فرشته مرشدی
-
زمینه و هدف
سرترالین ازجمله داروهای ضدافسردگی است که گزارش های بحث برانگیزی در رابطه با عوارض این دارو بر روی دستگاه تولید مثل وجود دارد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ویتامین E در برابر آسیب های ناشی از سرترالین بر دستگاه تناسلی موش نر انجام پذیرفت.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، 40 سر موش نر بالغ به هشت گروه پنج تایی تقسیم شدند. چهار گروه از موش ها ویتامین E را به میزان 100 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به مدت 42 روز دریافت نمودند. به سه گروه از گروه های فوق بعد از دریافت ویتامین E، سرترالین به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی تجویز گردید. یک گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شده و سه گروه دیگر تنها سرترالین را به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی دریافت نمودند. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه های خونی و بافتی بیضه جمع آوری و جهت بررسی های بیوشیمیایی، هیستوشیمیایی، شاخص های اسپرماتوژنز و همچنین بیان ژن های Bcl-2، Caspase-3 و Hsp70-2 مورد استفاده قرار گرفت.
یافته هانتایج نشان دهنده افزایش معنی دار سطح مالون دی آلدیید، نیتریک اکساید، بیان ژن های Caspase-3 و Hsp70-2 و کاهش معنی داری در شاخص های اسپرماتوژنز، سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، تستوسترون و بیان ژن Bcl-2 در گروه دریافت کننده سرترالین به میزان 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بود (0/05>P). پارامترهای ذکر شده در گروه هایی که همراه سرترالین ویتامین E را نیز دریافت کرده بودند، بهبود یافته بود.
نتیجه گیریویتامین E می تواند اثرات منفی بر پارامترهای بیوشیمیایی، هیستوشیمیایی، شاخص های اسپرماتوژنز و همچنین بیان ژن های Bcl-2، Caspase-3 و Hsp70-2 در بافت بیضه موش های دریافت کننده سرترالین را بهبود بخشد.
کلید واژگان: سرترالین, ویتامین E, آپوپتوز, Bcl-2, Caspase-3, Hsp70-2Background and AimSertraline is an antidepressant drug and many controversial reports have been presented on the complications of sertraline on the reproductive system. In this study we evaluated the protective effects of vitamin E against sertraline-induced damage to the reproductive system of male mice.
Materials and MethodsIn this experimental study, 40 adult male mice were divided into 8 groups of 5. Four groups received 100 IU/kg.bw vitamin E by gavage for 42 days. One group was considered as control and three groups received just sertraline with doses of 5, 10 and 20 mg/kg.bw orally. 24 hours after the last treatment, testes tissue and blood samples were collected and sent for histochemical and biochemical studies, spermatogenic indices as well as measurement of the expressions of Bcl-2, Caspase-3 and Hsp70-2 genes.
ResultsThe results showed a significant increase in the level of malondialdehyde, nitric oxide and expression of Caspase-3 and Hsp70-2 genes. We also found a significant decrease in spermatogenesis indices, total antioxidant capacity, testosterone and Bcl-2 gene expression in the group receiving 20 mg/kg.bw sertraline (P<0.05). The above mentioned parameters were improved in the groups that received vitamin E along with sertraline.
ConclusionVitamin E can decrease the adverse effects of sertraline on biochemical and histochemical parameters, spermatogenic indices and can increase the expression of Bcl-2, Caspase-3 and Hsp70-2 genes in the testicular tissue of mice.
Keywords: Sertraline, Vitamin E, Apoptosis, Bcl-2, Caspase-3, Hsp70-2 -
سرترالین ازجمله داروهای ضدافسردگی می باشد که در رابطه با عوارض این دارو بر غدد فوق کلیوی اطلاعات زیادی در دسترس نیست. مطالعه ی حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ویتامین E در برابر آسیب های ناشی از سرترالین بر سرم و ساختار بافتی غدد فوق کلیوی در موش انجام پذیرفت. 40 سر موش نر بالغ به صورت تصادفی به هشت گروه پنج سری تقسیم شدند. چهار گروه از موش ها ویتامین E را به میزان 100 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به مدت 42 روز دریافت نمودند. به سه گروه از گروه های فوق بعد از دریافت ویتامین E به ترتیب داروی سرترالین به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی تجویز گردید. سه گروه باقی مانده سرترالین را به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت نمودند و یک گروه نیز به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه های خونی به منظور سنجش میزان MDA و TAC از طریق قلب جمع آوری گردیدند. غدد فوق کلیوی از محوطه ی شکمی خارج و تغییرات هیستولوژی و هیستومورفومتری به وسیله ی میکروسکوپ نوری و دوربین دیجیتال مورد بررسی قرار گرفتند. رنگ آمیزی های اختصاصی شامل تولوییدین بلو، پریودیک اسید شیف و تری کروم ماسون جهت مشخص کردن ماست سل ها، کربوهیدرات ها و میزان فیبروزی شدن در بافت غدد فوق کلیه انجام پذیرفت. سرترالین به میزان 20 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی داری در میزان TAC و افزایش معنی داری در قطر سلول های اسفنجی، میزان MDA و نیز ضخامت لایه های فاسیکولاتا و رتیکولاریس نسبت به گروه کنترل گردید. در حالی که در ضخامت کپسول و لایه گلومرولوزا تغییرات معنی داری مشاهده نگردید. در رنگ آمیزی های اختصاصی سرترالین باعث افزایش بافت فیبروزی شده ولی تغییر محسوسی در رابطه با میزان کربوهیدرات ها در بین گروه ها ایجاد نکرد. تجویز ویتامین E به شکل قابل ملاحظه ای تغییرات مشاهده شده در فراسنجه های مذکور را بهبود بخشید. چنین به نظر می رسد که ویتامین E با بهبود شاخص های بافتی و سرمی موجب کاهش سمیت سرترالین در غدد فوق کلیوی موش می گردد.
کلید واژگان: ویتامین E, سرترالین, هیستوپاتولوژی, فوق کلیه, موشSertraline is one of the antidepressants that little information about the side effects of this medication on the adrenal glands is available. The present study was conducted in order to evaluate the protective effects of vitamin E against sertraline-induced injuries on serum and tissue structure of adrenal glands in mice. 40 adult male mice were randomly divided into eight groups, each five. Four groups of mice received vitamin E at the dose of 100 IU/kg body weight orally for 42 days. Three groups of these, following the vitamin E administration, received sertraline at 5, 10 and 20 mg/kg body weight, respectively. The remaining three groups, received sertraline at 5, 10 and 20 mg/kg body weight. And one group was considered as the control. 24 hours after the last treatment, blood samples were collected to measure MDA and TAC levels from the heart. The adrenal glands were removed from the abdominal cavity and histological and histomorphometric changes were examined by light microscope and digital camera. Specific staining methods including toluidine blue for identifying mast cells, periodic acid-Schif to determine carbohydrates and masson's trichrome for determining fibrosis in adrenal tissue were performed. Sertraline at 20 mg/kg, significantly decreased in TAC level and significantly increased the sponge cell diameter, MDA level and thickness of fasciculata and reticularis zones compared to the control group. Although, no significant changes in the thickness of capsule and glomerulosa zone were observed. Specific staining showed that sertraline induced an increase in the fibrosis tissue, but did not change significantly the amount of carbohydrates between the groups. The administration of vitamin E markedly improved the changes observed in these parameters. It could be deduced that Vitamin E reduces the toxicity of sertraline in mice adrenal glands by improving tissue and serum indices.
Keywords: Vitamin E, Sertraline, histopathology, Adrenal gland, Mice -
زمینه
سرترالین از پرمصرف ترین داروهای ضدافسردگی در جهان می باشد که در ارتباط با عوارض این دارو بر دستگاه تولیدمثل اطلاعات زیادی در دسترس نیست. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ویتامین E در برابر آسیب های ناشی از سرترالین بر بافت بیضه موش سوری انجام پذیرفت.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، 40 سر موش نر بالغ به هشت گروه پنج تایی تقسیم شدند. گروه اول کنترل که سرم فیزیولوژی را به مقدار 3/0 میلی لیتر به صورت خوراکی و روزانه دریافت کرد. گروه های دوم، سوم و چهارم سرترالین را به ترتیب به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی و روزانه دریافت کردند. گروه پنجم، ویتامین E را به میزان 100 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی و روزانه دریافت نمود. گروه های ششم، هفتم و هشتم، سرترالین را به ترتیب به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به همراه ویتامین E به میزان 100 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی و روزانه دریافت کردند. پس از 42 روز، نمونه های بافتی بیضه جمع آوری و جهت بررسی های هیستومورفولوژی، هیستومورفومتری و هیستوشیمیایی استفاده گردید. داده ها با نرم افزار SPSS ویرایش 19 به روش آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی و در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه و تحلیل شد.
یافته هاسرترالین موجب تغییرات مخرب هیستومورفولوژی و هیستوشیمیایی بافت بیضه و همچنین کاهش معنی دار قطر لوله های منی ساز، ارتفاع اپی تلیوم زایگر، تعداد اسپرماتوسیت ها، تعداد سلول های لیدیگ و سرتولی و نیز شاخص جانسن نسبت به گروه کنترل گردید (05/0>p). تجویز ویتامین E موجب بهبود وضعیت هیستومورفولوژی، هیستوشیمیایی و افزایش معنی دار مقادیر پارامترهای هیستومورفومتری نسبت به گروه های دریافت کننده سرترالین در بافت بیضه گردید (05/0>p).
نتیجه گیریویتامین E می تواند اثرات منفی بر پارامترهای هیستومورفولوژی، هیستومورفومتری و هیستوشیمیایی در بافت بیضه موش های دریافت کننده سرترالین را بهبود بخشد.
کلید واژگان: سرترالین, ویتامین E, بافت بیضه, هیستومورفولوژی, هیستومورفومتری, هیستوشیمیBackgroundSertraline is one of the most widely used antidepressants in the world. The present study was performed to evaluate the protective effects of vitamin E against sertraline-induced damage on testicular tissue in adult NMRI mice.
Materials and MethodsIn this experimental study, 40 adult male NMRI mice were divided into eight groups of five. The first control group, received 0.3 ml of normal saline per day by gavage. The second, third and fourth groups received sertraline at 5, 10 and 20 mg/kg body weight per day by gavage,respectively. The fifth group received vitamin E at 100 international units per kg body weight per day by gavage. The sixth, seventh, and eighth groups received sertraline at 5, 10, and 20 mg/kg body weight, along with vitamin E at 100 international units per kg body weight per day by gavage, respectively. After 42 days of treatment, testicular specimens were collected and used for histomorphological, histomorphometrical and histochemical studies. The obtained data were analyzed in SPSS v. 19 using one-way Analysis of Variance (ANOVA) and Tukey’s test at the significance level of (p<0.05).
ResultsSertraline caused destructive histomorphological and histochemical changes in testicular tissue and also significantly decreased the diameter of the seminiferous tubules, the height of the germinal epithelium, the number of spermatocytes, the number of Leydig and Sertoli cells and the Johnsen’s score compared to the control group (p<0.05). Vitamin E administration improved the histomorphological, histochemical condition and significantly increased the histomorphometric parameters in testicular tissue (p<0.05).
ConclusionVitamin E can improve the adverse effects on histomorphological, histomorphometrical and histochemical parameters in the testicular tissue of mice receiving sertraline.
Keywords: Sertraline, Vitamin E, Testicular tissue, Histomorphology, Histomorphometry, Histochemistry -
سابقه و هدف
سرترالین از جمله داروهای ضد افسردگی می باشد که گزارش های بحث برانگیزی در رابطه با عوارض این دارو بر روی دستگاه تولید مثل وجود دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی کارایی ویتامین E در برابر آسیب های ناشی از سرترالین بر پارامترهای اسپرمی و سرمی انجام شد.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش نر بالغ به 8 گروه 5 تایی تقسیم شدند. چهار گروه از موش ها ویتامینE را به میزان 100 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ به مدت 42 روز دریافت نمودند. به سه گروه از گروه های فوق چهار ساعت بعد از دریافت ویتامینE ، سرترالین به میزان 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی تجویز گردید. یک گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین تیمار، نمونه های خونی از طریق قلب جمع آوری و پارامترهای کیفیت اسپرم شامل شمارش، تحرک، قابلیت زنده مانی، تراکم کروماتین، اشکال غیرطبیعی و آسیب DNA اسپرم مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته هاسرترالین موجب افزایش معنی دار اسپرم های غیرطبیعی (2/04±25/8) و کاهش معنی دار تعداد (2/77±30/2)، تحرک (2/94±68/30)، زنده مانی (3/20±75/4) و بلوغ اسپرم (1/58±84) نسبت به گروه کنترل (به ترتیب 1/14±10/4، 2/07±39/6، 1/87±89/37، 3/71±92/6، 1/14±97/4) گردید (0/05>P). تجویز ویتامین E به طور قابل ملاحظه ای میزان اسپرم های غیر طبیعی (2/28±17/8)، تعداد (1/92±37/2)، تحرک (2/10±78/27)، زنده مانی (2/38±83/2) و بلوغ اسپرم (1/81±83/4) را بهبود بخشید (0/05>p).
نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که ویتامینE با بهبودپارامترهای اسپرمی و سرمی موجب کاهش سمیت های تولید مثلی سرترالین در موش می گردد.
کلید واژگان: ویتامین E, سرترالین, اسپرم, تستوسترون, موشBACKGROUND AND OBJECTIVESertraline is one of the antidepressants whose effects on the reproductive system has faced controversial reports. This study was performed to evaluate the efficacy of vitamin E against sertraline-induced injuries on serum and sperm parameters.
METHODSIn this experimental study, 40 adult male mice were divided into eight groups of 5. Four groups of mice received vitamin E at 100 international units per kg body weight via gavage for 42 days. In three of the above groups, sertraline was administered orally at 5, 10 and 20 mg/kg body weight four hours after receiving vitamin E. One group was considered as the control group. Twenty-four hours after the final treatment, blood samples were collected from the heart and sperm quality parameters including count, motility, viability, chromatin density, abnormal forms, and sperm DNA damage were measured.
FINDINGSSertraline significantly increased abnormal sperm (25.8±2.04) and significantly decreased the count (30.2±2.77), motility (68.30±2.94), viability (75.4±3.20) and maturation (84.0±1.58) of sperm compared to control group (10.4±1.14, 39.6±2.07, 89.37±1.87, 92.6±3.71, and 97.4±1.14, respectively) (P<0.05). Vitamin E administration significantly improved abnormal sperm (17.8±2.28), count (37.2±1.92), motility (78.27±2.10), viability (83.2±2.38) and maturation (83.4±1.81) of sperm (p<0.05).
CONCLUSIONThe results of this study showed that vitamin E decreases the reproductive toxicity of sertraline in mice by improving serum and sperm parameters.
Keywords: Vitamin E, Sertraline, Sperm, Testosterone, Mice -
زمینه
سرترالین در کنار اثرات سودمند ضدافسردگی ممکن است دارای اثرات جانبی سوء بر روی سیستم تناسلی و باروری باشد. در سال های اخیر، برخی عوارض جانبی سرترالین روی بافت های بدن تا حدودی نشان داده شده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر سرترالین در دوزهای مختلف بر ساختار هیستولوژی و هیستومتری لوب های شکمی و قدامی غده پروستات موش سوری بالغ انجام شد.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، 20 سر موش سوری نر بالغ در چهار گروه شامل: گروه کنترل (بدون درمان) و گروه های دریافت کننده سرترالین با دوزهای 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان به طور تصادفی و برابر تقسیم شدند. بعد از 42 روز، ابتدا موش ها آسان کشی شده، سپس نمونه های خون و بافت لوب های غده پروستات برای مطالعات هیستومورفومتری و هیستوشیمی جمع آوری شدند.
یافته هانتایج حاکی از کاهش معنی دار تعداد سلول های واحد های ترشحی لوب های شکمی و قدامی پروستات در گروه های سرترالین در مقایسه با گروه کنترل بود (05/0>p). ضخامت بافت پوششی واحد های ترشحی لوب های شکمی و قدامی پروستات در گروه سرترالین با دوز 20 میلی گرم برکیلوگرم در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی دار نشان داد (05/0>p). تستوسترون سرم در گروه های سرترالین وابسته به دوز در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی داری نشان داد (05/0>p).
نتیجه گیریسرترالین دارای تاثیر منفی بر روی ساختار هیستوپاتولوژی و هیستومتری لوب های غده پروستات (شکمی و قدامی) می باشد. با این حال، انجام مطالعات بالینی بیشتری برای ارزیابی اثرات منفی سرترالین بر روی سیستم تناسلی در انسان ضروری است.
کلید واژگان: سرترالین, پروستات, بافت شناسی, موشBackgroundSertraline, along with its beneficial antidepressant effects, may have adverse effects on the fertility and reproductive system. In recent years, the negative effects of sertraline on body tissues have been shown to some extent. This study aimed to investigate the effects of sertraline at different doses on the histological and histometrical structure of ventral and anterior lobes of prostate in adult mice.
Materials and MethodsIn this experimental study, twenty adult male mice were randomly divided into four groups: control (no treatment) and three groups receiving sertraline at doses of 5, 10 and 20 mg/kg by gavage for 42 days. First, the mice were sacrificed, then, blood samples and prostate lobes tissue were collected for histomorphological and histochemical studies.
ResultsResults showed a significant decrease in cell count of secretory units in ventral and anterior lobes in the sertraline groups, compared to that in control group (p<0.05). Epithelial thickness showed a significant decrease in ventral and anterior lobes of prostate following the administration of sertraline (20 mg/kg), compared to the control group (p<0.05). A significant dose-dependent decrease was seen in serum testosterone in sertraline groups, compared to the control group (p<0.05).
ConclusionSertraline has a negative effect on the histopathological and histometrical structure of prostate. However, further clinical studies are required to assess the negative effects of sertraline in human beings.
Keywords: Sertraline, Prostate, Histology, Mouse -
سابقه و هدفآلوئه ورا در طب سنتی به عنوان داروی ضد دیابت مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثرمحافظتی ژل آلوئه ورا بر بافت و عملکرد غده تیروئید در رت های دیابتی شده بوده است.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی از50 سر رت نر بالغ به وزن 200 تا 250 گرم در 5 گروه 10 تایی استفاده شد. گروه اول (کنترل) در شرایط طبیعی نگهداری شدند. گروه دوم (دیابتی) با تزریق استرپتوزوتوسین دیابتی شدند.گروه سوم، بعد از دیابتی شدن ژل آلوئه ورا با دوز mg/kg400 روزانه دریافت نمودند. گروه چهارم، بعد از دیابتی شدن انسولین را با دوز 10 تا 15 واحد دریافت نمودند. گروه پنجم، رت های سالم بودندکه mg 400 آلوئه ورا دریافت نمودند. در پایان دوره 15 و 30 روزه، از تمام گروه ها نمونه خون گرفته شد و با اتر آسان کشی شده و بافت تیروئید پس ازخارج شدن تثبیت گردید. مقاطع بافتی تهیه شده پس از رنگ آمیزی با هماتوکسیلین و ائوزین با استفاده ازمیکروسکوپ نوری بررسی شدند.یافته هامیانگین تعداد و اندازه فولیکول ها در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت(05/0≥p). در برش های تیروئید گروه درمان شده با ژل آلوئه ورا، میانگین و اندازه فولیکول ها نسبت به گروه دیابتی افزایش معنی داری داشت(05/0≥p). غلظت هورمون های T3 و T4 در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت(05/0≥p). متعاقب دریافت ژل آلوئه ورا غلظت هورمون ها افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت(05/0≥p).
استنتاج: استفاده از ژل آلوئه ورا می تواند در بازسازی و ترمیم تیروئید آسیب دیده در رت های دیابتی شده موثر باشد.کلید واژگان: هیستومورفومتری, موش های صحرایی, غده تیروئید, آلوئه ورا, هورمون هایT3 و T4Background andPurposeAloe vera is an anti-diabetic herb in traditional medicine. In the present study, the protective effect of aloe vera gel was studied on function of thyroid gland in diabetic rats.Materials And MethodsFifty healthy male Wistar rats weighing 200-250g were randomized into 5 groups (n=10 per group). The animals in a control group were kept in normal conditions. In second group diabetes was induced by streptozotocin (STZ). In another group the streptozotocin induced diabetic rats received 400 mg/kg aloe vera gel once a day for 15 and 30 days. The next group included STZ-induced diabetic rats that received 10-15 units insulin once a day for 15 and 30 days. The Sham group included healthy normal rats that received 400 mg/kg aloe vera gel once a day for 15 and 30 days. By the end of days 15 and 30, the blood samples were taken. Then the animals were euthanized and the thyroid gland was removed and fixed in 10% buffered formalin. The semi-thin sections were prepared and stained using haematoxylin and eosin, and were observed under light microscope.ResultsMean number and size of follicles significantly decreased in diabetic group compared to the control group (PConclusionAloe vera gel could improve regeneration of damaged thyroid gland tissue in diabetic rats.Keywords: Histomorphometry, rats, thyroid gland, aloe vera, triiodothyronine, thyroxine
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.