به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سعید خالدیان

  • سعید خالدیان، اسماعیل عبدالله زاده*، زینب رحیمی، علی گودرز تله جردی، میترا رضایی، یوسف خالدیان
    مقدمه

    میزان مرگ ومیر در اثر عفونت لیستریایی بالاست و تا 30 درصد نیز گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر جمع بندی اطلاعات منتشرشده در خصوص منابع غذایی آلوده به لیستریا مونوسیتوژنز و ارائه راهکارهای مناسب به منظور کنترل این پاتوژن در مراکز عرضه، کشتارگاه ها و مراکز فراوری است.

    روش کار

    در تحقیق حاضر، شیوع لیستریا مونوسیتوژنز در مواد غذایی مختلف (فراورده های شیلاتی و آبزیان، گوشت قرمز، طیور و لبنیات) از سال 1390 تا 1402 بررسی و ارائه شد. مجموعا 61 تحقیق قابل قبول در مطالعه حاضر دخیل شد. پس از انتخاب منابع علمی دارای کیفیت، نتایج کلیدی آن ها شامل میزان شیوع لیستریا مونوسیتوژنز، نحوه کشت، نوع نمونه و محل نمونه برداری استخراج شد.

    یافته ها

    لیستریا مونوسیتوژنز در انواع محصولات گوشتی و لبنی شیوع دارد. مصرف غذاهای خام و نیم‏پخته آلوده به مدفوع حیوانی و انسانی و تماس مستقیم با مدفوع می تواند باعث ایجاد عفونت لیستریایی در انسان شود. لیستریا مونوسیتوژنز به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین، آمپی سیلین، پنی سیلین و جنتامایسین حساس است و می توان از این آنتی بیوتیک ها برای درمان استفاده کرد.

    نتیجه گیری

    در مطالعات انجام شده، به میزان کمتری به اهمیت مراکز سنتی عرضه مواد غذایی پرداخته شده است. لذا، می‏بایست ارگان‏های نظارتی استانداردهای مناسبی برای کنترل این پاتوژن تدوین و اعمال کنند. پایش منظم و دوره ای مواد غذایی و ارائه آموزش های لازم به مردم در خصوص نحوه پیشگیری از مسمومیت های غذایی می تواند نقش موثری در کاهش لیستریوزیس داشته باشد.

    کلید واژگان: لیستریا مونوسیتوژنز, مواد غذایی, غذا زاد, مقاومت آنتی بیوتیکی
    Saeed Khaledian, Esmail Abdollahzadeh*, Zeynab Rahimi, Ali Godarz Talejerdi, Mitra Rezaie, Yosef Khaledian
    Introduction

    Mortality rate of Listeria infection is high and has been reported to be up to 30%. In this regard, the present study aimed to provide more information about food sources contaminated with the Listeria monocytogenes and offer suitable strategies to control this pathogen in supply centers, slaughterhouses, and processing centers.

    Method

    Results of investigations on the prevalence of L. monocytogenes in food (seafood and aquatic products, red meat, poultry, and dairy products) during 2010-2023 were reviewed. In total, 61 acceptable studies were involved in the present research. After the selection of papers, their key results were extracted, including the prevalence of Listeria monocytogenes, cultivation method, sample type, and sampling location.

    Results

    Listeria monocytogenes is prevalent in all types of seafood products, red meat, poultry, dairy products, and vegetables, as well as ready-to-eat and ready-to-cook foods. Consuming raw and undercooked foods contaminated with animal and human feces and direct contact with feces can cause Listeria infection in humans. L. monocytogenes is sensitive to amoxicillin, ampicillin, penicillin, and gentamicin antibiotics; therefore, these antibiotics can be used for listeriosis treatment.

    Conclusion

    In previous studies, the importance of traditional meat and dairy supply centers in L. monocytogenes transmission has been addressed to a lesser extent. It can be concluded that appropriate standards should be developed and applied to control this food pathogen by regulatory systems. In addition, regular and periodic monitoring of food products and providing necessary training to people about how to prevent food poisoning can play an effective role in reducing listeriosis.

    Keywords: Antibiotic Resistance, Food, Foodborne, Listeria Monocytogenes
  • سارا بصیری*، کرامت اساسی، حمیدرضا هاشمی تبار، سعید خالدیان، سید شهرام شکرفروش

    این تحقیق به منظور مقایسه ی حساسیت روش های پلیت هفت گانه و کیت تجاری در تشخیص آنتی بیوتیک ها در شرایط آزمایشگاهی و لاشه ی طیور انجام شد.  در مرحله ی اول غلظت های مختلف پنج آنتی بیوتیک پرکاربرد در پرورش طیور، تهیه و حساسیت هر دو روش در تشخیص آن ها مورد بررسی قرار گرفت.  در مرحله ی بعد، جوجه های گوشتی 20روزه پس از طی دوره ی تطبیق پذیری و تغذیه با جیره ی پایه ی فاقد آنتی بیوتیک، به 5 گروه تقسیم و تحت تجویز دوزهای درمانی آنتی بیوتیک های اکسی تتراسایکلین، انروفلوکساسین، فلورفنیکل و فسفومایسین از طریق آب آشامیدنی قرار گرفتند و یک گروه نیز به عنوان کنترل در نظر گرفته شد.  روز قطع آنتی بیوتیک (روز صفر) و روز های 1، 2، 3، 4، 5 و 6 پس از آن، از هر گروه، 3 جوجه ذبح شدند و از عضله ران، کبد و کلیه نمونه برداری شد و وجود باقی مانده ی آنتی بیوتیکی در آن ها با دو روش ذکر شده مورد ارزیابی قرار گرفت.  نتایج نشان داد که حساسیت کیت تجاری در تشخیص بقایای آنتی بیوتیک های مورد بررسی در شرایط آزمایشگاهی بیشتر از لاشه طیور است.  در روش پلیت هفت گانه، قابلیت تشخیص باقیمانده ها در کبد و کلیه بیشتر بود.  کیت تجاری تنها تا 24 ساعت پس از قطع دارو قادر به تشخیص بود و پس از آن تقریبا همه ی نمونه ها را منفی تشخیص داد.  پلیت هفت گانه تا سه روز پس از قطع دارو اکثر نمونه ها را مثبت تشخیص داد.  این تحقیق نشان داد که کارآیی روش پلیت هفت گانه بیش از کیت تجاری می باشد و به منظور افزایش کارایی در لاشه مرغ، ، پیشنهاد می شود این روش بر روی کبد و کلیه چهار لاشه از هر گله انجام شود (جمعا 8 نمونه) و در صورت مثبت شدن حداقل چهار نمونه، گله از نظر بقایای آنتی بیوتیک مثبت در نظر گرفته شده و به منظور تایید نمونه ها، از روش HPLC استفاده گردد.

    کلید واژگان: پلیت هفت گانه, کیت تجاری, بقایای آنتی بیوتیکی, جوجه های گوشتی
    Sara Basiri *, Keramat Asasi, Hamidreza Hashemitabar, Saeed Khaledian, Seyed Shahram Shekarforoush

    This study was performed to compare the sensitivity of seven plate methods and commercial kits for the detection of antibiotics in vitro and in poultry carcasses. In the first step, different concentrations of five commonly used antibiotics in poultry breeding were prepared and the sensitivity of both methods in antibiotic residue detection was evaluated. Subsequently, 20 days old broilers were divided into 5 groups. After an adaptation period and feeding non-antibiotic diet, groups were treated with therapeutic doses of Oxytetracycline, Enrofloxacin, Florfenicol, and Fosfomycin through drinking water. One group was considered as a control. At antibiotic discontinuation day (day 0) and days 1, 2, 3, 4, 5, and 6 thereafter, 3 chicks from each group were slaughtered and thigh muscle, liver and kidney were sampled and residual antibiotics were evaluated by both methods. The results showed that sensitivity of commercial kits was higher in in-vitro condition than that of poultry carcass. In the seven plate method, the residuals were more detectable in the liver and kidney. The commercial kit was able to detect antibiotics only up to 24 hours, after which almost all specimens were negative. The seven plate method was positive for most of the specimens up to three days after discontinuation.  This study showed that the efficacy of the seven-plate method was more than commercial kits, and in order to increase the efficiency of detection methods, it is recommended to perform it on the liver and kidney of four carcasses from each herd (total of 8 samples). If at least four samples are positive, the herd is considered as infected and the HPLC method is used to confirm the specimens.

    Keywords: Seven plate, Commercial kit, Antibiotic residue, broilers
  • ارزیابی بیماری عضله سبز در جوجه های گوشتی
    سعید سیفی، سعید خالدیان
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال