربه کافی و عدم آموزش و نبود وسایل حفاظتی مناسب احتمال صدمات شغلی افزایش می یابد.
کلید واژگان: آسیب دست, علل آسیب های دست, آسیب اندام فوقانی -
پیش زمینه و هدفاستفاده از پروپوفول به همراه داروهای کمکی نظیر اپیوییدهای کوتاه اثر بلوک کننده های آدرنژیک و بی حس کننده های موضعی ممکن است شرایط کافی را برای لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه بدون نیاز به شل کننده های عضلانی فراهم نماید. تابلوی فارماکوکینتیک رمی فنتانیل این فرضیه را مطرح می سازد که در تسهیل لوله گذاری تراشه نیز ممکن است مفید واقع گردد. در این مطالعه وضعیت لوله گذاری تراشه در بالغین بعد از القا توام بیهوشی با لیدوکایین و پروپوفول و دوزهای متفاوت رمی فنتانیل بررسی گردید.
مواد وروشیک کارآزمایی آینده نگر تصادفی دو سو کور را برای ارزیابی وضعیت لوله گذاری در 3 گروه شامل 90 بیمار کلاس I ASA یا II طرح ریزی شد. القای بیهوشی با لیدوکایین (1.5 mg/kg)، پروپوفول (2 mg/kg) و 3 دوز متفاوت از رمی فنتانیل (2? g/kg و 1 و 0.5) در 3 گروه (III, II, I) مقایسه گردید. لوله گذاری تراشه بر اساس سهولت لارنگوسکوپی، وضعیت طناب های صوتی، سرفه، شلی فک و حرکت اندام ها درجه بندی گردید.یافته هالوله گذاری تراشه به ترتیب در 20% بیماران گروه I، 3.43% بیماران گروه II و 84.7% بیماران گروه III قابل قبول بود هر 3 گروه یک کاهش فشار خون شریانی و ضربان قلب داشتند اما تفاوتی در بین گروه ها از لحاظ آماری وجود نداشت کاهش در فشار خون شریانی و ضربان قلب از لحاظ بالینی چشمگیر نبود.نتیجه گیریوضعیت لوله گذاری تراشه بعد از القا بیهوشی با لیدوکائین، پروپوفول و دوز (2? g/kg) رمی فنتانیل بهترین بود.
کلید واژگان: رمی فنتانیل, پروپوفول, لوله گذری تراشه, بیهوشی -
مقدمه و هدفبلوک شبکه بازویی رایج ترین بلوک اعصاب محیطی است که در موقعیت های مختلف آناتومی می توان به بلوک این شبکه اقدام کرد. با این بلوک می توان بر روی آرنج و نواحی پایین تر دست، جراحی انجام داد. گزارشهای متعددی در مورد افزایش طول مدت بی حسی با افزودن مواد مختلف مانند اپی نفرین و مواد مخدر به داروی بی حسی وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه بلوک اگزیلاری با لیدوکایین و مخلوط لیدوکایین و فنتانیل روی مدت بی حسی در اعمال جراحی اندام فوقانی است.مواد و روش هااین مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و دو سوکور بوده که بر روی 60 بیمار بالغ کاندید اعمال جراحی انتخابی اندام فوقانی که برای اولین بار مراجعه کرده بودند و وضعیت فیزیکی 1 و 2 تقسیم بندی انجمن بیهوشی آمریکا داشتند، در بیمارستان شهدا تبریز در سال 1383 انجام گرفت. نمونه گیری به روش غیر احتمالی آسان بود و بیماران به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. به بیماران گروه شاهد 400 میلی گرم لیدوکایین 1 درصد از ناحیه زیر بغل تزریق شد، ولی به بیماران گروه مورد 400 میلی گرم لیدوکایین 1 درصد همراه با یک میلی لیتر فنتانیل (50 میکروگرم) تزریق گردید. با روش کشیدن سر سوزن ته گرد و نیشگون گرفتن نواحی تحت بی حسی و کشش و فشار بر ساعد از صحت بلوک حسی و حرکتی اطمینان حاصل گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری کای دو و نمونه غیر وابسته آنالیز گردید.یافته هانتایج نشان داد که از نظر سن و جنس بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین و انحراف معیار مدت عمل جراحی در گروه شاهد 16.43±73.33 دقیقه و در گروه مورد 15.53±65.80 بود که بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. میانگین و انحراف معیار زمان شروع بی حسی در گروه شاهد 2.50±14.73 و در گروه مورد 2.76±21.24دقیقه بود که بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (p<0.001) میانگین و انحراف معیار مدت بلوک در گروه مورد 13.63±176.20 دقیقه و در گروه شاهد 9.36±121.17 دقیقه بود که بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (p<0.001).نتیجه گیریاضافه کردن فنتانیل به لیدوکایین سبب افزایش مدت بلوک اگزیلاری می شود، ولی باید در نظر داشت شروع اثر بی حسی با تاخیر واضح همراه است. نتایج این مطالعه از افزودن فنتانیل به لیدوکائین جهت افزودن مدت بی حسی حمایت می کند.
کلید واژگان: شبکه بازویی, بلوک آگزیلاری, فنتانیل, لیدوکائین -
مقدمه و هدفبی حسی اپیدورال برای اعمال جراحی بر روی اندامهای تحتانی و ناحیه شکم و بی دردی مامایی مناسب می باشد از آنجایی که انجام بی حسی اپیدورال وقت گیر است و شروع اثر داروهای بی حسی تزریق شده در فضای اپیدورال با کندی (حدود 20 دقیقه) صورت می گیرد، زمان اشغال اتاق عمل افزایش یافته و وقت جراح و کارکنان اتاق عمل نیز تلف می شود، لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر کتامین بر روی سطح بلوک حسی و شروع اثر در روش اپیدورال با بو پیواکائین انجام پذیرفت.مواد و روش هااین مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی تصادفی و دو سوکور بر روی 40 بیمار مراجعه کننده به بیمارستانهای آموزشی امام خمینی و شهدای تبریز در سال 1382 انجام شد تمامی بیماران در کلاس 1 و 2 تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا قرار داشتند و تحت اعمال جراحی ارتوپدی و ارولوژی با طول مدت یک ساعت قرار گرفتند. روش نمونه گیری به صورت غیر احتمالی آسان بود. از بیماران رضایت نامه کتبی گرفته شد و به طور تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند در گروه مورد بوپیواکائین 5/0 درصد 20 میلی لیتر، کتامین 25 میلی گرم (0.5 میلی لیتر) و آدرنالین 1 در 200000 و در گروه شاهد بوپیواکایین 5/0 درصد 20 میلی لیتر، نرمال سالین 9.0 درصد 0.5 درصد و آدرنالین 1 در 200000 تجویز شد پس از تزریق دارو در فضای اپیدورال در ناحیه L4 – L3 یا L5 – L4 فشار خون، ضربان قلب، شروع بی حسی و سطح بی حسی در کلیه بیماران مورد بررسی قرار گرفت داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون های تی دانشجویی و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هابیماران دو گروه از نظر قد، وزن جنس، سن و فشار خون سیستولیک و قبل از تزریق دارو مقایسه شدند، آنها از لحاظ آماری با هم اختلاف معنی داری نداشتند در دقایق 2، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 پس از تزریق دارو، فشار خون سیستولیک و ضربان قلب بیماران دو گروه نسبت به قبل از بی حسی از لحاظ آماری اختلاف معنی داری نشان نداد، ولی شروع بی حسی در دو گروه از لحاظ آماری معنی داری داشت (p<0.001) شروع بی حسی در گروه مورد 3.5 تا 4 دقیقه سریع تر و سطح بی حسی نیز 2 سگمان بالاتر از گروه شاهد بود که اختلاف معنی دار می باشد (p<0.05).نتیجه گیریبررسی نشان داد که اضافه کردن 25 میلی گرم کتامین به بوپیواکائین باعث تسریع در شروع اثر و همچنین افزایش سطح بی حسی می گردد و ممکن است در اعمال جراحی اورژانسی سودمند باشد.کلید واژگان: بی حسی اپیدورال, بوپیواکائین, کتامین
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.