عبدالله اردبیلی
-
برخی از مخمرها مانند زایگوساکارومایسس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس هنوز برای تعیین ویژگی های کاربردی و نحوه استفاده در صنایع غذایی و دارویی نیازمند مطالعه بیشتر هستند. هدف از این مطالعه بررسی خواص کاربردی و آنتی اکسیدانی زایگوساکارومایسس بیسپوریس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس جداشده از کامبوجا می باشد. مواد و روش برای این منظور ظرفیت آنتی اکسیدانی توسط روش رادیکال 1،1-دی فنیل-2-پیکریل هیدرازیل (DPPH) و خواص کاربردی (زنده مانی تحت شرایط شبیه سازی شده دستگاه گوارش، آبگریزی، تجمع خود به خودی و خواص ضد میکروبی در برابر باکتر های پاتوژن غذا زاد مانند استافیلوکوکوس اوریوس(Staphylococcus aureus)، یرسینیا اینتروکولیتیکا (Yersiniaenterocolitica)، باسیلوس سریوس (Bacillus cereus) و اشریشیا اکلای (E.coli)) به روش لکه گزاری) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاص از این پژوهش نشان می دهد که زایگوساکارومایسس بیسپوریس و پیکیا اوکسیدنتالیس به ترتیب دارای فعالیت آنتی اسیدانی در سطح عالی در حدود 67/67 و 18/69 درصد، ظرفیت تجمع خود به خود حدود 44/92 و 30/87 درصد پس از 24 ساعت و فعالیت آبگریزی بالایی نسبت به زایلین در حدود 51/87 و 127/86 درصد می باشد. همچنین درصد زنده مانی این جدایه ها تحت شرایط مشابه معده به ترتیب حدود 54/87 و 87/88 درصد و تحت شرایط مشابه پانکراتیک 09/97 و 40/94 درصد بوده است. زایگوساکارومایسس بیسپوریس مورد مطالعه در این آزمون در برابر یرسینیا اینتروکولیتیکا دارای فعالیت ضد میکروبی بوده اما هیچ فعالیتی علیه مابقی میکروارگانیسم های مورد آزمون نشان نداده است. با توجه به نتایج نشان داد از این سویه های مخمری که دارای پتانسیل لازم جهت استفاده به عنوان منبع طبیعی آنتی اکسیدان و مکمل پروبیوتیکی هستند که می توان پس از انجام آزمون های تکمیلی در تولید محصولات غذایی و دارویی استفاده کرد.
کلید واژگان: مخمر های کامبوجا, زایگوساکارومایسس بیسپوریس, پیکیا اوکسیدنتالیس, فعالیت آنتی اکسیدانی, ضد میکروبیBackground and purposeSome yeasts, such as Z. bisporis and P. occidentalis, still need further study to determine their functional characteristics and how to use them in the food and pharmaceutical industries. The purpose of this study is the investigation of the functional and antioxidant properties of Z. bisporis and P.occidentalis isolated from Kombucha.
Materials and methodsfor this purpose, antioxidant capacity by 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl radical method (DPPH) and functional properties (survival under simulated conditions of the gastrointestinal system, hydrophobicity, auto aggregation and antioxidant properties, antimicrobial activity against food-borne pathogenic bacteria such as Staphylococcus aureus, Yersinia enterocolitica, Bacillus cereus and Escherichia coli was investigated by spot method.
ResultsThe results of this research showed that Z.bisporis and P.occidentalis have excellent antioxidant activity of about 67.67 and 69.18 percent, auto aggregation capacity of about 92.44 and 87.30 percent. After 24 hours and high hydrophobicity activity has provided about 87.51 and 86.127 percent. Also, the survival percentage of these isolates under the simulated conditions of the gastric juice was about 54.87 and 88.87%, under the simulated conditions of the duodenum, it was 97.09 and 94.40%. Z. bisporis studied in this test had antimicrobial activity against Yersinia enterocolitica, but did not show any activity against the tested microorganisms.
ConclusionAccording to the obtained results, it is suggested to use more of these strains as a natural source of antioxidant and probiotic supplement in the production of food and pharmaceutical products after completing additional tests.
Keywords: Z. bisporis, P. occidentalis, antioxidant, Antimicrobial, Yeast -
سابقه و هدفشیوع سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی و تهدید کننده سلامت در سراسر دنیا است. این سویه ها با توانایی تشکیل بیوفیلم و اسلایم، قابلیت کلونیزاسیون و انتقال بیشتری را دارند. مطالعه حاضر به منظور بررسی حضور ژن های icaA و icaD و تشکیل بیوفیلم و اسلایم در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین حامل ژن mecA انجام گرفت.مواد و روش هادر این مطالعه، مقطعی تعداد 85 باکتری مشکوک به استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های بالینی بیماران جداسازی شد. آزمون تعیین حساسیت باکتری ها به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، جنتامایسین، اگزا سیلین، سیپروفلوکسازین، افلوکسازین و ونکومایسین بر اساس روش دیسک دیفیوژن آگار انجام گرفت. تشکیل بیوفیلم و اسلایم توسط باکتری ها با روش کشت بافتی بر روی پلیت میکروتیتر پلی استرنی و کشت در محیط کنگو رد آگار انجام شد. حضور ژن هایicaA ،icaD و mecA با روش Multiplex PCR بررسی شد.یافته هاتعداد 45 ایزوله از 85 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس (52/94 درصد)، به متی سیلین مقاوم بودند. 100 درصد ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین توانایی تشکیل بیوفیلم و اسلایم را داشتند. 55/55 درصد ایزوله های تشکیل دهنده بیوفیلم قوی و همه ایزوله های تولید کننده اسلایم، خاصیت هیدروفوبیسیتی قوی داشتند. حضور هر سه ژن icaA ،icaD و mecA نیز در همه ایزوله های تولید کننده بیوفیلم و اسلایم دیده شد.نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که همه ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین با توانایی چسبندگی پلی ساکاریدی بین سلولی، اتصال محکم و قابلیت تشکیل بیوفیلم و اسلایم قوی، حاوی ژن های icaA و icaD بودند.کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, بیوفیلم, اسلایم, icaA, icaDBackground And AimPrevalence of methicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) strains is one of the most important health care problems and life-threatening in worldwide. The methicillin resistant S. aureus strains producing biofilm and slime have potential to colonize and transmit. The present study was conducted to detect intercellular adhesion (ica) genes involved in biofilm and slime formation in clinical isolates of methicillin resistant S. aureus harboring mecA gene.Materials And MethodsIn this cross-sectional study, a total of 85 bacterial isolates suspected to S. aureus were prepared from clinical samples. The antibiotic susceptibility testing of bacteria to the penicillin, gentamicin, oxacillin, ciprofloxacin, ofloxacin and vancomycin was carried out based on disk diffusion agar method. Biofilm and slime formation of bacteria were examined by tissue culture polystyrene plate (TCP) and Congo red agar (CRA). The presence and frequency of icaA, icaD and mecA genes were detected by multiplex PCR.Results45 out of 85 (52.94%) S. aureus isolates were resistant to the methicillin. All of methicillin resistant S. aureus were able to produce biofilm and slime. Consumedly surface hydrophobicity was seen in 55.55% and 100% of strains producing strong biofilm and slime, respectively. The icaA, icaD and mecA genes were present in all biofilm and slime producing isolates.ConclusionOur results showed that the all methicillin resistant S. aureus isolates with some abilities, including polysaccharide intercellular adhesion, bacterial attachment, biofilm and slime production were positive for icaA and icaD genes.Keywords: Staphylococcus aureus, Biofilm, Slime, icaA, icaD
-
سابقه و هدفدر سال های اخیر، اسینتوباکتر بومانی به یک پاتوژن بیمارستانی مهم به ویژه در بخش های سوختگی و ICU تبدیل شده است. براساس مطالعات مختلف مبنی بر افزایش بروز عفونت های اسینتوباکتر بومانی در فصل تابستان، ما این مطالعه را طی یک سال به منظور تعیین میزان وقوع عفونت های زخم در بیماران پذیرش شده در یک بیمارستان سوختگی انجام دادیم.روش کاردر طول یک دوره یک ساله تعداد 298 بیمار بستری در مرکز سوختگی مطهری از نظر عفونت زخم ناشی از اسینتوباکتر بومانی بررسی شدند. ارتباط بین میزان عفونت و شرایط آب و هوایی در هر ماه از لحاظ آماری با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته هامیزان عفونت زخم سوختگی ناشی از اسینتوباکتر بومانی برابر با 5 / 25 % بود. اختلاف آماری معناداری بین شش ماهه اول و شش ماهه دوم سال از نظر میزان بروز عفونت مشاهده شد. بالاترین میزان عفونت اسینتوباکتر در طول ماه های تیر تا شهریور به وقوع پیوست.نتیجه گیریبا توجه به شیوع بالاتر سویه های اسینتوباکتر بومانی در ماه های گرم سال لازم است تا اقدامات اساسی به منظور کاهش عفونت های ناشی از این گونه باکتری ها و ارتقاء سطح کیفی مراقبت های پزشکی در بیماران دچار سوختگی انجام گیرد.
کلید واژگان: اسینتوباکتر بومانی, سوختگی, عفونت زخم, تابستانBackground And ObjectiveIn the recent years, Acinetobacter baumannii has emerged as a major nosocomial pathogen, particularly in burn and intensive care units. Based on the several studies showing the seasonal increase in incidence of A. baumannii infections in the summer months, we conduct a study to determine the incidence of wound infections in patients admitted to a burn hospital over a one-year period.Materials And Methods298 burned patients hospitalized in Motahari burn care center were investigated for A. baumannii wound infection during the one-year period.The correlation between infection rates and weather conditions in each month was analyzed statistically using SPSS software.ResultsThe wound infection rate due to A. baumannii was 25.5%. Significant difference was found statistically between the first and second six-month of study period in the infection rate. In addition, the highest rate of Acinetobacter infection was between late June and late September.ConclusionDue to higher prevalence of A. baumannii strains in warm months of the year, it is necessary to implement essential measures for decrease infections caused by such bacteria and improve health care quality in burned patients.Keywords: Acinetobacter baumannii, burn, wound infection, summer -
زمینه و هدفبه علت افزایش روزافزون مقاومت آنتی بیوتیکی، شناسایی خواص ضدمیکروبی گیاهان دارویی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی عصاره های گیاهان رازک معمولی و بلوط (گونه بلند مازو) علیه چند سویه استاندارد میکروبی انجام گردید.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، عصاره های الکلی و آبی گیاهان رازک و بلوط استخراج شدند. اثرات بازدارندگی عصاره های گیاهی علیه سویه های استاندارد میکروبی (اشریشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا و کاندیدا آلبیکانس) از طریق روش های انتشار در آگار و ماکروبراث دایلوشن مورد بررسی قرار گرفت. غلظت های مورد استفاده عصاره های گیاهی در روش انتشار در آگار برابر با 125، 250، 500 و 1000 میلی گرم در میلی لیتر بود. به منظور تعیین حداقل غلظت ممانعت از رشد نیز رقت های سریالی از عصاره ها با طیف 1 تا 512 میلی گرم در میلی لیتر تهیه گردید.یافته هاعصاره الکلی هر دو گیاه رازک و بلوط در مقایسه با عصاره آبی آنها، اثرات مهاری بالاتری را علیه سویه های میکروبی استاندارد نشان دادند. دو سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس ATCC 29213 و کاندیدا آلبیکانس ATCC 76615، حساسیت بالاتری را نسبت به هر دو نوع عصاره الکلی و آبی گیاهان نشان دادند. از لحاظ آماری تفاوت معنی دار در میزان حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد (MIC) عصاره الکلی گیاهان در مقایسه با عصاره آبی آنها مشاهده شد(05/0p<).نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که عصاره های گیاهی رازک معمولی و بلوط بلندمازو دارای اثرات مهاری قابل توجهی بر روی میکروارگانیسم ها از جمله باکتری ها و قارچ ها هستند. اگرچه تحقیقات بیشتری در این زمینه ضروری می باشد ولی می توان از آنها به عنوان عوامل ضدمیکروبی جدید در پزشکی استفاده نمود.
کلید واژگان: عصاره الکلی, فعالیت ضدمیکروبی, عصاره آبی, هومولوس لوپولوس, کوئرکوس کاستانیفولیاBackgroundDue to increasing antibiotic resistance, it is important to identify the antimicrobial activity of herbs. This experimental study aimed to evaluate the antimicrobial activity of herbal extracts of common hop (Humulus lupulus) and oak (Quercus castaneifolia) against several microbial standard strains.Materials And MethodsThe alcoholic and aqueous extracts of H. lupulus and Q. castaneifolia were extracted. The inhibitory effects of herbal extracts were evaluated against the microbial standard strains (Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, and Candida albicans) by both agar diffusion and macrobroth dilution methods. In the agar diffusion method, concentrations of extracts were 125, 250, 500 and 1000 mg/ml. In order to determine the MIC, serial dilutions were prepared with a range from 1 to 512 mg/ml.ResultsAlcoholic extract of both hop and oak showed higher inhibitory effect against microbial standard strains, compared to the aqueous extract. Staphylococcus aureus ATCC 29213 and Candida albicans ATCC 76615 showed higher susceptibility to both alcoholic and aqueous extracts compared to Escherichia coli ATCC 25922 and Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853. Statistically significant difference was found on the MIC of alcoholic and aqueous extracts (p< 0.05).ConclusionThis study revealed the considerable inhibitory effects of herbal hop and oak extracts on the various microorganisms, including bacteria and fungi. Although more research is needed in this field, they can be used as new antimicrobials in medicine.Keywords: Alcoholic extract, Antimicrobial activity, Aqueous extract, Humulus lupulus, Quercus castaneifolia -
زمینه و اهدافلیستریا منوسیتوژنز یک پاتوژن فرصت طلب و عامل بیماری لیستریوزیس با طیف بالینی گسترده می باشد؛ بنابراین آلودگی با لیستریا مونوسیتوژنز تهدیدی برای سلامتی به ویژه افراد با سرکوب سیستم ایمنی محسوب می گردد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی لیستریا منوسیتوژنز با استفاده از روش های فنوتیپی و تایید ایزوله های شناسایی شده از طریق روش PCR در نمونه های بالینی و غیرکلینیکی می باشد.مواد و روش کاردر این مطالعه 617 نمونه بررسی شد. پس از رشد ابتدا بر روی محیط اختصاصی پالکام آگار کلنی های رشد یافته با استفاده از تست های رایج بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت، از واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) به منظور تایید سویه ها استفاده گردید.یافته هاتعداد 46(4/7%) ایزوله لیستریا منوسیتوژنز از کل 617 نمونه جمع آوری شده، جدا گردید. از بین 170 نمونه بالینی، تعداد 14 (2/8%) سویه شامل 4(5/7%) سویه از جفت، 2(7/5) سویه از ادرار، 5(2/14%) سویه از سواب واژن و 3(5/8%) سویه از رکتال سواب جدا شدند. همچنین، 5(1/7%)، 2 (10%) و 2(7/11%) سویه نیز از 107 نمونه لبنی مختلف به ترتیب شامل پنیر، خامه و کشک به دست آمدند. از 210 نمونه فرآورده های مختلف گوشتی نیز،11 (2/5%) سویه جدا شد که شامل 5 (5/5%)، 4(2/7%) و 2(3%) به ترتیب از سوسیس، عصاره گوشت و عصاره مرغ بود. در نهایت، 12 (3/9%) سویه، از 130 نمونه دامی جداسازی گردید که شامل 6 (10%) تا از بز، 4(8%) سویه از گوسفند و 2 (10%) سویه از گاو بودند. در واکنش PCR نیز تمامی 46 سویه لیستریا منوسیتوژنز دارای ژن inlA بودند.نتیجه گیریمطالعه حاضر آلودگی نمونه های بالینی و غیرکلینیکی به لیستریا منوسیتوژنز را نشان می دهد؛ بنابراین، استفاده از یک تکنیک ساده و استاندارد از قبیل PCR جهت ردیابی سریع این باکتری از منابع مختلف ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: لیستریا منوسیتوژنز, inlA, PCRBackgroundListeria monocytogenes is a facultative intracellular pathogen that causes listeriosis which has extensive clinical manifestations. Infections with L. monocytogenes are a serious threat to immunocompromised persons. The aim of this study was to determine the frequency of L. monocytogenes strains recovered from clinical and non-clinical samples using phenotypic methods and confirmed by PCR.Materials And MethodsIn this study, 617 specimens were analyzed. All specimens were cultured in the specific PALCAM agar. Colonies were initially identified by routine biochemical tests. Finally, PCR assays using primers specific for inlA gene were performed.ResultsIn all, 46 (8.2%) L. monocytogenes isolates were recovered from 617 specimens. Fourteen (8.2%) strains, including 4 (7.5%), 2 (5.7%), 5 (14.2%) and 3 (8.5%) isolates were obtained from placental tissue, urine, vaginal and rectal swabs, respectively. In addition, 9 (7.4%) strains of L. monocytogenes which were isolated from 107 different dairy products originated from cheese 5 (7.1%), cream 2 (10%) and kashk 2 (11.7%), respectively. Among 11 (5.2%) strains isolated from 210 different meat products, 5 (5.5%), 4 (7.2%) and 2 (3%) strains belonged to sausage, meat and poultry extracts, respectively. Finally, 12 (9.2%) Listeria strains were recovered from 130 animal specimens that included 6 (10%), 4 (8%) and 2 (10%) strains from goat, sheep and cattle, respectively. Furthermore, all Listeria isolates (100%) were found to be carriers of inlA gene in PCR assay.ConclusionThe present study showed that the clinical and non-clinical specimens were contaminated with L. monocytogenes. So, it seems necessary to use a simple and standard technique such as PCR for rapid detection of this organism from various sources.Keywords: Listeria monocytogenes, PCR, inlA gene -
زمینه و هدفاسینتوباکتر بومانی یک پاتوژن مهم انسانی است که در سال های اخیر به علت ایجاد عفونت های بیمارستانی مقاوم به درمان، به ویژه در بیماران دچار سوختگی و یا بستری در بخش مراقبت های ویژه، به شدت مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه جداسازی گونه های اسینتوباکتر بومانی از زخم سوختگی بیماران و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک های منتخب می باشد.روش بررسینمونه های جدا شده از بیماران تحت شرایط استاندارد به آزمایشگاه منتقل شدند. نمونه ها ابتدا خالص سازی شده و با استفاده از تست های بیوشیمیایی گونه های اسینتوباکتر بومانی جداسازی شدند. سپس ارزیابی مقاومت گونه های تایید شده نسبت به 17 آنتی بیوتیک منتخب با روش انتشار دیسک و حداقل غلظت مهاری (MIC) برای 5 آنتی بیوتیک رایج درمانی انجام گرفت.یافته هااز 65 ایزوله ی کلینیکی اسینتوباکتر بومانی، 61 سویه (94 درصد) مقاومت چندگانه (MDR) نسبت به آنتی بیوتیک های مورد بررسی داشتند. بیشترین مقاومت در روش دیسک دیفیوژن آگار نسبت به سفتازیدیم و آزترونام (98 درصد) و در بین آنتی بیوتیک های مورد بررسی جهت تعیین MIC، نسبت به سفتازیدیم، سفپیم و سیپروفلوکساسین بیشترین مقاومت مشاهده گردید.نتیجه گیرینتایج حاصل از این مطالعه، گسترش سویه های اسینتوباکتر بومانی مقاوم به آنتی بیوتیک و مشکلات درمانی ناشی از آن را در ایران تایید می کند. تعیین الگوی مقاومت این باکتری ها با توجه به MIC، روشی است که می تواند ما را در جهت درمان بیمار به خصوص در بیماران دچار سوختگی یاری دهد. لذا به نظر می رسد تعیین MIC برای عامل این عفونت در برخی بیماران خاص ضروری باشد.
کلید واژگان: اسینتوباکتر بومانی, مقاومت آنتی بیوتیکی, حداقل غلظت مهاری (MIC)Background And ObjectiveAcinetobacter baumannii is an important human pathogen that has been a focus of attention in recent years. These bacteria are a leading cause of therapeutic resistant nosocomial infections especially in burned or hospitalized patients in intensive care Units. The aim of this study was to isolate the Acinetobacter baumannii species from the wounds of burned patients and to determine antimicrobial resistance pattern of these bacteria for selection of appropriate antibiotics.Materials And MethodsSamples were collected from patients and transferred to the laboratory under standard conditions. Bacteria were isolated and purified by conventional culture methods. Identification of bacterial species was performed by standard biochemical tests. The isolates that were identified as Acinetobacter baumannii were subsequently tested for antibiotic resistance by the disk diffusion agar method for 17 different antibiotics. The tests were carried out on Muller Hinton agar (MHA) plates and incubated at 35˚C for 18 hrs. The minimum inhibition concentrations were determined for 5 common therapeutic antibiotics.ResultsOut of the 65 clinical Acinetobacter baumannii isolates collected، 61 (94%) were multi drug resistant (MDR). Ceftazidime and aztronam (98%) were the most effective antibiotics against Acinetobacter baumannii. To determine the MIC، the highest levels of antibiotic resistance were seen against ceftazidime، cefepime، and ciprofloxacin.ConclusionOur results confirm the high prevalence of Acinetobacter baumannii resistant isolates and the ensuing therapeutic problems in Iran. Determination of the resistance patterns of these bacteria according to MIC is necessary، and it can be especially helpful in treatment of burned patients.Keywords: Acinetobacter baumannii, Antibiotic resistant, Minimum inhibition concentration -
زمینه و اهدافدر سالهای اخیر شیوع عفونت های ناشی از باکتری نایسریا گونوره (گنوکوک) در کشورهای مختلف جهان، بخصوص جهان سوم افزایش قابل ملاحظه ای داشته است. اغلب سویه های جدا شده از بیماران، مقاومت متعددی را نسبت به آنتی بیوتیکهای مؤثر بر روی این باکتری نشان می دهند. یکی از مهمترین آنها، ظهور سویه های مولد آنزیم بتالاکتاماز است که ژن آن بر روی پلاسمیدهای با وزن ملکولی بالا قرار دارد.اطلاعات اندکی در مورد میزان مقاومت دارویی و الگوی پلاسمید در سویه های نایسر یا گونوره در ایران وجود دارد.
روش برسی: در این تحقیق از 205 بیمار با علائم اورتریت و سرویست چرکی مراجعه کننده به چهار مرکز درمانی اورولوژی، زنان و عفونی در سطح شهر کرمان از آبان ماه 1384 تا خرداد ماه 1385 که مورد بررسی قرار گرفتند، تعداد 37 مورد مثبت باکتری گنوکوک جدا شد. برای شناسایی ایزوله ها، نمونه های چرکی جدا شده از بیماران ابتدا رنگ آمیزی گرم شدند و باکتری ها در محیط اختصاصی تایرمارتین تغییریافته (MTM) حاوی VCNT و 2% هموگلوبین و آگار شکلاتی کشت داده شدند. سپس تستهای تشخیصی اکسیداز، کاتالاز و تخمیر قندها برای هر ایزوله بطور جداگانه انجام شد. حساسیت دارویی ایزوله ها توسط تست های انتشار دیسک در آگار و متد MIC مشخص شد و تولید بتالاکتماز و وجود پلاسمید در میان ایزوله ها نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها83% از ایزوله های گنوکوک به پنی سیلین و 9/72% به تتراسیکلین مقاوم بودند] μg/ml 2 MIC ≥ [، این در حالی بود که 78% ایزوله ها به سیپروفلوکساسین، 5/67% به سفتریاکسون و 62% به سفتازیدیم حساس بودند μg/ml] 05/0 MIC [(05/0 P ≤).نتیجه گیری54% از ایزوله هایی که مقاوم به پنی سیلین بودند تولید آنزیم بتالاکتاماز می کردند. مطالعه الگوی پلاسمیدی ایزوله ها در آگارز ژل سه نوع پلاسمید با وزن ملکولی بالا را نشان داد. در حالیکه اغلب سویه ها فاقد هر نوع پلاسمیدی بودند.
کلید واژگان: نایسر یا گونوره, مقاومت دارویی, بتالاکتاماز, پلاسمید
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.