تاثیر تمرین های هوازی و مکمل دهی ویتامین D3 و برهم کنش آنها بر مورفولوژی جزایر پانکراس و شاخص مقاومت به انسولین در رت های نر دیابتی نوع 2 القاء شده توسط رژیم پرچرب- استرپتوزوتوسین

اختلال یا عملکرد نکردن جزایر پانکراس، عامل کلیدی برای پیشرفت وضعیت دیابت است. با توجه به آثار مفید تمرین هوازی و نقش محافظتی ویتامین D3 در کاهش اختلال های متابولیک ازجمله بیماری دیابت، هدف از مطالعه حاضر بررسی آثار تمرین های هوازی و مکمل ویتامین D3 و برهم کنش آنها بر مورفولوژی جزایر پانکراس و شاخص مقاومت به انسولین در رت های القاء شده به دیابت نوع 2 توسط رژیم پرچرب- استرپتوزوتوسین بود.

در این مطالعه تجربی تعداد 40 سر موش صحرایی (رت) نر نژاد ویستار در این آزمایش مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد هشت عدد به عنوان گروه کنترل نرمال (C) در نظر گرفته شد و با رژیم غذایی استاندارد تغذیه شدند. برای القای دیابت نوع 2 سایر موش ها (32 رت) به مدت شش هفته تحت تجویز رژیم غذای پر چرب (HFD) و سپس تزریق تک دوز داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ) 40 میلی گرم به ازای گیلوگرم وزن بدن قرار گرفتند. موش های دیابتی به چهار گروه مساوی: دیابتی (DC)، تمرین هوازی (DE)، مکمل دهی با ویتامین D3 (DD3)، تمرین های هوازی + مکمل دهی با ویتامین D3 (DD3E) تقسیم شدند. تمرین هوازی پنج بار در هفته و دویدن بر روی تردمیل بود. مکمل ویتامین D3 یک بار در هر هفته به صورت تزریق داخل صفاقی به میزان 10000 واحد بود. سطوح انسولین پلاسما و گلوکز ناشتا مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی بونفرونی انجام شد. مقادیر به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شده و سطح معنا داری (05/0 > P) در نظر گرفته شد.

دیابت نوع 2 منجر به کاهش تعداد و اندازه جزایر پانکراسی شد. هر دو مداخله تمرین و مکمل ویتامین D3 سطح و تعداد جزایر پانکراس را افزایش داد، در مقایسه با گروه دیابتی (0/16 ± 8/48) مقاومت به انسولین در هر سه گروه مداخله؛ DE (51/ 0± 3/99)، DD3 (0/32 ± 5/15) و DD3E(0/30 ± 3/80) کاهش معنا دار نشان داد (0/0001 > P). همچنین در گروه مداخله DD3E، سطوح انسولین (0/03 ± 0/25) و گلوکز (26/58 ± 0/277) پلاسمای ناشتا در مقایسه با گروه DC به صورت معنا داری کمتر بود (0/0001 > P).

به نظر می رسد تمرین های هوازی و مکمل دهی ویتامین D3 و اثر تداخلی آنهادر موش های صحرایی دیابتی نوع 2 القاء شده توسط رژیم پرچرب-استرپتوزوتوسین سبب کاهش شاخص مقاومت به انسولین و افزایش اندازه و تعداد جزایر پانکراس می شود.