به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

رضا جباری

  • علی ملایی، صدیقه حسین پور دلاور*، مهران قهرمانی، رضا جباری، محمد جلیلوند

    هدف ازاین پژوهش بررسی تاثیر تحریک جریان مستقیم جمجمه ای با شدت 1میلی آمپرو2 میلی آمپردر دوره ریکاوری و غوطه-وری در آب سرد بر کیفیت بازیافت، درک فشار و عملکرد بعدی شناگران مرد بالای 18 سال شهر تهران بود. روش تحقیق : از نوع نیمه تجربی بود. 20شناگر مرد با قبولی در آزمون ورودی نجات غریق (200مترشنا کرال سینه در زمان کمتر از 4 دقیقه)، به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند، که در سه روز با فاصله 48 ساعت در محل آزمون حضور یافتند، در هر روز شنای 200 متر کرال سینه با شدت بیشینه اجرا و پس از آن آزمودنی ها در یکی ازسه پرتکل، شناوری در آب سرد (با درجه〖12〗^oC) و تحریک آندی (با شدت 2 میلی آمپر) و تحریک آندی (با شدت 1 میلی آمپر) به مدت 15 دقیقه قرار گرفتند. احساس شناگران و میزان درک فشار پس از اجرای دوم از طریق پرسشنامه (TQR) و (RPE) ثبت شد. برای سنجش تاثیر روش های تحت بررسی روی عملکرد بعدی، اجرای شنای 200 کرال سینه تکرار گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس، تعقیبی LSD ،تی وابسته و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد.نتایج این پژوهش نشان داد که عملکرد شنا در گروه TDCS (با شدت 2 میلی آمپر) بهبود معنا داری داشت، (001/0=P) . که در توجیه آن می توان به شدت مناسبTDCS جهت تاثیر بر کاهش خستگی مرکزی اشاره کرد و کیفیت بازیافت در گروه شناوری در آب سرد بهتر انجام شد در توجیه آن می توان به افزایش بازگشت وریدی اشاره کرد.

    کلید واژگان: تحریک الکتریکی, شناوری در آب سرد, بازیافت, عملکرد شنا
    Ali Molaiee, Sedighe Hosseinpoor *, Mehran Ghahramani, Reza Jabari, Mohammad Jalilvand

    This study aimed to investigate the effects of cold-water immersion and transcranial direct current stimulation (TDCS) with the current intensities of 1 and 2 mA on recovery during the recovery period quality of subsequent performance of male swimmers.The research method was quasi-experimental, and the population was male swimmers over 18 years in Tehran city (n=20). They were randomly selected as a sample after successfully passing the lifeguard entrance test of 200m breaststroke less than 4 minutes in a time interval of 48hr in three days attended to participate in the games of 200m of frontal crawl with maximum intensity every day. Then, they performed one of the three protocols of Cold-Water Immersion (with 12°c), anodal stimulation (with the current intensity of 2mA), and anodal stimulation (with the current intensity of 1mA) for 15 minutes. The ratings of perceived exertion and feelings of swimmers were recorded using each recovery method by TQR and RPE questionnaires. To measure the effectiveness of the studied methods, the participants repeated 200m breaststroke with maximum intensity. To analyze the data, a dependent t-test, analysis of covariance was used.The results indicated that swimming performance significantly improved the TDCS group (with the current intensity of 2mA) (P = 0.001). The suitable current intensity of TDCS to affect reducing central fatigue and also recovery quality was better in the cold-water immersion group, and it could refer to the increase of venous return and excretion. In addition, the recovery quality was better in the cold-water immersion, and it could refer to the increase of venous return and excretion.

    Keywords: current stimulation, Cold Water Immersion, recovery, Swimming performance
  • مصطفی حاجی نصرالله، داود شریفی*، سحر کیانی، سارنگ سروری، رضا جباری، احسان میرصادقی، روشنک مختاری
    زمینه مطالعه

    به دلیل وقوع بالای حوادث مختلف، همواره ضایعات نخاعی و مسایل مربوط به آن یکی از نگرانی ها و دغدغه های جامعه پزشکی و حتی دامپزشکی می باشد. انجام این پروژه جهت یافتن راهی برای درمان این نوع ضایعات ضروری به نظر می رسد.

    هدف

    هدف از مطالعه حاضر اصلاح سیستم Allen و استفاده از دستگاه ابداعی Royan Impactor برای ایجاد آسیب نخاعی در میمون بزرگ نژاد رزوس و تایید این مدل سازی با مطالعات بالینی و تصویربرداری جهت کاربرد آن در طب انسانی و دامی می باشد.

    روش ‎کار: 

    در مطالعه حاضر از روش Modified Allen و دستگاه Royan Impactor برای ایجاد مدل آسیب نخاعی برروی میمون نژاد رزوس استفاده شد. 5 قلاده میمون تحت بیهوشی با کتامین، زایلازین و ایزوفلوران قرار گرفته و پس از لامینکتومی در سطح مهره های سینه ایی (T9-T10) مورد نظر، نخاع در معرض دید قرارگرفت. سپس وزنه50 گرمی از ارتفاع 12 سانتی متری بر روی صفحه فشرده 2 میلی متر مربعی رها شد.

    نتایج

    نتایج این مطالعه نشان داد در تمام نمونه ها پس از وارد آمدن ضربه، تغییرات سیگنال به صورت کاهش سیگنال در T2W، در مقاطع ساجیتال و اگزیال در ناحیه ضربه ناشی از هماتوم، التهاب، فشار بر روی نخاع و تخریب نسج مشاهده شد. در معاینات بالینی تمامی نمونه ها 5-3 روز بعد از ایجاد ضایعه نخاعی علایم شوک نخاعی که با احتباس ادرار مشخص بود برطرف گردید. اگرچه تمامی واکنش های سنجش میزان ضایعه، تا حد قابل توجهی ضعیف شده بودند ولی تا پایان مطالعه به حالت طبیعی برنگشتند.

    نتیجه گیری نهایی:

     با توجه به نتایج حاصله که به آن ها اشاره شده است و مقایسه این نتایج با نتایج دیگر محققین در این زمینه که از روش های مختلفی برای ایجاد مدل استفاده کرده اند، نشان می دهد روش اصلاح شده ی Allen  و وسیله ای که برای این منظور ساخته شده از کارایی لازم برای ایجاد مدل نخاعی شبیه به مدل بالینی ضایعات نخاعی برخوردار است.

    کلید واژگان: ضایعات نخاع, مدل سازی آسیب نخاعی, نخستین های غیر انسانی, روش اصلاح شده Allen, Royan Impactor
    Mostafa Hajinasrollah, Davood Sharifi *, Sahar Kiani, Sarang Soroori, Reza Jabbari, Ehsan Mirsadeghi, Roshanak Mokhtari
    BACKGROUND

    There have been many reports on spinal cord injuries in humans and animals, which is  a major medical and veterinary concern; therefore, the present research project was carried out to devise an appropriate treatment approach.

    OBJECTIVES

    The purpose of the present study was to apply the modified Allen’s test and Royan Impactor Devicein order to 1) induce spinal cord injury on rhesus monkeys and 2) gain the ultimate confirmation by clinical examinations and MR imaging for application in human and veterinary medicine.

    METHODS

    Royan Impactor Device  was used to induce spinal cord injury on rhesus monkeys. Five rhesus monkeys were anesthetized with ketamine, xylazine, and isoflurane. Laminectomy  was done at the level of T9-T10, and a 50 g weight was then dropped from a 12 cm height through a guide tube onto a 10 mm2 impact plate on the exposed spinal cord.

    RESULTS

    The results of the present study showed signal changes with decreasing the trend in the T2W of spinal cord in sagittal and axial areas due to hematoma, inflammation, pressure on spinal cord, and tissue destruction after spinal cord injury. In the clinical examination of all samples, spinal cord shock symptoms, marked by bladder distention, disappeared 3-5 days post spinal cord injury. Not all measurable factors related to the severity of the injury  were restored to the normal condition until the end of the study although their severities were reduced to some extend.

    CONCLUSIONS

    Modified Allen’s test and the instrument that we designed for this study were able to satisfy the needs of the researchers in treating the spinal cord injury.

    Keywords: Spinal cord injury, Spinal cord injury model, Nonhuman primates, Modified allen’s method, Royan Impactor
  • علی ملایی، صدیقه حسین پور دلاور*، مهران قهرمانی، رضا جباری، محمد جلیلوند

    هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر شناوری در آب سرد و تحریک جریان مستقیم جمجمه ای TDCS در دوره ریکاوری بر تغییرات لاکتات خون و عملکردی بعدی شناگران حرفه ای مرد بود. بدین منظور 20 شناگر مرد در دو روز با فاصله 48 ساعت در محل آزمون حضور یافتند. هر روز شنای 200 متر کرال سینه اجرا و پس ازآن آزمودنی ها در یکی از پروتکل های، روز اول تحریک آندی (با شدت 2 میلی آمپر) و گروه ساختگی، روز دوم شناوری در آب سرد (با درجه) و بازیافت در خشکی قرار گرفتند. لاکتات خون قبل از اجرای آزمون (200 متر شنا کرال) بلافاصله بعد از اجرای آزمون در طول پروتکل هر سه دقیقه تا انتهای زمان 15 دقیقه اندازه گیری شد. در پایان برای سنجش تاثیر روش های تحت بررسی روی عملکرد، اجرای شنای دویست متر تکرار گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون ها، تی وابسته، تحلیل کواریانس، تعقیبی LSD و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتیجه این پژوهش نشان داد عملکرد شنا فقط در گروه TDCS بهبود معنا داری داشت، کاهش زمان رکورد (0/001=p). لاکتات خون در گروه شناوری در آب سرد کاهش بیشتری (0/001=p) نسبت به سایر گروه ها داشت.

    کلید واژگان: تحریک الکتریکی, شناوری در آب سرد, لاکتات. عملکرد شنا
    Ali Molaei, Sedigheh Hosseinpour Delavar*, Ghahramani Mehran, Reza Jabbari, Mohammad Jalilvand

    The present study was aimed to determine the effect of cold-water immersion and (TDCS) during the recovery period on blood lactate changes in and subsequent performance of professional male swimmers. For this purpose, 20 male participated in this study in two days with an interval of 48 hours. The two-hundred meter breaststroke was performed every day and then the subjects participated in one of the protocols, an anodic stimulation (with intensity of 2 mA)or the artificially exposed to anodic stimulation on the first day, and on the second day they were experienced the cold water immersion (12° C).The subjectschr('39') blood lactate was measured. Finally, in order to measure the effect of the investigated methods on their performance, the 200-meter swim was repeated. To analyze the data dependent t-test and analysis of covariance, LSD follow-up, analysis of variance with repeated measures, were used. The results of this study indicated that swimming performance significantly improved only in the TDCS group, with a reduction in the record time (P = 0.001). Blood lactate showed a greater decrease in the cold water immersion group (P = 0.001).

    Keywords: Transcranial Direct Current Stimulation, Cold Water Immersion, Lactate, Swimming Performance
  • افشین منتظری، میلاد اخلاقی*، احمدرضا براهیمی، علی جهانبازی جهان آباد، رضا جباری
    مقدمه

    فلزات به عنوان اجزاء جدایی ناپذیر پوسته زمین، آب، هوا و انواع اکوسیستم ها همواره ماهیت خود را به اثبات رسانده اند. فلزات کمیاب معمولا به عنوان کوفاکتور آنزیم ها و برای تنظیم عملکرد سلول ها عمل می کنند. انباشته شدن فلزات در مغز بیانگر نقش مهم این مواد در سیستم عصبی می باشد. کمبود این فلزات با انواع بیماری های عصبی همراه است. به عبارت دیگر افزایش سطوح فلزات ممکن است حوادث داخل سلولی مضر مختلف، از جمله استرس اکسیداتیو، اختلال در میتوکندری، قطعه قطعه شدن DNA، تاخوردگی اشتباه پروتئین، استرس شبکه آندوپلاسمی، اختلال در نظم اتوفاژی و فعال شدن القاء آپوپتوز را به همراه داشته باشد. تا به امروز، عوارض ناشی از اختلال فلزات با بیماری های متعدد در انسان همانند بیماری آلزایمر، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، اختلالات طیف اوتیسم، بیماری گیلن باره، سندرم جنگ خلیج فارس، بیماری هانتینگتون، مالتیپل اسکلروز، بیماری پارکینسون و بیماری ویلسون گزارش شده است. نقش برخی از این یون های فلزی به ویژه در عملکرد مغز مهم است و منجر به معرفی اصطلاح متالونوروشیمی به منظور توصیف مطالعه یون های فلزی در سیستم عصبی در سطح مولکولی گردیده است.

    نتیجه گیری

    فلزات متعدد در تنظیم فرایندهای حیاتی سلول های عصبی نقش مهمی دارند. کمبود و یا افزایش سطح هر کدام از این فلزات تاثیرات مضری بر روی سیستم عصبی انسان دارد که ممکن است بیماری های تخریب کننده سیستم عصبی را به دنبال داشته باشد.

    کلید واژگان: مسمومیت با فلزات سنگین, سیستم عصبی, ناهنجاری های عصبی
    Afshin Montazeri, Milad Akhlaghi*, AhmadReza Barahimi, Ali Jahanbazi Jahan Abad, Reza Jabbari
    Introduction

    Metals have always proved their nature as integral parts of the Earth's crust, water, air and various ecosystems. Rare metals are commonly used as enzyme cofactors and act to regulate the cell functions. The accumulation of metals in the brain indicates the important role of these substances in the nervous system. The lack of these metals is associated with a variety of neurological diseases. On the other hand, enhancement of metal levels may lead to various harmful intracellular events, including oxidative stress, mitochondrial dysfunction, DNA fragmentation, protein falsity, endoplasmic endothelial stress, disturbance in autophagy and induction of apoptosis. To date, adverse effects of metal imbalances with multiple human diseases, such as Alzheimer's disease, amyotrophic lateral sclerosis, autism spectrum disorders, Guillen-Barre disease, Persian Gulf War syndrome, Huntington's disease, multiple sclerosis, Parkinson's disease, and Wilson's disease, have been reported. The role of some of these metal ions, especially in brain function, is important, which led to the introduction of the term metalloneurochemistry to describe the study of metallic ions in the nervous system at the molecular level.

    Conclusion

    Various metals play an important role in the regulation of multiple vital processes of neurons. Deficiency or elevated levels of any of these metals have harmful effects on the human nervous system, which may contribute to different neurodegenerative diseases.

    Keywords: Heavy Metal Poisoning, Nervous System, Nerve Degeneration
  • نادر اکبری دیلمقانی، محمد صمدیان، مهدی خواجوی، علی قاضی پور، رضا جباری، مهدی حیدری
    مننژیوم های شیار بویایی (Olfactory Groove Meningiomas) درصد کمی از تومورهای داخل جمجمه ای را تشکیل می دهند. این تومورها در حفره قدامی جمجمه از ناحیه صفحه غربالی استخوان اتموئید تا ناحیه اتصال آن به پلانوم اسفنوئید منشا می گیرند. این تومور در کودکان ناشایع و پیک شیوع سنی آن 12 سالگی است و در پسرها اندکی شایع تر است. به دلیل رشد بسیار آهسته این تومورها در حین بروز علامت بسیار بزرگ هستند. با توجه به موقعیت آناتومیک تومور که در مجاورت عروق قدامی مغز و اعصاب بینایی می باشد، جراحی OGMs چالشی بزرگ برای جراحان اعصاب و قاعده جمجمه می باشد. در این گزارش مورد ما به توصیف یک منژیوم بسیار بزرگ و مهاجم در یک پسر 13 ساله که تهاجم گسترده ای به اربیت و سینوس های پارانازال داشت خواهیم پرداخت.
    کلید واژگان: مننژیوم شیار بویایی, کودکان, اربیتال, سینوس های پارانازال
    Nader Akbari Dlimaghani, Mohammad Samadian, Mehdi Khajavi, Ali Ghazipoor, Reza Jabbari, Mehdi Heydari
    Olfactory groove meningiomas OGM are rare, benign intracranial tumors. They arise from the anterior cranial fossa at the cribriform plate of the ethmoid bone through the suture with the planum sphenoidale. Meningiomas are rare in children and their peak age of incidence is 12 and is slightly more prevalent in boys. Because of their slow growth they are diagnosed at a late stage when they usually have already reached a large size. OGMs surgery is a special challenge for neuro and skull base surgeons because of their proximity to the vessels of the anterior cranial circulation and the optic nerves.in this case report we describe a huge invasive OGM with extensive spread to orbital and paranasal sinus region of a 13 Years Old male patient.
    Keywords: Olfactory groove meningioma, children, Orbital, Paranasal sinus
  • رضا جباری، مجید امینی دهقی، فاطمه گنجی ارجنکی، کیوان آگاهی
    هدف از این تحقیق بررسی اثر مدت زمان و روش پرایمینگ بر جوانه زنی و رشد گیاهچه زیره سبز (Cuminum cyminum L.) بود. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد و پیش تیمارها شامل شاهد،]هیدروپرایمینگ در 24 و 48 ساعت[،]اسموپرایمینگ (نیترات پتاسیم 2/0 درصد در 24 و 48 ساعت، نیترات پتاسیم 3/0 درصد در 24 و 48 ساعت)[،]هورموپرایمینگ (اسید جیبرلیک 500 پی پی ام در 24 و 48 ساعت، اسید جیبرلیک 1000 پی پی ام در 24 و 48 ساعت)[بودند. نتایج نشان داد بیشترین طول گیاهچه تحت تاثیر 24 ساعت پیش تیمار نیترات پتاسیم 3/0 درصد و اسید جیبرلیک با غلظت 500 پی پی ام مشاهده شد. همچنین نیترات پتاسیم 3/0 درصد و هیدروپرایمینگ به مدت 24 ساعت بیشترین طول ریشه چه را به همراه داشتند. بیشترین درصد جوانه زنی را هیدروپرایمینگ به مدت 24 ساعت و بیشترین وزن تر ساقه چه و گیاهچه تحت پیش تیمار نیترات پتاسیم 3/0 درصد به مدت 24 ساعت بود. بررسی شاخص بنیه نشان داد بین پیش تیمارهای 24 ساعت تفاوت معنی داری وجود ندارد ولی پیش تیمار اسید جیبرلیک با غلظت 500 پی پی ام بیشترین میزان را نشان داد. همچنین افزایش مدت پیش تیمار تاثیر منفی بر شاخص بنیه داشت که در پیش تیمار اسمزی به وضوح مشاهده شد. پیش تیمار به مدت 24 ساعت بهبود صفات اندازه گیری را در برداشت و همچنین بین پیش تیمارها، هیدروپرایمینگ به دلیل افزایش درصد جوانه زنی، شاخص بنیه، هزینه کمتر و سادگی کاربرد آن در مقایسه با هورموپرایمینگ و اسموپرایمینگ برای بهبود جوانه زنی و تولید گیاهچه قوی تر توصیه می شود.
    کلید واژگان: زیره سبز (Cuminum cyminum L, ), پیش تیمار, هیدروپرایمینگ, اسموپرایمینگ, هورموپرایمینگ, جوانه زنی, بنیه بذر
    Reza Jabbari, Majid Amini Dehaghi, Fatemeh Ganji Arjenaki, Kyvan Agahi
    The main purpose of this research was to evaluate how duration and priming method may affect the germination and growth of cumin seed (Cuminum cyminum L.). The study was carried out in 3 replication by using a randomized completely block (RCB) design. The experimental treatments included: control, [hydro-priming in two durations of 24 and 48 h], [osmo-priming (0.2% of KNO3 in 24 and 48 h, 0.3% of KNO3 in 24 and48 h)], [hormo-priming (GA3 500ppm in 24 and 48h, GA3 1000ppm in 24 and 48h)]. Results showed that the highest length of seedling was related to the pre-treatment by 0.3% KNO3 and GA3 500ppm in 24 h. Also the maximum length of roots was related to 0.3% KNO3 and hydro-priming in 24h. The highest germination percentage was resulted under hydro-priming in 24h and the maximum fresh weight of seedling shoot was related to the pre-treatment by 0.3% KNO3 in 24h. According to the vigor index there were not significant differences among the 24-hour treatments, however the maximum vigor index was resulted by pre-treatment with GA3 500 ppm. Also, the increase in pre-treatment duration had a negative effect on the vigor index especially by the osmo pre-treatment. Pre-treatment for 24 hours improved the germination ability of seeds and hydro-priming may be suggested as the most effective treatment in comparison with the other treatments, as it increased seed germination, vigor index and also has also lower cost and higher simplicity.
  • کیوان بابایی، مجید امینی دهقی، سید علی محمد مدرس ثانوی، رضا جباری
    تنش کمبود آب به طور دائم یا موقت، در رشد و توزیع پوشش طبیعی گیاهان و در عملیات کشت، بیشتر از عوامل محیطی محدودکننده است. آویشن (Thymus vulgaris L.) از مهمترین گیاهان خانواده نعناع است و مصارف دارویی دارد. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر رشد، عملکرد و انباشت متابولیتهای سازگاری (پرولین) و مواد مؤثره آویشن (تیمول)، آزمایشی در شرایط کنترل شده گلخانه در قالب بلوک کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار در سال 1385 انجام شد. سطوح مختلف تنش خشکی شامل شرایط 100% ظرفیت مزرعه‎ای (شاهد یا بدون تنش)، 85% ظرفیت مزرعه‎ای (تنش ملایم)، 70% ظرفیت مزرعه‎ای (تنش متوسط)، 55% ظرفیت مزرعه‎ای (تنش شدید) بود. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که تنش خشکی اثر معنی داری بر پارامترهای رشدی، عملکرد اندام رویشی و انباشت پرولین و درصد تیمول داشت. با افزایش تنش خشکی ارتفاع بوته، تعداد ساقه جانبی، وزن خشک و وزن تر اندام رویشی، حجم ریشه، وزن تر و خشک ریشه و طول ریشه کاهش نشان داد. درصد تیمول و میزان پرولین افزایش یافت. (در 55% ظرفیت مزرعه ای (تنش شدید) میزان پرولین و درصد تیمول افزایش یافتند). البته عملکرد مورفولوژیک با متابولیتهای ثانویه پرولین و تیمول رابطه عکس را با تغییرات تنش خشکی نشان داد.
    کلید واژگان: آویشن (Thymus vulgaris L), پرولین, تیمول, رشد, تنش خشکی
    K. Babaee, M. Amini Dehaghi, S.A.M. Modares Sanavi, R. Jabbari
    Water deficit stress, permanent or temporary, limits the growth and the distribution of natural vegetation and the performance of cultivated plants more than any other environmental factors. Mechanism involved is still not clear. Thyme (Thymus vulgaris L.) is an important medicinal plant in perfume and medical industry. In this research, the effects of water deficit stress on growth, yield, metabolites compatible (prolin) and oil composition of thyme (thymol) were studied. Complete randomized block design with 4 treatments and 4 replications have been used in 2006. Water deficit levels included control (100% field capacity), mild stress (85% field capacity), medium stress (70% field capacity) and severe stress (55% field capacity). The statistical analysis showed that water deficit had significant effect on growth parameters, yield biomass, prolin and thymol. Water stress decreased plant height, number of secondary branches, dry and fresh weight growth and root mass, dry and fresh weight root and length root. In addition, thymol percentage and prolin content increased with severe stress (55% field capacity). Morphological yield with secondary metabolites prolin and thymol were obversed with water deficit changes.
  • کیوان بابایی، مجید امینی دهقی، علی محمد مدرس ثانوی، رضا جباری
    آویشن (.Thymus vulgaris L)از مهمترین گیاهان دارویی است که در صنایع دارویی استفاده می شود. تحقیقی با هدف بررسی اثر تنش شوری کلرور سدیم بر خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و شیمیایی گیاه آویشن در سال 1385 انجام گرفت. به منظور بررسی اثرات شوری کلرورسدیم بر رشد، عملکرد و انباشت متابولیت های سازگاری (پرولین) و مواد موثره آویشن (تیمول)، آزمایشی در شرایط کنترل شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام گردید. سطوح مختلف شوری آب آبیاری شامل غلظت های صفر (شاهد)،30، 60، 90، 120و150 میلی مولار کلرور سدیم بودند. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که تنش شوری اثر معنی داری بر پارامترهای رشدی، عملکرد اندام رویشی و انباشت میزان پرولین و درصد تیمول داشت. با افزایش سطوح شوری آب آبیاری ارتفاع بوته، تعداد ساقه جانبی، وزن خشک و تیمول کاهش و حجم ریشه، وزن خشک ریشه، طول ریشه افزایش یافت. از نظر صفت عملکرد اندام رویشی بیشترین میزان از گروه شاهد (شوری صفر)، بیشترین حجم ریشه از تیمار شوری120میلی مولار و بیشترین میزان پرولین از تیمار 150 میلی مولار به دست آمد. بیشترین تیمول در تیمار شاهد و با افزایش تنش شوری کاهش یافت.
    کلید واژگان: آویشن, پرولین, تیمول, رشد, تنش شوری
    K. Babaie, R. Jabbari
    Thyme (Thymus vulgaris L.) is an important medicinal plant in perfume and medicine industry. In this research، we assessed effects of salinity stress on morphologic، physiologic، and chemical characteristics of (Thymus vulgaris L.). In this research we used complete randomized blocks with 6 treatments and 4 replications. Irrigational levels of water salinity levels were (0، 60، 90، 120، 150 mMolL-1) sodium Chloride The results showed that salinity stress had significant effects on growth parameters، prolin content and thymol percent. With increasing irrigational levels of water salinity، plant height، number stem side، dry weight of plant، thymol percent decreased and root mass، dry weights of root، length and prolin concentration increased. Highest levels of topsoil parts of plant، root and prolin content were produced consequently without salinity stress، high salinity stress (120 mMolL-1) and very high salinity stress (150mMolL-1). Highest levels thymol percent in control and with increase salinity decreased.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال