به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سعید قائینی

  • رشاد صلواتی*، محمدرحمان رحیمی، صلاح الدین احمدی، سعید قائینی
    سابقه و هدف

    اختلال یا عملکرد نکردن جزایر پانکراس، عامل کلیدی برای پیشرفت وضعیت دیابت است. با توجه به آثار مفید تمرین هوازی و نقش محافظتی ویتامین D3 در کاهش اختلال های متابولیک ازجمله بیماری دیابت، هدف از مطالعه حاضر بررسی آثار تمرین های هوازی و مکمل ویتامین D3 و برهم کنش آنها بر مورفولوژی جزایر پانکراس و شاخص مقاومت به انسولین در رت های القاء شده به دیابت نوع 2 توسط رژیم پرچرب- استرپتوزوتوسین بود.

    روش کار

    در این مطالعه تجربی تعداد 40 سر موش صحرایی (رت) نر نژاد ویستار در این آزمایش مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد هشت عدد به عنوان گروه کنترل نرمال (C) در نظر گرفته شد و با رژیم غذایی استاندارد تغذیه شدند. برای القای دیابت نوع 2 سایر موش ها (32 رت) به مدت شش هفته تحت تجویز رژیم غذای پر چرب (HFD) و سپس تزریق تک دوز داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) 40 میلی گرم به ازای گیلوگرم وزن بدن قرار گرفتند. موش های دیابتی به چهار گروه مساوی: دیابتی (DC)، تمرین هوازی (DE)، مکمل دهی با ویتامین D3 (DD3)، تمرین های هوازی + مکمل دهی با ویتامین D3 (DD3E) تقسیم شدند. تمرین هوازی پنج بار در هفته و دویدن بر روی تردمیل بود. مکمل ویتامین D3 یک بار در هر هفته به صورت تزریق داخل صفاقی به میزان 10000 واحد بود. سطوح انسولین پلاسما و گلوکز ناشتا مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی بونفرونی انجام شد. مقادیر به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شده و سطح معنا داری (05/0 > P) در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    دیابت نوع 2 منجر به کاهش تعداد و اندازه جزایر پانکراسی شد. هر دو مداخله تمرین و مکمل ویتامین D3 سطح و تعداد جزایر پانکراس را افزایش داد، در مقایسه با گروه دیابتی (0/16 ± 8/48) مقاومت به انسولین در هر سه گروه مداخله؛ DE (51/ 0± 3/99)، DD3 (0/32 ± 5/15) و DD3E(0/30 ± 3/80) کاهش معنا دار نشان داد (0/0001 > P). همچنین در گروه مداخله DD3E، سطوح انسولین (0/03 ± 0/25) و گلوکز (26/58 ± 0/277) پلاسمای ناشتا در مقایسه با گروه DC به صورت معنا داری کمتر بود (0/0001 > P).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد تمرین های هوازی و مکمل دهی ویتامین D3 و اثر تداخلی آنهادر موش های صحرایی دیابتی نوع 2 القاء شده توسط رژیم پرچرب-استرپتوزوتوسین سبب کاهش شاخص مقاومت به انسولین و افزایش اندازه و تعداد جزایر پانکراس می شود.

    کلید واژگان: دیابت نوع 2, جزایر پانکراس, تمرین های هوازی, ویتامین D3, مقاومت به انسولین
    Rashad Salavati*, Mohammadrahman Rahimi, Slahadin Ahmadi, Saeed Ghaeeni
    Background and Aim

    The dysfunction of pancreatic islets plays a crucial role in the development of diabetes. Considering the positive effects of aerobic training and the protective role of vitamin D3 in reducing metabolic disorders, including diabetes, this study aimed to investigate the impact of aerobic training and vitamin D3 supplementation and their interactions on pancreatic islet morphology and insulin resistance index in type 2 diabetes rat model induced by high-fat diet (HFD) and low-dose streptozotocin (STZ).

    Methods

    In this experimental study, 40 male Wistar rats were randomly assigned to non-diabetic included in this experiment. Eight rats were assigned to the normal control group (C) and fed a standard diet. To induce type 2 diabetes, the remaining rats (n = 32) were fed a HFD for 6 weeks, followed by a single intraperitoneal (i.p.) injection of streptozotocin (STZ) at a dose of 40 mg per kilogram of body weight. Diabetic rats were divided into four equal groups: diabetic (DC), aerobic training (DE), vitamin D3 supplementation (DD3), and aerobic training combined with vitamin D3 supplementation (DD3E). Aerobic training consisted of treadmill running five times a week. Vitamin D3 supplementation involved a weekly i.p. injection of 10,000 units. Plasma insulin and fasting glucose levels were measured. Statistical analyses were performed using One-way ANOVA followed by Bonferroni's post-hoc comparisons tests. Values are reported as mean ± SD and the level of significance has been considered at (p < 0.05).

    Results

    Type 2 diabetes resulted in a reduction in the number and size of pancreatic islets. Both aerobic training and vitamin D3 supplementation increased the level and number of pancreatic islets, compared with the diabetic group (8.48 ± 0.16) insulin resistance in all three groups of DE (3.99 ± 0.51), DD3 (5.15 ± 0.32) and DD3E (3.80 ± 0.30) showed a significant reduction (p˂0.0001). Additionally, in the intervention group DD3E, the fasting plasma insulin (0.25 ± 0.03) and glucose (277 ± 26.58) levels were significantly lower compared to the DC group (p ˂ 0.0001).

    Conclusion

    It seems that based on the results of this study, aerobic training and vitamin D3 supplementation, as well as Their Interaction, led to a reduction in insulin resistance index and an increase in the size and number of pancreatic islets in type 2 diabetic rats induced by high- fat diet and streptozotocin.

    Keywords: Type 2 Diabetes, Pancreatic Islets, Aerobic Exercises, Vitamin D3, Insulin Resistance
  • لیلا فرهادی*، سعید صادقی بروجردی، سعید قایینی
    زمینه و هدف

     تعداد نسبتا کمی از افراد دارای معلولیت به‌طور منظم در ورزش شرکت می‌کنند. دلایل این نابرابری طیفی از عوامل فردی و اجتماعی و محیطی بوده که در مطالعات و گزارش‌های متعددی شناسایی شده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی مولفه‌های موثر بر مشارکت افراد دارای معلولیت جسمی‌حرکتی در فعالیت‌های ورزشی بود.

    روش‌بررسی

    روش تحقیق از نوع کیفی بود و به‌روش تحلیل مضمونی انجام شد. جامعه مشارکت‌کنندگان را تمامی معلولان جسمی‌حرکتی، کارشناسان و مسیولان سازمان‌ها و هییت‌های ورزشی و نیز سایر ارگان‌های مرتبط با معلولان تشکیل دادند و افرادی انتخاب شدند که دارای تجربه زیسته در این حوزه بودند. نمونه‌گیری در این تحقیق به‌‌روش هدفمند و دردسترس انجام شد و نمونه‌گیری تا رسیدن به اشباع نظری ادامه پیدا کرد. ابزار گردآوری داده‌‌ها مصاحبه عمیق بود. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های مصاحبه با استفاده از تکنیک کدگذاری تا رسیدن به ترسیم شبکه مضامین و نرم‌افزار ان‌ویوو نسخه 10 صورت گرفت.

    یافته‌ها

    در این پژوهش استخراج شش مضمون و چهارده زیرمضمون انجام گرفت. تبلیغات، امکانات و تجهیزات برای جذب، حامی مالی، حمایت همه‌جانبه و نقش سازمان‌ها به‌عنوان شش مضمون شناخته شد.

    نتیجه‌گیری

    باتوجه به نتایج حاصل از پژوهش می‌توان نتیجه‌گیری کرد، عوامل متعددی ازجمله عوامل اجتماعی، زیربنای فرهنگی، اقتصادی و وجودنداشتن تجهیزات و امکانات ورزشی در مشارکت معلولان در فعالیت‌های ورزشی نقش دارد. وجود مشکلات اقتصادی، حمایت‌نکردن سازمان‌‌های ورزشی از ورزش معلولان و ناتوانی آن‌ها در خرید تجهیزات ورزشی و فراهم‌کردن امکانات بر دامنه‌ این مشکلات می‌افزاید.

    کلید واژگان: افراد با معلولیت جسمی حرکتی, جذب افراد با معلولیت, مشارکت افراد دارای معلولیت, حامی مالی, تبلیغات
    *Farhadi L, Sadeghi Broujerdi S, Ghaeeni S
    Background & Objectives

    People with physical disabilities are part of the active resources in our society and can prove their competencies in the country's service in various fields. According to the principle of equal opportunity and impartiality, everyone has the right to influence society based on his or her potential and abilities. Sport is one of the activities that can introduce the disabled to society and express their current and future needs and situation. Through sports, people with disabilities can interact with other people with disabilities and have a more significant and prominent presence in society. People with disabilities are often sedentary, so they are more likely to lose the function of a healthy part of their limbs due to inactive limbs; that limb may also be damaged. Therefore, space and facilities should be provided for disabled people to efficiently do their favorite sport. Given that a relatively small number of people with disabilities regularly participate in sports, the reasons for this inequality are a range of individual, social, and environmental factors identified in numerous studies and reports. This study aimed to identify the effective components of participating people with physical disabilities in sports activities.

    Methods

    The present study was qualitative and exploratory research using content analysis. The study participants were physically and mentally disabled people, experts in this field, and officials from federations and sports delegations. A purposive sampling method was performed to choose the participants for holding interviews that were performed with 14 interviews until theoretical data saturation. The research tool was a semi-structured interview with experts. At this stage, data collection was done by the qualitative data collection method. After the interviews, the effective components in the participation of the physically disabled in sports activities were identified and analyzed through content analysis. The retest reliability of this research is 80%. The reliability of the coding was confirmed because the reliability rate was more than 60%. To analyze the interview data, NVivo software version 10 was used. To identify the research components, data coding was continued until the selective coding stage.

    Results

    After the interview, the data from the interviews were coded by the thematic analysis method in three stages of creating basic concepts, subtopics, and themes. In the first coding stage, the researcher tries to identify the hidden concepts by reviewing the collected data set. The purpose of creating the basic concepts is to break down the collected data set into the smallest possible conceptual components. The second step is to create subtopics for each research question. The purpose of this stage is to establish a relationship between the themes produced in the stage of basic concepts. In the subtheme creation phase, the code generated in the previous step was rewritten in a new way to make connections between the codes. Subtopics lead to the creation of themes, and all similar codes are grouped. After analyzing the interview data by NVivo 10 software, we obtained the main topics, including the role of media and advertising, facilities and equipment, the role of federations and institutions, coach knowledge, and comprehensive support, the researcher began to draw the network. The extracted themes step was accompanied by the researcher's interpretation and the number of sources and references to each topic in the software. This means that the high number of repetitions of sources and references in each subject will be the researcher's criteria in the selection.

    Conclusion

    According to the study's results, several factors, including social factors, cultural and economic infrastructure, and lack of equipment and sports facilities in participating people with disabilities in sports activities, have a significant role in the participation of people with disabilities in sports activities. Also, people's attitude to disability in society has led to a lack of enthusiasm and participation in sports activities. The existence of many economic problems, lack of support from sports federations for the disabled, and inability to purchase sports equipment and provide facilities add to the scope of these problems.

    Keywords: People with physical disabilities, Attracting people with disabilities, Participation of people with disabilities, Sponsor, Advertising
  • مینا احمدی کاکاوندی، داریوش شیخ الاسلامی وطنی *، سعید قایینی
    ورزش تاثیرات مفیدی بر سلامت مغز دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی با شدت های مختلف بر سطوح سرمی BDNF، Claudin11 و فاکتورهای عملکردی در بیماران MS بود. 30 زن مبتلا به MS (میانگین سنی 8/1±1/36 سال) به روش هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه تجربی 1 (انجام تمرینات مقاومتی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه، با شدت %60 1RM) ، گروه تجربی 2 (انجام تمرین با شدت %85 1RM) و گروه کنترل (بدون برنامه تمرینی منظم) تقسیم شدند. خون گیری در دو نوبت (48 ساعت قبل از اولین و بعد از آخرین جلسه تمرینی) انجام گرفت. نتایج اندازه گیری ها به روش الایزا و به کمک تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که پس از دوازده هفته، سطوح سرمی BDNF در هر دو گروه تجربی نسبت به پیش آزمون افزایش معناداری یافت (001/0P=). این افزایش در گروه تجربی 1 نسبت به گروه کنترل نیز معنادار بود (002/0P=). همچنین سطوح سرمی Claudin11، استقامت عضلانی و تعادل در گروه های تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش و خستگی کاهش معناداری یافت (001/0P=). این تغییرات در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل نیز معنادار بود. علاوه بر بهبود تعادل، خستگی و استقامت عضلانی، یافته های حاضر نشان داد تمرینات مقاومتی موجب افزایش سطوح Claudin11 می شود که فاکتور مهمی در تشکیل غلاف میلین رشته های عصبی است. همچنین افزایش سطوح BDNF که نقش اساسی در توسعه، نگهداری و ترمیم سیستم عصبی دارد، مشاهده شد. علاوه بر این تمرینات مقاومتی با شدت متوسط در بیشتر موارد تاثیراتی مشابه با تمرینات با شدت بالا داشت.
    کلید واژگان: تمرین مقاومتی, فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز, مولتیپل اسکلروزیس
    mina ahmadi kakavandi, Dariush Sheikholeslami Vatani *, saeed ghaeeni
    Training has beneficial effects on the health of brain. The aim of this study was to evaluate the effect of resistance training with different intensities on serum levels of BDNF, Claudin11, and functional factors in MS patients. 30 women with MS (mean age 36.1 ± 1.8 years) were selected purposively, and were randomly divided into 3 groups: experimental 1 (resistance training with an intensity of 60% 1RM for 12 weeks, 3 sessions per week), experimental 2 (training with an intensity of 85% 1RM) and control (without regular training). Blood samples were collected in two steps (48 hours before the first training session and after the last training session). Results of the ELISA method and ANOVA with repeated measures showed that after 12 weeks, serum levels of BDNF in both experimental groups increased significantly compared with the pretest (P=0.001). This increase was also significant in experimental 1 group compared with the control group (P=0.002). Also, serum levels of Claudin11, muscle endurance and balance increased significantly in experimental groups in posttest compared with the pretest while fatigue decreased significantly (P=0.001). These changes were significant in experimental groups compared with the control group. These findings showed that resistance training improves balance, fatigue and muscle endurance and increases levels of Claudin11 which is an important factor in the development of myelin sheath of nerve fibers. Also, an increase in BDNF levels which play a vital role in developing, maintaining and restoring nervous system was observed. In addition, in most cases, moderate intensity resistance training had an effect similar to high intensity training.
    Keywords: brain-derived neurotrophic factor, Multiple Sclerosis, resistance training
  • هیمن محمدی*، سعید قایینی، غزال محمدی
    هدف
    اغلب شروع تمرینات با شدت و بار زیاد در اوایل سنین نوجوانی است و این امر موجب افزایش خطر بروز عوارض عضلانی اسکلتی و آسیب های ناشی از پرکاری در میان ورزشکاران جوان اکثر رشته های ورزشی به ویژه آسیب ستون فقرات ورزشکاران جوان رشته های پرتابی و دست بالای سر می شود. هدف از تحقیق حاضر مروری بر کینزیوپاتولوژی آسیب ستون فقرات کمری پشتی در ورزشکاران جوان رشته های پرتابی دست بالای سر بود.
    روش ها
    برای انجام پژوهش حاضر، جستجوی پیشینه تحقیق از طریق موتورهای جستجوگر الکترونیک در سایت های Science Direct و PubMed Medline با محدوده پوشش مقالات در زمینه های آسیب پرتاب کننده های دست بالای سر، آسیب ضربه زن ها، ستون فقرات پرتاب کننده ها و ستون فقرات ضربه زن ها انجام شد. در نهایت از بین 134 مقاله موجود، 24 مقاله واجد معیارهای ورود به تحقیق ، انتخاب شدند.
    یافته ها
    اغلب صدمات ناشی از پرکاری پرتاب، در آرنج و شانه در طی دو فاز آماده سازی و کاهش شتاب رخ می دهد. در ورزشکاران جوان رشته های دست بالای سر و پرتابی آسیب های عضلانی اغلب شامل استرین حاد عضلات ناحیه مرکزی بدن از جمله مورب داخلی و خارجی، عرضی و راست شکمی است و میزان آسیب مجدد استرین عضلات ناحیه مرکزی بدن نسبتا زیاد است. آسیب عناصر خلفی ستون فقرات کمری ناشی از چرخش، هایپراکستنشن، و فلکشن در طی فعالیت های تکراری ضربه زدن و نوسان چوب می باشد. بروز اسکولیوزیس در ورزش های دست بالای سر/پرتابی که دارای توزیع بار نامتقارن بر روی تنه و شانه هستند بیشتر است. این ورزشکاران به دلیل بارگذاری محوری، نیروهای هایپراکستنشن/ فلکشن و چرخشی در طی تمرینات آماده سازی و نیز به دلیل بیومکانیک پرتاب، نوسان و سرویس، مستعد ابتلا به آسیب دیدگی دیسک هستند.
    نتیجه گیری
    مهارت پرتاب کل زنجیره حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد. تولید نیرو در هر یک از سگمنت های بدن موجب افزایش بار وارده بر روی سگمنت مجاور خود و در نهایت وقوع آسیب در مفاصل و سگمنت های ضعیف تر بدن می شود. بر همین اساس توصیه می شود در ارزیابی آسیب ستون فقرات کمری-پشتی و گسترش برنامه های درمانی مناسب برای ورزشکاران رشته های دست بالای سر/ پرتابی ثبات پویای لگن، کمر و ناحیه مرکزی بدن ارزیابی شود و پس از دست یابی به دامنه حرکتی بدون درد ، ثبات مجموعه کمری لگنی رانی، و پیشروی در فاز توان بخشی به انجام ورزش های تخصصی، اجازه بازگشت به بازی پس از آسیب ستون فقرات کمری-پشتی در این ورزشکاران داده شود.
    کلید واژگان: ستون فقرات ضربه زن ها, ستون فقرات پرتاب کننده ها, آسیب ضربه زن ها, آسیب پرتاب کننده های دست بالای سر
    Hemn Mohammadi*, Saeed Ghaeeni, Ghazal Mohammadi
    Objective
    High load and intensity exercises often begin in the early teenage years and therefore the risk of musculoskeletal and overuse injuries sush as spine injuries among young athletes increases in most sports fields, especially in young athletes at overhead and throwing sports. The purpose of this study was to review the kinesiopathology of thoracolumbar spine injuries in throwing and overhead young athletes.
    Methods
    Articles on the topic in the past two decades were searched in sush databasesas in PubMed Medline and Science Direct and articles with keywords like “Pitchers Spine”, “Throwers Spine”, “Pitchers Injuries”, and “Overhead Throwers Injuries”. Finally 24 papers were selected from among 134 papers.
    Results
    Most of elbow and shoulder overuse injuries in throwing occur at preparation phase and deceleration phase. Muscle injuries in throwing and overhead young athletes, often include core muscle strain which includes internal and external oblique, transverse abdominal and in relatively high rates rectus abdominis and the core muscle strain rein jury. The damage to the posterior elements of the spine occur due to the rotation, hyperextension, and flexion during repetitive activities such as swing the bat and hitting. The incidence of scoliosis in throwing and overhead young athletes with asymmetric load distribution on the trunk and shoulders is very common. The discs of these athletes are prone to injury due to axial loading, hyperextension / flexion and rotation during the preparation exercises and also due to biomechanics of throwing, swing and services.
    Conclusion
    Throwing skills can affect the entire kinetic chain. Force production in each segment of the body increases the load on the adjacent segments and ultimately injuries occurred in the weaker segments and joints of the body. Accordingly, it is recommended in assessing thoracolumbar injuries and development treatment plans for throwing and overhead athletes, dynamic stability of pelvis, lower back and core be evaluated. Following thoracolumbar spine injuries, the athletes should be allowed to return to play after achieving the free pain range of motion, and stability of lumbopelvic-hip complex, and progress in the rehabilitation plane to special sport exercise phase.
    Keywords: Pitchers spine, Throwers spine, Pitchers injuries, Overhead throwers injuries
  • مرتضی بگلری*، محمد ملکی، سعید قایینی
    هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین آمادگی قلبی تنفسی با انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان بود. بدین منظور، از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه کردستان و افرادی که براساس پرسش نامه مربوطه صلاحیت لازم را داشتند، 38 نفر (با میانگین سنی 60/1±23/22 سال؛ وزن 88/6±82/70 کیلوگرم) به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای برآورد آمادگی قلبی تنفسی، حداکثر اکسیژن مصرفی شرکت کنندگان با استفاده از «تست بروس» اندازه گیری گردید و برای ارزیابی انعطاف پذیری شناختی از «آزمون رایانه ای مرتب کردن کارت های ویسکانسین» بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها توسط روش های آماری توصیفی و آزمون ضریب هم بستگی پیرسون بیانگر آن است که هم بستگی معناداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با متغیرهای آزمون مرتب کردن کارت های ویسکانسین مشاهده نمی شود. این یافته ها نشان می دهد که بین آمادگی قلبی تنفسی و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان ارتباط معناداری وجود ندارد.
    کلید واژگان: آزمون مرتب کردن کارت های ویسکانسین, آمادگی قلبی, تنفسی, انعطاف پذیری شناختی, دانشجو
    Morteza Beglari *, Mohammad Maleki, Saeid Ghaeeni
    The aim of this study was to investigate the association between cardiorespiratory fitness with cognitive flexibility in students. 38 students were randomly selected from physical education students of kurdistan university and those who had qualified on the basis of the relevant questionnaire (age: 22/23±1/60-year, weight: 70/82±6/88 kg). To estimate cardiorespiratory fitness, by using Bruce test, maximal oxygen uptake of subjects was measured and to assess the cognitive flexibility, the computerized Wisconsin card sorting test was used. By using descriptive statistics and pearson correlation coefficient, statistical analysis of the data showed that, there is no significant correlation between maximal oxygen uptakes with variables of Wisconsin card sorting test. These finding suggest that, there is no significant relationship between cardiorespiratory fitness and cognitive flexibility in students.
    Keywords: Wisconsin Card Sorting Test, Cardiorespiratory Fitness, Cognitive Flexibility, Student
  • سعید قایینی *، سیامک سمولر
    اهداف
    عملکردهای تعادلی در زندگی روزمره سالمندان به ویژه در کاهش خطر افتادن آنها نقشی مهم ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر اوقات روز بر تعادل ایستا و پویای سالمندان مرد سالم بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه، ده مرد با میانگین سنی 23/45±3/69 سال به طور داوطلب در مطالعات شرکت کردند. در ساعات 8، 12، 16 و 20، عملکردهای تعادلی ایستا و پویای آزمودنی ها با استفاده از آزمون لک لک و آزمون گردش ستاره ای اندازه گیری شدند.
    یافته ها
    نتایج آزمون تحلیل واریانس بر عدم معناداری تاثیرات اوقات روز بر تعادل ایستا با چشمان بسته و تعادل پویای سالمندان دلالت داشتند، اما برتری نتایج آزمون تعادل ایستا با چشمان باز در ساعت 16 (37/8 ثانیه) نسبت به ساعت 8 (25/6 ثانیه) معنادار بود (018/0=P).
    نتیجه گیری
    براساس یافته های پژوهش حاضر، در مورد وقت بهینه انجام تمرینات تعادلی، پیشنهادی وجود ندارد، اما سالمندان بهتر است در حدود ساعت 8 به عوامل خارجی افتادن نظیر ناهمواری سطح زمین توجه بیشتری داشته باشند.
    کلید واژگان: تعادل ایستا, تعادل پویا, ضرباهنگ شبانه روزی, سالمندان
    Saeed Ghaeeni *, Siyamak Samoolar
    Objectives
    Balance functions play a significant role in routine life of the elderly¡ especially in reducing the risk of their falling. The aim of this research was to investigate static and dynamic balance of healthy elderly men during different hours of the day.
    Methods & Materials: For this purpose¡ 10 old men with the mean (SD) age of 69.45 (3.23) years participated voluntarily in this study. Then¡ static and dynamic balance functions of the subjects were evaluated with the stork stand and star excursion balance test at the day hours of 8¡ 12¡ 16¡ and 20.
    Results
    Results of analysis variance indicated no significant effects of hour’s day on closed eye static balance and dynamic balance of the elderly. But¡ the open eye static balance test results at 16 hour (8.37 s) was significantly (P=0.018) higher than 8 hour (6.25 s).
    Conclusion
    According to the results of this research¡ there is no recommendation on optimum time for doing balance training but it is better for the elderly that pay attention more to extrinsic falling factor such as surface of walking track at about 8 o’clock.
    Keywords: Balance, Static, Dynamic, Circadian rhythm, Elderly
  • سعید قایینی، فرانک امیرخانی
    هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه بازتوانی با شدت فزاینده بر پویایی رشد قدرت اندام تحتانی سالمندان مبتلا به آرتروز، پس از عمل تعویض زانو بود. بدین منظور، 30 سالمند که توسط پزشک معین با روشی مشابه تحت عمل آرتروپلاستی کامل زانو قرار گرفته بودند، در دو گروه تمرینی پانزده نفره قرار گرفتند. رژیم تمرینی یکی از گروه ها، اجرای تمرینات بدنی معمول برای بیماران بعد از عمل آرتروپلاستی بود. اما در پروتکل تمرینی گروه دیگر، شدت فشارها مرحله ای افزایش می یافت. نتایج آزمون تحلیل واریانس، بیانگر پیشرفت معنادار قدرت اندام تحتانی هر دو گروه بود. اما نتایج نهایی آزمون قدرت، بر برتری 25 درصدی گروه برخوردار از شدت فشار از گروه دیگر دلالت داشتند (016/0P=). این یافته ها بر احتمال ایجاد وقفه در پویایی رشد قدرت اندام تحتانی در صورت عدم رعایت اصل افزایش تدریجی شدت فشارهای تمرینی توسط سالمندان تحت عمل آرتروپلاستی زانو دلالت دارند.
    کلید واژگان: آرتروپلاستی, بازتوانی, زانو, سالمندان, قدرت
    Saeed Ghaeeni, Faranak Amirkhani
    The aim of this research was to evaluate the effect of a rehabilitation program with progressive intensity on the dynamic growth of lower extremity strength in the elderly with osteoarthritis after total knee arthroplasty. For this purpose، 30 elderly subjects who the same physician operated on their knees with a technique similar to total knee arthroplasty were studied in two training groups (each group 15 subjects). The training regimen of one group was typical physical training for knee arthroplasty. But in the other group، the intensity of training increased periodically. ANOVA results showed a significant progress of lower extremity strength in both groups. But the results of strength test showed that the group with intensity performed 25% better than the other group (P=0. 016). These results indicated that the dynamic growth of lower extremity strength may stop if gradual increase of training intensities is disregard in the elderly after knee arthroplasty.
    Keywords: Arthroplasty, Elderly, Knee, Rehabilitation, Strength
  • مرتضی بگلری، محمد ملکی*، سعید قایینی
    هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر نوع فعالیت بدنی هوازی یک جلسه ای با شدت متوسط بر توانایی بازداری پاسخ دانشجویان ورزشکار بود. بدین منظور، با توجه به معیارهای ورود و خروجاز مطالعه، 28 ورزشکار از جامعه آماری دانشجویان دانشگاه کردستان انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه 14 نفره نوارگردان (1/28±22/50 سال) و دوچرخه کارسنج (1/88±22 سال) مورد بررسی قرار گرفتند. آزمودنی ها به مدت 35 دقیقه و با شدت 65%-60% ضربان قلب بیشینه، به فعالیت بدنی پرداختند. برای ارزیابی توانایی بازداری پاسخ، از آزمون های رایانه ای استروپ و مرتب کردن کارت های ویسکانسین در پیش، بلافاصله و 20 دقیقه پس از اتمام فعالیت استفاده گردید. نتایج آزمون تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری، بر عدم معناداری تفاوت تاثیر دو نوع فعالیت بدنی بر توانایی بازداری پاسخ دلالت داشت (0/05=P). اگرچه، اثر هر دوی آن ها بر توانایی بازداری پاسخ، مثبت و معنادار بود (0/000=P). بدین ترتیب، هر نوع فعالیت بدنی هوازی یک جلسه ای، موجب بهبود توانایی بازداری پاسخ می گردد.
    کلید واژگان: نوع فعالیت بدنی هوازی, توانایی بازداری پاسخ, نوار گردان, دوچرخه کارسنج
    M. Beglari, M. Maleki, S. Ghaeeni
    The purpose of the present study is to have a survey on the effect of the type of the acute aerobic exercise along with the moderate intensity on the response inhibition ability of the athlete university students. To do so, based on the criteria to enter or exit the survey, 28 athlete university students were selected among all the population of the students studying in Kurdistan University and were randomly divided into two groups: 14 students were assigned as the treadmill group (age: 22.5 years old ±1.28) and 14 other students as the ergometer group (age: 22 years old ±1.88) to be investigated in the survey. These students were involved in physical activities for 35 minutes with the intensity of 60 -65% maximum heartbeat rate. In order to investigating the response inhibition ability, the computerized Stroop and Wisconsin cart sorting tests were used before, immediately after and 20 minutes after the exercise. The results of the variance analysis test between the groups with repeated measures revealed that there is no significant difference between the results of the two physical activities on the response inhibition ability of athlete university students (P=0.05) although the effect of both of these activities on the response inhibition ability were positive and significant (P=0.000).So it is concluded that any kinds of acute aerobic exercise can improve the response inhibition ability.
    Keywords: Kinds of aerobic physical exercise, Response inhibition ability, Treadmill, Ergometer
  • سعید قایینی، فرید محمدزاده، مهدی عباس پور، فرانک امیرخانی
    هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر ماساژ بالاتنه بر ضربان قلب زنان قایقران در فعالیت های سریالی بود. بدین منظور، ده زن قایقران دردسترس از تیم استان کردستان (2/1±2/19 سال) در تحقیق شرکت داشتند. آزمودنی ها دو جلسه، مسافت 200 متری دریاچه را سه بار با حداکثر سرعت پارو زدند. در تناوبات استراحت پانزده دقیقه ای بین سری ها، در یک جلسه از ریکاوری با ماساژ و در جلسه دیگر از ریکاوری بدون ماساژ استفاده شد. در جلسات تمرینی، تعداد ضربان قلب بلافاصله پیش و پس از اجرا در هر سری با استفاده از ساعات پلار شمارش و ثبت شد. عملیات آماری از طریق آمار توصیفی، آنالیز واریانس یکسویه با اندازه گیری مکرر و آزمون t همبسته و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه شانزدهم انجام گرفت (P≤0.05). نتایج نشان داد که روش ریکاوری با ماساژ موجب کاهش معنادار تعداد ضربان قلب پیش از اجرا در سری دوم (000/0P=) و سوم (012/0P=) نسبت به سری اول می شود. همچنین، ریکاوری با ماساژ موجب کاهش معنادار تعداد ضربان قلب پس از اجرای سری سوم نسبت به سری دوم شد (014/0P=). براساس این یافته ها، در فعالیت های سریالی به شکل قایقرانی در مسافت 200 متر، چنانچه مدت و نحوه اجرای ماساژ در بین سری ها یکسان باشد، برخلاف ضربان قلب پیش از اجرا، به تدریج بر تاثیر ماساژ روی ضربان قلب پس از اجرا افزوده می شود.
    کلید واژگان: دراگون, ریکاوری, ضربان قلب, قایقرانی, ماساژ
    Saeed Ghaeeni, Farid Mohammad Zadeh, Mehdi Abbaspoor, Faranak Amir Khani
    The aim of this research was to determine the effect of trunk massage on heart rate of female rowers in serial activities. For this purpose، ten female (19. 2±1. 2 yrs) were sailing the 200 meters long lake، two sessions in 3 sets. At 15-minute rest intervals between series، they have used recovery with or without massage in each session. ANOVA Results showed that unlike to recovery without massage which has no effects on sets'' heart rates، recovery with massage caused a significant reduction of before performance heart rate in 2th (84. 8±3. 3) and 3th series (84. 5±6. 8) relative to first set (92. 2± 8. 4) and after performance heart rate in 3th set (101. 8±7. 8) relative to 2th set (109. 8±13. 7). These findings can indicate that massage reduces heart rate in serial activities، although its volume and intensity should be varied due to the density of exercise pressures.
    Keywords: heart rate, serial activities, massage, Sailing, recovery
  • خدیجه افشین*، ناصر بهپور، سعید قایینی
    هدفازانجامپژوهشحاضر،بررسیتاثیرششهفتهتمرینقدرتیبردرد غیر ویژهگردنی -شانه ایزنانفرش بافبود. آزمودنی ها،شامل20زن با میانگین سن 2/0±24/29 سال، وزن 6/1±74 کیلوگرم و سابقه کار 3/±2/7 سال بودند که شدت درد گردنی-شانه ای ناشی از کار آن ها در آغاز برنامه سه و بالاتر بود. آن ها به طور تصادفی در دو گروه 10نفره کنترل و تجربی قرار گرفتند. پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود و شدت تظاهرات درد ناحیه گردنی- شانه ای آزمودنی های دو گروه به وسیله مقیاس ارزش گذاری عددی درد (9-0) ارزیابی گردید. کار تجربی که به شکل انجام تمرینات قدرتی ویژه ناحیه شانه و گردن بود سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه به مدت شش هفته اجرا شد.عملیات آماری از طریق آمار توصیفی و تی مستقل و همبسته انجام گرفت. در پایان برنامه نتایج آزمون تی همبسته بر کاهش 2/0±8/3 درجه ایدرد (در مقیاس ارزش گذاری عددی) گروه تجربی در پس آزمون دلالت داشتند)05/0>(p. همچنین براساس نتایج آزمون تیمستقل، درد گروه تجربی در پایان کار تجربی، 65/0 ± 2/3 درجه کمتر از درد گروه کنترل بود)05/0. (p<بر طبق این یافته ها، انجام 18جلسه تمرینات قدرتی ویژه ناحیه گردن و شانه باعث کاهش معنادار درد گردنی-شانه ای در زنان فرش باف می شود.
    کلید واژگان: زنان فرش باف, درد گردنی, شانه ای, تمرین قدرتی, کاهش درد
    Khadijeh Afshin*, Naser Behpoor, Saeed Ghaeeni
    The aim of the present study was to investigate the effect of six weeks strength training on nonspecific neck-shoulder pain in female carpet weavers. Subjects were 20 women with a mean age 29/24±/2 years، weight 74±1/6 kg and 7/2±/3 years work history whose their initial work neck-shoulder pain intensity were three and more. They randomly divided into experimental (N=10) and control (N=10) groups. Investigation was semi empirical type with pretest and posttest design and neck-shoulder pain demonstration intensity of two groups of subjects were assessed by subjective pain rating scale (0-9). Experimental work which was in the form of performance of special strength training for shoulders and neck، was carried out for six weeks، three sessions per week، each session lasting 45 minutes. Statistical operations accomplished using descriptive statics and dependent and independent t test by SPSS software (version 21). In the end of the program، dependent t-test results indicated a 3/8±. /2 reduction of pain (in Numerical Rating Scale) in experimental group (p. Based on the results of the independent t-test، the experimental group pain at the end of experimental، was 3/2±. /65 degree (in Numerical Rating Scale) lower than the control group (p. According to these results،18 sessions of specific neck and shoulder strength training significantly reduced neck-shoulder pain in female carpet wavers.
    Keywords: Female carpet weavers, Neck, shoulder pain, strength training, pain reduction
  • یعقوب مرادی، ناصر بهپور، سعید قایینی، پرستو شمسه کهن
    زمینه و هدف
    قطع عضو یکی از شایعترین ناتوانی های حرکتی است که باعث ناتوانی پایدار در افراد می شود. نقص در عملکرد تعادلی یکی از عوارض قطع عضو می باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر هشت تمرین در آب بر تعادل ایستای جانبازان با قطع یکطرفه اندام تحتانی می باشد.
    مواد و روش ها
    در تحقیق 19 نفر جانباز قطع عضو یکطرفه اندام تحتانی شرکت داشتند که به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. ابتدا تعادل ایستای هر دو گروه توسط دستگاه stability platform سنجیده شد سپس گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات آبی را دراستخر را اجرا کردند در حالیکه گروه کنترل فقط فعالیت های روزانه خود را انجام می داند. بعد از پایان هشت هفته تعادل ایستای هر دو گروه دوباره سنجیده شد. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات و برای تعیین اختلاف بین پیش و پس آزمون بین و درون گروهی از آزمون های t مستقل و همبسته در سطح معنی داری (p<0.05) استفاده شد.
    نتایج
    یافته ها نشان دادند که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی تفاوت معنی داری وجود داشت در حالیکه چنین تفاوتی در گروه کنترل مشاهده نشد. همچنین بین نمرات پس آزمون دو گروه کنترل و تجربی تفاوت معنی داری وجود دارد در حالیکه بین نمرات پیش آزمون این دو گروه تفاوت معنی داری و جود نداشت.
    بحث: بر اساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که تمرین در آب باعث بهبود تعادل ایستای جانبازان قطع عضو یک طرفه اندام تحتانی می شود. بنابراین از این نوع تمرینات می توان در برنامه های تمرینی و توانبخشی این گروه از افراد استفاده کرد.
    کلید واژگان: جانباز, تمرین در آب, قطع عضو, تعادل ایستا
    Jacob Moradi, Naser Behpoor, Saeed Ghaeeni, Parastoo Shamsakohan
    Background &
    Purpose
    Amputation is one of the major causes of durable disability. One of complications of amputation is impairment in balance performances. The purpose of this study is to evaluate the effects of eight weeks aquatic exercise on static balance in veterans with unilateral lower limb amputation.
    Materials And Methods
    Nineteen veterans men with lower limb amputation randomly divided in control (n=10) and experimental (n=9) groups. The static balance between two groups was measuring by the stability platform device. Then experimental group performed eight weeks aquatic exercises in a pool، while the control group was doing only their daily activities. After eight weeks the static balance in both groups was measured again. The data were analyzed statistically using the student’s t-test for comparisons between and within the groups before and after the intervention.
    Results
    Results showed that difference between pre-test and post-test scores was statistically significant in experimental group، while the difference not observed in the control group. Also، between the post test scores of the experimental and control groups، there are significant differences، but between the pre-test scores، no observed significant difference.
    Conclusion
    It can be concluded that aquatic exercise can improve the static balance of veterans with unilateral lower limb amputation. Therefore، this type of exercise can be used in the training and rehabilitation of this group of people.
    Keywords: Veteran, Aquatic Exercise, Amputation, Static Balance
  • مهتاب نجفی، سعید قایینی، ناصر بهپور
    زمینه
    وضعیت بدن انسان بر عملکردهای فیزیولوژیکی او تاثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تعدیل ناهنجاری شانه به جلو بر عملکرد ریوی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی بود.
    روش ها
    آزمودنی های این پژوهش نیمه تجربی، دو گروه 20 نفره از دانش آموزان مبتلا به وضعیت شانه به جلو (FSP) و طبیعی (NP) بودند. هر گروه به طور تصادفی به دو زیرگروه 10 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. مداخله تجربی شامل انجام تمرینات کششی- قدرتی به مدت 6 هفته بود. در پیش و پس آزمون، میزان انحراف شانه ها توسط دستگاه چهارگوش دوگانه و ظرفیت حیاتی آهسته (SVC) و فشاری (FVC) ریه ها توسط اسپیرومتر اندازه گیری گردید.
    یافته ها
    نتایج آزمون t زوجی بر معناداری کاهش انحراف شانه ها و افزایش SVC و FVC گروه FSP در اثر مداخلات دلالت دارد (05/0P≤)، در گروه NP تغییر معناداری مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    برطبق این یافته ها، تمرینات اصلاحی از طریق بهبود وضعیت FSP موجب بهبود SVC و FVC دختران مقطع ابتدایی می گردند.
    کلید واژگان: وضعیت شانه به جلو, عملکرد ریوی, تمرینات قدرتی, تمرینات کششی, دانش آموزان دختر
    Mahtab Najafi, Saeed Ghaeeni, Naser Behpoor
    Background
    Human body posture influences on his/her physiological functions. The purpose of this study was to investigate the effect of forward shoulder correction on pulmonary function of elementary female students.
    Methods
    Subjects of this quasi-experimental research were two groups (n=20) of students with Normal posture (NP) and forward shoulder posture (FSP) which is divided randomly into two control (n=10) and experimental (n=10) groups. Experimental work included stretch-strength training for 6 weeks. The amount of shoulder deviation and slow vital capacity (SVC) and forced vital capacity (FVC) were evaluated at pretest and post test by Double Square device and spirometre respectively.
    Results
    the results of paired t-test indicated a significant reduction of shoulder deviation and significant increase of SVC and FVC due to experimental work in the FSP group (P≤0. 05) but in the NP group no significant changes were observed.
    Conclusion
    based on these findings، corrective exercises causes FVC and SVC improvement through correction of elementary female students’ forward shoulder posture.
    Keywords: forward shoulder, pulmonary function, strength training, stretch training, female students
  • اکرم احمدی براتی، سعید احمدی براتی، سعید قایینی، ناصر بهپور، امیر لطافت کار
    مقدمه
    هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات بدنی، ذهنی و ذهنی- بدنی بر قابلیت تعادل دانش آموزان نابینا بود.
    مواد و روش ها
    شرکت کنندگان پژوهش تجربی حاضر، 30 دختر (با میانگین سن گروه تمرینات ذهنی 2/9 سال، گروه تمرینات بدنی 2/8 سال و گروه تمرینات ذهنی- بدنی 6/9 سال) با تیزی دید حداکثر 05/0 دیوپتر در چشم برتر (با استفاده از عینک) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده به سه گروه ده نفره (تمرینات بدنی، تمرین ذهنی و تمرین ترکیبی (ذهنی- بدنی) تقسیم شدند. مدت زمان مداخله گروه ها 8 هفته دو جلسه ای در رژیم زمانی 45 تا 60 دقیقه در هر جلسه بود. قابلیت تعادل ایستا و پویا به ترتیب توسط آزمون های Romberg و تخته تعادل اندازه گیری شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و از طریق آزمون های t Independent، ANOVA و آزمون تعقیبی Tokey صورت گرفت (سطح معنی داری 95 درصد و میزان 05/0 £ a).
    یافته ها
    در تعادل ایستا تفاوت معنی داری میان گروه ها وجود نداشت، ولی در تعادل پویا، تنها روش تمرین ترکیبی موجب توسعه قابلیت تعادل پویا شد. به علاوه، مقایسه های بین گروهی برتری معنی دار این روش نسبت به هر یک از روش های تمرین ذهنی و بدنی را نشان داد.
    نتیجه گیری
    عدم وجود تفاوت معنی دار در متغیر تعادل ایستا میان گروه های سه گانه نشان دهنده ساز و کارهای اصلاحی و جبرانی است، ولی در فعالیت هایی که با حرکت توام است و پیچیده تر می گردد، برای رشد قابلیت تعادل بهتر است ترکیب تمرینات ذهنی و بدنی به کار رود.
    کلید واژگان: تمرینات ذهنی, تمرینات بدنی, تمرینات ذهنی, بدنی, قابلیت تعادل, دانش آموزان نابینا
    Akram Ahmadi Barati, Saeid Ahmadi Barati, Saeid Ghaeini, Naser Behpour, Amir Letafatkar
    Introduction
    The purpose of present research was to compare the effect of mental، physical and mental- physical exercises on the balance ability of blind students.
    Materials And Methods
    Subjects of this semi-experimental research were 30 daughters with the maximum Visual acuity of 0. 05 Diopter in the dominant eyes، who were selected through a simple non-probability sampling method. They were randomly divided into 3 equal groups of mental exercises (mean age 9. 2 years); physical exercises (mean age 8. 2 years) and combined exercises (mean age 9. 6 years). Each group participated in an 8-week program consisted of 2 weekly sessions of 45 to 60 minutes each. The capability of static and dynamic balance was measured by Romberg and Balance beam tests respectively. Obtained data were statistically analyzed via independent t test، one way ANOVA and Post hoc Tukey test using SPSS software، version 18 (significance level was set at P ≤ 0. 05).
    Results
    Results showed that there was no significant difference between the above mentioned three practice methods considering static balance. Regarding to the dynamic balance، combined practice was the only method that resulted in a significantly improved performance. Moreover، between-group comparisons indicated significant advantage of combined method over either mental or physical practice alone.
    Conclusion
    Based on the results of this study، it is concluded that a compensatory corrective mechanism is the possible cause of non significant differences between the static-balance performances of the three studied groups. Combined mental and physical practices may improve balance ability during execution of complicated movements.
    Keywords: Mental practices, Physical practices, Mental, physical practices, Balance capability
  • بهار پرویزی*، ناصر بهپور، سعید قایینی، سعید بحیرایی
    هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر چهار هفته ماساژ درمانی بر میزان شدت درد عارضه شین اسپلینت بود. آزمودنی های این تحقیق شامل 22 نفر از دانشجویان دختر مبتلا به عارضه شین اسپلینت (با میانگین سن 1.33± 20.82 سال) بودند که به طور تصادفی به دو گروه کنترل (11 نفر) و تجربی (11 نفر) تقسیم شدند. در گروه تجربی درمان شامل انجام ماساژ موضعی 20 دقیقه ای (سه جلسه در هفته) برای 12 جلسه بود. در پیش و پس آزمون، شدت تظاهرات درد ساق پای دو گروه به وسیله مقیاس عددی شاخص درد ارزیابی گردید. مطالعه از نوع تجربی و با طراحی پیش و پس آزمون بود. برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون هر یک از گروه های تجربی و کنترل از روش آماری تی وابسته استفاده شد. شدت درد بعد از ماساژ درمانی براساس مقیاس عددی سنجش درد (001/0 p=) در گروه تجربی کاهش معنادار نشان داد. در نتیجه طبق یافته های تحقیق اجرای ماساژ موضعی منتخب، باعث بهبود معنی داری در میزان درد ساق پا در افراد مبتلا به شین اسپلینت شد
    کلید واژگان: شین اسپلینت, ماساژ درمانی
    Bahar Parvizi *, Naser Behpoor, Saeed Ghaeen, Saeid Bahiraei
    The aim of the present study was to investigate the effect of four weeks of Massage therapy on pain intensity in shin splints. Subjects were 22 female students (1. 33 ± 20. 82 years) suffering from shin splints who were randomly assigned to either a control group (n = 11) and experimental (n = 11) groups. Experimental work carried out to the local 20-minute massage (three sessions per week) for 12 sessions. The pre- test and post-test) was assessed of leg pain protests by groups of verbal rating scale pain assessment (VRS). Method was experimental pre and post-test. To determine differences between pre-test and post-test data obtained from each of the experimental and control groups were analyzed using t-dependent and independent. The results of the analysis of the measured parameters showed significant differences in pain Massage on the Verbal Rating Scale (p = 0/001) was observed in the experimental group before and after the test. According to the findings of elected local Massage، Leg pain improved significantly in patients with shin splints.
    Keywords: Shin splint, Massage Therapy
  • مهتاب نجفی، ناصر بهپور، سعید قایینی، یونس حسین طلایی
    مقدمه و اهداف
    هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات منتخب کششی قدرتی بر ناهنجاری شانه به جلوی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی می باشد.
    مواد و روش ها
    از بین دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی 4 مدرسه از شهرستان نورآباد، با استفاده از صفحه شطرنجی و از نمای جانبی، افراد با وضعیت شانه به جلو، غربالگری شده و از بین آنها 20 نفر بصورت تصادفی گزینش شده و رضایت نامه را تکمیل کردند. پس از ارزیابی وضعیت شانه به جلو با دستگاه چهارگوش دوگانه، آزمودنی ها با توجه به فاصله شانه هایشان از دیوار به دو گروه همگن کنترل و تجربی تقسیم شدند و گروه تجربی، پروتکل اصلاحی درمانی متشکل از تمرینات کششی قدرتی را به مدت 6 هفته اجرا کردند. در این تحقیق، از آزمون آماری t همبسته و مستقل برای بررسی تفاوت ها در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.
    یافته ها
    تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که میزان جلو آمدگی شانه در گروه تجربی به طور معنی داری، 12 درصد کاهش یافت (008/0=p) ولی در گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (462/0=p). و همچنین فاصله بین کتف ها در گروه تجربی به طور معنی داری، 9 درصد کاهش یافت (001/0 =p) ولی در گروه کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (177/0=p).
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده نشان می دهد که اجرای پروتکل تمرینات اصلاحی منتخب، موجب بهبود وضعیت شانه به جلو در دختران مقطع ابتدایی می شود.
    کلید واژگان: شانه به جلو, تمرینات کششی قدرتی, دانش آموز
    Mahtab Najafi, Naser Behpoor, Saeid Gaeeni, Yones Hosseintalaei
    Background And Aim
    The purpose of the present research was to investigate the effect of selected stretch- strength exercises on forward shoulder deformity in primary school girls.
    Materials And Methods
    Twenty girl students with forward shoulder posture were randomly selected from four primary schools of Noorabad city, using a posture grid. They signed the informed consent prior to participation in the study. After measuring forward shoulder posture by the double square, the participants were divided into control and experimental groups according to the shoulders distance from the wall. The subjects in the experimental group, then, were asked to perform a 6-week stretch-strengthening treatment protocol. The dependent and independent sample t-tests were used to find the differences at significance level of 0.05.
    Results
    The results showed a significant 12% decrease in forward shoulder posture (p= 0.008) and a significant 9% decrease in the inter-scapular distance (p= 0.001) in the experimental group post-treatment. However, there was no significant difference in the control group for either of the variables (p >0.05).
    Conclusion
    The results showed that the selected corrective exercise protocol led to improve forward shoulder posture in primary school girls.
    Keywords: forward shoulder posture, stretch, strength exercises, students
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال