فهرست مطالب نویسنده:
احمد فرخی
-
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 41 (پاییز 1399)، صص 99 -120سابقه افتادن یا نبود تعادل ممکن است موجب ترس از سقوط شود که این امر می تواند به اجتناب از انجام دادن فعالیت ها توسط فرد منجر شود. درنهایت این اجتناب از فعالیت می تواند چرخ ه ای معیوب از شرطی زدایی و افتادن های مکرر ایجاد کند؛ براین اساس، مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» در سالمندان شهر شیراز انجام شد. در این پژوهش، 532 سالمند با میانگین سنی 77/6 ± 25/69 با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب و مطالعه شدند. برای بررسی روایی سازه از روش تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، به منظور بررسی روایی افتراقی از مقایسه بین دو گروه با و بدون سابقه افتادن، برای بررسی روایی همگرا ارتباط بین پرسشنامه «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» با مقیاس های «اعتماد به تعادل فعالیت های خاص»، «خودکارآمدی افتادن» و «آزمون زمان بلندشدن و رفتن» مطالعه شد. پایایی پرسشنامه نیز از روش پایایی بازآزمایی و تعیین همسانی درونی به دست آمد. براساس نتایج این پژوهش، روایی و پایایی پرسشنامه «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» در بین سالمندان شهر شیراز تایید شد. علاوه براین، یافته های پژوهش این نظریه را تایید می کنند که پرسشنامه «رفتارهای اجتنابی ناشی از ترس از افتادن» رفتار اجتنابی را به جای اطمینان به حفظ تعادل، خودکارآمدی یا ترس می سنجد. در حال حاضر، هیچ ابزار ارزیابی دیگری وجود ندارد که پسایندهای اختلال در تعادل و افتادن را به صورت مفید و عملی در فضای بالینی بررسی و ارزیابی کند.کلید واژگان: ترس از افتادن, رفتارهای اجتنابی, مقیاس, روایی, پایاییMotor Behavior, Volume:12 Issue: 41, 2021, PP 99 -120A history of falls or imbalance may lead to a fear of falling, which may lead to self-imposed avoidance of activity; this avoidance may stimulate a vicious cycle of deconditioning and subsequent falls. The purpose of this study was to determine validity and reliability of the Persian version of «The Fear of Falling Avoidance Behavior Questionnaire» in elderly of Shiraz city. 532 elderly with a mean age of 69.25 ± 6.77 years were selected by stratified sampling method. In order to investigate the construct validity, a confirmatory factor analysis based on structural equation model was used. Comparison between two groups with and without falling was used for differential validity and the relationship between the " The Fear of Falling Avoidance Behavior Questionnaire" and The Activities-specific Balance Confidence (ABC) Scale, Falls Self-Efficacy Scale (FES-I), and Timed Up and Go (TUG) Test were used to determine convergent validity. The reliability of the questionnaire was also obtained by test-retest reliability and internal consistency calculation. Results from this study offer evidence for the reliability and validity of the “The Fear of Falling Avoidance Behavior Questionnaire" in elderly of Shiraz city and support the notion that the “The Fear of Falling Avoidance Behavior Questionnaire" measures avoidance behavior rather than balance confidence, self-efficacy, or fear. Currently, there are no other assessment tools that measure this sequela of balance impairment and falls in a clinically useful and practical manner.Keywords: Fear of Falling, avoidance behavior, Scale, Validity, Reliability.ing, Hamamatus
-
هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر خودگفتاری، بازخورد و تعامل آن دو بر اکتساب و یادداری مهارت پاس سینه بسکتبال بود. 120 دانش آموز دختر نوجوان انتخاب شدند و به شکل جایگزینی تصادفی در چهار گروه بازخورد، خودگفتاری، خودگفتاری توام با بازخورد و کنترل جای گرفتند. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی و طرح پژوهشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نوع خودگفتاری به کاررفته آموزشی و بازخورد از نوع آگاهی از اجرا بود. هر گروه پس از پیش آزمون، طی چهار جلسه تمرینی مرحله اکتساب را گذراندند، تحت پس آزمون و 72 ساعت بعد تحت آزمون یادداری قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون توکی استفاده شد. نتایج نشان داد آزمودنی هایی که از خودگفتاری استفاده کرده بودند، نمره های اکتساب و یادداری بالاتری نسبت به گروه های دیگر داشتند (05/0 P<). براساس نتایج این تحقیق خودگفتاری در اکتساب مهارت پاس سینه موثرتر از بازخورد است و استفاده از بازخورد در کنار خودگفتاری می تواند به پیشرفت بهتر یا سریع تر در مراحل ابتدایی یادگیری منجر شود.کلید واژگان: بازخورد KP, پاس سینه, خودگفتاری آموزشی, خودگفتاری همراه بازخورد, مهارت ظریفThe aim of this study was to compare the effect of self-talk (ST), feedback (KP) and their interaction (STF) on acquisition and retention of basketball chest pass. 120 adolescent girls were selected and randomly assigned to 4 groups: KP, ST, ST KP and control. This study was semi-experimental and pretest-posttest design with a control group. Instructional self-talk and knowledge of performance feedback were used in this study. After the pretest, each group had 4 practice sessions in the acquisition phase; then, they had posttest and 72 hours later they had retention test. One-way ANOVA and Tukey post hoc test were used to analyze data. Results indicated those subjects who used ST achieved better acquisition and retention scores than the other groups (PKeywords: chest pass, fine skill, instructional self-talk, knowledge of performance feedback, self-talk, feedback
-
زمینه و هدفالکل در بدن انسان یک عامل تراتوژن محسوب می شود و به راحتی می تواند از جفت عبور کند. دوز های پایین الکل به طور رایج در نوشیدنی های الکلی مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات بافتی کبد جنین موش صحرایی نژاد ویستار در اثر مصرف الکل با دوز های پایین بود.روش بررسیدر این مطالعه ی تجربی، موش های صحرایی ماده پس از بارداری به یک گروه کنترل و سه گروه تحت آزمایش که در آب آشامیدنی آن ها اتانول 5 درصد، 10 درصد و 20 درصد گنجانده شد بود، تقسیم شدند. دوز های معین الکل از روز 8 تا 21 بارداری مورد استفاده قرار گرفت. در روز 21 بارداری جنین ها توسط جراحی از رحم مادر خارج و با استفاده از استریومیکروسکوپ، کبدهای آن ها نیز خارج شدند. کبد های جنینی پس از فیکس شدن، پردازش بافتی و برش گیری با روش هماتوکسیلین-ائوزین (H&E) رنگ آمیزی شدند و زیر میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار SPSS و تست ANOVA ارزیابی شدند.یافته هادوزهای الکل 10 درصد و 20 درصد به میزان قابل توجهی فاکتور های آسیب بافتی کبد را افزایش دادند (001/0P<). این در حالی است که دوز 5 درصد الکل افزایش معنی داری در این فاکتور ها ایجاد نکرد.نتیجه گیریمصرف الکل در دوران بارداری حتی در دوز های پایین می تواند باعث تغییرات پاتولوژیک در کبد جنین موش صحرایی در حال تکامل شود. دوز 5 درصد الکل تغییرات پاتولوژیک واضحی را از نظر بافتی در کبد جنین موش صحرایی ایجاد نمی کند. در صورتی که دوز های 10 درصد و 20 درصد الکل، فاکتور های التهابی را به طور قابل توجهی در مطالعه ی بافت شناسی افزایش می دهد.کلید واژگان: الکل, بارداری, کبد, جنین, بافت شناسیBackground And ObjectiveAlcohol is a teratogenic agent for humans and can easily pass through the placenta. Low doses of alcohol are commonly found in alcoholic drinks, therefore the purpose of this study was to investigate the histological changes of fetal rat livers influenced by low doses of alcohol consumption.Materials And MethodsIn this experimental study, pregnant female rats were divided into a control group and three experimental groups which were on a diet of 5%, 10% and 20% of alcohol in their drinking water. The specified doses of alcohol were delivered from the 8th day of pregnancy until the 20th day. On the 21st day of pregnancy, the fetuses were surgically removed from the mother's uterus and the livers of the fetuses were removed with the help of a stereo microscope. Following fixing, processing and sectioning, the fetal livers were stained using H&E and were studied under a light microscope. Data were analyzed by SPSS software and ANOVA.ResultsAlcohol doses of 10% and 20% significantly increased histopathological liver factors (pConclusionAlcohol usage during pregnancy, even at low doses, may lead to pathologic changes in the liver of a developing rat fetus. A 5% dose of alcohol does not lead to significant pathologic changes in the histology of the fetal rat liver, while doses of 10% and 20% of alcohol significantly increases inflammatory factors in histological studies.Keywords: Alcohol, Pregnancy, Fetus, Liver, Histology
-
زمینه و هدففلزات سنگین مانند مس در غلظت های پایین نیز می توانند به بافت موجودات زنده آسیب بزنند. با توجه به غلظت بالای مس در کبد نوزادان و اهمیت موضوع تکامل کبد جنین این مطالعه با هدف بررسی اثر سولفات مس بر بافت کبد جنین موش صحرایی انجام شد.روش کاردر این مطالعه تجربی از تعداد 48 سر موش صحرایی نژاد ویستار نر و ماده با محدوده وزنی 250-200 گرم استفاده شد. قبل از بارداری موش های بالغ ماده به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل و تجربی سولفات مس تقسیم شدند. گروه های تجربی به ترتیب، 25/0، 5/0 و 1گرم سولفات مس در هر1000گرم غذای استاندارد به مدت 2 هفته قبل از جفت گیری و طی دوره بارداری دریافت کردند. در روز 21 بارداری حیوانات کشته و جنین ها از رحم موش های ماده خارج گردیدند. کبد جنین ها به منظور مطالعات بافت شناسی پس از گذراندن مراحل تهیه بافت با هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSدر سطح معنی داری 0/05Pصورت گرفت.یافته هامیانگین طول سری-دمی در گروه کنترل در مقایسه با گروه های تجربی 1 و 3 تفاوت معنی داری نشان داد(0/05>P). بررسی های بافت شناسی نشان داد که تکامل کلونی های سلول های خونی در گروه تجربی2 سریع تر از گروه کنترل است. تغییرات نسبتا شدیدی در هپاتوسیت های گروه های تجربی 2 و 3 در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (0/05>Pنتیجه گیریسولفات مس در دوزهای متوسط و بالاتر می تواند اثرات مخربی بر بافت و سلول های کبد جنین داشته باشد. این تغییرات و آسیب ها می تواند تابعی از میزان دوز مصرفی، مدت زمان و دوره مصرف سولفات مس باشد.کلید واژگان: سولفات مس, کبد, جنین, موش صحراییInroduction &ObjectiveHeavy metals like copper, even at low concentrations, can damage the tissue of creatures. According to high doses of copper in neonate's liver and the importance of liver development, this study was conducted by the purpose of the evaluation of the effect of copper sulfate on the Wistar rat's fetal liver tissue.
Material andMethodIn this experimental study, 48 male and female Wistar rats with weight range of 200 to 250 gr were used. Before pregnancy, adult female rats were divided randomly into four control and copper sulfate experimental groups. Experimental groups respectively delivered 0.25, 0.5 and 1 gr copper sulfate in each 1000 gr of standard diet for 2 weeks before mating and during pregnancy. At the 21th day of pregnancy, rats were euthanized and the fetuses were removed from the female uteri and the liver was prepared for the purpose of histological studies. Data were analyzed by SPSS software and P was considered significant.ResultsAverage cephalocaudal length in the control group in comparison to experimental groups of 1 and 3 indicated significant difference (PConclusionsCopper sulfate at average and higher concentrations may have destructive effects on histology and cells of fetal liver. These changes and damages can be a function of the amount of consumption dose, time period and consumption period of copper sulfateKeywords: Copper Sulfate, Liver, Fetus, Rat -
هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر تکلیف دوگانه، مجرد و ترکیبی بر راه رفتن زنان سالمند با تجربه افتادن و بدون تجربه افتادن می باشد. بدین منظور، 120 زن سالمند شهرستان بابل که در دامنه سنی 8060 سال قرار داشتند به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به شکل تصادفی در گروه های کنترل و تمرینی دوگانه، مجرد و ترکیبی جای گرفتند. جهت سنجش کیفیت راه رفتن سالمندان از آزمون برخاستن و حرکت کردن زمان دار استفاده شد. پس از مرحله پیش آزمون، گروه های مختلف تمرینی بر اساس برنامه مشخص با توجه به گروه خود، به تمرین راه رفتن با شرایط تکلیف مجرد، دوگانه و ترکیبی پرداختند و پس از دوماه، مجددا در آزمون برخاستن و حرکت کردن زمان دار حضور یافتند. شایان ذکر است که آزمون در دو شرایط تکلیف مجرد و تکلیف دوگانه برای تمام گروه ها انجام پذیرفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس مختلط نشان می دهد که اثر مداخله و اثر تعاملی مداخله در گروه در دو شرایط آزمون با اجرای تکلیف مجرد و تکلیف دوگانه معنادار می باشد (0.05≥P)، اما تفاوت بین این دو شرایط در پس آزمون معنادار نیست. این احتمال وجود دارد که افزایش قابلیت شناختی و جسمانی زنان سالمند، زمینه ساز بهبود امتیازات کیفیت راه رفتن آن ها بوده است.کلید واژگان: کیفیت راه رفتن, ظرفیت توجه, سالمندان, افتادنThe main aim of this study is to determine the effect of dual task, single task, and combined task on older adults gait, with or without the experience of falling. For this purpose, we have chosen 120 volunteers in Babol in the 60- 80 age range. The participants were divided into different groups by random. These groups were inclusive of two controlled groups, two practical groups assigned to single task, two practical groups assigned to dual task, and two groups assigned to combined task. To evaluate the quality of gait in older adults, we have applied the Timed up and go test (TUG). After pre- examining participants according to the task to which their groups were assigned, they also participated in single task, dual task, and combined task exercises. After about two months, samples participated in TUG again. Single task and dual task condition were used for the entire participant. Mix ANOVA test shows that the effect of interference and the effect of Interference interactive on groups under both test conditions of single task and dual task exercises were meaningful but the difference between these two after the test was not meaningful. Probably, the increase in cognitive and physical ability is the key reason for a better quality of gait.Keywords: Quality of Gait, Attention Capacity, Older Adults, Falling
-
اهداف افتادن ها در سالمندان عمدتا به دلیل نقایص تعادل و ناپایداری قامتی رخ می دهد. افتادن ها و آسیب های ناشی از آنها به ترس از افتادن در سالمندی منجر می شود. این ترس رایج ترین ترس در سالمندان است و به افت خودتحمیل شده در فعالیت ها و کارکرد در سالمندی منجر می شود. افتادن ها و ترس از افتادن و پیامدهای منفی آنها می تواند اثراتی منفی بر کیفیت زندگی و فعالیت های زندگی روزانه و کارکردهای جسمانی داشته باشد. براین اساس هدف این پژوهش بررسی تاثیر برنامه مداخله تمرینی قدرتی و تعادلی روی عملکرد تعادل و کیفیت زندگی سالمندان دارای ترس از افتادن ساکن در جامعه بود.
مواد و روش ها روش این تحقیق، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود و جامعه آماری آن را سالمندان مرد شهر اراک تشکیل می دادند. از این جامعه 130 سالمند مرد در آزمون غربالگری شرکت کردند و از بین آنها 31 نفر واجد شرایط دارای ترس از افتادن انتخاب و به طورتصادفی به گروه آزمایش (51n=) با میانگین سنی 07/66 سال و گروه کنترل (61n=) با میانگین سنی 14/70 سال تقسیم شدند. آزمودنی های گروه آزمایش در برنامه مداخله تمرینی ده هفته ای، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 90 دقیقه شرکت کردند. این مداخله تمرینی شامل تمرین کششی، تمرین قدرتی اندام های فوقانی و تحتانی، تمرین تعادل و سردکردن بود که در حضور یک پزشک اجرا شد. داده ها با استفاده از ابزارهای روا و پایای آزمون مختصر وضعیت روانی (MMSE)، کیفیت زندگی (SF-36)، اعتماد به تعادل ویژه فعالیت ها (ABC) و آزمون عملکردی تعادلی ایستادن یک پا جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی-استیودنت مستقل با سطح معنی داری 05/0 و نسخه 16 نرم افزار SPSS و نمره های پیش آزمون و پس آزمون از آزمون تی مقایسه ای استفاده شد.
یافته ها بین میانگین نمره آزمون مختصر وضعیت روانی آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت (244/0P=). یافته ها نشان داد میانگین نمره آزمون عملکرد تعادل ایستادن یک پا با پای اتکا (039/0P=) و راهنما (001/0P≤) به طورمعنی داری بهبود یافت. به علاوه این برنامه مداخله تمرینی میانگین نمره زیرمقیاس های کیفیت زندگی از جمله کارکرد جسمانی، محدودیت نقش به دلیل سلامت جسمانی، درد بدنی، ادراک از سلامت عمومی، سرزندگی (انرژی/خستگی) و سلامت ذهنی عمومی را به طورمعنی داری بهبود داد (05/0P≤). در میانگین نمره زیرمقیاس های کارکرد اجتماعی و محدودیت نقش به خاطر مشکلات احساسی، پس از برنامه مداخله تمرینی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0P>).
نتیجه گیری براساس نتایج،10 هفته برنامه مداخله تمرینی قدرتی و تعادلی، تعادل و کیفیت زندگی سالمندان دارای ترس از افتادن را بهبود بخشید. این نتایج نقش قدرت عضلانی و تعادل را در فعالیت های زندگی روزانه سالمندان دارای ترس از افتادن برجسته می کند. همچنین این یافته ها بر اهمیت استفاده از شیوه ترکیب مداخله تمرینی قدرتی و تعادلی برای بهبود وضعیت سلامتی و پیشگیری از افتادن در سالمندان تاکید می کند. بنابراین این برنامه می تواند در بهبود تعادل و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان مفید باشد و سالمندی موفقیت آمیز را ارتقا دهد.کلید واژگان: سالمند, کیفیت زندگی, تمرین قدرتیObjectives Balance defects are the leading cause of falls. Fear of falling in elderly tends to have negative impact on their quality of life. Therefore, the aim of the study was to examine the impact of strength and balance training intervention program on the balance performance and quality of life of older adults.
Methods & Materials The present study was a semi-experimental research with pretest and post-test design. The study was conducted in the Arak city (Iran) and consisted of 31 subjects who were randomly assigned to experiment group (n=15) (mean age=66.07 years old) and control group (n=16) (mean age=70.14 years old).The main variables of the research included quality of life and balance performance, which were measured with an SF-36 questionnaire and one-leg stance with open eyes. The pre-and post-test scores were compared using Student's t-test, and the collected data was analyzed with SPSS software (16-version).
Results The findings indicated that balance performance of the experiment group have significantly improved (P=0.05). Moreover, the training intervention program is capable of improving the quality of life (SF.36) subscales. However, no significant differences were noted for social function and role limitation owing to the emotional problems.
Conclusion The prevention of fear of fall in elderly necessitates the intervention method for the improvement of their health status as well as maintaining a balance in their daily activities.Keywords: Resistance training, Quality of life, Frail older adult -
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 23 (بهار 1395)، صص 171 -184هدف از پژوهش حاضر، مطالعه اثر تمرین در آب به همراه دلفین و بدون دلفین بر مهارت های حرکتی درشت کودکان هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم می باشد. آزمودنی ها، 10 کودک هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در جزیره کیش بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین در آب به همراه دلفین و تمرین در آب بدون دلفین قرار گرفتند. جمع آوری داده ها از طریق آزمون برونینکس اوزرتسکی انجام گرفت و آزمودنی های هر دو گروه پس از پیش آزمون که اجرای آزمون برونینکس اوزرتسکی بود، به مدت 16 جلسه برنامه اسپارک را در خشکی انجام دادند. علاوه براین، گروه تمرین در آب به همراه دلفین پس از اجرای برنامه اسپارک، به تمرین در آب به همراه دلفین پرداخت؛ درحالی که گروه دیگر به اندازه گروه تمرین در آب به فعالیت در آب بدون حضور دلفین مشغول بود. در پایان جلسه شانزدهم، از آزمودنی های هر دو گروه آزمون برونینکس اوزرتسکی به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس نشان می دهد که پس از دوره تمرین، تفاوت معناداری در مهارت های تعادل، قدرت و هماهنگی اندام فوقانی دو گروه مشاهده می شود (P<0.05)؛ در حالی که در فاکتورهای سرعت دویدن، چابکی و هماهنگی دو سویه تفاوتی مشاهده نمی شود (P>0.05). همچنین، مقایسه نمره کلی مهارت حرکتی درشت بر اساس مجموع نمرات هر یک از خرده آزمون ها بیانگر تفاوت معنادار گروه تمرین در آب به همراه دلفین با گروه تمرین در آب بدون دلفین می باشد (P<0.05). این یافته ها تایید مجددی است بر این نکته که تمرین در آب به همراه دلفین موجب بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم می گرددکلید واژگان: اوتیسم, تمرین در آب به همراه دلفین, قدرت, تعادلMotor Behavior, Volume:8 Issue: 23, 2016, PP 171 -184The aim of present study was survey the effect of training in water with and without Dolphin on gross motor skills of 8 years old children with Autism disorder spectrum. The subjects included 10 children (8 years old) who suffered with Autism spectrum disorder in Kish Island; who, assigned randomly to training in water with dolphin and training in water without dolphin groups. Bruininks-Oseretsky test was used for data collection. After pre-test according to Bruininks-Oseretsky test, subjects of both groups, practiced SPARK motor program for 16 sessions. The first group swam with dolphins after doing correct SPARK motor program; while, in the same time, other group training in water without dolphin. After training period, subjects participated in Bruininks-Oseretsky test. The analysis of data by ANCOVA showed that, there was significant difference in balance, strength and coordination of upper limbs factors (P0.05). The comparison of total score on gross motor skills according to total point of every subtest showed significant difference in training in water with dolphin with training in water without dolphin groups (PKeywords: Autism, Training in water with dolphin, Strength, Balance
-
تصویر بدنی مانند هر جنبه روانی دیگر، جزیی از شخصیت انسان است که سیر تکاملی دارد و در شرایطی مانند بدشکلی مشهود، فرد دچار اختلال و ضعف می شود. هدف از این پژوهش، مقایسه تصویر بدنی افراد دارای اسکولیوزیس ناشناخته با افراد سالم بود. پژوهش حاضر توصیفی–مقایسه ای است. به این منظور 54 فرد دارای اسکولیوزیس ناشناخته با میانگین سنی 1/18 سال پرسشنامه تصویر بدنی مندلسون را تکمیل کردند. سپس یک گروه کنترل با گروه مذکور مقایسه شدند. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 82/0 به دست آمد. تشخیص و شدت اسکولیوزیس از طریق رادیوگرافی صورت گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون t مستقل تحلیل شد. نتایج نشان داد بین تصویر بدنی افراد دارای اسکولیویس ناشناخته با افراد سالم تفاوت معناداری وجود دارد (01/0=P) و بین میزان رضایت از ظاهر و رضایت از نگرش دیگران در افراد دارای اسکولیوز و افراد سالم تفاوت معناداری مشاهده شد (03/0=P و 00/0=P). اما بین رضایت از وزن در افراد اسکولیوزی و افراد سالم تفاوت معناداری مشاهده نشد (17/0=P). انحنای تنه و تغییرات ثانویه در ناحیه شانه و کتف در افراد اسکولیوزیس ممکن است موجب ضعف تصویر بدنی در این افراد شود و برخی عوارض روانی را در پی داشته باشد.
کلید واژگان: اسکولیوزیس ناشناخته, تصویر بدنی, رضایت از ظاهر, روانی, وضعیت بدنیBody image like other aspects of mental section is a part of our personality which has evolution procedure and is disturbed and weakened in situations such as obvious disfigurement. The aim of this study was to compare body image between individuals with idiopathic scoliosis and healthy ones. This study was descriptive – comparative. 54 subjects (mean age 18.1) with idiopathic scoliosis completed Mendelson Body Image Questionnaire. Then, a control group was compared with scoliosis group. The reliability of the questionnaire was 0.82 using Cronbach's alpha coefficient. Scoliosis was diagnosed and measured by radiography. The collected data were analyzed by independent t test. The results showed a significant difference in body image between idiopathic scoliosis and healthy groups (P=0.01). Also, there was a significant difference in subscales of appearance satisfaction and attribution satisfaction between these two groups (P=0.03, P=0.00). There was no significant difference in weight subscale between these two groups (P= 0.17). Trunk deformity and secondary changes in shoulders and scapulas in those with idiopathic scoliosis may weaken their body image and may lead to some psychological impacts.Keywords: appearance satisfaction, body image, idiopathic scoliosis, posture, psychological -
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال سیزدهم شماره 12 (پیاپی 71، Dec 2015)، صص 779 -786زمینه
مطالعات زیادی بر روی سوء مصرف استروییدهای آندوژنی آنابولیک بر روی افراد بالغ انجام شده است اما داده های اندکی برای افراد نابالغ وجود دارد.
هدفاین مطالعه با هدف ارزیابی اثر ناندرولون دکانویات بر روی بیضه و غلظت تستوسترون در موش های صحرایی نابالغ در مقایسه با موش های بالغ در کوتاه مدت و بلند مدت انجام پذیرفت.
مواد و روش هاچهل سر موش صحرایی بالغ به 4 گروه تقسیم شدند: گروه A (زمان کوتاه)، گروه B (گروه زمان بلند)؛ به ترتیب برای مدت 35 و 70 روز، 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز ناندرولون دکانویات به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه C (گروه کنترل) بود و گروه D (گروه شم)؛ دی متیل سولفوکسید را در دو دوره 35 و 70 روزه دریافت کردند. 40 سر موش صحرایی نابالغ هم مانند گروه های بالغ تقسیم شدند. پس از جراحی، وزن بدن، اندازه بیضه، هیستومورفومتری بیضه و سطح سرم تستوسترون ارزیابی شد.
نتایجاین مطالعه نشان داد که ناندرولون دکانویات سلول های لیدیگ را در موش های صحرایی بالغ در گروه(B (39.9 ± .919، گروه (A(43.4 ± .120 و بلند مدت (40.6 ± .299) کاهش می دهد که می تواند غلظت تستوسترون را در همه گروه ها به جز گروه کوتاه مدت موش های بالغ به طور معنی داری کاهش دهد. تعداد سلول های سرتولی، اندازه بیضه و قطر لوله های اسپرم ساز را در گروه نابالغ بلند مدت کاهش یافت. در نهایت تعداد اسپرم در گروه های بالغ و نابالغ کاهش یافت اما کاهش شدید اسپرم در هر دو گروه بالغ و نابالغ در بلند مدت (36.05 ± 2.15) در مقایسه با گروه کنترل بود(53.9 ± 1.716) (p<0.05).
نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که دوزهای فیزیولوژیکی ناندرولون دکانویات ممکن است بر روی سلول های لیدیگ، اسپرم و غلظت تستوسترون در موش های بالغ و نابالغ اثر منفی داشته باشد. اگرچه تعداد سلول های سرتولی، اندازه بیضه و قطر لوله ها تنها در موش های نابالغ بلند مدت کاهش یافت.
کلید واژگان: ناندرولون دکانوئات, بیضه, تستوسترون, بالغ, نابالغ, موش صحراییBackgroundMost studies on anabolic-androgenic steroids abuse have been done in adult rats, but few data are available to immature.
ObjectiveThis study was conducted to assay the effect of Nandrolone Decanoate (ND) on the testis and testosterone concentration in male immature rats compare with mature ones in short and long time.
Materials And Methods40 mature rats were divided into 4 groups: group A (short term) and group B (long-term) received 10 mg/kg/day ND interaperitoneally for 35 and 70 days, respectively. Group C (control) without any treatment, and group D (vehicle) received dimethyl sulfoxide (DMSO) solution in two periods 35 and 70 days. 40 immature rats were divided into 4 groups same as mature ones. After surgery body weight, testis size, histomorphometry of testis, and serum testosterone level were evaluated.
ResultsOur results showed that ND decreased the number of Leydig cells in group B (39.9 ±. 919), group A (43.4 ±. 120), and long term (40.6 ±. 299) immature rats, which could result in a reduction of testosterone concentration significantly in all experimental groups except short term mature group. Number of sertoli cells, testis size, and diameter of seminiferous tubules decreased in the long-term immature group. Eventually, the number of sperm was decreased in mature and immature groups, but a severe depletion of sperm was occurred in both mature and immature in long time in comparison to the control group (p< 0.05).
ConclusionThis time course study showed that supraphysiological dose of ND may negatively affect the number of Leydig cells, sperm cell, and testosterone concentration of immature rats in the same matter of mature rats. However, the number of sertoli cell, testis size, and seminferous diameter were decreased only in the long immature rats.
Keywords: Nandrolone Decanoate, Testis, Testosterone, Mature, Immature, Rat -
هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر الگودهی خودکنترلی (ارائه الگو به یادگیرنده در زمان هایی که خودش درخواست کند)، بر یادگیری یک تکلیف زمان بندی متوالی بود. در این آزمایش 24 آزمودنی راست دست (12 پسر و 12 دختر 19 تا 20 ساله) داوطلبانه انتخاب و از لحاظ نوع الگودهی به دو گروه خودکنترلی و جفت شده تقسیم شدند. تکلیف حرکت در مسیر از قبل مشخص شده با فشردن کلیدهای 1، 4، 5 و 8 دستگاه زمان بندی متوالی با حفظ زمان بندی مطلق معین بود. افراد گروه خودکنترلی هر زمان که درخواست ارائه الگو می کردند، الگودهی می شدند، درحالی که گروه دیگر با گروه خودکنترلی جفت شده بود. آزمایش شامل مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بود. برای سنجش دقت عملکرد از خطای زمان بندی مطلق استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی مرحله اکتساب نشان داد هرچند کاهش معناداری در خطای زمان بندی مطلق دو گروه الگودهی خودکنترلی و جفت شده رخ داد (05/0 P>)، بین تغییرات ایجادشده در دو گروه طی این دوره، تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0 P<). نتایج آزمون یادداری نیز اختلاف معناداری را بین دو گروه نشان نداد (05/0 P>). اما در آزمون انتقال گروه خودکنترلی به صورت معناداری خطای کمتری داشت (05/0 P>). نتایج نشان داد تاثیرات سودمند تکنیک خودکنترلی را به خوبی می توان به حوزه الگودهی تعمیم داد. این روش موجب مطابقت بیشتر شرایط تمرین با نیازهای اطلاعاتی نوآموزان می شود.
کلید واژگان: الگودهی خودکنترلی, تکلیف زمان بندی, نظریه نقطه چالش, یادگیری مشاهده ایThe purpose of the present study was to examine the effects of self – control modeling, that is presenting moded to learner whenever they asked for it, on learning a timing task.Twenty four right handed subjects (12 males, 12 females, aged 19-20) voluntarily participated in the study and were assigned randomly to two groups of self – control and yoked.The task was pressing the keys number 1, 4, 5 and 8 on a sequential timing apparatus while keeping certain absolute timig. People in the self – control group received the model whenever they requested it, while subjects in the other group were yoked with self – control group. The experiment consisted of acquistion, retention and transfer phases and absolute timing error was used as dependent variable. Results of factorial ANOVA in acqistion phase showed that even through there were a significant decrement in two groups on absolute timing error (P<0.05), but there were no significant decrement in two groups on absolute timing error (P<0.05), but there were no significant difference between two groups in this changes (P>0.05).Results of retention test failed to show any significant difference between two groups (P>0.05). but in transfer test self – control group showed significantly less error than yoked (P<0.05). the results showed that benefitcial effects of self – control technique anc well generalized to modeling domain and make practice conditions more accordant with informational needs of learners.Keywords: Self – control modeling_challenge point theory_observational learning_timing task -
هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی (SMTQ) بود. بدین منظور و جهت تایید روایی سازه پرسشنامه، 197 ورزشکار مرد و زن (106 مرد و 91 زن) با سطوح مختلف مهارتی (مبتدی، ماهر و نخبه) در 10 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و پرسشنامه ها را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که ابتدا با استفاده از روش ترجمه باز ترجمه، پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی توسط سه متخصص روانشناسی ورزش و سه متخصص آموزش زبان انگلیسی به فارسی ترجمه شد. جهت تعیین روایی سازه پرسشنامه از تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی (ثبات) درونی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی زمانی سوالات (ثبات پاسخ) از ضریب همبستگی درون طبقه ای به روش آزمون آزمون مجدد با چهار هفته فاصله استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده برازش مطلوب مدل پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی می باشد.
نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که شاخص های برازندگی (RMSEA=0.06،TLI=0.92،CFI=0.94) از حد قابل قبول و مطلوبی برخوردار می باشند و در بخش دیگر همسانی درونی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که خرده مقیاس اطمینان 76 /0، خرده مقیاس ثبات 78/ 0، خرده مقیاس کنترل 72 /0و همسانی کل پرسشنامه 76/ 0 و پایایی زمانی با استفاده از ضریب همبستگی درون طبقه ای خرده مقیاس اطمینان 74 /0، خرده مقیاس ثبات 82 /0، خرده مقیاس کنترل 74/ 0و کل پرسشنامه 83/ 0 می باشد که بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخه فارسی پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی می باشد. در نتیجه، از نسخه فارسی پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی می توان به عنوان ابزاری روا و پایا جهت مطالعه و ارزیابی سرسختی ذهنی ورزشکاران ایرانی بهره گیری نمود.
کلید واژگان: سرسختی ذهنی, روایی سازه, پایایی درونی, پایایی زمانیthe purpose of this study was to determine validity and reliability of the Persian version of sport mental toughness questioner Sheard, Golby and Wersch (2009), respectively. In this regard and to confirm the construct validity of the questionnaire, 197 (106 male and 91 female) athletes with different skill levels (novice, sub-elite and elite) in 10 team and individual sports, selected by random sampling and then completed the questionnaire. For this purpose, the first using a translation - back translation method, content and face validity of Persian version of questionnaire were confirmed by 3 sport psychologists and 3 English teaching specialists. Confirmatory factor analysis (CFA) based on structural equations was used for validation of structure of questionnaire, Cronbach alpha coefficient was used for validation of internal consistency of questionnaire, and intra-class correlation coefficient under test-retest method with 4-week interval was used to study temporal reliability of items. The results showed that the sport mental toughness questioner (SMTQ) had acceptable fit index (RMSEA = 0.06, CFI = 0.94, TLI = 0.92), internal consistency (Confidence = 0.76, Constancy = 0.78, Control =0.72, and the total = 0.76), and temporal reliability (Confidence = 0.74, Constancy = 0.82, Control =0.74, and the total = 0.83), indicating good validity and reliability of the Persian version of sport mental toughness questioner. Therefore, the Persian version of the sport mental toughness questioner (SMTQ) can be characterized as a valid and reliable tool to study and evaluate the mental toughness of Iranian athletes will benefit.Keywords: Mental toughness, Construct validity, internal consistency, temporal reliability -
مقدمه و هدفاختلال هماهنگی رشدی برای توصیف کودکانی به کار می رود که بدون وجود بیماری عصبی و یا مشکل پزشکی خاص، مشکلاتی در هماهنگی دارند. در این مطالعه به منظور ایجاد یک پرتکل حرکتی برای بهبود عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی، اثر بخشی برخی تمرین های بدنی بر بهبود تبحر حرکتی این کودکان بررسی شده است.
روش شناسی: این تحقیق به روش تجربی با پیش آزمون و پس آزمون اجرا شده است. تعداد 25 کودک که بر اساس معیارهای دستورالعمل آماری و تشخیصی اختلالات روانی نسخه چهارم از میان دانش آموزان پسر پایه اول تا چهارم دوره ابتدایی منطقه یک تهران غربال شدند. آزمودنی ها در ابتدا در پیش آزمون تبحر حرکتی برونینکز-اوزرتسکی شرکت کردند و سپس به شکل تصادفی در دو گروه تجربی (13 نفر با میانگین سنی 39/1±6/8) و کنترل (12 نفر با میانگین سنی 15/1±11/8) جای گرفتند. گروه تجربی تمرین های حرکتی منتخب را به مدت20 جلسه هفتاد و پنج دقیقه ای (سه جلسه در هفته) انجام دادند و در انتهای دوره هر دو گروه در پس آزمون شرکت نمودند. از روش تحلیل کوواریانس برای تحلیل نتایج استفاده شد.یافته هانتایج نشان دادند که گروه مداخله تمرینی پس از اتمام دوره مداخله در 6 خرده آزمون تعادل، هماهنگی دوطرفه، هماهنگی اندام فوقانی، سرعت پاسخ، کنترل بینایی حرکت و سرعت و چالاکی اندام فوقانی بهبود معنادار داشتند (05/0p<) و در دو خرده آزمون سرعت و چابکی و قدرت تغییر معناداری مشاهده نشد (05/0p>).بحث و نتیجه گیریبرنامه تمرین های بدنی ارائه شده در این تحقیق ممکن است بتواند تبحر حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی را بهبود ببخشد.
کلید واژگان: اختلال هماهنگی رشدی, آزمون تبحر حرکتی برونینکز, اوزرتسکی و تمرین بدنی -
هدفاین مطالعه به منظور مقایسه رشد مهارت های حرکتی کودکان 10-7 ساله کم توان ذهنی دختر و پسر شهر تهران انجام شد.روشتعداد 205 کودک از بین کلیه کودکان 10-7 ساله کم توان ذهنی دبستان های شهر تهران متناسب با سن و جنس انتخاب شدند که در یک مطالعه مقطعی مقایسه ای شرکت کردند. جهت ارزیابی رشد حرکتی کودکان از آزمون اولریخ -2 استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون t مستقل استفاده گردید.یافته هانتایج نشان داد که بین دختران و پسران کم توان ذهنی(به جز گروه سنی 8 سال) در خرده-آزمون جابه جایی تفاوت معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر عملکرد پسران در خرده آزمون جابه جایی بهتر بود. همچنین پسران سنین 7 تا 10 ساله در خرده آزمون کنترل شیء نسبت به دختران هم سن خود به طور معنی داری عملکرد بالاتری داشتند.نتیجه گیرییافته ها نشان می دهند که پسران در انجام حرکات جابه جایی و کنترل شیء مهارت بیشتری دارند. بنابراین، به نظر می رسدکه طراحی برنامه های مهارتی و تحرک آور در مدارس ضروری است.
کلید واژگان: رشد حرکتی, کم توان ذهنی, مهارت های حرکتیObjectiveThis Study was conducted to compare motor development skills in children with intellectual disabilities (ID) aged 7-10 in Tehran.MethodSubjects consisted of 205 children whom were selected according to their gender and age range from children with ID aged 7-10 in Tehran. The instrument of the study was Gross Motor Development-2 Test. Independent t-test was used for analyzing the data.ResultsThe results showed that between girls and boys (except group of children with age 8) a significant difference existed in locomotor subtest. In the other word, boy’s performance was better in locomotor subtest. Also boys had a better performance (7-10) in object control subtest.ConclusionThese findings could be considered in the school programs and curriculum developments.Keywords: motor development, mentally retarded, motor skills -
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین حین بارداری بر شاخص های سلامت نوزادان از جمله قد، وزن، اندازه دور سر، نمره آپگار و طول مدت بارداری بود. بدین منظور، از میان کلیه زنان باردار مراجعه کننده به درمانگاه های پیش از تولد شهرستان سمنان در سال 1389، 42 نفر به روش هدفمند، انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی به دو گروه که هر کدام 21 نفر (تجربی و کنترل) بودند تقسیم شدند. گروه تحت مداخله در سه ماهه سوم بارداری به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه) تحت تمریناتی با شدت 7560% ضربان قلب بیشینه قرار گرفتند. نتایج حاصل از t مستقل نشان داد که وزن، قد، اندازه دورسر و نمره آپگار دقیقه 5 نوزادان زنان باردار گروه تجربی، به طور معناداری بیشتر از نوزادان زنان گروه کنترل بود (P≤0.05). در حالیکه در طول مدت بارداری دو گروه (تجربی و کنترل) تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان اذعان داشت که ورزش در طول بارداری، مزایای ارزشمندی برای نوزاد در پی خواهد داشت.
کلید واژگان: تمرین, بارداری, قد, وزن, اندازه دور سر, نمره آپگار, طول مدت بارداریThe purpose of this study was investigating the effect of exercise during pregnancy on the health indexes of infants such as: height, weight, head circumference, Apgar score and pregnancy duration. For this purpose, among all of the pregnant women who referred to prenatal infirmaries of Semnan, 42 persons were selected with purposefully method and divided randomly to experimental and control groups (each group 21 persons). Experimental group conducted a planned exercise for 8 weeks, 3 sessions in week and 30-45 minutes with intensity of 60-75% maximum heart rate. The results of Independent- t test showed there was a significant difference between two groups in weight, height and head circumference and Apgar score-5-minute (with better situation in experimental group) but there was no significant difference in gestational age (P≤0.05).In this regard to results, can say exercise during pregnancy will fallow worthwhile advantages for infants.Keywords: Exercise, Pregnancy, Height, Weight, Head circumference, Apgar score, Pregnancy duration -
بوکس یکی از ورزش های سازمان یافته پربرخورد است که پیروزی در آن در دو سطح آماتور و حرفه ای با ضربات هدفمند و مکرر به بدن و سر حریف به دست می آید، ازاین رو آسیب سر ناشی از ضربه در بوکسورها دور از انتظار نیست. ممکن است به هنگام وقوع این آسیب، با وجود سالم بودن همه قابلیت های شناختی، بهره وری شناختی کلی از بی توجهی، تمرکز ناقص و خستگی متعاقب متضرر شود. بنابراین هدف تحقیق بررسی اختلالات توجه در بوکسورهای آماتور بود. جامعه آماری این مطالعه، بوکسورهای فعال شهر تهران و آزمودنی های تحقیق حاضر 30 بوکسور آماتور مرد باسابقه (1/3±24 ساله) با تجربه ای بیش از چهار سال به عنوان گروه آزمایش؛ و 30 بوکسور آماتور مرد مبتدی (2/4±25 ساله) با سابقه کمتر از یک سال و 30 دونده مرد 400 و 800 متر (7/2±24 ساله) به عنوان گروه کنترل بودند. برای ارزیابی توجه از فرم S3 آزمون توجه مداوم داف تحت سیستم آزمون وینا استفاده شد. در این آزمون ردیفی از هفت مثلث در فاصله های زمانی نامنظم بر روی صفحه ی نمایشگر ظاهر می شود و زمانی که تعداد سه مثلث رو به پایین باشد، آزمودنی باید کلید واکنش را با حداکثر سرعت فشار دهد. در این آزمون که در مدت 35 دقیقه اجرا می شود، در هر ثانیه یک محرک ظاهر می شود. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و در سطح معناداری 05/0 بررسی شد. یافته ها نشان داد که در هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی تفاوت معناداری بین گروه ها وجود ندارد (05/0 >P)؛ بدین معنا که حتی دوره های طولانی تر از چهار سال بوکس آماتور موجب ایجاد اختلال در مولفه های توجه نمی شود. نتیجه گیری می شود که شدت ضربات واردشده در بوکس آماتور به حدی نمی رسد که حداقل در قسمت هایی که توجه را کنترل می کنند سبب ایجاد آسیب مغزی شود.
کلید واژگان: اختلالات توجه, آسیب مغزی, بوکس آماتور, تمرکز, مزمنBoxing is one of the organized high-contact sports that requires purposeful punches to the head and body of the opponent in both amateur and professional levels، so traumatic head injury in boxers isn’t impossible. In this type of injury، though intact cognitive functions، it is possible that total cognitive beneficiary become impaired as a result of distractibility، imperfect concentration، and aftermath fatigue. Thus، purpose of this study was to investigate attentional disorders in amateur boxing. Subjects of the study were 30 male experienced amateur boxers (more than 4 years background، age= 24±3. 1) as experimental group، and 30 male novice amateur boxers (less than 1 year background، age=25±4. 2) and 30 male 400 and 800 meter runners (age= 24±2. 7) as control groups. We used DAUF continuous attention test to assess attentional component. In order to data analyzing was used MANOVA in the significance level of 0. 05. Findings showed that in none of variables there were significant difference between groups (P>0. 05)، meaning that amateur boxing periods even longer than 4 years doesn''t lead to attentional disorders. Based on our findings، it is concluded that intensity of punches in amateur boxing doesn''t reach to threshold that lead to brain damage at least in regions which control visual attention.Keywords: Amateur boxing, attentional disorders, brain injury, chronic, Concentration -
هدف این پژوهش ارزیابی همبستگی بین تغییرات در اندازه های روان شناختی و عملکردی مرتبط با افتادن مردان سالمند متعاقب یک برنامه ی تمرینی - ترکیبی و مقایسه ی میزان تاثیر تمرین بر این متغیرها بود. نمونه ی آماری، 31 سالمند بالای 60 سال بودند که به طور تصادفی به دو گروه مداخله (با میانگین سنی 4/39±66/08) و کنترل (با میانگین سنی 7/33±70/14) تقسیم شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسش نامه مشخصات فردی، آزمون نشستن و برخاستن 30 ثانیه، بنشین و برسان، تعادل روی یک پا، بلندشدن و رفتن، 10متر راه رفتن، مقیاس اعتماد به تعادل ویژه ی فعالیت ها و کارآمدی افتادن – بین المللی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون t مستقل، محاسبه ی درصد تغییر، ضریب همبستگی پیرسون و اندازه ی اثر انجام شد. میانگین نمره ی آزمون های قدرت عضلانی اندام تحتانی، انعطاف پذیری، چابکی و تعادل پویا، سرعت حرکت، تعادل ایستا، مقیاس ترس از افتادن و اعتماد به تعادل در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، به طور معناداری بهبود یافت (P≤0.05). تاثیر برنامه ی مداخله ی تمرینی بر اندازه های عملکردی و روان شناختی یکسان نبود. بیشترین اندازه ی اثر به ترتیب در قدرت اندام تحتانی و اعتماد به تعادل و کمترین اندازه ی اثر در انعطاف پذیری و ترس از افتادن مشاهده شد. تغییرات قدرت عضلانی با تغییرات سرعت و تغییرات انعطاف پذیری با تغییر چابکی و سرعت به طور معناداری همبسته بود (P≤0.05). بین تغییرات در اندازه های عملکردی و روان شناختی، همبستگی معناداری وجود نداشت (P≤0.05). هم چنین بین میزان تغییرات در ترس از افتادن و اعتماد به تعادل، همبستگی معناداری مشاهده شد (P≤0.05، r=-0.66). بنابراین، برنامه ی تمرینی به اضافه ی برنامه ی آموزش درباره ی افتادن، بر بهبود عوامل روان شناختی و عملکردی مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند موثر بود.
کلید واژگان: افتادن, تعادل, اندازه های روان شناختی و عملکردی, اندازه ی اثرThe study examined correlation between balance-and-fall-related psychological and functional measures of men older adults after a combined training program. Sample include 31 healthy older adults over 60-year assigned randomly to intervention (mean age=66. 08±4. 39) or control groups (mean age=70. 14±7. 33) that 2 subjects dropped out from each group. Variables measured by 30-s Chair- Stand Test، Seat and Reach، Up and Go، ABC، FES-I. Data was analyzed by tstudent، Percent change، Pearson Correlation Coefficient، and Effect Size. Mean scores of lower extremity strength، flexibility، agility and dynamic balance، speed، static balance، fear of falling، and balance confidence improved significantly in intervention group than control group (p<0. 05). Effect of the intervention program on functional and psychological measures was not equal. Largest effect size observed in lower extremity strength، balance confidence، and static balance، respectively. The smallest effect size was observed in flexibility، fear of falling، and agility/dynamic balance. Change in lower extremity strength was significantly correlated with changed in speed (-0. 66) and change in flexibility was correlated with change in agility and speed significantly. But not significant correlations observed between functional and psychological measures changes (p≤0. 05). Correlation between changes in fear of falling and balance confidence was significant (r=-0. 66، p≤0. 05). The training program with education program was effective to improve balance-and-fall-related psychological and functional measures in men older adults.Keywords: Fall, Balance, Psychological, functional measures, Effect size -
به دلیل تاثیرات بالقوه رنگ ها بر روح و روان آدمی و ارتباط دائم انسان با آن، رنگ ها در زندگی انسان اهمیت زیادی دارند. به همین نحو محیط های ورزشی نیز با رنگ های مختلف آمیخته شده اند. همچنین به دلیل تاثیر قابل توجه زمان واکنش در موفقیت ورزشی پژوهش حاضر به دنبال بررسی میزان زمان واکنش انتخابی در مقابل محرکهای شنیداری در رنگهای مختلف بین ورزشکاران است.این پژوهش از نوع نیمه تجربی است و جامعه آماری آن را دانشجویان پسر دانشگاه تهران با میانگین سنی 22 سال تشکیل می دهد که از بین آنها 50 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و زمان واکنش انتخابی به محرک شنیداری دانشجویان به وسیله دستگاهYB-1000 ثبت شده است.جهت تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که زمان واکنش انتخابی به محرک شنیداری ورزشکاران در محیط آبی رنگ نسبت به محیط های قرمز، سیاه، سفید و عادی به طور معناداری بهتر بود(p<0/05). که این کاهش در زمان واکنش می تواند ناشی از افزایش در سرعت شناسایی محرک صوت و یا ناشی از افزایش سرعت پردازش اطلاعات شنیداری در سیستم پردازش اطلاعات انسان باشد.کلید واژگان: رنگ محیطی, زمان واکنش انتخابی, محرک شنیداری, ورزشکارPurposeColors are so important in human life and have potential effects on human psyche. Sport environments have been integrated with different colors, the aim of the present research is to study the choice reaction time to audio stimuli in various colors among athletes.Methodsthe research is semi empirical and population of the research consists of boys students of Tehran University with a mean age of 22 which 50 people were selected by simple available sampling the choice reaction time to audio stimulus of students was saved using YB-1000 device.ResultsFor analyzing and assessing data, repeated measures ANOVA and post hoc test were used. Results of this study showed that choice reaction time to audio stimulus in blue environment was significantly better than red, black, white and normal environment (p<0/05).ConclusionThe research results showed that, decrease in reaction time can be due to the increase in sound stimuli recognition speed or due to the increase in auditory information processing speed in human information processing system.Keywords: Environmental Color, Choice Reaction Time, Audio Stimuli, Athlete
-
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 16 (تابستان 1393)، صص 121 -138هدف این پژوهش، بررسی اثر پیش دوره های مختلف 25/0، 5/0، 1، 5/1 و 2 ثانیه بر زمان واکنش ساده و سه انتخابی، در انجام دو تکلیف ساده و پیچیده است. از 351 نفر دانشجوی پسر راست دست دانشگاهی، 40 نفر نمونه، برحسب آزمون همسان سازی زمان واکنش دوانتخابی به شکل جایگزینی تصادفی، در دو گروه 20 نفری برای انجام تکلیف ساده و پیچیده، جایگزین شدند. ابزارجمع آوری داده-ها، نرم افزار محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن تایید شده است. برای تحلیل داده ها، از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری و آزمون t مستقل، استفاده شد. نتایج نشان داد: زمان واکنش ساده تکلیف ساده، بین پیش دوره های مختلف، تفاوت معناداری داشت (0.005>P). زمان واکنش انتخابی تکلیف ساده، بین پیش دوره های مختلف نیز، تفاوت چشمگیری داشت (0.001>P). زمان واکنش ساده در تمامی پنج پیش دوره مشابه در تکلیف ساده در مقایسه با تکلیف پیچیده، تفاوت قابل توجهی داشت (0.001>P). زمان واکنش سه انتخابی، درتمامی پیش دوره های مشابه در تکلیف ساده در مقایسه با تکلیف پیچیده به غیر از پیش دوره 5/1 ثانیه، تفاوت معناداری داشت (0.001>P). درمجموع، طول زمان پیش دوره، بیشترین اثر را بر زمان واکنش ساده و انتخابی در تکلیف ساده داشت که تاثیر آن، بر زمان واکنش انتخابی، بیشتر از زمان واکنش ساده بود.
کلید واژگان: پیش دوره, زمان واکنش ساده, زمان واکنش سه انتخابی, تکلیف ساده و پیچیدهMotor Behavior, Volume:6 Issue: 16, 2014, PP 121 -138The aim of this study was to investigate the effect of different FPs duration 0. 25، 0. 5، 1، 1. 5 and 2 seconds on simple and three choice visual RT performances in both simple and complex task. Participants were 351 right-handed male University students. The screening two choice RT test were administered and then 40 subjects were chosen and assigned on the base of block random allocation in two groups. Data gathering tool was researcher-made software that reliability and validity were confirmed. Data were analyzed by analysis of variance (ANOVA) with repeated measures and independent t-test. The results showed that simple RT was a significant differences between five FPs duration in simple task (p<0. 005). Three choice RT was a significant differences between five FPs duration in simple task (p<0. 001). Simple RT was significant difference in the five similar FPs durations in simple task compared to the complicated task (p<0. 001). Three choice RT was significant difference in all similar FPs durations in simple task compared to complex task with the except for 1. 5 second FP (p<0. 001). It was concluded that the most of FPs duration effects were on simple RT and three choice RT in simple task and this effects on three choice RT more than simple RT.Keywords: Fore period, Simple reaction time, Three choice reaction time, Simple, complex task -
مقدمه و هدفمهم ترین دوره رشد حرکتی، کودکی است و از مهمترین مراحل رشد حرکتی، رشد موثر مهارت های حرکتی بنیادی می باشد. هدف تعیین روایی سازه و سه جنبه از پایایی آزمون رشد حرکتی درشت-2 در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر 10-7 ساله شهر تهران است.
روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است. تعداد 205 کودک از بین کلیه کودکان 10-7 ساله کم توان ذهنی دبستان های شهر تهران متناسب با سن و جنس انتخاب شدند. ابزار تحقیق، آزمون اولریخ-2 بود. پایایی به صورت پایایی همسانی درونی، آزمون مجدد و پایایی درون نمره گذار ارزیابی شد. ضرایب پایایی بر اساس ضریب همبستگی درون طبقه ای و به شیوه آلفای کرونباخ محاسبه شدند. روایی سازه به صورت تحلیل عاملی تاییدی و قابلیت تمایز سنی با محاسبه ضریب گشتاوری پیرسون ارزیابی شد.یافته هاضریب پایایی همسانی درونی برای نمره جابه جایی، کنترل شی و نمره مرکب کل، به طور میانگین، به ترتیب77/0، 80/0 و 83/0 بدست آمد. پایایی همسانی درونی برای دختران در خرده آزمون جابه جایی 93/0 و کنترل شی 96/0 و همچنین برای نمره مرکب کل 89/0 و در پسران به ترتیب 91/0، 89/0 و 90/0 بود. دامنه ضریب پایایی بازآزمایی از 80/0 تا 88/0 و پایایی درون نمره گذار 95/0 و بالاتر حاصل شد. برای ارزیابی روایی سازه همان طرح دو عاملی اولریخ-2 فرض و مورد تائید قرار گرفت و نیز ضرایب همبستگی قابلیت تمایز سنی از دیگر جنبه روایی سازه حمایت کرد.نتیجه گیریدر نتیجه، این مطالعه نشان داد که می توان آزمون را جهت سنجش رشد حرکتی درشت جامعه تحقیق با اطمینان بکار گرفت.
کلید واژگان: آزمون رشد حرکتی درشت, کم توان ذهنی, روایی, پایایی -
هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیرات سه شیوه تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند بود. شرکت کنندگان در این تحقیق 36 نفر از سالمندان بالای 65 سال واجد شرایط شهر کرمان بودند که بر اساس نمره پیش آزمون برگ به طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروه های تمرینی شامل گروه تمرین تکلیف منفرد، گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بود. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی 45 دقیقه بود. از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنادار 05/0≥p برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و همچنین تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب 008/0 P = و 000/0 P =)، ولی بین گروه های تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده نشد (149/0=P). در مورد آزمون TUG در شرایط تکلیف دوگانه مشخص شد که بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروه های تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده شد (به ترتیب 035/0 P= و 033/0 P = و 000/0 P =). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات تعادلی تکلیف منفرد و دوگانه موجب بهبود عملکرد تعادلی در بین افراد سالمند شد، ولی افرادی که به روش تکلیف دوگانه تمرین کردند، در هر دو شرایط تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه عملکرد بهتری داشتند.
کلید واژگان: اولویت ثابت, اولویت متغیر, تعادل, تکلیف منفرد, تکلیف دوگانه, سالمندیThe aim of this study was to compare the effects of three types of balance training: single task, dual task under fixed priority instructional set (Fp) and dualtask under a variable priority instructional set (Vp) on the balance of the elderly. The participants were 36 elderly over 65 years old from Kerman province who were randomly divided into three groups (each 12 subjects) based on Burg pretest scores. The groups included single task, dual task under fixed priority and dual task under variable priority. Experimental groups received 45 minutes of training session, 3 sessions a week for 4 weeks. For data analysis, ANCOVA and Bonferroni post hoc test were used at (P≤0.05). The results showed that a significant difference between single task and dual task under fixed priority groups and also between single task and dual task under variable priority (P=0.008 and P=0.000 respectively). There was no significant difference between dual task under fixed priority and variable priority groups (P=0.149). In addition, the results in Tug test under dual task condition showed a significant difference between single task and dual task under fixed priority groups and also between single task and dual task under variable priority groups and also between dual task under fixed and variable priority groups (P=0.035, P=0.033, P=0.000 respectively). The results showed that single and dual task balance training improved balance performance in the elderly but those who had training under dual task outperformed under single and dual task conditions.Keywords: Aging, Balance, Dual Task, Fixed Priority, Single Task, Variable Priority -
هدفهدف از تحقیق حاضر تعیین ارتباط سرسختی ذهنی با اضطراب رقابتی در واترپلویستهای نخبه ایران بود. روش تحقیق: بدین منظور و برای جمع آوری اطلاعات از نسخه فارسی پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی در بین 41 واترپلویست نخبه استفاده وتکمیل گردید همچنین پرسشنامه اضطراب رقابتی نیز، یک ساعت قبل از شروع مسابقات به صورت انفرادی و در غیاب مربیان، در بین ورزشکاران توزیع و تکمیل شد. داده ها با استفاد از نرم افزار spss17 و با روش تحلیل همبستگی ارزیابی شد.یافته هانتایج نشان داد که مولفه اطمینان و ثبات در سرسختی ذهنی با اعتماد به نفس رابطه معناداری دارد(0/05>p) اما مولفه کنترل در سرسختی ذهنی با مولفه های اضطراب رقابتی یعنی اضطراب جسمانی رابطه منفی معنا دار و با اعتماد به نفس رابطه مثبت معنا داری نشان داد (0/05>p). همچنین در بررسی رابطه سرسختی ذهنی با مولفه اعتماد به نفس رابطه مثبت معنا داری دیده شد و رابطه منفی معنا داری بین سرسختی ذهنی و مولفه های اضطراب جسمانی و اضطراب شناختی مشاهده گردید (0/05>p).نتیجه گیرینتایج تحقیق نشان می هد که با افزایش سرسختی ذهنی، دو مولفه منفی اضطراب رقابتی یعنی اضطراب جسمانی و اضطراب شناختی کاهش یافته ولی مولفه اعتماد به نفس افزایش می یابد.کلید واژگان: سرسختی ذهنی, اضطراب رقابتی, واترپلوئیست نخبه, اضطراب جسمانیPurposeThe purpose of present study was to determine the relationship between mental toughness and ompetitive anxiety among Iranian elite water polo players.MethodsFor this purpose, the Persian version of sport mental toughness questionnaire (which was validated, normalized and facilitated) was completed by 41 elite water polo players. Besides, competitive anxiety questionnaire, in the absence of coaches, was distributed and completed by individual athletes one hour before starting the competition. The data was analyzed by SPSS17 software, using correlation analysis.ResultThe results revealed that the assurance element and stability in mental toughness have a significant relationship with confidence ( p<0/05 ).They results also showed that control element in mental toughness , on one hand , has a significant negative relationship with competitive anxiety elements( somatic anxiety) but on the other hand , has a significant positive relationship
with confidence (p <0/05). Furthermore , in the study of mental toughness relationship with confidence element ,a significant positive relationship between this variable and confidence element was observed but a significant negative relationship between this variable , somatic anxiety elements and cognitive anxiety was observed too ( p < 0/05).ConclusionSo we can conclude that by increasing mental toughness, two negative elements of competitive anxiety (somatic and cognitive anxiety) will decrease but confidence element will
increase.Keywords: mental toughness, competitive, anxiety, elite water polophyers, physical anxiety -
اهدافافتادن و عوامل فیزیولوژیکی و روانشناختی مرتبط با آن، از مشکلات اصلی زندگی سالمندان است. هدف این تحقیق، بررسی تاثیر یک برنامه ی مداخله ای تمرینی بر عوامل روانشناختی مرتبط با افتادن در میان مردان سالمند ساکن شهر اراک می باشد.مواد و روش هادر این تحقیق نیمه تجربی که بر روی مردان سالمند ساکن شهر اراک انجام شد، 27 آزمودنی به طور تصادفی به دو گروه کنترل(میانگین سنی 6/56±70/21 سال) و گروه آزمایش (با میانگین سنی 4/38±66/07 سال) اختصاص یافتند. گروه آزمایش در یک برنامه مداخله تمرینی 12 هفته ای (سه جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه) شرکت کردند.یافته هایافته های تحقیق نشان داد که برنامه تمرینی اعمال شده باعث بهبود عوامل روانشناختی مرتبط با افتادن(خود کارآمدی افتادن/ترس از افتادن و اعتماد به تعادل ویژه فعالیت ها/خود کارآمدی تعادل) در سالمندان گروه آزمایش گردید. نتایج گروه کنترل که هیچ گونه برنامه تمرینی منظمی را دنبال نکردند نیز، عدم تغییر در عوامل روانشناختی مرتبط با افتادن را نشانداد.نتیجه گیریبر اساس یافته های این تحقیق، برنامه مداخله ای تمرینی منظم می تواند با ارتقاء سطح آمادگی جسمانی و حرکتی مردان سالمند باعث کاهش ترس از افتادن و افزایش اعتماد به تعادل در حین انجام فعالیت های زندگی روزانه شا شود. این بهبودها می توانند به ارتقاء سلامتی جسمانی و روانی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان ساکن در جامعه و نهایتا سالمندی موفقیت آمیز آنهاکمک کند.
کلید واژگان: افتادن ها, خود کارآمدی افتادن, خود کارآمدی تعادل, سالمند, مداخله تمرینیObjectivesFalls and fall-related physiological and psychological events are major problems for elderly people. The objective of this research was to examine the effect of an interventional training program on fall-related psychological factors among the elderly men in Arak.Materials and MethodsIn this quasi experiment research on male older adults in Arak, 27 participants randomly assigned to Control group (mean age=70.21±6.65) and Experimental group (mean age=66.07±4.38). Experimental group members participated in a 12 week interventional training program.ResultsThe findings showed that training intervention program improved fall-related psychological factors (Fall Self-Efficacy/Fear of Fall and Activities-specific Balance Confidence/Balance Self-Efficacy) in experimental group. No significant changes appeared in fall-related psychological factors in control group members who did not perform any regular training program.ConclusionAccording to the findings, regular interventional training program can decrease fear of fall and increase balance confidence in performing the activities of everyday life by improving physical and motor fitness levels. These improvements can lead to physical and psychological health, increase in quality of life among older adults, and eventually successful aging.Keywords: Falls, Fall selfefficacy, Balance self, efficacy, Older adults, Training intervention -
نشریه رفتار حرکتی، پیاپی 15 (بهار 1393)، صص 61 -72هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر بازی های رایانه ای و بومی محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان 7 تا 10 ساله می باشد. برای این منظور 60 نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بردسکن که در سال 89-1388 مشغول به تحصیل بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند.آزمودنی ها بعد از پر کردن پرسشنامه ی اطلاعات شخصی به سه گروه همتا سازی شده ی 20 نفری، دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. از تمامی افراد با استفاده از آزمون پیشرفته ماریان فراستیگ به منظور ارزیابی اولیه هماهنگی چشم و دست آزمودنی ها، پیش آزمون به عمل آمد. افراد گروه های تجربی به مدت 6 هفته، هفته ای سه جلسه ی 45 دقیقه ای به انجام بازی های منتخب پرداختند. یک گروه تجربی بازی های منتخب رایانه ای و گروه تجربی دیگر به بازی های بومی محلی پرداختند. در پایان جلسات تمرین، پس آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد که بازی های رایانه ای برهماهنگی چشم و دست کودکان اثر معنی داری دارد، بازی های بومی محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان اثر معنی داری نداشت و بین هماهنگی چشم و دست گروه های تحقیقی (بازی های رایانه ای، بومی محلی، کنترل) اختلاف معنی داری وجود داشت. بنابراین به نظر می رسد علیرغم برخی نظرات که بازی های رایانه ای را دارای آثار سوء می دانند استفاده ی درست از آن در بهبود رشد کودکان موثر استکلید واژگان: مهارتهای ادراکی, حرکتی, بازی های بومی محلی, بازی های رایانه ای, هماهنگی چشم و دستThe aim of this thesis is to study the effect of computer games and local games on the coordination of eye-hand in children aged 7-10. Therefore in this article is 60of the students primary schools in Bardaskan city that were selected randomly in 1388-1389. After answering the personal informational questions، participants divided into three groups of 20 people، two experimental groups and one control group. To evaluate primary harmony of eye-hand، the Marian Frastig pre-test was performed for all of them. The experimental group played elected games for 6 weeks، three sessions a week and for 45 minutes. A selected experimental group was playing the computer game and other experimental groups was playing local games. At the end of practice sessions، post-test was performed. These results show that computer games on harmony of eye-hand for children has a significant effect، and playing local games on harmony of eye-hand for children has not a significant effect، and there is significant difference between the harmony of eye-hand in research groups (computer games، local games، control). So in despite of some comments that computer games has bad effects on children، the correct use of that، has positive effects on the growth improvement of children.Keywords: computer game, vernacular, local games, Perceptual motor skills, eye, hand coordination
-
مقدمه
از نوروفیدبک علاوه بر شناخت و درمان بیماری ها، در بهبود کارآیی و افزایش کیفیت کار افراد سالم نیز استفاده می شود. هدف این پژوهش بررسی تمرینات نوروفیدبک بر میزان توجه ورزشکاران دو و میدانی بود.
روش کاراین کارآزمایی بالینی به صورت پیش و پس آزمون با گروه شاهد و ساختگی انجام شد. از میان ورزشکاران دو و میدانی مشهد در سال 1390، 36 نفر به صورت داوطلبانه و هدف دار انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 12 نفری (آزمون، ساختگی و شاهد) قرار گرفتند. مداخله در قالب پروتکل افزایش بتا 1 در نواحی Cz و Fz در 12 جلسه اجرا شد. جهت سنجش میزان توجه از نرم افزار آزمون توجه متمرکز و جهت تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک سویه و در صورت معنی داری از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.
یافته هاتحلیل واریانس یک سویه، تفاوت معنی داری بین تمرینات نوروفیدبک و افزایش میزان توجه ورزشکاران در گروه های مختلف را نشان داد (002/0=P). بر اساس نتایج آزمون تعقیبی، اختلاف معنی داری بین گروه های آزمون با شاهد (0.003=P) و آزمون با ساختگی (0.002=P) می باشد و در بین گروه های ساختگی با شاهد (0.249) اختلاف معنی داری دیده نشد. نتایج حاکی از ارتباط معنی دار بین تمرینات و افزایش توجه در گروه آزمون بود (P<0.05).
نتیجه گیریبا توجه به تاثیر مثبت نوروفیدبک شاید بتوان از این روش به عنوان تمرینات مکمل و کمکی در هنگام آموزش مهارت ها جهت افزایش یادگیری و بهبود توجه ورزشکاران استفاده نمود.
کلید واژگان: توجه, موج بتا, نوروفیدبک, ورزشکارIntroductionNeurofeedback has been used for diagnosis and treatment of different disorders; in addition، it has been used for improvement of healthy person''s daily activities and its quality. The purpose of this study was to evaluate the effect of neurofeedback training on the rate attention in track and field athletes.
Materials And MethodsThis clinical trial study was performed with pre and post-tests along with control and placebo groups. Therefore 36 track and field athletics was chosen voluntarily and purposefully، the subjects was selected randomly in 3 groups that each of the group had 12 members (experimental، placebo and control). Intervention was made in a form of increased beta-wave in Cz and Fz over 12 sessions. Attention was evaluated by software of attention test. For data analysis، Kolmogorov–Smirnov test، One-way ANOVA and Post-Hoc (LSD) were used.
ResultsOne-way ANOVA analysis showed a significant relationship between the actual neurofeedback training and increasing athletes’ attention in different groups (P=0. 002). Post-Hoc test revealed a significant discrepancy between interventional group and control group (P=0. 003) and interventional group and Placebo group (P=0. 002); while، there was no significant difference between Placebo group and control group (P=0. 249). The result demonstrated a significant difference between training and increasing attention in the experimental group.
ConclusionConsidering to the positive effect of nerofeedback، perhaps this method can be used as auxiliary training when skills education for increasing learning and improving athletes’ attention.
Keywords: Attention, Beta wave, Neurofeedback, Athletic -
زمینه و هدفمطالعه حاضر در پی بررسی تاثیر کانون توجه بر توانایی تعادل نیمه پویا و میزان فعالیت الکتریکی عضلات در ورزشکاران است.روش بررسیتکلیف تعادل نیمه پویا در یک گروه 10 نفری ژیمناست مرد (2.09 ± 22.2 سال) دارای سابقه 5-3 سال فعالیت، در دو نوبت،یک بار در شرایط کانون توجه درونی یعنی تمرکز فرد بر پای خودش و بار دیگر در شرایط توجه بیرونی یعنی تمرکز فرد بر صفحه دستگاه تعادل سنج ارزیابی شد. نوسان های قامت با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس و میزان فعالیت الکتریکی دو عضله تیبیالیس آنتریور و سولئوس با دستگاه الکترومیوگرام ثبت شدند. داده های استخراج شده با استفاده ازآزمون تی همبسته تحلیل شدند.یافته هامیزان فعالیت الکتریکی عضلات برای حفظ تعادل در شرایط تمرکز بیرونی نسبت به شرایط تمرکز درونی کمتر بود. نوسان های در شرایط تمرکز بیرونی کمتر از شرایط تمرکز درونی بود.نتیجه گیریاین یافته ها نشان می دهند که بیرونی یا درونی بودن کانون توجه بر عملکرد تعادلی ورزشکاران تاثیر گذار است. در شرایطی که کانون توجه به فیدبک های بیرون از بدن باشد (نسبت به کانون توجه به خود بدن) تعادل بهتر و نیاز به فعالیت عضلانی کمتر خواهد شد.
کلید واژگان: کانون توجه, فعالت الکتریکی عضلانی, تعادل نیمه پویاBackground And AimThe aim of present study was to examine effect of attentional focus on balance performance and EMG activity of athletes.Materials And MethodsThe semi-dynamic balance task of 10 gymnasts (22. 2±2. 09 years old) with 3-5 years of experience in two periods، one in internal focus (focus on leg) and one in external focus (focus on stabilometer plate) was assessed. Postural sways were measuredby Biodexstabilometer and muscular activity of tibialis anterior and soleus muscles were recorded using ME6000electromygram device. Data were analyzed using paired t- test.Resultsmuscular activity for controlling posture was reduced in external focus condition than internal focus. Postural sways is more in internal focus condition than internal focus.ConclusionResearch findings (enhanced performance and reduced EMG) showed that antinational focus conditions (internal or external) have significant effect on athletes balance performance. In conditions that attention is focused on external feedback and information (rather than focus on body itself) balance is enhanced and requirement to muscular activity will reduce.Keywords: Attentional focus, Electromyography, Semi, dynamic balance
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.