فهرست مطالب الهه کمری
-
هدف
پژوهش حاضر تحلیل زبان شناختی داستان های روایت شده کودکان تک زبانه فارسی زبان دچار اختلال اتیسم از منظر فرانقش تجربی براساس دستور نقش گرای نظام مند هلیدی و متیسن (2004) است.
روشنمونه پژوهش شامل 30 کودک دچار اختلال طیف اتیسم 7-12 ساله بود که از سه مرکز توانبخشی دولتی و خصوصی و به روش تصادفی ساده انتخاب و با 30 کودک طبیعی 6-12 ساله در همان منطقه که آنها نیز به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند.. با استفاده از داستان مصور «پسربچه، سگش و قورباغه» به صورت فردی ترغیب به تولید داستان شدند. سپس، داستان های روایت شده آنها براساس فرانقش تجربی، در چارچوب دستور نقش گرای نظام مند بررسی و تحلیل شدند و بسامد و درصد وقوع انواع مشارکان، فرایندها و موقعیت های مربوط به فرایندها محاسبه شد.
یافته هایافته های پژوهش نشان داد که تعداد بندهای مرکب و ساده تولید شده توسط کودکان دچارختلال اتیسم در مقایسه با کودکان طبیعی به طور معنی داری (p<0/05 کمتر است. یافته ها همچنین نشان داد که تعداد گروه اسمی مرکب به عنوان شرکت کننده، تعداد و تنوع فرایندهای مورد استفاده کودکان دچار اختلال اتیسم و همچنین تنوع عناصر موقعیتی مورد استفاده آنها در پایه های دوم و سوم ابتدایی در مقایسه با کودکان طبیعی همسال خود به طور معنی داری (p<0/05) کمتر بود.
نتیجه گیرینتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که با افزایش سن کودکان دچار اختلال اتیسم برخلاف کودکان طبیعی توانایی استفاده از زبان برای توصیف تجارب خود از دنیای درون و بیرون تغییر معنی داری پیدا نمی کند.
کلید واژگان: اتیسم, دستور نقش گرای نظام مند, گفتمان روایتی, فرانقش اندیشگانی, فرانقش تجربی, فرانقش منطقی}ObjectiveNarrative discourse is a medium to share the outer and inner experiences of individuals Research has shown that autistic children have difficulty in different aspects of narrative discourse. The aim of this study is to analyze the narrative discourse of monolingual Persian-speaking children with autism based on the experiential metafuction introduced in the Systemic Functional Grammar (Halliday & Matthisen, 2004).
MethodThe research sample consisted of 30 autistic children (7-12 years old) which were selected from three center and were compared with 30 normal children (6-12 years old in grade 1-3). The two groups were selected based on random simple random sampling. Their performance were individually recorded and compared in the picture story telling task “the boy, the dog and the frog”. Then, their stories were investigated according to the experiential metafunction of systemic functional grammar and the frequency and percentage of different types of participants, processes and situations were computed.
FindingsThe findings showed that autistic children in compare to normal children produced fewer clause complexes and clause simplexes and their difference was statistically significant (p<05/0). The findings also showed that autistic children in grade 2 and 3 used less modified nominal groups as Participants, the frequency and variety of processes and the diversity of Circumstances used by autistic children was lower in 2 and 3 grades than in their normal peers and their differences were statistically significant (p<0/05).
ConclusionsThe results of this study indicate that, in contrast to normal children the ability of autistic children to use language to describe inside and outside experiences does not improve with age.
Keywords: Autism, Systemic Functional Grammar, Narrative Discourse, Ideational Metafunction, Experiential Metafunction, Logical Metafunction} -
تولید داستان های منسجم و پیوسته برای کودکان با اختلال طیف اتیسم موضوعی پرچالش است. با این وجود، تفاوت های بین داستان های روایت شده توسط کودکان با و بدون اختلال طیف اتیسم ممکن است با کاهش نیازهای شناختی و زبانی کاهش پیدا کند. از این رو، پژوهش حاضر بر آن است تا مشخص کند که آیا استفاده از طرحواره فعال که داستان را حول رویدادهای مشترکی سازماندهی می کند، می تواند منجر به کاهش مشکلات کودکان در روایت داستان شود یا خیر. در راستای دستیابی به این هدف، توانایی 19 کودک با اختلال طیف اتیسم و 26 کودک سالم در بازگویی دو داستان که یکی از آن ها دارای طرحواره فعال (طرحواره فعال سینما رفتن) و دیگری بدون طرحواره فعال بود، ارزیابی شد. داستان ها از نظر ساختارهای ریز و کلان و نوع رویدادهای دارای طرحواره فعال و بدون طرحواره فعال رمزگذاری شدند. یافته های پژوهش نشان داد که عملکرد کودکان با اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان سالم به طور معنی داری هم در داستان دارای طرحواره فعال و هم در داستان بدون طرحواره فعال برحسب تولید ساختارهای ریز و ساختارهای کلان ضعیف تر بود. به طورکلی، داستان های روایت شده توسط کودکان با اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان سالم انسجام و پیوستگی کمتری داشتند. مقیاس کامل ضریب هوشی تعیین کننده انسجام و پیوستگی داستان در کودکان با اختلال طیف اتیسم بود. علاوه بر این، بررسی داستان دارای طرحواره فعال نشان داد که میزان استفاده از جزییات مربوط به طرحواره فعال توسط کودکان با اختلال طیف اتیسم مانند کودکان سالم بود. با این وجود، میزان استفاده از جزییات بدون طرحواره فعال در کودکان با اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان سالم کمتر بود. نتایج پژوهش نشان می دهد آسیب در روایت داستان ممکن است در انواع داستان ها وجود داشته باشد.
کلید واژگان: اختلال طیف اتیسم, کودکان تک زبانه, بازگویی داستان, طرحواره فعال}Producing cohesive and coherent stories by children with Autism Spectrum Disorder (ASD) is a challenging issue. However, the differences between the stories retold by children with and without ASD may decrease by reducing cognitive and linguistic needs. The present study intended to determine whether the use of scripts that organize stories around shared events can lead to a decrease in children’s problems of narrative retelling. To achieve this goal, the abilities of 19 children with ASD and 26 healthy children in retelling two stories with and without a script were evaluated. The stories were coded in terms of micro- and macro-structures and types of events with and without a script. The findings showed that the performance of the ASD children compared to the healthy ones was significantly weaker in retelling the stories with and without the script in terms of micro- and macro-structures. In general, the stories retold by the children with ASD compared to the healthy children were less cohesive and coherent. The full-scale IQ determined cohesion and coherence of the story retold by the ASD children. In addition, the study of the story with the script showed that the amount of details related to the script performed by children with ASD was comparable to that of the healthy children. However, the use of details without the script by the ASD children compared to the healthy ones was higher. The results of the research revealed that impairment in story narration might be present across narrative types.
Keywords: Autism Spectrum Disorder (ASD), Monolingual Children, Story Retelling, script} -
هدف
کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی در سطوح مختلفی از جمله در تولید متون نوشتاری منسجم اشکالات زیادی دارند. هدف پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه توانایی مدیریت انسجام در تولیدات نوشتاری افراد مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی و همتایان طبیعی آن ها بر اساس تراکم و تنوع پیونده ها، تراکم علایم نوشتاری (نقطه و ویرگول) و تراکم و تنوع عبارات ارجاعی است.
مواد و روش ها:
برای انجام پژوهش حاضر، از 24 دانش آموز مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی به عنوان گروه آزمایش و 24 دانش آموز طبیعی به عنوان گروه کنترل خواسته شد تا در مورد موضوعی چالش برانگیز که در مدرسه برایشان رخ داده است، شروع به نوشتن کنند. متون نوشتاری تولید شده توسط آن ها املانویسی و به لحاظ تراکم و تنوع سه ابزار انسجامی: پیونده ها، علایم نگارشی و عبارات ارجاعی مورد ارزیابی قرارگرفت.
یافته ها:
در گروه مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی، تراکم (005/0=P) و تنوع (005/0=P) و در گروه آزمودنی های طبیعی، تنوع پیونده ها (02/0=P) به طور معنی داری با افزایش سن بیش تر شد. تراکم پیونده های مورد استفاده توسط گروه مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی (03/0=P) و هم چنین تنوع آن ها (02/0=P) در مقایسه با گروه با رشد زبانی طبیعی به طور معنی داری کم تر بود. در گروه آزمودنی های با رشد طبیعی تراکم استفاده از ویرگول با افزایش سن به طور معنی داری افزایش می یافت (001/0=P). تراکم استفاده از ویرگول در نوجوانان با رشد زبانی طبیعی به طور معنی داری بالاتر از نوجوانان مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی بود. در گروه مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی تراکم عبارات ارجاعی به طور معنی داری با افزایش سن افزایش یافت (003/0=P). در مقابل، در گروه با رشد زبانی طبیعی تنوع عبارات ارجاعی با افزایش سن بیش تر می شد (02/0=P). تفاوت بین گروه های مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی و گروه با رشد زبانی طبیعی تنها در کودکان از نظر آماری معنی دار بود (01/0=P).
نتیجه گیری:
نتایج پژوهش نشان داد که کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری با اساس زبانی به میزان بسیار زیادی در مدیریت انسجام نوشتاری با مشکل روبرو هستند.
کلید واژگان: دانش آموزان با ناتوانی یادگیری با اساس زبانی, نوشتار, ابزارهای انسجامی}Koomesh, Volume:24 Issue: 5, 2022, PP 620 -629IntroductionStudents with specific language impairment (SLI) have many difficulties in producing coherent written texts The goal of this study was to investigate and compare the management of cohesion in the written production of individuals with SLI and their normal peers in terms of density and diversity of connectives, the density of punctuation marks (periods and commas) and density and diversity of anaphors.
Materials and Methods24 students with SLI as an experimental group and 24 normal developing students as a control group was asked to write stories about contentious situations situated at school. Then, their written productions were transcribed and analyzed linguistically based on the density and the diversity of three cohesive devices: connectives, punctuation marks, and anaphors.
ResultsThe findings of the study showed that in the SLI group, the density (P=0.005), and the diversity of (P=0.005), and in the normally developing group the diversity of connectives (P=0.02) have significantly increased with increasing age. The density (P=0.03) of the connectives used by the SLI group and their diversity (P=0.02) was significantly lower than the density and the diversity of those used by the normal developing students. In the normally developing group, the density of comma increased significantly with increasing age (P=0.001). The density of commas used by normal developing students was significantly higher than the density of that in SLI students. The density of anaphors was significantly increased with increasing age in the SLI group (P=0.001). In contrast, the diversity of anaphors significantly increased with increasing age (P=0.02) in the normally developing group. The differences between the SLI group and the normal developing students were significant only in children (P=0.01).
ConclusionThe results of the study showed that children with SLI have difficulties in the management of cohesion in the written texts.
Keywords: Specific language impairment, writing, cohesive devices} -
< p>زبان روایی در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم با اختلالاتی همراه است. با این حال، اطلاعات چندانی در مورد نحوه تاثیر این مشکل بر تولید داستان های تخیلی وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه مهارت روایت داستان در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم و کودکان با رشد زبانی طبیعی و تاثیر سطح مهارت های زبان گفتاری بر عملکرد آن ها در روایت داستان است. به این منظور، عملکرد 27 کودک 11 تا 14 ساله دارای اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا با دو گروه از کودکان با رشد عادی (همتای سنی و همتای زبانی) در روایت داستان، مورد مقایسه قرار گرفت. کودکان با شنیدن سطر اول دو داستان ترغیب به روایت آن ها شدند. یافته های پژوهش نشان داد که داستان های روایت شده توسط کودکان دارای اختلال طیف اتیسم و دو گروه از کودکان با رشد عادی، ازنظر مشخصات ساختاری، عناصر ارزیابی کننده و کلی داستان متفاوت است. براساس یافته های پژوهش، داستان های روایت شده توسط کودکان دارای اختلال طیف اتیسم کوتاه تر (X2 = 10/39, df2, p).
کلید واژگان: اتیسم, داستان, داستان های تخیلی, عناصر روایت, مشخصات ساختاری} -
نشریه علم زبان، پیاپی 10 (پاییز و زمستان 1398)، صص 291 -324هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی توانایی کودکان تک زبانه فارسی زبان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در روایت داستان پیوسته است. به این منظور، 18 کودک پسر تک زبانه فارسی زبان مبتلا به اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا (با میانگین سنی 8 سال و 2 ماه) و 18 کودک پسر دارای رشد زبانی طبیعی (با میانگین سنی 7 سال و 3 ماه) که برحسب توانایی های شناختی و زبانی با یکدیگر همتا شده بودند، با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. دو گروه با استفاده از داستان مصور «قورباغه! کجایی؟» ترغیب به روایت داستان شدند. پیوستگی داستان برحسب طول داستان، تنوع واژه های موجود در داستان، جملات علی و شبکه علی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه از نظر طول داستان و تنوع واژه های موجود در داستان و همچنین، ازنظر جملات علی با نشان گذاری آشکار تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد p<0/05)). نتایج پژوهش نشان داد که داستان های روایتشده توسط کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم ازنظر پیوندهای علی ضعیف تر و از پیوستگی کمتری برخوردار بودند. باوجود این، این تفاوت ازنظر آماری معنی دار نبود. در نهایت، می توان نتیجه گرفت که انگاره شبکه علی راهی دیگر برای بررسی پیوستگی داستان از طریق بررسی نحوه ارتباط اطلاعات در سطحی عمیق تر فراهم می کند.کلید واژگان: اختلال طیف اتیسم, شبکه علی, رابطه علی, پیوستگی داستان, کودکان تک زبانه فارسی زبان}The aim of the present study is to investigate the ability of monolingual Farsi-speaking children with high-functioning autism spectrum disorder in the narration of story. To this aim, 18 monolingual Farsi-speaking male student with high-functioning autism spectrum disorder (with a mean age of 8 years and 2 months) and 18 normal monolingual Farsi-speaking male students (with a mean age of 7 years and 3 months) were selected. The students were matched on their cognitive and language abilities. Both groups were encouraged to narrate stories based on a picture story book. Their coherence was investigated on the basis of length of the story, variety of words, causal sentences, and causal networks. Findings did not indicate a statistical significant difference between the two groups in the basic narrative measures and in overtly causal sentences (p<0.05). The results of the study showed that the stories narrated by high-functioning autism spectrum disorder group were less causally connected and less coherent. However, this difference was not statistically significant. On the whole, it can be concluded that causal network model is an alternative way for investigating narrative coherence by examining how narrative information is interconnected at a deeper level.Keywords: autism spectrum disorder, causal network, story coherence, monolingual Farsi-speaking children}
-
نشریه زبان پژوهی، پیاپی 31 (تابستان 1398)، صص 151 -175توانایی تولید گفتمان دارای پیوستگی به عنوان یکی از مولفه های ضروری دانش رشدی کودک، در طول فراگیری زبان، بخش مهمی از دانش زبانی است که کودکان نیازمند فراگیری آن هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی توانایی کودکان تک زبانه فارسی زبان در حفظ پیوستگی داستان و همچنین مقایسه یافته های حاصل از آن با دیگر پژوهش ها به منظور تصدیق یافته های پیشین براساس تحلیل شبکه علی است. برای این منظور، سی کودک 5-6 ساله (با میانگین سنی 5 سال و 6 ماه) و سی کودک 9-10 ساله (با میانگین سنی 9 سال و 6 ماه) به عنوان آزمودنی های پژوهش مورد بررسی قرارگرفتند. در هر گروه سنی 30 کودک پسر شرکت داشت. سی بزرگسال مذکر تک زبانه فارسی زبان 20-25 ساله (با میانگین سنی 23 سال و 8 ماه) نیز به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. این سه گروه با استفاده از دو داستان مصور "قورباغه تو کجائی" و "قورباغه" ترغیب به روایت داستان شدند. داستان های روایت شده براساس شبکه علی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دهنده رشد کودکان در دستیابی به پیوستگی داستان با برقراری روابط علی بین رویدادهای داستان بود. نتایج پژوهش نشان داد که شبکه علی در مقایسه با پیوندهای علی به نظر ابزاری حساس تر برای نشان دادن رشد کودکان در حفظ پیوستگی داستان است.کلید واژگان: گفتمان روایتی, پیوستگی, روابط علی, کودکان تک زبانه فارسی زبان}Language research, Volume:11 Issue: 31, 2019, PP 151 -175The ability to produce coherent discourse as an important component of child developmental knowledge during language acquisition is an essential part of language knowledge which child should acquire. The aims of the present research, are to investigate the ability of monolingual Persian-speaking children in maintaining narrative cohesion and also to compare its findings with other studies in order to acknowledge previous findings based on analysis of causal network. To this aim, thirty 5-6 year old children (mean age= 5 years and 6 months), thirty 9-10 year old children (mean age= 9 years and 6 months) and thirty 20-25 male adults (mean age=23 years and 8 months) participated in the study. These groups were encouraged to narrate two picture story books namely "Frog, Where are you?" and "Frog". Their stories were analyzed based on the causal network. The findings of the study showed a developmental progress in achieving narrative cohesion by means of establishing causal relations between narrative events. The results of the study indicated that compared with causal connectives, the causal network appears to be a more sensitive tool to reveal children’s development in maintaining cohesion.Keywords: Narrative discourse, coherence, causal relations, monolingual Persian-speaking children}
-
هدفپژوهش حاضر، دانش واژگانی خوانداری کودکان ناشنوای عمیق در دو گروه 9-10 و 10-11 ساله را با دو گروه از کودکان شنوای 9-10 و 10-11 ساله همتای زبانی آن ها در مدرسه باغچه بان شهر ایلام مورد مقایسه و بررسی قرار می دهد.روشپژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای می باشد. عملکرد 16 دانش آموز پسر ناشنوای 9-11 ساله و 16 دانش آموز پسر شنوای 9-11 ساله در آزمون دانش واژگانی که مشتمل بر دو زیر آزمون تشخیص واژگانی و کاربرد واژگانی است[B1] ، مورد بررسی و [B2] مقایسه قرارگرفت.یافته هانتایج حاصل از آزمون تی مستقل نشان داد که عملکرد آزمودنی های شنوا در هر دو گروه سنی در مقایسه با عملکرد کودکان ناشنوای همتای آن ها در هر دو آزمون تشخیص واژگانی [B3] (p≤0/05) و کاربرد واژگانی (p≤0/05) [B4] به طور معنی داری بهتر بود.نتیجه گیرینتایج پژوهش نشان می دهد که کودکان ناشنوا در مقایسه با کودکان شنوا نه تنها واژه های کمتری می دانند بلکه عمق دانش آن ها نسبت به این واژه ها نیز کمتر است. علاوه براین، مقایسه دو آزمون نشان دهنده کارامدی تکلیف تشخیص واژگانی به عنوان ابزاری جهت سنجش دانش معنایی واژگانی است.کلید واژگان: دانش واژگانی آزمون تشخیص واژه, آزمون کاربرد واژگانی, درک خواندن, ناشنوایی}ObjectivesThe present study examines the lexical knowledge of deaf children in two age groups of 9-10 and 10-11 years old with two groups of normal hearing children of 9-10 and 10-11 years old.MethodThis study is a casual-comparative study. The achievement of 16 deaf children (ages 9-10 and 10-11 years old) and 16 hearing children (ages 9-10 and 10-11 years old) were examined on a vocabulary assessment task which consists of two tasks namely a lexical decision task and a use decision task. The target words in both tasks represent the vocabulary children should have at the end of primary school.Results and conclusionThe results show that most hearing pupils reached this norm, whereas most of deaf pupils did not. In addition, results show that deaf pupils not only knew fewer words, but they knew them less well. Additionally, comparison of the two tasks demonstrated the efficacy of the lexical decision task as a measure of lexical semantic knowledgeKeywords: lexical knowledge, lexical decision test, use decision test, reading comprehension, deafness}
-
تحقیقات نشان داده است که در برخی از زبان ها، گویشوران مدلول های نو را با تکیه تولید و مدلول های کهنه را تکیه زدایی می کنند. این پژوهش ها همچنین نشان داده اند که الگوی تکیه زیروبمی مدلول دردسترس مشابه الگوی تکیه زیروبمی مدلول های کهنه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی الگوی تکیه های زیروبمی برای نشان گذاری وضع اطلاعی مدلول ها (نو، کهنه، دردسترس و تشخیص پذیر) در گفتمان روایتی بزرگ سالان فارسی زبان است. علاوه بر این، از آنجا که تاکنون در رابطه با نشان گذاری آهنگین وضع اطلاع دردسترس و تشخیص پذیر در زبان فارسی پژوهشی صورت نگرفته است، تلاش شده است تا تکیه زیروبمی و الگوی آهنگین اطلاع در دسترس و تشخیص پذیر نیز مورد مطالعه قرار گیرد. به این منظور، 10 فرد بزرگ سال تک زبانه فارسی زبان با استفاده از 8 داستان مصور که در آن ها وضع اطلاع مدلول ها کنترل شده بود به روایت داستان ترغیب شدند. همه مدلول ها از لحاظ وضع اطلاع (نو، کهنه، دردسترس و تشخیص پذیر) مورد بررسی قرار گرفتند. سپس، همه پاره گفتارها برچسب دهی شدند تا مشخص شود حاوی واژه هدف، گروه اسمی کامل، ضمیر هستند یا خیر. در نهایت نیز با استفاده از نرم افزار پرت الگوی تکیه زیروبمی آزمودنی ها مشخص شد. یافته های پژوهش نشان داد که پربسامدترین الگو برای نشان گذاری اطلاع نو، کهنه و دردسترس به ترتیب L+(H*)، H+(L*) و H+L* است. یافته ها همچنین نشان داد که الگوی تکیه زیروبمی خاصی برای نشان گذاری اطلاع تشخیص پذیر در زبان فارسی وجود ندارد. براساس نتایج پژوهش، می توان ادعا کرد که در گفتمان روایتی آزمودنی های بزرگ سال بین وضع اطلاع و الگوهای زیروبمی رابطه خاصی وجود دارد.
کلید واژگان: ساخت اطلاع, آهنگ, زیروبمی, گفتمان روایی, بزرگ سالان فارسی زبان}Research showed that in some languages, speakers accent new referents and deaccent given referents. The research also indicated that the pitch accent type used to mark accessible referents is like that used to accent given referents. The goal of the present study was to investigate the different pitch accent patterns used to mark different information status (new, given, accessible and identifiable) in the narrative discourse of the monolingual Persian- speaking adults. Moreover, since no research has been done on the intonational patterns of accessible and identifiable referents in Persian, pitch accent and intonational pattern of these referents were also investigated. To these aims, 10 monolingual Persian-speaking adults were encouraged to narrate stories based on 8 picture stories in which information status of referents were carefully controlled. The stories were labeled to determine whether they included target words, full NP, pronouns. The subjects’ pitch accent patterns were identified using Praat software. Findings of the study revealed that the most frequent accent types used to mark new, given and accessible referents were L+(H*) H+(L*) and H*+L respectively. It was also found out that there was no specific accent type to mark identifiable referents in Persian. Based on the results, it could be suggested that there was a specific relationship between information status and pitch accent types in the subjects’ narrative discourse.
Keywords: Information structure, Intonation, Pitch, Narrative discourse, Persian monolingual adults} -
تحقیقات نشان داده است که کودکان مبتلا به آسیب ویژه زبانی ازنظر توانایی های شناختی غیرکلامی با کودکان مبتلا به آسیب غیرویژه زبانی تفاوت دارند. با این حال، در رابطه با تفاوت های این دو گروه برحسب ویژگی های زبانی هنوز توافقی حاصل نشده است. هدف از انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی و مقطعی حاضر بررسی ویژگی های روایت داستان در کودکان مبتلا به اختلال ویژه و غیرویژه زبانی با توجه به مقیاس های ساختار، محتوا و انسجام گفتمان روایتی است. به این منظور، دو گروه از کودکان مبتلا به اختلال ویژه و غیرویژه زبانی (هر گروه 15 پسر) با دو گروه از کودکان طبیعی، به عنوان گروه کنترل (همتای زبانی و همتای سنی (هر گروه 15 پسر))، مورد مقایسه قرار گرفتند. کودکان با استفاده از دو مجموعه از محرک های تصویری مسئله بنیاد به روایت داستان ترغیب شدند. یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه مبتلا به آسیب زبانی، تفاوت آماری معناداری، ازلحاظ مقیاس های ساختار داستان، اطلاعات ارائه شده و انسجام وجود ندارد (001/0p> ). تفاوت بین دو گروه مبتلا به آسیب زبانی ویژه و گروه همتای زبانی، ازلحاظ طول داستان های روایت شده و میزان اطلاعات ارائه شده، ازنظر آماری معنادار بود (001/0p< ). با این حال، گروه مبتلا به آسیب غیرویژه زبانی با گروه همتای زبانی در مقیاس های کمتری تفاوت داشتند. نتایج پژوهش نشان می دهد که تاثیر مهارت های زبانی یکسان دو گروه به مراتب بیشتر از تاثیر توانایی های شناختی غیرکلامی متفاوت آنها بر مقیاس روایت شفاهی داستان است.کلید واژگان: آسیب ویژه زبانی, آسیب غیرویژه زبانی, گفتمان روایتی}This research aims at analyzing and comparing the development of grammatical cohesive devices (reference, conjunction, ellipsis and substitution) in Persian-speaking students written discourse at primary level (9 to 12 years old) according to logical meta-function introduced in Halliday and Matthiessens systemic functional grammar (2004), by using a descriptive analytical method. 45 students (boys) studying at primary school (4th, 5th and 6th grades) in 2014-15 were selected through random-sampling. Two written tests in the form of picture stories were administered for gathering data from their writings. Frequency, percentage and pattern of development of using grammatical cohesive devices were compared in seeking the answer to the question of how age affects the frequency and the variety of grammatical cohesive devices. The frequency of grammatical cohesive devices among the 4th, 5th and 6th grade students was 1285, 1866, 2198 respectively. So the use of grammatical cohesive devices proved to increase in higher grades. Based on the KruskalWallis test, the differences were significant (p≤ 0/05). The distribution of different cohesive devices showed some changes as the grades moved higher. In addition, more sophisticated devices were noticed . Personal references were the most and comparative references were the least frequent devices in the category of reference. In conjunction, additive, adversative, spatio- temporal and causal- conditional conjunction were the most and the least frequent ones. In ellipsis and substitution, nominal phrase deletion was the most, and verb phrase deletion was the least frequent one. The percentage of different devices were as follows: reference (62%), conjunction (22%), ellipsis and substitution (16%).Keywords: reference, ellipses, substitution, conjunction, written discourse, development}
-
در پژوهش حاضر، در چارچوب نظریه انسجام هلیدی و حسن (1976) میزان تسلط کودکان تک زبانه فارسی زبان بر حروف ربط و ارجاع ضمیری به عنوان دو نوع از ابزارهای انسجامی مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور، 80 کودک در چهار رده سنی 3، 5، 7 و 9 سال از 2 مهدکودک و 4 مدرسه ابتدایی در تهران انتخاب شدند و با یک گروه 20 نفره از آزمودنی های بزرگسال به عنوان گروه کنترل مورد مقایسه قرار گرفتند. به منظور بررسی عملکرد این کودکان در استفاده از این ابزارهای انسجامی، دو آزمون تولید داستان با استفاده از دو کتاب مصور کودک اجرا گردید. با در نظرگرفتن رشد انسجام دستوری، داستان های آن ها برحسب کاربرد این دو ابزار انسجامی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که کودکان 3 ساله از راهبرد اسمی استفاده کردند و برای ایجاد انسجام در داستان از حروف ربط زمانی استفاده کردند. کودکان 5 ساله از تعداد بیشتری حروف ربط زمانی استفاده کردند. داستان های روایت شده توسط آن ها با استفاده از راهبرد فاعل موضوعی از سازماندهی برخوردار بود. از 7 سالگی به بعد داستان های روایت شده آزمودنی ها پیچیده تر شدند و تنوع حروف ربط به طور معناداری افزایش یافت. کودکان از نشانگرهای زبانی مختلفی (راهبرد پیش مرجعی کامل) برای سازماندهی داستان به صورت یک واحد زبانی کل استفاده کردند. آن ها از ضمایر برای حفظ ارجاع استفاده کردند و همزمان با آن نیز تلاش کردند از ارجاعات واضح و بدون ابهام برای اشاره به شخصیت های داستان استفاده کنند و برای این کار از صورت های اسمی جهت تعویض ارجاع استفاده کردند.کلید واژگان: انسجام, حروف ربط, ارجاع, گفتمان روایتی, کودکان تک زبانه فارسی زبان}In the present study, monolingual Persian-speaking children's mastery of conjunctives and pronominalization as two cohesive devices are investigated within the theoretical framework of cohesion by Halliday and Hassan (1976). To this aim, 80 children in four age groups of 3, 5, 7, 9 were selected from 2 kindergartens and 4 elementary schools in Tehran and were compared with a group of 20 adults as a control group. To investigate the performance of children in the use of these cohesive devices, two narrative production tests in the form of picture story books were administered. The findings of the present study indicated showed that three year old children used a nominal strategy and used temporal conjunctions to create cohesion in stories. Five year old children used a large amount of temporal conjunctions. Their stories were organized properly with the use of thematic-subject strategy. From seven years old onwards, children's narratives became more complex and the variety of connectives increases significantly. Children make use of differential linguistic markers (full anaphoric strategy) to structure their narratives as linguistic whole. They use pronouns to maintain referent and at the same time, they tried to provide clear and unambiguous reference to characters in the story by using nominal form to switch referents.Keywords: cohesion, conjunctions, pronominal reference, oral narrative, monolingual Persian-speaking children}
-
تحقیقات پیشین نشان داده اند که افراد ناشنوا، در مقایسه با افراد شنوا، در پردازش نحوی ضعیف تر عمل می کنند؛ از این رو، انتظار می رود که آنان جهت جبران این نقص از دانش پیشین خود استفاده کنند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر ناشنوایی بر مهارت آزمودنی ها در درک جملات موصولی فاعلی و تعیین نوع راهبردهای مورد استفاده آنها در درک جملات موصولی فاعلی محتمل و غیرمحتمل معنایی در چارچوب نظری جبرانی تعاملی استنویچ (1980) بود. عملکرد چهار دانش آموز ناشنوای عمیق پایه پنجم به عنوان گروه آزمایش و چهار دانش آموز شنوای طبیعی پایه پنجم به عنوان گروه کنترل در پژوهشی مقطعی با اجرای آزمون درک مطلب جملات موصولی فاعلی محتمل و غیرمحتمل معنایی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که بین عملکرد آزمودنی های شنوا و ناشنوا در درک جملات موصولی فاعلی محتمل معنایی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0
کلید واژگان: ناشنوایی, درک خواندن, راهبرد خواندن, پردازش نحوی, جمله های موصولی فاعلی و مفعولی}Previous research showed that deaf individuals in compare to hearing ones perform weaker in syntactic processing. Therefore, they are expected to compensate for this defect through using their background knowledge. The aims of this study were to investigate the effect of deafness on the participants’ ability to comprehend subject relative clauses, and to determine their strategies in comprehending the semantically plausible subject relative clauses and semantically implausible ones within the theoretical framework of Interactive-Compensatory Model (Stanovich, 1980). The performance of 4 profound deaf students in fifth grades as the experimental group and 4 healthy hearing students as the control group was studied in a cross-sectional research to evaluate their comprehension of semantically plausible subject relative clauses and semantically implausible ones. The findings of this research showed that there was no significant difference between the performance of the deaf and hearing participants in comprehending semantically plausible sentences (p>0/05). However, a significant difference between the performance of the two groups was observed with respect to their comprehension of semantically implausible sentences (p<0/05). Based on the analysis of the data, it was concluded that the difficulty that the deaf experimental group experienced in processing semantically implausible subject relative sentences can be attributed to their use of a top-down strategy in comprehending these syntactic structures.Keywords: deafness, reading comprehension, reading strategy, syntactic processing, subject, object relative sentences}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.