به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سارنگ سروری

  • سارنگ سروری*، مجید مسعودی فرد، محمدمهدی دهقان، امیر توکلی، نادیا محمدی جنیدی، بنفشه شاطری امیری
    زمینه مطالعه

    معاینات رادیوگرافی پیش از خرید اسب به منظور تشخیص عوارض احتمالی اهمیت بسیار بالایی دارد. در مطالعه حاضر، عوارض شایع تشخیص داده شده در مفصل تارس در معاینات رادیوگرافی پیش از خرید اسب مطالعه شده است.

    هدف

    ارزیابی فراوانی عوارض شایع مفصل تارس در معاینات رادیوگرافی پیش از خرید اسب و بررسی سن، جنس و نوع اندام خلفی (چپ یا راست) بر میزان وقوع این عوارض می باشد.روش‎کار: رادیوگراف های 110 اسب با هدف معاینه پیش از خرید در باشگاه های اطراف تهران در یک بازه زمانی حدودا 2 ساله، به صورت گذشته نگر مطالعه شدند. از بین این رادیوگراف ها، مواردی که شامل حالت گماری های استاندارد مفصل تارس بودند، ارزیابی و از نظر عوارض موجود و اثر عوامل سن، جنس و نوع اندام خلفی درگیر بررسی شدند.

    نتایج

    از بین عوارض مورد بررسی، بیشترین فراوانی مربوط به عارضه استئوآرتروز با 27/32 درصد بود. دومین عارضه از نظر فراوانی استئوکندروز دیسیکانس (OCD) با 91/5 درصد و بعد از آن تورم بافت نرم با 36/1 درصد بود. عوارض دیگری که هرکدام با فراوانی کمتر از 1 درصد (45/0 درصد) مشاهده شدند، شامل کلسیفیکاسیون، دسموپاتی و تنوسینوویت بودند. در مطالعه حاضر شدت درگیری مفصل به 3 دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم بندی شده است که درگیری خفیف با فراوانی 80 درصد بیشترین میزان عوارض مفصل تارس را به خود اختصاص داده است. میزان ابتلا به عوارض در سنین زیر 4 سال، 100 درصد (4 مورد درگیری از 4 مورد اسب مورد مطالعه) و در سن بالای 4 سال، 1/49 درصد (52 مورد درگیری از 106 مورد اسب مورد مطالعه) بود. از لحاظ جنسیت (65/0=P) و همچنین از نظر نوع اندام خلفی درگیر نیز اختلاف معنی داری مشاهده نشد (17/0=P).

    نتیجه گیری نهایی:

     با توجه به تنوع و فراوانی ناهنجاری های مفصل تارس در اسب، معاینات رادیوگرافی پیش از خرید می تواند در قضاوت سلامت آینده اسب بسیار مهم و ارزشمند باشد. بنابراین باید به تهیه رادیوگرافی در کنار انجام معاینات بالینی این مفصل، همواره به عنوان بخشی از معاینات پیش از خرید در اسب ها توجه شود.

    کلید واژگان: اسب, پیش از خرید, تارس, رادیوگرافی, مطالعه گذشته نگر
    Sarang Soroori *, Majid Masoudifard, MohammadMahdi Deghghan, Amir Tavakoli, Nadiya Mohammadi Joneydi, Banafsheh Shateri Amiri
    BACKGROUND

    Pre-purchase radiographic examinations of horses are very important for the diagnosis of possible disorders.

    OBJECTIVES

    This study aims to determine the variation and frequency of common disorders of the tarsus in pre-purchase radiographic examinations of horses and assess the effect of age, sex, and type of hind limb (right or left) on the occurrence of these disorders.

    METHODS

    In this study, we used the radiographs taken from the tarsal joints of the right and left hind limbs in 110 horses for a two-year period which were requested for pre-purchase radiographic examinations. Among these radiographs, the cases that included the standard position of the tarsal joint were evaluated for the existing disorders and the effect of age, sex, and type of involved hind limb.

    RESULTS

    The most frequent disorders were osteoarthrosis (32.27 %), osteochondritis dissecans (5.91 %), and soft tissue swelling (1.36 %). The least common disorders were calcification, desmopathy, and tenosynovitis, each with a prevalence of 0.45%. Also, most of the tarsal ​​joint disorders had a mild degree of severity (80 %). The prevalence of disorders was 100 % for horses aged <4 years (4 out of 4) and 49.1 % for horses aged >4 years (52 out of 106). No significant difference was observed in terms of gender (P=0.65) and type of involved hind limb (P=0.17).

    CONCLUSIONS

    Considering the prevalence of tarsal joint disorders in horses, pre-purchase radiographic examination can be very important for predicting the future health and performance of the horse. Therefore, radiographic evaluation of the tarsal joint should always be a part of pre-purchase examinations in horses.

    Keywords: Horse, Pre-purchase, Radiography, retrospective study, Tarsal joint
  • سارنگ سروری*، مجید مسعودی فرد، فاطمه رجبی نارکی، بنفشه شاطری امیری
    زمینه مطالعه

    مفصل فکی- گیجگاهی به اختصارTMJ نامیده می شود. این مفصل دو طرفه در همه گونه های پستانداران با ارتباط بین زایده کندیلار فک پایین و مندیبولارفوسا استخوان گیجگاهی ایجاد می شود. این مفصل سینوویالی و حاوی دیسک فیبروکارتیلاژی است. اختلالات این مفصل در جوش و حرکاتTMJ و همچنین فک تاثیر می گذارد. مفصل TMJ را می‎توان توسط رادیوگرافی ارزیابی کرد ولی بین روش های تصویربرداری، سی تی اسکن برای بررسی این مفصل ارجحیت دارد. زیرا این تصاویر در مقایسه با تصاویر رادیوگرافی، بدون روی هم افتادن ساختارها، ترسیم بهتری از بافت ها را نشان می دهند و نهایتا ارزیابی دقیق تری از مفصل فکی- گیجگاهی را ارایه می دهند.

    هدف

    مطالعه حاضر با هدف ارایه آماری دقیق از اختلالات TMJ و بررسی شیوع آن ها بر اساس یافته های سی تی اسکن در سگ و گربه می باشد.

    روش کار: 

    در مطالعه حاضر تصاویر سی تی جمجمه 265 مورد گربه و سگ (102 گربه و 163 سگ) مورد بررسی قرار گرفت. 59 مورد (38 گربه و 21 سگ) دارای اختلالات مفصل فکی- گیجگاهی بودند. اطلاعات جنس، نژاد، سن و عارضه کیس های دارای اختلالاتTMJ به تفصیل بیان و مورد ارزیابی قرار گرفت.

    نتایج

    در تصاویر سی تی اختلالات استیوآرتروز، شکستگی، دررفتگی (کامل و ناقص)، آنکیلوز، استیوکندروز، دیسپلازی و همچنین استیومیلیت مشاهده گردید.

    نتیجه گیری نهایی: 

    مطالعه حاضر نشان داد با این که تعداد کل سگ ها بیشتر از گربه ها بودند اما درصد ابتلا به عوارض مفصل فکی- گیجگاهی در گربه ها بیشتر از سگ ها می باشد. بیشترین فراوانی اختلالات در گربه ها و سگ ها عارضه شکستگی و بعد از آن، عارضه دررفتگی (کامل و ناقص) می باشند و پس از این دو عارضه، استیوآرتروز بیشترین فراوانی را نشان داد. پس از این عوارض در رتبه بعدی از نظر فراوانی در گربه ها، عارضه آنکیلوز و بعد از آن عارضه استیومیلیت مشاهده شد. همچنین در سگ ها عارضه استیوکندروز و عارضه دیسپلازی و بعد از آن عارضه آنکیلوز در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

    کلید واژگان: سگ, سی تی اسکن, فکی- گیجگاهی, گربه, مفصل
    Sarang Soroori *, Majid Masoudifard, Fatemeh Rajabi Naraki, Banafsheh Shateri Amiri
    BACKGROUND

    Temporomandibular joint (TMJ) is created by the connection between the mandibular condylar process and the mandibular fossa of the temporal bone in all mammalian species. This is a synovial joint and has a fibrocartilage disc. The joint disorders affect mastication, movements of TMJ, and mandibular functions. TMJ imaging can be evaluated by radiography; however, CT imaging is preferred, since the images have no superimposition and present more details of different structures and therefore show a more accurate evaluation of TMJ.

    OBJECTIVES

    This study aimed to provide accurate statistics on TMJ disorders and to evaluate their prevalence based on CT-scan findings in dogs and cats.

    METHODS

    In this study, 265 cases of cats and dogs (102 cats and 163 dogs) were evaluated. A total of 59 cases (38 cats and 21 dogs) had temporomandibular joint disorders. In this study, information on sex, breed, and age regarding TMJ disorders were described in detail.

    RESULTS

    In the evaluated CT images, osteoarthritis, fracture, dislocation (luxation and subluxation), ankylosis, osteochondrosis, dysplasia, and osteomyelitis were observed.

    CONCLUSIONS

    This study indicated that although the total number of dogs was larger than that of cats, the incidence of temporomandibular joint disorders was higher in cats than in dogs. The most common disorders in cats and dogs were fractures, followed by dislocations (luxation and subluxation), and then osteoarthritis exhibited the highest frequency. In the next rank of frequency in cats, ankylosis and then osteomyelitis were observed. Additionally, osteochondrosis and dysplasia and then ankylosis were observed in dogs in the next ranks.

    Keywords: Cat, CT-scan, Dog, joint, Temporomandibular
  • آرزو رمضانی، محمد ملازم*، سارنگ سروری، زهرا جعفری گیو، سارا شکرپور، اورس گیسبولر

    کاردیومیوپاتی ایدیوپاتیک در همسترها می تواند به دلیل ایجاد نارسایی قلبی منجر به مرگ شود. هدف این مطالعه موردی بررسی قابلیت روش های تصویربرداری تشخیصی در آشکارسازی کاردیومیوپاتی در لاشه ی یک همستر بود. به همین منظور، جسد همستر نر شش ماهه نژاد روبروفسکی، با علایم تنفسی حاد در مدت زمان چند روزه قبل از مرگش توسط روش های ویرتوپسی مورد مطالعه قرار گرفت. در تصاویر رادیوگرافی پس از مرگ به دلیل آتلکتازی ایجاد شده ناشی از تغییرات پس از مرگ، امکان بررسی ریه و قلب وجود نداشت. سپس سیتیا-سکن پس از مرگ به منظور ارزیابی قلب انجام شد که امکان بررسی ابعاد قلب را فراهم کرد. در نهایت در بررسی های اکوکاردیوگرافی پس از مرگ، افزایش ضخامت دیواره ی جانبی بطن چپ و دیواره ی بین بطنی و اتساع دهلیز چپ مشاهده شد. براساس نتایج بدست آمده توسط تصویربرداری پس از مرگ کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک عارضه ی احتمالی بود که با انجام کالبدگشایی تایید شد و علت مرگ نارسایی حاد قلبی به دنبال کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک ایدیوپاتیک تشخیص داده شد.

    کلید واژگان: اکوکاردیوگرافی, کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک, مطالعات پس از مرگ, ویرتوپسی, همستر روبروفسکی
    Arezoo Ramezani, Mohammad Molazem *, Sarang Soroori, Zahra Jafari Giv, Sara Shokrpoor, Urs Geissbuhler

    Idiopathic cardiomyopathy in hamsters can cause death due to cardiac failure. The current case study investigated the capability of imaging to reveal possible cardiomyopathy in a dead hamster. To this end, the cadaver of a 6-month-old male Roborovski dwarf hamster, which showed acute respiratory symptoms a few days before its death, was examined by virtopsy to discover the cause of death. Postmortem radiography was not efficient enough to evaluate the heart due to postmortem lung atelectasis that increases lung opacity and diminishes the contrast between lung and heart. Postmortem computed tomography can be helpful for the assessment of cardiac size. Consistent with postmortem echocardiographic studies, an increased thickness of the left ventricular parietal wall and the interventricular septum and dilation of the left atrium were observed. Thus, hypertrophic cardiomyopathy was determined by imaging and confirmed by the conventional necropsy approach. It showed that the cause of death was acute cardiac failure following idiopathic hypertrophic cardiomyopathy.

    Keywords: Echocardiography, Hypertrophic cardiomyopathy, Postmortem, Roborovski hamster, Virtopsy
  • سارنگ سروری*، امیر توکلی، حسام الدین اکبرین، مجتبی بنیادی، بنفشه شاطری امیری
    زمینه مطالعه

    اسب از دیدگاه اقتصادی و عاطفی حیوانی ارزشمند می باشد و در فعالیت های مختلف خصوصا فعالیت های ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین توجه به سلامت و ارزیابی عملکرد اندام های حرکتی حیوان بسیار حایز اهمیت می باشد. یکی از بیماری های شایع در اندام حرکتی اسب لامینایتیس است. لامینایتیس یکی از بیماری های بسیار مهم بافت لامینای سم در اسب ها می باشد که منجر به لنگش می شود. در تشخیص این بیماری در کنار علایم بالینی، ارزیابی شاخص های رادیوگرافی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

    هدف

    پیش بینی می شود که بررسی میزان اثرگذاری اصلاح سم بر روی شاخص های کمی رادیوگرافی سم در تشخیص بیماری لامینایتیس کمک کننده باشد، بنابراین در مطالعه حاضر به ارزیابی تغییرات پنج شاخص کمی موثر در تشخیص رادیوگرافی بیماری لامینایتیس قبل و بعد از اصلاح سم پرداخته شده است.روش‎کار: در مطالعه حاضر از 11 نمونه اسب که از نظر بالینی سالم هستند به منظور تهیه رادیوگراف استفاده شد. از سم هر دو اندام قدامی اسب های مورد مطالعه دو رادیوگراف با نماهای جانبی- میانی و پشتی- کف دستی قبل و بعد از اصلاح سم تهیه شد و شاخص های کمی موثر در تشخیص لامینایتیس با استفاده از نرم افزار Marco DICOM Viewer  در رادیوگراف های قبل و بعد از اصلاح سم اندازه گیری و مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه 24 انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده های کمی از آزمون (Paired T test) استفاده و 05/0 P≤معنی دار در نظر گرفته شد.

    نتایج

    براساس یافته های حاصل از مطالعه حاضر در مورد شاخص D-founder اندام قدامی راست و چپ قبل و پس از اصلاح سم اختلاف معنی داری مشاهده نشد و در مورد چهار شاخص دیگر مورد مطالعه که شامل ضخامت بین سطح پشتی بند سوم تا سطح پشتی سم، زاویه بین سطح پشتی بند سوم و سطح پشتی سم، ضخامت کف سم و نسبت بین ضخامت سطح پشتی بند سوم با بیشترین طول بند سوم انگشت در هر اندام قبل و پس از اصلاح سم اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد.

    نتیجه گیری نهایی:

     برای تشخیص و قضاوت درست در مورد عارضه لامینایتیس به وضعیت سم در هنگام تهیه تصاویر رادیوگرافی باید توجه ویژه ای شود زیرا در صورتی که بافت شاخی سم در وضعیت نامناسبی باشد امکان اختلال در تشخیص رادیوگرافی وجود خواهد داشت به عبارت دیگر اگر اصلاح سم انجام نشده باشد و یا به صورت نادرست انجام شده باشد می تواند در تشخیص دقیق رادیوگرافی اختلال ایجاد کند.

    کلید واژگان: اسب, اصلاح سم, رادیوگرافی, شاخص های کمی, لمینایتیس
    Sarang Soroori *, Amir Tavakoli, Hesameddin Akbarein, Mojtaba Bonyadi, Banafshe Shateri Amiri
    BACKGROUND

    Horses are economically and emotionally valuable animals in various activities, especially sports. Thus, paying attention to their limb's health and conformation is vital. One of the most common diseases in the limbs of horses is laminitis. Horses with this condition suffer from lameness because it affects laminar tissue. In addition to clinical signs, radiographic criteria are essential for identifying this disease.

    OBJECTIVES

    It is predicted that examining the effectiveness of quantitative radiographic criteria of the hoof can be helpful in the diagnosis of laminitis. Therefore, in this study, five quantitatively effective factors were investigated before and after hoof trimming to determine the changes in the radiographic diagnosis of laminitis.

    METHODS

    A total of 11 clinically healthy horses were used in the current study. Using Marco DICOM Viewer software, lateral and dorsopalmar radiographs from the hoofs of both forelimbs were evaluated for the diagnosis of laminitis using effective quantitative criteria. Using SPSS version 24, paired T-tests were used to analyze quantitative data. P≤0.05 was considered significant.

    RESULTS

    According to the results of this study, there were no significant differences between the right and left forelimbs after hoof trimming. On the other hand, significant differences were observed in the four following criteria: dorsal thickness between the dorsal surface of the third phalanx and the dorsal surface of the hoof, the angle between the dorsal surface of the third phalanx and the dorsal surface of the hoof, sole thickness, and the ratio of the third phalanx dorsal surface thickness to its maximum length in each forelimb before and after hoof trimming.

    CONCLUSIONS

    During the radiographic examination, the hoof should be positioned in a standard way to diagnose laminitis accurately. However, if the hoof is not trimmed or not trimmed properly, it can interfere with laminitis diagnosis.

    Keywords: Hoof trimming, Horse, Laminitis, Quantitative criteria, Radiography
  • سارنگ سروری*، سید سینا نعیمائی موسوی، امیر توکلی، پیمان عزیزی، بنفشه شاطری امیری
    زمینه مطالعه

    بررسی عارضه impingement زواید شوکی اسب به عنوان دلیل رایج درد و عملکرد ضعیف در اسب های ورزشی.

    هدف

    مطالعه حاضر بررسی رادیوگرافی ستون مهره به منظور ارزیابی میزان شیوع عارضه impingement در زواید شوکی، تغییرات ناشی از آن در تصاویر رادیوگرافی و ارتباط بین رخداد این عارضه با پارامترهایی مانند سن، وزن، نژاد، جنس، شدت علایم بالینی، کاربری اسب ها، ارتفاع اسب و طول گردن انجام شده است.روش‎کار: رادیوگرافی از 50 اسب به طور تصادفی انجام و نیز اطلاعات در مورد قد، وزن، کاربری اسب، طول گردن، نژاد و علایم بالینی به منظور بررسی ارتباط این پارامترها با شدت رخداد عارضه impingement جمع آوری شد. درجه بندی رادیوگرافی بر اساس میزان تغییر فاصله بین زواید شوکی و تغییر اپاسیته (افزایش یا کاهش) صورت گرفت (صفر تا چهار درجه). معاینات بالینی نیز به منظور ارزیابی درد در ناحیه ستون مهره انجام شد. آنالیز داده های آماری به منظور بررسی ارتباط بین فاکتورهای جمع آوری شده صورت گرفت.

    نتایج

    بیشترین میزان درگیری به عارضه impingement در ناحیه سینه ای میانی دیده شد. ارتباط معنی داری بین رخداد این عارضه با نژاد و سن اسب های مورد مطالعه وجود داشت. ارتباطی بین رخداد این عارضه با جنس، طول گردن، ارتفاع اسب و وزن اسب های مورد مطالعه یافت نشد. افزایش درجه رادیوگرافی در بسیاری از موارد همراه با افزایش شدت علایم بالینی بوده است. هرچه درجه رادیوگرافی نسبت داده شده به هر اسب بالاتر بوده، تعداد فضای بین شوکی بیشتری درگیر بوده است.

    نتیجه گیری نهایی

    درجه 3 و 4 رادیوگرافی دارای ویژگی بالایی بودند. با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر، تهیه رادیوگراف از ستون مهره پیش از خرید اسب توصیه اکید می شود.

    کلید واژگان: اسب, رادیوگرافی, ستون مهره, impingement, زوائد شوکی
    Sarang Soroori *, Seyed Sina Naeimaei, Amir Tavakoli, Peyman Azizi, Banafsheh Shateri Amiri
    BACKGROUND

    Impingement of the dorsal spinous processes is a common cause of pain and poor performance in sport horses.

    OBJECTIVES

    This study was performed to evaluate the prevalence of impingement in dorsal spinous processes and the correlation between the occurrence of this complication and certain parameters, such as age, height, weight, discipline, breed, neck length, and clinical signs.

    METHODS

    In this study, radiographic examination of the spine of 50 horses were performed. The information about height, weight, discipline, breed, neck length, and clinical signs were also collected. Radiographic grading was based on the degree of the changes in inter spinous spaces and their densities (0-4 degrees). The clinical examinations were carried out to evaluate the pain in the spine. Statistical analysis was performed to investigate the correlation between the collected data.

    RESULTS

    The highest incidence of impingement was seen in the middle thoracic area. There was a significant correlation between the occurrence of impingement and age and the breed of the studied horses. There was no correlation between the incidence of impingement and sex, height, neck length, and weight of the studied horses.  Increased radiographic grade often leads to an increase in the severity of clinical signs. A higher grade of radiographic sign in each horse was indicative of more involved inter spinous spaces.

    CONCLUSIONS

    According to the results of this study, Grade 3 and 4 had high specificity with clinical signs; therefore, preparation of a radiograph of the spine before purchasing a horse could be highly recommended.

    Keywords: Horse, Radiography, Vertebral column, impingement, Spinous process
  • محمد ملازم*، آرزو رمضانی، سارنگ سروری، زهرا جعفری گیو، سارا شکرپور، اورس گیسبولر

    سلول های عصبی غدد درون ریز (NE) به طور جنینی از روده منشاء می گیرند و به طور گسترده در چندین بافت مانند سقف طاق بینی، پانکراس، کبد، درخت تراکووبرونشیال و سیستم ادراری تناسلی توزیع می شوند. کارسینوم نورواندوکرین بویایی در حیوانات کوچک نادر است. یک سگ چهار ساله ماده مخلوط نژاد در حالت بی حالی با سابقه کاهش وزن، کاشکسی، پاروکسیسم، خونریزی از بینی، عدم وجود رفلکس نور در چشم چپ و لنگش درجه 4 در اندام جلویی چپ ارجاع شد. در تصاویر تصویربرداری تشدید مغناطیسی، یک ضایعه توده ای فضای گیر خارج مغزی که از حفره بینی تا حباب بویایی لوب قدامی مغزی همراه با تخریب صفحه کریبریفرم مشاهده شد. تشخیص اولیه نیوپلازی نازوکرانیال درجه بالا در نظر گرفته شد. یافته های هیستوپاتولوژیک کارسینوم نورواندوکرین بویایی با درجه بالا را تایید کرد. بر اساس ویژگی های MRI نسبتا مشابه ضایعات نیوپلاستیک مختلف نازوکرانیال، نویسندگان معتقدند که کارسینوم NE بویایی باید به عنوان یکی از تشخیص های افتراقی تصویربرداری تشخیصی در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: ام ار ای, بینی, سگ, عصب بویایی, کارسینوما, نورواندوکرین
    Mohammad Molazem *, Arezoo Ramezani, Sarang Soroori, Zahra Jafari Giv, Sara Shokrpoor, Urs Geissbuehler

    A post-mortem examination is an important part of evidence-based medicine to understand the deterioration of clinical signs or causes of death in euthanized or deceased individual animals or even populations.Post-mortem analysis is aimed at improving clinical treatment and therapy, confirming a suspected diagnosis, man-aging breeding strategies, and clarifying the forensic cases (e.g., neglect or animal abuse). In analogy to virtopsy in human medicine, diagnostic imaging modalities have been applied in post-mortem veterinary medicine, which we call vetvirtopsy.We hypothesize that vetvirtopsy can be used as a method to answer certain clinical/post-mortem questions to im-prove the diagnosis reliability. In some questions, vetvirtopsy actually can replace conventional necropsy. This overview study aims to compare vetvirtopsy with conventional necropsy for variable causes of death in animals and to define its possibilities and limitations.Deceased or euthanized pets and wild animals were collected. The imaging techniques, such as post-mortem digital radiography, post-mortem ultrasound, post-mortem computed tomography, and post-mortem magnetic resonance tomography combined with image-guided tissue sampling, were used to address the open questions about clinical symptoms or causes of their death.The case series in this project showed that diagnostic imaging techniques are feasible in answering distinct ante-mortem and post-mortem clinical and forensic questions. However, there is an interdisciplinary collaboration between diagnostic imaging and sampling under imaging guidance

    Keywords: Computed tomography, Magnetic resonance tomography, Radiography, Ultrasound, Virtopsy
  • مهسا جعفریان دهنوی، سید جواد احمدپناهی*، شهرام جمشیدی، یاسمین والی، سارنگ سروری
    پریودنتیت از بیماری های التهابی دهان است که می تواند منجر به از دست رفتن دندان شود.  ماست سل ها سلول های التهابی هستند که می توانند در بروز آن سهیم باشند، اما نتایج قطعی در این خصوص وجود ندارد.  مطالعات موجود نیز نتایج متفاوت و متناقضی را در خصوص این سلول ها و ارتباط آن ها با پریودنتیت ارایه نموده اند.  در این مطالعه تعداد ماست سل ها در گربه های مبتلا به پریودنتیت و ارتباط آن ها با شدت التهاب و حد چسبندگی بالینی بررسی گردید.  این مطالعه بر روی 75 قلاده گربه بالغ مو کوتاه اهلی، از هر دو جنس نر و ماده و در 5 گروه، و هر گروه متشکل از 15 قلاده گربه صورت گرفت به طوری که چهار گروه به عنوان چهار مرحله پریودنتیت و یک گروه به عنوان کنترل (سالم) در نظر گرفته شدند.  نمونه های بیوپسی از لثه تهیه و متعاقب آماده سازی با روش های استاندارد بافت شناسی، توسط تولوییدین بلو و هماتوکسیلین و ایوزین رنگ آمیزی شدند.  تعداد ماست سل ها در بین گروه های مورد مطالعه از اختلاف معنی دار برخوردار بوده و با پیشرفت بیماری، تعداد آن ها نیز افزایش یافت به گونه ای که در گربه های سالم کم ترین (37/0 ± 07/1) و در مرحله چهارم پریودنتیت بیشترین (61/1 ± 21/25) بود.  همچنین تعداد ماست سل ها با شدت التهاب و حد چسبندگی بالینی واجد ارتباط مستقیم و معنی دار بود.  شدت التهاب و لیز استخوانی نیز در مراحل سوم و چهارم بیماری واجد اختلاف معنی دار بود.  با توجه به ارتباط مستقیم و معنی دار ماست سل ها با شدت التهاب و مراحل مختلف پریودنتیت، می توان گفت که این سلول ها در پاتوژنز بیماری پریودنتال نقش بسیار مهمی دارند.
    کلید واژگان: ماست سل, پریودنتیت, ژنژیویت, لیگامنت پریودنتال, گربه
    Mahsa Jafarian Dehnavi, Seyed Javad Ahmadpanahi *, Shahram Jamshidi, Yasmin Vali, Sarang Soroori
    Periodontitis is an inflammatory disease that can lead to tooth loss. Mast cells are inflammatory cells that can contribute to the occurrence of periodontal disease. Other studies had different and contradictory results of mast cells and their relationship with periodontitis. In this study, the number of mast cells in cats with periodontitis, as well as their relationship with the severity of inflammation and clinical attachment loss were investigated. This study was conducted on 75 adults DSH cats of both male and female in five groups, and each group consisted of 15 cats. Four groups were considered according to four stages of periodontitis and one group as control (healthy). Biopsy specimens were prepared from the gums, were processed by standard histological methods, and were stained with Toluidine blue and Hematoxylin and Eosin. There was a significant difference in the number of mast cells among the studied groups. The number of these cells was increased with disease progression. It was the lowest in healthy cats (1.07±037) and was highest in the fourth stage of periodontitis (25.21±1.61). The number of mast cells with the severity of inflammation and clinical attachment loss had a direct and significant relationship. The severity of inflammation and bone lysis had a significant difference in the third and fourth grades of the disease. The direct and significant relationship between the number of mast cells and the severity of inflammation and the various stages of periodontitis revealed that these cells play an important role in the pathogenesis of periodontal disease.
    Keywords: mast cells, Periodontitis, Gingivitis, Periodontal ligament, Cat
  • سارنگ سروری*، امیر توکلی، بنفشه شاطری امیری
    سابقه

    آزردگی لیگامان معلقه و بدنبال آن شکستگی اوالژن استخوان متاکارپ و یا متاتارس سوم اسب، آسیبی است که می تواند در اسب های مسابقه ای مشاهده شود و لنگش معمول ترین نمود بالینی این آسیب می باشد.

    یافته های بالینی:

    این مطالعه گزارش دو مورد شکستگی اوالژن در سومین استخوان متاکارپ در یک نریان 5/2 ساله و یک مادیان 5/2 ساله می باشد که از نظر بالینی سابقه لنگش مزمن و مبهم از نظر منشاء درگیری به همراه عدم وزن گیری در اندام قدامی داشته اند.آزمایشات تشخیصی: پس از انجام رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی، آزردگی لیگامان معلقه و به دنبال آن شکستگی اوالژن در ناحیه بالایی استخوان متاکارپ سوم اندام قدامی مورد تایید قرار گرفت.

    ارزیابی نهایی:

    در رادیوگرافی، خطوط رادیولوسنت همراه با قطعه شکستگی به اندازه 8×6×2 میلی متر در مادیان و اندازه 6×4×2 میلی متر در نریان، در قسمت بالایی سومین استخوان متاکارپ مشاهده شد که نشان دهنده شکستگی اوالژن در محل اتصالی لیگامان معلقه می باشد. در اولتراسونوگرافی نیز یک قطعه اکوژنیک ناشی از شکستگی در قسمت بالایی استخوان متاکارپ اندام قدامی سمت چپ، در محل اتصالی لیگامان معلقه مشاهده شد. همچنین نواحی با کاهش اکوژنیسیته در ناحیه اتصالی لیگامان معلقه به استخوان متاکارپ دیده شد که نشان دهنده دسموپاتی این لیگامان و بدنبال آن شکستگی استخوان متاکارپ سوم بوده است.

    کلید واژگان: اولتراسونوگرافی, رادیوگرافی, شکستگی اوالژن, لیگامان معلقه, کره اسب نژاد تروبرد
    Sarang Soroori *, Amir Tavakoli, Banafsheh Shateri Amiri

    HISTORY:

    Suspensory ligament injury associated with avulsion or crescent fracture of third metacarpal or metatarsal bone is a common injury in racehorses. Lameness is known to be the most common clinical sign of these horses.

    CLINICAL FINDING:

    The present article investigated two avulsion fractures in the third metacarpal bone in 2.5-year-old mare and stallion, which had chronic lameness with a vague origin and disability of weight bearing in left forelimbs. DIAGNOSTIC TESTS: Following radiography and ultrasonography examinations, suspensory ligament injury and subsequently avulsion fracture in the proximal third of metacarpal bones in left forelimb were approved.

    FINAL EVALUATION:

    In radiography, radiolucent lines associated with fragmented segments (about 2×6×8 mm) in mare and (about 2×4×6 mm) in stallion  in the proximal part of  the third metacarpal bone were indicative of an avulsion or crescent fracture at the origin of the suspensory ligament. Furthermore, in ultrasonography compatible with radiographic findings, an echogenic-fragmented fracture in the proximal part of the third metacarpal bone and a local area of decreased echogenicity was diagnosed as desmopathy of suspensory ligament.

    Keywords: Ultrasonography, Radiography, Avulsion fracture, Suspensory Ligament, Horse
  • مصطفی حاجی نصرالله، داود شریفی*، سحر کیانی، سارنگ سروری، رضا جباری، احسان میرصادقی، روشنک مختاری
    زمینه مطالعه

    به دلیل وقوع بالای حوادث مختلف، همواره ضایعات نخاعی و مسایل مربوط به آن یکی از نگرانی ها و دغدغه های جامعه پزشکی و حتی دامپزشکی می باشد. انجام این پروژه جهت یافتن راهی برای درمان این نوع ضایعات ضروری به نظر می رسد.

    هدف

    هدف از مطالعه حاضر اصلاح سیستم Allen و استفاده از دستگاه ابداعی Royan Impactor برای ایجاد آسیب نخاعی در میمون بزرگ نژاد رزوس و تایید این مدل سازی با مطالعات بالینی و تصویربرداری جهت کاربرد آن در طب انسانی و دامی می باشد.

    روش ‎کار: 

    در مطالعه حاضر از روش Modified Allen و دستگاه Royan Impactor برای ایجاد مدل آسیب نخاعی برروی میمون نژاد رزوس استفاده شد. 5 قلاده میمون تحت بیهوشی با کتامین، زایلازین و ایزوفلوران قرار گرفته و پس از لامینکتومی در سطح مهره های سینه ایی (T9-T10) مورد نظر، نخاع در معرض دید قرارگرفت. سپس وزنه50 گرمی از ارتفاع 12 سانتی متری بر روی صفحه فشرده 2 میلی متر مربعی رها شد.

    نتایج

    نتایج این مطالعه نشان داد در تمام نمونه ها پس از وارد آمدن ضربه، تغییرات سیگنال به صورت کاهش سیگنال در T2W، در مقاطع ساجیتال و اگزیال در ناحیه ضربه ناشی از هماتوم، التهاب، فشار بر روی نخاع و تخریب نسج مشاهده شد. در معاینات بالینی تمامی نمونه ها 5-3 روز بعد از ایجاد ضایعه نخاعی علایم شوک نخاعی که با احتباس ادرار مشخص بود برطرف گردید. اگرچه تمامی واکنش های سنجش میزان ضایعه، تا حد قابل توجهی ضعیف شده بودند ولی تا پایان مطالعه به حالت طبیعی برنگشتند.

    نتیجه گیری نهایی:

     با توجه به نتایج حاصله که به آن ها اشاره شده است و مقایسه این نتایج با نتایج دیگر محققین در این زمینه که از روش های مختلفی برای ایجاد مدل استفاده کرده اند، نشان می دهد روش اصلاح شده ی Allen  و وسیله ای که برای این منظور ساخته شده از کارایی لازم برای ایجاد مدل نخاعی شبیه به مدل بالینی ضایعات نخاعی برخوردار است.

    کلید واژگان: ضایعات نخاع, مدل سازی آسیب نخاعی, نخستین های غیر انسانی, روش اصلاح شده Allen, Royan Impactor
    Mostafa Hajinasrollah, Davood Sharifi *, Sahar Kiani, Sarang Soroori, Reza Jabbari, Ehsan Mirsadeghi, Roshanak Mokhtari
    BACKGROUND

    There have been many reports on spinal cord injuries in humans and animals, which is  a major medical and veterinary concern; therefore, the present research project was carried out to devise an appropriate treatment approach.

    OBJECTIVES

    The purpose of the present study was to apply the modified Allen’s test and Royan Impactor Devicein order to 1) induce spinal cord injury on rhesus monkeys and 2) gain the ultimate confirmation by clinical examinations and MR imaging for application in human and veterinary medicine.

    METHODS

    Royan Impactor Device  was used to induce spinal cord injury on rhesus monkeys. Five rhesus monkeys were anesthetized with ketamine, xylazine, and isoflurane. Laminectomy  was done at the level of T9-T10, and a 50 g weight was then dropped from a 12 cm height through a guide tube onto a 10 mm2 impact plate on the exposed spinal cord.

    RESULTS

    The results of the present study showed signal changes with decreasing the trend in the T2W of spinal cord in sagittal and axial areas due to hematoma, inflammation, pressure on spinal cord, and tissue destruction after spinal cord injury. In the clinical examination of all samples, spinal cord shock symptoms, marked by bladder distention, disappeared 3-5 days post spinal cord injury. Not all measurable factors related to the severity of the injury  were restored to the normal condition until the end of the study although their severities were reduced to some extend.

    CONCLUSIONS

    Modified Allen’s test and the instrument that we designed for this study were able to satisfy the needs of the researchers in treating the spinal cord injury.

    Keywords: Spinal cord injury, Spinal cord injury model, Nonhuman primates, Modified allen’s method, Royan Impactor
  • بنفشه شاطری امیری، سارنگ سروری، امید زهتاب ور*، امیر رستمی، ریحانه سفلایی
    زمینه مطالعه

    امروزه استفاده از خرگوش ها در تحقیقات به عنوان حیوان آزمایشگاهی بسیار رایج است ولی اطلاعات کمی در مورد به آناتومی رادیوگرافی این حیوانات وجود دارد. سی تی اسکن یک روش تشخیصی غیرتهاجمی است که اطلاعات آناتومی جزیی تر و دقیق تری در اختیار قرار می دهد.

    هدف

    هدف از این مطالعه توصیف کامل و دقیق آناتومی مهره های گردنی و ارزیابی مورفومتری این مهره ها درخرگوش به وسیله روش سی تی اسکن است.

    روش کار

    در این مطالعه از دستگاه سی تی اسکن دو آشکارسازه استفاده شده است و چندین پارامتر در تصاویر دو بعدی در10 خرگوش سالم، بالغ، ماده سفید نیوزیلندی اندازه گیری شدند و نتایج حاصل مورد ارزیابی قرار گرفتند.

    نتایج

    اندازه برخی پارامترها از قبیل VBH, SCH, PDL, PDW, VBL, EPH و EPW در تمامی مهره های گردنی تفاوت معنی داری نداشتند، ولی اندازه سایر پارامترها از قبیل SPH, TPL, TPW, SPA و TPA دارای تفاوت معنی دار بود. در پنجمین مهره گردنی زایده عرضی سه قسمتی بود و دارای سوراخ عرضی بزرگ بود. در ششمین مهره، زایده عرضی شبیه یک صفحه پهن بود.

    نتیجه گیری نهایی: 

    پارامتر VBH بین مهره های دوم تا هفتم گردنی اندازه ثابتی داشته است. پارامتر SPH نیز دارای اندازه ثابت بین مهره های دوم تا ششم گردنی است و در محل هفتمین مهره گردنی دارای افزایش اندازه بود و سپس تا اولین مهره سینه ای اندازه ثابتی داشته است. این مطالعه شامل توصیف دقیق و کاملی از مهره های گردنی و نیز ارزیابی مورفومتری این مهره ها در خرگوش به وسیله سی تی اسکن است. شاخص مهم این مطالعه عدم کشته شدن هیچ یک از نمونه ها و مطالعه آناتومی و مورفومتری مهره های گردنی به وسیله تصویربرداری سی تی اسکن است.

    کلید واژگان: کالبدشناسی, مهره های گردنی, سی تی اسکن, مورفومتری, خرگوش
    Banafsheh Shateri Amiri, Sarang Soroori, Omid Zehtabvar *, Amir Rostami, Reihaneh Soflaei
    BACKGROUND

    Nowadays, use of rabbits in research as laboratory animals is quite prevalent, however imaging modal-ities for producing anatomical illustrations are rare. Computed tomography (CT) is a nonaggressive modality which provides more anatomical detailed data.

    OBJECTIVES

    This study aimed to create a plenary and exact deliniation and morphometric evaluation of cervical ver-tebrae in rabbits.

    METHODS

    A CT scanner with two detectors was used in this study. Several parameters were measured in 10 healthy, adult female white New Zealand rabbits and the results were evaluated.

    RESULTS

    Some parameters including VBH, SCH, PDL, PDW, VBL, EPH, and EPW had no significant difference through cervical vertebrae but other parameters such as SPH, TPL, TPW, SPA, and TPA were significantly different. In the fifth cervical vertebrae, transverse process had three parts, as well as having a big transverse foramen while in the sixth vertebra, transverse process resembled a wide plate

    CONCLUSIONS

    VBH had an invariable measure from the second to seventh cervical vertebrae. SPH had an invariable measure from the second cervical vertebra to the sixth one, then once more it increased at the location of the seventh cervical vertebra and was invariable up to the first thoracic vertebra. This study presents a complete and precise description and morphometric evaluation of cervical vertebrae in rabbits using CT scan. As an important feature of this study, no specimen was killed and anatomical studies were performed using the CT scan technique .

    Keywords: Anatomy, Cervical vertebrae, Computed tomography, Morphometry, Rabbit
  • سارنگ سروری*، فاطمه آرامش، بنفشه شاطری امیری
    زمینه مطالعه

    بیماری FORL  (Feline Odontoclastic Resorptive Lesion)رایج ترین بیماری دهانی در گربه های اهلی بالغ می باشد.

    هدف

    ارزیابی انواع بیماری FORL و تشخیص سریع و دقیق این بیماری به کمک رادیوگرافی و سی تی اسکن.

    روش کار

    در این مطالعه گذشته نگر در بازه زمانی یک ساله، از 68 مورد سی تی و 17 مورد رادیوگرافی تهیه شده از ناحیه سر گربه های ارجاعی به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، 18 مورد FORL (10 مورد سی تی و 8 مورد رادیوگرافی) با درجات مختلفی از درگیری دندان ها مطابق با تیپ های مختلف، توصیف و تشخیص داده شد. تصاویر رادیوگرافی جانبی، مایل و پشتی- شکمی از دندان ها و همچنین تصاویر سی تی دو بعدی (2D) در نماهای عرضی، طولی (Sagittal)، پشتی (Dorsal) و سه بعدی (3D) جهت ارزیابی آسیب های دندانی و استخوان های فک مورد ارزیابی قرار گرفتند.

    نتایج

    بیماری FORL در رادیوگرافی و سی تی، به پنج نوع یا تیپ تقسیم بندی می شود. در تیپ یک تخریب خفیف مینا و سیمان مشاهده می شود که از لحاظ رادیوگرافی قابل بررسی نمی باشند ولی ممکن است در معاینات بالینی اکتشافی تشخیص داده شوند. در تیپ دو تخریب متوسط سیمان و مینا همراه با تخریب عاج مشاهده می شود و در این تیپ پالپ درگیر نمی شود. در تیپ سه درگیری شدید پالپ دندان دیده می شود ولی دندان یکپارچگی خود را حفظ نموده است. در تیپ چهار تخریب شدید بافت دندان و از بین رفتن یکپارچگی دندان بوجود می آید. در تیپ پنج باقیمانده هایی از بافت سخت دندان بصورت اپاسیتی های نامنظم مشاهده می شود. همچنین در این مطالعه مشخص شد که بیماری بیشتر در جنس نر ایجاد می شود و دندان های پیش آسیای فک پایین بیشترین دندان های درگیر هستند.

    نتیجه گیری نهایی

    با توجه به اینکه بیماری FORL دارای درجات متفاوتی بوده و در نتیجه از شدت و حدت متفاوتی نیز برخوردار می باشد، تشخیص بهنگام و دقیق بیماری به وسیله رادیوگرافی و سی تی می تواند از پیشرفت بیماری به درجات بالاتر جلوگیری نموده و درمان سریع تر و با موفقیت بیشتری انجام پذیرد.

    کلید واژگان: گربه, FORL, بیماری پریودنتال, رادیوگرافی, سی تی
    Sarang Soroori *, Fatemeh Aramesh, Banafsheh Shateri Amiri
    BACKGROUND

    Feline Odontoclastic Resorptive Lesion (FORL) is one of the most common diseases in oral cavity of adult domestic cats.

    OBJECTIVES

    Evaluation of different types of FORL by radiography and computed tomography in order to accurately and early diagnose of disease.

    METHODS

    In this retrospective study during 1 year, among 68 CT scans and 17 radiographs of the head of referral cats to veterinary hospital, University of Tehran, 18 cases of FORL (10 CT scans and 8 radiographs) having different degrees of teeth involvement in accordance with stages of FORL were described and diagnosed. For this purpose, radiographic images of teeth in lateral, oblique and dorsoventral views were prepared and also CT images of 2D in transverse, sagittal and dorsal views and 3D were constructed for evaluation of dental and bones reactions.

    RESULTS

    In radiography and computed tomography, FORLs lesions are classified into five stages. In Stage 1 there is mild cementum and enamel loss but this stage is usually not noted on dental radiographs but may be felt on clinical exploration. In Stage 2 there is moderate cementum and enamel loss with dentinal loss that does not involve the pulp. In Stage 3 there is severe loss involving the pulp cavity with remaining  tooth integrity. In Stage 4 there are extensive dental hard tissue losses and most of the tooth has lost its integrity. In Stage 5 there are remnants of dental hard tissues as irregular opacities. Furthermore, in this study it was proved that FORL occurs in male more than female cats and mandibular premolar teeth are the most affected ones.

    CONCLUSIONS

    Considering that FORL has different stages and consequently has different severity, accurate diagnosis of this disease by radiography and computed tomography can help prevent progression of disease and results in fast and successful treatment.

    Keywords: Cat, FORL, Periodontal disease, Radiography, CT
  • سارنگ سروری*، امیر رستمی، مهسا زنگیشه، پوریا شامحمدی
    عارضه ترومبوز قلبی به طور معمول در همسترهای سوری پیر رخ می دهد و بر اساس مطالعات صورت گرفته میزان بروز آن در جنس ماده بیشتر از جنس نر می باشد. دهلیز چپ شایع ترین مکان برای تشکیل ترومبوز بوده و معمولا به دنبال کاردیومیوپاتی دژنراتیو و آمیلوئیدوز ایجاد می شود. در این مطالعه 22 عدد همستر سوری با میانگین سنی 1 تا 3 سال که با علائم بیماری قلبی-عروقی در یک بازه زمانی 2 ساله به بیمارستان آموزشی دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران منتقل شده بودند، به منظور ارزیابی بیماری های قلبی و همچنین ترمبوز دهلیزی مورد معاینه قرار گرفتند. در مشاهدات و معاینات صورت گرفته علائم بالینی بی حالی، بی اشتهایی، تنفس سریع، کاهش میزان فعالیت روزانه، افزایش ضربان قلب، سیانوزه شدن و در مواردی ترشحات واژنی مشاهده شد. بر مبنای این نشانه های بالینی، تشخیص اولیه بیماری قلبی گذاشته شد و برای بررسی دقیق تر بیماری قلبی، به بخش رادیولوژی و سونوگرافی ارجاع داده شدند. به منظور مشاهده علائم اختصاصی بیماری های قلبی، اکوکاردیوگرافی در تمامی بیماران انجام شد. در چند مورد از بیماران نمونه گیری از ترشحات واژنی نیز صورت پذیرفت که برای کشت باکتریایی به آزمایشگاه ارجاع داده شدند. در اکوکاردیوگرافی، عارضه ترومبوز قلبی و به ویژه ترومبوز دهلیزی در تمامی موارد تشخیص داده شد که در 9 مورد از آن ها عارضه پیومتر نیز مشاهده شد.
    کلید واژگان: بیماری های قلبی, همستر, اکوکاردیوگرافی, پیومتر, ترومبوز
    Sarang Soroori *, Amir Rostami, Mahsa Zangisheh, Pooria Shamohamadi
    Cardiac thrombosis normally occurs in old Syrian hamsters and according to the research it has a higher incidence rate in females than males. The most frequent site of thrombus formation has been reported to be the left atrium and it usually occurs secondary to degenerative cardiomyopathy and amyloidosis. In this study during a period of 2 years, 22 pet Syrian hamsters aged between 1-3 years-old with signs of cardiovascular disease and referred to the small animal Veterinary Teaching Hospital of University of Tehran were examined in order to evaluate for cardiac diseases as well as atrial thrombosis. During the examinations and observations clinical signs such as lethargy, anorexia, hyperpnoea, reduced daily activity, tachycardia, cyanosis, and vaginal discharge were observed. Based on the clinical sings, the initial diagnosis of cardiac disease was made and for more accurate evaluation of cardiac disease, the cases were referred to the radiology department. For detection of specific signs of cardiac disease echocardiography was performed on all patients. in some cases, sampling of vaginal discharge was taken as well and transferred to the lab for bacterial culture. Cardiac thrombosis and especially atrial thrombosis in all cases were diagnosed by echocardiography so that 9 cases showed pyometra concurrently.
    Keywords: Heart diseases, Hamster, Echocardiography, Pyometra, Thrombosis
  • سعید فرزاد مهاجری، محمد مهدی دهقان*، داود شریفی، محمد ملازم، روشنک مختاری، سارنگ سروری، عباس توسلی
    زمینه مطالعه

    روش های کم تهاجمی برای کاربردهای درمانی و مدل سازی در دیسک بین مهره ای از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بیشتر روش های درمانی و مدلسازی ها دارای رهیافت تهاجمی هستند. استفاده از رهیافت های کم تهاجمی در ارتباط با دیسک بین مهره ای که در مجاورت ساختارهای حساس قرار گرفته است، مزایای بسیاری به دنبال دارد.

    هدف

    هدف این مطالعه، معرفی و بررسی روشی برای کارگذاری سوزن از طریق پوست جهت تزریق و آسپیراسیون با استفاده از توموگرافی کامپیوتری در دیسک بین مهره ای کمری سگ است. 

    روش کار:

     در این مطالعه 18 قلاده سگ سالم انتخاب شده و هر سگ در دو بازه زمانی مجزا مورد آزمون قرار گرفت. در هر بازه زمانی، سه دیسک بین مهره ای انتخاب شده و بر اساس رهیافت تعیین شده با سوزن اسپینال گیج مناسب و به کمک دستگاه سی تی اسکن آسپیراسیون یا تزریق در مرکز دیسک و در داخل بافت نوکلئوس پالپوسوس انجام می گرفت.

    نتایج

    دقت و سرعت کارگذاری سوزن به مرور زمان و با تکرار پروسه نتایج بهتری را نشان داد. تعداد دفعات کارگذاری سوزن برای قرارگیری در محل درست حداقل یک بار و حداکثر سه بار بود. تنها در 2/10 درصد موارد، خونریزی خفیف از محل خروج سوزن وجود داشت. مدت زمان کارگذاری سوزن در داخل دیسک به طور میانگین برای هر دیسک 141 ثانیه محاسبه گردید. هیچ عوارض ناخواسته ای مشاهده نشد.

    نتیجه گیری نهایی:

    استفاده از سی تی اسکن برای کارگذاری سوزن در داخل دیسک بین مهره ای کمری در سگ در زمان نسبتا کوتاه بدون بروز عوارض خاص و قابل توجه برای کاربردهای پژوهشی و درمانی امکانپذیر است.

    کلید واژگان: دیسک بین مهره ای, کم تهاجمی, کارگذاری سوزن در داخل دیسک, سی تی اسکن, سگ
    Saeed FarzadMohajeri, MohammadMehdi Dehghan *, Davod Sharifi, Mohammad Molazem, Roshanak Mokhtari, Sarang Sorouri, Abbas Tavasoli
    BACKGROUND

    Minimally invasive methods are desirable and important for therapeutic purposes and animal modeling of intervertebral disc disease. Most  therapeutics and models are delivered and induced invasively rather than minimally invasively. Application of minimally invasive approaches in intervertebral disc, which is closed to critical structures, would be advantageous.

    OBJECTIVES

    The objective of this study is to introduce and evaluate a new approach for percutaneous needle placement using computed tomography for injection and aspiration of the canine lumbar intervertebral disc.

    METHODS

    This study was performed on eighteen healthy dogs in two different intervals. In each interval, three intervertebral discs were chosen and a spinal needle with suitable gauge were inserted at the center of the disc through the annulus fibrosus into the nucleus pulposus using computed tomography.

    RESULTS

    Accuracy and agility of needle placement showed better results with progression of study. The number of needle placement in proper position was one time minimally and three times maximally. Only in 10.2% of cases was minor hemorrhage observed in needle puncture site. The average time for placement of every needle was 141 s. No unexpected complication was observed.

    CONCLUSIONS

    Needle placement into the canine intervertebral disc could be applied in a simple and fast procedure for therapeutic and research purposes without any complication.

    Keywords: Intervertebral disc, Minimally invasive, Intradiscal needle placement, Computed tomography, Dog
  • سعید فرزاد مهاجری، محمد مهدی دهقان*، داود شریفی، محمد ملازم، روشنک مختاری، سارنگ سروری، عباس توسلی
    زمینه مطالعه

    روش های کم تهاجمی برای کاربردهای درمانی و مدل سازی در دیسک بین مهره ای از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بیشتر روش های درمانی و مدلسازی ها دارای رهیافت تهاجمی هستند. استفاده از رهیافت های کم تهاجمی در ارتباط با دیسک بین مهره ای که در مجاورت ساختارهای حساس قرار گرفته است، مزایای بسیاری به دنبال دارد.

    هدف

    هدف این مطالعه، معرفی و بررسی روشی برای کارگذاری سوزن از طریق پوست جهت تزریق و آسپیراسیون با استفاده از توموگرافی کامپیوتری در دیسک بین مهره ای کمری سگ است.

    روش کار

    در این مطالعه 18 قلاده سگ سالم انتخاب شده و هر سگ در دو بازه زمانی مجزا مورد آزمون قرار گرفت. در هر بازه زمانی، سه دیسک بین مهره ای انتخاب شده و بر اساس رهیافت تعیین شده با سوزن اسپینال گیج مناسب و به کمک دستگاه سی تی اسکن آسپیراسیون یا تزریق در مرکز دیسک و در داخل بافت نوکلئوس پالپوسوس انجام می گرفت.

    نتایج

    دقت و سرعت کارگذاری سوزن به مرور زمان و با تکرار پروسه نتایج بهتری را نشان داد. تعداد دفعات کارگذاری سوزن برای قرارگیری در محل درست حداقل یک بار و حداکثر سه بار بود. تنها در 2/10 درصد موارد، خونریزی خفیف از محل خروج سوزن وجود داشت. مدت زمان کارگذاری سوزن در داخل دیسک به طور میانگین برای هر دیسک 141 ثانیه محاسبه گردید. هیچ عوارض ناخواسته ای مشاهده نشد.

    نتیجه گیری نهایی

    استفاده از سی تی اسکن برای کارگذاری سوزن در داخل دیسک بین مهره ای کمری در سگ در زمان نسبتا کوتاه بدون بروز عوارض خاص و قابل توجه برای کاربردهای پژوهشی و درمانی امکانپذیر است.

    کلید واژگان: دیسک بین مهره ای, کم تهاجمی, کارگذاری سوزن در داخل دیسک, سی تی اسکن, سگ
    Saeed Farzad Mohajeri, Mohammad Mehdi Dehghan *, Davod Sharifi, Mohammad Molazem, Roshanak Mokhtari, Sarang Sorouri, Abbas Tavasoli
    BACKGROUND

    Minimally invasive methods are desirable and important for therapeutic purposes and animal modeling of intervertebral disc disease. Most  therapeutics and models are delivered and induced invasively rather than minimally invasively. Application of minimally invasive approaches in intervertebral disc, which is closed to critical structures, would be advantageous.

    OBJECTIVES

    The objective of this study is to introduce and evaluate a new approach for percutaneous needle placement using computed tomography for injection and aspiration of the canine lumbar intervertebral disc.

    METHODS

    This study was performed on eighteen healthy dogs in two different intervals. In each interval, three intervertebral discs were chosen and a spinal needle with suitable gauge were inserted at the center of the disc through the annulus fibrosus into the nucleus pulposus using computed tomography.

    RESULTS

    Accuracy and agility of needle placement showed better results with progression of study. The number of needle placement in proper position was one time minimally and three times maximally. Only in 10.2% of cases was minor hemorrhage observed in needle puncture site. The average time for placement of every needle was 141 s. No unexpected complication was observed.

    CONCLUSIONS

    Needle placement into the canine intervertebral disc could be applied in a simple and fast procedure for therapeutic and research purposes without any complication.

    Keywords: Intervertebral disc, Minimally invasive, Intradiscal needle placement, Computed tomography, Dog
  • سارنگ سروری *، محمد ملازم، امیر رستمی، محمدرضا اسماعیلی نژاد، مرضیه خواجویی نژاد
    زمینه مطالعه
    بیماری های تولید مثلی از مهمترین و مخاطره برانگیزترین مشکلات ایگواناهای ماده می باشند. تخم ماندگی یکی از بیماری تولید مثلی می باشد که در این بیماری ایگوانای ماده در گذاشتن یک یاچند تخم دچار مشکل می شود،که اغلب نگهداری نامناسب این حیوانات در شرایط خانه علت اصلی این عارضه می باشد. تمایز حالات فیزیولوژی و پاتولوژی تولید تخم، نظیر تخم ماندگی در ایگوانا بسیار دشوار است و نیاز به مطالعات گسترده دارد.
    هدف
    در مطالعه حاضر ارزش تشخیصی دو تکنیک تصویربرداری رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی در عارضه تخم ماندگی در ایگوانای سبز مقایسه شده اند.
    روش کار
    از دو روش تصویربرداری تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال و اولتراسونوگرافی به عنوان روش های غیر تهاجمی و به منظور ارزیابی تخم ماندگی در ایگوانای ماده استفاده شد. اولتراسونوگرافی با رهیافت شکمی و در نماهای استاندارد صورت گرفت. حالت گماری های رادیوگرافی نیز به صورت پشتی-شکمی و جانبی بود.
    نتایج
    اولتراسونوگرافی اطلاعات بیشتر و دقیق تری نسبت به رادیوگرافی که شاید تنها در تشخیص حضور تخم های با پوسته کلسیفیه و بارداری ایگوانا مفید باشد، دراختیار می گذارد. تخم ها و فولیکول هایی با اکوژنیسیته و اندازه متفاوت، حاشیه های نامنظم تخم ها و مایع آزاد اکوژن درمحوطه شکمی نشانه هایی می باشد که در اولتراسونوگرافی ایگواناهای ماده متعاقب تخم ماندگی مشاهده می شود. از میان نشانه های اولتراسونوگرافی، مهم ترین و قابل اعتمادترین نشانه بیماری تخم ماندگی، وجود مایع آزاد اکوژن در حفره سلومی می باشد، در حالیکه رادیوگرافی قادر به نشان دادن این مایع در حفره سلومی ایگواناهای سبز تخم مانده نمی باشد. از بین دو نمای رادیوگرافی نیز، نمای پشتی-شکمی نسبت به نمای جانبی اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت تخم ها و فولیکول ها ارائه می دهد.
    نتیجه گیری نهایی: در مجموع در صورت مشکوک بودن به بیماری تخم ماندگی در ایگوانای سبز، اولتراسونوگرافی نسبت به رادیوگرافی قابل اعتمادتر است و محکم ترین نشانه نیز مشاهده مایع آزاد اکوژن در محوطه شکمی می باشد. درنهایت هردو روش اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دیجیتال به عنوان مکمل در تشخیص بیماری تخم ماندگی در ایگوانای ماده سبز توصیه می شود.
    کلید واژگان: رادیوگرافی, اولتراسونوگرافی, ایگوانای سبز, تخم ماندگی, اکوژنیسیته
    Mohammad Molazem, Amir Rostami, Mohammad Reza Esmaili Nejad, Marziyeh Khajooei Nejad, Sarang Soroori*
    BACKGROUND
    Reproductive diseases are among the most important life threatening problems in captive female iguanas. Egg binding is a reproductive disorder in which female iguana cannot lay one or more of its eggs, mainly caused by improper husbandry. Physiological and pathological process of egg production such as egg binding in iguanas has to be assessed more.
    Objectives
    In this study, diagnostic value of two modalities, radiography and ultrasonography, have been compared for evaluation of egg binding in green iguana.
    Methods
    In this study ultrasonography and digital radiography were used as non-invasive methods to evaluate and describe dystocia in captive female green iguanas. Ultrasonography was performed in ventral aspect of abdomen in two sagittal and transverse planes. While radiographic images were taken in both dorso-ventral (DV) and lateral projections.
    Results
    Ultrasonography provided more accurate and informative results than digital radiology. Radiography can be used to detect gravidity and presence of large eggs or follicles. Heterogeneous echogenic eggs or follicles, with different egg size, irregularity in egg borders and echogenic free fluid in celomic cavity were detected in egg-bound green iguanas. Among these ultrasongraphic evidences, the strongest sign was presence of echogenic free fluid in celomic cavity. However digital radiography is unable to delineate fluids in celomic cavity following egg binding in green female iguanas. Among two radiographic positioning, dorso-ventral view provides more information than lateral images.
    Conclusions
    In conclusion, when we encounter a female green iguana with clinical signs of egg binding, ultrasonography has more advantages than radiography, however both modalities can be informative
    Keywords: Radiography, Ultrasonography, Green iguana, Egg binding, Echogenicity
  • مولود داودی، امیر رستمی *، آذین توکلی، سارنگ سروری، علیرضا باهنر، آرش رحیمی
    زمینه مطالعه: از آنجایی که بسیاری از اقدامات دندان پزشکی با تولید حرارت سبب آسیب به بافت زنده پالپ می شوند، مطالعات متعددی جهت بررسی اثرات تخریبی حرارت تولیدی ناشی از تابش لیزر بر روی پالپ دندانی شده است.
    هدف
    در این مطالعه، تابش انرژی های متفاوت لیزر بر رشد دندانی با استفاده از سی تی اسکن مورد ارزیابی قرار گرفت.
    روش کار
    ده سر خرگوش نیوزلندی سفید به دو گروه تقسیم شدند. دندان گونه ای سوم فک بالا و اول پایین هر دو سمت راست و چپ برای اندازه گیری میزان رشد کوتاه شدند. بر این اساس در هر گروه دندان های گونه ای سمت چپ هر کدام مورد تابش لیزر با انرژی تابشی به ترتیب 3 و 5 وات و هر کدام به مدت 15 ثانیه قرار گرفتند.
    نتایج
    بررسی آماری اندازه طول دندان ها نشان داد که بین طول سومین دندان راست و چپ فک بالا در طول زمان اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (0. 012>P). در حالیکه تفاوت آماری معنی داری بین طول اولین دندان گونه ای سمت راست و چپ فک پایین در طول زمان وجود نداشت (0. 338=P). در تصاویر هر هفته، گروه 3 وات بین سمت راست و چپ تفاوتی در رشد دندانی در مقایسه با گروه 5 وات نداشت (0. 05<P). تنها در هفته چهارم این تفاوت بین دو گروه معنی دار بود (0. 047=P). نتیجه گیری نهایی: این مطالعه نشان داد که انرژی تابشی بالای لیزر می تواند بر روی رشد دندانی تاثیر بگذارد و با بالا رفتن انرژی تابشی اثرات کاهشی در رشد دندانی بیشتر خواهد شد
    کلید واژگان: سی تی اسکن, رشد دندانی, تابش لیزر, خرگوش, آسیب دمایی
    Moloud Davoodi, Amir Rostami *, Azin Tavakoli, Sarang Soroori, Alirezaا Bahonar, Arash Rahimi
    Background
    While many dental procedures induce pulpal damage by increase the temperature, this study was established to evaluate the thermally effect of different laser methods on pulp, oral soft and hard tissues.
    Objectives
    In this study, laser irradiation applied to measure how increased in power output can influence on dental pulp by using CT images.
    Methods
    Ten adult New Zealand white rabbits were divided into 2 groups receiving 3 and 5 watt for 15 second respectively on left side cheek teeth after shortening of third upper and first lower premolars. Right cheek teeth trimmed as well and served as control. CT scans were taken immediately after lasing and repeated every week for one month.
    Results
    The statistical analysis of dental measurements shows that teeth length of right and left third upper premolar was significantly different during time (P<0.012). While in first lower premolar there was no significant differences between right and left sides (P=0.338). In every week CT, group one showed no differences in right and left side in comparison to group two (P>0.05). Only third upper premolar in fourth week showed a significant difference between two groups (P=0.047).
    Conclusions
    laser radiation could influence on tooth growth in both groups. This study revealed that the higher laser power would have been more effective on reduction of growth rate of teeth. In addition, 3D CT scans could be an appropriate tools for dental growth investigation.
    Keywords: CT images, Dental growth, Laser irradiation, Rabbit, Thermal damage
  • علاء الدیراوی، داود شریفی*، سارنگ سروری، سعید بکایی، روشنک مختاری، علیرضا بشیری، حسین شاد، روح الله عیسی نژاد، داود فسخودی
    زمینه مطالعه: صفحه رشد مسئول افزایش طول در استخوان می باشد و آسیب به آن می تواند سبب بروز مشکلات شدید ارتوپدی شود.
    هدف
    هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات رادیوگرافی بعد از پیوند شدن بافت غضروفی تازه گوش پوشش داده شده با پلاسمای غنی از پلاکت و سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان آسیب صفحه رشد در بره است.
    روش کار
    نیمه قدامی در طول و به صورت تمام ضخامت از صفحه رشد اندام خلفی سمت راست به وسیله اره نوسانگر مخصوص استخوان برداشته شد و غضروف گوش که در همان زمان جراحی استخراج شده بود در محل آن به صورت اتولوگ در پانزده بره پیوند شد. متعاقبا حیوانات در سه گروه پنج تایی قرار داده شدند: گروه کنترل، گروه پلاسمای غنی از پلاکت و گروه سلول های بنیادی مزانشیمی. در زمان جراحی و شصت روز پس از آن، رادیوگراف از اندام های جراحی شده گرفته شد.
    نتایج
    از لحاظ بالینی همه بره ها به یک میزان علائم لنگش را نشان می دادند و بیشترین میزان مربوط به بعد از برداشت کست بود اما به مرور در گروه درمان بهبودی مشاهده شد که وزنگیری نرمال بعد از یک ماه نشان می داد. بسته شدن صفحه رشد در محل آسیب صفحه رشد تنها در گروه کنترل دیده شد که همراه با کوتاه شدن اندام و بدشکلی نبود. گروه بره های سلول های بنیادی مزانشیمی میزان خفیفی (0. 4b± 1. 4b) تشکیل پل استخوانی را در مقایسه با گروه پلاسمای غنی از پلاکت (0. 37ab± 1. 8) و گروه کنترل (a 0. 2±2. 8) نشان می دادند (0. 05>P). شصت روز بعد از جراحی گروه کنترل بطور معنی داری مینرالیزاسیون (a 0. 2±2. 8) را نشان می داد درحالی که مینرالیزاسیون کمتری در گروه های سلول های بنیادی مزانشیمی و پلاسمای غنی از پلاکت (b 0. 4± 1. 4 andا ab 0. 4± 2. 4) یافته شد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی و پلاسمای غنی از پلاکت می توانند کاملا در جلوگیری از تشکیل پل استخوانی و مینرالیزاسیون و همچنین همگرایی بافت پیوند شده در صفحه رشد موثر باشند.
    کلید واژگان: غضروف, صفحه رشد, سلولهای مزانشیمی, پلاسمای غنی از پلاکت, رادیوگرافی
    Alaa AlDirawi, Davood Sharifi *, Sarang Soroori, Saied Bokaie, Roshanak Mokhtari, Alireza Bashiri, Hosein Shad, Rouhoulah Esanejad, Davoud Faskhoudi
    Background
    Growth plate is responsible for bone elongation and its injury could result in severe orthopedic problems.
    OBJECTIVES
    This study was aimed to investigate the radiographic changes after transplanting the fresh autogenous ear cartilage impregnated with PRP and MSc in treatment of growth plate injury in lamb.
    METHODS
    Cranial half (½) in length in full depth of the right hind limb growth plate was resected with bone oscillator and was transplanted with autogenous fresh harvested ear cartilage at the time of surgery in all of the 15 male lambs. Subsequently they were divided into 3 subgroups of 5 lambs in each group, control, PRP and MSCs. Radiographs were obtained from operated limbs at surgery time and 60 post-operative.
    RESULTS
    Clinically, all lambs showed same lameness degree and mostly apparent after cast removal but gradually improved in the treated group which showed normal weight bearing after one month. Early physeal closure was seen in growth plate injured site only in control group without limb shortening or angular deformity. Lambs with MSCs showed mild bone bridge formation (1.4b ± 0.4b) as compared with PRP group (1.8 ± 0.37ab) and control group (2.8 ± 0.2 a) (P<0.05).On 60 days postoperatively control group showed significant mineralization (by 2.8±0.2a) while less mineralization was detected in MSCs and PRP groups (by 1.4± 0.4b and 2.4± o.4 ab).
    CONCLUSIONS
    This study showed that MSCs & PRP can quite effective in preventing bone bridge formation and mineralization besides convergence of the transplanted tissue into growth plate cartilage.
    Keywords: Cartilage, Growth plate, Mesenchymal cell, PRP, Radiography
  • سمیه داودی پور، علیرضا وجهی*، محمد ملازم، سارنگ سروری، مجید مسعودی فرد، امید زهتاب ور
    زمینه مطالعه: ذرات اکوژنیک مکررا در اولتراسونوگرافی محتویات مثانه گربه ها دیده می شوند، که غالبا به عنوان یافته های تصادفی ذکر می گردند. تاکنون مطالعه کاملی روی ماهیت ذرات اکوژن مثانه گربه ها در اولتراسونوگرافی انجام نگرفته است.
    هدف
    هدف از این مطالعه توصیف دقیق اولتراسونوگرافی ذرات اکوژن محتویات مثانه گربه ها و مشخص کردن رابطه بین یافته های اولتراسونوگرافی با آنالیز ادرار است.
    روش کار
    تعداد 30 گربه نژاد DSH بالغ، بررسی شدند. اولتراسونوگرافی مثانه انجام شد. میزان اکوهای موجود در مثانه به صورت کیفی به چهار دسته تقسیم شدند. حداقل mL 5 ادرار، به روش سیستوسنتر جمع آوری شد. آنالیز ادرار بر روی سدیمان ادرار انجام گرفت. آنالیز آماری داده ها انجام شد.
    نتایج
    در 19 مورد ذرات اکوژن مشاهده شد. در17 مورد از نمونه هایی که در آنها ذرات اکوژن مشاهده شد، این ذرات به صورت شناور و در 2 مورد به صورت غیرشناور بود. در آنالیز ادرار، از 19 موردی که ذره اکوژن در محتویات مثانه آن ها مشاهده شده بود، 9 مورد ذرات چربی، 2 مورد کریستال استورویت و 4 مورد هماچوری گزارش گردید. در 6 مورد از گربه ها که دارای ذرات اکوژن در محتویات مثانه بودند گلبول قرمز، ذرات چربی وکریستال در آنالیز ادرار گزارش نشده بود. میزان ذرات اکوژن مشاهده شده در مثانه با حضور گلبول قرمز، کریستال، ذرات چربی و لوکوسیت از نظر آماری معنی دار نبود (0. 05<P). نتیجه گیری نهایی: بر اساس این مطالعه بیشترین ذرات اکوژنی که در اولتراسونوگرافی محتویات مثانه گربه ها دیده شد می تواند مربوط به حضور ذرات چربی در ادرار باشد که منطبق با مطالعات پیشین است.
    کلید واژگان: گربه, ذرات اکوژن, فراصوت, آنالیز ادرار, مثانه
    Somayeh Davudypoor, Alireza Vajhi *, Mohammad Molazem, Sarang Soroori, Majid Masoudifard, Omid Zehtabvar
    Background
    Echoes are frequently observed in cat bladder contents through ultrasonography and often mentioned as incidental findings. No comprehensive study has been conducted so far on the precise echoes nature in the bladder contents ultrasonography in cats.
    OBJECTIVES
    The purpose of this study is to provide an accurate description of the cat bladder contents echoes and to specify the relationship between ultrasonographic findings and urinalyses.
    METHODS
    30 adult DSH cats were investigated. Bladder ultrasonography was performed. The numbers of echoes in the bladder were qualitatively divided into four classes. At least 5 ml of urine was collected with cystocentesis. Urinalysis was performed on the urine sediment. The statistical analyses were done.
    RESULTS
    Echoes were observed in 19 cases. The echoes were suspended in 17 of the cases, in those cases they were observed and clumped in 2 cases. Of the 19 cases where echoes had been observed in the bladder contents, 9 included oil droplets, 2 included struvite crystals and 4 included hematuria as reported in urinalysis. For 6 of the cats with echoes in the bladder contents, oil droplets, RBCs, and crystals were not reported in urinalysis. The number of echoes observed in the bladder in presence of RBCs, oil droplets, crystals, and leucocytes was not statistically significant (P>0.05).
    CONCLUSIONS
    Based on this study, most of the echoes observed in the ultrasonography of cats’ bladder contents can be associated with the presence of oil droplets in the urine, which is in accordance with previous studies.
    Keywords: Cat, Echoes, Ultrasound, Urinalysis, Urinary bladder
  • سارنگ سروری *، محمد ملازم، امیر رستمی، زهرا فردوسی زاده، روشنک مختاری
    زمینه مطالعه: بیماری های متابولیک استخوانی از بیماری های شایع در بین خزندگانی است که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند. تشخیص به موقع این بیماری ها در ایگوانا نقش مهمی در اقدام درمانی به هنگام و جلوگیری از عوارض غیر قابل برگشت آن ها خواهد داشت. از آنجا که بیماری های متابولیک استخوانی سبب کاهش دانسیته استخوان ها می شوند، فرض بر این است سی تی اسکن می تواند به عنوان یک روش مناسب برای تشخیص زودهنگام تغییرات ایجاد شده در تراکم استخوان استفاده شود.
    هدف
    این طرح با هدف ارائه محدوده عدد هانسفیلد استخوان ترابکولار و کورتیکال مهره های سینه ای و کمری با استفاده از سی تی اسکن در ایگوانای سبز سالم انجام شد که می تواند به عنوان رفرانس استفاده شود.
    روش کار
    تعداد 12 عدد ایگوآنای سبز سالم تهیه شد و با توجه به طول بدن به سه گروه تقسیم شدند. در مورد هر ایگوآنا اطلاعات کامل نحوه نگهداری و تغذیه در پرسشنامه هایی به همین منظور ثبت گردید. رادیو گراف های جانبی و پشتی- شکمی با استفاده از دستگاه رادیولوژی دیجیتال به منظور اطمینان از سلامت سیستم اسکلتی از هر ایگوآنا تهیه شد. برای اخذ سی تی اسکن حیوان به روش قنداق پیچ مقید شد. پس از اخذ توپوگرام، با کمک پروتکل استئو، تصاویر مقطعی با انتخاب تصادفی مهره های سینه ای و کمری گرفته می شد و ارزیابی دانسیته مهره ها بر روی تصاویر گرفته شده توسط نرم افزار پزشکی Syngo MMWP VE40A انجام شد. سپس آنالیز آماری داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS صورت پذیرفت.
    نتایج
    بر اساس نتایج این تحقیق، محدوده عدد هانسفیلد استخوان ترابکولار و کورتیکال مهره های سینه ای و کمری با توجه به طول بدن در ایگوانای سبز سالم ارائه شد. از آنجایی که تراکم استخوان کورتیکال مهره های کمری در هر سه گروه با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری داشتند و تنها متغیر طول بدن بر تراکم استخوان کورتیکال مهره های کمری تاثیر گذار بود. نتیجه گیری نهایی: از این پس می توان از استخوان کورتیکال مهره های کمری به عنوان رفرانس برای بررسی تغییرات زود هنگام دانسیته استخوانی در ایگواناهای ارجاعی استفاده کرد. سی تی اسکن می تواند یک جایگزین عالی برای تشخیص زود هنگام بیماری های متابولیک استخوانی در ایگواناهای سبز خانگی باشد.
    کلید واژگان: ایگوانای سبز, بیماری های متابولیک استخوانی, سی تی اسکن, دانسیتومتری, استخوان
    Sarang Soroori *, Mohammad Molazem, Amir Rostami, Zahra Ferdosizadeh, Roshanak Mokhtari
    BACKGROUND
    Metabolic bone disease is a common disease in the pet reptiles. Early diagnosis of this disease has an important role in the treatment and prevention from complications. Since metabolic bone diseases causes bone density to decrease, it is assumed the CT scan can be used as a suitable method to diagnosis early changes in the bone density.
    OBJECTIVES
    The aim of this study was providing a range of cortical and trabecular Hounsfield Numbers of thoracic and lumbar vertebrae in the healthy green iguana by the aid of computed tomography which can be used as a reference.
    METHODS
    Twelve healthy green iguanas were included in this study and based on the body length were divided into three groups. Complete information about maintenance including maintaining environment and nutrition conditions were recorded in questionnaires designed for this study. Lateral and dorsoventral radiographs were obtained using digital radiology to confirm the health of the skeletal system. To achieve CT plans, the animals were restricted by warping method. After obtaining topogram, with the aid of Osteo Protocol, cross sectional images were acquired from random thoracic and lumbar vertebrae. CT images were subsequently evaluated in Syngo MMWP VE40A Medical Software. The results were analyzed using SPSS statistic software.
    RESULTS
    According to statistic results, the mean Hounsfield Number of thoracic and lumbar vertebrae were presented due to the body length of the green iguana. Since the cortical bone density of lumbar vertebrae in all three groups varied meaningfully and only variable “body length” was considered influential on cortical mineral bone density of lumbar vertebrae. Cortical bone density of lumbar vertebrae can be used as a reference for detecting the early bone density changes in green iguana.
    CONCLUSIONS
    Computed tomography can be an excellent alternative for early detection of the MBD in pet green iguanas.
    Keywords: Green Iguana, Metabolic bone disease, CT scan, Densitometry, Bone
  • امیر توکلی، علیرضا وجهی*، محمد ملازم، سارنگ سروری، امیر رستمی، مهدی حسن خانی، داوود فسخودی
    زمینه مطالعه
    رادیوگرافی دیجیتال به تازگی در غالب مراکز تشخیصی دامپزشکی جایگزین روش های قدیمی رادیوگرافی شده است. هنوز مطالعه ای در خصوص بررسی و مقایسه رادیوگرافی دیجیتال و آنالوگ در تشخیص الگوی برونشیال ریوی در سگ صورت نگرفته است.
    هدف
    در این مطالعه رادیوگرافی دیجیتال و آنالوگ جهت تشخیص الگوی برونشیال در ریه سگ های سالم با هم مقایسه شدند.
    روش کار
    تعداد 45 قلاده سگ نژاد مخلوط به سه گروه سگ های بالای شش سال، بین دو تا شش سال و زیر دو سال تقسیم بندی شد. هر گروه شامل پانزده سگ بود که از هر کدام دو نمای خوابیده به راست و خوابیده به پشت رادیوگراف آنالوگ و دیجیتال تهیه شد و رادیوگراف ها توسط دو رادیولوژیست با سابقه ارزیابی شدند.
    نتایج
    یافته ها نشان داد هر دو رادیولوژیست در رادیوگراف های دیجیتال به طور معنی داری تعداد حلقه و خطوط ریل مانند بیشتری شمارش کرده اند. همچنین تعداد برونش قابل شمارش در رادیوگراف های آنالوگ و دیجیتال تهیه شده در حالت گماری خوابیده به راست، به طور معنی داری بیشتر از حالت گماری خوابیده به پشت بود. اگرچه در تصاویر حاصل از رادیوگرافی آنالوگ نیز برخی از مقاطع برونش در سگ های سالم قابل شمارش بود، ولی در رادیوگراف های حاصل از تکنیک دیجیتال به دلیل ارائه تصاویر بهینه، تعداد برونش های قابل شمارش بیشتر بود. این مطالعه نشان داد رادیوگرافی دیجیتال در مقایسه با رادیوگرافی آنالوگ، جهت مشاهده مقاطع طولی و عرضی برونش ها در ریه سگ های نرمال قابلیت بیشتری دارد.
    نتیجه گیری نهایی: ضروری به نظر می رسد که با توجه به گستردگی استفاده کنونی از رادیوگرافی دیجیتال در دامپزشکی، عدم کارایی مناسب طبقه بندی کنونی الگوهای ریوی در رادیوگرافی دیجیتال باید مورد توجه قرار گیرد.
    کلید واژگان: آنالوگ, الگوی برونشیال, دیجیتال, سگ, رادیوگرافی
    Amir Tavakoli, Alireza Vajhi *, Mohammad Molazem, Sarang Soroori, Amir Rostami, Mehdi Hassankhani, Davood Faskhoodi
    Background
    Analog radiography has been replaced with digital radiography for canine diagnostic imaging in many veterinary clinics. There is no data comparing these modalities in a veterinary clinical setting to detect bronchial pattern signs in dogs.
    Objectives
    In this study, computerized digital radiography (CR) and analog radiography were compared for diagnosis of bronchial pattern in dogs.
    Methods
    Forty-five healthy (based on clinical examination and history taking) mixed breed dogs were divided into 3 age groups: up to two, two-six and more than 6 years old. Each group contained fifteen dogs. DR and FSR in right to left lateral (RL) and ventrodorsal (VD) views were taken. Two expert radiologists interpreted the radiographs based on counting bronchial ring and tram line signs in a double blinded scheme.
    Results
    The statistical analysis of results, with Sign Test, shows that more bronchial ring and tram-like signs were counted with both radiologists using digital radiography. In addition, countable bronchial signs on right lateral position by digital and analog radiography were significantly more than in ventrodorsal view. In comparison with analog images, a greater number of bronchial ring and tram-like signs are associated with greater diagnostic confidence in digital modality.
    Conclusions
    This study shows superior ability of digital radiography for detecting details in thoracic radiography of normal dogs in comparison with analog radiography. Since digital radiography is getting to be more commonly used by veterinary practitioners, it is necessary to understand the shortcomings of current classification of pulmonary pattern approach in digital radiology.
    Keywords: Analog, bronchial pattern, digital, dog, radiography
  • یارا تمبرچی *، داریوش شیرانی، سارنگ سروری، مجید مسعودی فرد
    زمینه مطالعه
    یکی از مهمترین بیماری های قلبی در سگها، نارسایی دریچه ای بوده که به وسیله روش های کمک تشخیصی از قبیل فونوکاردیوگرافی(phonocardiography)، اکوکاردیوگرافی (echocardiography) و... قابل ارزیابی می باشند.
    هدف
    هدف از این مطالعه بررسی نارسایی های دریچه ای قلبی بوسیله دو تکنیک فونوکاردیوگرافی و اکوکاردیوگرافی و همچنین استفاده کاربردی از تکنیک فونوکاردیوگرافی در تشخیص نارسایی های دریچه ای قلبی می باشد.
    روش کار
    تعداد 180 قلاده سگ ارجاعی به بیمارستان حیوانات کوچک دانشکده دامپزشکی با سن بالای 5 سال مورد معاینه قرار گرفتند. از این تعداد، 30 مورد بیمار قلبی تشخیص داده شد که پس از سمع قلب و ضبط صدای سوفل (murmur)قلبی و بررسی آن بوسیله فونوکاردیوگرافی مورد معاینه اکوکاردیوگرافی انجام گرفت. بوسیله فونوکاردیوگرافی نوع عارضه دریچه ای و محل آن را مشخص کرده و پس از عمل اکوکاردیوگرافی یافته های حاصل از این دو تکنیک با هم مقایسه شد.
    نتایج
    در تمامی این 30 بیمار که صدای قلبی آنها ضبط و بررسی گردید، سوفل ها از نوع سیستولیک بوده و نارسایی دریچه میترال (mitral insufficiency)و عارضه برگشت خون(mitral regurgitation) از این دریچه تشخیص داده شد. پس از انجام اکوکاردیوگرافی، در 28 بیمار نارسایی دریچه میترال تایید شده که از این تعداد در یک بیمار علاوه بر نارسایی میترال، نارسایی دریچه سه لتی (Tricuspid insufficiency) و تنگی دریچه پولمونری(Pulmonary stenosis) نیز تشخیص داده شده است. در دو بیمار عارضه ای مبنی بر وجود هرگونه بیماری قلبی از جمله نارسایی دریچه ای دیده نشده است.
    نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه توصیه می شود به منظور تشخیص اولیه نارسایی دریچه ای و محل آن از تکنیک فونوکاردیوگرافی استفاده شود و به منظور تعیین روند بیماری و پیگیری پیشرفت عارضه، اکوکاردیوگرافی صورت گیرد.
    کلید واژگان: اکوکاردیوگرافی, فونوکاردیوگرافی, نارسایی دریچه ای
    Yara Tambrchi*, Dariush Shirani, Sarang Soroori, Majid Masoudifard
    Background
    One of the most important heart diseases in dogs is valvular insufficiency, which can be evaluated by diagnosis ways such as phonocardiography, echocardiography, etc.
    Objective
    The purpose of the current study was to evaluate of valvular insufficiencies with phonocardiography and echocardiography and using phonocardiography technique in detection of cardiac valvular disease in practice.
    Methods
    This survey was done on 180 five-year-old dogs which 30 of them had valvular insufficiency. They have been referred to radiology section and echocardiography technique was used after listening to heart sounds and recording heart murmur and surveying by phonocardiography. The type and location of valvular insufficiency was diagnosed by phonocardiography and then echocardiography was used, the results from both techniques was compared afterwards.
    Results
    In all of these 30 dogs, murmur was systolic and mitral insufficiency and mitral regurgitation were diagnosed by phonocardiography. using echocardiography, the mitral insufficiency was confirmed in 28 dogs, one of them has been diagnosed to have tricuspid inssufiency and pulmonary stenosis in addition to mitral insufficiency. In two cases no abnormality sign has been detected.
    Conclusions
    According to this study, it is recommended to use phonocardiography technique in order to pre-diagnose the valvular insufficiency, it's type and location and use echocardiography to determine the process of disease and control this progress.
    Keywords: echocardiography, phonocardiography, valvular insufficiency
  • محسن اسلامی، فرامرز قراگزلو، پیمان رحیمی فیلی، مهدی وجگانی، سارنگ سروری
    پروسموس الومبیس یک نقص مادرزادی با عامل نامشخص می باشد که در گاو، خوک، گوسفند و سگ گاها اتفاق می افتد. این نقص مادرزادی در هر دو جنس اتفاق می افتد. یک گوساله هلشتاین مرده که دارای نقص در قسمت های استخوانی و عضلانی سیستم حرکتی و دستگاه تناسلی خارجی بود به بیمارستان دام بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ارجاع داده شد. بررسی عکس های رادیولوژی و کالبدگشایی نشان داد که ستون مهره ها تا مهره اول کمری وجود داشته و مهرهای دوم تا پنجم، استخوان خاجی و مهرهای دمی وجود نداشتند. قسمت پشتی ناحیه کمری و خاجی فقط از بافت عضلانی و همبند تشکیل شده بود. دستگاه ادراری تناسلی دچار نقصهایی شامل عدم تشکیل تخمدان ها، رحم، واژن و لبه های خارجی فرج بوده، همچنین شریان نافی طرف راست هم وجود نداشت. روده های بزرگ و کوچک دارای ته کیسه های متعدد و مملو از مواد غذایی و مدفوع بودند. بیضه، کیسه بیضه و آلت تناسلی مشاهده نشد. همچنین میزنای به یک کیسه نازک مملو از مایعات اتصال داشت. یافته های آزمایشگاهی نشان دادند که، PH مایع جمع آوری شده 6 بوده و حاوی هموگلوبین، گلبول های سفید خون، باکتری و تعداد کمی گلبول های قرمز خون، کریستالهای اگزالات و سلول های اپیتلیال بود. به نظر می رسد که مایعات جمع آوری شده همان ادرار می باشد. این اولین گزارش از پروسموس الومبیس در یک گوساله هلشتاین دارای نقص های متعدد در محوطه بطنی در ایران می باشد.
    کلید واژگان: نقص مادرزادی, گوساله هلشتاین, پروسموس الومبیس, ستون فقرات
    Mohsen Eslami, Faramarz Gharagozlo, Peyman Rahimi Feyli, Mahdi Vodjgani, Sarang Soroori
    Perosomus elumbis is an occasional congenital anomaly of cattle, swine, sheep, and dogs with unknown etiology. This congenital abnormality occurs in both sexes. A dead Holstein calf characterized by musculoskeletal and external genitalia abnormalities was referred to the large animal hospital of University of Tehran. Radiographic evaluation and subsequent dissection revealed that the vertebral column was truncated at the level of first lumbar vertebra (L1). Moreover, L2-L5, sacrum and coccygeal vertebrae were absent. The dorsum of the lumbosacral region contained only soft tissues. Urogenital tract was incomplete, and it contained agenesis of the ovaries, uterine tubes, cervix, and vulva concurrent with unilateral umbilical artery agenesis. Small and large intestine contained blind-ended sacs. No testes, scrotum, and penis were found. The intact ureter was attached to a thin-walled fluid fill sac. The laboratory finding showed that the pH of the fluid was 6 and contained hemoglobin, white blood cells, bacteria, a few red blood cells, oxalate crystalline, and epithelial cells. It was concluded that the collected fluid was urine. This is the first report of perosomus elumbis in a Holstein calf having a lot of visceral abnormalities in Iran.
    Keywords: congenital abnormality, Holstein calf, perosomus elumbis, vertebral column
  • علیرضا وجهی، علی میرشاهی، محمدرضا مخبر دزفولی، مجید مسعودی فرد، عباس وشکینی، سارنگ سروری، احسان ترکی، محمد عزیززاده، عبدالجلیل غیادی
    اسب ترکمن یکی از قدیمی ترین و خالص ترین نژادهای اسب دنیا است. با این وجود اطلاعاتی در مورد پارامترهای اکوکاردیوگرافی داپلر این نژاد وجود ندارد. در این تحقیق اکوکاردیوگرافی داپلر با موج پالسی روی 42 راس اسب مسابقه ای ترکمن از لحاظ بالینی طبیعی با محدوده سنی 3 تا 15 سال انجام شد. هیچ عارضه قلبی در ارزیابی با مد روشنایی، مد حرکت و داپلر رنگی شناسایی نشد. پارامترها و اندیس‎های اکوکاردیوگرافی داپلر برای جریان خون دریچه میترال، تری کاسپید، ریوی و آئورت اندازه‎گیری شدند. سرعت جریان عبوری از دریچه سه لتی در طی مراحل پر شدن سریع (E) و انقباض دهلیزها (A) به ‎طور معنی‎داری از سرعت جریان عبوری از دریچه دو لتی طی این مراحل بیشتر بود (P<0.05). منحنی های طیفی داپلر اخذ شده از جریان خروجی آئورت و سرخرگ ریوی نشان داد که زمان پیش تخلیه آئورت به ‎طور معنی‎داری طولانی‎تر و زمان تخلیه آن کوتاهتر از سرخرگ ریوی بود (به ‎ترتیب،001/0=P و 028/0=P). زمان اخذ شده از شروع کمپلکس کیو آر اس تا شروع موج A برای جریان عبوری دریچه سه لتی، زمان پیش تخلیه سرخرگ ریوی و نسبت زمان پیش تخلیه به زمان تخلیه برای سرخرگ ریوی با سن همبستگی خطی مستقیم معنی‎دار داشتند. این مقادیر می‎تواند به عنوان مقادیر استاندارد و مرجع برای ارزیابی عوارض قلبی-عروقی در اسب های ترکمن مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: اکوکاردیوگرافی داپلر, داپلر موج پالسی, طبیعی, اسب ترکمن
    A. R. Vajhi, A. Mirshahi, M. R. Mokhber Dezfouli, M. Masoudifard, A. Veshkini, S. Sorouri, E. Torki, M. Azizzadeh, A. J. Ghiadi
    Turkmen horse is one of the oldest and purest breeds in the world، but there is no information on Doppler echocardiographic parameters in this horse. In the present study، pulsed-wave (PW) Doppler echocardiography was performed on 42 clinically normal 3- to 15-year-old racing Turkmen horses. No cardiac disease was detected with two-dimensional (2-D) real-time، M-mode، and colour flow mapping. Doppler echocardiographic parameters and indices of tricuspid، mitral، pulmonary and aortic flows were measured in this study. Tricuspid inflow velocities during rapid filling (E) and atrial contractions (A) were significantly higher than mitral inflow (P<0. 05). The Doppler waveforms، obtained from the aortic outflow، showed a significantly longer pre-ejection period (PEP) and shorter ejection time (ET) than the pulmonary artery waveforms (P=0. 001 and P=0. 028، respectively). The time taken from the onset of the QRS complex to the onset of the A wave for tricuspid flow، pulmonary PEP، and pulmonary PEP/ET، had a significant positive correlation with age. These values can be used as standard and reference values for evaluation of cardiovascular disorders in Turkmen horse.
    Keywords: Doppler echocardiography, Pulsed wave Doppler, Normal, Turkmen horses
  • سارنگ سروری، حمید قاسم زاده نوا، نیما سیاح، مریم اصغری کلیمی
    زمینه مطالعه
    بر اساس اطلاعات نویسندگان، در خصوص جمع شدن رحم به دنبال سقط جنین در سگ مطالعه سونوگرافی صورت نگرفته است.
    هدف
    بررسی روند جمع شدن رحم بعد از ایجاد سقط جنین بوسیله اولتراسونوگرافی.
    روش کار
    6 قلاده سگ در یک سوم آخر دوره آبستنی در یک مطالعه همزمان با ایجاد ایست قلبی در جنین بوسیله هدایت اولتراسوند تحت القاء سقط قرار گرفتند. بررسی اولتراسونوگرافی رحم از روز بعد از تایید سقط کامل تا جمع شدن کامل رحم و رسیدن رحم به اندازه ثابت در دو بررسی متوالی، ادامه یافت. در این بررسی، شکل، اکوژنیسیته بافت، اندازه ی رحم و همچنین لایه های آن و میانگین اندازه نواحی پلاسنتال و نواحی بین پلاسنتا مورد ارزیابی قرار گرفت.
    نتایج
    تصاویر اولتراسونوگرافی دلالت از آن دارد که دیواره رحم بعد از سقط، از نظر اکوژنیسیته شامل شش لایه ی متفاوت می باشد. این لایه ها در هفته اول بسیار واضح و متمایز از یکدیگر بودند و درفرآیند جمع شدگی رحم، از تمایزشان کاسته می شود. از روز اول بعد از سقط ناحیه پلاسنتال از لحاظ اندازه به میزان قابل توجهی (حدود 2 برابر)، بزرگتر از ناحیه بین پلاسنتا بود. در هفته اول بعد از سقط، میانگین ضخامت نواحی پلاسنتال cm31‎/0±11‎/2 و نواحی بین پلاسنتا cm20‎/0±12‎/1 در شاخ های رحم، مشاهده می شد. از هفته سوم به تدریج از تمایز بین این دو ناحیه و ضخامتشان کاسته شده و در دو هفته آخر جمع شدن رحم، این تمایز از بین رفته و قطر شاخ های رحم در تمام قسمت ها تقریبا یکسان شد. زمان جمع شدن کامل رحم سگ ها در این تحقیق در هفته های متفاوت (6، 8، 9، 10 و 13 هفته) رخ داد.
    نتیجه گیری نهایی: یافته های این مطالعه می تواند مبنایی جهت ارزیابی اولتراسونوگرافی ساختارهای غیرطبیعی در رحم بعد از سقط یا زایمان و همچنین برای تعیین زمان جمع شدن رحم در سگ باشد.
    کلید واژگان: سگ, سقط جنین, الترا سونوگرافی, جمع شدگی, رحم
    Background
    Based on our knowledge, there have been no ultrasonographic studies on uterine involution following induction of abortion in the bitch.
    Objectives
    To evaluate ultrasonographic features of uterine involution following induction of abortion.
    Methods
    In a concurrent study, pregnancy was terminated in 6 bitches in the third trimester of pregnancy by ultrasound guided induced fetal death. Ultrasonographic examination of the reproductive tract carried out after the day of complete abortion up to complete uterine involution, in which uterine dimensions were unchanged within two consecutive evaluations. Uterine shape, size, and echogenicity as well as wall layering were evaluated in ultrasonographic evaluations, and mean values were measured in both placental and interplacental regions.
    Results
    Ultrasonographic features revealed that, uterine wall is detected on ultrasound images having six different layers on the basis of its echogenicity. Wall layering was very explicit and distinct within the first week after abortion and lost its distinction in the course of uterine involution. On the day after abortion, placental regions measured approximately twice the size of the uterus in interplacental areas. In the first week, the mean values of the placental and interplacental thickness were 2.11±0.31cm and 1.12±0.20 cm respectively, measured in uterine horns. After the third week, the placental and interplacental regions lost their distinction and thickness. In the last two weeks, uterine horns were almost equal in dimension in every part. The time of complete involution varied amongst these 6 different bitches, being in the 6th, 8th, 9th, 10th, and 13th week after the induction of abortion.
    Conclusions
    The findings of this study could be a basis for ultrasonographic evaluation of abnormal uterine structures and also detection of uterine involution time after abortion or parturition.
    Keywords: ultrasonography, bitch, involution, uterine, abortion
  • سید احمد مدنی، علی حاتم خانی، سارنگ سروری
    سابقه
    یک قطعه مینای معمولی (اکریدوترس تریستیس) با علائم شدید دپرسیون پیش رونده، بی اشتهایی و ناتوانی، و با تاریخچه دو ماهه درگیری با پودودرماتیت متوسط ارجاع داده شد.
    یافته های بالینی: بزرگ شدگی کبد به صورت بالینی و با کمک رادیولوژی تشخیص داده شد. ساعاتی پس از مراجعه، پرنده تلف شد. آزمایشات تشخیصی: بزرگ شدگی کبد همراه با تغییر رنگ زرد تا قهوه ای آن طی معاینات پس از مرگ مشاهده گردید. پس از مطالعات بافت شناسی، لیپیدوز کبدی به عنوان مهمترین ضایعه تشخیص داده شد.
    ارزیابی نهایی: احتمالا سوء مدیریت در نگهداری این پرنده شامل تغذیه با جیره دارای انرژی زیاد، همراه با نگهداری پرنده در قفس بسیار کوچک و فراهم نمودن تنها یک چوب زیر پا با کیفیت پایین، در نتیجه محدود نمودن تحرک پرنده و وقوع پودودرماتیت ناشی از این وضعیت، موجب مستعد شدن به این اختلال متابولیک شده است. با توجه به گونه پرنده، فراهم نمودن جیره و محل نگهداری مناسب برای داشتن پرنده خانگی سالم ضروری به نظر می رسد که این مساله گاهی از سوی صاحبان بی اطلاع یا بی دقت این پرندگان، نادیده گرفته می شود.
    کلید واژگان: مینای معمولی, اکریدوترس تریستیس, لیپیدوز کبدی, پودودرماتیت
    Seyed Ahmad Madani, Ali Hatam Khani, Sarang Soroori
    An adult common mynah (Acridotheres tristis) was presented with severe signs of progressive depression, anorexia, debilitation, and also a history of moderate pododermatitis for the last two months. Hepatomegally was diagnosed clinically and radio-logically. The bird died a couple of hours after referral. Postmortem examination revealed typical liver enlargement with yellowish brown discoloration. Diffused hepatocytes fatty degeneration was demonstrated in histopathology and hepatic lipidosis was diagnosed as the main lesion in the liver. Providing a very small enclosure and a single low quality perch with minimal activity opportunity led to pododermatitis. Subsequent further activity restriction and feeding a high energy diet to the bird were possibly the triggers of this metabolic disorder. Regarding the bird species, providing appropriate diet and enclosure are essential for having healthy pet birds, and is often ignored by negligent or uninformed owners.
    Keywords: pododermatitis., Acridotheres tristis, common mynah, hepatic lipidosis
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر سارنگ سروری
    دکتر سارنگ سروری
    دانشیار گروه جراحی رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال