فرحزاد جنت مکان
-
هدف
جهت کنترل آنالژزی طی جراحی دیلاتاسیون وکورتاژبیهوشی عمومی یالوکال یابلاک پاراسرویکال بکار میرود. هدف ازاین مطالعه بررسی اثربی دردی تزریق داخل رحمی بوپیواکایین در کاهش درد بعداز دیلاتاسیون و کورتاژ می باشد.
مواد وروش هادراین مطالعه کارآزمایی بالینی مداخله ای نیمه تجربی ، 35خانم 50-18ساله که کاندید عمل جراحی دیلاتاسیون و کورتاژ الکتیو بودند تحت بیهوشی عمومی با سدیشن قرار گرفتند پس از اتمام جراحی cc 25 بوپیواکایین 25/0%تزریق داخل رحمی از طریق کاتترفولی وارد حفره رحم می شود ،ضربان قلب وفشارخون در واحدریکاوری وساعات 1،2،3،4بعداز اتمام جراحی ، میزان شدت درد براساس VAS،طپش قلب،پارستزی،خارش ومیزان رضایتمندی بیماران از آنالژزی ثبت گردید.
یافته هاخارش گذرا در 3بیمار (57/8%) وپارستزی گذرا در 2بیمار (7/5%) مشاهده شد.9بیمار نیازمندشیاف دیکلوفناک 100میلی گرمی شدند.متوسط اسکور درد در واحدریکاوری 4/0وبعداز 4ساعت1بوده است.ضربان قلب تغییرمعنی داری از حالت پایه نداشت (p>0.05).ولی فشار متوسط شریانی در ساعت3بطورمعنی دار افزایش داشت (p=0.001) ودرساعت4 بطورمعنی داری کاهش داشت. (p=0.03)
نتیجهتزریق بوپیواکایین داخل رحمی یک وسیله موثر در کنترل کاهش درد بعداز دیلاتاسیون وکورتاژاست.هرچند همراه با عوارض جانبی میتواندباشد.
کلید واژگان: بوپیواکائین, کورتاژ ودیلاتاسیون, تزریق سرویکال داخل رحمی, دردIntroductionUsed for analgesic control during dilation surgery and curettage under general or local anesthesia or paracervical block. The aim of this study was to evaluate the analgesic effect of bupivacaine intrauterine injection in reducing pain after dilatation and curettage.
Materials and MethodsIn this case series case study, 35 women aged 18-50 years who were candidates for dilatation and elective curettage underwent general anesthesia with sedation. After completion of 25 cc bupivacaine surgery, 0.25% intrauterine injection was inserted into the uterine cavity through a Foley catheter. Heart rate and blood pressure in the recovery unit and 1, 2, 3, 4 hours after surgery, pain intensity based on VAS, heart rate, paresthesia, pruritus and patients' satisfaction with analgesia were recorded.
ResultsTransient itching was observed in 3 patients (8.57%) and transient paresthesia was observed in 2 patients (5.7%). Nine patients required 100 mg diclofenac suppository. The mean pain score in the recovery unit was 0.4 and 1 after 4 hours. Heart rate did not change significantly from baseline (p> 0.05). However, mean arterial pressure increased significantly (p = 0.001) at 3 h and decreased significantly at 4 h. (p = 0.03)
ConclusionIntrauterine bupivacaine injection is an effective tool in controlling pain relief after dilation and curettage. However, it can be associated with side effects.
Keywords: bupivacaine, curettage, dilatation, intrauterine cervical injection, pain -
مقدمهدیسکوپاتی یکی از اعمال جراحی شایع ستون فقرات بوده و کنترل همودینامیک در این اعمال از اهمیت خاصی برخوردار است .کلونیدین و دکسمدتومدین جزو دسته دارویی α2 آگونیست ها هستند که برای ایجاد ثبات همودینامیک استفاده می شوند؛ لذا مقایسه اثربخشی این دو دارو با همدیگر و با گروه کنترل در این مطالعه بررسی شده است.مواد و روش هااین کارآزمایی بالینی دوسویه کور در سال های 2015-2014 و پس از کسب اجازه از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز - ایران انجام شد. در این مطالعه تعداد 120 بیمار کاندید عمل جراحی الکتیو ستون فقرات به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه A قرص کلونیدین 2/0 میلی گرم (CHEMIDAROU-IRAN) 90 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و انفوزیون نرمال سالین به عنوان دارونما به میزان 100 سی سی در زمان 15 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و ادامه انفوزیون نرمال سالین توسط پمپ در سرنگ 20 سی سی و گروه B قرص ویتامین B6 به عنوان دارونما (CHEMIDAROU-IRAN) و انفوزیون دکسمدتومیدین (H0SPIRA-USA) به میزان 5/0 میکروگرم / کیلوگرم در 100 سی سی نرمال سالین در زمان 15 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و ادامه انفوزیون با 25/0 میکروگرم / کیلوگرم / ساعت توسط پمپ در سرنگ 20 سی سی با غلظت 5 میکروگرم / سی سی و گروه C قرص دارونما به همراه انفوزیون نرمال سالین به میزان 100 سی سی در زمان 15 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و ادامه انفوزیون نرمال سالین توسط پمپ در سرنگ 20 سی سی تجویز شد. قبل از عمل در بخش از بیماران رضایت آگاهانه کتبی اخذ گردید. شیوه القاء و نگهداری بیهوشی درهر سه گروه یکسان بود. میزان ضربان قلب، فشار سیستولیک و دیاستولیک و فشار متوسط شریانی قبل از القاء بیهوشی، بعد از لوله گذاری، 15 ،30 ،60 دقیقه پس از شروع عمل و پس از خروج لوله تراشه ثبت گردید.یافته هادر هر سه گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و طول مدت عمل تفاوت معناداری وجود نداشت.(p>0.05) از نظر ثبات همودینامیک تغییرات HR، MAP، SAP و DAP بین دو گروه کلونیدین و دکسمدتومیدین تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05) اما نسبت به گروه کنترل میزان تغییرات کاملا معنی دار بود(P<0.05). بیشترین معناداری در مراحل بعد از لوله گذاری و بلافاصله بعد از خروج لوله تراشه مشاهده شد و در سایر مراحل در طول عمل همودینامیک باثبات بود.کلید واژگان: جراحی ستون فقرات, تغییرات همودینامیک, کلونیدین, دکسمدتومیدینIntroductionDiscopathy one of the most common spine surgeries and hemodynamic control is more importance in these surgery .clonidine and dexmedetomidine are part of a drug class α2 agonists are used to stabilize responses and hemodynaic . compared the effectiveness of clonidine and dexmedetomidine whit together and whit control grups in this study .Materials And MethodsThis randomized, double-blind clinical trial study was performed during 2014-15 on 120 patients undergoing spinal surgery with authorization from the Ethics Committee of the University of Medical Sciences of Ahvaz .patients randomly divided into three groups. The first group of oral clonidine 0.2 mg tablet 90 minutes before entering the room and 100cc saline as a placebo 15 minutes before induction of anesthesia receive. The second group received Vitamine B1 as placebo pills and 0.5 µ /kg Dexmedetomidine 15 minutes before induction of anesthesia during 10 minutes in 100cc saline infusion and 0.25µ/h continues. The third group received Vitamine B1 placebo tablets plus 100cc saline infusion took 15 minutes before induction of anesthesia .Induction and maintenance of Anesthesia was same in all groups. Heart rate, systolic blood pressure , diastolic arterial pressure and mean arterial pressure before induction of anesthesia , after intubation, 15, 30, 60 minutes after starting of operation and after extubation be recorded.Resultsdemographic characteristics and length of time of operation was not insignificant in three grupes. (P> 0.05). hemodynamic changes in HR, MAP, SAP and DAP was not significant between clonidine and Dexmedetomidine but complitly significant as compared to the control group (PKeywords: Spinal surgery, hemodynamic changes, clonidine, Dexmedetomidine
-
پیوند قلب یک درمان استاندارد برای کاردیومیوپاتی دیلاته و بیماری ایسکمیک قلبی پیشرفته و نارسایی قلبی شده است. با در کنار هم قرار دادن داروهای ایمونوساپرسیو جدیدتر، انتخاب بیماران بهتر، پایش و مراقبت بهتر حوالی عمل، پیش آگهی گیرندگان پیوند بهبود یافته است. تعدادی از این بیماران برای جراحی های غیر قلبی الکتیو و اورژانس مراجعه می کنند. بدین سبب ما در مورد اداره حوالی عمل چنین بیماری که برای جراحی اورژانس آمپوتانسیون اندام فوقانی مراجعه کرده است بحث می کنیم.کلید واژگان: بیهوشی, پیوند قلب, جراحی غیرقلبیCardiac transplantation has become the standard therapy for dilated cardiomyopathy and end stage is clinical heart disease & heart failure. With the introduction of newer lmmunosuppressants, together with better patient selection, improved period er at Ive monitoring and care, the overall survival of recipients has improved. An increasing number of patients who received a transplant present for either elective or emergency non_cardiac surgery. We hereby discuss the period era give management of such a patient who came for emergency surgery for upper limb amputation.Keywords: Anesthesia, cardiac transplant, noncardiac surgery
-
نشریه آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران، سال سی و هفتم شماره 2 (پیاپی 90، تابستان 1394)، صص 120 -125مقدمهدرد بعد از عمل نوعی درد حاد است که درمان آن باعث کاهش موربیدیتی می شود. کاتاراکت شایع ترین علت کوری در کشورهای توسعه یافته است و تنها درمان موثر آن جراحی است. چون چشم عضوی حساس است و اکثر بیماران سالمند هستند وآستانه درد آنها پایین است، لذا کاهش درد ناشی از کاتاراکت حائز اهمیت است.مواد وروش هااین مطالعه بر روی تعداد 48 بیمار زن و مرد با طیف سنی 20 تا 80 سال و ASA 1 و 2 انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 24 نفره تقسیم شدند، هر 2 گروه تحت بیهوشی عمومی با داروهای یکسان قرار گرفتند ولی در گروه مطالعه بعد از بیهوشی به میزان 1/0 سی سی از لیدوکایین 1% داخل اتاق قدامی چشم تزریق گردید و در گروه شاهد تزریق نشد.
بیماران قبل از شروع عمل و در ریکاوری (زمان صفر)، 1، 2 و 3 ساعت بعد از اتمام عمل ازنظر شدت درد، میزان فشار خون، تعداد ضربان قلب و عوارضی مانند خارش مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هامیزان درد در گروه مطالعه نسبت به گروه شاهد کمتر بود اما میزان فشار خون و ضربان قلب بین 2 گروه تفاوت چشمگیری نداشت.نتیجه گیریتزریق لیدوکایین داخل اتاق قدامی چشم در کاهش درد ناشی از کاتاراکت موثر است.کلید واژگان: کاتارکت, لیدوکایین, دردIntroductionPostoperative pain is an acute pain, and treatment is reduce morbidity. Cataract is the most common cause of blindness in developed countries and the only effective treatment is surgery. Because the eye is a sensitive organ and most patients are elderly and with low pain threshold, therefore, it is important to reduce the pain caused by cataract surgery.Materials And MethodsThe study included 48 male and female patients with an age range of 20 to 80 years and ASA1 & 2. Patients were divided randomly to two groups of 24 person, each of the 2 groups were under general anesthesia with equal drugs, in the study group 0/1 cc lidocaine1% intra cameral was injected after anesthesia and the control groups did not receive it. Patients were assessed before surgery and recovery (time zero), 1, 2 and 3 hours after surgery in terms of pain, blood pressure, heart rate and effects such as itching.ResultsThe study group had lower pain than the control group, but blood pressure and heart rate were not significantly different between the 2 groups.ConclusionThe injection into the anterior chamber is effective in reducing pain after cataract surgery.Keywords: Cataract, lidocaine, pain -
زمینه
استفاده از داروهای مخدر از روش‌های اصلی کنترل درد بعد از عمل محسوب می‌گردد. یافتن روش‌های موثر تجویز داروهای مخدر غیر از راه وریدی همواره مد نظر بوده و استفاده از شیاف مورفین یکی از گزینه‌ها است. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی شیاف مورفین برای بی‌دردی پس از عمل نسبت به روش معمول پتیدین وریدی انجام شد.
مواد و روش‌ها:
این مطالعه دوسویه‌کور، بر روی 46 بیمار 60 - 20 سال کاندید کله‌سیستکتومی لاپاراسکپیک، در دو گروه 23 نفری انجام شد. در انتهای عمل، گروه M شیاف مورفین 10 میلی‌گرم و گروه P پتیدین وریدی 20 میلی‌گرم دریافت کردند. شدت درد بیماران، زمان اولین درخواست مسکن، مقدار مسکن اضافی و میزان رضایتمندی بیماران طی 6 ساعت بعد از عمل در هر گروه سنجیده و در دو گروه با هم مقایسه شد.
یافته‌ها:
میانگین شدت درد بین دو گروه، در ساعات 0، 1، 2 و 6 پس از عمل تفاوت قابل ملاحظه نداشتند (05/0 <p)، اگرچه در ساعت 4 شدت درد در گروه M کمتر از گروه P بود (019/0 =p). گروه M زودتر از گروه P نیاز به دریافت مسکن داشتند (018/0 =p) و دوز کلی دریافت مسکن اضافی در گروه M به طور معناداری کمتر از گروه P بود (046/0 =p). میزان رضایتمندی بیماران از دو دارو یکسان بود.
نتیجه‌گیری:
هیچ تفاوت معناداری، به جز در ساعت 4، در کاهش شدت درد بعد از عمل بین دو گروه مشاهده نشد.
کلید واژگان: درد حاد, کله سیستکتومی لاپاراسکپیک, پتیدین, مورفین سولفاتIntroductionThe use of opioid drugs is one of the main methods in controlling pain after surgery. Always, finding effective methods of opioid drugs administration other than intravenous, has been considered and the use of morphine suppository is one option. The purpose of this study was to evaluate the efficacy of morphine suppositories for postoperative analgesia compared with the usual method of intravenous pethidine.
Materials And MethodsThis double blind study, performed on 46 patients 20- 60 years old, candidate for elective laparascopic cholesystectomy, in two groups of 23. At the end of surgery, M group received 10 mg morphine suppository and P group received 20mg intravenous pethidine. Pain intensity, time to first analgesic request, the amount of additional analgesic and satisfaction rate, within 6 hours after surgery, in each group was measured and compared in both groups.
ResultsThe pain scores between the two groups had no significant differences for 0, 1, 2 and 6 hours after surgery (p>0.05). Although the 4 - hour pain in the M group was significantly lower than P group (p=0.019). M Group required analgesic earlier than P group (p=0.018). Total additional analgesic dose in M Group was significantly lower than P group (p=0.046). Patient satisfaction was similar for both drugs.
ConclusionThere were no significant differences, except at 4 - hour, in reducing postoperative pain between the two groups.
Keywords: Acute pain, Laparoscopic Cholecystectomy, Morphine sulfate, pethidine -
IntroductionNowaday laparoscopy is widelyused for various surgeries. Gas insuflation and special position in laparoscopic surgeries can result in some hemodynamic and respiratory changes. Propofol and isoflurane use widely for anesthesia in laparoscopy and we decided to compare hemodynamic changes during laparoscopy that anesthetized with these drugs.Materials And MethodsWe categorized 43 ASA 1&2 patients in two groups randomly (23 patients in isoflurane group and 20 patients in propofol group). Two groups were similar in age, weight, gender and preoperative vital signs. Inductions of anesthesia were performed with propofol in both groups then we infused propofol in one group and isoflurane to other group for maintenance of anesthesia. Heart rate and mean arterial pressure were checked before induction, intraoperatively and during recovery.ResultsMean of heart rate was found to have no differences significantly in all of time of surgeries. Mean arterial pressure in propofol group was higher than isoflurane group in 20, 30 & 40 minutes after induction significantly. There is no significant difference in incidence of post operative nausea and vomiting in two groups.ConclusionBoth isoflurane and propofol attenuated hemodynamic changes due to laparoscopic surgeries but mean arterial pressure was found to be slightly higher during some periods of surgeries in propofol group.Keywords: Surgery, Hemodynamic changes, laparoscopic, isoflurane
-
مقدمهدر اعمال جراحی طولانی مدت، در صورتی که مایع درمانی طی بیهوشی فاقد مایعات حاوی قند باشد، مقدار قند خون قبل و بعد از عمل تفاوت دارد. با توجه به فقدان قند در مایعات تزریقی حین بیهوشی، مدت زمان ناشتا بودن و طول عمل جراحی، خطر هیپوگلیسمی در حین و یا پس از عمل وجود دارد. هدف این مطالعه تعیین تغییرات قند خون قبل و بعد از اعمال جراحی الکتیو با روش مایع درمانی رایج (فاقد قند) بود.
مواد وروشاین پژوهش، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود. صد نفر از افراد باASA کلاس 1و عمل جراحی الکتیو با مدت کمتر از 2 ساعت به صورت تصادفی در مطالعه شرکت کردند. بیماران به دو دسته زن و مرد با مدت زمان NPO 10-8 ، 12-10 و بیش از 12 ساعت و دو گروه سنی 30-15 و 45-30 سال تقسیم شدند. قند خون بیماران 15 دقیقه قبل از شروع و 15 دقیقه پس از اتمام جراحی با استفاده از گلوکومتر اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های تی زوجی و تی مستقل تجزیه تحلیل شد.یافته هاقند خون پس از عمل جراحی نسبت به قند خون قبل از جراحی افزایش معنی دار داشته و علیرغم استفاده از مایعات فاقد دکستروز در حین بیهوشی و NPO بودن بیماران، هیپوگلیسمی رخ نداد. در این مطالعه سن، جنسیت و مدت NPO تاثیر معنی داری بر روی قند خون قبل و بعد از عمل نداشت.بحث و نتیجه گیریوجود مایعات حاوی دکستروز جهت مایع درمانی حین بیهوشی در اعمال جراحی الکتیو غیر ضروری بوده و تنها پایش قند خون در حین جراحی های طولانی مدت برای جلوگیری از هیپوگلیسیمیک شدن بیمار و عوارض آن توصیه می گردد.کلید واژگان: NPO, هیپوگلیسمی, هیپرگلیسمی, پاسخ استرسی به جراحی, کاتکل آمین ها ومایع درمانیBackgroundIn the absence of sugar-containing fluids in fluid therapy during anesthesia of prolonged surgeries, the amount of blood sugar before and after the surgery has a significant difference. Regarding the lack of sugar in the fluids infused during anesthesia and the duration of NPO and the surgery, there is an increased risk of hypoglycemia during and after the surgery. The aim of this study was to evaluate the blood sugar changes before and after elective surgeries that use the usual fluid therapy (no sugar).MethodsIt was a descriptive-analytic design study. One hundred patients with an ASA class and an elective surgery with less than 2 hours duration randomly participated into the study. The patients divided into male and female groups with NPO duration of 8-10 h, 10-12 h and more than 12 h and two age groups of 15-30 and 30-45 years old. The blood sugar was measured 15 minutes prior to the onset of surgery and 15 minutes after the end of the operation. Data was analyzed by SPSS using Paired and Independent Samples T-test.ResultsThe blood sugar at the end of the surgery was significantly higher than its amount before the onset of the operation and even without using dextrose-containing fluids during anesthesia and patients NPO condition, hypoglycemia was not observed. In this study, age, gender and NPO duration did not have a significant effect on blood sugar before and after the surgery.ConclusionUsing dextrose-containing fluids during fluid therapy of elective surgeries is unnecessary and only monitoring the blood sugar during prolonged surgeries is recommended in order to prevent hypoglycemia and its complications.Keywords: NPO, hyperglycemia, hypoglycemia, stress response to operation, catecholamine, fluid therapy -
BackgroundRespiratory events are the most common anesthetic related injuries following dental damage. Most physical examination indices developed to aid in preoperative evaluation of all patients presenting for layngoscopy and tracheal intubation fail to identify many difficult to intubate patients. 1/3 of diabetic patients are difficult for laryngoscopy. This study about was designed to compare palm print test with mallampatie in 103 diabetic patients in Imam Khomeini & Golestan hospitals.Material And MethodsIn this study 103 diabetic patients either type I or type II was randomly selected. Mallampatie, Palm print and thyromental distance test in recognition of difficult intubation patients was compared.ResultsOur study revealed that about 1/10 of diabetic patients are difficult to intubate. Sensitivity and specificity of palm print test in recognition of difficult intubation diabetics was 100% and 97% and sensitivity and specificity of mallampatie 30% and 91/4%.ConclusionThis study suggests that all the tests have their place in armamentarium of anesthesiologist, in diabetics palm print is the best single predictor of difficult intubation. We also feel that diabetic patients in our population are generally not difficult to intubate.Keywords: Diabet, Laryngoscopy, Palm print test, Mallampatie
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.