به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

شیده احمدزاده هروی

  • احمدرضا رحیمی، شیده احمدزاده هروی*

    جومپا لاهیری به عنوان یکی از نویسندگان ادبیات مهاجر، نقش بسزایی در معرفی این گونه آثار داشته است و کارهای او از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته اند. چیزی که مورد توجه قرار گرفته است، مهارت او در بیان نحوه زندگی و مشکلات مهاجران در کشورهای جدید می باشد. در عین حال، افراد کمی به اتفاقاتی که در آثار او روی می دهند و تاثیرات آنها بر زندگی شخصیت های مختلف توجه کرده اند. این مقاله قصد دارد به یکی از این گونه اتفاق ها در داستان "یک موضوع موقتی " بپردازد و آن را از با استفاده از عقاید کتی کاروت در نظریه تروما مورد بررسی قرار دهد. شاید مهم ترین بخش از نظرات کاروت این باشد که تروما یک حادثه است و وقتی شخصی دچار آن می شود، در زمان رخدادن آن، آگاهی کاملی نسبت به آن نداشته و در نتیجه، تروما برای وی در آینده تکرار می گردد. در این داستان نیز تولد نوزاد مرده نقش تروما را دارد که تاثیر روانی بزرگی بر خانواده می گذارد که رهایی از آن بسیار دشوار خواهد بود.

    کلید واژگان: تروما, ناخودآگاه, تاثیرات تروما, تکرار ترومایی, جومپا لاهیری, کتی کاروت, یک موضوع موقتی
    AhmadReza Rahimi, Shideh Ahmadzadeh Heravi *

    Jhumpa Lahiri’s stories have been studied more or less as expressing the cultural conflicts and problems of living in a host land. However, this study hopes to open new horizons in studying works of Lahiri from a new point of view – that of trauma and traumatic studies, with the special focus on works of Cathy Caruth. Traditionally defined as the wounds to the body of a person in an event, the word trauma has come to be related with the mental problems resulting from being a participant in the events which happen so suddenly that the person would not have enough time to understand it. Cathy Caruth, following the ideas of Sigmund Freud, attributes the shock experienced by the people in a traumatic event to the fact that the people do not have an access to the reality of trauma, which necessitates its recurrence which would provide an opportunity for the same person to experience it again. This paper intends to have a view on the short story “A Temporary Matter” by Lahiri from the viewpoint of the trauma studies. It will clarify how the ideas expressed by Caruth and similar critics can be detected so well in this story – ideas such as the unconscious and incomplete meeting of the trauma by the people going through it and that in order to overcome the following problems and restless feelings, it would necessary for having the trauma re-experienced by the same person.

    Keywords: Trauma, the unconscious, traumatic effects, traumatic repetition, Jhumpa Lahiri, Cathy Caruth, A Temporary Matter
  • رخشنده نبی زاده نودهی، شیده احمدزاده هروی*

    شماری از به‌ یادماندنی‌ترین شخصیت‌های نمایشی در آثار ویلیام شکسپیر دچار آشفتگی روانی هستند. با بررسی و تحلیل معضلات روحی این شخصیت‌ها بر اساس دیدگاه‌های نوین علم روان‌شناسی می‌توان دریافت که بسیاری از تشویش‌های ذهنی آن‌ها از مسایل مربوط به بدن سرچشمه می‌گیرد. فرآیند شکل‌گیری فردیت اساسا در گروی اطمینان سوژه از داشتن بدنی مستقل، پاکیزه و منحصر به خویشتن است. چنین کالبدی دارای مرزبندی‌ها و قلمروی مشخص است و هویت جنسی معینی نیز دارد. تلاش سوژه برای ساختن چنین تصویری از بدن خود صرفا امری فردی و خصوصی نیست بلکه از معیارها و هنجارهای اجتماعی، فرهنگی و ایدیولوژیک درباره‌ی این مقوله‌ها نیز تاثیر می‌پذیرد زیرا سوژه همواره می‌کوشد این تصویر را با آن معیارها هماهنگ کند. بدین ترتیب بدن دیگر امری صرفا جسمانی و مادی نیست بلکه به مقوله‌ای فرهنگی و اجتماعی تبدیل می‌شود. جستار حاضر می‌کوشد با بررسی دغدغه‌های ذهنی هملت – به عنوان یکی از شاخص‌ترین این گونه شخصیت‌ها در آثار شکسپیر – درهم‌تیندگی تنش‌های روانی و مسایل مربوط به بدن را در روان سوژه‌ی مذکر تحلیل نماید. بدین منظور با ارجاع به نظریات‌ جولیا کریستوا درباره‌ی آلوده‌انگاری، رویارویی با امر آلوده و نقش این فرآیندها در تکوین فردیت، برخی از کشمکش‌های درونی هملت مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد تا شناخت بهتری از علل‌ پنهان آسیب‌های روانی و آشفتگی ذهنی او به دست آید.

    کلید واژگان: آلوده انگاری, امر آلوده, بدن, ویلیام شکسپیر, جولیا کریستوا
    Rakhshandeh Nabizadeh-Nodehi, Shideh Ahmadzadeh Heravi*

    In Shakespeare’s portrayal of madness, mind and body are not considered as binary opposites; on the contrary, they appear to be closely intertwined. A number of the most memorable characters in Shakespeare’s dramatic works suffer from mental disorders. A study of these characters’ mental problems on the basis of new psychological perspectives reveals that many of their mental obsessions and anxieties result from considerations pertaining to body. The interrelation between psyche and soma is most clearly discernible in the process of subjectivity in the course of which speaking subjects have to demarcate the territory of their independent and autonomous self primarily through separation from the maternal body and by constructing an independent, clean and proper body of their own. Such a body has a clear territory and exact borderlines. Besides, it has a distinct sexual identity. The subject’s effort to construct such an image of his/her body is not merely a personal and private matter. It is influenced by social, cultural, and biological standards since the subject tries to harmonize this image with these norms. Therefore, body in this sense is not just a material or biological entity; it turns out to be a social and cultural issue. The present study is an attempt to analyze the interrelationship between psychological tensions and corporeal considerations in the male subject’s psyche through studying the mental obsessions of Hamlet, as one of the most outstanding of Shakespeare’s mentally disturbed characters. To fulfill this purpose, some of his inner conflicts are analyzed in the light of Julia Kristeva’s theories regarding abjection, confrontation with the abject and the role of these procedures in the formation of subjectivity in order to gain a better understanding of the latent causes of Hamlet’s psychic trauma’s and mental disturbances. Viewed from this perspective, it is revealed that anxieties and concerns about the body of the masculine subject and cultural measures for the sexual identity of the male sex are at work behind the symptoms of Hamlet’s madness. The psychological crisis which Hamlet has to deal with after his father’s death has got several dimensions some of which will be analyzed in this research in reference to Kristeva’s notion of abjection. In this regard, Hamlet’s desperate battle to reassert his male identity, his quest to restore purity and purge himself and the whole world from corruption, as well as his hatred and fear of female body and sexual desire as a source of contamination and a serious threat to his manhood are most significant. In addition to the effeminizing effect of the female heterosexual love and the contaminating contact with the female body, the female kind’s power of regeneration terrifies Hamlet as well. All these features contribute to Hamlet’s identifying the female body as abject and lead to his repudiation of any attachment to it. Thus, it is possible to explain why Hamlet dedicates himself wholly to the sacred mission of revenge and solidifies homosocial bonds with his male companions since through these strategies, he believes he can confirm his autonomy and independence as a masculine subject and secure the territories of his clean and proper body.

    Keywords: Abjection, the abject, body, William Shakespeare, Julia Kristeva
  • رخشنده نبی زاده نودهی، شیده احمدزاده هروی
    مضمون جنون و جلوه های آن از دیرباز در آثار ادبی به اشکال مختلف ترسیم و توصیف شده است. شکسپیر یکی از نویسندگانی است که این پدیده را در تعدادی از تراژدی های خود از طریق آفرینش و معرفی چند شخصیت پیچیده بازنمایی کرده است. پرداخت و برداشت او از این پدیده را بسیاری از منتقدان نوآورانه و به دور از باورهای سنتی و پنداشت های رایج می دانند. از همین رو می توان این عارضه و شخصیت های مجنون در آثار او را بر مبنای نظریه های معاصر بررسی و تحلیل نمود. شکسپیر به ویژه زبان شاخصی برای شخصیت های مجنون تراژدی های خود ابداع می کند که بازتاب وضعیت روانی آن هاست. در این جستار، گفتار چهار شخصیت در سه تراژدی برجسته ی شکسپیر – هملت، شاه لیر، و مکبث – از دیدگاه جولیا کریستوا بر اساس نظریات زبان شناختی او در مورد خصلت نشانه ای و نمادین زبان تحلیل خواهد شد، با این پیش فرض که گفتمان جنون در این نمایشنامه ها حاصل هجوم وجه نشانه ای به وجه نمادین زبان است.
    کلید واژگان: گفتمان جنون, وجه نشانه ای, وجه نمادین, ویلیام شکسپیر, جولیا کریستوا
    Rakhshandeh Nabizadeh-Nodehi, Sheedeh Ahmadzadeh-Heravi
    Madness and its manifestations have long been one of the themes treated and diversely depicted in literary works. Shakespeare is among the many authors who have represented this phenomenon in a number of his tragedies through the creation and introduction of a few complicated outstanding characters. His treatment of this issue, according to many critics, is innovative and far from conventional and traditional notions; thus this phenomenon and those who are affected by it can be viewed and analyzed in the light of contemporary theories. Shakespeare particularly creates a peculiar language for the insane personages, which reflects their state of mind and becomes their common feature. In this article, the discourse of four such characters in three major Shakespearean tragedies – Hamlet, King Lear, and Macbeth – will be discussed in the light of Julia Kristeva’s linguistic theories regarding the semiotic and symbolic dispositions with the assumption that the discourse of madness in these plays is an outcome of the emergence of semiotic features in the symbolic disposition.
    Keywords: Discourse of madness, semiotic -symbolic, William Shakespeare, Julia Kristeva
  • نرگس منتخبی بخت ور *، شیده احمدزاده هروی

    تئاتر فورمن نوشتاری است بر و از بدن که در آن نشانه ها و رمزگان نظام قدرت با رویکرد ابزاری و عملکردجویانه از بدن به چالش کشیده می شود. قدرت با شعارهایی مانند مراقبت از بدن و مقدس شماردن زندگی، انسان را در معرض تن آوری هایی کارکردگرا و هدفمند قرار می دهد، یا به بیان دیگر، بدن را ابزاری با هدف خاص بودن و زیستن برای قدرت تعریف می کند. اما فورمن چنین تکریم بدن را، مزین کردنش به نشانه ها، رفتارها و ساخت های تحمیلی و بی محتوا می داند. در واکنش به چنین رویکرد ابزارمحور، می توان آثار فورمن را از منظر نظریه ی «ژست» یا بدن «بی هدف» آگامبن مورد بررسی قرار داد. ژست در بدن بازیگران فورمن به شکل جدایی صدا از تن رخ می دهد، صدایی که در پس بلندگوها هزار چهره می یابد و بازیگر را در سکوت فرو می برد. تن بی صدا و سکوت تن ایستادگی برابر بدن کلام محور و موزون است. ژست را همچنین می توان در تکنیک های سینمایی تئاتر فورمن یافت که به واسطه ی آن بدن نوعی از بی فرمی را تجربه می کند. فورمن بدنش را به دست لنز دوربین و نماهای بسیار نزدیک می سپرد تا تجربه ای متفاوت از تن آوری برای تماشاگران به ارمغان آورد. در حقیقت، سینمایی کردن تن، آن را به عرصه ای برای نوسازی و بازسازی تبدیل می کند؛ هنجارهای حرکتی و ادراکی را پس می زند؛ از بودن در بالقوگی لذت می برد؛ در آخر، ابزاری بی هدف می شود برای نابودی ساخت های قدرت.

    کلید واژگان: ریچارد فورمن, تن آوری, جورجو آگامبن, ژست, بالقوگی
    Narges Montakhabi Bakhtvar *, Sheedeh Ahmadzadeh Heravi

    The tradition of suffering and fragmented body (body-in-ordeal) is followed, yet rectified, by Richard Foreman through his firm belief in the possibilities of bestowing the body with creation and reconstruction. Body should be seen as the potential site for phenomenological enactment with the surrounding world as a response to the biopolitical overactualization. In reaction to the imposed cultural forms on the body, this article tries to offer a poetics of (dis) embodiment on Foreman’s stage in dialogue with Giorgio Agamben’s meanswithout- ends pillar of thought and experience, which is the “gesture.” Body is rewritten by Foreman in order to reconcile with new forms of embodiment or gesturality. Gesture enspheres the critique of the forms of embodiment that are either installed by the power or modified by the subjects. The performers’ silence with their pure bodily existence and the voices without bodily presence reveal Agamben’s gesture. Another facet of mediality and without-means-ness emerges with Foreman’s cinematic techniques that expose his own body to multiple distortions such as close-ups through which he questions his authority as both the director and the actor. Foreman disintegrates the body into a flesh stripped of all its cultural robes and, therefore, manifesting its being-in-theprocess and potentiality.

    Keywords: Richard Foreman, (Dis)embodiment, Giorgio Agamben, Gesture, Potentiality
  • شیده احمدزاده هروی، نرگس منتخبی بخت ور*

    این مقاله جستاری است بر نقش زبان در تئاتر ریچارد فورمن از زاویه ی «کودکی» و «بالقوگی» در اندیشه ی سیاستی جورجو آگامبن. زبانی که فورمن در اجراهایش برای بازیگران به ارمغان می آورد، مقابل ارجاع و دلالت به دنیای پیرامون می ایستد و آن چه را که تجربه ناپذیر و بیان نشدنی است به صحنه می کشد. هر آنچه بازیگران از آن سخن می رانند، یا به عبارت بهتر، به کلام درمی آورند، در پیکره ی زبان و نظام ارجاع نمی گنجد و این است تجربه ی کودکی و بالقوگی ناب از منظر آگامبن. کودکی، پویایی حاصل از بودن در «میانگی» بین زبان و آوا، گفتمان و صدا است و هیچ گاه به یکی از این دو بسنده نمی کند. از این رو، دیالوگ ها نه به تک گویی های مهمل، بلکه به دنیایی ماسوای دنیای ملموس و دلالت پذیر و از قبل تجربه شده اشاره می کنند که در آن تماشاگران دستخوش نوعی از «نادانستن» و یا «بی دانشی» خاص کودکی می شوند. این تجربه ی نوین از زبان و ماده اش، یعنی تجربه ی رخ-دادن زبان و نه دنیای بیرون و ارجاعاتش، بالقوگی دلپذیری را در اختیار تماشاگران قرار می دهد. این بالقوگی، از نگاه آگامبن، ناب ترین و حقیقی ترین تجربه ی سیاسی است که انسان می تواند از آن بهره ببرد. بالقوگی، به معنای پایداری مقابل بالفعل های قدرت، می تواند خاستگاه هنری «ناکارآرا» باشد که هرگز اسیر به فعل درآمدن های نظام های حاکم نمی شود و در کودکی و رنگارنگ توانش استوار باقی می ماند.

    کلید واژگان: ریچارد فورمن, جورجو آگامبن, بالقوگی, زبان, کودکی, ناکارآیی
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال