به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

لیلا زمانی کوخالو

  • لیلا زمانی کوخالو*، مژگان سپاه منصور، خدیجه ابوالمعالی الحسینی
    این پژوهش با هدف، تعیین اثربخشی آموزش صلح، بر روابط بین فردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان، به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با در نظرگرفتن گروه کنترل وپیگیری یک ماهه انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش-آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 19، آموزش وپرورش شهرتهران ، درسال تحصیلی 99-98 ، به تعداد بالغ بر5901 نفر بود. حجم نمونه آماری پژوهش،40 نفر دانش آموز دوره اول متوسطه بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، بخش ارزیابی روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی ازپرسشنامه شایستگی تحصیلی(ACES)، الیوت ودیپرنا (1999) بود. پس ازاجرای پیش آزمون، گروه آزمایش طی8 جلسه90 دقیقه ای به صورت پی درپی، براساس پروتکل آموزش صلح محقق ساخته، تحت آموزش صلح قرارگرفته وگروه کنترل، هیچ گونه آموزشی دراین زمینه دریافت نکردند. درانتها، هردوگروه درمعرض آزمون ارزیابی روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی قرارگرفتند(پس آزمون). پس از گذشت یک ماه مجددا هر دو گروه درمعرض همان آزمون قرارگرفتند(پیگیری). داده ها به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر وآزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. تحلیل واریانس نشان داد که آموزش صلح 57 درصد تغییرات واریانس نمرات مهارت های بین فردی و1/46 درصد تغییرات واریانس نمرات انگیزه تحصیلی را تبیین می کند؛ بنابراین می توان گفت آموزش صلح در افزایش مهارت های بین فردی و انگیزه-تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است. و این تاث یر پس از مرحله پیگیری پایدار مانده است(01/0 p<). نتایج این پژوهش حاکی ازضرورت یادگیری چگونه باهم زیستن است. آموزش صلح باتاثیرگذاری مثبت بر روابط بین فردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان، موجب بهبود روابط بین فردی دانش آموزان درمدرسه و افزایش انگیزه به تحصیل درآنان می گردد.
    کلید واژگان: آموزش صلح, روابط بین فردی, انگیزه تحصیلی
    Leila Zamani Kokhaloo *, Mojgan Sepah Mansour, Khadijeh Abolmaali Alhosseini
    Theaim of this study was to determine theeffectiveness of peace education on interpersonal relationships and students' academicmotivation in aquasi-experimental method with apre-test-post-test design, taking into account theone-month control and follow-up group. The statistical population of the study was all female students in thefirst year of high school in District 19, Education, Tehran, in the academic year of 1998-99, amounting to 5901 people. The statistical sample size of thestudy was 40 junior high school students who were selected by purposive sampling.Thedata collection tool was the section on interpersonal relationships and academic motivation from the Academic Competency Questionnaire (ACES), Elliott and Diperna(1999). After performing thepre-test, theexperimental group underwent peace training in 8 consecutive 90-minute sessions according to thepeace education protocol, and thecontrol group did notreceive any training in thisarea. Finally, both groups were tested for interpersonal relationships and academic motivation (post-test). After one month, both groups were exposed to thesame test again (follow-up). Data were analyzed by repeated measures analysis of variance and Bonferroni post hoc test. Analysis of variance showed that peaceeducation explains 57% of variance changes in interpersonal skills scores and 46.1% variance variations in academic motivation scores; Therefore,it can be said that peace education has been effective in increasing interpersonal skills and academic motivation of students. And this effect remained stable after thefollow-up stage (p <0.01). Theresults of thisstudy indicate the need to learn how to live together. Peace education has a positive effect on interpersonal relationships and students 'academic motivation, improvesstudents' interpersonal relationships inschool and increases theirmotivation tostudy.
    Keywords: Peace Education, Interpersonal Relations, Academic Motivation
  • لیلا زمانی کوخالو*، مژگان سپاه منصور، خدیجه ابوالمعالی الحسینی

    این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه در شهر تهران صورت گرفته و روش پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و گواه، و پیگیری یک ماهه بوده است. جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه نوزده از شهر تهران در سال تحصیلی 1398-1399 را شامل می شود و برای تعیین نمونه، چهل دانش آموز به صورت تصادفی ساده در دو گروه بیست نفره قرار گرفته اند. ابزار پژوهش، «مقیاس ارزیابی جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه» در تحقیق احمدی و ابوالمعالی الحسینی (1396) بوده و برای گروه آزمایش، برنامه مداخله آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی، شامل هشت جلسه نوددقیقه ای طی هشت هفته مداوم اجرا شده است. در پایان از هردو گروه، پس آزمون و یک ماه بعد، آزمون مرحله پیگیری گرفته شد. داده های گردآوری شده به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شده اند و یافته ها نشان می دهند آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه در‏‏ دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه اثر مثبت داشته است (01/0>P). از آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی می توان به عنوان روشی کارآمد برای افزایش دادن جهت گیری مثبت دانش آموزان درخصوص مدرسه استفاده کرد.

    کلید واژگان: تلفیق آموزش, صلح, حسنگزینی, جهت گیری مثبت درخصوص مدرسه
    leila Zamani khokhalo *, Mojgan Sepah Mansour, Khadijeh Abolmaali Alhosseini

    This research was conducted with the aim of determining the effectiveness of integrated peace and good choice education on positive orientation towards school in female students of the first year of high school in the 19th district of Tehran, and the research method was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with an experimental and control group, and a one-month follow-up. The statistical population of the research includes female students of the first year of high school in Nineteen region of Tehran in the academic year 2018-2019, and to determine the sample, 40 students were randomly divided into two groups of 20 people. The research tool was the positive orientation evaluation scale regarding Ahmadi and Abul Maali al-Husseini school (2016) and for the experimental group, the integrated peace and good choice education intervention program was implemented, including eight ninety-minute sessions during eight continuous weeks. At the end, a post-test and a follow-up test were taken from both groups one month later. The collected data were analyzed using variance analysis with repeated measurements and Bonferroni post hoc test. The findings show that the combined education of peace and good choices had a positive effect on the positive orientation towards school in the female students of the first year of high school (P<0.01). The integrated education of peace and good choices can be used as an efficient method to increase the positive orientation of students about school.

    Keywords: integration of education, peace, good choice, positive orientation about school
  • لیلا زمانی کوخالو، مریم زمانی کوخالو*
    مقدمه

    سرمایه اجتماعی به عنوان پدیده مدیریتی جدید می تواند از طریق تسهیم دانش، تسهیل در دسترسی به اطلاعات و منابع حیاتی به منظور ارتقاء عملکرد، یادگیری سازمانی و استفاده مناسب از فرصت های محیطی اجرا شد.

    روش پژوهش: 

    روش پژوهش حاضر همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی مدیران مراکز پیش دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی 96-1395 بود. به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول پیشنهادی تاباچینیک و فیدل به تعداد 104 نفر برآورد و با روش نمونه گیری تصادفی استفاده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه اجتماعی اونیکس و بولن (2000) و پرسشنامه بالندگی سازمانی اسپایدرز (2007) بودند که روایی و پایی آن تایید شد. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد.

    یافته ها:

     نتایج تحلیل داده های پژوهش حاضر نشان می دهد که مقدار همبستگی بین دو متغیر سرمایه اجتماعی و بالندگی سازمانی، برابر 778/0 است. و نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که  بالندگی سازمانی بر اساس سرمایه اجتماعی مدیران مراکز پیش دبستانی، قابل پیش بینی است. و نتایج فرضیه دوم نشان داد که بالندگی سازمانی، بر اساس مولفه های سرمایه اجتماعی (مشارکت در جامعه محلی، عاملیت اجتماعی، احساس امنیت و اعتماد، تعامل با همسایگان، تعاملات با خانواده و دوستان، تحمل تنوع، ارزش زندگی و تعاملات شغلی) دارای توان پیش بینی کننده است.

    بحث و نتیجه گیری:

     نتایج این پژوهش نشان می دهد، مولفه های سرمایه اجتماعی عاملی تقویت کننده برای بالندگی سازمانی است.بنابراین مدیران و سرپرستان و نیزکارکنان سازمان ها به ویژه سازمان های آموزشی که مولفه های رشد، توسعه و بالندگی آنها برای حیات و بقای سازمان ضروری است، پیشنهاد می شود با تامین مولفه های سرمایه اجتماعی، شرایط و زمینه های رشد و توسعه  سازمان خود را ایجاد کنند.

    Introduction

    Social capital as a new management phenomenon can be implemented through knowledge sharing, facilitating access to information and vital resources in order to improve performance, organizational learning and appropriate use of environmental opportunities.

    Research Method

    The method of the present study was correlation and the statistical population of this study included all managers of preschool centers in Tehran in the 2016-2017 academic year. In order to estimate the sample size, the proposed formula of Tabachinik and Fidel was estimated to be 104 people and random sampling method was used. Research instruments included Onyx and Bolen (2000) Social Capital Questionnaire and Spiders's Organizational Maturity Questionnaire (2007), the validity and validity of which were confirmed. Correlation test and multiple regression were used to analyze the data.

    Results

    The results of data analysis of the present study show that the value of the correlation between the two variables of social capital and organizational maturity is equal to 0.778. And the results of multiple regression analysis showed that the prediction of organizational growth based on the social capital of managers in preschool centers is predictable . And the results of the second hypothesis show that organizational growth, based on the components of social capital . (Participation in the local community, social agency, sense of security and trust, interaction with neighbors, interactions with family and friends, tolerance of diversity, value of life and job interactions) has a predictive power .

    Discussion :

    The results of this study show that the components of social capital are a reinforcing factor for organizational growth. Therefore, managers and supervisors as well as employees of organizations, especially educational organizations, whose components of growth, development and maturity are essential for the life and survival of the organization, It is suggested that by providing the components of social capital, they create the conditions and grounds for the growth and development of their organization.

  • لیلا زمانی کوخالو*، مژگان سپاه منصور، خدیجه ابوالمعالی
    زمینه

    یادگیری برای باهم زیستن همراه با ارزش های اخلاقی، از موضوعات عمده در تعلیم وتربیت امروزه است. پژوهش های بسیاری پیرامون آموزش صلح انجام گرفته ولی آموزش تلفیقی صلح وحسن گزینی برتوانمندسازهای تحصیلی ازجمله روابط بین فردی وانگیزه تحصیلی دانش آموزان مغفول مانده است.

    هدف

    هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر بهبود روابط بین فردی وانگیزه تحصیلی‏‏ دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تهران بود.

    روش

    پژوهش، به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش وگواه و پیگیری یک ماهه انجام شده است. جامعه آماری آن، دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 19، شهرتهران (5901 نفر) در سال تحصیلی 99-98 بود. نمونه،40 دانش آموز به صورت هدفمند انتخاب شده، و به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه 20 نفره قرارگرفته اند. ابزار پژوهش مقیاس ارزیابی شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999) بود. برای گروه آزمایش، برنامه مداخله آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی، شامل 8 جلسه 90 دقیقه ای طی 8 هفته مداوم، اجرا شد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون و یک ماه بعد، آزمون مرحله پیگیری گرفته شد. داده های گردآوری شده به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر وآزمون تعقیبی بونفرونی با نرم افزار Spss-22 تحلیل استنباطی شد.

    یافته ها

    آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی بر روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی‏‏ دانش آموزان تاثیر مثبت داشت (0/01>P). این تاثیر در مرحله پیگیری هم معنی دار بود.

    نتیجه گیری

    آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی می تواند به عنوان روشی کارآمد جهت بهبود روابط بین فردی و انگیزه تحصیلی‏‏ دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: آموزش تلفیقی صلح و حسن گزینی, روابط بین فردی, انگیزه تحصیلی
    Leila Zamani Kokhalo*, Mojgan Sepah Mansour, Khadijeh Abolmaali
    Background

    Learning to live together with moral values is one of the major topics in education today. Much research has been done on peace education, but the combination of peace education and good education on academic empowerment, including interpersonal relationships and students' academic motivation, has been neglected.

    Aims

    The aim of this study was to investigate the effectiveness of peace and integration training on improving interpersonal relationships and academic motivation of female high school students in Tehran.

    Methods

    The research was conducted by quasi-experimental method with pre-test-post-test design with experimental and evidence group and one-month follow-up. Its statistical population was female high school students in District 19, Tehran (5901 people) in the academic year of 2019-2020. Sample: 40 students were purposefully selected, and randomly divided into 2 groups of 20 people. The research instrument was Diperna and Elliott (1999) Competency Assessment Scale. For the experimental group, an integrated training program for integrated peace and well-being training, including 8 90-minute sessions over 8 consecutive weeks, was implemented. Finally, both post-test and one month later, follow-up test was taken. The collected data were inferentially analyzed by repeated measures analysis of variance and Bonferroni post hoc test with Spss-22 software.

    Results

    The combined education of peace and good choice had a positive effect on interpersonal relationships and students' academic motivation (P <0.01). This effect was also significant in the follow-up phase.

    Conclusion

    Integrated peace and good education can be used as an effective way to improve interpersonal relationships and students' academic motivation.

    Keywords: Integrated peace, good education ‌ Choice, Interpersonal relationships, academic motivation
  • لیلا زمانی کوخالو، مژگان سپاه منصور*، خدیجه ابوالمعالی
    هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش موثر تربیت ارزش های اخلاقی بر تجلی کمالات شخصیت انسان از منظر آموزه های قرآنی است. یکی از مباحث مهم بر تجلی کمالات شخصیت انسان در نظام آموزشی کشور، نقش موثر تربیت شایستگی های اخلاقی است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کیفی است و با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی متغیرهای این پژوهش می پردازد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که کمالات شخصیتی از منظر آموزه های قرآنی محصور به کرامت ذاتی نمی شود و آدمی می تواند با تقرب به خدا و پرهیزکاری بر آن بیفزاید و ارزش متعالی تری کسب کند و این ارزش، ارزش اکتسابی است؛ اما بنا بر آیات و روایات، مبنای رفتار ما با دیگران حسن اخلاق و حفظ کرامت ذاتی آن هاست. پای بندی به مبانی تربیت ارزش های اخلاقی به معنی امکانات، ضرورت ها و موقعیت حیات انسانی در حوزه تربیت است و شیوه ها به معنای راهکارها و پیش فرض هایی است که با توجه به مبانی، برای رسیدن به اهداف عالی اتخاذ می نماییم.
    کلید واژگان: آموزش, حسن اخلاق, حفظ کرامت, تربیت
    Leila Zamani Kokhalo, Mojgan Sepah Mansour *, Khadije Abolmaali
    The purpose of this study is to investigate the effective role of educating moral values ​​on the manifestation of human personality perfection from the perspective of Quranic teachings. One of the important issues on the manifestation of human personality perfection in the country's educational system is the effective role of training moral competencies. The present study is a qualitative research and examines the variables of this research using a descriptive-analytical method. The results of the present study show that personality perfections from the perspective of Quranic teachings are not limited to inherent dignity and a person can increase it by approaching God and piety and acquire a higher value, and this value is an acquired value; But according to verses and hadiths, the basis of our treatment of others is good morals and preserving their inherent dignity. Adherence to the principles of education of moral values ​​means the possibilities, necessities and position of human life in the field of education, and methods mean the strategies and assumptions that we adopt according to the principles to achieve great goals.
    Keywords: education, good morals, dignity, Training
  • لیلا زمانی کوخالو*، مژگان سپاه منصور، خدیجه ابوالمعالی الحسینی
    این پژوهش با هدف، بررسی اثربخشی آموزش صلح، برشایستگی تحصیلی و جهت گیری مثبت دانش آموزان نسبت به مدرسه، به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با درنظر گرفتن گروه کنترل و پیگیری یک ماهه انجام شده است. جامعه آماری آن، دانش آموزان دختردوره اول متوسطه منطقه 19، آموزش و پرورش شهرتهران(5901 نفر) بوده که درسال تحصیلی1399-1398در مدارس این منطقه مشغول به تحصیل بوده اند. حجم نمونه،40 نفردانش آموز پایه های مختلف آموزشی دوره اول متوسطه، علاقه مند به همکاری درمطالعه بوده که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده-اند. ابزارهای گردآوری داده ها، پرسشنامه ارزشیابی شایستگی تحصیلی ACESدی پرناوالیوت(1999) وپرسشنامه سنجش جهت گیری مثبت نسبت به مدرسه، ابوالمعالی واحمدی (1396) بوده است. پس از اجرای پیش آزمون،گروه آزمایش طی8 جلسه 90 دقیقه ای در8 هفته مداوم، تحت آموزش صلح قرارگرفته و گروه کنترل، نیز هیچ گونه آموزشی دراین زمینه دریافت نکردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرراستفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش صلح دررشد شایستگی تحصیلی دانش آموزان در مولفه های(مهارت های تحصیلی-وتوانمندسازهای تحصیلی)وجهت گیری مثبت دانش آموزان درمولفه نگرش نسبت به همکلاسی ها، تاثیرمثبت داشته است و این تاثیر پس ازمرحله پیگیری پایدارمانده است (01/0 p<). نتایج این پژوهش حاکی ازضرورت یادگیری چگونه باهم زیستن است. آموزش صلح باتاثیرگذاری برمهارت-هاوتوانمندسازهای تحصیلی و همچنین ایجاد نگرش مثبت نسبت به همکلاسی ها، موجبات رشد شایستگی تحصیلی و بهبود روابط بین دانش آموزان درمدرسه را فراهم می آورد.
    کلید واژگان: آموزش صلح, شایستگی تحصیلی, جهت گیری مثبت
    Leila Zamani Kokhaloo *, Mojgan Sepah Mansor, Khadijeh Abolmaali Alhosseini
    The aim of this study was to investigate the effectiveness of peace education, academic competence and positive orientation of students towards school in a quasi-experimental method with a pretest-posttest design considering the control group and one-month followup. Its statistical population was female students of the first year of high school in the 19th district of Tehran (5901 people) who were studying in the schools of this region in the academic year 1399-1398.Sample size:40 students of different levels of education in the first year of high school are interested in cooperating in the study and have been selected by purposive sampling method. Data collection tools were ACES DePerna&Eliot (1999)Academic Competency Assessment Questionnaire Abolmaali&Aahmadi(2017)Positive Orientation Questionnaire.After performing the pre-test, the experimental group received peace training in 8 sessions of 90 minutes in 8 consecutive weeks and the control group did not receive any training in this field. For data analysis,the method of analysis of variance was measured.Repeatedly used.The results showed that peace education had a positive effect on the development of students 'academic competence in the components (academic skills and academic empowerment) and students' positive orientation in the component of attitudes toward classmates and this effect remained stable after the followup phase (P <0.01).The results of this study indicate the need to learn how to live together.Peace education, by influencing the skills of academic enablers as well as creating a positive attitude towards classmates,promotes academic competence and improves relationships between students in the school.
    Keywords: Peace Education, Academic Competence, Positive Orientation
  • لیلا زمانی کوخالو، داریوش نوروزی
    هدف اصلی این پژوهش حاضر، اولویت بندی نیازهای آموزشی شهروندان منطقه 19 تهران براساس «سرفصل موضوعات آموزشی معاونت حمل و نقل و ترافیک» است. به این منظور، 18نیاز آموزشی که در زیرمجموعه های «حوزه معاونت حمل و نقل و ترافیک» طبقه بندی و رتبه بندی شد. اولویت بندی نیازهای آموزشی شهروندان یکی از دغدغه های دست اندرکاران و مدیران اجرایی شهر تهران است.
    روش این پژوهش توصیفی- پیمایشی است. جامعه مورد بررسی، کلیه شهروندان ساکن در منطقه 19 تهران در نیمه اول سال 1387 بود که از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بود. پس براساس نتایج پژوهش نیازهای آموزشی شهروندان منطقه 19 تهران به گونه زیر اولویت بندی شد.
    اولویت اول: چگونگی استفاده از معابر شهری در کاهش ترافیک، استفاده از پارکینگ ها می باشد.
    اولویت دوم: ارتقای ایمنی در داخل خودرو مانند بستن کمربند ایمنی، روش های بهینه رانندگی و خطرسرعت.
    کلید واژگان: آموزش, نیازسنجی آموزشی, حمل و نقل, ترافیک, شهروند
    L. Zamani Kokhaloo, D. Norouzi
    The main purpose of the present research is the classification, specification and prioritization of educational requirements of citizens of Tehran, district 19 based on the municipality educational syllabus (Department of Transportation and Traffic). For this purpose, 18 educational issues in the domain of Transportation and Traffic Deputy were classified and prioritized. The statistical population of the study consists of all citizens of Tehran, district 19 (both male and female) in the first half of 2008. Of the total 64/285 families, 384 people were elected through the cluster-randomly sampling method based on the Morgan Table. The research method used was descriptive-measurement and the measurement tool was a researcher-made questionnaire including 18 cloze tests. After describing the collected data, the sample group and data were analyzed through Chi Square and Freidman Statistical Test. The results of the research indicate that the educational requirements of citizens of Tehran, district 19 could be organized and classified as follows:The first priority: Improving security in cars, such as fastening the seat belt, is developing methods of driving efficiently and giving drivers information about risks of speed. The second priority: Teaching drivers how to use pavements and parking lots to decrease traffic congestion.
  • لیلا زمانی کوخالو، داریوش نوروزی
    هدف از پژوهش حاضر، اولویت بندی نیازهای آموزشی شهروندان منطقه 19 تهران بر اساس «سر فصل های موضوعات آموزشی معاونت خدمات شهری» است. به این منظور، 29 موضوع آموزشی در زیر مجموعه های «حوزه معاونت خدمات شهری»، طبقه بندی و رتبه بندی شد. اولویت بندی نیازهای آموزشی شهروندان یکی از دغدغه های دست اندرکاران و مدیران اجرایی شهر تهران است. جامعه مورد بررسی کلیه شهروندان ساکن در منطقه 19 تهران (اعم از زن و مرد و خصوصا سرپرستان خانوارها) در نیمه اول سال 1387 بود که تعداد آن ها 315/248 نفر (64285 خانوار) بود و بر اساس «جدول مورگان»، 384 نفر از طریق «روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای» انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته حاوی 29 سؤال بسته پاسخ بود. پس از توصیف اطلاعات جمع آوری شده از گروه نمونه جهت تجزیه و تحلیل داده ها از «آزمون آماری مجذور کای» «آزمون فریدمن» استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش نیازهای آموزشی شهروندان منطقه 19 تهران به گونه زیر اولویت بندی شد. برای نمونه اولویت اول: نظافت عمومی شهر؛ اولویت دوم: روش های امداد و نجات فردی و خانوادگی؛ و غیره.
    کلید واژگان: اولویت بندی, نیاز های آموزشی, سرفصل آموزشی, موضوعات آموزشی معاونت خدمات شهری
    Leila Zamanikokhalo, Daryoush Norouzi
    The main purpose of the present research is the classification and Specification & the priority of educational requirements of citizens of Tehran District No. 19 according to the municipality educational syllabuses (Urban Civil Assistant Department). For this purpose, 29 educational subjects which are subset of urban mayor domain assistant have been classified and organized according to priority. Classification and making their priority of citizens’ educational requirements is one of the administrative directors’ distresses. Surveying society is all citizens of Tehran District No.19 (included as male and female specially, family supervisors) on the first half of 2008 that their numbers are 248/315 people (64285 family). 384 people have been elected through cluster- randomly sampling method according to the Morgan Table. Research method is descriptive-measurement and measurement tool was the researcher questioners which have 29 closed questions. After description of the collected data, the sample group and data have been analyzed through Chi Square and Freidman Statistical Test. According to the results of the research, educational requirements of citizens of Tehran-District No. 19 has been organized and classified. For sampling, the 1st priority is urban public hygiene and the 2th, priority is individual and family methods and ways of help and rescue and the likes.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال