یافته های سی تی اسکن اختلالات مفصل فکی-گیجگاهی در سگ ها و گربه ها

مفصل فکی- گیجگاهی به اختصارTMJ نامیده می شود. این مفصل دو طرفه در همه گونه های پستانداران با ارتباط بین زایده کندیلار فک پایین و مندیبولارفوسا استخوان گیجگاهی ایجاد می شود. این مفصل سینوویالی و حاوی دیسک فیبروکارتیلاژی است. اختلالات این مفصل در جوش و حرکاتTMJ و همچنین فک تاثیر می گذارد. مفصل TMJ را می‎توان توسط رادیوگرافی ارزیابی کرد ولی بین روش های تصویربرداری، سی تی اسکن برای بررسی این مفصل ارجحیت دارد. زیرا این تصاویر در مقایسه با تصاویر رادیوگرافی، بدون روی هم افتادن ساختارها، ترسیم بهتری از بافت ها را نشان می دهند و نهایتا ارزیابی دقیق تری از مفصل فکی- گیجگاهی را ارایه می دهند.

مطالعه حاضر با هدف ارایه آماری دقیق از اختلالات TMJ و بررسی شیوع آن ها بر اساس یافته های سی تی اسکن در سگ و گربه می باشد.

روش کار: 

در مطالعه حاضر تصاویر سی تی جمجمه 265 مورد گربه و سگ (102 گربه و 163 سگ) مورد بررسی قرار گرفت. 59 مورد (38 گربه و 21 سگ) دارای اختلالات مفصل فکی- گیجگاهی بودند. اطلاعات جنس، نژاد، سن و عارضه کیس های دارای اختلالاتTMJ به تفصیل بیان و مورد ارزیابی قرار گرفت.

در تصاویر سی تی اختلالات استیوآرتروز، شکستگی، دررفتگی (کامل و ناقص)، آنکیلوز، استیوکندروز، دیسپلازی و همچنین استیومیلیت مشاهده گردید.

نتیجه گیری نهایی: 

مطالعه حاضر نشان داد با این که تعداد کل سگ ها بیشتر از گربه ها بودند اما درصد ابتلا به عوارض مفصل فکی- گیجگاهی در گربه ها بیشتر از سگ ها می باشد. بیشترین فراوانی اختلالات در گربه ها و سگ ها عارضه شکستگی و بعد از آن، عارضه دررفتگی (کامل و ناقص) می باشند و پس از این دو عارضه، استیوآرتروز بیشترین فراوانی را نشان داد. پس از این عوارض در رتبه بعدی از نظر فراوانی در گربه ها، عارضه آنکیلوز و بعد از آن عارضه استیومیلیت مشاهده شد. همچنین در سگ ها عارضه استیوکندروز و عارضه دیسپلازی و بعد از آن عارضه آنکیلوز در رتبه های بعدی قرار گرفتند.