به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب

علی قدمی فیروزآبادی

  • حجت علیخانی مهوار، حسین بابازاده*، علی قدمی فیروزآبادی، مهدی سرائی تبریزی

    مدیریت آب مصرفی و افزایش بهره وری آب با اعمال روش های کم آبیاری در بخش کشاورزی از مهمترین اقدامات سازگاری با کم آبی است. در این پژوهش اثر کم آبیاری تنظیم شده و کم آبیاری ناقص ریشه بر بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب در گیاه آفتابگردان، در قالب بلوک های کامل تصادفی بررسی شد. تیمارها شامل آبیاری کامل(FI)، کم آبیاری تنظیم شده(DI) و آبیاری ناقص ریشه (PRD) در دو سطح 75 و 55 درصد بود. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای PRD75 و DI75 باعث کاهش مصرف آب به میزان5/16درصد و اعمال تیمارهای PRD55 و DI55 باعث کاهش، 5/29 درصدی در آب آبیاری، در دوره رشد گیاه، در مقایسه با تیمار FI شد. از طرفی اثر تیمارها بر بهره وری فیزیکی آب آبیاری بر عملکرد دانه، در سطح یک درصد معنی دار شد. بیشترین مقدار بهره وری فیزیکی آب آبیاری بر عملکرد دانه، مربوط به تیمار PRD75 با مقدار3/1 کیلوگرم بر مترمکعب بدست آمد. اثر تیمارها بر بهره وری فیزیکی آب آبیاری بر عملکرد زنده گیاهی نیز، در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. بیشترین میزان بهره وری فیزیکی آب آبیاری بر عملکرد توده زنده گیاهی مربوط به تیمار FI با مقدار3/4 کیلوگرم بر مترمکعب شد. همچنین اثر تیمارها بر بهره وری اقتصادی آب آبیاری بر عملکرد دانه نیز، در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. بیشترین میزان بهره وری اقتصادی آب آبیاری بر عملکرد دانه، مربوط به تیمار PRD75 با مقدار6/414 هزار ریال بر مترمکعب شد. لذا استفاده از روش کم آبیاری ناقص ریشه در سطح 75 درصد، بدلیل بالا بودن بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب آبیاری بر عملکرد دانه و همچنین صرفه جویی در مصرف آب، توصیه شد.

    کلید واژگان: آبیاری کامل, آفتابگردان, بهره وری, عملکرد توده زنده گیاه, عملکرد دانه
    Hojjat Alikhani-Mahvar, Hossein Babazadeh *, Ali Ghadami Firouzabadi, Mahdi Sarai Tabrizi

    Managing water consumption and increasing water productivity by applying low irrigation methods in the agricultural sector is one of the most important measures to adapt to water scarcity. In this study, the effect of controlled and incomplete root irrigation on the physical and economic water productivity of sunflower plants was investigated in the form of randomized complete blocks. The treatments included full irrigation(FI), adjusted low irrigation(DI) and incomplete root irrigation (PRD) at two levels of 75 and 55%. The results showed that the application of PRD75 and DI75 treatments reduced water consumption by 16.52% and the application of PRD55 and DI55 treatments caused a reduction of 29.51% in the plant growth period, compared to the FI treatment. On the other hand, the effect of treatments on the physical efficiency of irrigation water on grain yield was significant at the level of 1%. The highest amount of physical productivity of irrigation water on grain yield was related to PRD75 treatment with a value of 1.275 kg/m3. The effect of the treatments on the physical efficiency of irrigation water on plant survival was also significant at the probability level of 1%. The highest amount of physical efficiency of irrigation water on plant biomass yield was related to FI treatment with a value of 4.29 kg/m3. Also, the effect of treatments on the economic efficiency of irrigation water on grain yield was also significant at the probability level of 1%. The highest amount of economic efficiency of irrigation water on grain yield was related to PRD75 treatment with the amount of 414.6 thousand rials per cubic meter. Therefore, it was recommended to use the incomplete root irrigation method at the level of 75%, due to the high physical and economic efficiency of irrigation water on seed yield, as well as saving water consumption.

    Keywords: Biomass Yield, Full Irrigation, Productivity, Seed Yield, Sunflower
  • خسرو پرویزی*، علی قدمی فیروزآبادی

    به منظور بررسی امکان کشت تاخیری سیب زمینی در همدان و همچنین مقایسه با کشت معمول آن در خردادماه بر میزان مصرف آب و عملکرد کمی و کیفی سیب زمینی، آزمایشی در طی دو سال زراعی 1398 و 1399 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان به اجرا درآمد. در این آزمایش سه رقم سیب زمینی شامل ارقام سانته (متوسط رس)، آریندا (زودرس) و بانبا (نیمه دیررس) با چهار تاریخ کشت 1- 15 خرداد (کشت معمول منطقه)، 2- اول تیرماه 3- 15 تیرماه و 4- 30 تیرماه در قالب طرح خردشده نواری کشت شد. در این آزمایش سیستم آبیاری تیپ مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد اندازه گیری شامل؛ سبز شدن 90 درصد (جوانه زنی 90 درصد)، تاریخ پوشش کامل، ارتفاع بوته در گلدهی، تعداد ساقه در بوته، عملکرد کل، درصد بدشکلی و رشد ثانویه غده، درصد ماده خشک غده و کارآیی مصرف آب بود. براساس نتایج تجزیه واریانس مرکب حاصل از اجرای آزمایش در طی دو سال مشخص شد که اثرات رقم و تاریخ کشت بر کلیه صفات رشد، عملکرد کل و کارآیی مصرف آب معنی دار است. همچنین اثر متقابل رقم و تاریخ کاشت نیز در اغلب صفات رشد و همچنین عملکرد غده و درصد ماده خشک غده معنی دار می باشد. نتایج نشان داد که در هر سه رقم مورد بررسی به طور متوسط افزایش عملکرد غده با کاشت در 15 خردادماه نسبت به کشت تاخیری (30 تیرماه) با متوسط 2/6 درصد بیشتر بود، هر چند این سه رقم واکنش متفاوتی نشان دادند. در مقابل کارآیی مصرف آب در کشت تاخیری (30 تیرماه) نسبت به کشت معمول (15 خردادماه) به میزان 53/1 کیلوگرم در مترمکعب آب (27 درصد) افزایش پیدا کرد.

    کلید واژگان: آب مصرفی, سیب زمینی, شاخص رشد, تاخیر کشت, عملکرد غده
    Khosro Parvizi *, Ali Ghadami Firoozabadi
    Introduction

    The effect of temperature fluctuations on the growth and abnormalities of tubers and their unfavorable quality in a specific geographical area that are being relate to the climatic characteristics of the region, is largely beyond to the control of farmers (Parvizi et al., 2011). However, by adopting the appropriate planting date in each region, it is possible to avoid the collision of growth stages by preventing damage qualify to the produced tubers and, at the same time, a better quantity of production would be accomplished (Hassanpanah and Hassanabadi, 2012; Siddique et al., 1990; Rabinowitch and Levy., 2001). With this description, is it possible to postpone the peak water consumption of potatoes to a time in early to mid-September when there is a lower level of evaporation and transpiration by delaying the cultivation in potatoes, while the quantitative and qualitative performance can be acceptable? Therefore, this research was done in order to answer the questions raised and investigate the possibility of realizing the positive effects of delayed cultivation in Hamadan province.

    Methods

    In order to investigate the possibility of delayed cultivation of potatoes in Hamedan and also to compare with its usual cultivation in June on the amount of water consumption and the quantitative and qualitative yield of potatoes, an experiment conducted during the two growing years of 2018 and 2019 at the Agricultural and Natural Resources Research and Education Center. Revenue implementation. In this experiment, three potato cultivars, including Sante (medium-early), Arinda (early), and Banba (semi-late) cultivars, with four planting dates: 1- June 15 (the usual cultivation of the region), 2- 1st of July, 3- July 15 and 4- July 30 planted in the form of Splited Strip Plot design . Tape irrigation system was used in this experiment. The measured traits included the time required to achieve 90% germination, the number of main stems per plant, the time of full coverage and flowering, total yield, secondary growth and tuber deformity percentage, tuber dry matter percentage, and the efficiency of water consumption.

    Results

    Based on the results of compound variance analysis, we found that the effects of variety and planting date on all growth traits, total yield and water consumption efficiency were significant. The interaction effect of cultivar and planting date was significant in most of the growth traits as well as tuber yield and tuber dry matter percentage. Results of this research showed that the delay in planting date of potato has positive effects on the speed of germination and the acceleration of canopy formation. The speed of reaching full overlapping canopy with a difference of 7 days in delayed cultivation date (30th July) provides suitable conditions for better competition of potato crop with weeds and faster tuber formation. The lowest rate of secondary growth with an average of 6.00% related to the planting date of July 30 (delayed planting), it showed a statistically significant difference with the other three planting dates at the 5% level of Duncan's test. By comparing the mean results, it was found that in all three cultivars, the average increase in tuber yield by planting on June 15 was more significant than delayed cultivation (30th July) The amount of secondary growth in the tubers was directly related to the delay in planting time. So that with the delay in planting time especially in the delayed cultivation on July 30. The intensity of secondary growth on the tubers and their deformity was significantly reduced.in three cultivars (with an average of 6.2%), although three cultivars showed different reactions. On the other hand, the efficiency of water consumption in the delayed cultivation date (30th July) increased by 1.53 kg per cubic meter of water (27%) compared to regular cultivation (June 15). Water use efficiency was different in the investigated cultivars and in the planting dates. The planting date of July 30 with an average production of 7 kg of tubers per cubic meter of water used had the highest water use efficiency. The results of this research showed that with the delay in potato planting date in Hamedan province, the critical stage of potato growth (tuber bulking) did not coincide with the sudden increase in temperature in the province (July and early August). This condition leads to reducing the amount of growth abnormalities in the tuber and increasing the tuber's appearance quality.Key words: Water consumption, Potato, Growth index, Delay planting date, Tuber yield

    Keywords: Water Consumption, Potato, Growth Index, Delay Planting Date, Tuber Yield
  • فریبرز عباسی*، مهدی اکبری، ابوالفضل ناصری، نادر عباسی، جواد باغانی، محمد جلینی، محمدعلی شاهرخ نیا، محمدمهدی نخجوانی مقدم، سالومه سپهری، منصور معیری، علیرضا حسن اقلی، سید ابو القاسم حقایقی مقدم، علی قدمی فیروزآبادی، سید حسن موسوی فضل، محمدرضا یزدانی

    این تحقیق با هدف ارزیابی حجم آب آبیاری و بهره وری آب 35 محصول زراعی و باغی در ایران انجام شد. اندازه گیری های میدانی شامل حجم آب آبیاری و عملکرد محصول برای حداقل یک فصل زراعی در قطب های تولید هر محصول انجام شد. محصولات شامل 12 محصول زراعی (گندم، برنج، جو، ذرت علوفه ای، یونجه، چغندرقند، نیشکر، لوبیا، آفتابگردان، پنبه، کلزا، سویا)، 17 محصول باغی (زعفران، سیب، زیتون، پرتقال، نارنگی، هلو، شلیل، آلو، لیمو، انجیر، انگور، خرما، انار، گردو، بادام، پسته، گیلاس) و 6 محصول سبزی و صیفی (گوجه فرنگی، هندوانه، سیب-زمینی، خیار، خربزه، پیاز) بودند. نتایج نشان داد میانگین حجم آب آبیاری محصولات مختلف از 3984 برای محصول کلزا تا 32500 مترمکعب بر هکتار برای نیشکر متغیر است. میانگین حجم آب آبیاری 35 محصول مورد مطالعه 8032 مترمکعب بر هکتار تعیین گردید که این شاخص به تفکیک محصولات باغی، زراعی و سبزی و صیفی به ترتیب 9162، 7669 و 7247 مترمکعب بر هکتار بود. همچنین حجم کل آب مورد استفاده برای 35 محصول مورد مطالعه 7/61 میلیارد مترمکعب و حجم کل آب آبیاری سایر محصولاتی که در این تحقیق ارزیابی نشده بودند، 4/9 میلیارد مترمکعب برآورد شد. در مجموع، حجم کل آب مورد استفاده برای آبیاری محصولات آبی کشور 1/71 میلیارد مترمکعب برآورد می شود. میانگین وزنی بهره وری آب آبیاری و آب محصولات مورد مطالعه به ترتیب 9/1 و 5/1 کیلوگرم بر مترمکعب تعیین شد. از نظر شاخص درآمد ناخالص به ازای واحد حجم آب آبیاری، زعفران و پسته بیشترین، و نیشکر، سویا، جو، ذرت علوفه ای، گندم و یونجه کمترین مقدار این شاخص را به خود اختصاص دادند.

    کلید واژگان: حجم آب کاربردی, بهره وری فیزیکی, تحلیل خوشه ای, درآمد ناخالص
    Fariborz Abbasi *, M. Akbari, Abolfazl Nasseri, Nader Abbassi, J. Baghani, M. Joleini, Mohammadali Shahrokhnia, Mohammad Mehdi Nakhjavanimoghaddam, Saloome Sepehri Sadeghian, M. Moayeri, A.R. Hassanoghli, Abolghasem Haghayeghi, Ali Ghadami Firouzabadi, Syeed Hassan Mousavifazl, M.R. Yazdani
    Introduction

    In terms of water consumption in different sectors, in Iran as in other countries, a significant part of surface and groundwater resources is used in agricultural sector. For the amount of water consumed in Iran's agricultural sector, different numbers have been reported in various sources. In the past three decades, water consumption in agricultural sector in various sources and methods has been reported between 44 and 86 billion cubic meters (Movaheddanesh, 1994; Ghodratnema, 1998; Mohammad-Vali-Samani, 2005; Nasseri et al., 2017; 2018). The physical water productivity is also one of the important indicators of irrigation management, which is determined by using the amount of product produced per unit of applied irrigation water. Abbasi et al. (2017) estimated and analyzed water productivity values in Iran for different years. They estimated the values of water productivity varying from 0.94 to 1.29 kg/m3 and average being 1.07 kg/m3. Abbasi et al. (2019) also showed that water productivity index in Iran had an upward trend with a slope of 0.045 kg per year. It varied from 1.0 kg/m3 in 2008 to about 1.45 kg/m3 in 2017. Past researches regarding the estimation of water consumption in agricultural sector have been reported with estimation methods such as water balance method, which is not accurate and is associated with errors. On the other hand, the figures presented for the amount of water consumed in agricultural sector are very different and there are doubts about their accuracy. Despite the importance of the issue, accurate information on the amount of irrigation water for agricultural crops in different regions of Iran is not available and this issue has always been one of the main concerns of the water industry managers and planners. Therefore, carrying out a research work that lead to more accurate numbers about the amount of applied irrigation water for different crops, can be of great help to the decision-making of officials related to water and agriculture. Therefore, the main goal of this article is a comprehensive evaluation of water management indicators in agricultural sector (including the water productivity and applied irrigation water for different crops).

    Methodology

    Field measurements including applied irrigation water and crop yield were carried out for at least one cropping season in the production hubs of each crop. The studied crops include 12 agricultural crops (wheat, rice, barley, fodder corn, alfalfa, sugar beet, sugar cane, beans, sunflower, cotton, rapeseed, soybean), 17 garden crops (saffron, apple, olive, orange, tangerine, peach, nectarine, plum, lemon, fig, grape, date, pomegranate, walnut, almond, pistachio, cherry) and 6 vegetable and summer crops (tomato, watermelon, potato, cucumber, melon, onion). These crops covered more than 85% of the cultivated area and irrigated lands in different provinces. For each crop, applied irrigation water was measured in a crop season and the yield for one year or the average of two years, but for garden plants, due to climate changes and frost that affect the yield, the average yield of 1-3 years was determined and used in the analysis. Physical water productivity of irrigation water from the ratio of crop yield to applied irrigation water and water productivity from the ratio of crop yield to water (total volume of irrigation water and effective precipitation) and gross income per unit of applied irrigation water was calculated from the product of crop yield in the sales price divided by the applied irrigation water. In this research, the cluster analysis model was used to determine the homogeneous crops.

    Results and Discussion

    The results showed that applied irrigation water for different crops varies from 3984 for rapeseed to 32500 cubic meters per hectare for sugarcane. So that the weighted average applied irrigation water of 35 studied crops was determined to be 8032 cubic meters per hectare.This index was 9162, 7669 and 7247 cubic meters per hectare, respectively, for garden, agricultural, vegetable and summer crops. Also, the total applied water used for the 35 studied crops was estimated at 61.7 billion cubic meters and the total irrigation water for other crops that were not evaluated in this research was estimated at 9.4 billion cubic meters. The total water used in irrigated crops is estimated at 71.1 billion cubic meters, which is about 70% of the total renewable water in Iran. The weighted average of irrigation water productivity and water productivity of the studied crops was determined as 1.9 and 1.5 kg/m3, respectively. Saffron and pistachio provided the highest gross income per unit of irrigation water and sugarcane, soybean, barley, fodder corn, wheat and alfalfa had the lowest values.

    Conclusions

    The results of this research provide valuable information for managers and decision makers in different provinces of Iran.

    Keywords: Applied Irrigation Water, Physical Productivity, Cluster Analysis, Gross Income
  • علی قدمی فیروزآبادی*، علی محمد جعفری

    با توجه به محدودیت منابع آبی کشور، بهینه کردن سامانه های آبیاری به نحوی که بتوان تلفات تبخیر و مدیریت تعرق را بهبود بخشد، از عوامل مهم در افزایش بهره وری آب است. لذا این پژوهش به منظور بررسی روش آبیاری قطره ای زیرسطحی و سامانه آبیاری بارانی بر عملکرد و بهره وری آب محصول یونجه طی سال های (1398 لغایت1400) در ایستگاه اکباتان مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان انجام شد. آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری قطره ای زیرسطحی بدون تزریق تریفلورالین (T1)، آبیاری زیرسطحی با تزریق تریفلورالین به میزان 4 لیتر در هکتار (T2)، آبیاری زیرسطحی با تزریق تریفلورالین به میزان 6 لیتر در هکتار (T3)، آبیاری با لوله های ناندرین (T4) و یک تیمارآبیاری بارانی (شاهد) بودند. تاثیر تیمارهای مورد مطالعه بر میزان عملکرد و بهره وری آب در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. تیمار T3 با بیشترین میزان عملکرد و بهره وری آب، به ترتیب به میزان 20873 کیلوگرم در هکتار 46/2 کیلوگرم بر مترمکعب بر سایر تیمارها برتری داشت. میانگین عملکرد 3 ساله محصول یونجه در دو سامانه سیستم آبیاری قطره ای و بارانی به ترتیب 19779 و 14751 کیلوگرم در هکتار و میزان بهره وری آب به ترتیب 4/2 و 3/1 کیلوگرم بر مترمکعب تعیین شد. میانگین حجم آب مصرفی در دو سامانه آبیاری قطره ای زیرسطحی و بارانی، به ترتیب 8472 و 11480 مترمکعب در هکتار بود. لذا سامانه آبیاری قطره ای زیرسطحی علاوه بر افزایش عملکرد محصول، باعث کاهش 2/26 درصدی در آب مصرفی و بهبود بهره وری آب به میزان 6/84 درصد نسبت به سامانه آبیاری بارانی شد. همچنین هیچگونه اثری از تجمع ریشه در اطراف قطره چکانها مشاهده نشد. افزایش شوری در عمق خاک زراعی در زمان اتمام آبیاری ها در دو سیستم آبیاری ملاحظه شدکه با بارندگی های رخ داده در طول سال تقلیل پیدا می کرد.

    کلید واژگان: توسعه ریشه, تریفلورالین, مدیریت آبیاری
    Ali Ghadami Firouzabadi *, Ali Mohamad Jafari

    Due to the limited water resources of the country, optimizing irrigation systems in a way that can improve evaporation losses and transpiration management is one of the important factors in increasing water productivity. Therefore, this study was conducted to investigate and compare Technical and economical comparison of sprinkler and subsurface drip irrigation system of alfalfa during three years (2019-2021) in Ekbatan station of Agriculture and Natural Resources Research and Education Center of Hamedan Province. The treatments included subsurface drip irrigation without trifluralin injection (T1), subsurface irrigation with trifluralin injection at a rate of 4 liters per hectare (T2), subsurface irrigation with trifluralin injection at a rate of 6 liters per hectare (T3), irrigation with nan Drin pipes (T4) and a sprinkler treatment (control). The statistical format of the project was randomized complete blocks with 3 replications. The results of this study showed a significant effect of different treatments on yield and water productivity (p≤1%). T3 treatment with the highest yield and water productivity, at 20873 kg. ha-1 and 2.46 kg.m-3, respectively, was preferable to the other treatments. The average 3-year yield of alfalfa crop in two systems of drip and sprinkler irrigation systems was 19779 and 14751, kg. ha-1 respectively, and water productivity was 2.4 and 1.3 kg.m-3, respectively. The average volume of applied water in the subsurface and sprinkler drip irrigation system was 8472 and 11480 m3.ha-1, respectively. Therefore, it can be said that the subsurface drip irrigation system, in addition to increasing yield, has reduced water consumption by 26.2% and improved water productivity by 84.6%. Also, no traces of root accumulation around the drippers were observed. An increase in salinity in the depth of the farm soil was observed at the end of irrigation in two irrigation systems, which decreased with the rainfalls that occurred throughout the year.

    Keywords: Root Development, Trifluralin, Irrigation Management
  • نادر عباسی*، فریبرز عباسی*، رضا بهراملو، ابوالفضل ناصری، سمیرا واحدی، ثمر بهروزی نیا، اسماعیل مقبلی دامنه، اسحق زارع، سید ابراهیم دهقانیان، محمد خرمیان، علی قدمی فیروزآبادی، محمد کریمی، سالومه سپهری، محمدمهدی نخجوانی مقدم

    محدودیت منابع آب و ضرورت بهبود بهره وری آب در تولید محصولات سبزی و صیفی ازیک سو و اهمیت اقتصادی تولید خیار در کشور از سوی دیگر، لزوم بررسی شاخص های مدیریتی در تولید خیار را آشکار می‏نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین مستقیم آب کاربردی خیار (مجموع حجم آب آبیاری و بارندگی) و شاخص های بهره وری آب آبیاری در مزارع تولید خیار کشور بدون دخالت در برنامه آبیاری کشاورزان در طول یک سال زراعی (1399-1400) انجام شد. از این رو، حجم آب آبیاری و عملکرد خیار در بیش از 180 مزرعه منتخب و مشتمل بر حدود 70 درصد سطح زیرکشت خیار در کشور اندازه گیری گردید. نتایج حاکی از آن است که تفاوت بسیار معنی داری در حجم آب آبیاری، آب کاربردی، عملکرد و شاخص های بهره وری آب در استان های منتخب وجود دارد. حجم آب کاربردی خیار در مزارع منتخب از 4158 مترمکعب در هکتار در استان هرمزگان تا 8898 مترمکعب در هکتار در استان خراسان رضوی متغیر است و میانگین وزنی آن 7043 مترمکعب در هکتار حاصل شد. میانگین عملکرد خیار از 12750 کیلوگرم بر هکتار در استان زنجان تا 32956 کیلوگرم بر هکتار در استان خراسان رضوی متغیر و میانگین وزنی آن 25219 کیلوگرم بر هکتار است. شاخص های بهره ‏وری آب آبیاری و آب کاربردی به ترتیب 27/4 و 20/4 کیلوگرم بر مترمکعب بدست آمد این در حالی است که کمترین مقدار شاخص بهره وری آب کاربردی در استان زنجان (21/2 کیلوگرم بر متر مکعب) و بیشترین مقدار آن در استان فارس (59/6 کیلوگرم بر متر مکعب) بود.برمبنای نتایج حاصل، حجم کل آب مورد نیاز 55 هزار هکتار سطح زیرکشت خیار در کشور، 330 میلیون مترمکعب برآورد گردید.

    کلید واژگان: آب آبیاری, خیار, عملکرد, نیاز آبی
    Nader Abbasi *, Fariborz Abbasi, Reza Bahramloo, Abolfazl Nasseri, Samira Vahedi, Samar Behrouzinia, Esmaeil Moghbeli Dameneh, Shagh Zare, Seed Ebrahim Dehghanian, Mohammad Khorramian, Ali Ghadami Firouzabadi, Mohammad Karimi, Saloome Sepehri, MohammadMehdi Nakhjavanimoghaddam

    The constraints of water resources and the imperative to enhance water efficiency in the production of vegetables and summer crops, on one hand, along with the economic importance of cucumber production in the country, on the other hand, reveal the necessity of investigating management indicators in cucumber production. The present study was conducted on a national scale with the objective of directly determining the applied water and water productivity indices in cucumber production fields across the country during a single crop year (1399-1400) in more than 180 selected farms, including about 70% of the cultivated area of cucumbers in the country. The results of the study revealed a highly significant disparity in various parameters among the selected provinces, including the volume of irrigation water, applied water (the sum of irrigation and effective precipitation), yield, and water productivity indices. The volume of applied water for cucumber cultivation exhibited notable variation, ranging from 4158 m3/ha in Hormozgan province to 8898 m3/ha in Razavi Khorasan province. The weighted average of applied water volume was calculated to be 7043 m3/ha. Similarly, the average yield of cucumbers displayed considerable diversity, ranging from 12750 Kg/ha in Zanjan province to 32956 Kg/ha in Razavi Khorasan province. The weighted average yield stood at 25219 Kg/ha. The calculated water productivity indices for both irrigation water and applied water were 4.27 Kg/m3 and 4.20 Kg/m3, respectively. Notably, the province with the lowest applied water productivity was Zanjan (2.21 Kg/m3), while the highest was observed in Fars province (6.59 Kg/m3). Based on the results, the total water requirement for cultivating cucumbers across an area of 55000 hectares in the country was estimated to be 330 MCM.

    Keywords: irrigation water, Cucumber, yield, Water requirement
  • علی محمد جعفری*، علیرضا نیکوئی، علی قدمی فیروزآبادی، کاروان شانازی، محمدرضا بختیاری

    اصلاح الگوی کشت برنامه ای است که دولت با هدف دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و حفظ امنیت غذایی دنبال می نماید. حفاظت منابع تولید پایه، خودکفایی در تولید محصولات اساسی و حفظ اشتغال کشاورزی از جمله اهداف این برنامه است. این پژوهش در همین راستا با تاکید برحفاظت منابع آب در دشت کبودراهنگ استان همدان اجرا گردید. با استفاده از مدلسازی به روش برنامه ریزی خطی برای منطقه مورد مطالعه، الگوهای بهینه تعیین شدند. سیاست های حفاظت منابع آب با دو سناریوی کاهش بهره برداری از آب های زیر زمینی به میزان 30 و 50 درصد و سناریوی خودکفایی تولید گندم مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد سیاست حفاظت از منابع آب باعث کاهش بازده برنامه ای الگوی کشت از 44/2 تا 24درصد در مقایسه با الگوی فعلی می شود. سطح زیر کشت غلات دیم نیز افزایش و سطح زیر کشت محصولات آبی کاهش یافت. سطح زیرکشت خیار وگوجه فرنگی افزایش یافته، ولی سطح زیر کشت علوفه و غلات آبی کاهش پیدا کردند. خودکفایی گندم تحت شرایط الگوی کشت موجود و بهینه به خودی خود محقق بود، اما در سناریوهای حفاظت منابع آب بدون اعمال قید خودکفایی میسر نشد. تحت سناریو خودکفایی گندم بازده برنامه ای و استفاده از نیروی کار بیش از سناریوهای حفاظت منابع آب کاهش یافت. افزایش بهره وری آب در هرکدام از سناریوها نسبت به وضع موجود مشهود بود. با توجه به یافته های تحقیق و در راستای حفاظت منابع آب و بهره برداری پایدار از این منابع، کنترل وکاهش بهره برداری به میزان 30 تا 50 درصد در راستای الگوی بهینه کشت ضروری است

    کلید واژگان: الگوی کشت بهینه, بهره وری آب, خودکفایی, کبودراهنگ
    ALI MOHAMMAD JAFARI *, Alireza Nikouei, Ali Ghadamifirouzabadi, Karwan Shanazi, Mohammad Reza Bakhtiyari

    Reforming the cultivation pattern is a program that the government pursues with the aim of achieving sustainable agricultural development and maintaining food security.Protection of basic production resources,self-sufficiency in the production of basic products and maintaining agricultural employment are among the goals of this program.In this regard,this research was carried out with an emphasis on the protection of water resources in the Kabudrahang plain of Hamadan province.Using linear programming modeling for the studied area, optimal patterns were determined. Water resource protection policies were examined and tested with two scenarios of reducing the use of underground water by 30 and 50% and the scenario of self-sufficiency in wheat production.The results showed that the water resource protection policy reduces the planned efficiency of the cultivation pattern from 2.44% to 24% compared to the current pattern.The area under cultivation of rainfed crops also increased and the area under cultivation of irrigated crops decreased.The area under cultivation of cucumbers and tomatoes increased, but the area under cultivation of fodder and water grains decreased.Self-sufficiency of wheat under the conditions of the existing and optimal cultivation pattern was achieved, but in the scenarios of water resources protection,self-sufficiency was not possible without applying the condition.Under the scenario of self-sufficiency of wheat, the planned efficiency and the use of labor decreased more than the scenarios of protection of water resources.According to the research findings, in order to protect water resources and sustainable exploitation of these resources,it is necessary to control and reduce their exploitation by 30 to 50 percent.

    Keywords: Optimal cultivation pattern, Water efficiency, self-sufficiency, Kobudahang
  • علی قدمی فیروزآبادی*، مهدی اکبری

    محدودیت منابع آب و خشکسالی های اخیر لزوم استفاده مناسب و بهینه از منابع آب را چند برابر نموده است. آبیاری قطره ای یکی از روش های نوین آبیاری است که با هدف استفاده بهینه از آب و افزایش بهره وری آب در خیلی از محصولات کشاورزی از جمله گندم استفاده می شود. این پژوهش به منظور بررسی سامانه های آبیاری قطره ای نواری اجرا شده در سطح مزارع گندم استان همدان و مقایسه آن با سایر سامانه های رایج در منطقه طی سال های 1396 تا 1398 انجام شد. در این پژوهش ابتدا مزارعی با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. پارامترهای مورد اندازه گیری شامل میزان آب آبیاری، عملکرد محصول، بهره وری آب، شوری آب آبیاری و تغییرات شوری خاک بود. میزان حجم آب آبیاری در مزارع دارای سامانه آبیاری قطره ای از 2716 تا 5760 مترمکعب در هکتار متغیر و بطور میانگین 4153 متر مکعب در هکتار به دست آمد. میانگین حجم آب آبیاری در مزارع دارای سامانه آبیاری بارانی و سطحی به ترتیب 4090 و 5918 مترمکعب در هکتار بود. بیشترین میزان متوسط عملکرد مربوط به سامانه آبیاری قطره ای، به میزان 5581 کیلوگرم بر هکتار و بعد از آن دو سامانه آبیاری بارانی و سطحی با 4381 و 3000 کیلوگرم در هکتار بود. بالاترین میانگین بهره وری آب (آب آبیاری+ بارندگی موثر+ آب آبشویی) مربوط به سامانه آبیاری قطره ای (88/0 کیلوگرم بر متر مکعب) و در دو سامانه بارانی و سطحی به ترتیب برابر 8/0 و 39/0 کیلوگرم بر متر مکعب برآورد شد. کاربرد آبیاری قطره ای نسبت به دو سامانه آبیاری بارانی و سطحی علاوه بر افزایش عملکرد، باعث افزایش 10 و 6/125 درصدی بهره وری آب گردید. نتایج نشان داد که میزان شوری خاک در سامانه آبیاری قطره ای در اواخر فصل رشد نسبت به اوایل بهار افزایش یافته است، بنابراین بایستی میزان آب آبشویی مورد نیاز به میزان آب کاربردی (آب آبیاری+ بارندگی موثر) در سامانه مذکور اضافه شود.

    کلید واژگان: آب کاربردی, بهره وری آب, سامانه آبیاری
    Ali Ghadami Firouzabadi*, Mehdi Akbari

    Water scarcity and the recent droughts have multiplied the necessity of proper and optimal use of limited water resources. Drip irrigation is one of the new methods of irrigation that is used with the aim of optimal use of water and increasing water productivity in many agricultural products including wheat. This research was conducted in order to investigate the drip irrigation systems (Tape) implemented in the wheat fields of Hamedan province and compare it with other common systems during 2016-2018. In this research, first, farms were selected and evaluated by random sampling method. The measured parameters included the amount of irrigation water, yield, water productivity, water salinity and soil salinity changes. The volume of irrigation water in fields with drip irrigation varied from 2716 to 5760 m3/ha and was determined as 4153 m3/ha on average. The average volume of irrigation water in sprinkler and surface irrigation systems was determined as 4090 and 5918 m3/ha, respectively. The highest amount of yield was determined as 5581 kg/ha in the drip irrigation. The average yield in sprinkler and surface irrigation systems was estimated to be 4381 and 3000 kg/ha, respectively. The highest average water productivity (irrigation+ effective rainfall + leaching) related to the drip irrigation system and is 0.88 kg/m3 , and it was determined as 0.8 and 0.39 kg/m3 in sprinkler and surface irrigation system, respectively. Therefore, drip irrigation has increased water productivity by 10% and 125.6% compared to sprinkler and surface irrigation systems. Also, the results of this research showed that the salinity of the soil in the drip irrigation system increased at the end of the growing season compared to the beginning of the spring season. Therefore, leaching water requirement should be added to the amount of applied water (irrigation water + effective rainfall) in the drip irrigation system.

    Keywords: Applied water, water productivity, irrigation system
  • علی محمد جعفری*، علی قدمی فیروزآبادی، موسی سلگی، قاسم زارعی، کاروان شانازی
    کمبود آب بزرگ ترین مشکل اساسی استان همدان محسوب می شود. در این میان بخش کشاورزی به دلیل سهم بالا در مصارف آب بیش از سایر بخش های اقتصادی در معرض آسیب قرار دارد. به کارگیری سیاست ها و ابزارهای مناسب در راستای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضای آب مورد توجه سیاست مداران است. این پژوهش با هدف تعیین ارزش اقتصادی آب در بخش کشاورزی استان و پتانسیل درآمدزایی این منبع در تولید محصولات کشاورزی آبی به اجرا درآمد. محصولات منتخب برای مطالعه شامل گندم، جو، یونجه، سیب زمینی، چغندرقند، ذرت دانه ای، ذرت علوفه ای، هندوانه، سیر، خیار و گوجه فرنگی، انگور و گردو بودند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه و مصاحبه با کشاورزان برای سال زراعی 98-1397 تهیه و برای برآورد ارزش اقتصادی آب از روش تخمین تابع تولید، فرم کاب داگلاس استفاده شد. نتایج نشان داد که ارزش اقتصادی آب در محصولات مختلف بسیار بیشتر از هزینه های تامین و عرضه آن است. ارزش اقتصادی آب برای محصولات مذکور به ترتیب برابر 2043، 3775 ،6023، 3506، 2136، 1956، 1778، 4902، 36750، 16337 و 4929، 15840 و 20064 ریال و به طور میانگین 9232 ریال بر مترمکعب آب برآورد گردید. این عدد ها در مقایسه با هزینه استحصال آب از منابع زیرزمینی که گران ترین منبع و برابر 496 ریال بر مترمکعب است نشان می دهد که شکاف زیادی بین آن ها است و این امکان وجود دارد تا با دریافت آب بها به میزان شکاف موجود بین عددهای پیشگفته، انگیزه ها را به سمت تخصیص کاراتر آب در این بخش اقتصادی هدایت کرد.
    کلید واژگان: ارزش تولید نهایی, تابع تولید, روش کاب داگلاس
    Ali Mohammad Jafari *, Ali Ghadami Firouzabadi, Mousa Solgi, Ghasem Zarei, Karwan Shanazi
    Water scarcity is the biggest problem in Hamadan Province. In the meantime, agricultural sector is more vulnerable than other economic sectors due to its high share of water consumption. Policymakers are interested in adopting appropriate policies and tools to manage crisis and tackle water scarcity problems. This study aimed to determine the economic value of water in the agricultural sector of the province and the potential for revenue generation of this resource in the production of irrigated crops. Selected products for the study included wheat, barley, alfalfa, potato, sugar beet, corn, grain fodder, watermelon, garlic, cucumber, tomato, grape, and walnut products. Data was obtained through questionnaires and interviews with farmers for the 2018-19 crop year and for estimating economic value of water using Cobb-Douglas production form. The results showed that the economic value of water in different crops was greater than the water supply costs. The economic value of water for the mentioned products was equal to 2043, 3775, 6023, 3506, 2136, 1956, 1778, 4902, 36750, 16337 and 4929, 15840 and 20064 Rials/m3 and, on average, 9232 Rials/m3 of water, respectively. These figures are compared to the cost of extracting water from underground sources the most expensive source is 496 Rials/m3, which shows a big gap between these numbers; therefore, it is possible to price water at the same rate as the above figures. This provides incentives towards more efficient water use in this economic sector.
    Keywords: Marginal production value, Production Function, Cobb Douglas method
  • سید ابوالقاسم حقایقی مقدم*، فریبرز عباسی، ابوالفضل ناصری، پیمان ورجاوند، سید ابراهیم دهقانیان، محمدمهدی قاسمی، سالومه سپهری صادقیان، حسن خسروی، محمد کریمی، فرزین پرچمی عراقی، مصطفی گودرزی، مختار میران زاده، مسعود فرزام نیا، افشین یوسف گمرکچی، سید معین الدین رضوانی، رامین نیکانفر، سیدحسن موسوی فضل، علی قدمی فیروزآبادی

    با توجه به اهمیت اقتصادی تولید جو در کشور، بررسی حجم آب آبیاری و بهره وری آب برای تولید این محصول استراتژیک ضرورت دارد. به این منظور، حجم آب آبیاری و عملکرد جو در 296 مزرعه منتخب 12 استان (75 درصد سطح زیرکشت آبی و تولید جو در کشور) شامل استان های خوزستان، آذربایجان شرقی، اردبیل، خراسان شمالی، فارس، خراسان ‏رضوی، تهران، سمنان، مرکزی، اصفهان، همدان و قزوین به طور مستقیم اندازه گیری گردید. در انتهای فصل و پس از تعیین میانگین عملکرد محصول جو طی سال زراعی 1400-1399، مقادیر بهره وری آب آبیاری و بهره وری آب کل (آبیاری + بارندگی موثر) در مزارع منتخب جو در هر منطقه تعیین شد. نتایج نشان داد تفاوت عملکرد، حجم آب آبیاری و شاخص های بهره وری آب در استان های یادشده معنی دار بود. حجم آب آبیاری جو در مناطق موردمطالعه از 1900 تا 9300 متر مکعب در هکتار متغیر و میانگین وزنی آن 4875 متر مکعب در هکتار بود. میانگین عملکرد جو در مزارع منتخب از 1630 تا 7050 کیلوگرم در هکتار متغیر و میانگین وزنی آن 3985 کیلوگرم در هکتار بود. بهره وری آب آبیاری نیز در استان های منتخب از 22/0 تا 53/1 متغیر و میانگین وزنی آن 90/0 کیلوگرم تعیین شد. پیشنهاد می شود به منظور کاهش مصرف آب و بهبود بهره وری آب، تحویل آب به مزارع در طول فصل مدیریت شود و حقابه متناسب با نیاز آبی در نظر گرفته شود. استفاده از برنامه ریزی مناسب آبیاری به طور مسلم موجب تلفات آب و افزایش بهره وری در مزارع جو می گردد. برای بهبود بهره وری لازم است تمام نهاده های موثر در تولید بهینه و اقتصادی ازجمله آب، بذر، کود، سم، تجهیزات و ادوات، نیروی انسانی آموزش دیده توجه لازم مبذول گردد.

    کلید واژگان: آب مصرفی, آبیاری, بازده کاربرد, تولید جو, کارآیی مصرف آب
    Seyed Abolghasem Haghayeghi Moghaddam *, Fariborz Abbasi, Abolfazl Nasseri, Peyman Varjavand, Sayed Ebrahim Dehghanian, MohammadMehdi Ghasemi, Saloome Sepehri, Hassan Khosravi, Mohammad Karimi, Farzin Parchami-Araghi, Mustafa Goodarzi, Mokhtar Miranzadeh, Masoud Farzamnia, Afshin Uossef Gomrokchi, Moinedin Rezvani, Ramin Nikanfar, Seyed Hassan Mousavi Fazl, Ali Ghadami Firouzabadi
    Introduction

    The basic strategy to mitigate water crisis is to save agricultural water consumption by increasing productivity, which will result in more income for farmers and sustainable production. Due to the economic importance of barley production in the country, it is necessary to study the volume of irrigation water and water productivity to produce this strategic product. Based on extensive field research on irrigation water management and application of different irrigation methods in barley farms, the innovations of this research were: a) measuring water consumed and determining water use efficiency in barley production, b) the up-to-date of the measurements and research findings, c) findings applicability for application in agricultural planning at the national and regional levels, d) the ability to development the findings in barley farms at the national level to improve water use efficiency. The hypotheses of this research are: a) barley irrigation water is various in different regions, b) water applied in barley farms is more than the required one, c) the water use efficiency of barley is different in the main production areas, and d) The applied water of barley is not the same in different irrigation methods. Therefore, the main objective of this study is to determine the water consumed and water use efficiency in barley production; to measure the water applied to barley farms in the main production areas; to compare the water measured in the production areas with the net irrigation requirement; and finally to determine water use efficiency of the barley in the main production areas in the Iran.

    Materials and Methods

     For this purpose, the volume of irrigation water and barley yield in 296 selected farms in 12 provinces (about 75% of the area under cultivation and production of barley in Iran) including Khuzestan, East Azerbaijan, Ardabil, North Khorasan, Fars, Khorasan Razavi, Tehran, Semnan, Markazi, Isfahan, Hamedan and Qazvin were measured directly. Farms in the mentioned provinces were selected to cover various factors such as irrigation method, level of ownership, proper distribution and quality of irrigation water. By carefully monitoring the irrigation program of selected farms during the growing season, the amount of irrigation water for barley during one year was measured. At the end of the season and after determining the average yield of barley during the 2020-2021 year, the values of irrigation water productivity and total water productivity (irrigation+effective rainfall) were determined in selected barley farms in each region. The volume of water supplied was compared with the gross irrigation requirements estimated by the Penman-Monteith method using meteorological data from the last ten years, and compared with the values of the National Water Document. Analysis of variance was used to investigate the possible differences in yield, irrigation water and water productivity in barley production.

    Results and Discussion

    To assess the reliability of statistical analysis, we evaluated the sufficiency of the number of measurements needed for both the quantity of irrigation water and the ley yield on the farms. Subsequently, we computed statistical indices, such as the mean and standard deviation. The results showed that the number of measurements of irrigation water and barley yield was to be 296 and 283, respectively, which was more than the number of measurements required for irrigation water (41 dataset) and yield (50 dataset). Therefore, the sufficiency of the data for the statistical analysis was reliable. The results showed that the difference in yield, volume of irrigation water and water productivity indices were significant in the mentioned provinces. The volume of barley irrigation water in the studied areas varied from 1900 to 9300 cubic meters per hectare and its average weight was 4875 cubic meters per hectare. The average barley yield in selected farms varied from 1630 to 7050 kg ha-1 and the average was 3985 kg ha-1. Irrigation water productivity in selected provinces ranged from 0.22 to 1.53 and its weight average was 0.90 kg m-3. Average gross irrigation water requirement in the study areas by the Penman-Monteith method using meteorological data of the last ten years and the national water document were 4710 and 4950 cubic meters per hectare, respectively. Irrigation efficiency of barley fields in the country is estimated at 62-65% without deficit irrigation.

    Conclusion

    In order to reduce water consumption and improve water productivity, it is suggested to manage water delivery to farms during the season and deliver water rights to them according to crops water requirements. To reduce water losses and enhance productivity in the barley farms, it is suggested the application of modern irrigation systems according to the farms conditions with the suitable operation; and modification and improvement of surface and traditional irrigation methods. Note that, water is only one of several necessary and effective inputs in the optimal and economic production of barley. On the other hand, attention should be paid to the optimal application of other inputs including: seeds, fertilizers, equipment and tools etc.

    Keywords: barley, Irrigation water, Water Productivity, yield
  • علی قدمی فیروزآبادی *، فریبرز عباسی، مهدی جوزی، بهروز ابوالپور، نادر کوهی، امیر اسلامی، پیمان ورجاوند، ابوالفضل ناصری

    انجیر به دلیل ارزش غذایی، عملکرد و ارزش اقتصادی بالا و مقاومت به شرایط نامناسب اقلیمی از محصولات عمده باغی کشور است. در رابطه با حجم آب کاربردی و بهره وری آب این محصول در کشور، مطالعه جامعی صورت نگرفته است. لذا این پژوهش، باهدف تعیین حجم آب آبیاری و بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب انجیر، تحت مدیریت بهره برداران در قطب های تولید این محصول اجرا شد. بدین منظور تعداد 100 باغ در استان های لرستان، کرمانشاه، فارس، کرمان و خوزستان در طول فصل زراعی 1399-1398 مورد ارزیابی قرار گرفتند. حجم آب آبیاری در مناطق مورد مطالعه از 7706  تا 13471 مترمکعب بر هکتار متغیر و میانگین آن 10428 مترمکعب بر هکتار شد. روش آبیاری قطره ای نسبت به روش آبیاری سطحی به میزان 6/23 درصد حجم آب کاربردی را کاهش داده است. بهره وری آب در مناطق تولید انجیر از 3/0 تا 58/1 کیلوگرم بر مترمکعب متغیر و متوسط آن 16/1 کیلوگرم بر مترمکعب بود. میزان بهره وری آب در روش آبیاری قطره ای و سطحی به ترتیب 58/1 و 99/0 کیلوگرم بر مترمکعب تعیین شد. میانگین بهره وری خالص و ناخالص اقتصادی آب در مناطق مورد مطالعه به ترتیب 9/50 و 2/111 هزار ریال به ازای هر مترمکعب آب بود. میانگین نیاز خالص آبیاری در مناطق مورد مطالعه به روش پنمن مانتیث و سند ملی به ترتیب 749 و 696 میلی متر تعیین شد. استفاده از سامانه آبیاری قطره ای بجای سامانه آبیاری سطحی که باعث کاهش 6/23 درصدی در آب مصرفی و افزایش 60 درصدی در بهره وری آب می شود، توصیه می شود.

    کلید واژگان: بهره وری, پنمن- مانتیث, تحلیل اقتصادی, نیاز آبی
    Ali Ghadami Firouzabadi *, Fariborz Abbasi, Mehdi Jovzi, Behroz Aboulpour, Nader koohi, Amir Eslami, Peyman Varjavand, Abolfazl Naseri

    Figs are one of the main horticultural products in Iran due to their high nutritional value, high yield and economic value, and resistance to adverse climatic conditions. About one million tons of figs are produced annually in the world, Iran is the fifth largest producer of this product in the world (FAO, 2018). In addition to the above, the agricultural sector in Iran, like many countries, is the main consumer of water from renewable water sources. But there are not exact information on the volume of irrigation applied water and water productivity of this product in Iran. Therefore, this study was conducted with the aim of measurement of applied water at field scale and evaluation of water productivity of figs orchards at selected provinces in Iran.

    Keywords: Productivity, Penman-Monteith, Economic Analysis, Water Requierement
  • نادر عباسی، رضا بهراملو، معین الدین رضوانی، علی قدمی فیروزآبادی، افشین یوسف گمرکچی، رامین نیکان فر، ابوالفضل ناصری، فریبرز عباسی، رحیم علیمحمدی نافچی، محمد عباسی، مصطفی گودرزی، محمدعلی شاهرخ نیا، حمید ریاحی، ثمر بهروزی نیا، سمیرا واحدی

    حجم آب کاربردی محصولات کشاورزی به عنوان یکی از شاخص های کلیدی ارزیابی مصارف آب در بخش کشاورزی، نقش بسیار مهمی در برنامه ریزی های کلان در حوزه کشاورزی و مدیریت منابع آب دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین حجم آب کاربردی محصول گردو تحت مدیریت باغداران در مناطق مختلف کشور و بدون دخالت در برنامه آبیاری باغداران انجام شده است. بدین منظور پایش و اندازه گیری میدانی شاخص های مورد بررسی در باغات گردو طی دو سال زراعی (97-1396 و 98-1397) در 11 استان کشور انجام گردید و بر اساس آن مقادیر حجم آب کاربردی و بهره وری آب آبیاری در باغ های منتخب تعیین شد. نتایج پژوهش نشان داد، حجم آب کاربردی باغات گردو در مناطق مورد مطالعه از 3050 تا 14800 مترمکعب در هکتار متغیر و میانگین وزنی آن در سطح کشور حدود 7000 مترمکعب در هکتار بوده است. همچنین حجم آب کاربردی در باغ های منتخب در دو روش آبیاری سطحی و قطره‏ای به ترتیب برابر 7675 و 5709 مترمکعب در هکتار به دست آمد. میانگین دو ساله عملکرد گردو در مناطق تولید از 520 تا 3280 کیلوگرم بر هکتار متغیر و میانگین وزنی آن 1235 کیلوگرم بر هکتار بود. بر این اساس شاخص بهره وری آب آبیاری از 04/0 تا 71/0 کیلوگرم بر مترمکعب متغیر و میانگین وزنی آن در سطح کشور حدود 20/0 کیلوگرم بر مترمکعب بوده است. نتایج کلی پژوهش حاکی از آن است که در استان های مورد بررسی حجم آب کاربردی باغات گردو کمتر از نیاز ناخالص آبی این محصول بوده و به نوعی کم آبیاری اجباری در باغات گردو صورت گرفته است.

    کلید واژگان: باغات گردو, بهره وری آب, نیاز آبی گردو
    Nader Abbassi, REZA BAHRAMLOO, moin rezvani, Ali Ghadami Firouzabadi, afshin uossef gomrokchi, ramin nikanfar, abolfazl nasseri, Fariborz Abbasi, Rahim Alimohammadi Nafchi, mohammad abasi, Mustafa Goodarzi, MohammadAli Shahrokhnia, hamid riahi, Samar Behrouzinia, samira vahedi
    Introduction

    Walnut is one of the most valuable garden products of the country, which will be very profitable for gardeners if the water and food needs are met on time. During the growth period, the walnut tree goes through different stages, during these stages, the lack of sufficient and timely irrigation will affect not only the crop of the same year, but also the quantitative and qualitative production of the next years. The results of various researches have shown that the walnut tree is sensitive to the lack of water and the lack of soil moisture leads to a decrease in yield and the quality of the product in terms of color and size. Researches in the country are mainly focused on determining the water requirements of walnut trees, the effects of low irrigation and the quality of irrigation water on the quantitative and qualitative performance of walnuts, and not many researches have been done on determining the amount of water used by walnut trees in the country. The review of the articles shows that walnut is one of the water-bearing products among garden products, and due to the severe limitation of water resources in the centers of production of this product in the world, many researches focused on determining the amount of water used for walnut trees and low management. It has been irrigated. On the other hand, the researches carried out in the country have mainly been carried out either in limited areas or in the form of research projects on the scale of experimental plots. Therefore, there is almost no comprehensive report on measuring and estimating the volume of water used for this water-bearing product in the country. Based on this, in the current research, the amount of water consumed by walnut gardeners in the country has been measured.

    Methodology

    Considering that the main purpose of the research was to measure the volume of water used for walnut production in different regions of the country, the water given by gardeners for walnut production during two cropping seasons was measured without interfering in irrigation management and at the level of users' gardens. Is. In this research, due to the fact that the yield of walnut is affected by the age and climatic factors such as frosts, the measurements were made during two consecutive crop years 1396-1397 and 1397-1398. Based on this, the provinces of Hamedan, Kerman, Lorestan, East Azerbaijan, Kermanshah, Chaharmahal and Bakhtiari, Kohgiluyeh and Boyerahmad, Zanjan, Fars, Markazi and Qazvin, where the area under cultivation and the amount of walnut production in them are about 70 and 75% of the whole country, respectively. include, were selected as pilot areas for the implementation of the current research. After that, in each province, city or cities, the top producers of the mentioned product were determined in terms of the level of cultivation and production, and finally, the desired gardens were selected in the cities. In this regard, we tried to select the gardens in such a way that they cover most of the conditions such as climate, garden area, planting intervals, soil texture, water and soil salinity, irrigation methods and different managements, etc. The volume of water supplied was measured with the WSC flume or ultrasonic flow meter without interfering with the irrigation program.

    Results and Discussion

    The results of the research showed that the volume of applied water of walnut orchards in the studied areas varied from 3050 to 14800 m3/ha and its weighted average in the country was about 7000 m3/ha. Also, the amount of water used in the selected gardens in two methods of surface and drip irrigation was obtained as 7675 and 5709 m3/ha, respectively. The two-year average yield of walnuts in the production areas varied from 520 to 3280 kg/ha and its weight average was 1235 kg/ha. Based on this, the productivity index of irrigation water varies from 0.04 to 0.71 kg/m3 and its average weight in the country is about 0.20 kg/m3. The general results of the research indicate that in the investigated provinces, the amount of water used in walnut orchards is less than the gross water requirement of this product and there is a kind of forced under-irrigation in walnut orchards.

    Keywords: Walnut orchards, Water productivity, Water requirement of walnut
  • مهدی اکبری*، فریبرز عباسی، ابوالفضل ناصری، افشین یوسف گمرکچی، مصطفی گودرزی، امیر اسلامی، مسعود فرزام نیا، رحیم علیمحمدی، نادر کوهی چله کران، رضا بهراملو، علی قدمی فیروزآبادی، سید ابوالقاسم حقایقی مقدم، اردلان ذوالفقاران، جمال احمدآلی، محمد عباسی، حمید ریاحی، محمدمهدی نخجوانی مقدم

    در این پژوهش، حجم آب آبیاری، عملکرد و بهره وری آب یونجه در شرایط مدیریت کشاورزان در 300 مزرعه در قطب های تولید یونجه کشور شامل زنجان، فارس، چهارمحال و بختیاری، همدان، آذربایجان شرقی، سمنان، خراسان رضوی، اصفهان، آذربایجان غربی، مرکزی، قزوین و کرمان در سال زراعی98-1397 اندازه گیری شد. تفاوت میانگین حجم آب آبیاری، عملکرد، بهره وری آب آبیاری و بهره وری آب کاربردی در استان‏های مزبور در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود و میانگین حجم آب آبیاری به ترتیب برابر 8502، 8901، 9226، 9459، 11481، 12796، 14311، 14821، 15198، 15916، 18351 و23920 با میانگین وزنی 13614مترمکعب در هکتار بدست آمد. عملکرد یونجه نیز بین 2500 تا 30000 با میانگین وزنی 13692کیلوگرم بر هکتار بود. بهره وری آب آبیاری در مزارع مزبور بین 0/2 تا 4/5 با میانگین وزنی 1/28 کیلوگرم بر مترمکعب به دست آمد. میانگین وزنی بهره وری آب کاربردی نیز 1/19 کیلوگرم بر مترمکعب تعیین شد. میانگین حجم آب مزارع یونجه در دو روش آبیاری سطحی و بارانی به ترتیب برابر 15076 و 10653 مترمکعب در هکتار تعیین شد(1%>p). بنابراین با تغییر روش آبیاری از سطحی به بارانی، میانگین حجم آب آبیاری 30% کاهش و بهره‏وری آب کاربردی یونجه 41% افزایش داشت. با توجه به این نتایج، برای کاهش حجم آب آبیاری و بهبود بهره وری آب در تولید یونجه، در شرایط اقلیمی مناسب که آب آبیاری از کیفیت خوبی برخوردار باشد، در صورت رعایت ضوابط فنی طراحی، اجرا و بهره برداری و ملاحظات اقتصادی، استفاده از آبیاری بارانی پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: بهره وری آب کاربردی, عملکرد یونجه, آبیاری سطحی, آبیاری بارانی
    Mehdi Akbari *, Fariborz Abbasi, Abolfazl Nasseri, Afshin Gomrokchi, Mostafa Goodarzi, Amir Eslami, Masoud Farzamnia, R Alimohammadi, Nader Kouhi Chellehkaran, Reza Bahramloo, Ali Ghadami Firouzabadi, Seyed Abolghassem Haghayeghi Moghaddam, Ardalan Zolfagharan, Jamal Ahmadaali, Mohamad Abasi, Hamid Riahi, Mohammad Mehdi Nakhjavanimoghaddam

    In this study, volume of irrigation water, water productivity, and yield of alfalfa were measured in 300 farms in Zanjan, Fars, Chaharmahal and Bakhtiari, Hamedan, East Azerbaijan, Semnan, Khorasan-Razavi, Isfahan, West Azerbaijan, Central, Qazvin and Kerman provinces under farmers management and surface and sprinkler irrigation, various water sources, different water salinities, soil conditions, and varieties, during the growing season of 2018-2019. The results showed that the difference between average volumes of water applied by farmers, yield, and water productivity, in the studied sites were significant at 1% probability level. The average amount of applied water by farmers was 8502, 8901, 9226, 9459, 11481, 12796, 14311, 14821, 15198, 15916, 18351 and 23920 m3/ha, respectively, and the average was 13284 m3/ha. The dry yield of alfalfa varied from 2500 to 30000 kg/ha with an average of 13841 kg/ha. Irrigation water productivity varied from 0.2 to 4.5 and its average was 1.28 kg/m3. The average irrigation water plus effective rainfall productivity for alfalfa was 1.19 kg/m3. The results showed that the average applied water and alfalfa yield in surface and sprinkler irrigation methods were 15076 and 10653 m3/ha, respectively, (p<1%). These results showed that in sprinkler irrigation method, applied water was 30% less and irrigation water plus effective rainfall productivity was 41% higher. Accordingly, in order to reduce the volume of irrigation water and improve alfalfa water productivity, it is recommended to use sprinkler method in suitable climatic conditions where irrigation water is of good quality and the technical criteria of design, implementation, operation, and economic considerations are met.

    Keywords: Applied water productivity, Sprinkler Irrigation, Surface irrigation
  • نادر نادری*، علی قدمی فیروزآبادی
    با ارزیابی سیستم های آبیاری می توان عملکرد آنها را بهبود بخشید. این تحقیق با هدف ارزیابی سیستم های آبیاری سنترپیوت در برخی مزارع استان سمنان انجام شد، همچنین حجم آب مصرفی در مزرعه با نیاز آبی و سند ملی آب مورد مقایسه قرار گرفت. به این منظور سیستم آبیاری سنترپیوت در سه مزرعه مورد بررسی قرار گرفت. میانگین راندمان پتانسیل کاربرد (PELQ)، راندمان واقعی کاربرد (AELQ)، یکنواختی توزیع (DU)، ضریب یکنواختی (CU) و تلفات تبخیر و بادبردگی به ترتیب برابر 1/69، 2/67، 7/76، 1/82 و 6/7 درصد بود. میانگین شاخص های فوق در حد خوبی بود. با توجه به مکانیزه بودن سامانه های سنترپیوت مدیریت استفاده از آنها نسبت به سایر سامانه های بارانی راحت تر بود. اشکالات فنی در یکی از سیستم ها باعث کاهش یکنواختی و راندمان شده بود. حجم آب مصرفی در مزرعه 3 کمتر از نیاز آبیاری بود و کم آبیاری صورت می گرفت. بهره وری آب آبیاری در مزارع یونجه بطور متوسط 92/0 و در مزرعه گندم 70/0کیلوگرم بر متر مکعب بدست آمد. رعایت دور و زمان مناسب آبیاری، انجام آبیاری شبانه به منظور کاهش تلفات تبخیر و بادبردگی و توجه بیشتر به آموزش کشاورزان در زمینه بهره برداری صحیح از سیستم از جمله عوامل مهم در افزایش راندمان آبیاری و بهره وری آب بودند.
    کلید واژگان: حجم آب, راندمان, گندم, نیاز آبی, یکنواختی
    Nader Naderi *, Ali Ghadami Firouzabadi
    By evaluating irrigation systems, their performance can be improved. The purpose of this study was to evaluate the center pivot irrigation system in some fields of Semnan province. Also, the amount of water consumption in the field was compared with the water requirement and the national water document. For this purpose, center pivot irrigation systems were studied in three fields. Average potential and actual application efficiency (PELQ and AELQ), distribution uniformity (DU), uniformity coefficient (CU) and evaporation and wind losses were 69.1, 67.2, 76.7, 82.1 and 7.6% respectively. The average of the above parameters was good. The operation of center pivot systems was easier than other sprinkler systems due to the mechanization of center pivot systems. Technical problems in one system reduced uniformity and efficiency. The volume of water consumption in field 3 was less than the irrigation requirement thus deficit irrigation was done. Irrigation water productivity in alfalfa and wheat fields was 0.92 and 0.79 kg/m3, respectively. Considering appropriate irrigation frequency and time, night irrigation to reduce evaporation and wind losses and paying more attention to educating farmers on proper operation of system were the important factors in increasing irrigation efficiency and water productivity.
    Keywords: Efficiency, Uniformity, Water requirement, water volume, Wheat
  • علی قدمی فیروزآبادی*
    با توجه به محدودیت منابع آبی کشور و خشک سالی در سال‏های گذشته، استفاده از سامانه‏های نوین آبیاری به منظور استفاده بهینه از آب مصرفی و افزایش بهره‏وری آب رشد چشمگیری داشته و تحقیقات گسترده‏ای نیز در این ارتباط انجام شده است. لذا، نتایج مطالعات انجام شده در رابطه با سیستم‏های مختلف آبیاری، جمع‏آوری و با استفاده از روش متاآنالیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از نرم‏افزارOpenMEE برای بررسی اطلاعات استفاده شد. میزان اندازه اثر آب مصرفی در دو سامانه آبیاری قطره ای و بارانی نسبت به سامانه آبیاری سطحی به ترتیب 498/3- و 458/3- تعیین شد، که با توجه به طبقه بندی کوهن، دارای اثربخشی زیاد می باشند. همچنین نتایج بررسی به روش متا‏آنالیز نشان داد که استفاده از دو سامانه آبیاری قطره ای و بارانی نسبت به روش آبیاری سطحی به ترتیب باعث کاهش میزان آب مصرفی به میزان 9/21 و 1/23 درصد شده است. هرچند تفاوت زیادی ازنظر میزان آب مصرفی دو سامانه آبیاری قطره ای و بارانی مشاهده نشد، ولی آبیاری قطره ای باعث افزایش عملکرد محصول نسبت به سامانه آبیاری سطحی شده بود. سامانه آبیاری قطره ای نسبت به سامانه آبیاری سطحی از نظر افزایش عملکرد دارای اثربخشی زیادی (به میزان 914/0) بوده ولی اثر سامانه آبیاری بارانی نسبت به سامانه آبیاری سطحی بر میزان افزایش عملکرد غیرقابل ملاحظه‏ بود. نتایج متاآنالیز نشان داد که روش آبیاری قطره ای (نواری) و آبیاری بارانی به ترتیب باعث افزایش 4/39 و 1/31 درصدی در بهره وری آب نسبت به سامانه آبیاری سطحی آب در محصول گندم شده-اند.
    کلید واژگان: آب کاربردی, بهره وری آب, سامانه آبیاری, عملکرد
    Ali Ghadami Firouzabadi *
    Due to the limited water resources of the country and the drought in the past years, the use of modern irrigation systems in order to optimal use of applied water and increase of water productivity has grown significantly and Extensive research has been done in this regard. Therefore, the results of the studies conducted in relation to different irrigation systems of wheat cultivation were collected and analyzed by using of meta-analysis method. OpenMEE software was used for data analysis. The effect size of water consumption in drip and sprinkler irrigation systems compared to surface irrigation system was determined as -3.498 and -3.458, respectively, which according to Cohen's classification, have high effectiveness. Also, the results of meta-analysis showed that the use of drip and sprinkler irrigation systems compared to surface irrigation method has reduced the amount of water consumption by 21.9% and 23.1%, respectively. Although there was no significant difference in the amount of water used in both drip and sprinkler irrigation systems, but drip irrigation increased the crop yield compared to the surface irrigation system. Drip irrigation system was more effective on crop yield (0.914) compared to surface irrigation system. But the effect of the rain irrigation system compared to the surface irrigation system on the yield increase was insignificant. The results of meta-analysis showed that drip (Tape) irrigation method and sprinkler irrigation method increased 39.4% and 31.1% in water productivity compared to surface irrigation system in wheat crop, respectively.
    Keywords: Applied water, Water productivity, Irrigation system, Yield
  • فاطمه شهبازی، محمدکریم معتمد، محمدرضا خالدیان*، علی قدمی فیروز آبادی

    پژوهش حاضر به مطالعه اراضی مناسب گندم کاری در شهرستان نهاوند که قابلیت اجرای سامانه های تحت فشار آبیاری را دارد، انجام گرفت. پرسشنامه ابزار اصلی جمع-آوری اطلاعات مورد نیاز این پژوهش بوده است. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه این پژوهش مقدار 65/0 به دست آمد که نشان از پایایی قابل قبول آن دارد. جامعه ی آماری کشاورزان مالک اراضی گندم روستاهای استان همدان است که به صورت نمونه گیری تصادفی، از بین نه شهرستان استان همدان، شهرستان نهاوند و از بین روستاهای آن، سی روستا انتخاب شدند. از بین کشاورزان گندم کار این روستاها، کشاورزانی که از سامانه آبیاری تحت فشار در آبیاری گندم زارهای خود بهره می بردند، حجم نمونه، 379 نفر با استفاده از روش کوکران تعیین شد. کشاورزان منتخب نیز به طور تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش در مرحله ی اول بررسی مطالعه کتابخانه ای با رجوع به اسناد و مدارک موجود در ادارات مربوطه، مقالات انتشار یافته و بررسی یافته های علمی مربوطه انجام گرفت، در مرحله دوم آزمون فرضیه ها و یک روش انتخاب سامانه آبیاری تحت فشار مناسب با در نظر گرفتن معیارهای فیزیکی، اقتصادی-اجتماعی و محیطی ارایه شد. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش مشخص کرد که از دیدگاه پاسخ گویان هزینه نهاده های مصرفی در ایجاد و به کارگیری نوع سامانه آبیاری تحت فشار و وضعیت اقتصادی کشاورزان گندم کار، وضعیت اقلیمی (وضعیت آب و هوا، توپوگرافی زمین، خاک، مقدار و کیفیت آب در منطقه مورد مطالعه) و بررسی ویژگی های فردی و حرفه ای (سن، سطح تحصیلات، مالکیت زمین، مقدار زمین زیر کشت گندم آبی و درآمد سالیانه) در انتخاب سامانه آبیاری تحت فشار در سطح احتمال 1% معنی دار و مثبت است. در بخش دوم مطالعه مشخص شد که بیشترین امتیاز توسط سامانه آبیاری بارانی-ثابت و سامانه آبیاری بارانی با قبلیت جابه جایی کسب شد.

    کلید واژگان: سامانه آبیاری بارانی, مدیریت منابع آب, ویژگی های فردی و حرفه ای
    Fatemeh Shahbazi, MohammadKarim Motamed, Mohammadreza Khaledian *, Ali Ghadami

    This research was conducted to study suitable agricultural lands in Nahavand region that have the ability to implement pressurized irrigation systems. Questionnaire was the main tool for collecting information required for this research. Cronbach's alpha coefficient of the questionnaire was 0.65, which indicates its acceptable reliability. The statistical population is the owner of favorable agricultural lands (wheat) in the villages of Hamadan province. By random sampling, Nahavand city was selected from nine cities of Hamadan province and thirty villages were selected. Among the wheat farmers in these villages, the farmers who used the pressurized irrigation system to irrigate their wheat fields, the sample size was 379 using the Cochran method. Selected farmers were also randomly selected. In this research, in the first stage, a library study was conducted by referring to the documents available in the relevant departments, published articles, and review of relevant scientific findings. In the second stage, a hypothesis test and a method for selecting an irrigation system were performed. It was presented under appropriate pressure taking into account physical, socio-economic, and environmental criteria. The results of testing the research hypotheses showed that from the perspective of the respondents, the cost of consumption inputs in creating and using the type of pressurized irrigation system and the economic situation of wheat farmers, climatic conditions (climate, land topography, soil , quantity and quality of water in the study area) and study of individual and professional characteristics (age, level of education, land ownership, amount of land under irrigated wheat cultivation, and annual income) in selecting a pressurized irrigation system at a probability level of 1% was meaningful and positive. In the second part of the study, it was found that the highest score was obtained by the solid set sprinkle irrigation system and the portable sprinkler irrigation system.

    Keywords: Individual, Professional Characteristics, Sprinkle Irrigation System, Water Resources Management
  • خسرو پرویزی، علی قدمی فیروزآبادی

    این آزمایش در قالب طرح تحقیقی ترویجی در شرایط زارعین استان همدان و با هدف بررسی کاهش مصرف آب با تغییر تاریخ کاشت سیب­ زمینی از تاریخ کاشت معمول (بهاره و تابستانه) به اواخر تیرماه (کاشت تاخیری) و نیز جایگزینی آبیاری بارانی با سامانه تیپ (قطره ­ای) به اجرا درآمد. در این آزمایش رقم سانته که رقمی زودرس تا میان‌رس می ­باشد، در دو تاریخ کاشت معمول در 25 خردادماه با سامانه آبیاری بارانی (شیوه معمول در منطقه همدان) و تاریخ کاشت تاخیری با سامانه آبیاری قطره­ای نواری در 25 تیرماه کشت شد. مقدار آب آبیاری و تعداد دفعات آبیاری در هر دو تاریخ کاشت و سامانه آبیاری به‌وسیله زارع و با نظارت مجری یادداشت شد. پس از برداشت به‌منظور برآورد عملکرد، رکوردگیری انجام و غده‌های تولیدشده در سه اندازه بذری، درشت و ریز از هم تفکیک و عملکرد کل محاسبه شد. ضمنا غده‌های بدشکل و فاقد بازارپسندی نیز در دو تاریخ کاشت، شمارش و توزین شدند. براساس نتایج حاصل از این طرح تحقیقی ترویجی، متوسط عملکرد در هکتار با رقم سانته در تاریخ کاشت تاخیری با سامانه آبیاری قطره ­ای و تاریخ کاشت معمول با سامانه آبیاری بارانی به‌ترتیب 42 و 46/4 تن در هکتار به­ دست آمد. اختلاف 10 درصدی عملکرد بیش‌تر در کاشت معمول با سامانه آبیاری بارانی در مقایسه با کاشت تاخیری و با سامانه آبیاری قطره­ ای، عمدتا ناشی از تفاوت در تولید غده درشت بود. در مقابل، مقدار مصرف آب در کاشت تاخیری و با سامانه آبیاری قطره ­ای نواری (تیپ) با کاهش 2250 مترمکعب در هکتار نسبت به کاشت بهاره و یا تابستانه و با سامانه آبیاری بارانی به‌صورت قابل‌توجهی (37 درصد) کاهش پیدا کرد. در بررسی بازارپسندی و کیفیت غده ­های تولیدی، مشخص شد که در کاشت تاخیری و با سامانه آبیاری قطره ­ای میزان غده‌های بدشکل، دارای رشد ثانویه و با ظاهر نامناسب در مقایسه با کاشت معمول و سامانه آبیاری بارانی در حدود 3/9 درصد کم‌تر بود.

    کلید واژگان: اندازه غده, سیبزمینی, سامانه آبیاری, مصرف آب
  • محمدرضا میرزایی*، علی قدمی فیروزآبادی

    بحران آب یک عامل محدود کننده عمده برای کشاورزی در تمام مناطق خشک و نیمه خشک جهان است. شناسایی ژنوتیپ ها برای تولید ارقام متحمل به خشکی مستلزم ارزیابی عملکرد شکر آنها در شرایط کم آبیاری است. بنابراین اعمال سطح تنش خشکی موثر، در ارزیابی ژنوتیپ ها برای تحمل به خشکی کاملا ضروری است. بدین منظور چهار ژنوتیپ تحت هشت تیمار آبیاری با استفاده از طرح کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار طی سال های1387و 1388 در مرکز تحقیقات کشاورزی همدان مورد ارزیابی قرار گرفت. هشت تیمار آبیاری شامل سه تیمار آبیاری نشتی بعد از 80، 130 و 180 میلی متر، دو تیمار آبیاری قطره ای شامل آبیاری بعد از 30 میلی متر با تامین 100 درصد و آبیاری بعد از 30 میلی متر با تامین 50 درصد آب مورد نیاز چغندرقند و سه تیمار آبیاری قطره ای بعد از 80، 130 و 180 میلی متر بر اساس تبخیر تجمعی از تشتک، اعمال شد. تیمارهای آبیاری در کرت های اصلی و چهار ژنوتیپ در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش بین ژنوتیپ ها و آبیاری برای شاخص حساسیت به خشکی، در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. کاهش عملکرد شکر ژنوتیپ های چغندرقند در اثر کاهش مقدار آب (آبیاری قطره ای بعد از 30 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر با تامین 50 درصد آب مورد نیاز) شدیدتر از دور های مختلف در هر دو روش آبیاری بود. نتایج نشان داد که آبیاری نشتی، روش کارآمد و موثری برای ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپ های چغندرقند نیست. بنابراین، به منظور ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپ ها در برنامه های اصلاحی و تولید ارقام متحمل به خشکی، روش آبیاری قطره ای پس از تبخیر تجمعی 30 میلی متری با تامین 50 درصد نیاز آبی چغندرقند، به عنوان روش و سطح تنش خشکی موثر معرفی می شود.

    کلید واژگان: عملکرد شکر, شاخص حساسیت به خشکی, آبیاری قطره ای, دورهای مختلف آبیاری
    MohammadReza Mirzaei *, Ali Ghadami Firouzabadi

    Water scarcity is a major limiting factor for agriculture in all arid and semi-arid regions of the world. Identification of various genotypes to produce drought-tolerant cultivars requires an assessment of their sugar yield under deficit irrigation conditions. Implementation of irrigation system and an appropriate level of water stress are therefore absolutely necessary in assessing genotypes for drought tolerance. For this purpose, four genotypes under eight irrigation treatments in a split plot design based on a Randomized Complete Block with four replications during the years 1387 and 1388 the Research and Education Center for Agriculture and Natural Resources Hamadan were evaluated. Eight irrigation treatments consisted of three treatments of furrow irrigation after 80, 130 and 180 mm, two treatments of tape irrigation, including irrigation after 30 mm with 100% and irrigation after 30 mm with 50% supply of water requirement of sugar beet and three tape irrigation treatments including 80, 130 and 180 mm cumulative evaporation from the evaporation pan in main plots and four genotypes in sub plots. The results showed that the interaction between genotypes and irrigation for the drought susceptibility index (DSI) was significant at 5% probability level. Reduced sugar yield of sugar beet genotypes caused by reduction of the amount of water (30mm tape irrigation with 50% of supply of water requirement) was more severe than the different irrigation intervals. Furrow irrigation is not an efficient and effective method of evaluating drought tolerance of sugar beet genotypes. Therefore, in order to evaluate drought tolerance of genotypes in breeding programs and produce drought-tolerant genotypes, tape irrigation method after 30 mm cumulative evaporation with supplying 50% of the plant water requirement, is introduced and recommended as an appropriate method and drought stress level.

    Keywords: Sugar yield, Drought susceptibility index, Tape Irrigation, Different irrigation intervals
  • حمیدرضا سالمی، علی قدمی فیروزآبادی*، مهدی اکبری

    آبیاری سطحی بیشترین سطح آبیاری کل کشور را به خود اختصاص می دهد. بنابراین ارزیابی و مطالعه این سامانه آبیاری به منظور بررسی و ارتقای راندمان آبیاری ضروری است. یکی از نرم افزارهای موجود برای طراحی و ارزیابی روش های آبیاری سطحی مدلSIRMOD  است. در این تحقیق مدل های موجود در بسته SIRMOD مورد ارزیابی قرار گرفت بدین منظور، از 3 سری داده مزرعه ای ایستگاه های تحقیقاتی کبوترآباد (اصفهان)، هاشم آباد (مازندران) و زرقان (فارس) به ترتیب با بافت لوم رسی سیلتی، لوم رسی سیلتی و رس سیلتی استفاده شد. ابتدا طول شیار با استفاده از سه روش طراحی فایو، حفاظت خاک آمریکا و واکر - اسکوگربو در مناطق مذکور بررسی و طول مناسب در این مناطق به ترتیب 120، 200 و 100 متر تعیین شد. نتایج بررسی شاخص های آماری نظیر NRMSE، ME  و R2 بین مقادیر اندازه گیری شده و شبیه سازی شده توسط مدل های موجود درSIRMOD  حاکی از دقت بالای این مدل ها در پیش بینی پیشروی و پسروی آب در جویچه بود. همچنین نتایج نشان داد که مدل هیدرودینامیک نسبت به دو مدل اینرسی صفر و موج سینماتیک در پیش بینی زمان های پیشروی و پسروی دارای دقت بالاتری است. براساس نتایج این پژوهش، بیشترین خطای این مدل ها مربوط به تخمین میزان رواناب به میزان 5 درصد و کمترین آن مربوط به مقدار نفوذ به میزان 7/2 درصد تعیین شد. بنابراین مدل های موجود در بسته ی SIRMOD میزان نفوذ تجمعی در خاک را با دقت بالاتری نسبت به میزان رواناب برآورد می کنند. نتایج  کلی این تحقیق نشان داد که  نرم افزارSIRMOD  در شرایط آبیاری جویچه ای از کارآیی مناسبی برخوردار است و استفاده این ابزار قدرتمند توصیه می شود.

    کلید واژگان: آبیاری سطحی, رواناب, زمان پسروی, زمان پیشروی, نفوذ
    HamidReza Salemi, Ali Ghadami Firouzabadi *, Mehdi Akbari

    Surface irrigation is the most irrigated area in the entire country. Therefore, it is necessary to evaluate this irrigation system due to improve irrigation efficiency. One of the existing software for assessing surface irrigation methods is SIRMOD model. In this study, a few models in the SIRMOD package were evaluated. In hence, three data groups of research stations of Kabutarabad (Isfahan), Hashem Abad (Mazandaran) and Zarghan (Fars) were used as local inputs. The soil texture of these fields was silty clay loam, silty clay loam and silty clay respectively. First, the length of the Furrow was investigated by using three methods FAO, SCS and W&S. Optimum Furrow length in these areas was determined as 120, 200 and 100 meters, respectively. The results of reliability indices such as NRMSE, ME and R2 were used to compare simulated and measured values of the parameters which indicated the high accuracy of the models those have performed well in predicting advanced and recession time in furrow. The results also revealed that the hydrodynamic model was more accurate than the two zero-inertia and kinematic inertia models in predicting advanced and recession times. According to the results of this study, the highest error of these models was related to estimating the amount of runoff at 5% and the lowest was related to the infiltration depth parameter at 2.7%. Therefore, the models in the SIRMOD package estimate the cumulative infiltration rate in the soil to be higher than the runoff rate.

    Keywords: Surface irrigation, runoff, Advanced time, Recession time, Infiltration
  • علی قدمی فیروزآبادی*، سید ابواقاسم حقایقی مقدم
    مقدمه

    خشکسالی های اخیر و اضافه برداشت چاه ها باعث افت سطح منابع آب زیر زمینی در خیلی از دشت های کشور شده است. این پژوهش به منظور بررسی و ارایه روش های اصلاحی تعیین ساعت مجاز پمپاژ چاه های کشاورزی دشت اسدآباد همدان انجام شد.

    روش

    در این تحقیق سطح زیر کشت محصولات باغی و زراعی طی یک بازه 5 ساله تهیه شد. نیاز آبی محصولات مختلف برای دشت اسد آباد از سند ملی آب استخراج و با در نظر گرفتن راندمان متوسط دشت،  نیاز ناخالص آبیاری محاسبه شد. با  تقسیم نیاز ناخالص آبیاری بر هیدرومدول سه ماهه حداکثر، ساعت مجاز کارکرد چاه در هر ماه محاسبه شد. محاسبات با در نظر گرفتن گیاهان اصلی الگوی کشت و کل گیاهان الگوی کشت به منظور تاثیر الگوی کشت انجام شد.

    یافته ها

    متوسط تعداد ساعت پمپاژ سالانه برای دشت اسدآباد با در نظر گرفتن میانگین هیدرومدول سه ماهه (خرداد، تیر و مرداد) برابر با 3455 ساعت محاسبه شد که نسبت به ساعت در نظر گرفته شده در دشت اسدآباد حدود 15 درصد بیشتر است. اثر تغییرات سالانه الگوی کشت بر مقدار ساعت کارکرد چاه ها در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. نتایج دو روش اصلاحی محاسبه ساعت پمپاژ باعث افزایش 26 تا 33 درصدی در ساعت کارکرد سالانه چاه ها گردید که شرایطی نزدیک تر به واقعیت موجود می باشد.

    نتیجه گیری

    در بررسی حاضر مشخص شد که جهت تعیین ساعت مجاز پمپاژ، به جای استفاده از تمامی گیاهان الگوی کشت، می توان از گیاهان عمده الگوی کشت که حدود 90% سطح زیر کشت را تشکیل می دهند استفاده نمود. همچنین بجای برآورد نیاز آبی گیاهان بر اساس سند ملی آب، از روش پنمن- مانتیت اصلاح شده و بر اساس داده های هواشناسی به روز استفاده نمود. در بهینه سازی روش هیدرمدول سه ماهه، پیشنهاد می شود تا هیدرومدول واقعی اندازه گیری شده استفاده گردد یا هیدرومدول بر اساس نیاز آبی شش ماهه اول دوره آبیاری گیاهان محاسبه شود.

    کلید واژگان: کشاورزی, چاه آب, احساس تضاد, مدیریت تعارض
    Ali Ghadami Firouzabadi *, Sayed Aboulghasem Haghayeghi Moghaddam
    Introduction

    Recent droughts and over-harvesting of wells have caused a drop in the level of underground water resources in many plains of the country. This research was conducted in order to investigate and provide corrective methods for determining the permissible hours of pumping agricultural wells in the Asadabad plain of Hamedan.

    Methods

    In this research, the cultivated area of horticultural and agricultural products was prepared during a 5-year period. The water requirement of different crops for the Asad-Abad plain was extracted from the National Water Document and the gross irrigation requirement was calculated by considering the average irrigation efficiency of the plain. By dividing the gross irrigation requirement by the maximum three-month hydromodule, the allowed hours of well operation per month were calculated. The calculations were done considering the main plants of the cultivation pattern and the total plants of the cultivation pattern in order to influence the cultivation pattern.

    Findings

    The average number of annual pumping hours for the Asadabad Plain, taking into account the average hydromodule of three months (June, July and August), was calculated as 3455 hours, which is about 15% more than the hours considered in the Asadabad Plain. The effect of annual changes in the cultivation pattern on the number of working hours of the wells was significant at the 5% probability level. The results of two modified methods of calculating pumping hours caused an increase of 26 to 33% in the annual working hours of wells, which is closer to the existing reality.

    Keywords: Agriculture, Water well, Conflict perception, Conflict management
  • علی قدمی فیروزآبادی*، موسی سگی، علیرضا سلیمی

    کمبود آب یکی از مشکلات اساسی استان همدان محسوب می شود. در این میان بخش کشاورزی به دلیل سهم بالا در مصارف آب بیش از سایر بخش های اقتصادی در معرض آسیب قرار دارد. بنابراین استفاده مناسب و کارا از این منبع محدود، بسیار ضروری است. این پژوهش با هدف تعیین بهره وری و ارزش اقتصادی آب در بخش کشاورزی و پتانسیل درآمدزایی این منبع در تولید دو محصول عمده گندم و جو به اجرا درآمد. بدین منظور به روش نمونه گیری تصادفی، مزارعی در استان همدان انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز از طریق اندازه گیری میدانی، تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با کشاورزان تهیه شد. با استفاده از روش تحلیل نهایی و استفاده از تابع تولید کاب داگلاس، ارزش اقتصادی آب محاسبه شد. میانگین بهره وری آب محصول گندم در دو سیستم آبیاری بارانی و سطحی، به ترتیب 24/1 و 03/1 و برای جو 55/1 و 02/1 کیلوگرم بر مترمکعب تعیین شد. کشش تولیدی گندم و جو به ترتیب برابر 139/0 و 283/0 درصد برآورد شد و بیانگر این مسیله است که اگر مصرف آب به طور متوسط یک درصد افزایش یابد، میزان تولید گندم و جو به طور متوسط معادل 139/0 و 283/0 درصد افزایش خواهد داشت. ارزش اقتصادی آب برای دو محصول گندم، جو، به ترتیب 2043 و 3755 ریال بر مترمکعب تعیین شد. با توجه به هزینه 496 ریالی، استحصال آب از منابع زیرزمینی می توان بیان داشت که ارزش اقتصادی آب در دو محصول مورد مطالعه بسیار بیشتر از هزینه هایی است که کشاورزان برای استحصال آن متحمل می شوند. لذا می توان با تعیین ارزش اقتصادی آب و دریافت آب بها، انگیزه ها را به سمت تخصیص کاراتر آب و افزایش بهره وری هدایت نمود.

    کلید واژگان: آب بهاء, ارزش تولید نهایی, تابع تولید, قیمت گذاری, ارزش اقتصادی آب
    Ali Ghadami Firouzabadi *, Mosa Solghi, Alireza Salimi

    Water shortage is one of the main problems of Hamedan province. Meanwhile, the agricultural sector is more vulnerable than other economic sectors due to its high share in water consumption. Therefore, appropriate and efficient use of this limited resource is essential. The aim of this study was to determine the productivity and economic value of water in the agricultural sector and the revenue-generating potential of this resource in the production of two major crops of wheat and barley. For this purpose, farms in Hamadan province were selected by random sampling and were studied. The required information was prepared through field measurements, completing a questionnaire and interviewing farmers. The economic value of water was calculated using the final analysis method and the Cobb–Douglas production function. The average water productivity of wheat with two sprinkler and surface irrigation systems was determined as 1.24 and 1.03, respectively, and in barley as 1.55 and 1.02 kg / m3. Wheat and barley production elasticity was estimated to be 0.139 and 0.283, respectively. these amounts indicated that if water consumption increases by an average of one percent, the average wheat and barley production will increase 0.139 and 0.283, percent respectively. The economic value of water for two crops of wheat and barley was estimated at 2043 and 3755 Rials per cubic meter, respectively. Considering the cost of 496 Rials, water extraction from underground sources, it can be said that the economic value of water in the two crops studied is much higher than the costs incurred by farmers for its extraction. Therefore, by determining the economic value of water and receiving water prices, incentives can be directed towards more efficient water allocation and increased productivity.

    Keywords: final production value, Production Function, pricing, Economic Value of Water
  • نادر نادری*، علی قدمی فیروزآبادی
    افزایش بازده آبیاری و کاهش تلفات آب در مزارع با توجه به کمبود شدید منابع آب در کشور امری ضروری است. به منظور افزایش بازده سامانه های آبیاری، ارزیابی آن ها الزامی است. به این منظور در مجموع 6 باغ با سامانه آبیاری کرتی انتخاب شدند. میزان حجم آب آبیاری، عمق توسعه ریشه و عملکرد میوه، بازده کاربرد آب آبیاری (اوایل، اواسط و اواخر فصل) و میزان بهره وری آب تعیین شد. همچنین نیاز آبی به روش پنمن مانتیث و با استفاده از آمار هواشناسی (ده سال اخیر) محاسبه و با مقادیر ارایه شده در سند ملی آب مورد مقایسه قرار گرفت. در باغات زردآلو میزان میانگین بازده آبیاری از 3/43 تا 4/58 درصد متغییر (بطور میانگین 7/49 درصد) و در باغات انگور از 7/41 تا 9/61 درصد متغییر (بطور میانگین 4/51 درصد) بود. سهم عمده تلفات آب آبیاری در باغات زردآلو و انگور به صورت نفوذ عمقی به ترتیب 7/49 و 4/51 درصد مشخص شد. میانگین بهره وری آب این محصولات به ترتیب برابر 78/0 و 2/5 کیلوگرم بر مترمکعب اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که باغاتی که در آن ها تسطیح زمین و تامین نیاز آبی گیاه مورد توجه قرار گرفته بود بازده آبیاری و بهره وری مصرف آب به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافته بود. مقایسه نیاز آبی محاسباتی با میزان حجم آب آبیاری، نشان از اعمال کم آبیاری در این باغات می باشد. همچنین نتایج نشان داد که نیاز آبی محاسباتی به مراتب بیشتر از مقادیر ذکر شده در سند ملی آب بود که لزوم به روز شدن سند ملی آب را بیش از پیش نمایان می سازد.
    کلید واژگان: : حجم آب آبیاری, سند ملی آب, عملکرد, استان سمنان
    Nader Naderi *, Ali Ghadami Firouzabadi
    Increasing irrigation efficiency and reducing water losses in gardens is necessary due to the severe shortage of water resources in the country. In order to increase the irrigation systems efficiency it is necessary to evaluate them. For this purpose, 6 gardens with basin irrigation system were selected. The amount of irrigation water volume, depth of root development, yield, application efficiency (early, mid and late of the growing season) and water productivity were determined. Also, the water requirement was calculated by the Penman Monteith method using meteorological data (recent ten years) and compared with the values provided in the National Water Document. In apricot orchards, the average application efficiency varied from 43.3 to 58.4 percent (average of 49.7 percent) and in vineyards from 41.7 to 61.9 percent (51.4 percent on average). Deep percolation was the major portion of irrigation water losses in apricot and grape gardens by 49.7 and 51.4%, respectively. The average water productivity of these products was 0.78 and 5.2 kg.m3 respectively. The results showed that in gardens where land leveling and water supply of the trees were well done, irrigation efficiency and water productivity were significantly increased. Comparing the computational water requirement with the volume of irrigation water shows the imposition of deficit irrigation in these gardens. The results also showed that the computational water requirement was much higher than the values mentioned in the National Water Document, which highlights the need to update the National Water Document.
    Keywords: Irrigation water volume, national water document, Semnan province, Yield
  • احمد حیدری*، علی قدمی فیروزآبادی

    خاک ورزی مرسوم به طور گسترده در مناطق چغندرکاری استفاده می شود. به هرحال خاک ورزی مرسوم کارگر و ماشین های بیشتری استفاده کرده و اثر منفی روی خاک و محیط زیست دارد. بدین منظور تحقیقی برای بررسی اثر روش های خاک ورزی و کم آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی و بهره وری آب چغندرقند در سامانه آبیاری قطره ای در خاکی با بافت متوسط در ایستگاه تحقیقاتی اکباتان استان همدان در سال زراعی 98-1397 به اجرا درآمد. این تحقیق به صورت طرح کرت های نواری در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل افقی، روش های خاک ورزی شامل: T1- گاوآهن برگرداندار در پاییز+ سیکلوتیلر در بهار (شاهد)، T2- زیرشکن و گاوآهن برگرداندار در پاییز + سیکلوتیلر در بهار، T3- خاک ورز مرکب (گاوآهن قلمی + غلطک) در پاییز + سیکلوتیلر در بهار، T4- خاک ورز مرکب (گاوآهن چیزل با تیغه های پنجه غازی + غلطک) در پاییز+ سیکلوتیلر در بهار و عامل عمودی، تیمار آبی در چهار سطح شامل: I100- تامین 100 درصد، I90- تامین 90 درصد، I80- تامین 80 درصد و I70- تامین70 درصد نیاز آبی بود. پارامترهای مقاومت به نفوذ در خاک (شاخص مخروطی خاک)، میزان حجم آب مصرفی، عملکرد ریشه، شکر، شکر سفید و قند ملاس اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که اثر روش های مختلف خاک ورزی، تیمار آبی و اثرات متقابل آن ها در سطح احتمال 1 درصد بر عملکرد ریشه، عملکرد شکر، عملکرد شکر سفید و بهره وری آب معنی دار شدند. از نظر آماری اختلاف معنی دار بین تیمار T4 و روش مرسوم (T1)  و تیمار T2 از نظر عملکرد ریشه چغندرقند مشاهده نشد. تیمارهای  T4(با میانگین عملکرد 686/50 تن در هکتار) و T1 (با میانگین عملکرد 507/50 تن در هکتار) بیشترین عملکرد ریشه چغندرقند را به خود اختصاص دادند. همچنین روش خاک ورزی (T4) نسبت به روش رایج خاک ورزی (T1) به ترتیب باعث کاهش 7/14درصدی در مصرف سوخت و افزایش ظرفیت مزرعه ای به میزان4/52 درصد شد. در روش خاک ورزی T4، تیمارهای آبی I100، I90 وI80  به ترتیب با میانگین بهره وری آب 113/6، 087/6 و 523/5 کیلوگرم به ازای یک متر مکعب مصرف آب بیشترین اثر را بر افزایش بهره وری آب بر اساس شاخص عملکرد ریشه داشتند. در حالی که تفاوت معنی دار بین آن ها مشاهده نشد. نتیجه این که در روش خاک ورزی T4 با تامین 80% نیاز آبی چغندرقند بعد از استقرار گیاه (حدودا از اواسط فصل رشد) حدود 12% (1207 متر مکعب) در مصرف آب بدون کاهش معنی دار در بهره وری آب بر اساس شاخص عملکرد ریشه صرفه جویی کرد.

    کلید واژگان: آبیاری قطره ای, زیرشکن, سیکلوتیلر, گاوآهن قلمی, مقاومت به نفوذ در خاک
    A. Heidari *, A. Ghadami Firouzabadi
    Introduction

    Conventional tillage is widely used in sugar beet growing areas. However, conventional farming uses more labour and machines that has a negative effect on soil and the environment. Due to limited water resources and recent droughts, proper use of modern tillage and irrigation methods can increase water efficiency and prevent soil degradation as a result of sustainable agriculture.

    Materials and Methods

    An experiment was conducted to investigate different methods of tillage and water requirements on quantitative and qualitative yield and sugar beet water productivity in the drip irrigation system in Ekbatan Research Station of Hamedan Province from 2018 to 2019. A strip plot experiment with sixteen treatments and three replications was used. Tillage methods in four levels, consisting of T1- plowing with moldboard plow to a depth of 25-30 cm in autumn + power harrow to a depth of 15-20 cm in spring, T2- subsoiling to a depth of 35-40 cm + plowing with moldboard plow to a depth of 25-30 cm in autumn + power harrow to a depth of 15-20 cm in spring, T3- plowing with chisel plow equipped with roller packer to a depth of 25-30 cm in autumn + power harrow to a depth of 15-20 cm in spring and T4- plowing with sweep plow equipped with roller packer to a depth of 25-30 cm in autumn + power harrow to a depth of 15-20 cm in spring and Irrigation factor consisting of I1-100%, I2- 90%,  I3- 80% and I4- 70% sugar beet water requirement were considered. Soil penetration resistance (PR), the volume of water consumption, root yield, sugar yield, white sugar yield and molasses were measured. Water efficiency in tillage and irrigation treatments was also calculated. MSTAT-C software was used for statistical analysis of data. The Duncan's multiple range test at a 1% probability level was used to compare the means.

    Result and Discussion

    At a depth of 0-30 cm, no significant difference was observed between tillage methods on soil penetration resistance. At greater depths (35-40 cm) T2 treatment (subsoil + moldboard plow) had the greatest effect in reducing soil resistance. The results showed that the effect of different tillage methods, water requirement and their interactions at the 1% probability level on root yield; sugar yield and white sugar yield were significant. There was no significant difference between sugar beet yield in the T4 tillage treatment and the conventional method (T1). Treatments T4 (with an average yield of 50686 kg ha-1) and T1 (with an average yield of 50507 kg ha-1) had the highest sugar beet root yield. Also, the tillage method (T4) compared to the conventional tillage method (T1) reduced fuel consumption by 14.7% and increased field capacity by 52.4% respectively. In the T4 tillage method, irrigation treatments I100, I90 and I80 with mean water productivity of 6.113, 6.087 and 5.523 kg m-3 of water consumption, respectively, had the greatest effect on increasing water productivity, while no significant difference was observed between them.

    Conclusion

    The tillage method (T4) compared to the conventional tillage method (T1) reduced fuel consumption by 14.7% and increased field capacity by 52.4%, respectively. There was no significant difference between sugar beet yield and water productivity in the T4 tillage treatment and the conventional method (T1). Although full irrigation treatment (100% water requirement) has the highest water efficiency, there is no significant difference between 90 and 80% water requirement treatment. Therefore, in order to save water consumption, 80% water requirement is recommended. The result is that in the T4 tillage method with a supply of 80% water requirement of sugar beet after plant establishment (approximately from the middle of the growing season) about 12% (1207 m-3) in water consumption without significant reduction in water productivity.

    Keywords: Chisel plow, Drip irrigation, Power harrow, Soil penetration resistance, Subsoiler
  • کبری لهراسبی، مجتبی خوش روش*، علی قدمی فیروزآبادی

    مدل های آبیاری سطحی وسیله ای جهت ارزیابی و طراحی روش های آبیاری سطحی هستند. با استفاده از آن می توان تمام مراحل یک آبیاری کامل را شبیه سازی و طراحی و با تغییر عوامل ورودی که در حقیقت عوامل طراحی هستند به سامانه ای با راندمان بالادست یافت. هدف از این پژوهش بررسی پارامترهای معادله نفوذ، عمق آب نفوذ یافته در مزرعه، پارامترهای ارزیابی مزرعه شامل راندمان کاربرد آب در مزرعه، درصد تلفات رواناب، راندمان یکنواختی و نفوذ عمقی به وسیله نرم افزار SIRMOD است. ابتدا داده های موردنیاز از محل مزرعه ای واقع در دشت کبودرآهنگ روستای طاسران با اندازه گیری های صحرایی جمع آوری شد. سپس مدل های موجود در مدل SIRMOD که شامل مدل هیدرودینامیک، اینرسی صفر و موج سینماتیک است مورد ارزیابی و شبیه سازی قرار گرفت. نتایج نشان داد که داده های برآورد شده توسط مدل با داده های زمان پیشروی مشاهده شده در مزرعه مطابقت داشت. بهترین نتایج شبیه سازی حجم نفوذ یافته با متوسط خطای 5/5% و برای حجم رواناب با متوسط خطای 8/0% پیش بینی شد. به طورکلی بر اساس نتایج این پژوهش، نرم افزار SIRMOD شبیه سازی مناسبی از سیستم آبیاری جویچه ای انجام داد.

    کلید واژگان: راندمان کاربرد, زمان پسروی, زمان پیشروی, هیدرودینامیک
    Kobra Lohrasbi, Mojtaba Khoshravesh *, Ali Ghadami Firouzabadi

    Surface irrigation models are tools for evaluating and designing surface irrigation methods. Using it, all stages of complete irrigation can be simulated and designed, and by changing the input factors, which are in fact design factors, a high-efficiency system can be achieved. The purpose of this study is to investigate the parameters of the infiltration equation, the depth of infiltrated water in the field, and the field evaluation parameters including water use efficiency in the field, percentage of runoff losses, uniformity efficiency, and deep infiltration by SIRMOD software. In this study, first, the required data were collected from the farm located in Kaboudar Ahang plain of Tasaran village with field measurements, then the existing models in SIRMOD software were evaluated and simulated which includes hydrodynamic model, zero-inertia, and kinematic wave. The results showed that the data estimated by the model were consistent with the advanced time data observed in the field. The best simulation results for infiltrated volume were predicted with an average error of 5.5%, and runoff volume was predicted with an average error of 0.8%. In general, based on the results of this study, the SIRMOD software has performed a good simulation of the furrow irrigation system.

    Keywords: Advanced time, Application efficiency, hydrodynamic, Recession time
  • مسعود پورغلام آمیجی*، مجتبی خوش روش، لاله دیوبند هفشجانی، علی قدمی فیروزآبادی
    کمآبی، کاهش هزینه های بسیار بالای توسعه منابع آبی جدید و حفاظت از محیط زیست، استفاده از آب های نامتعارف در کشاورزی را ضروری می سازد. این آب-ها شامل دو گروه عمده پساب ها و آب های شور هستند که استفاده مستقیم از آن ها، مشکلات محیط زیستی و آلودگی خاک را سبب می شود. یکی از راه هایی که به وسیله آن می توان آب و خاک را اصلاح نمود و مقدار کل آب مصرفی برای آبیاری را کاهش داد، به‏کارگیری فن آوری آب مغناطیسی است که عملکرد محصول در واحد حجم آب مصرفی را افزایش می دهد. در این پژوهش تاثیر استفاده از پساب مغناطیسی تصفیه شده بر بهره وری آب گیاه ذرت مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 در شهرستان بابلسر انجام شد. تیمارها شامل آبیاری با آب چاه (W1)، آبیاری با اختلاط 25 درصد پساب و 75 درصد آب چاه (W2)، آبیاری با اختلاط 50 درصد پساب و 50 درصد آب چاه (W3)، آبیاری با اختلاط 75 درصد پساب و 25 درصد آب چاه (W4)، آبیاری با 100 درصد پساب (W5) در شرایط اعمال میدان مغناطیسی (I1) و بدون میدان مغناطیسی (I2) بود. نتایج نشان داد که اثر نوع آبیاری و اختلاط آب و پساب بر بهره وری های بیولوژیکی، فیزیکی، علوفه تر و علوفه خشک معنی دار شد. به طور متوسط، آبیاری با پساب مغناطیسی باعث افزایش معنی دار بهره وری های بیولوژیکی (10/33 درصد)، فیزیکی (9/35 درصد)، علوفه تر (10/07 درصد) و علوفه خشک (11/49 درصد) نسبت به پساب غیرمغناطیسی شد. همچنین تمامی پارامترهای ذکرشده با افزایش درصد پساب استفاده شده در آبیاری، افزایش یافت. با استفاده از فن آوری مغناطیسی می توان از پساب در جهت افزایش بهره وری محصول ذرت استفاده نمود.
    کلید واژگان: اختلاط آب و پساب, بهره وری بیولوژیکی, آب مغناطیسی, پساب تصفیه شده, اصلاح آب و خاک
    Masoud Pourgholam-Amiji *, Mojtaba Khoshravesh, Laleh Divband Hafshejani, Ali Ghadami Firouzabadi
    Water scarcity, the reduction of very high costs for the development of new water resources and the protection of the environment necessitate the use of unconventional water in agriculture. These waters include two main groups of effluents and saline waters, the direct use of which causes environmental problems and soil pollution. One of the ways in which water and soil can be improved and the total amount of water used for irrigation can be reduced is the use of magnetic water technology, which increases crop yield per unit volume of water used. In this study, the effect of using treated magnetic effluent on maize water productivity was investigated. For this purpose, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications in 2020 at Babolsar city. Treatments include irrigation with well water (W1), irrigation with mixing 25% of effluent and 75% of well water (W2), irrigation with the mixing of 50% of effluent and 50% of well water (W3), irrigation with mixing of 75% of effluent and 25% of water well (W4), irrigation with 100% effluent (W5) under magnetic field (I1) and without magnetic field (I2) was. The results showed that the effect of irrigation type and water and wastewater mixing on biological, physical, wet and dry forage productivity was significant. On average, irrigation with magnetic effluent significantly increased biological (10.33%), physical (9.35%), wet forage (10.07%) and dry forage (11.49%) productivity compared to non-magnetic effluent. Also, all the mentioned parameters increased with increasing the percentage of effluent used in irrigation. Using magnetic technology, effluent can be used to increase the productivity of maize.
    Keywords: Water, Effluent Mixing, Biological Productivity, Magnetic water, Treated Effluent, Soil, Water Remediation
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • علی قدمی فیروزآبادی
    قدمی فیروزآبادی، علی
    معاون پژوهش، فناوری و انتقال یافته های مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی همدان
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال