عارف مهدی پور
-
سابقه و هدف
شیوع چاقی در سراسر جهان، طی 50 سال گذشته، به طور چشمگیری افزایش یافته است. نتایج برخی از مطالعات حاکی از آن است که چاقی و اضافه وزن با افزایش استرس اکسیداتیو ارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا بر سطوح سرمی آنتی اکسیدان ها و استرس اکسیداتیو در دختران چاق و دارای اضافه وزن بود.
مواد و روش هادراین مطالعه نیمه تجربی، 24 دختر دارای اضافه وزن به صورت داوطلبانه شرکت کردند و آزمودنی ها به طور تصادفی، به دو گروه تمرین (12 نفر، سن: 2/0±21/6، وزن: 4/13 ± 71/00، BMI: 1/68 ± 28/58) و گروه کنترل (12 نفر سن: 2/9±20/1، وزن: 5/40 ± 71/75، BMI: 1/59 ± 28/08) تقسیم شدند. گروه تمرین (4 هفته و 4 جلسه در هفته) به انجام تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا پرداختند؛ اما در طول این مدت، گروه کنترل بی تمرین بودند. داده ها با استفاده از تحلیل اندازه گیری مکرر در سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند.
یافته هاظرفیت آنتی اکسیدانی (TAC)، گلوتایتون احیا (GSH) و همچنین، نیم رخ چربی های خون (TC, TG, HDL-c, LDL-c) در اثر چهار هفته تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا، تغییرات معناداری نسبت به گروه کنترل نداشت (0/05<P). از طرفی، مقادیر مالون دی آلدهید (MDA) بعد از مداخله، کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (0/05>P).
نتیجه گیریهشت هفته تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا به طور چشمگیری، سطوح MDA را کاهش داد؛ بنابراین، با توجه به یافته ها، می توان این نوع پروتکل تمرینی را روشی اثربخش برای کاهش استرس اکسیداتیو در دختران چاق و دارای اضافه وزن در نظر گرفت.
کلید واژگان: آنتی اکسیدان ها, استرس اکسیداتیو, تمرینات اینتروال, چاقیBackground and ObjectiveThe prevalence of obesity has increased dramatically worldwide over the last 50 years. The results of some studies suggest that obesity and overweight are related to increased oxidative stress. The aim of this study is to investigate the effect of combined high-intensity interval training on serum levels of antioxidants and oxidative stress in obese and overweight girls.
Materials and MethodsTwenty-four obese and overweight girls volunteered to participate in this semi-experimental study. The subjects were randomly divided into two groups: the training group (n=12, age: 21.6±2.0, weight: 71.00 ± 4.13, BMI: 28.58 ± 1.68 and the control group (n=12, age: 20.1 ± 9.2, weight: 71.75 ± 5.40, BMI: 28.08 ± 1.59). The training group (4 weeks/4 sessions per week) performed combined high-intensity interval training, while the control group did not exercise during the intervention. Data were analyzed using repeated measures analysis at a significance level of 0.05.
ResultsAntioxidant capacity (TAC), glutathione (GSH) and blood lipid profiles (TC, TG, HDL-c, LDL-c) showed no insignificant changes compared to the control group after four weeks of combined high-intensity interval training (P>0.05). On the other hand, malondialdehyde (MDA) levels showed a significant decrease after the intervention compared to the control group (P<0.05).
Conclusion8 weeks of combined high-intensity interval training significantly reduced MDA levels. According to the results, this type of training protocol can therefore be considered an effective method to reduce oxidative stress in obese and overweight girls.
Keywords: Antioxidants, Interval Exercise Training, Obesity, Oxidative Stress -
سابقه و هدف
این مطالعه مروری فرا تحلیل، با هدف بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر روی عملکرد اجرایی و شاخص های فیزیولوژیک در بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: جهت شناسایی مطالعات انجام شده کلمات کلیدی مرتبط در پایگاه های اطلاعاتی پاب مد، وب آو ساینس و اسکوپوس جستجو گردید و کلیه مطالعاتی که در این زمینه به چاپ رسیده بودند، استخراج شد. پس از غربالگری مقالات، 22 مطالعه که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، وارد فرا تحلیل شدند.یافته هابراساس یافته های این فرا تحلیل تمرینات مقاومتی تاثیر معناداری روی آزمون 6 دقیقه پیاده روی (0/028 =P ،32/04 - = Difference in means)، تعادلی برگ (0/018 = P 2/37 - = Difference in means)، قدرت پنجه دست (0/001 = P ، 2/05 - = Difference in means) و همچنین آزمون عملکردی سرعت راه رفتن در مبتلایان به سکته مغزی ایسکمیک دارد (0/101 = P ، 0/089 - = Difference in means). اما، تمرینات مقاومتی تاثیر معنی داری روی آزمون بلند شدن و راه رفتن در مبتلایان به سکته مغزی ایسکمیک ندارد (0/192 = P ، 2/27 - = Difference in means). از طرفی بر اساس یافته های حاصل از چند شاخص فیزیولوژیک مختلف در چند زیر گروه، متشکل از شاخص توده بدنی (BMI)، TC، HDL-C و LDL-C می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی بر روی شاخص های فیزیولوژیک بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک تاثیر معنی داری ندارد (0/642 = P ، 0/02 - = Difference in means).
استنتاجتمرینات ورزشی مقاومتی، عملکرد بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک را بهبود می بخشد که این بهبود هم در بالا تنه و هم در پایین تنه رخ می دهد، اما تمرینات مقاومتی منجر به بهبود شاخص های فیزیولوژیک در بیماران سکته مغزی ایسکمیک نشد.
کلید واژگان: تمرینات ورزشی, عملکرد اجرایی, تمرین مقاومتی, شاخص های فیزیولوژیک, سکته مغزی ایسکمیکBackground and purposeThis meta-analysis review aimed to investigate the effect of resistance training on functional performance and physiological factors in patients with ischemic stroke.
Materials and methodsThe search was conducted in PubMed, Web of Science, and Scopus using related keywords. All articles were reviewed, but 22 studies that met the inclusion criteria were included after screening.
ResultsBased on findings, resistance training had a significant effect on the Six-minute Walk Test (difference in means= -32.04, P= 0.028), the Berg Balance Scale (difference in means= -2.37, P= 0.018), handgrip strength test (Difference in means= -2.05, P= 0.001), and Gait Speed (difference in means= -0.089, P= 0.101) in patients with ischemic stroke. However, resistance training did not significantly affect the Up and Go Test (difference in means= -2.27, P= 0.192) in these patients. On the other hand, according to several physiological indicators in different subgroups, including body mass index, TC, HDL-C, and LDL-C, resistance training did not have a significant effect (difference in means= 0.02, P= 0.642) in patients with ischemic stroke.
ConclusionResistance training improves the performance of patients with ischemic stroke. This improvement occurs in both the upper and lower body, but resistance training did not improve physiological parameters in ischemic stroke patients.
Keywords: exercise training, functional performance, resistance training, physiological factors, ischemic stroke -
از آن‌جایی که ویروس کووید- 19 ویروسی ناشناخته است و با توجه به اینکه طی یک سال گذشته آمار مرگ و میر نگران کننده ای را بر جای گذاشته است، لذا محققین حوزه های مختلف را بر آن داشته است که مطالعات زیادی در جهت کنترل و مهار این ویروس انجام دهند.
از طرفی ورزش به عنوان یک روش غیر دارویی سودمند جهت بهبود عملکرد سیستم ایمنی شناخته شده است، از این‌رو، پژوهشگران حیطه علوم ورزشی هر چند کم و محدود اما تحقیقات ارزشمندی در این باره انجام داده اند که می تواند اطلاعات ارزشمندی در این زمینه در اختیار ما قرار دهد.
بنابراین ضرورت وجود مطالعه ای که این آخرین یافته ها را جمع‌آوری و دسته‌بندی کند احساس می شد و هدف ما از مطالعه مروری حاضر، بررسی مقالاتی است که نقش ورزش و فعالیت بدنی را در برابر ویروس کووید- 19 مورد مطالعه قرار داده اند. این پژوهش از نوع مرور روایتی مطالعات می باشد. بر این اساس با استفاده از جستجوی پایگاه های اطلاعاتی پابمد (مدلاین)، ساینس دایرکت، اسکوپوس و نیز موتور جستجوی علمی گوگل اسکولار، مقالات مورد نظر استخراج شدند. همچنین در این جستجو از کلمات کلیدی "Exercise Training"، "Physical Activity"، "Aerobic Exercise"، "Interval Training"، "Resistance Training"، "Endurance Training"، "Covid19"، "Coronavirus" و "Immune System" استفاده شد.
بر اساس جستجوهای انجام شده در پایگاه های اطلاعاتی، تعداد 1185 مقاله انتخاب گردید. پس از بررسی اولیه عناوین و چکیده مقالات و حذف مقالات غیر مرتبط و تکراری، تعداد 59 مقاله وارد مرحله ارزیابی شدند. پس از بررسی متن کامل مقالات باقیمانده، 28 مقاله شرایط ورود به پژوهش را داشت که اطلاعات آن‌ها استخراج شدند.بر اساس یافته های پژوهش حاضر، ورزش می تواند از راه های متفاوتی در برابر ویروس کووید- 19 به صورت پیشگیری از ابتلا و یا بهبود برخی از بیماری های زمینه ای مانند پرفشار خونی، بیماری عروق کرونری و دیابت نقش داشته باشد. همچنین ورزش سبب کاهش سطوح کورتیزول در دراز مدت می‌شود که به دنبال آن استرس ناشی ویروس کووید- 19 کاهش می‌یابد و این خود باعث تقویت سیستم ایمنی افراد می شود. از طرفی با انجام تمرینات ورزشی با شدت متوسط می توان در درازمدت سیستم ایمنی را تقویت کرد و این در حالی است که تمرینات ورزشی با شدت پایین و یا شدت بالا چنین سازگاری را با خود به همراه ندارند و همچنین پاسخ حاد سیستم ایمنی به تمرینات ورزشی کاهشی می باشد.
البته گفتنی است که با توجه به تازه بودن این پدیده، تحقیقات محدودی در این زمینه انجام شده است و به پژوهش های بیش تر در این حوزه نیازمندیم.کلید واژگان: ورزش, فعالیت بدنی, کووید-19, کرونا ویروس, سیستم ایمنیDepiction of Health, Volume:12 Issue: 3, 2021, PP 286 -297The aim of this study was to understand the role of sports on covid-19 through reviewing the published literature. This was a narrative review that used valid keywords for searching the related scholarly articles. The search for the related keywords on Pubmed, Scopus, Science Direct library and Google Scholar yielded 1158 articles in 2020. After screening, we found 28 articles eligible to be included in the review. The results indicated that physical activity and exercise play a role in preventing novel coronavirous infection and strengthening the immune system against covid-19.
Keywords: Exercise, Physical Activity, COVID-19, Coronavirus, Immune System -
سابقه و هدف
هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر تمرینات ورزشی مختلف بر میزان فیبرینوژن پلاسما و بررسی پاسخ حاد و مزمن فیبرینوژن به فعالیت ورزشی بود.
مواد و روش هادر یک مطالعه مروری فرا تحلیلی، برای بررسی مطالعه های انجام شده در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی بر فیبرینوژن، جستجو در پایگاه های اطلاعاتی پاب مد، ساینس دایرکت، اسکوپوس، و گوگل اسکولار با کلمات کلیدی مشخص شده بین مقالاتی که طی سال های 2010 تا 2020 منتشر شده بودند، انجام گرفت. پس از غربالگری اولیه، بررسی متن کامل و ارزیابی نقادانه مطالعه ها، مقالاتی که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در نهایت، 22 پژوهش که شامل 33 کارآزمایی با معیارهای ورود به متاآنالیز بود، تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هانتایج فراتحلیل نشان می دهد که پاسخ حاد فیبرینوژن به تمرینات ورزشی افزایشی می باشد اما این افزایش معنادار نیست. از طرفی پاسخ مزمن فیبرینوژن به تمرینات ورزشی به صورت معناداری کاهشی می باشد که این کاهش مربوط به تمرینات هوازی و اینتروال با شدت بالا است و پاسخ آن به تمرینات بی هوازی ناچیز می باشد.
نتیجه گیریبه طور کلی می توان گفت که تمرینات ورزشی می تواند در تعدیل میزان فیبرینوژن عروق موثر باشد؛ در پژوهش های مختلف، در پاسخ حاد به ورزش، عدم تغییر و یا افزایش سطح فیبرینوژن پلاسما و در پاسخ مزمن به تمرینات ورزشی، کاهش سطح فیبرینوژن پلاسما گزارش شده است. اگرچه باز هم نیاز به مطالعاتی با کیفیت بالا و حجم نمونه کافی در این زمینه احساس می شود.
کلید واژگان: تمرینات استقامتی, تمرینات مقاومتی, تمرینات اینتروال با شدت بالا, فیبرینوژن, ویسکوزیته خونBackground and ObjectivesThe aim of this meta-analytical review was to compare the effect of different exercise training on plasma fibrinogen levels as well as to evaluate the acute and chronic response of fibrinogen to exercise.
Materials and MethodsIn order to study the effects of exercise training on fibrinogen, a search was conducted in the databases of PubMed, Science Direct, Scopus, and Google Scholar. The search used identified keywords and reviewed articles published between 2010 and 2020. After the initial screening, full-text review and critical evaluation of the studies, the articles that met the inclusion criteria were analyzed. Finally, 22 studies including 33 trials with meta-analysis inclusion criteria were analyzed.
ResultsThe results of meta-analysis show that the acute response of fibrinogen to exercises is incremental, but the increase is not significant. On the other hand, the chronic response of fibrinogen to exercises is significantly reductive, which is related to aerobic exercise and high-intensity interval training and the response to anaerobic exercise is negligible.
ConclusionsIn general, it can be said that exercise can be effective in modifying vascular fibrinogen levels. In various studies, in the acute response to exercise, there have been no change or increase in plasma fibrinogen levels but in the chronic response to exercise, a decrease in plasma fibrinogen levels has been reported. However, there is still a need for high quality studies with a sufficient sample size in this field.
Keywords: Endurance Training, Resistance Training, High Intensity Interval Training, Fibrinogen, Blood Viscosity -
مقدمه
کیفیت خواب و کیفیت زندگی دو فاکتور بسیار مهم هستند که بهبود آن ها می تواند کمک شایانی به ارتقاء سطح کیفی زندگی سالمندان کند که ورزش و فعالیت بدنی در این میان نقش مهمی را بر عهده دارند. از این رو هدف از این پژوهش بررسی سیستماتیک مطالعاتی بود که در زمینه ی تاثیر تمرینات ورزشی و فعالیت بدنی بر کیفیت خواب و کیفیت زندگی در سالمندان ایران انجام شده است.
روش کارپایگاه های اطلاعاتی بین المللی پاب مد (مدلاین)، ساینس دایرکت و اسکوپوس و پایگاه های اطلاعاتی فارسی شامل پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران (ایرانداک) و بانک اطلاعات نشریات کشور (مگیران) و همچنین موتور جستجوی علمی گوگل اسکالر با استفاده از کلید واژگان "فعالیت بدنی"، "تمرینات ورزشی"، "ایران"، "سالمند"، "کیفیت خواب" و "کیفیت زندگی" به زبان انگلیسی و فارسی تا 6 اکتبر 2020 جستجو شد. تعداد 824 عنوان مقاله بازیابی شد که پس از غربالگری، متن کامل 27 مقاله با موضوع تاثیرات تمرینات ورزشی بر کیفیت خواب و کیفیت زندگی سالمندان ایران بررسی شد و در نهایت، 18 مقاله که از نظر کیفی مناسب بودند و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، مورد تشریح و بررسی قرار گرفتند.
یافته هاتمرینات ورزشی مختلف هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر بهبودکیفیت خواب سالمندان ایرانی تاثیر معناداری دارد. همچنین تمرینات ورزشی مختلف و فعالیت بدنی رابطه ی معناداری با بهبود کیفیت زندگی سالمندان ایرانی دارد.
نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که ورزش و فعالیت بدنی در سالمندان ایران موجب بهبود کیفیت خواب و کیفیت زندگی آن ها بدون عوارض جانبی می شود. با توجه به این مسیله، نیاز به برنامه ریزی و مداخلات اثر بخش در زمینه ورزش و فعالیت بدنی برای سالمندان احساس می شود.
کلید واژگان: تمرینات ورزشی, فعالیت بدنی, کیفیت خواب, کیفیت زندگی, سالمندان, ایرانIntroductionQuality of sleep and quality of life are two very important factors that improving them can help improve the quality of life of the elderly, in which exercise and physical activity play an important role. Therefore, the purpose of this study was to systematically review studies on the effect of exercise and physical activity on sleep quality and quality of life in the elderly in Iran.
MethodInternational databases of PubMed (Medline), Science Direct and Scopus and Persian databases including Jihad Daneshgahi Scientific Database, Iran Research Institute of Scientific Information and Documents (Irandak) and Database of Iranian Publications (Magiran) and Google Scholar scientific search engine was also searched in English and Farsi until October 6, 2020, using the keywords "Physical activity", "Exercise training", "Iran", "Elderly", "Sleep quality" and "Quality of life". A total of 824 articles were retrieved. After screening, the full text of 27 articles on the effects of exercise on sleep quality and quality of life of the elderly in Iran were reviewed. Finally, 18 articles that were qualitatively appropriate and met the inclusion criteria were dissected and examined.
FindingsDifferent aerobic, resistance and combined exercises have a significant effect on improving the sleep quality of Iranian elderly. Also, various exercise training and physical activity have a significant relationship with improving the quality of life of Iranian elderly.
ConclusionThe results of this study showed that exercise and physical activity in the elderly of Iran improves their sleep quality and quality of life without side effects. Due to this issue, there is a need for effective planning and interventions in the field of exercise and physical activity for the elderly.
Keywords: Exercise Training, Physical Activity, Sleep Quality, Quality of Life, Elderly, Iran
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.