به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

غلامحسین داوری نژاد

  • زینب صفایی، مجید عزیزی*، غلامحسین داوری نژاد، حسین آرویی

    خشکی از جمله تنش های فیزیکی است که به عنوان عامل محدودکننده رشد گیاهان در بیشتر نقاط جهان شناخته شده است. به منظور ارزیابی اثر فواصل آبیاری و ترکیبات ضدتعرق بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان روغن سیاهدانه، تحقیقی در سال زراعی 1392- 1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب آزمایش کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در کرت های اصلی فواصل آبیاری (8 و 16 روز) و در کرت های فرعی ترکیبات ضدتعرق کیتوزان (1، 5/0، 25/0 و صفر درصد)، موسیلاژ اسفرزه (5/1، 1، 5/0 و صفر درصد) و صمغ عربی (75/0، 5/0، 25/0 و صفر درصد) با سه تکرار قرار گرفتند. صفات اندازه گیری شده عبارت بودند از: عملکرد دانه، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن دانه در بوته، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته، شاخص برداشت و میزان روغن. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تیمار های مختلف آبیاری و ترکیبات ضدتعرق تاثیر معنی داری بر تمامی صفات مورد مطالعه به جز وزن هزار دانه داشتند. افزایش فواصل آبیاری عملکرد، اجزای عملکرد و میزان روغن سیاهدانه را کاهش داد. ترکیبات ضدتعرق تاثیر معنی داری بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان روغن داشتند. در بین تیمار های مورد مطالعه، بیشترین عملکرد دانه (760 کیلوگرم در هکتار) و درصد روغن (05/27 درصد) و کمترین آن ها (419 کیلوگرم در هکتار و 57/23 درصد) به ترتیب در تیمار های ترکیب ضدتعرق کیتوزان 1 درصد با فاصله آبیاری هشت روز و تیمار صمغ عربی 25/0 درصد با فاصله آبیاری 16 روز حاصل شد.

    کلید واژگان: ترکیبات ضدتعرق, تنش خشکی, عملکرد, گیاه دارویی
    Zeinab Safaei, Majid Azizi *, Gholamhossein Davarinejad, Hossein Arouiee
    Introduction

    The ever-increasing tendency to the use of medicinal plants in the world has grown concerns about their cultivation and production processes. As medicinal plants are more compatible with the nature, special interest and attention has recently been given to herb therapy, and use of medicinal plants, being limited by the rise of pharmaceutical drugs, has become again common and widespread due to a number of reasons. Nigella sativa L. is one of the herbs that has a variety of uses and has been being used in iran’s traditional medicine since old times. Today this plant is considered as one of the most important kinds of medicine. Therefore, it is of great importance to conduct some researches on the herbs around the country due to different ecological requirements. N. sativa belonging to buttercup family, with the scientific name of Ranunculaceae, is an annual, dicotyledonous, herbaceous plant. In several studies, N. sativa has been reported to have anti-oxidative, anti-inflammatory, strengthening of immune system, and anti-histamine and oil extract properties. Furthermore, several effects such as lowering blood sugar, lipids, and hypertension, excretion of bile and uric acid, protection of liver, kidney and cardiovascular tissues as well as anti-seizure, anti-cancer, anti-microbial and anti-parasitic effects related to this plant have been reported. The aim of the present study is to improve the yield and yield components and oil of medicinal plant N. sativa by anti-transpiration compounds under drought stress conditions.                       

    Materials and Methods

    An experiment was conducted at Research Station,Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, in 2012-2013. The research was performed using a split plot experiment based on a randomized complete block design with three replications. The irrigation intervals (8 and 16 days) in main plots and anti-transpiration compounds of chitosan (0.25, 0.5 and 1%), Plantogopsyllium mucilage (0.5, 1 and 1.5%) and arabic gum (0.25, 0.5 and 0.75 %) were put in subplots with three replications. Also, the distance between the main plots in each block and distance between the two blocks were assigned as 100 cm and 200 cm, respectively; so that the moisture content of a plot had no effect on the adjacent plots. Planting date was April16 and planting was performed by hand in 0.5cm-deep furrows. Throughout the growing season, anti-transpiration compounds were applied concurrently with the imposition of drought stress, administered weekly at sunset until the flowering stage. Subsequently, yield, yield components, and oil content were measured.

    Results and Discussion

    Results showed that irrigation intervals had significant effects on all studied characteristics with the exception of 1000 seed weight. ncreasing irrigation intervals reduced percentage yield and yield components and oil of black cumin grains. Anti-transpirants compounds did have significant effects on percentage of oil and yield and yield components of black cumin grains. There were significant difference between different anti-transpirants compounds in terms of oil and yield components yield and of black cumin grains. The 8 days irrigation interval produced more grain yield compared with 16 days irrigation intervals (621.56 vs. 484.23 kg/ha). The highest oil (27.74%) and lowest (21.74%), respectively, at treatment anti-transpirants compound chitosan1 percent With 8 days irrigation interval and gam arabic 0.25 percent was obtained with 16 days irrigation interval and chitosan stimulating abscisic acid synthesis in the treated plant would result in stomatal closure, reduction of stomatal conductance, transpiration rate and water content. They also pointed out that the anti-transpiration effect of chitosan was because of its stimulatory effect in increasing abscisic acid concentration in the treated leaves of bean plant. As the above compounds are natural and biodegradable, as well as safer and less expensive than other chemical anti-transpiration compounds, they can serve as a good alternative to the chemical compounds. Cognition and expertise in water relations of plant and drought stress tolerance is considered as the main program in agriculture and the ability to withstand this stress is of great economic importance.

    Conclusion

    The anti-transpiration compounds led to significant changes in terms of all the studied traits compared to the control, indicating the effectiveness of theses natural compounds. Providing the appropriate conditions, 1% chitosan treatment can enhance the yield under drought stress. Spraying by arabic gum did not improve the growth conditions. According to this experiment, 1% chitosan treatment and 1.5% Plantago psyllium mucilage is considered the most appropriate strategy to enhance the yield of Nigella sativa under drought stress.

    Keywords: Anti-Transrpirants Compounds, Medicinal Plants, Water Stress, Yield
  • Kheyzaran Dolatabadi, Gholamhossein Davarynejad*, Mohammad Reza Safarnejad, Zeinab Ghayoor

    Grapevine viruses cause significant losses in the yield of grape. This study describes applying silver nanoparticles (AgNPs) to produce virus-free grapevine plants and compares it with chemo and thermotherapy. Preliminary molecular analysis proved the presence of Grapevine fanleaf virus (GFLV) and grapevine leafroll-associated virus-1 (GLRaV-1) in the ʻAsgariʼ, ʻPeykaniʼ, and ʻShahaniʼ cultivar samples, then single node explants were cultivated in the MS medium. Thermotherapy at 35 ± 1 ºC and cycles of 35/38 ± 1 ºC, chemotherapy with ribavirin 0, 20, 25, and 30 μg.ml-1 and using AgNPs at 0, 10, 15, and 20 ppm in medium and 40, 50, and 60 ppm sprayed during acclimatization stage were applied to obtain virus-free explants. The results indicated that using 20 ppm AgNPs in medium and AgNPs combined treatment (15 ppm AgNPs in medium and sprayed with 50 ppm AgNPs in the acclimatization stage) were the most effective treatments for the elimination of viruses. The best treatment led to 100% eradication of GLRaV-1 and 67% of GFLV in ʻAsgariʼ, 100% eradication of GLRaV-1 and GFLV in ʻPeykaniʼ and 100% eradication of GLRaV-1 and 67% of GFLV in ʻShahaniʼ. Furthermore, applying of AgNPs improved plant growth parameters, including plant height, which in infected plantlets was (18.06, 12.36, and 14.92 cm in ʻAsgariʼ, ʻPeykaniʼ, and ʻShahaniʼ, respectively) less than virus-free plantlets. Leaf number was 45, 34, and 27 in virus-free plantlets of ʻAsgariʼ, ʻPeykaniʼ, and ʻShahaniʼ, respectively, but in infected plantlets, it was 24.40, 19.80, and 12. Leaf area increased from 5.34, 5.50, and 5.94 cm2 in infected plantlets to 9.56, 11.43, and 12.33 cm2 in virus-free plantlets of ʻAsgariʼ, ʻPeykaniʼ, and ʻShahaniʼ, respectively. Complementary results proved that chlorophyll content in virus-free is significantly higher than in virus-infected plantlets, which explains and confirms the change in growth parameters after virus removal.

    Keywords: Grapevine, GLRaV-1, GFLV, nanoparticle, AgNPs
  • محمود حسن آبادی، مجید عزیزی*، غلامحسین داوری نژاد، حجت الله بداقی، حسین حکم آبادی

    در این مطالعه، تاثیر غلظت های مختلف اسیدسالیسیلیک بر برخی از خصوصیات فیزیکی و بیوشیمیایی انگور رقم ’شاهرودی‘ طی سال 1393 مورد مطالعه قرار گرفته است. آزمایش بر روی بوته های 13 ساله در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بوته ها و خوشه ها دو هفته پس از تشکیل میوه با محلول اسیدسالیسیلیک با غلظت های صفر، 1، 2 و 3 میلی مولار به صورت یکنواخت محلول پاشی شدند. ارزیابی صفات کمی و کیفی پس از برداشت میوه ها صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد اسید سالیسیلیک بر کلیه صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. اثر بلوک به جزء در مورد صفت فنل کل و فلاونویید در سایر صفات اندازه گیری شده معنی دار نبود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در مورد صفات کلرفیلa، b، کل و کارتنوییدها تیمار 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک بهترین تیمار بود. در مورد صفات pH، نسبت قند به اسید و TSS تیمار شاهد بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین میزان عملکرد به میزان 3/31 کیلوگرم به ازای هر بوته در تیمار 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار در تیمار شاهد به میزان 21 کیلوگرم به ازای هر بوته مشاهده شد. در مورد مقدار ترکیبات فنلی بیشترین میزان در تیمار 2 میلی مولار بر لیتر اسید سالیسیلیک (20/137 میلی گرم گالیک اسید در 100 گرم نمونه تازه) و کمترین مقدار در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین مقدار مواد جامد محلول در تیمار شاهد (34/18 درصد بریکس) و کمترین آن در تیمار 2 میلی مولار در لیتر اسید سالیسیلیک (95/16درصد بریکس) مشاهده شد. بر این اساس کاربرد غلظت 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک بهترین غلظت بوده و شاهد کمترین تاثیر را در بهبود صفات ثبت شده داشت. بنابراین کاربرد اسید سالیسیلیک دو هفته پس از تشکیل میوه با غلظت 2 میلی مولار می تواند بعنوان تیمار مناسبی جهت افزایش خصوصیات کمی و کیفی انگور رقم ’شاهرودی‘ بکار برده شود.

    کلید واژگان: ترکیبات فنلی, عملکرد میوه, محلول پاشی, مواد جامد محلول, میوه های ریز
    M. Hasanabadi, M. Azizi *, Gh.H. Davarinejad, H. Bodaghi, H. Hokmabadi
    Introduction

     Grape (Vitis vinifera L.) is one of the most important fruits cultivated in many areas with different climates all over the world. Grape, which is rich in antioxidants, flavonoids, anthocyanins and phenolic acids, is highly regarded in terms of economic value. Salicylic acid is one of the compounds which have been used in recent years for improving the physicochemical properties of many fruits. The application of salicylic acid increases the shelf life of crops by inhibiting ethylene production and respiration, as well as by reducing the activity of some enzymes which are responsible for softening the cell wall. Furthermore, salicylic acid results in the enhancement of phenolic compound production by increasing the activity of some enzymes such as phenylalanine ammonia-lyase.

    Materials and Methods:

     The present study was conducted in 2014 on 13-year-old Shahroodi grapes that were grown using a head-training system with a spacing of 2m × 2m in "Shahrood" County, Semnan Province. A total of 60 grapevines with uniform age and growth characteristics were selected for the experiment. Salicylic acid was obtained from Merck and solutions were prepared using a small amount of organic solvent and surfactant to reduce the surface tension of the solutions. For the purpose, the Salicylic acid powder was dissolved in a few drops of ethanol and a few drops of Tween 20 for improving solution penetration to the plants, The solution was prepared at concentrations of 0 (control), 1, 2, 3 mM. Then the plants were sprayed two weeks after the fruit set stage (when berries were at the pea-sized stage with a diameter of 4 to 5 mm). The experimental design used in this experiment was a randomized complete block design (RCBD) with three replications. After harvesting and transporting of fruits to the laboratory, different characteristics were measured:
    Chlorophyll and carotenoid Content
    Chlorophyll a, b, and total Chlorophyll and carotenoid content measured according to Arnon (1967) method in grape leaves. The extraction steps were carried out with full precision to minimize contact with heat and light. In order to stabilize the pigments, the samples taken from the central part of the mature leaves were immediately ground in liquid nitrogen. The samples were vortexed two times with an interval of one minute and stored for 1.5 hours at a temperature of 4 degrees Celsius in order to dissolve the pigments in cold acetone solvent. After that, they were centrifuged for 15 minutes at a speed of 6000 rpm. The supernatant after centrifugation of the samples was used to measure chlorophyll and total carotenoids. The absorbance of the samples was read at three wavelengths of 470, 645, and 663 nm using a Shimadzu UV (160) spectrophotometer. Using the absorbance of the samples in these three wavelengths and the equations below, the amounts of chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and total carotenoids were calculated in terms of milligrams per gram of tissue sample weight.
    Fruit characteristics
     Fruit characteristics such as fruit yield, fruit firmness (with magnets-Taylor device),  sugar and acid content, and content of phenolic compounds were also measured. The fruit tissue firmness was measured using a firmness tester (model FDKA 32, Wagner) and expressed in Newtons per square centimeter. The characteristics of soluble solids (TSS) were expressed using a handheld refractometer (Ataga, Japan) and expressed in terms of Brix, the pH of the extract was measured using a digital pH meter (Sartorius PP-20, Germany). Titratable acidity or TA was done through the titration of the extract using 0.1 normal sodium until pH 1.8-2.8 and its results were reported using the following formula and under the title of tartaric acid percentage.
    Total phenol content
     The amount of total phenol was measured by Folin-Ciocalteu method and spectrophotometry. The absorbance of the reaction mixture was measured after 120 minutes of storage in the absence of light at a wavelength of 765 nm using a Shimadzu UV spectrophotometer (160). The amount of total phenol was expressed from the standard curve in terms of mg of gallic acid per 100 grams of extract in three replicates for each sample and standard.
    Total flavonoid
     The amount of total flavonoid was measured by aluminum chloride calorimetric method. In this experiment, 50 microliters of methanolic extract from the flesh and fruit skin were combined with 10 microliters of 10% aluminum chloride and 10 microliters of 1 M potassium acetate. Then, 280 microliters of double distilled water were added to the mixture. After the samples were mixed, they were left at room temperature for 40 minutes. The absorbance of the reaction mixture was measured at a wavelength of 415 nm using a Shimadzu UV spectrophotometer (160) in three replicates. A blank containing double distilled water was used for comparison. The amount of total flavonoids was determined based on the standard curve of quercetin and the results were expressed in micrograms of quercetin per gram of fruit skin and flesh weight.
    Total anthocyanin
     The amount of total anthocyanin was measured using the difference in pH method. In this method, the absorbance was measured using a spectrophotometer at wavelengths of 520 and 700 nm along with potassium chloride and sodium acetate buffers with different pH values of 1 and 4.5.

    Results

     The results of the data analysis of variance showed that the application of salicylic acid resulted in significant differences in the measured characteristics. Therefore, the use of this compound improved the physical and biochemical quality of the treated grape clusters.Comparison of treatments means showed that using 2 mM salicylic acid brought about a significant effect on the amount of chlorophyll (a, b and total) and carotenoids compared to other treatments, especially control. Salicylic acid application caused a reduction in pH and soluble solids, and an increase in firmness, 100-berry weight and yield. The results of the study indicated a significant increase in organic acids and a decrease in reducing sugars in the grape clusters treated with salicylic acid. The highest amount of tartaric acid was found in the treatment with 2 mM salicylic acid, with an average of 0.66, while the control treatment had the lowest amount of tartaric acid, with an average of 0.52. This suggests that the use of salicylic acid led to a reduction in transpiration and consumption of organic acids. In terms of reducing sugars, the highest and lowest amounts were observed in the control treatment (14%/74) and the treatment with 2 mM salicylic acid (13%/60), respectively. Increasing the concentration of salicylic acid up to 2 mM resulted in the enhancement of anthocyanins and phenolic compounds contents, but higher concentrations (more than 2 mM) reduced the amounts of these compounds in treated fruits.

    Conclusion

     Pre-harvest use of salicylic acid could have a positive effect on the improvement of qualitative and quantitative characteristics of grape cv. Shahroodi. However, further comprehensive studies are needed to be conducted to recommend this compound to the growers of fruit trees.

    Keywords: Berry fruit, Fruit yield, Phenolic contents, Spraying, TSS
  • مصطفی علیزاده فلاح، مهراب یادگاری*، غلامحسین داوری نژاد، سید حسین نعمتی

    پژوهش حاضر با هدف بررسی صفات رویشی و باردهی دو رقم گلابی ’درگزی‘ و ’لوییس بن‘ (’بیروتی‘) بر روی پایه های ‘OH×F69’ و ’پیرودوارف‘ در طی سال های 1400-1398 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در باغات نمونه آستان قدس رضوی در مشهد انجام گردید. ارتفاع درخت، فاصله میانگره ها، میزان رشد رویشی شاخه های فصل جاری، قطر تنه، زاویه شاخه ها، سطح برگ، تعداد پاجوش، مدت زمان گلدهی، تعداد گل ها، درصد تشکیل میوه و عملکرد تولید میوه در نهال های پیوندی سه ساله ارزیابی شد. بررسی ظاهری درختان در طی سال های اولیه مورد بررسی نشان دهنده رشد، استقرار و وضعیت ظاهری مطلوب ارقام گلابی پیوند شده روی پایه’ پیرودوارف‘ بود. ارقام و پایه های مورد مطالعه به طور معنی داری رشد و عملکرد میوه گلابی را در ترکیب های مختلف پیوندی تحت تاثیر قرار دادند. در هر دو سال مورد مطالعه ارتفاع و رشد رویشی شاخه های فصل جاری هر دو رقم روی پایه ‘OH×F69’ به طور معنی داری بیشتر از پایه ’پیرودوراف‘ بود، با این وجود در هر دو رقم بیشترین قطر تنه در پایه ’پیرودوارف‘ مشاهده گردید. بررسی زمان آغاز گلدهی و رسیدگی میوه ها در ترکیب های مختلف پیوندی نشان داد که این صفات تنها تحت تاثیر رقم بوده است و در رقم ’درگزی‘ گلدهی و رسیدگی میوه ها دیرتر از رقم ’بیروتی‘ صورت گرفت. اگرچه تعداد گل در هر درخت تنها تحت تاثیر رقم مورد مطالعه بود اما اثرات متقابل رقم × پایه بر درصد تشکیل میوه اولیه و نهایی و عملکرد میوه معنی دار بود. درصد تشکیل میوه اولیه و نهایی در رقم ’درگزی‘ بر روی پایه ’پیرودوراف‘ به ترتیب 91/45 و 86/47 درصد بیشتر از پایه ‘OH×F69’ بوده است. در هر دو رقم بیشترین عملکرد میوه (51/3 کیلوگرم در هر درخت) در نهال های پیوندی روی پایه ’پیرودوارف‘ مشاهده گردید. بر روی این پایه عملکرد میوه در رقم ’درگزی‘ 39/2 برابر بیشتر از رقم ’بیروتی‘ بود. بر اساس نتایج به دست آمده جهت کنترل رشد رویشی و دستیابی به بیشترین عملکرد میوه در شرایط آب و هوایی منطقه مورد مطالعه، پیوند رقم ’درگزی‘ بر روی پایه ’پیرودوارف‘ پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: پایه پیرودوارف, ترکیب پیوندی, درصد تشکیل میوه, رقم درگزی, گلدهی
    M. Alizadeh, M. Yadegari *, Gh.H. Davarynejad, S.H. Nemati
    Introduction

     Pear (Pyrus communis L.) is one of the major fruit trees in the world which grown in temperate zones. In pear breeding program the bigger fruit size with better quality as well as market acceptability are usually in interest. In fruit trees, the size and yield of fruit are closely depended on cultivar and rootstocks. The variations of nutrient uptake, water use efficiency, photosynthesis performance, and resistance to biotic and abiotic stresses have been reported among different combinations of cultivars and rootstocks. Therefore there is a close relation between cultivar and rootstock with yield and quality of produced fruits. In recent years the semi dwarf clonal rootstocks of pear including OH×F, Pyro and FOX series have received more attention. However the performance of these rootstocks varies depending on scion cultivar, climatic condition, soil type, and planting system.

    Materials and Methods

     This experiment was conducted to assay the growth characters and fruit yield of Dargazi and Louise Bonne (Beyrouti) grafted onto PyroDwarf and OH×F69 rootstocks at the Orchard of Astan Quds Razavi, Mashhad, Iran (36°17' N, 59°36' E; altitude. 985 m) during 2018-2019 and 2019-2020. The experiment in both consecutive years was done as a factorial in the base of randomized complete blocks with four replications. The studied cultivars were grafted onto PyroDwarf and OH×F69 rootstocks in late spring 2016. The used water was pit water with 695 µSiemens/cm EC and pH 7.17. Evaluation of plant growth was carried out at the end of the season. The studied traits were included tree height, internode length, vertical and horizontal growth of shoots in the current season, trunk diameter above, below and in the grafting line, leaf area, shoots angel and the number of sucker per tree. These characters were assayed in three trees per each replication. The trunk diameter at the below and above the grafting line was calculated according to trunk circumference that was measured at 10 cm above and below the grafting point. Leaf area in each tree was assayed with area measuring device. Flowering characteristics (start blooming and end of bloom) were determined. Fruit ripening season was also recorded. Yield of trees was assayed by weighting of produced fruits in each tree with a digital scale. The combined analysis of obtain data was conducted by SPSS and differences among means of data were determined by Duncan's multiple ranges test at P≤0.05. The reported data was the mean of two studied years.

    Results and Discussion

     The obtained results showed the variation in growth and bearing properties of different combinations of Beyrouti and Dargazi cultivars with PyroDwarf and OH×F69 rootstocks throughout the studied years. The analysis variance showed the significant effect of year, cultivar and rootstock on growth characteristics of pear tree. Also the interaction effects of cultivar and rootstock were significant on tree growth response with exception of internode length. The most studied parameters showed a significant increasing during the two consecutive years. During the studied years the height and width of pear trees were increased up to 10.44 and 14.54%, respectively and the trunk diameter was increased by 10%. According to obtained results the growth of Dargazi cultivar was higher than the Beyrouti cultivar. The effect of OH×F69 rootstock on growth increasing of studied cultivars was prominent than PyroDwarf regards to tree height, shoot length and internode length. However the highest trunk diameter and leaf area density of both cultivars was found in PyroDwarf rootstock. Although the time of blooming and fruit ripening of each cultivar was not influenced by the rootstock but the bearing characters were varied between the Dargazi and Beyrouti cultivars. The highest yield of pear fruit was obtained in Dargazi cultivar and grafting onto PyroDwarf rootstock significantly enhanced the fruit yield in both cultivars.

    Conclusion

     The rootstocks have a key role on growth and yield of pear trees as well as their responses to abiotic stress. Rootstocks through influencing the physiological characteristics of grafted scions regulate the quantity and quality of produced fruits. The results of present study showed the variation in growth and bearing properties of different combinations of Beyrouti and Dargazi cultivars with PyroDwarf and OH×F69 rootstocks throughout the studied years. The PyroDwarf rootstock greatly reduced the tree growth and enhanced fruit yield of both Dargazi and Beyrouti cultivars. According to the obtained results the PyroDwarf rootstock is recommended for Dargazi cultivar to reach the highest pear fruit yield under similar environmental condition of present study.

    Keywords: Dargazi cultivar, Flowering, Fruit set percent, Grafting combination, PyroDwarf rootstock
  • بهرام عابدی*، بهنام اسفندیاری، سعیدرضا وصال، غلامحسین داوری نژاد

    با توجه به روند افزایشی توسعه اراضی شور و کمبود اراضی مطلوب برای کشاورزی در طی یک دهه اخیر، شناسایی پایه های مقاوم به شوری جهت بهبود عملکرد از اهمیت زیادی برخوردار است .بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی بر روی دو پایه سیترنج و نارنج با 5 سطح (50،0، 100، 150 و 200 میلی مولار) به همراه تیمار صفر (شاهد) و دو سطح 50 و 100 پی پی ام کیتوسان (به صورت مصرف خاکی و محلول پاشی) در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل شوری × کیتوسان × پایه مرکبات برای تمام صفات مورد بررسی معنی دار بود. با افزایش غلظت نمک فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز، میزان پرولین و غلظت کربوهیدارت های محلول بطور معنی داری افزایش یافتند. همچنین، برخی صفات نظیر رطوبت نسبی، کلروفیل a، b و پروتیین کل با افزایش غلظت شوری کاهش معنی داری را نشان دادند. بطور کلی غلظت 100 پی پی ام و محلول پاشی کیتوسان بیشترین تاثیر را بر روند بهبود و تحمل شوری در هر دو پایه سیترنج و نارنج به همراه داشت. از نظر مقاومت به شوری پایه نارنج در مقایسه با سیترنج تحت تاثیر سطوح بالاتر شوری مقاومت بیشتری را نشان داد. با توجه به نتایج، می توان اظهار داشت که پایه نارنج متحمل تر به شوری می باشد و کیتوسان می تواند باعث بهبود شرایط رشد مرکبات تحت تاثیر تنش شوری شود.

    کلید واژگان: کلرید سدیم, کیتوسان, نارنج
    Bahram Abedi *, Behnam Esfandiari, Saeed Reza Vessal, Gholamhossein Davari Nejad

    Due to the increase in saline lands and lack of suitable lands for growing agricultural products in last decades, the identification of salinity resistant rootstocks is very important. For this purpose, a factorial random experiment was conducted on citrange and sour orange rootstocks with two chitosan levels (50 and 100 ppm) applied in two methods of soil application and foliar spray, under five salinity levels (0, 50, 100, 150 and 200 mM) in greenhouse research of Ferdowsi University of Mashhad. The combination effect of salinity× chitosan× citrus rootstocks was significant on all evaluated parameters. With increase in salinity level the activity of catalase and super oxide dismutase, and the content of proline and total soluble carbohydrate were increased. Also with increase in of salinity stress, some parameters such as relative water content, chlorophyll a, chlorophyll b and total protein contents showed a significant decrease.  Generally, foliar application of 100 ppm chitosan caused the highest salinity tolerate in both citrange and sour orange rootstocks. Sour orange rootstock showed the highest resistance against high salinity stress. According to the results, it can be concluded that sour orange rootstock is more susceptible to salinity stress, and chitosan can improve citrus rootstocks resistance against salinity stress.

    Keywords: Chitosan, Sodium Chloride, Sour orange
  • غلامحسین داوری نژاد *، ساجده کریم پور

    به منظور تولید درختان خودریشه گلابی رقم ʼنطنزʽ (Pyrus communis cv. Natanz) در شرایط درون شیشه‌ای سه آزمایش جداگانه برای بهبود پرآوری شاخه (تاثیرات BAP و Fe-NaEDDHA)، استقرار مریستم (تاثیرات BAP و GA3) و ریشه‌دهی ریزشاخه‌ها (تاثیرات IBA و NAA) در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا در آمد. شاخه‌ها در محیط کشت PMI (MS ×1.5 CaCl2. 2H2O, KH2PO4 and MgSO4. 7H2O) حاوی 5/1 میلی‌گرم بر لیتر BAP و صفر میلی‌گرم بر لیتر Fe-NaEDDHA پرآوری شدند (50/5 شاخه/ریزنمونه) و رشد طولی خوبی داشتند در صورتی‌که غلظت‌های پایین BAP و Fe-NaEDDHA برگ‌های بالغ بیشتری را تولید کرد. محیط کشت PMI غنی شده با 1 میلی‌گرم بر لیتر BAP بعلاوه 150 میلی‌گرم بر لیتر Fe-NaEDDHA برای پرآوری شاخه نطنز بدلیل بالاترین میزان در رشد رویشی و بالاترین کیفیت شاخه‌های پرآوری شده پیشنهاد می‌شود. محیط کشت MS حاوی 5/0 میلی‌گرم بر لیتر BAP و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر GA3 و یا 1 میلی‌گرم بر لیتر BAP (81 درصد) و 1/0 میلی‌گرم بر لیتر GA3 (63 درصد) به ترتیب بالاترین درصد استقرار مریستم را داشتند. ریزشاخه‌های درون شیشه‌ای نطنز از طریق فروبری سریع در محلول IBA+NAA (1000+1000 میلی‌گرم بر لیتر) و سپس قرار دادن در محیط کشت PMI ریشه‌دار شدند.

    کلید واژگان: ریزازدیادی, ریشه دهی, کشت مریستم, Fe-NaEDDHA
    Gh. Davarynejad *, S. Karimpour
    Introduction

    Pyrus communis L. cv. Natanz is a popular pear cultivar in Iran because of its customer-friendly attribute due to its excellent characteristics. Pear own-rooted plants has better traits such as high vigorous in growth, low levels on tree losses and damaging by insects rather than grafted plants. Meristem culture widely used for micropropagation, in vitro germplasm preservation, and virus eradication purposes in pear. As pear is belonged to difficult-to-root fruit tree cultivars perhaps the rooting stage is the most important stage in propagation process, yet most difficult phase during the in vitro propagation procedure. In vitro rooting of micro-cuts was varied by genotypes (cultivars), type and concentration of auxin, the method of root induction and formation, different additional materials such as PVP, polyamines, and so on. This study was aimed to investigate the effect of different levels of BAP and Fe-EDDHA on shoot proliferation, BAP and GA3 on meristem establishment, and IBA and NAA on micro-cut rooting of pear cv. Natanz in in vitro condition.

    Materials and Methods

    Vegetative buds were taken from current growth shoots of Pyrus communis cv. Natanz from Pear collection orchard (25.36 E, 58.54 N, and ASL altitude 1380 m) of Agricultural and Natural Resources Research and Education Centre of Semnan Province (Shahrood city). In the first experiment, new shoots of active buds after 4 weeks grown in PMI medium (MS ×1.5 CaCl2. 2H2O, KH2PO4 and MgSO4. 7H2O) + 1 mg.l-1 BAP were transferred to PMI medium containing different levels of BAP (0.5, 1, 1.5 mg.l-1) and Fe-EDDHA (0, 100, 150 and 200 mg.l-1). In the second experiment, meristems (containing two newest leaf primordia) was excited from in vitro shoots and incubation on MS media containing BAP (0.5, 1, and 1.5 mg.l-1) and GA3 (0.1 and 0.5 mg.l-1) + 0.1 mg.l-1 IBA. Meristems were kept in dark for 4 days then were transferred to growth chamber with photoperiod 16/8 hrs. light/dark. Different concentrations and combinations of two auxins were used for root induction of micro-cuts in third experiment. 1000, 2000, 3000, and 4000 mg.l-1 of IBA or NAA and two combination solutions of them (1000 IBA+1000 NAA, and 2000 IBA+2000 NAA, mg.l-1). Shoots were immersing dip in solutions for 5 seconds then transfer to PGRs-free PMI medium and kept them to growth chamber. Data of all experiments were analyzed according by completely randomized design (CRD) with five replications. BAP (3 levels) and Fe-EDDHA (4 levels) for experiment 1; BAP (3 levels) and GA3 (2 levels) for experiment 2 were considered as factorial. SAS (v. 9.1) was used for analysis and means were compared with LSD test at 5% of probability level.

    Results and Discussion

    Proliferated shoot number was affected by BAP (p≤0.01) and Fe-EDDHA (p≤0.05) concentrations and also interaction of them (p≤0.05), while BAP (p≤0.01) was caused elongation of proliferated shoots and Fe-EDDHA had no effect. BAP (p≤0.05), Fe-EDDHA (p≤0.01) concentrations and BAP×Fe-EDDHA (p≤0.01) interaction had significant effect on leaf production. Shoot tip necrosis was shown in shoots grown in all media based on BAP concentration with different intensities (p≤0.05). Vegetative growth was counted as a power index of medium that in our experiment was under influence of BAP concentrations (p≤0.01), Fe-EDDHA (p≤0.05) and BAP×Fe-EDDHA interaction (p≤0.05). Shoots were proliferated (5.50 shoot.explant-1) and elongated in PMI medium containing 1.5 mg.l-1 BAP with no Fe-NaEDDHA while the lower concentrations of both BAP and Fe-NaEDDHA caused the higher mature leaf production. PMI media containing 1 mg.l-1 BAP + 150 mg.l-1 Fe-NaEDDHA is recommended for Natanz shoot proliferation because of the highest vegetative growth and highest quality in proliferated shoots. MS medium with 0.5 mg.l-1 BAP+ 0.5 mg.l-1 GA3 (81%) and 1 mg.l-1 BAP + 0.1 mg.l-1 GA3 (63%) had the highest meristem establishment, respectively. The established meristems naturally grown in medium supplement with 0.5 mg.l-1 BAP + 0.5 mg.l-1 GA3+0.1 mg.l-1 IBA. Different types of auxin and their concentrations had significantly effect on Natanz pear cultivar micro-cut rooting (p≤0.05). NAA induced rooting in lower concentrations while IBA had positive effect on rooting with concentration increasing. Micro-cuts were rooted via quick dip in 1000+1000 mg.l-1 (IBA+NAA) solution followed by incubation in PMI medium. The rooted shoots well adapted to environmental condition.

    Conclusion

    Important steps of in vitro propagation of pear is optimized in this experiment. MS medium containing 0.5 mg.l-1 BAP+0.5 mg.l-1 GA3+0.1 mg.l-1 IBA had suitable for meristem establishment. To produce in vitro healthy proliferated shoots of pear cv. Natanz using PMI medium supplement with 1 mg.l-1 BAP+150 mg.l-1 Fe-NaEDDHA is recommended. Micro-cuts were rooted easily by quick immersion of the end of micro-cuts in 1000+1000 mg.l-1 (IBA+NAA) solution for 5 seconds then incubation in PGRs-free medium.

    Keywords: In vitro rooting, In vitro propagation, Meristem culture, Pear
  • عبدالطیف فاضلی سلمانی، غلامحسین داوری نژاد*، بهرام عابدی

    به منظور بررسی تاثیر ریزموجودات مفید (EM) بر ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی و جذب برخی عناصر غذایی در پسته پایهUCB1 تحت تنش شوری، آزمایشی بصورت فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتورEM  (صفر و یک درصد) و شوری (7/0، 5، 10 و 6/13دسی زیمنس بر متر) در سه تکرار بر روی نها ل های یکساله انجام شد. نهال های پسته سه ماه بعد از اعمال شوری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش غلظت شوری باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل a، b و عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلسیم برگ شد اما مقدار پرولین، قند محلول و عناصر سدیم و کلر در مقایسه با شاهد افزایش یافت. نتایج کاربردEM  نشان داد که غلظت یک درصد این کود موجب افزایش مقاومت پایه UCB1 به تنش شوری می شود. همچنین اثرات متقابل شوری و EM بر مقدار محتوای نسبی آب برگ، پرولین، کلروفیل b، قند محلول و عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم و کلر برگ معنی دار گردید. بیشترین مقدار محتوای نسبی آب برگ (13/87 درصد)، کلروفیل a (83/5 میلی گرم بر گرم وزن تر)، کلروفیل b (93/2 میلی گرم بر گرم وزن تر)، عناصر نیتروژن (21/3 درصد)، فسفر (25/0 درصد)، پتاسیم (69/2 درصد) و کمترین مقدار سدیم (90/7 میلی گرم بر گرم وزن خشک) و کلر برگ (73/12 میلی گرم بر گرم وزن خشک) در تیمار یک درصد EM و سطح شوری (7/0 دسی زیمنس بر متر) مشاهده شد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، کاربرد ریزموجودات مفید می تواند سبب کاهش خسارات ناشی از تنش شوری گردد.

    کلید واژگان: شوری, عناصر غذایی, کلروفیل, پرولین, EM
    Abdol-Latif Fazely-Salmani, GholamHossein Davarynejad *, Bahram Abedi

    A factorial completely randomized design with two factors including effective microorganisms (EM) at 0, 1% and salinity (at 0.7, 5, 10 and 13.6 dS/m) was conducted in three replication on one year old seedling of pistachio to study the effect of EM on the physiological and biochemical characteristics and nutrient uptake in UCB1 pistachio under salinity stress. Pistachio seedlings have been studied three months after salinity application. The results showed that increasing salinity decreased leaf relative water content, chlorophyll a and b and nitrogen, phosphorus, potassium and calcium content of leaf; it but increased proline, soluble sugars and sodium and chlorine content compared to the control treatment. Results of EM application showed that 1% concentration of this fertilizer increased resistance of UCB1 to salinity stress. Also, the interaction effects of salinity and EM on the relative content of leaf water, proline, chlorophyll b, soluble sugar and nitrogen, phosphorus, potassium, sodium and leaf chlorine were significant. The maximum relative content of water in leaf (87/13%), chlorophyll a (5/83mg/g.FW), chlorophyll b (2/93mg/g.FW), nitrogen (3/21%), phosphorus (0/25%), potassium (2/69%) and minimum content of sodium (7/90%) and chlorine (12/73%) was abserved in treatment with 1% EM and salinity 0/7 dS/m. Based on the results of this study, application Effective microorganism can reduce the damages of salinity stress.

    Keywords: EM, Salinity, nutrients, Chlorophyll, Proline
  • غلامحسین داوری نژاد، مینا نورزاده نامقی*، علی مومن
    کاهش عملکرد پسته ارتباط نزدیکی با اختلالات میوه و تنش های مختلف محیطی دارد. پلی آمین ها گروهی از تنظیم کننده های رشد گیاهی هستند که تاثیر مثبتی بر رشد و توسعه گل و میوه در برابر تنش ها دارند. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر پلی آمین ها در شرایط کم آبی محل آزمایش بر صفات رویشی، ویژگی های میوه و عملکرد درختان پرمحصول و کم محصول پسته رقم اکبری بود. برای این منظور، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در زمان بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و هفت تیمار شامل محلولپاشی پلی آمین های پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در غلظت های صفر (شاهد)، 1/0 و 1 میلی مولار در دو مرحله زمانی تمام گل و دو هفته بعد از تمام گل در منطقه فیض آباد مه ولات استان خراسان رضوی در سال 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی پلی آمین ها در درختان کم محصول با وجود کاهش درصد پوکی تاثیر معنی داری بر عملکرد پسته نداشت. با این وجود در درختان پرمحصول، کاربرد این تنظیم کننده ها به ویژه پوترسین سبب کاهش ریزش میوه و افزایش شاخص سبزینگی، تعداد دانه در خوشه و عملکرد در مقایسه با شاهد شد. با توجه به نتایج همبستگی، تاثیر مثبت پلی آمین ها بر بهبود عملکرد در درختان پرمحصول عمدتا به دلیل جلوگیری از ریزش میوه و افزایش تعداد دانه در خوشه بود. به طوری که میزان تولید در شاخه در تیمارهای پوترسین، اسپرمین و اسپرمیدین در غلظت 1/0 میلی مولار به ترتیب 2/46، 6/14 و 2/15 درصد و در غلظت 1 میلی مولار به ترتیب 7/38، 7/24 و 9/19 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داشت. همچنین محلولپاشی پلی آمین پوترسین دو هفته بعد از تمام گل نتایج بهتری در افزایش طول شاخه در درختان پرمحصول نشان داد. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان می دهد که محلول پاشی پوترسین در مقایسه با اسپرمین و اسپرمیدین در شرایط کم آبی می تواند بر بهبود صفات رویشی و زایشی و در نتیجه عملکرد درختان پسته رقم اکبری موثرتر باشد.
    کلید واژگان: اسپرمین, اسپرمیدین, پوترسین, پسته, ریزش جوانه گل, ریزش میوه
    Gholam Hossein Davarynejad, Mina Nurzadehnamaghi *, Ali Momen
    Introduction
    Pistachio (Pistacia vera L.) is an important horticultural crop that has high economic value. Pistachio trees display some physiological disorders including abscission of inflorescence buds, fruit abscission, blankness, non-splitting, early splitting and deformation of nuts. Unfavorable environmental conditions in most pistachio orchards and inadequate nutrition during the flowering time and after flowering has increased these problems in recent years. Polyamines such as putrescine, spermine and spermidine are some low molecular weight polycationic compounds that have been shown to play an important role as growth regulators in different stages of growth and development of buds, flowers and fruits and resistant plants to abiotic and biotic stress. Therefore, the objective of this study was to investigate the influence of polyamines in water scarcity condition on growth, nut traits and yield of ‘Akbari’ pistachio trees.
    Materials and Methods
    The study was carried out in growing season 2016 in a pistachio orchard (Pistacia vera L. cv Akbari) located in Feyzabad, Mahvelat, Khorasan Province, Iran (34° 40´ N latitude, 58° 25´ E longitude, and around 1253 m above sea level). The climate of the experimental area was arid and semi-arid. The mean annual precipitation was about 171 mm. The irrigation of orchard trees was at 36-day intervals. The experiment was conducted as split plot based on a randomized complete block design with three replications and seven treatments including polyamines spray of Putrescine (Put), Spermine (Spm) and Spermidine (Spd) at concentrations of zero (control), 0.1 and 1 mM on “on” and “off” pistachio trees cultivar Akbari at two-time stages full bloom (FB) and two weeks after full bloom (2WAFB). Leaf chlorophyll index was recorded using the chlorophyll meter (SPAD-502, Konica Minolta, Japan). Leaf area from fully expanded leaves was measured by Digital Leaf Area Meter (LI-3100c). The length and diameter of current-year shoots were measured at harvest time. The percentage of flower bud abscission and fruit abscission were calculated on marked shoots. The yield was calculated by weighting the total dried split nuts separated from each shoot. The data were subjected to analysis of variances (ANOVA) using the SAS software (SAS version 9.1). Difference between means was compared using the least significant difference test (LSD) at 5% level (p ≤ 0.05).
    Results and Discussion
    Results showed that among the treatments, Put (0.1 and 1 mM) and Spm (0.1 mM) applied in the “on” trees significantly increased leaf chlorophyll index. Also, Put spray at two weeks after full bloom indicated better results in increase of length shoot in ‘on’ trees. All of the polyamines reduced fruit abscission in the “on” trees however, Put at 0.1 and 1 mM concentrations with 11.3 and 11.1% was more effective in decreasing the percentage of fruit abscission compared to other treatments. Fruit abscission of pistachio is assumed to be related to improper fertilization, the dominance of fruits in a cluster or abnormalities of reproductive organs. Polyamines have been suggested to improve fertilization, and subsequent embryo and fruit development. It also has been reported that common precursor of S-adenosylmethionine (SAM) needed for synthesizing both of PAs and ethylene. Thus, it seems that polyamines reduce the abscission of fruits by the improvement of embryo growth and development or by antagonism with ethylene, possibly by competing for S-adenosylmethionine (SAM). Our study indicated that all of the polyamines decreased the percentage of blank nuts in the “off” trees especially two weeks after full bloom. The results showed that Put (0.1 and 1 mM) and Spd (0.1 mM) were very effective in increasing number of nuts per cluster.  Number of nuts per 100 g, split nuts, and kernel percentage did not differ significantly among treatments. Yield variations were not significantly affected by polyamines in in the “off” trees, but in ‘on’ trees, polyamines of Put, Spm and Spd at 0.1 mM concentration by 46.2, 14.6 and 15.2% and at 1 mM concentration by 38.7, 24.7 and 19.9% increased yield compared to control, respectively. Given to correlation results, the positive effect of polyamines on yield improvement in ‘on’ trees was mainly due to the prevention from fruit abscission and enhancement no. of nuts per cluster.
    Conclusion
    Results showed that application of polyamines treatments in ‘off’ trees only on blank nuts and in ‘on’ trees on leaf chlorophyll index, fruit abscission, No. of nuts per cluster and yield was effected. Foliar application of polyamines was more effective in improving traits of shoot length, leaf area and blank nuts two weeks after full bloom compared to full bloom. The results of this study showed that these plant growth regulators, especially putrescine, had the potential to improve growth, yield and reduce physiological problems of pistachio under unfavorable environmental conditions.
    Keywords: Inflorescence bud abscission, Fruit abscission, Putrescine, Spermidine, Spermine
  • مینا نورزاده نامقی*، غلامحسین داوری نژاد، محمود شور، محمد فارسی، علی مومن
    به منظور بررسی اثر کایولین بر تبادلات گازی برگ دانهال های پسته (Pistacia vera L.)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در زمان بر پایه طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار در سال 1392 در شرایط هوای آزاد انجام شد. غلظت کایولین در چهار سطح (0، 5، 10 و 15 درصد) و نوبت پاشش در سه سطح (یک نوبت، دو نوبت و سه نوبت پاشش) به صورت فاکتوریل 4×3 به عنوان فاکتور اصلی و پنج زمان نمونه برداری به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که غلظت های 5، 10 و 15 درصد کایولین به ترتیب باعث کاهش 1/1، 2 و 2/2 درجه سانتی گراد دمای برگ در مقایسه با شاهد شدند. اثر ساده نوبت پاشش بر فتوسنتز، هدایت روزنه ای و تعرق معنی دار بود و با افزایش بیش از دو نوبت پاشش، این صفات کاهش قابل توجهی نشان دادند. بیش ترین مقدار فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه ای و CO2 بین سلولی از غلظت 5 درصد کایولین به دست آمد. عملکرد کوانتومی به ترتیب با 89/0 و 87/0 حداکثر و حداقل مقدار را در شاهد و غلظت 15 درصد کایولین به خود اختصاص داد. به طورکلی، غلظت کایولین 5 درصد در یک و دو نوبت پاشش به علت کاهش اثرات منفی دمای بالا، منجر به افزایش تبادلات گازی برگ نسبت به شاهد شد. با این حال، غلظت های بالای کایولین (10 و 15 درصد) با وجود کاهش بیش تر دمای برگ، به علت افزایش بیش ازحد انعکاس نور در نتیجه لایه ضخیم کایولین بر روی برگ و اختلال فعالیت روزنه ها، فتوسنتز دانهال های پسته را به طور قابل توجهی کاهش دادند.
    کلید واژگان: انعکاس نور, عملکرد کوانتومی, فتوسنتز, هدایت روزنه ای
    Mina Nurzadeh Namaghi *, Gholam Hossein Davarynejad, Mahmood Shoor, Mohammad Farsi, Ali Momen
    In order to evaluate the effect of kaolin on leaf gas exchangein seedlings of pistachio (Pistacia vera L.), an experiment was conducted as split plot based on a completely randomized design with five replications in open field condition during year of 2013. Kaolin concentration at four levels (0, 5, 10 and 15%) and spraying time at three levels (once, two and three times) in 3×4 factorial as main factor and five sampling time as sub-factors were considered. Results of the experiment indicated that 5, 10 and 15% concentrations of Kaolin reduced leaf temperature by 1.1, 2 and 2.2°C compared to the control. Simple effect of spraying time on photosynthesis, stomatal conductance and transpiration was significant, whereas these traits significantly decreased when spraying was more than two times. Maximum photosynthesis, transpiration, stomatal conductance and intracellular CO2 were recorded in 5% Kaolin. Treatments of control and 15% Kaolin recorded maximum and minimum value in quantum yield with 0.89 and 0.88, respectively. Generally, 5% Kaolin concentration in one and two spraying time increased leaf gas exchange compared to the control due to the reduction in negative effects of high temperature. Nevertheless, high kaolin concentrations (10% and 15%) despite further lowering leaf temperature, decreased the photosynthesis of pistachio seedlings significantly due to increasing light reflection as a result the thick layer of kaolin on leaf and disruption of stomatal activity.
    Keywords: Light reflection, Quantum yield, Photosynthesis, Stomatal conductance
  • زینب صفایی، مجید عزیزی*، حسین آرویی، غلامحسین داوری نژاد
    به منظور ارزیابی اثر فواصل آبیاری و ترکیبات ضد تعرق بر خصوصیات بیوشیمیایی سیاهدانه، تحقیقی در سال زراعی 1392-1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد آزمایشی بصورت کرت ‍ های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در کرت های اصلی فواصل آبیاری (8 و 16 روز) و در کرت های فرعی ترکیبات ضد تعرق کیتوزان (1، 5/0 ، 25/0 ،0 درصد)، موسیلاژ اسفرزه (5/1، 1 ، 5/0، 0 درصد) و صمغ عربی (75/0، 5/0، 25/0، 0 درصد) با سه تکرار قرار گرفتند. صفات مورد اندازه گیری عبارت بودند از: ترکیبات فنولی، پرولین، کلروفیل، کاروتنویید، درصد و عملکرد اسانس. نتایج به دست آمده نشان داد اثر آبیاری و مواد ضد تعرق بر صفات مورد اندازه گیری معنی دار بود. میزان ترکیبات فنولی، پرولین، کلروفیل و کارتنویید در فاصله آبیاری 16 روز افزایش یافت، که این افزایش خود نوعی مکانیسم مقاومت به شرایط خشکی است. ترکیبات ضد تعرق محتوی کلروفیل، کاروتنویید، ترکیبات فنلی، پرولین را نسبت به شاهد کاهش دادند. افزایش فواصل آبیاری درصد و عملکرد اسانس را کاهش داد. ترکیبات ضد تعرق اثر معنی داری بر میزان مواد موثره گیاه داشت. در بین تیمار های مورد مطالعه دور آبیاری 8 روز و تیمار کیتوزان 1 درصد بیشترین درصد اسانس (23/0 درصد) و عملکرد اسانس (91/12 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد. دور آبیاری 8 روز و ترکیب کیتوزان در غلظت 1 درصد تاثیر معنی داری در کلیه صفات مورد بررسی نسبت به نمونه شاهد داشتند. با توجه به اثر بخشی ترکیبات ضد تعرق این ترکیبات طبیعی می توانند جایگزین مناسبی برای ترکیبات شیمیایی باشند.
    کلید واژگان: سیاهدانه, فواصل آبیاری, ترکیبات ضد تعرق, خصوصیات بیوشیمیایی
    Zainab Safaei, Majid Azizi *, Hossein Aroiee, Gholamhossein Davarynej
    Introduction
    Nowadays Nigella Sativa plant is considered as a one of the most important kinds of medicine. Almost all the metabolic activities of plant cells, including the construction of active ingredients in medicinal plants, depend on water. Lack of absorbable water by plants can lead to the morphological, physiological and biochemical changes, including decrease of cell swelling and growth and thus reduction of leaf area and plant height, stomatal closure and photosynthesis restriction, increase in the soluble compounds for regulating the osmotic pressure, reduction of nutrient absorption and ultimately reduction of crop production. The use of anti-transpiration compounds is considered as a promising tool for the regulation of transpiration in respect of water conservation at an optimal level, where the strategies such as the use of anti-transpiration compounds have the potential for transpiration regulation. The aim of the present study is to improve the biochemical characteristics of medicinal plant N. sativa by anti-transpiration compounds under drought stress conditions.                                                  
    Materials and Methods
    The research was done using a split plot experiment based on a randomized complete block design with three replications. The irrigation intervals (8 and 16 days) in main plots and anti-transpiration compounds of chitosan (0.25, 0.5 and 1 %), Plantago psyllium mucilage (0.5, 1 and 1.5 %) and Arabic gum (0.25, 0.5 and 0.75 %) were put in subplots with three replications. The distance between the main plots in each block and distance between the two blocks were also assigned as 100 cm and 200 cm, respectively; so that the moisture content of a plot had no effect on the adjacent plots. Anti-transpiration compounds were sprayed simultaneously with applying drought stress till the flowering stage once a week at sunset. Phenolic compounds, proline, chlorophyll, carotenoids, essential oil were measured.                                                                                                                             
    Results and Discussion
    The results showed that there were significant differences between treatments in all studied traits. The best rate of the measured traits was observed at 8-day irrigation interval and chitosan treatment. The results obtained from the study showed that the effect of irrigation intervals and anti-transpiration compounds on the measured traits were significant. The best rate of the measured traits was observed at 8-day irrigation interval and chitosan treatment. The amount of phenolic compounds, proline, chlorophyll and carotenoids increased at 16-day irrigation interval, in which the increase is considered a type of drought tolerance mechanism. Different levels of anti-transpiration compounds decreased the chlorophyll, carotenoids, phenolic compounds, proline, essential oil percentage and yield.
    Conclusion
    The important processes, including nutrition, photosynthesis, stomatal opening and closure and growth are all influenced by water. Plants are constantly living in tension and develop morphological and physiological changes in the structures and compositions and chemical processes for coping with this tension. In this study, it was observed that the level of phenols, proline, chlorophyll and carotenoids would increase at 16-day irrigation interval, where the increase is considered as a drought tolerance mechanism. The anti-transpiration compounds also led to the significant changes in terms of all the studied traits compared to the control, indicating the effectiveness of theses natural compounds. As the above compounds are natural and biodegradable, as well as safer and less expensive than other chemical anti-transpiration compounds, they can serve as a good alternative to the chemical compounds. Cognition and expertise in water relations of plant and drought stress tolerance is considered as the main program in agriculture and the ability to withstand this stress is of great economic importance.
    Keywords: Anti-transpiration compounds, Irrigation intervals, Nigella Sativa, Biochemical characterist
  • ملیحه مرشدلو، بهرام عابدی*، غلامحسین داوری نژاد

    با توجه به مصرف روز افزون خشکبار به عنوان میان وعده سالم غذایی، یافتن روشی برای حفظ خواص کیفی محصولات در حین فرآیند تولید آن بسیار مهم می باشد. آلو یکی از مهمترین خشکبار جهان می باشد که در ایران به صورت سنتی پوست گیری و خشک می گردد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد.عامل اول روش پوست گیری در نه سطح (محلول آب نمک (15، 11، 8 ساعت)، آب جوش (45، 30، 10 ثانیه) و بخارآب (90، 70، 60 ثانیه)) و عامل دوم نوع خشک کن در سه سطح (سنتی، کابینتی صنعتی و کابینتی غیر فعال خورشیدی) بود. نتایج نشان داد بیش ترین میزان pH (36/3) از تیمار پوست گیری با آبجوش 30 ثانیه و خشک کن کابینتی غیر فعال خورشیدی به دست آمد. کم ترین درصد قهوه ای شدن (07/36)  متعلق به پوست گیری با آب نمک به مدت 15 ساعت و خشک کن سنتی بود. بیش ترین ظرفیت آنتی اکسیدانی (93/63 درصد) مربوط به تیمار پوست گیری با آب نمک 15 ساعت و در هر سه روش خشک کردن به دست آمد. بیش ترین میزان ترکیبات فنولی (12/0 میلی گرم بر گرم وزن خشک) در تیمار پوست گیری با آب نمک 15ساعت و خشک کن کابینتی بود. بیش ترین آنتوسیانین کل (46/0 میلی گرم در 100 میلی لیتر عصاره) در روش پوست گیری با آبجوش 45 ثانیه بود. پوست گیری با آب نمک به مدت 15 ساعت و خشک کردن با خشک کن کابینتی صنعتی برای بهبود خصوصیات بیوشیمیایی آلوخشکبار قابل توصیه است.

    کلید واژگان: آب نمک, آنتوسیانین کل, آنتی اکسیدانی, فنول
    Malihe Morshedloo, Bahram Abedi *, GholamHossein Davarynejad

    Given the increasing consumption of nuts as a healthy snack, it is very important to find a way to maintain the qualitative properties of the products during the nourishing process. Plum is one of the most important dry matter in the world, which is traditionally peeled and dried in Iran. The experiment was done as a factorial based on completely randomized design with four replications. The first factor was the method of peeling in nine levels (immersion in brine (15, 11, 8 hours), boiling water (45, 30, 10 seconds) and steam (90, 70, 60 seconds)), and the second factor was the type of drying in three levels (traditional, industrial cabinets and solar inactive cabinets). The results showed that the maximum amount of pH (3.36) was obtained from 30 seconds boiling treatment and solar inactivated cabin dryer. The lowest browning rate (36.07%) belonged to peeling with brine for 15 hours and traditional drying. The highest antioxidant capacity (63.93%) was obtained from peeling with brine for 15 hours and industrial cabinets. The highest content of phenolic compounds (0.12 mg/g dry weight) was ontained in the treatment of peeling with brine for 15 hours and industrial cabinets. The highest total anthocyanin (0.46 mg/100 ml extraction) was ontained in boiling water for 45 seconds.Peeling with brine for 15 hours and industrial cabinets recommended to improve the biochemical properties of dried plums.

    Keywords: Anthocyanin, Antioxidant, Brine, phenol
  • مینا غزایی یان، غلامحسین داوری نژاد*، کمال قاسمی بزدی، حسین نعمتی

    پکان یا گردوی گرمسیری (Carya illinoensis) از خانواده گردوییان (Juglandaceae) و از محصولات خشکباری با ارزش می‌باشد. این گیاه از معدود میوه های خشکبار است که در مناطق نیمه گرمسیری کشور قابل کشت است. مهم ترین روش تکثیر پکان استفاده از پیوند است. بیشترین پایه تجارتی مورد استفاده برای پیوند پکان، نهال های بذری خود پکان است. تولید کنندگان نهال معمولا بذور حاصل از گرده افشانی آزاد را جهت تولید نهال بذری استفاده می کنند. بذر برای پایه معمولا از درختان قوی و یکنواخت گرفته می شود. در این آزمایش که به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد، اثر دو نوع محیط‌کشت، تعدادی از تنظیم کننده‌های رشد گیاهی و سرمادهی بذور بر روی جوانه‌ز‌نی جنین بالغ پکان در شرایط درون شیشه‎ای مورد مطالعه قرار گرفت. محیط‌کشت‎های مورد استفاده شامل محیط‌کشت موراشی و اسکوگ (MS) و محیط‌کشت درختان چوبی (WPM) بودند. تنظیم کننده‎های رشد گیاهی شامل ایندول بوتیریک اسید (صفر و یک میلی‌گرم در لیتر)، بنزیل آمینو پورین (صفر، یک و دو میلی‌گرم در لیتر) و جیبرلیک اسید (صفر و یک میلی‌گرم در لیتر) بودند. تیمار سرمادهی بذور به مدت 15 روز در دمای 5 درجه سانتی‌گراد اثر مثبتی بر روی درصد جوانه‌زنی و طول ساقه نداشت. نتایج نشان داد که بین محیط‌کشت‎ها اختلاف معنی‌داری از نظر میزان جوانه‌زنی در هر دو تیمار سرمادهی بذور و کشت بلافاصله بعد از برداشت (بدون سرمادهی) وجود داشت. بر این اساس بیشترین جوانه‌زنی در محیط‌کشت MS بود. همچنین بهترین رشد گیاهچه در محیط‌کشت MS با میزان یک میلی‌گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید، یک میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک و دو میلی‌گرم در لیتر بنزیل آمینو پورین به‌دست آمد.

    کلید واژگان: ازدیاد, جنین, کشت درون شیشه ای, گردوسانان
    mina ghazaeian, gholamhossein davarynejad*, kamal ghasemi bezdi, hossein nemati
    Introduction

    The walnut family (Juglandaceae) consists of approximately 60 species of deciduous trees is native of the American continents, Europe, and Asia. Pecan (Carya illinoensis) is belonged to the Juglandaceae family and is one of the most valuable nut products all over the world. Embryo culture techniques for plant breeding as well as basic studies in physiology and biochemistry are widely used. The low percentage of germination and the long propagation cycle and the need for stratification treatments from three to six months are the most important barriers to the development of high yielding cultivars through hybridization. Plant regeneration methods from embryo culture in vitro allows overcoming the barriers of hybridization, as well as obtaining higher and faster multiplication rate of plants of an elite genotype.

    Materials and Methods

    In this experiment, an adapted native genotype of pecan in Gorgan city, Golestan province, Iran was selected. The mature fruits were harvested after five months of pollination. They were immediately transferred to the laboratory. For cold pretreatment, nuts packed in a paper bag and stored in 4-5ºC for 15 days. The effect of two types of culture medium, growth regulators and seed pretreatment (15 days at 4-5 °C) on germination of mature embryos of pecan has been determined. Murashige and Skoog (MS) and Woody Plant Medium (WPM) and IBA (0 and 1 mgl-1), BAP (0, 1 and 2 mgl-1) and GA3 (0 and 1 mgl-1) media were used to embryo rescue evaluation. The data obtained were statistically analyzed in completely randomized block design (RCBD). Each treatment was replicated at least third, and each replicate consisted of two zygotic embryos. Means of germination period, percent of seed germination, root and shoot length and leaf number in different media and various PGRs combination were compared based on LSD at p ≤0.05.

    Results and Discussion

    The results showed, although cold pretreatment for 15 days had no effect on germination period, root length and number of leave but also, effect on germination percentage and shoot length. There are some different hypothesis about the effect of cold pretreatment on embryo germination between researchers. Some researchers believed that, there is low efficiency in embryo germination in lack of cold pretreatment and GA3. Cold pretreatment or GA3 reduce the ABA level and promote embryos germination. The others reported poor germination for somatic embryos when they treated with GA3 and cold pretreatments. Pearce et al. (1987) reported that GA3 and substrate of GA3 can be increased during the chilling process as ABA levels decrease. Furthermore, application of exogenous GA3 induces germination. Tang et al. (2000) reported that somatic embryos germination poorly happened in cold condition and addition of GA3 did not change the poor germination. Kaur et al. (2006) and Peyghamzadeh and Kazemitabar (2010), reported that the embryo germination in Juglans regia L. was higher when GA3 and cold pretreatments were simultaneously applied as compared to those when applied separately. In this experiment, media has no effect on embryo germination period but, could effect on other parameters. As the results showed, MS media showed the maximum percentage of germination, root and shoot length and number of leave in both condition (with and without cold pretreatment). In this experiment root length of germinated pecan embryo was higher in MS medium. Mapelli et al. (2001) reported that seed germination resulted in marked changes in the metabolism of free amino acids in walnut cotyledons. About 52% of the total free amino acids in one-month-old seedlings was present in the cotyledons and about 26% was in the taproot. The concentration of free amino acids in the taproot was similar to that in the embryonic axis, and greater than that in the cotyledons. T11 (1mg/l-1 IBA, 1mg/l-1BAP and 1mg/l-1 GA3) and T12 (1mg/l-1 IBA, 2mg/l-1BAP and 1mg/l-1 GA3) treatments were the highest in germination percentages in both treatment (with and without cold pretreatment). There was no significant differences between 1 mgl-1 and 2 mgl-1 of BAP.

    Conclusion

    Pecan as like walnut, is considered to be one of the most recalcitrant species in vitro. It is necessary to determine the optimal culture conditions to establish it for shortening time in seed propagation. This seedling could be applied as primary material for breeding programs, grafting and physiology study. The best growth of micro plant achieved in MS medium with 1 mgl-1IBA, 1 mgl-1GA3 and 2 mgl-1BAP.

    Keywords: Embryo, In vitro micropropagation, Juglandaceae, Propagation
  • ساجده کریم پور، غلامحسین داوری نژاد*، محمد زکی عقل، محمدرضا صفرنژاد

    بهینه سازی پروتکل های ریزازدیادی با اهداف تجاری و اصلاحی انجام می گیرد. امروزه تکنولوژی های کامپیوتری روش های جدیدی برای درک بهتر نقش عوامل درون شیشه ای در رشد گیاهان فراهم آورده است. به منظور بهینه ساختن تنظیم کننده های رشد (BA، IBA و GA3) در پرآوری سیب رقم ʼعباسیʽ آزمایشی با سه فاکتور با استفاده از نرم افزار Design Expert و در قالب 20 نقطه طراحی و اجرا گردید. آزمایش ریشه دهی در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 ترکیب اکسین (IBA + NAA) اعمال گردید. تعداد شاخه باززایی شده (5-3/0 شاخه به ازای ریزنمونه) به صورت خطی و مثبت تحت تاثیر فاکتور BA (5/2-5/0 میلی گرم بر لیتر) قرار گرفت درحالی که پاسخ تعداد برگ (33/14-67/1 برگ به ازای شاخه تولید شده) به صورت خطی و منفی متاثر از BA (5/2-5/0 میلی گرم بر لیتر) بود. اثر GA3 (5/0-0 میلی گرم بر لیتر) بر پاسخ طول شاخه (32/1-07/0 سانتیمتر) به صورت خطی و منفی دیده شد. درصد شاخه های غیر نرمال (100-01/0 درصد) در قالب مدل چندجمله ای درجه دوم تحت تاثیر هر سه فاکتور BA(5/2-5/0 میلی گرم بر لیتر) ، IBA (5/0-0 میلی گرم بر لیتر) وGA3 (5/0-0 میلی گرم بر لیتر) قرار گرفت بدین صورت که به صورت خطی و مثبت تحت تاثیر BA قرار داشت و به صورت درجه دوم مثبت و منفی به ترتیب از IBA و GA3 تاثیر گرفت. مطابق نتایج این آزمایش غلظت بهینه برای BA، IBA و GA3 به ترتیب 5/1، 1/0 و 02/0 میلی گرم بر لیتر می باشد که باعث تولید شاخه هایی با نرخ پرآوری 5/2 شاخه به ازای ریز نمونه، طول شاخه 9/0 سانتیمتر، 3/4 عدد برگ به ازای هر شاخه تولیدشده و 4 درصد شاخه های غیر نرمال می شود. درصد نکروزه شدن نوک شاخه متاثر از فاکتورهای مورد ارزیابی نبود. در ریشه دهی ریزشاخه ها، NAA از IBA موثرتر بود و بالاترین درصد ریشه دهی با کاربرد 1 و سپس 5/0 میلی گرم بر لیتر NAA (به ترتیب 86/73 و 66 درصد) به دست آمد.

    کلید واژگان: ریز ازدیادی, نرم افزار Design Expert, GA3, IBA, Malus domestica Borkh
    Sajede Karimpour, Gholamhossein Davarynejad *, Mohammad Zakiaghl, MohammadReza Safarnejad

    Optimization of medium components because of being multifactors is very difficult. In order to optimize the plant growth regulators (BA, IBA and GA3) for shoot proliferation of apple cv. ‘Abbasi’ a three-factors experiment was designed and performed in 20 points using Design Expert software according response surface method. A completely randomized design (CRD), based on eigth auxin combinations (IBA+NAA), also were performed for in vitro rooting of microcuttings. Proliferated shoot number was linearly and positively affected by the BA factor, while the response to the leaf number was linearly and negatively affected by BA. The effect of GA3 on proliferated shoot length response was observed in negatively linear model. The abnormal shoot percentage in a quadratic model was influenced by all three factors, BA, IBA and GA3; positively linear by BA, positively quadratic by IBA, and negatively quadratic by GA3. According to the results of this experiment, the optimum concentrations for BA, IBA and GA3 were 1.5, 0.1 and 0.02 mg L-1, respectively, which resulted proliferate shoots with a rate of 2.5 shoots per explant, with 0.9 centimeters in length, 4.3 leaves per shoot, and 4% of abnormal shoots. The percentage of shoot-tip necrosis was not affected by the evaluated factors. NAA was more effective than IBA for rooting of microcutings, and medium aupplelment with 1 mg L-1 IBA or 0.5 mg L-1 NAA can be used successfully for rooting of apple cv. ʽAbbasiʼ shoots in vitro.

    Keywords: BA, Design Expert software, GA3, IBA, Malus domestica, Borkh
  • هادی شیرخانی، بهرام عابدی*، غلام حسین داوری نژاد، رضا خراسانی، مجتبی صلاحی استاد، ملیحه مرشدلو
    در سالیان اخیر، رشد تولید پسته در ایران همگام با رشد جهانی این محصول نبوده است که یکی از دلایل مهم آن تغذیه نامناسب باغ های پسته به ویژه تغذیه با عناصر کم مصرف می باشد. با توجه به شور و آهکی بودن خاک مناطق کشت پسته و بالا بودن pH و غلظت بی کربنات، جذب آهن از خاک به وسیله درختان پسته به دشواری صورت می گیرد. به منظور ارزیابی روش های کاربرد کلات آهن و غلظت های مختلف آن بر خصوصیات کمی و کیفی پسته و همچنین میزان جذب آهن، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت. فاکتور اول شامل محلول پاشی کلات آهن (محلول پاشی بدون سورفکتانت و هد الکترواستاتیک، الکترواستاتیک، سورفکتانت و الکترواستاتیک + سورفکتانت) و فاکتور دوم، غلظت های کلات آهن (آب مقطر به عنوان شاهد، 5/0، 1، 5/1 کیلوگرم کلات آهن در هزار لیتر آب) می باشد. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمار محلول پاشی الکترواستاتیک همراه با سورفکتانت و غلظت های کلات آهن تنها بر صفات غلظت آهن برگ و وزن تر و خشک مغز اثر معنی داری داشت. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که داده های غلظت آهن برگ و وزن خشک و تر مغز دارای اختلاف معنی داری شدند. به طوریکه بیشترین غلظت آهن برگ (9/230 ppm در ماده خشک) در تیمار سورفکتانت و هد الکترواستاتیک و 5/1 کیلوگرم کلات آهن در هزار لیتر آب مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد 3 برابر افزایش داشت. بالاترین وزن خشک مغز (4/12 گرم) و وزن تر مغز (25/22 گرم) در تیمار سورفکتانت و هد الکترواستاتیک و 5/1 کیلوگرم کلات آهن در هزار لیتر آب مشاهده شد که به ترتیب 5/3 و 7 گرم نسبت به تیمار شاهد افزایش وزن داشت. درصد پوکی (16/8 درصد) در تیمار 5/1 کیلوگرم کلات آهن در هزار لیتر آب مشاهده شد که کاهش 3 درصدی نسبت به تیمار شاهد داشت. غلظت آهن مغز پسته (41/52 ppm در ماده خشک) در تیمار 5/1 کیلوگرم کلات آهن در هزار لیتر آب مشاهده شد که تا 3 برابر نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. درصد خندانی (25/65 درصد) در تیمار 5/1 کیلوگرم کلات آهن در هزار لیتر آب مشاهده شد که 10درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. همچنین بیشترین غلظت آهن مغز پسته (65/42 ppm در ماده خشک) در تیمار محلول پاشی الکترواستاتیک و سورفکتانت مشاهده شدکه نسبت به تیمار شاهد 3 برابر افزایش یافت. بیشترین درصد خندانی (91/63 درصد) در تیمار محلول پاشی الکترواستاتیک و سورفکتانت بود که نسبت به تیمار شاهد 4 درصد افزایش یافت. به طور کلی در این پژوهش محلول پاشی با روش الکترواستاتیک همراه با سورفکتانت با غلظت 5/1 کیلوگرم کلات آهن در هزار لیتر آب اثر بهتری بر غلظت آهن برگ و مغز پسته، درصد خندانی و وزن تر و خشک مغز پسته نسبت به شاهد داشت.
    کلید واژگان: الکترواستاتیک, تغذیه, جذب, سورفکتانت, عناصرکم مصرف
    Hadi Shirkhani, Bahram Abedi *, Gholamhossian Davari Nejad, Reza Khorasani, Mojtaba Salahi Ostad, Maliheh Morshedlou
    In recent years, the growth of pistachio production in Iran has not been in line with the global growth of this product, one of the important reasons for which is the improper nutrition of pistachio orchards, especially nutrition with low consumption elements. Due to the salinity and calcareous soil of pistachio cultivation areas, high pH and bicarbonate concentration, it is difficult to absorb iron from soil by pistachio trees. In order to evaluate the methods of application of iron chelate and its different concentrations on the quantitative and qualitative properties of pistachio and iron uptake, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications. The first factor consisted of iron chelate foliar solution (spraying without electrostatic head and surfactant, electrostatic, surfactant and electrostatic + surfactant) and the second factor, iron chelate concentrations (distilled water as control, 0.5, 1, 5 1 kg of iron chelate per thousand liters of water). The results showed that the interaction effect of electrostatic spray treatment with surfactant and iron chelate concentrations had only significant effect on leaf iron concentration and fresh and dry weight of pistachio kernel. The results of the mean comparison showed that the data on leaf iron concentration and dry and wet brain weight were significantly different. So that the highest concentration of leaf iron (302.9 ppm in dry matter) was observed in the treatment of surfactant and electrostatic head and 1.5 kg of iron chelate in one thousand liters of water, which was 3 times higher than the control treatment. The highest dry kernel weight (12.4 g) and wet kernel weight (22.25 g) were observed in the treatment of surfactant and electrostatic head and 1.5 kg of iron chelate per thousand liters of water, which were 3.5 and 7 g, respectively. Control treatment increased weight gain. The percentage of blankness (8.16%) in the treatment of 1.5 kg of kalat iron per thousand liters of water was observed, which was a 3% decrease compared to the control treatment. The concentration of iron in pistachio kernels (52.41 ppm in dry matter) was observed in 1.5 kg of iron chelate treatment per thousand liters of water, which increased up to 3 times compared to the control treatment. The percentage of dehisced nuts (65.25%) in the treatment of 1.5 kg of iron chelate in one thousand liters of water was observed, which increased by 10% compared to the control treatment. Also, the highest concentrations of pistachio kernel iron (42.65 ppm in dry matter) were observed in the electrostatic and surfactant solution treatment, which increased 3 times compared to the control treatment. The highest percentage of dehisced nuts (63.91%) was in electrostatic and surfactant solution spraying, which increased by 4% compared to the control treatment. In general, in this study, electrostatic solution spraying with surfactant with a concentration of 1.5 kg of iron chelate per thousand liters of water had a better effect on the concentration of leaf iron and pistachio kernel, percentage of laughter and wet and dry weight of pistachio kernel than control.
    Keywords: Absorption, Electrostatic, Microelement, nutrition, Surfactant
  • طاهره پروانه*، بهرام عابدی، غلام حسین داوری نژاد، ابراهیم گنجی مقدم
    به منظور بررسی نقش پایه های درختان میوه بر مقدار عناصر غذایی موجود در برگ های دو ژنوتیپ سیب توسرخ ایرانی و تعیین همبستگی عناصر غذایی با انواع متابولیت های ثانویه، این پژوهش در باغ تحقیقاتی بخش علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد طی سال های 94 تا 97 انجام شد. پایه های مورد استفاده، دو پایه پاکوتاه M9 و B9 و یک پایه کلونی سیب توسرخ بکران بودند که به صورت فاکتوریل در قالب طرح آزمایشی بلوک کامل تصادفی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که پایه بر مقدار نیتروژن و فسفر موجود در برگ دو ژنوتیپ سیب توسرخ و رقم رد دلیشز، و فاکتورهای پایه، پیوندک و برهمکنش پایه و پیوندک بر مقدار پتاسیم، آهن، کلسیم و روی در نمونه های برگ تیمارها تاثیر معنی داری داشتند. تاثیر پایه B9 بر مقدار تمامی عناصر برگ در همه تیمارها منفی و تاثیر پایه M9 در تمامی موارد مثبت ارزیابی شد. فعالیت آنزیم PAL با عناصر نیتروژن، پتاسیم، کلسیم، آهن و روی همبستگی مثبت معنی داری داشت. سنتز آنتوسیانین نیز با مقدار نیتروژن همبستگی مثبت (47‏/0) نشان داد. مقدار عناصر پتاسیم، کلسیم و آهن همبستگی بالایی با فعالیت آنزیم UFGT داشتند. مقدار فلاونوئید کل نیز با عناصر کلسیم و روی (به ترتیب 64‏/0 و 45‏/0-) همبستگی معنی داری نشان داد. که این تاثیرات را می توان به دلیل مشارکت تعدادی از این عناصر غذایی به عنوان کوفاکتور در فعالیت آنزیم ها و یا پیش ماده های ترکیبات فنلی و متابولیت های ثانویه دانست.
    کلید واژگان: آنتوسیانین, سیب توسرخ, فنیل آلانین آمونیولیاز, متابولیت های ثانویه, پایه های سیب
    Tahereh Parvaneh *, Bahram Abedi, Gholam Hossein Davarynejad, Ebrahim Ganji Moghadam
    In order to study the role of fruit tree rootstocks on nutrient content in leaves of two Iranian red flesh apple genotypes and to determine the correlation of nutrients with different secondary metabolites, this study was conducted in Research Garden of Horticultural Sciences of Ferdowsi University of Mashhad during 2017-2019. The rootstocks that used were two dwarfing rootstocks, M9 and B9 and one red flesh apple colony rootstock of Bekran which were tested in a factorial randomized complete block design. The results of this study showed that the rootstock had a significant effect on nitrogen and phosphorus content in leaf samples of two red flesh apple genotypes and Red delicious cultivar, also, rootstock, scion and their interaction had a significant effect on potassium, iron, calcium and zinc content of leaf samples. The effect of B9 on the amount of all elements of scion leaves was negative and the effect of M9 was positive in all cases. The results showed that PAL enzyme activity was positively correlated with nitrogen, potassium, calcium, iron and zinc. Anthocyanin synthesis was also positively correlated with nitrogen content (0.47). The results showed that the amount of potassium, calcium and iron were highly correlated with UFGT activity. Total flavonoid content was also significantly correlated with calcium and zinc (-0.64 and -0.45, respectively) that these effects could be due to the participation of some of these nutrients as cofactors in enzyme activity and or precursors of phenolic compounds and secondary metabolites.
    Keywords: Anthocyanin, Red flesh apples, phenylalanine ammonia lyase (PAL), secondary metabolites, Apple rootstocks
  • ساجده کریم پور، غلامحسین داوری نژاد*، محمد زکی عقل، محمدرضا صفرنژاد

    بمنظور بهبود رشد شاخه های باززایی شده گلابی رقم شکری آزمایشی در فضای نرم افزار Design Expert در قالب 20 نقطه شامل مقادیر تصادفی از سه فاکتور عناصر غذایی (NH4NO3، آهن و عناصر میکرو) اجرا شد. پاسخ ریزنمونه ها از نظر تعداد شاخه پرآوری شده، طول شاخه پرآوری شده، تعداد برگ ، مقدار کلروفیل a برگ، کارتنوئید برگ و قدرت رشدی بعد از دو ماه ثبت گردید. فاکتورهای مورد بررسی در قالب مدل های حاصل از تجزیه آماری (مدل های خطی، چندجمله ای ساده و چند جمله ای درجه دوم) بر پاسخ های مورد ارزیابی بطور معنی داری موثر بودند. افزایش آهن تا یک و نیم برابر و کاهش NH4NO3 به نصف غلظت آن ها در محیط کشت MS باعث افزایش تعداد شاخه پرآوری شده (43/4 برابر) گردید. NH4NO3، آهن × عناصر میکرو رابطه ی خطی منفی با طول شاخه نشان دادند درحالیکه تعداد برگ بطور منفی متاثر از عناصر میکرو بود. با افزایش NH4NO3 از طول شاخه پرآوری شده کاسته شد و از طرف دیگر مقادیر 5/0× و1× محیط کشت MS به ترتیب برای آهن و میکرو باعث افزایش 5/1 برابری در طول شاخه شد. شاخه های رشد یافته در محیط کشت حاوی 1× مقادیر میکرو در محیط کشت پایه MS به میزان 5/1برابر برگ بیشتری نسبت به مقادیر 2× تولید کردند. محتوی کلروفیل a و کارتنوئید برگ در قالب مدل خطی تحت تاثیر مقادیر آهن (مثبت) و NH4NO3 (منفی) قرار گرفتند. افزایش آهن تا 5/1× برابر و کاهش NH4NO3 تا 5/0× برابر محیط کشت پایه MS باعث افزایش 2 برابری در میزان کلروفیل a و کارتنوئید شد. NH4NO3 و میکرو در قالب رابطه خطی منفی رشد رویشی را تحت تاثیر قرار دادند بطوریکه نصف مقادیر NH4NO3 با افزایش تعداد شاخه پرآوری شده و طول شاخه موجب افزایش قدرت رشدی شاخه تا 5/2 برابر شاهد گردید و کاهش مقادیر میکرو از طریق افزایش طول شاخه بر قدرت رشدی تاثیر مثبت داشت. محیط کشت بهینه شده برای گلابی شکری با استفاده از نرم افزار Design Expert  محیط کشت MS تغییر یافته به ترتیب حاوی 9/0×، 1× و 5/0× مقادیر آهن، میکرو و NH4NO3 بود.

    Sajede Karimpour, Gholamhossein Davarynejad*, Mohammad ZakiAghl, Mohammadreza Safarnejad
    Introduction

    Micropropagation is important for both multiplication and preservation of a wide range of nursery plants, including many fruit crops. A number of studies exist on optimization of growth in in vitro condition for one or two cultivars, but often these results cannot be used for the other genotypes because individual cultivars may differ greatly in their requirements. Therefore, genotype-specific medium are usually empirically developed for many plants including pear. Pear cultivars and species are often recalcitrant to tissue culture manipulations and Murashige and Skoog (23) (MS) basal nutrient medium at full or half strength or with slight modifications is the most media were used. The QL, DKW, and WPM media are also used and they differ mostly in types or amounts of calcium and nitrogen in compared with MS. Developing growth media for specific and unique cultivars is complex and time-consuming. Currently, improved experimental design and using statistical softwares allow much more efficient approaches to be utilized for the improvement of micropropagation media and conditions. Improving of growth medium for in vitro propagation of plants depends on type and quantities of mineral nutrients and plant growth regulators as important ones. The existence of statistical softwares to manage effective factors is very needed to access an optimized growth medium for in vitro propagation of plants. Design Expert is used as auxiliary software to identify essential factors in in vitro culture. Since the in vitro proliferation parameters of Pyrus communis cv. ʽShekariʼ need to optimize for growth better, we were designed and performed a multifactor surface response experiment by Design Expert software to following two goals. First, to find optimized amount of some elements in medium and second, to show the response surface method can be useful for improving in vitro culture.

    Materials and Methods

    One experiment was designed by Design Expert software and was performed to improve in vitro proliferated shoots of Pyrus communis cv. ʽShekariʼ. Shoots were grown in a modified MS medium (supplement with 1 mg l-1 of N6-benzyladenine) were used for this experiment. The experiment was included 20 model points randomly based on three nutritional factors: NH4NO3 (0.5-1.5×), Fe (0.5-1.5×) and micro nutrients (1-2×) in different concentration of their MS amounts. Media enriched with sucrose (30 g l-1) and agar (8 g l-1) after pH adjustment at 5.7. Cultures were grown at 25°C under a 16-h photoperiod with 70–90 μM m-2 s-1 irradiance provided by a combination of cool- and warm-white fluorescent bulbs and were transferred to new medium every 3 weeks. Several responses were recorded after two months: Proliferated shoot number, proliferated shoot length (cm), total leaf number, leaf chlorophyll a (mg g-1), leaf carotenoids (mg g-1), and vegetative growth (cm). Responses for each point were the mean of 5 replicates. Experimental design, model evaluation, and analysis were done by Design-Expert® 8 (2010) software and the highest-order polynomial model that was significant for each response was used for ANOVA.

    Results and Discussion

    Factors statistically were significant for responses according to ANOVA in linear, 2FI and quadratic models. Reduced NH4NO3 (×0.5) and enhanced Fe (×1.5) induced the higher number of proliferated shoots up to 4.43 folds of control according a quadratic model. NH4NO3 and Fe×Micro had negative liner relationships with shoot length, while leaf number negatively was affected by micros. Fe and NH4NO3 were effective factors on leaf chlorophyll a and carotenoids contents. Increasing Fe (×1.5) and decreasing NH4NO3 (×0.5) led to 2 folds higher production of chlorophyll a and carotenoids. Vegetative growth of Pyrus communis cv. ʽShekariʼ  in a quadratic-order method (negatively controlled by NH4NO3 and micros) increased by high values of proliferated shoot number and shoot length induced by reduced NH4NO3 (×0.5). Optimized amount of three studied factors based on two important responses, maximum amount of proliferated shoot number and length, were 0.9, 1 and 0.5× for Fe, micro and NH4NO3 in MS medium, respectively.

    Conclusions

    Design Expert software and response surface method were used successfully for in vitro optimizing of Pyrus communis cv. ʽShekariʼ regenerated shoots. Fe, Micro and NH4NO3, were the effective factors for shoot regeneration responses in linear, 2FI and quadratic models. The multifactor investigation in surface response design will enable us to predict an optimal medium for several effective factors and estimate suitable responses. Outputs of these types of experiments provide a suitable background to increase optimization accuracy for future experiments.

    Keywords: In vitro propagation, Pear, Response surface method, Micro, Fe
  • حسین ابراهیم، بهرام عابدی*، حجت الله بداقی، غلامحسین داوری نژاد، حمید هراتی زاده

    میوه هلو به دلیل داشتن آب زیاد و سرعت تنفس بالا دارای عمر انبارمانی بسیارکوتاهی است. در این پژوهش تاثیر بسته بندی با فیلم های پلی اتیلن و نانوکامپوزیت رس بر کیفیت و عمر پس از برداشت میوه هلو رقم آلبرتا بررسی شد. میوه های هلو به مدت شش هفته در دمای 2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد نگهداری شدند. خصوصیاتی مانند درصد کاهش وزن، سفتی میوه، pH، مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، شاخص رنگ، قهوه ای شدن، بار میکروبی و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز به طور هفتگی موردارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو نوع پوشش توانستند خصوصیات کمی و کیفی میوه هلو را بهتر از شاهد حفظ کنند. کاربرد فیلم های نانوکامپوزیت و پلی اتیلن موجب تاخیر در نرم شدن میوه، کاهش درصد اتلاف وزن، تیرگی رنگ میوه، قهوه ای شدن درونی گوشت و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز نسبت به شاهد شدند. استفاده از هر دو فیلم منجر به تغییرات کمتر اسید قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و pH عصاره میوه مقایسه با شاهد شدند. فیلم نانوکامپوزیت سبب کاهش بار میکروبی شد، درحالی که بیش ترین بار میکروبی در فیلم پلی اتیلن مشاهده گردید. نتایج هم چنین نشان دادند که تاثیر فیلم نانوکامپوزیت در حفظ ویژگی های کیفی میوه ازجمله شاخص درخشندگی، کروما، هیو، اسید قابل تیتراسیون، قهوه ای شدن، بار میکروبی و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز موثرتر از فیلم پلی اتیلن بود. به طورکلی کاربرد فیلم نانوکامپوزیت ممکن است یک روش مفید برای کاهش تلفات وزن و حفظ کیفیت میوه هلو طی زمان نگهداری باشد.

    کلید واژگان: عمر قفسه ای, قهوه ای شدن, آنزیم پلی فنل اکسیداز
    Hossein Ebrahimi, Bahram Abedi *, Hojatollah Bodaghi, Gholam Hossein Davarynejad, Hamid Harati Zadeh

    Peach fruit has a short storage life due to high water content and respiration rate. In this study the effect of polyethylene (PE) and nano-composite (nano-C) packaging films on quality and postharvest life of peach fruit cv. Alberta was evaluated. Peach fruits were stored at 2°C and 90% RH for 6 weeks. Some properties such as weight loss, fruit firmness, pH, TSS, TA, color indexes, browning, microbial contamination and polyphenol oxidase activity were evaluated weekly. Results showed that both films could maintain fruit qualitative and quantitative properties better than the control. Application of nano-C and PE films led to delay in fruit softening, decrease in weight loss, fruit color darkness, internal browning and polyphenol oxidase in compression with the control. Application of both films resulted in low changes in TA, TSS and pH when compared control. Nano-C film caused a decrease in microbial contamination, whereas the highest microbial contamination observed in polyethylene one. Results also showed that the effect of nano-C film on the maintenance of fruit quality properties such as lightness index, chroma, hue, TA, browning, microbial contamination and polyphenol oxidase activity were more than PE film. In general, application of nano-C may be a useful way for the reduction of fruit weight loss and maintenance of peach quality during cold storage.

    Keywords: Storage life, Browning, Polyphenol oxidase
  • عاطفه عامری، غلام حسین داوری نژاد*، نسرین مشتاقی، علی تهرانی فر
    به منظور بررسی القای جنین زایی سوماتیکی، ریز نمونه های کوتیلدون بالغ، نابالغ و آندوسپرم ارقام نظنزی، قوسی، درگزی و ویلیامز حاصل از میوه های 40 تا 100 روز پس از گرده افشانی، در محیط کشت های MS)، SH و (White حاوی غلظت های مختلف 2,4-D (3/2، 9 و 18 میکرومولار) کشت شدند. سپس به منظور افزایش بازدهی جنین زایی، آندوسپرم رقم قوسی به عنوان ریز نمونه برگزیده از آزمایش قبل، در محیط کشت MS با تیمار های هورمونی شامل 2,4-D (0-2 میکرومولار) و تیدیازورون (0-9 میکرومولار) کشت شد. به منظور جوانه زنی و باززایی گیاه، از تیمار های شاهد، 150 میلی گرم بر لیتر سکوسترین آهن، 2 میلی گرم بر لیتر نیترات نقره و 1 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک استفاده شد. در نهایت، جهت سازگاری گیاهان، دو آزمایش متوالی شامل تاثیر مایکوریزا (Glomus mosseae) (صفر و 25/0 گرم بر کیلوگرم بستر کشت)، سپس دو رویه ی کود آبیاری بررسی شد. نتایج آزمایشات نشان داد که تنها آندوسپرم رقم قوسی حاصل از میوه های برداشت شده در 50 روز بعد از گرده افشانی در محیط کشت MS، جنین های سوماتیکی مستقیم ایجاد کرد. 5/0 میکرومولار 2,4-D بالاترین فراوانی تولید جنین های سوماتیکی (66/12درصد) را داشت و بالاترین فراوانی تولید جنین هنجار در همین تیمار (71 درصد) و تیمار 5/0 میکرومولار2,4-D + 5/4 میکرومولار تیدیازورون (70 درصد) بدست آمد. بالاترین میزان جوانه زنی (66/9 درصد) و باززایی گیاه (12درصد) در سکوسترین آهن بدست آمد. در مرحله ی سازگاری، استفاده از مایکوریزا و رویه ی دوم کود آبیاری بهترین شناخته شدند. در مجموع، از روش ارائه شده در این تحقیق می توان در مطالعات مولکولی این رقم استفاده نمود.
    کلید واژگان: 4-D, سکوسترین آهن, رقم قوسی, مایکوریزا
    Atefe Ameri, Golamhossein Davarynejad *, Nasrin Moshtaghi, Ali Tehranifar
    To evaluate somatic embryogenesis (SE) induction, mature, immature cotyledon and endosperm explants of Natanzi, Ghosi, Dar Gazi, and Williams cultivars obtained from 40-100 days after pollination were cultured into the White, SH, and MS media containing (2.3, 9 and 18 µM) 2, 4-D. Then, to enhance the efficiency of direct SE, Ghosi cultivar endosperm, the preferable explant was known in before experiment, was cultured in MS medium with hormonal treatments consisted of 2,4-D (0-2 µM) and TDZ (0-9 µM). To germinate and plant recovery, MS medium with different treatments consisted of control, 150 mg/L Fe-EDDHA, 2 mg/L AgNO3, and 1mg/L GA3 were used. Finally, for plant adaptation, two successive experiments, the effect of mycorrhizae at 0 and 0.25 g/Kg levels and the comparison of two fertigation procedures, were separately carried out. The results revealed, the only endosperm of Ghosi cultivar in MS medium produced direct somatic embryos. 0.5 µM 2,4-D had the highest frequency of somatic embryos production (12.66%). The highest frequency of normal embryo obtained in 0.5 µM 2,4-D (71%) and 0.5 µM 2,4-D + 4.5 µM TDZ (70%). The highest germination (9.66%) and plant recovery (12%) obtained in Fe-EDDHA. In the adaptation phase, the usage of mycorrhizae and the second procedure of fertigation were known preferable. Overall, the method presented in this study can be used in molecular studies of this cultivar.
    Keywords: 4-D, Fe-EDDHA, Ghosi cultivar, Mycorrhizae
  • اثر پایه های رویشی و بذری گلابی بر خصوصیات رویشی و پتانسیل آب ارقام گلابی
    فریبرز علی زاده زرمهری، غلامحسین داوری نژاد، سید حسین نعمتی، رضا خراسانی، پیمان کشاورز
  • زینب صفایی، مجید عزیزی *، حسین آرویی، غلامحسین داوری نژاد

    به منظور ارزیابی اثر فواصل آبیاری و ترکیبات ضد تعرق بر صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و شاخص بهره وری آب آبیاری سیاهدانه، تحقیقی در سال 1392-1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب آزمایش کرت ‍ های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. در کرت های اصلی فواصل آبیاری (8 و 16 روز) و در کرت های فرعی محلول پاشی ترکیبات کیتوزان (1، 5/0 ، 25/0 و صفر درصد) ، موسیلاژ اسفرزه (5/1، 1، 5/0 و صفر درصد) و صمغ عربی (75/0، 5/0، 25/0 و صفر درصد) با سه تکرار قرار گرفتند. ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، تعداد شاخه فرعی، دمای سطح برگ، میزان هدایت روزنه ای و شاخص بهره وری آب آبیاری اندازه گیری شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین تیمارها از نظر تمامی صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود داشت. بهترین میزان صفات مورد اندازه گیری در دور آبیاری 8 روز و تیمار کیتوزان مشاهده شد. محلول پاشی کیتوزان با ایجاد شرایط مناسب نظیر کاهش دمای برگ، میزان هدایت روزنه ای و افزایش شاخص بهره وری آب ابیاری موجب بهبود صفات مورفولوژیکی نسبت به شرایط تنش در فواصل آبیاری 16 روز شد. محلول پاشی با تیمار صمغ عربی نه تنها موجب بهبود صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و شاخص بهره وری آب ابیاری نشد، بلکه به عنوان یک عامل بازدارنده تعیین شد. کلیه ترکیبات طبیعی ضد تعرق میزان هدایت روزنه ای و دمای سطح برگ را نسبت به شاهد به طور معنی داری کاهش دادند. به نظر می رسد استفاده از ترکیب طبیعی کیتوزان می تواند در شرایط تنش رطوبتی به عنوان یک ماده ضد تعرق در شرایط آب و هوایی مشهد مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: ترکیبات ضد تعرق, تنش خشکی, دمای گیاه, گیاه دارویی, میزان هدایت روزنهای
    Z. Safaee, M. Azizi, H. Aroiee, Gh. Davarynejad
    Introduction

    Nigella sativa L. is one of the herbs that has a variety of uses and has been used in Iran’s traditional medicine since old times. Today this plant is considered as one of the most important kinds of medicine. Almost all the metabolic activities of plant cells, including the construction of active ingredients in medicinal plants, depend on lack of absorbable water by plants can lead to the morphological, physiological and biochemical changes, including decrease of cell swelling and growth and thus reduction of leaf area and plant height, stomatal closure and photosynthesis restriction, increase of soluble compounds for regulating the osmotic pressure, reduction of nutrient absorption and ultimately reduction of crop production. The use of anti-transpiration compounds is considered as a promising tool for the regulation of transpiration in respect of water conservation at an optimal level, where the strategies such as the use of anti-transpiration compounds have the potential for transpiration regulation. The aim of the present study is to improve the yield and yield components of medicinal plant N. sativa by anti-transpiration compounds under drought stress conditions.

    Materials and Methods

    The research was done using a split plot experiment on a randomized complete block design with three replications. The irrigation intervals (8 and 16 days) in main plots and anti-transpiration compounds of chitosan (0.25, 0.5 and 1 %), Plantago psyllium mucilage (0.5, 1 and 1.5 %) and arabic gum (0.25, 0.5 and 0.75 %) were put in subplots with three replications. Also, the distance between the main plots in each block and distance between the two blocks were assigned as 100 cm and 200 cm, respectively; so that the moisture content of a plot had no effect on the adjacent plots. Planting date was April 16 and planting was performed by hand in 0.5cm-deep furrows. Anti-transpiration compounds were sprayed simultaneously with applying drought stress till the flowering stage once a week at sunset. Plant height, leaf area index, irrigation water efficiency index, leaf temperature and stomatal conductance were measured.

    Results and Discussion

    The results showed that there were significant differences between treatments in all studied traits. The best rate of the measured traits was observed at 8-day irrigation interval and chitosan treatment. Providing plant favorite conditions such as reducing plant temperature, increasing morphological traits comparing to rainfed at 16-day irrigation interval. Applying arabic gum did not improve growth but acted as a growth inhibitor. Anti-transpiration compounds led to significant changes in all the studied traits compared to the control, indicating the effectiveness of these natural compounds. Chitosan stimulating abscisic acid synthesis in the treated plant would result in stomatal closure, reduction of stomatal conductance, transpiration rate and water content. It also pointed out that the anti-transpiration effect of chitosan was because of its stimulatory effect in increasing abscisic acid concentration in the treated leaves of bean plant. As the above compounds are natural and biodegradable, as well as safer and less expensive than other chemical anti-transpiration compounds, they can serve as a good alternative to the chemical compounds. Cognition and expertise in water relations of plant and drought stress tolerance is considered as the main program in agriculture and the ability to withstand this stress is of great economic importance.

    Conclusion

    The important processes, including nutrition, photosynthes is, stomatal opening and closure and growth are all influenced by water. In this study, it was observed canopy temperature and stomatal conductance would increase at 16-day irrigation interval, where the increase is considered as a drought tolerance mechanism. Also, the anti-transpiration compounds led to significant changes in terms of all the studied traits compared to the control, indicating the effectiveness of theses natural compounds. Providing the appropriate conditions, 1% chitosan treatment can enhance the yield under drought stress. Spraying by arabic gum did not improve the growth conditions. According to this experiment, 1% chitosan treatment and 1.5% Plantago psyllium mucilage is considered the most appropriate strategy to enhance the yield of Nigella sativa under drought stress.

    Keywords: Anti-transpiration compounds, Canopy temperature, Medicinal plant, Stomatal conductance, Water stress
  • سهراب داورپناه، علی تهرانی فر *، غلامحسین داوری نژاد، خاویر آبادیا، رضا خراسانی
    به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی اسید هیومیک بر عملکرد و ویژگی های کیفی میوه انار، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان مه ولات در طی سال های 1393 و 1394 انجام پذیرفت. محلول پاشی اسید هیومیک با چهار غلظت (صفر (تیمار شاهد) ، 1000، 2000 و 3000 میلی گرم در لیتر) در دو مرحله تمام گل و یک ماه بعد از تمام گل انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که محلول پاشی اسید هیومیک اثر معنی داری بر عملکرد، تعداد میوه در درخت، میانگین وزن و اندازه میوه داشت. بیش ترین عملکرد و تعداد میوه در درخت با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک به دست آمد، درحالی که بیش ترین وزن و اندازه میوه با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر حاصل شد. علاوه بر این، محلول پاشی اسید هیومیک منجر به افزایش مواد جامد محلول، pH، آنتوسیانین کل و کربوهیدرات کل و کاهش اسید قابل تیتر نسبت به تیمار شاهد گردید. محلول پاشی اسید هیومیک تاثیری بر ظرفیت آنتی اکسیدانی و فنل کل عصاره میوه نداشت. کاربرد اسید هیومیک سبب افزایش غلظت عناصر نیتروژن، پتاسیم و روی و کاهش غلظت فسفر در برگ شد، درحالی که تاثیری بر غلظت عناصر کلسیم و آهن در برگ نداشت. به طورکلی نتایج به دست آمده نشان داد که محلول پاشی اسید هیومیک منجر به افزایش عملکرد از طریق افزایش در تعداد میوه، اندازه و وزن میوه شده و هم چنین سبب بهبود شاخص های کیفی میوه انار شده است.
    کلید واژگان: تغذیه برگی, کود آلی- معدنی, محلول پاشی, آنتوسیانین, ظرفیت آنتی اکسیدانی
    Sohrab Davarpanah, Ali Tehranifar *, Gholam Hossein Davarynejad, Javier Abad?a, Reza Khorasani
    In order to evaluate the effect of foliar spray of humic acid on the yield and quality characteristics of pomegranate fruit, an experiment was carried out using a randomized complete block design with four replicates in Mahvalat city during 2014 and 2015. Foliar sprays of humic acid were carried out at four concentrations (0 (control treatment), 1000, 2000 and 3000 mg/L-1) at two stages, full bloom and one month after full bloom. Results obtained showed that humic acid sprays had significant effects on fruit yield, number of fruits per tree, fruit weight and fruit size. The highest yield and number of fruits per tree were obtained with the concentration of 3000mg/L-1 humic acid, whereas the heaviest and largest fruits were obtained with the concentration of 2000mg/L-1. Furthermore, humic acid sprays led to increases in TSS, pH, total anthocyanin and total carbohydrate and decreases in TA, in comparison with the control treatment. Foliar applications of humic acid had no effects on the juice antioxidant activity and total phenols. Application of humic acid increased the leaf concentration of N, K and Zn and decreased the leaf concentration of P, whereas it had no significant effect on the leaf Ca and Fe concentrations. Generally speaking, the results obtained showed that foliar sprays of humic acid led to increases in fruit yield through increases in the number of fruit per tree, fruit size and fruit weight, and also it improved the quality parameters of pomegranate fruit.
    Keywords: Foliar fertilization, Mineral organic fertilizer, Foliar spray, Anthocyanin, Antioxidant capacity
  • مینا نورزاده نامقی، غلامحسین داوری نژاد، حسین انصاری، سید حسین نعمتی، احمد زارع فیض آبادی
    کاربرد انواع مالچ به عنوان یکی از روش های مدیریت خاک می تواند به طور قابل توجهی میزان تولید محصولات کشاورزی را در مناطق خشک و نیمه خشک که با محدودیت منابع آب مواجه هستند تحت تاثیر قرار دهد. به همین منظور آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو سال 1393 و 1394 در غرب شهر فیض آباد، استان خراسان رضوی بر روی دما، رطوبت خاک، هدایت روزنه ای و دمای برگ درختان پسته انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: M1 (پوشش پلی اتیلن سفید زیر خاک با برش عرضی)، M2 (پوشش پلی اتیلن سفید زیر خاک با برش دایره ای)، M3 (پوشش پلی اتیلن UV دار بر روی سطح خاک)، M4 (چیپس چوب)، M5(بقایای جو) و CK(شاهد) بود. نتایج نشان داد که میانگین درصد رطوبت خاک در طول دو سال آزمایش در کلیه مالچ ها به ویژه مالچ های پلاستیکی در مقایسه با شاهد بیشتر بود. در دو سال آزمایش در لایه 30-20 سانتی متری خاک، مالچ-های M1، M2 و M3 با 2/35، 35 و 9/38 درجه سانتی گراد بیشترین و مالچ های M4، M5 و CK با 8/28، 6/29 و 8/32 درجه سانتی گراد کمترین میانگین دمای خاک را نشان دادند و در لایه 60-50 سانتی متری خاک نیز نتایج مشابهی مشاهده گردید. همبستگی صفات نشان داد که هدایت روزنه ای و دمای برگ به طور قابل توجهی تحت تاثیر دمای خاک قرار می گیرند، به طوری که افزایش دمای خاک تا 40 درجه سانتی گراد، در صورتی که سایر فاکتورهای خاکی و آب و هوایی محدودکننده نباشند، باعث بهبود این صفات می شود. همچنین نتایج نشان داد که تیمار M3 با وجود حفظ ذخیره رطوبت بالاتر به علت ایجاد دمای بالا در خاک و همچنین تقاضای بالای درختان برای جذب آب و عناصر غذایی در سال پرمحصول (1394) می تواند منجر به ایجاد تنش رطوبتی در خاک شود. از این رو می توان نتیجه گرفت که تیمارهای پلی اتیلن سفید به ویژه مالچ با برش دایره ای (M2) و مالچ های چیپس چوب و کاه و کلش جو به علت ایجاد دمای مطلوب برای رشد ریشه، حفظ ذخیره آب و هزینه کمتر گزینه های بهتری برای مدیریت آب در مناطق خشک و نیمه خشک با آبیاری سنتی و غرقابی می باشند.
    کلید واژگان: تبادلات گازی, مالچ چیپس چوب, مالچ پلاستیکی, مالچ کاه و کلش, مدیریت آب و خاک
    M. Nurzadeh Namaghi, Gholam Hossein Davarynejad, Hossein Ansari, Syed Hossein Nemati, Ahmad Zarea Feyzabady
    Introduction
    Mulching is a useful practice with the potential of conserving moisture, reducing evaporation, modifying soil temperature, and improving aeration as well as releasing nutrients in the soil profile. Mulching involves the use of organic materials (e.g. crop residues, straw, grasses, and farmyard manure) or inorganic and synthetic materials (e.g. polyethylene sheets, and gravels). Application of mulch can notably as a soil management method influence agricultural crop production despite the limited amount of water available in arid and semi-arid areas.
    Materials And Methods
    Field studies were conducted in a randomized complete block design with five replications for two years in 2014 and 2015 at Feyzabad city, Iran (34° 40´ N, 58° 25´ E). The aim of the study was to investigate the effects of different mulching treatments on physiological traits of pistachio (Pistaciavera L.) in relation to soil temperature and moisture variations. The treatments were: M1 (whitepolyethylene film mulch covered with two centimeter of soil with width cut), M2 (white polyethylene film mulch covered with two centimeter of soil with circular cut), M3 (green polyethylene film mulch which was as a single layer pulled on water strip so that irrigation water passes under the coverage), M4 (woodchip mulch), M5 (barley residue mulch), and CK (control or no mulching). The measurement (soil moisture and temperature, stomatal conductance and leaf temperature) was carried out periodically on the central trees (4 trees per treatment) every 12, 24 and 36 days after irrigation between 12-15 pm from early-May to late September. The data obtained from the experiment were subjected to an analysis of variance (ANOVA) by using SAS 9.1 software. Difference between means was compared using least significant difference test (LSD) at 5% level (p ≤ 0.05).
    Results And Discussion
    The results showed that the mean soil moisture percentage in all mulches especially plastic mulches was higher compared to the control over two years of experiment. During the two years of experiment, treatments of M1, M2 and M3 with 35.2, 35 and 38.9 °C and treatments of M4, M5 and CK with 28.8, 29.6 and 32.8 °C indicated the highest and lowest average soil temperature at 20-30 cm soil depth, respectively. Also, similar results were observed at 50-60 cm soil layer. M3 and CK treatments with 47.7 and 41.1 mmol/m-2s-1 had the highest and lowest mean stomatal conductance, respectively. The mean values of leaf temperature during the growing period under M1, M2, M3, M4 and M5 treatments were 2.2, 1.9, 2.4, 1.7 and 1 °C in 2014, and 1.8, 2.2, 2.2, 1.5 and 1.1 °C in 2015 lower than CK (control) treatment, respectively. According to correlation results significant difference was not observed between stomatal conductance and soil moisture, but the relationship of this parameter with soil temperature and relationship between leaf temperature with soil moisture and soil temperature were significant. Thus, this results demonstrate that stomatal conductance and soil temperature weresignificantly affected by soil temperature, so that an increase in soil temperature to 40 °C, canbe improved these traits if other soil and climatic factors werenot limiting. The results also showed that M3 mulch (plastic mulch on soil surface) despite the higher soil water storage due to providing of soil high temperatures, can be leads to moisture stress in heavy cropping year.
    Conclusions
    The results of thisstudy showed that organic and inorganic mulches improved the soil moisture content throughout the two growing seasons, thus reduced negative effects of water shortage. Mulch treatments indicated smaller fluctuations in soil temperature compared to CK (control) treatment, possibly due to insulating against heat radiation. The results of our study suggested that increase in soil temperature in M3 treatment, despite higher water storage, had limited impacts on improving stomatal conductance and leaf temperature from early July in the second year. Thus, it seems that high soil temperature in this treatment in ON year that tree's water and nutrients requirement is higher than OFF year acts as a limiting factor and restricts absorption of water and nutrients, resulting in the decrease of physiological activity of trees. Generally, it is conclude that white polyethylene films covered with soil especially M2 and organic mulches due to providing optimum soil temperature, preserving soil moisture and lower cost can be better management options to be applied in pistachio orchards especially in arid and semiarid areas, where traditional irrigation methods with high evaporation level are used.
    Keywords: Pistachio, Plastic mulch, Straw mulch, Soil, water management, Wood chips mulch
  • فریبرز علی زاده زرمهری، غلامحسین داوری نژاد، رضا خراسانی، سید حسین نعمتی، پیمان کشاورز
    به منظور بررسی اثر پایه های رویشی گلابی (پیرودوارف، او.اچ.اف، کوینس c) و پایه دانهال گلابی از Pyrus communis بر خصوصیات رویشی و میزان پاکوتاهی ارقام گلابی نطنز، اسپادنا و سبری، آزمایش زیر به صورت طرح فاکتوریل 3×4 در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار، به مدت سه سال (1393-95) در شهرستان چناران باغ شرکت امداد شرق اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که پایه های رویشی گلابی نسبت به دانهال گلابی از رشد رویشی کمتری برخوردار بودند و باعث پاکوتاهی درختان پیوندی در طول سه سال اجرای طرح شدند. پایه کوینس c پاکوتاهی بیشتری را در ارقام پیوندی نسبت به پایه های رویشی گلابی القاء نمود. تاثیر پایه های رویشی گلابی بر پاکوتاهی درختان پیوندی در سال سوم (5/24%) بیشتر از دو سال اول آزمایش بود. بررسی تغییرات پتانسیل آب ساقه و برگ در طول فصل رویش نشان دهنده تاثیر پایه بر روابط آبی گیاه بود. به طوری که پایه های رویشی گلابی نسبت به دانهال گلابی از پتانسیل آب کمینه ساقه کمتری برخوردار بودند. پتانسیل کمینه آب ساقه رابطه مستقیم مثبتی با سرعت رشد شاخه های جانبی داشت و در طول فصل رویش متاثر از میانگین درجه حرارت روزانه بود. پایه و پیوندک هر دو بر شاخص کلروفیل برگ اثر معنی داری داشتند. نتایج تحقیق نشان داد که اثر رقم پیوندی بر تعداد جوانه رویشی نوظهور معنی دار (5%p
    کلید واژگان: اثر پاکوتاهی, او, اچ, اف, پیرودوارف, کوینس c
    Fariborz Alizadeh Zarmehri, Golamhosein Davarynejad, Reza Khorasani, Dr Seyyed Hossein Neamati, Pyman Keshavarz
    Introduction
    Pear producers around the world are looking for faster return of capital and saving in labor costs, achieved well by high density orchard planting. Choosing a good combination of scion and rootstock is critical for production of fruit trees because the relationship between the rootstock and scion has a decisive effect on plant water relations, leaf gas exchange, plant size, flowering, fruit production, fruit quality and production efficiency. Nowadays in some regions, growers are using quince rootstock for pear orchard establishment. Using the quince rootstock alleviates many problems in pears orchard, but graft incompatibility between pear scion and the quince rootstock, and resistance to frost and alkaline soils are some problems restricting the use of this rootstock. In most pear-producing regions in Iran, pear seedling is used for pear propagation. Due to the problems of pear including overgrowth and late precocity (after 4 -5 years), this research evaluated the effects of pear clonal rootstock (Pyrodwarf, OHF and Quince c) on some growth characteristics in comparison to pear seedling (Pyrus communis).
    Materials And Methods
    This research was conducted during 3 years from 2014-2016 in Chenaran (36.6, 59.1) in northeast of Mashhad. Maximum and minimum temperatures were 40 and -22 ˚C, respectively, elevation 1176m and the average annual rainfall 240mm. The same tissue culture rootstocks from two cultivar Pyrodwarf and OHF with Quince rootstock and annual seedling from Dragazi pear were selected in August 2013 and T-budded with three commercial cultivars Spadona, Ntanz and Sebri. In the spring of 2014, after relieving frost danger, the trees were planted in field with row space 4×2m. In order to investigate dwarfing effect of rootstock on scion cultivar, some important vegetative factors that represent dwarfing effect of rootstock including trunk cross sectional area, height of tree, amount of lateral branch growth, tree growth rate during growth season, mean of growing buds on each lateral branch, and stem and leaf water potential were measured. This test was conducted in factorial based on randomized complete block design with 4 replications. Each plot was included one hybrid combination. MSTATC and Excel software were used for data analysis, and differences among means were compared by using LSD test.
    Results And Discussion
    Different rootstocks did not show any significant difference in terms of leaf water potential. Leaf water potential during the seasons had a constant time course about scion cultivar on all rootstock so while temperatures rise throughout the season it reduced the amount of leaf water potential. The effect of cultivar was significant on leaf water potential so that the highest water potential was related to Natanz and the least water potential was related to Serbi cultivar. The effect of rootstock and scion both on stem water potential was significant. Therefore the highest and lowest stem water potential was recorded for cultivars grafted onto the seedling and quince rootstock, respectively. In this study, a significant relationship was observed between minimum stem water potential (mid-day) and branch growth rate during the growing season. With reducing stem water potential as a result of temperature increase, the amount of branch growth reduced. The effect of both scion and rootstock on chlorophyll index was significant. In this investigation, all 4 rootstocks had different effects on chlorophyll index. The highest chlorophyll index was related to cultivar Natanz and the least was related to Spadona. Sebrie had medium chlorophyll index. Rootstock effect on vegetative growth of the scion was not significant but the effect of scion was significant at 5% level. Pear seedlings with vigorous growth had more long branches than other rootstocks. In the present research, seedling rootstock also induced higher growth of lateral branches. Furthermore, quince rootstock induced the least growth of lateral branch during 3 years of the investigation. In addition, quince rootstock had the minimum tree height and pear seedling had the maximum tree height. Internode length in dwarfing rootstock was less than seedling. Both scion and rootstock had significant effect on trunk sectional area so that at the end of three years, cultivars grafted on seedling rootstock had the highest trunk cross sectional area, and cultivars on quince rootstock had the lowest TCSA. Two vegetative pear rootstocks (Pyrodwarf and OHF) did not show significant difference from each other. Pyrodwarf and OHF rootstock showed good compatibility with Natanz and Spadona scions like seedling rootstock. On the other hand, the survival percentage on quince rootstock was really low.
    Conclusion
    This investigation showed that pear rootstock had less vegetative growth than seedling rootstock and induced dwarfing effect on scion growth during 3 years but quince rootstock had more dwarfing effect.
    Keywords: Dwarfing effect, OHF, Pyrodwarf, Quince c
  • شادی عطار، غلامحسین داوری نژاد، لیلا سمیعی، محمد مقدم
    به منظور بررسی تنوع ژنتیکی تعدادی ژنوتیپ های گردوی ایرانی (Juglans regia L.) موجود در باغ های استان خراسان رضوی از نشانگر مولکولی ISSR استفاده گردید. با این هدف 56 ژنوتیپ گردو از باغ های استقلال، گلستان، الندشت و امام رضا انتخاب، پلاک کوبی و مورد آزمایش واقع شدند. با استفاده از 9 آغازگر مورد استفاده، در مجموع 118 باند تولید شد که در محدوده 300 تا 3000 جفت باز بود و 29 باند چند شکل بودند. تعداد قطعات تکثیر شده برای هر آغازگر متفاوت بود، به طوری که آغازگر 844 تعداد 14 عدد و آغازگر 890 تعداد 8 عدد باند تکثیر شده داشت. متوسط قطعات تکثیر شده برای هر آغازگر 83/9 بود. در دندوگرام حاصل از خوشه بندی ژنوتیپ ها بر اساس ضریب تشابه دایس و روش UPGMA 10 کلاستر تشکیل شد. میزان تنوع ژنتیکی در جمعیت مورد مطالعه پایین بود که دلایل عمده آن دخالت های انسانی، انتخاب و تکثیر تعداد معدودی از ژنوتیپ های برتر و گاها خود گرده افشانی گردو می باشد.
    کلید واژگان: ارقام بومی, آغازگر, تشابه, جفت باز, کلاستر
    Shadi Attar, Gholamhossein Davarynejad, Leila Samiee, Mohammad Moghadam
    Introduction
    Persian walnut (Juglans regia L.), belonging to the Juglandaceae family, has its natural origin in the mountainous regions of central Asia and especially northern forests of Iran. Most walnut genotypes are seedling and sexually reproduced. Conducting studies on the genetic structure of these genotypes to identify, select and maintain their genetic resources is important. Identifying and collecting local varieties of fruit trees is considered as the first step on the path of breeding programs and lack of information regarding plants genetic characteristics causes the breeding work to be done slowly. Various methods have been used for studying genetic diversity and determining the genetic relationship between European and Asian varieties of walnut and identifying commercial walnut varieties, among which we can mention: Morphologic indices, Alozyme, Isozym, RFLP, RAPD, AFLP and ISSR markers. ISSR molecular marker was used in order to investigate genetic diversity of some genotypes of Persian walnut (Juglans regia L.) in Mashhad orchards. .
    Materials And Methods
    To begin with, about 56 walnut trees from 4 orchards in Mashhad (Esteghlal (1), Golestan (2), Alandasht (3) and Emam Reza (4)) were selected and tagged from 2014 to 2016. In the spring of 2014 with the beginning of trees growth and opening of leaves, a number of leaves from each genotype were collected. After DNA extraction, the quality of samples by agarose gel (1 percentage) and electrophoresis method and quantity of them via spectrophotometer device at 260 and 280 nm wavelengths were determined. First, 24 primers of ISSR marker were prepared and after initial evaluation on 5 random genotypes, 9 primers with high polymorphism and repeatability were selected for further investigation. For PCR reaction, Amplicon kit (code 180 301, made in Denmark) was used. Gel electrophoresis images of primers that produced polymorphic bands with suitable resolution were analyzed manually. After scoring the bands, in which 0 used for showing the absence of a band and 1 showing the presence of a band in each sample, 1 and 0 numbers were changed to matrix by using NTedit software. Genetic similarities of samples were calculated by using NTSYSpc software, SIMQUAL method and DICE similarity coefficient. Dendrogram by cluster analysis was drawn by using UPGMA method. Principle coordinate analysis (PCO) was performed using the NTSYS software and grouping samples were evaluated in a two-dimensional plot.
    Results And Discussion
    Results showed that from 9 primers in total, 118 bands amplified were in 300 to 3000 base pairs, while 29 bands were polymorphic. The number of amplified fragment for each primer was different so that UBC 844 (14 bands) had the highest and UBC 890 (8 bands) had the lowest amplified bands. The average amplified fragments for each primer was 9.83. The percentage of polymorphic in various primers was different. Maximum polymorphism (80%) of the primers was observed in UBC830. In general, according to the percentage of polymorphic bands, low adjustment to any changes in the environment was indicated. This can be used as an indicator to determine the value of diversity and genetic erosion. In genotypes cluster analysis, clustering was performed based on Dice similarity coefficient and UPGMA method, and 10 clusters were formed. ISSR molecular marker somewhat revealed genetic diversity among walnuts genotypes, whereas the genetic diversity was lower than expected. In general, by reviewing the findings in other parts of the world about walnut genetic diversity and comparing them with the results of this study, despite existing high genetic diversity among walnuts in many areas, some reports of low genetic diversity among walnuts populations have been published and unfortunately in recent years these reports has made more attention. Based on the results of several studies reporting low genetic diversity among walnuts, the following factors can be effective in this problem: natural disasters, human impacts such as deforestation and selection and propagation of superior genotypes, and sometimes walnuts self - pollination. In this respect, there is concern that if this trend of decreasing genetic diversity in the walnut population continues, this invaluable crop will be in danger of extinction. So we should think about a remedy. Finally, this investigation can be used as a start for conducting more researches in the region to maintain and manage this valuable crop germplasm and maximize genetic diversity for performing breeding programs in the future.
    Keywords: Base pair, Cluster, Local varieties, Primer, Similarity
  • سیده فائزه تقی زاده، غلامحسین داوری نژاد، جواد اصیلی، سید حسین نعمتی، غلامرضا کریمی
    این مطالعه با هدف شناسایی ترکیب های شیمیایی، بررسی اثرات آنتی اکسیدانی، ضدمیکروبی و سمیت سلولی اسانس حاصل از برگ پسته (Pistacia vera L. var. Sarakhs) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. ترکیب های موجود در اسانس با استفاده از گاز کروماتوگرافی جرمی (GC-MS) تعیین شدند و شامل 28 ترکیب بودند که 98.28% از کل ترکیب اسانس را شامل شد. بخش اعظم این ترکیب ها روغن های اسانسی هیدروکربنه (48.8%)، سزکوئی ترپن های هیدروکربن (68/35%) و روغن های اسانسی اکسیژنه (5/11 %) بودند. در بررسی اثرات ضدمیکروبی اسانس بر روی 4 سویه باکتری و یک قارچ مشخص شد که باکتری های گرم مثبت نسبت به گرم منفی ها حساس تر بودند، به طوری که MIC و MBC در مقادیر برابر برای Staphylococcus aureus 16 میکروگرم بر میلی لیتر و برای باکتری Bacillus cereus و قارچ Candida albicans 90 میکروگرم بر میلی لیتر بدست آمد. شاخص MIC و MBC برای باکتری های گرم منفی Escherichia coli و Pseudomonas aeruginosa 135 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید. در بررسی اثرات آنتی اکسیدانی اسانس به روش سنجش میزان بازداری رادیکال های آزاد ((DPPH، شاخص IC50 اسانس 0.005±19.03 میکروگرم بر میلی لیتر محاسبه شد. میزان اثرات آنتی اکسیدانی در روش FRAP 9.9 میلی مول بر گرم و درصد بازداری بتاکاروتن 50.14 تعیین گردید. در بررسی اثرات سمیت سلولی اسانس به روش آلامار بلو، شاخص IC50 به روی رده سلولی MCF-7، پایین تر از 50 میکروگرم بر میلی لیتر (32.20 میکروگرم بر میلی لیتر) و برای رده های سلولی PC3 و DU-145 به ترتیب 52.38 و 98.78 میکروگرم بر میلی لیتر محاسبه شد.
    کلید واژگان: پسته (Pistacia vera L, var, Sarakhs), رده سلولی, سویه های میکروبی, مونوترپن
    S.F. Taghizadeh, Gh. Davarynejad, J. Asili, S.H. Nemati, Gh.R. Karimi
    Chemical composition, antioxidant, antimicrobial and cytotoxicity of the essential oil obtained from the leaf of Pistacia vera L. var. Sarakhs was investigated in the present study. Chemical composition of the essential oil was analyzed using Gas chromatography- Mass Spectrometry (GC-MS) method. Twenty eight compounds, representing 98.28% of the total oil, were characterized. The oil was predominated by monoterpene hydrocarbons (48.8%), sesquiterpene hydrocarbons (35.68%) and oxygenated monoterpenes (11.5%). The antimicrobial activity of the essential oil was investigated against four bacterial strains and one fungus. The essential oil showed a good activity against Gram-positive bacteria particularly Staphylococcus aureus (minimum inhibitory concentration [MIC] and minimum bactericidal concentration [MBC] = 16 µg/ml) and Bacillus cereus (minimum inhibitory concentration [MIC] and minimum bactericidal concentration [MBC] = 90 µg/ml). However, Gram-negative bacteria (Escherichia coli and Pseudomonas aeruginosa) were resistant to the essential oil (minimum inhibitory concentration [MIC] and minimum bactericidal concentration [MBC] = 135 µg/ml). The antioxidant potential of essential oil was examined using DPPH, FRAP and β-carotene/linoleic acid (BCB) assay. The oil was considerably active in the DPPH assay (IC50 = 19.03 ± 0.005 µg/ml). Moreover, in vitro cytotoxic activity was assessed against three cancer cell lines (MCF-7, PC3 and DU-145) using Alamar blue assay, with IC50 value less than 32.20 µg/ml for MCF-7 cells.
    Keywords: Pistacia vera L. var. Sarakhs, cell line, microbial strains, monoterpene
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر غلامحسین داوری نژاد
    دکتر غلامحسین داوری نژاد
    استاد
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال