مجید پورشیخیان
-
زمینه
کارکنان خدمات فوریت های پزشکی اغلب خط اول مراقبت های بهداشتی هستند که در موقعیت های مختلف در خارج از بیمارستان از بیمار مراقبت می کنند. با توجه به حساسیت کار کارکنان اورژانس، آگاهی آنان درباره تجهیزات آمبولانس، تاثیر زیادی بر عملکرد دارد.
هدفاین مطالعه با هدف ارزیابی دانش پرسنل خدمات فوریت های پزشکی پیش بیمارستانی شهر رشت در مورد تجهیزات آمبولانس انجام شد..
روش هااین مطالعه مقطعی تحلیلی، روی 84 نفر از کارکنان عملیاتی هفده پایگاه اورژانس پیش بیمارستانی رشت انجام شد. نمونه گیری به روش دردسترس انجام شد و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش نامه دوبخشی جمع آوری شد. بخش اول درباره مشخصات جمعیت شناختی (سن، جنس، سابقه، نوع استخدام، رشته و میزان تحصیلات، دوره بازآموزی) و بخش دوم، درباره سطح آگاهی از تجهیزات پزشکی آمبولانس بر اساس دستورالعمل دارو/تجهیزات اورژانس پیش بیمارستانی وزارت بهداشت بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته هااکثر افراد دارای مدرک تحصیلی کارشناسی، استخدام رسمی و دانش آموخته رشته پرستاری و فوریت پزشکی بودند. میانگین سابقه کاری6/41 ± 9/84سال و اکثر نمونه ها، سابقه شرکت در دوره بازآموزی را داشتند. یافته ها نشان داد سطح آگاهی کارکنان اورژانس از تجهیزات آمبولانس خوب بود. آزمون کروسکال والیس نشان داد که سطح آگاهی آنان، با وضعیت استخدام رابطه معنی داری داشت (0/001>P)
نتیجه گیریبه نظر می رسد لازم است با برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت و استفاده از روش های شبیه سازی، سطح آگاهی کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی از تجهیزات پزشکی آمبولانس افزایش داده شود.
کلید واژگان: آگاهی, خدمات اورژانس پزشکی, آمبولانس, تجهیزات و وسایلBackgroundEmergency Medical Services (EMS) personnel are often the first to provide healthcare services to the patient in different situations outside the hospital. Due to the sensitivity of this work, knowledge of ambulance equipment can affect the performance of Emergency Medical Services personnel.
Objective This study aims to assess the knowledge of pre-hospital EMS personnel in Rasht, Iran about ambulance equipment.MethodsThis cross-sectional analytical study was conducted on 84 EMS personnel who were selected from 17 medical centers in Rasht, Iran using a convenience sampling method. The data collection tool was a two-part questionnaire. The first part surveys demographic characteristics (age, gender, work experience, type of employment, education, field of study, history of retraining courses) and the second part assesses the knowledge of ambulance equipment according to the Pre-hospital Emergency Medicine/Equipment User Manual of Iranian Ministry of Health and Medical Education (fourth edition). The data were analyzed in SPSS v. 22 software and the significance level was set at 0.05.
ResultsMost of participants had a bachelor’s degree, were under permanent employment, and had a degree in nursing and emergency medicine. Their mean work experience was 9.84±6.41 years, and most of them had a history of participating in retraining courses. Their knowledge of ambulance equipment was at a good level. Kruskal-Wallis test showed that their knowledge level had a significant relationship with their type of employment (P<0.001).
ConclusionIt is necessary to increase the knowledge level of pre-hospital EMS personnel about ambulance equipment by holding short-term training courses and using simulation methods.
Keywords: Knowledge, Emergency Medical Services, Ambulance, Equipment -
مقدمه
هوش معنوی باعث تفاهم بین افراد، ایجاد آرامش و مدیریت تغییرات می شود. هوش معنوی کارکنان اورژانس نسبت به انجام درست اقدامات اورژانسی، تاثیرگذار است. این نوع از هوش در تمام افراد وجود دارد ولی به علت حساسیت شغلی کارکنان اورژانس و ضرورت انجام بهترین کار در بهترین زمان دارای اهمیت بیشتری است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر هوش معنوی بر کارآیی کارکنان سلامت بخش اورژانس بود.
روش مطالعهمطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود که روی 83 نفر از کارکنان سلامت بخش اورژانس مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی پورسینای رشت در سال 1400 انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه شامل، مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کینگ (King) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 و روش های آماری توصیفی (فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار) و آزمون کلموگروف اسمیرنوف، T مستقل، پیرسون و آنالیز واریانس تحلیل شد و سطح معنی داری 05/0>P تلقی شد.
یافته هامیانگین سنی افراد مورد بررسی 39/7±15/29 سال و 47 نفر (6/56%) زن بود. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که افرادی که از هوش معنوی بالاتری برخوردار هستند، کارایی بهتری نسبت به دیگر افراد دارند (001/0>P). اما هوش معنوی با سن، جنس، تاهل و سطح تحصیلات ارتباط معنی دار آماری نداشت.
نتیجه گیریکارکنان درمانی که از هوش معنوی بالاتری برخوردارند، کارایی بهتری نسبت به دیگران دارند. جدای از تاثیر هوش معنوی بر کاهش استرس، ارتقای هوش معنوی کارکنان بخش های حیاتی بیمارستان مانند اورژانس، می تواند باعث افزایش کارایی آنان به خصوص در شرایط سخت و نیازمند مدیریت شود.
کلید واژگان: هوش معنوی, کارکنان سلامت, بخش اورژانس بیمارستانیIntroductionSpiritual intelligence leads to understanding between people, calmness, and management of changes. The spiritual intelligence of emergency personnel May affects the correct performance of emergency procedures. This type of intelligence exists in all people, but due to the challenging working conditions of medical staff in the emergency department and the need to do the best work at the best time, it Can be more important. The objective of this study was to evaluate the effect of spiritual intelligence on efficacy of health personnel in the emergency department.
MethodsThis study was a descriptive cross-sectional study that was performed on 83 medical personnel working in the emergency department of Poursina educational, research and therapeutic center, in Rasht, Iran, in 2021. The sampling method was census. The data were collected using a tool that consisted of demographic characteristics and King's questionnaire. Data were analyzed using SPSS24 software and descriptive statistical methods (frequency, percentage, mean and standard deviation) and Kolmogorov-Smirnov, independent T-test, Pearson test and analysis of variance. The significance level was considered P <0.05.
ResultsThe mean age of the research participants was 29.15±7.39 years and 47 (56.6%) of participants were female. The findings of the present study showed that people with higher spiritual intelligence had better occupational efficiency than others (P<0.001), but there was no statistically significant relationship between spiritual intelligence with age, sex, marital status, and education.
ConclusionMedical personnel who had higher spiritual intelligence were more efficient than others. Apart from the effect of spiritual intelligence on reducing people's stress, improving the spiritual intelligence of personnel in critical departments such as emergency can increase their efficiency, especially in difficult situations that require management.
Keywords: Spirituality, Intelligence, Health Personnel, Emergency Service, Hospital -
سابقه و هدف
افت فشارخون و تغییر در علایم حیاتی از شایع ترین عوارض جدی حین همودیالیز می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از محلول دیالیز سرد بر وضعیت همودینامیک بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش ها:
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد است که بر روی 99 بیمار دیالیزی در بیمارستان رازی رشت در سال 1398 انجام شد. آزمودنی ها ابتدا طی سه جلسه دیالیز، با محلول دیالیز با دمای 37 درجه سانتی گراد و سه جلسه بعدی با محلول دیالیز سرد با دمای 5/35 درجه سانتی گراد تحت همودیالیز قرار گرفته و فشارخون و نبض آن ها ثبت شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و از آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل استفاده شد.
یافته ها:
براساس یافته های مطالعه، تغییرات فشارخون سیستولیک و دیاستولیک بین دو دمای 5/35 و 37 درجه سانتی گراد از لحاظ آماری اختلاف معنی داری داشت(001/0>P). همچنین در دمای 5/35 درجه سانتی گراد میانگین و انحراف معیار تغییرات فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، از قبل به بعد از دیالیز نسبت به دمای 37 درجه سانتی گراد، بیش تر بود. همچنین تغییرات نبض از قبل به بعد از دیالیز بین دو دمای 5/35 و 37 درجه سانتی گراد معنی دار بود (001/0>P).
استنتاجبراساس یافته های مطالعه حاضر، استفاده از محلول دیالیز سرد می تواند موجب ثبات وضعیت همودینامیک بیماران حین دیالیز می شود و استفاده از آن توصیه می شود.
کلید واژگان: همودیالیز, محلول سرد دیالیز, وضعیت همودینامیکBackground and purposeHypotension is the most common serious complication during hemodialysis. The aim of this study was to evaluate the effect of cold dialysate on hemodynamic status of patients undergoing hemodialysis.
Materials and methodsA before/after study using a quasi-experimental design was carried out in 99 patients undergoing hemodialysis attending Rasht Razi Hospital, 2019. All patients received hemodialysis using a dialysate at 37°C for three consecutive sessions and the next three sessions were performed using a cool temperature dialysate (35.5°C). Blood pressure and pulse rate were monitored in all sessions. Data were analyzed in SPSS V16 using independent t-test and paired t-test.
ResultsSystolic and diastolic blood pressure changes were significantly different between the two dialysate temperatures (P<0.001). At 35.5°C, the mean systolic/diastolic blood pressure changes were higher than at 37°C from pre-dialysis to post-dialysis. Also, pre-dialysis and post-dialysis pulse changes were significantly different between the two temperatures (P<0.001).
ConclusionAccording to this study, cold dialysis solution can stabilize the hemodynamic status of patients during dialysis.
Keywords: hemodialysis, cold dialysate, hemodynamic condition -
سابقه و هدف
مدیریت راه هوایی، اصل اساسی در درمان بیماران اورژانسی و کاهش مرگ و میر است. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی (EMS) در مورد نحوه گذاشتن لوله تراشه و عوامل مرتبط با آن، بر روی مانکن انجام پذیرفت.
مواد و روش ها:
این مطالعه تحلیلی مقطعی، بر روی 70 نفر از کارکنان عملیاتی EMS شهرستان رشت در سال 1398، از طریق سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه مشخصات فردی و شغلی و چک لیست عملکرد لوله گذاری تراشه بود و داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های من ویتنی، کروسکال والیس و رگرسیون لجستیک رتبه ای، تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها:
عملکرد کارکنان EMS در لوله گذاری تراشه متوسط بود که با سابقه کار در سیستم بهداشت و درمان، سابقه لوله گذاری روی انسان و دفعات لوله گذاری (به ترتیب با 051/0 = P، 022/0 = P و 021/0 = P) ارتباط معنی دار داشت.
استنتاجبا توجه به نتایج مطالعه، برای ارتقاء عملکرد کارکنان EMS برگزاری دوره های مکرر آموزش ضمن خدمت توصیه می شود.
کلید واژگان: عملکرد, لوله گذاری تراشه, اورژانس پیش بیمارستانیBackground and purposeAirway management is a fundamental principle in treatment of emergency patients and reduction of mortality. The purpose of this study was to determine the performance of prehospital emergency medicine servises (EMS) in endotracheal intubation and its related factors in mannequin.
Materials and methodsThis cross-sectional analytic study was performed in 70 EMS staff in Rasht, Iran 2019. The participants were selected through census sampling. Demographic and occupational characteristics questionnaire and a checklist for tracheal intubation performance were used. Data were analyzed in SPSS V21, using Mann-Whitney U Test, Kruskal–Wallis Test, and ordinal logistic regression.
ResultsThe overall performance of EMS staff in placing endotracheal tube was moderate. There were significant correlations between endotracheal intubation and work experience (P=0.051), and experience and numbers of tracheal intubation in human (P=0.051, P=0.022, and P=0.021, respectively).
ConclusionAccording to this study, frequent in-service training courses are needed to improve the performance of EMS staff.
Keywords: performance, endotracheal intubation, prehospital emergency -
مقدمهدر دهه ی گذشته فناوری به سرعت رشد کرده و استفاده از این فناوری ها با سرعت فزاینده ای وارد حیطه ی آموزش عالی شده است. در ایران در طی سال های اخیر مطالعات و تحقیقات گسترده ای در زمینه های مختلف آموزش الکترونیک انجام شده اما کم تر به موضوع ارزشیابی آموزش الکترونیکی و برنامه های آن توجه شده است. این مطالعه با هدف تعیین نظر دانشجویان درمورد استفاده از اصل اول آموزش در دو روش آموزش الکترونیک و سنتی انجام شد.روش هااین مطالعه به صورت یک مطالعه ی نیمه تجربی در سال 1395 انجام شد. جامعه مورد بررسی شامل کلیه دانشجویان کارشناسی پیوسته پرستاری ترم سوم دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بودند که واحد درسی پرستاری بزرگسالان را اخذ کرده بودند. روش نمونه گیری مطالعه سرشماری و تعداد نمونه ها 41 نفر بود. برای بررسی اصل اول آموزش (توصیف، کاربرد، وظایف، فعال سازی و یکپارچگی) ابزار بررسی کیفیت یادگیری و آموزش (Teaching & Learning Quality) مورد استفاده قرار گرفت. برای مقایسه ی اجزاء اصل اول آموزش از آزمون های t جفتی و ویلکاکسون استفاده شد. تجزیه تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری spss انجام شد.یافته هامیانگین و انحراف معیار نمره کل اصل اول آموزش در گروه آموزش سنتی 0/24±3/70 و در گروه آموزش الکترونیک 0/25±3/49 بود که از نظر آماری با استفاده از آزمون t جفتی، معنی دار بود (0/001=p). میانگین و انحراف معیار اصل توصیف در گروه آموزش الکترونیک 29/0± 49/3 و در گروه آموزش سنتی 0/40±3/69، اصل کاربرد در گروه آموزش الکترونیک 0/52±3/31 و در گروه آموزش سنتی 0/59±3/76 و اصل فعال سازی در گروه آموزش الکترونیک 0/36± 3/35 و در آموزش سنتی 0/34±3/70 بود که از نظر آماری با استفاده از آزمون ویلکاکسون، معنی دار بود (0/05>p).نتیجه گیریروش آموزش سنتی نسبت به روش آموزش الکترونیک از نظر اجرای اصول اول آموزش روش مطلوب تری است.کلید واژگان: آموزش از راه دور, دانشجویان پرستاری, یادگیری, آموزش پرستاریIntroductiontechnology developed rapidly during the past decade and using these technologies increased in higher education more than before. Many studies in the field of electronic education has been done in recent years in Iran but e- learning assessment and its programs was neglected. This study was done with the aim of determining students views about using first principles of instruction in two electronic and traditional education methods.MethodsThis is a quasi- experimental study which was done in 2016. Statistical population was all nusrsing students at Shahid Beheshti nursing and midwifery school in Guilan University of Medical Sciences during their 3rd semester of bachelor degree which studying adult nursing in 2015- 2016. Among them 41 students were selected through censes Sampling method. Teaching and learning quality assessment tool was used For exploration of first principle of instruction(demonstration,application,duties,activation,unity). For comparison of first principles of instruction, paired T test and Wilcoxon test were used and data were anlayzed using SPSS.ResultsMean and standard deviation of The first principal of instruction in traditional education group was 3.70±0.24 and in electronic education group was 3.49±0.25 which was statistically ignificant difference based on paired T test analysis (p=0.001). Mean and standard deviation of The demonstration principal in electronic education group was 3.49±0.29 and in traditional education group was 3.69±0.40,The application principal in electronic education group was 3.31±0.52 and in traditional education group was 3.76±0.59, activation principal in electronic education group was 3.35±0.36 and in traditional education group was 3.70±0.34 which was statisticaly significant difference between 2 groups based on wilcoxon analysis (pConclusionit seems that traditional education method is superior to electronic education method in terms of first principles of instruction implementation.Keywords: education distance, students, nursing, learning
-
مقدمهوقوع زمین لرزه ها در ایران، از شروع قرن بیستم باعث مرگ 126000 نفر شد. ایران دارای گسل های لرزه ای است که احتمال ایجاد زلزله های مخرب در سال های آینده وجود دارد. با این حال علی رغم اهمیت موضوع، تاکنون مطالعه ای برای مرور متون زلزله های گذشته در ایران انجام نشده است. لذا باید گفت که استفاده از تجارب قبل تاثیرات مثبتی در پاسخ مناسب به حوادث بعدی دارد. هدف انجام این مطالعه مروری، استخراج درس های آموخته در حیطه سلامت از زمین لرزه های 25 سال اخیر ایران است.روشبرای انجام این مطالعه مروری، با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Google Scholar، Scopus، SID، Magiran، مقالات کنفرانس ها، گزارشات WHO و مقالات منتشر شده 25 سال اخیر، اطلاعات موجود و مرتبط با حیطه سلامت با کلید واژه های «زمین لرزه، درس های آموخته و ایران» استخراج شد.یافته هابرای رسیدن به هدف، در مجموع 50 مقاله بررسی شد که از این تعداد، 36 مورد دارای شرایط ورود به مطالعه بودند. پس از بررسی مقالات منتخب، نتایج مقالات فوق کدگذاری و به صورت موضوعی در 10 گروه شامل مقاوم سازی سازه ای (4 مقاله)، امداد، نجات، اسکان (6 مقاله)، هماهنگی در پاسخ (3 مقاله)، سیستم کارآمد ارتباطات (2 مقاله)، آسیب های مهم جسمی (4 مقاله)، آمادگی بخش بهداشت و درمان (3 مقاله)، گروه های آسیب پذیر (4 مقاله)، بیماری های عفونی (3 مقاله)، حمایت روانی (2 مقاله) و تغییرات اجتماعی و اقتصادی پس از زلزله (2 مقاله) ارائه شد.نتیجه گیریمرور علمی مقالات منتشر شده در زمینه زمین لرزه های مهم 25 سال اخیر در کشور ایران نشان داد که بررسی نتایج مطالعه آنها می تواند برای آمادگی بیشتر و مقابله موثرتر با زلزله های احتمالی آینده راهگشا باشد.
کلید واژگان: مرور متون, زمین لرزه, درس آموخته, ایرانBackgroundThe earthquakes have caused about 126,000 of deaths in the 20th century in Iran. Iran has long been known as one of the most seismically active areas of the world that there is the possibility of destructive earthquake in near future. Despite the importance of this issue, there has been no a comprehensive study to examine past earthquakes experiences.The use of past experiences in major incidents has a positive effect on the public awareness to respond disasters appropriately.This study aims to review lessons learned in health of the last 25 years of earthquakes in Iran.MethodIn this literature review, the information in the field of health searched and extracted from the related databases including Pub Med, Scopus, Google Scholar, Magiran and SID, conference papers, WHO reports and published papers in the last 25 years about earthquakes by keywords of Iran, earthquake and lesson learned.ResultsA total of 50 articles were reviewed; of these, 36 ones met the inclusion criteria. After studying the selected papers, the results were coded and presented in 10 groups thematically such as structural strengthening (4 articles), relief/ rescue/ housing (6 articles), response coordination (3 articles), efficient communication system (2 articles), sever physical damage (4 articles), preparation of healthcare unit (3 articles), vulnerable groups (4 articles), infectious diseases (3 articles), psychological support (2 articles), and socioeconomic changes (2 articles).ConclusionThe literature review of articles published in the last 25 years about major earthquakes in Iran showed that the evaluation results of the studies can be beneficial in order to prepare and deal more effectively with future earthquakes.Keywords: review, Earthquake, lessons learned, Iran -
مقدمه
بستری شدن در بخش های مراقبت ویژه به عنوان یک بحران برای بیمار و خانواده بوده و موضوع ملاقات در این بخش ها از اساسی ترین مفاهیم در پیشبرد مراقبت همه جانبه و یکی از نیازهای اساسی آنها می باشد. علیرغم وجود مدارک مبتنی بر شواهد مبنی بر فوائد ملاقات، همچنان ممنوعیت ملاقات در بخشهای مراقبت ویژه ایران اعمال می شود و این موضوع همواره به عنوان موضوعی چالش بر انگیز بین پرستاران می باشد که در برخورد با پدیده ملاقات رفتارهای مختلفی از خود نشان می دهند. جهت ایجاد تغییر در سیاست ملاقات در بخش های مراقبت ویژه آگاهی از باور پرستاران حائز اهمیت است. هدف مطالعه حاضر، بررسی باور پرستاران درباره ملاقات آزاد در بخش های مراقبت ویژه بود.
روشاین مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بر روی 127 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در شهر رشت در سال1393 انجام شد. ابزار بررسی شامل فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک جهت دستیابی به اطلاعات فردی اجتماعی پرستاران و پرسشنامه BAVIQ جهت بررسی باور پرستاران می باشد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 و به کمک آزمون تی تک نمونه ای و آزمون دو جمله ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و (p<0/05) از نظر آماری، معنی دار تلقی شد.
یافته هایافته ها نشان داد که به ترتیب 30/80 و70/78% پرستاران به دلیل اختلال در برنامه ریزی و انجام مراقبتهای مستقیم پرستاری باور منفی تری نسبت به ملاقات آزاد دارند. اما 80/59% آنها معتقدند که ملاقات آزاد باعث کاهش اضطراب خانواده می شود (p<0/05).
نتیجه گیریاغلب پرستاران معتقدند که ملاقات آزاد به دلیل تاثیرات سوء روی بیمار و افزایش بار کاری خودشان، مفید نمی باشد و بنابراین، باور منفی نسبت به آن دارند.
کلید واژگان: باور پرستار, بخش مراقبت ویژه, ملاقات آزاد, ملاقات در آی سی یو, BAVIQIntroductionHospitalization in intensive care units is regarded as a critical problem for patients and their family. The issue of visiting in these units is one of the most basic issues in promoting holistic care to patients. Although evidences show the benefits of visiting، it is forbidden in intensive care units of Iran. Visiting is always a challenging matter for nurses; consequently، they show different reaction to it. For changing the policy of visiting in intensive care units، it is important to pay attention to nurses’ beliefs. The aim of the present study was to investigate the nurses’ beliefs toward the open visiting in intensive care units.
MethodThis descriptive cross-sectional study was conducted on 127 nurses working in intensive care units of educational hospitals affiliated to Guilan University of Medical Sciences in Rasht in 2014. Data collection instrument form to access nurses’ socio-demographic information and BAVIQ questionnaire to assess nurses’ beliefs. Data collected was analyzed using SPSS ver. 21 by t test and binomial test and (P<0. 05) was considered as significant.
ResultsResults indicated that 80. 3 and 78. 7 percent of nurses have more negative beliefs to open visiting due to hampering adequate planning interfering with direct nursing care. But 59. 80 percent of nurses believe that open visiting policy decreases family’s anxiety (p<0. 05).
ConclusionMost nurses believe that open visiting due to bad effects on patient and increasing their work load، is not useful and therefore insist on its prohibition.
Keywords: BAVIQ, Intensive care unit, nurse's belief, open visiting, ICU visiting -
مقدمهاورژانس پیش بیمارستانی بخش مهمی از نظام ارائه خدمات بهداشتی درمانی را تشکیل می دهد. لازمه ارائه خدمات مناسب، وجود آمبولانس های مجهزی است که نقش مهمی در حفظ جان بیمارانی که نیاز به اقدامات فوری دارند، ایفا کند. با توجه به شیوع بالای حوادث رانندگی و سایر موارد اورژانس، مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود تجهیزات طبی آمبولانس های اورژانس پیش بیمارستانی رشت و مقایسه آن با استانداردهای کشوری انجام شد.روشپژوهش حاضر از انواع مطالعات کاربردی است که به صورت توصیفی تحلیلی انجام شده است. نمونه های پژوهش کلیه 13 آمبولانس فعال پایگاه های خدمات پزشکی اورژانس رشت و زمان مطالعه 4 ماهه نخست سال 1392 می باشد. ابزار جمع آوری داده ها شامل چک لیست کارت معاینه طبی استاندارد آمبولانس تیپ B وزارت بهداشت و چک لیست 4374 خودروهای امدادی و تجهیزات سازمان ملی استاندارد ایران بود. چک لیست ها توسط پژوهشگران و با مراجعه به پایگاه های خدمات پزشکی اورژانس رشت و مشاهده وضعیت تجهیزات طبی آمبولانس ها تکمیل گردید. برای تحلیل داده ها از آماره های توصیفی و آزمون t-test استفاده شد و p<0.05 از نظر آماری معنی دار تلقی شد.یافته هابه طور کلی، متوسط تجهیزات خودروهای خدمات پزشکی اورژانس پیش بیمارستانی رشت نسبت به استاندارد های وزارت بهداشت و سازمان ملی استاندارد ایران، بترتیب 66.5 و 64.8 درصد بود که اختلاف معنی داری با استانداردهای مذکور نشان داد(p<0.05). همچنین متوسط تجهیزات موجود بر اساس استانداردهای مذکور و به تفکیک گروه های تجهیزات طبی، تجهیزات تشخیصی به ترتیب 80 و 82/4 درصد، تجهیزات اداره تهویه/ تنفس حدود 97 درصد، تجهیزات تزریق و داروها 73 و 4/58 درصد، تجهیزات مدیریت درمانی-حیاتی 65/3 و 55/7 درصد، مراقبت پرستاری و بانداژ 58/3 و 53/8درصد بود که در همه موارد با استاندارد تعریف شده ایران اختلاف معنی داری داشت (p<0.05). حدود 84 درصد آمبولانس ها همه تجهیزات اداره تهویه و تنفس را بر اساس استاندارد های دوگانه داشتند.نتیجه گیریبهترین وضعیت تجهیزات طبی آمبولانس های خدمات پزشکی اورژانس، مربوط به تجهیزات اداره راه هوایی/تهویه بود. در سایر گروه های تجهیزاتی، کمبود های قابل توجهی مشاهده شد. کمبود تجهیزات آمبولانس باعث کاهش کارایی خدمات پزشکی اورژانس پیش بیمارستانی خواهد شد، لذا رفع کمبودها و رسیدن به استاندارد کشوری بسیار ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: اورژانس پیش بیمارستانی, پایگاه خدمات پزشکی, تجهیزات طبی آمبولانسBackgroundPrehospital emergency is an important part of the health care system. The prerequisite for providing appropriate services in this sector is existence of the necessary equipment, particularly equipped ambulances that plays an important role in saving the patients’ life who need emergency measures. Given the high incidence of traffic accidents and other emergencies, this study was concluded to investigate current status of medical equipment of prehospital EMS ambulances in Rasht and compare with Iranian standards.MethodsIn this descriptive-analytical and functional study, 13 active ambulances of emergency medical services were studied in Rasht in 2013. Data were collected and studied due to the checklist of standard medical examination card of ambulances type B MOH (Ministry of Health) and the checklist of 4374 of relief vehicles and equipment of Iranian National Standards Organization. Researchers completed the checklists with reference to emergency medical centers in Rasht and observation of medical equipment and ambulances. Data were analyzed by using descriptive and inferential statistics appropriate.FindingsOverall, average medical equipment of EMS ambulances in Rasht was 66.5% and 64.8% respectively that had a significant difference with standards (p<0.05) according to standards of MOH & Iran Standard National organization. In addition, the average equipment regarding both standards was as follows: In the medical and diagnosis groups:80% and 82.4%; equipment of respiration/ventilation: 97%; injection/drugs: 73% and 58.4%; equipment of treatment-critical management: 65.3% and 55.7%; nursing care/ bandage 58.3% and 53.8% that have significant differences with Iran defined standards in all cases (p<0.05). According to the results and both standards, about 84% of ambulances had all equipment related to the airway/ventilation management.ConclusionAccording to the results, the best condition of medical equipment of EMS ambulances was related to equipment of airway/ventilation management. There was a significant deficiency in other equipment groups. The deficiencies of medical equipment of ambulances will reduce the efficiency of all the pre-hospital emergency medical services; therefore, it seems essential to reduce deficiencies and to achieve the national standards.Keywords: pre, hospital emergency, centers for medical services, ambulance medical equipment -
زمینه و هدفیادگیری و پیشرفت تحصیلی از جمله موضوعات مهم و مورد توجه در روانشناسی پرورشی و تعلیم وتربیت است که از عوامل مهم فردی و موقعیتی تاثیر می پذیرد، در ایران مطالعات بسیار اندکی در زمینه ی انگیزه دانشجویان پرستاری انجام شده است و آمار دقیقی از وضعیت انگیزه دانشجویان پرستاری و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی موجود نمی باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سطوح انگیزه دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان با پیشرفت تحصیلی صورت گرفته است.روش بررسیروش این پژوهش از نوع مقطعی- توصیفی تحلیلی است. ابزار مطالعه، پرسشنامه های تعیین انگیزه آکادمیک و محیط کار مبتنی بر تئوری خود تعیین کنندگی می باشد. 243 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان پرسشنامه را تکمیل نموده و اطلاعات جمع آوری شده در نرم افزار آماری SPSS-16 با استفاده از آزمون من ویتنی، اسپیرمن و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هااز میان 243 دانشجو، 126 نفر(9/51 درصد) زن، 117 نفر (1/48 درصد) مرد با میانگین سنی 21 سال بودند. میزان انگیزه و معدل دانشجویان خوب ارزیابی شد. بین انگیزه شناسایی شده(03/0P=) و به درون متمایل شده(01/0P=) با معدل، ارتباط معنی دارمثبت و بین فقدان انگیزه (1/0-r=، 02/0P=) با معدل، ارتباط معنی دار و معکوس دیده شد. بین انگیزه درونی و بیرونی با معدل ارتباط معنی داری دیده نشد.نتیجه گیریبا توجه به موارد بررسی شده میزان انگیزه دانشجویان پرستاری متوسط به بالا بود، اما انگیزه درونی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان تاثیری نداشته و مواردی چون انگیزه شناسایی شده و به درون متمایل شده که در رده های پایین تری نسبت به انگیزه درونی قرار داشتند، اثر گذاری بیشتری بود. از این رو لازم است که مدرسان تلاش بیشتری در جهت شناسایی عوامل اثر گذار بر روی انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشجویان ودرونی سازی انگیزه مرتبط با پیشرفت تحصیلی آن ها داشته باشند.
کلید واژگان: انگیزه, پیشرفت تحصیلی, تئوری خود تعیین کنندگیBackground And ObjectiveLearning and academic achievement are the most important subjects in educational psychology influenced by some individual and situational factors. Because of lack of studied research, there is not accurate statistic about nursing students’ motivation and its relation with academic achievement. Thus, we aimed to determine the relationship between nursing students’ motivation and academic achievement in Guilan University of medical sciences.Material And MethodsThis correlational study was conducted on 243 nursing students. Using Academic motivateion and work environment scales, data was collected and analyzed by SPSS.ResultsOut of 243 subjects, with the mean age of 21, 126 (51.9%) were female and 117 (48.1%) were male. student’s motivation level and their grad point average (GPA) was good. There was significant positive correlation between GPA and identified motivation (p=0.03), and introjected motivation (p= 0.00). While between GPA and demotivation, the correlation was significantly negative. Extrinsic and intrinsic motivation was not correlated significantly with GPA.ConclusionAccording to the study, motivation level of nursing students is high. Internal motivation is not correlated with academic achievement, but identified and introjected motivations that are in lover level in proportion to internal motivation are highly correlated. Thus, the lecturers may need to consider more attempts regarding to identifying the impressive factors affected on motivation and academic achievement, and improving intrinsic motivation.Keywords: Motivation, Academic Progression, Self Determination Theory -
مقدمهزخم فشاری، فرایندی دردناک و ناتوان کننده است که با عوارضی چون کاهش کیفیت زندگی و افزایش هزینه درمان همراه می باشد. لذا ارزیابی بیماران در معرض خطر با استفاده از یک معیار عینی معتبر جهت اعمال اقدامات پیشگیری حائز اهمیت است.هدفاین مطالعه با هدف تعیین پیش بینی کنندگی مقیاس برادن در بروز زخم فشاری بیماران بستری در مراکز آموزشی- درمانی شهر رشت انجام شده است.روش کاراین پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی است که نمونه های آن (350 بیمار) به روش تدریجی از میان بیماران بستری در بخش های ارتوپدی، آی سی یو و داخلی اعصاب مراکز آموزشی درمانی منتخب شهر رشت در سال 1390 انتخاب شدند. اطلاعات در این تحقیق با استفاده از ابزاری 3 بخشی شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، مقیاس خطر برادن و برگه ثبت بروز زخم فشاری بود. داده های پژوهش با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (کای دو، فیشر و رگرسیون لجستیک) تجزیه و تحلیل شدند.نتایجیافته های پژوهش نشان داد که اکثریت نمونه ها را مردان (1/63%) تشکیل می دهند. میانگین و انحراف معیار سن نمونه ها 54/20±77/49 سال بود. زخم فشاری در 6/22 درصد نمونه ها دیده شد که بیشترین درصد آن در بیماران بستری در بخش های آی سی یو بود. آنالیز رگرسیون لجستیک نشان داد درک «حسی کمی محدود» در برابر «عدم اختلال حسی» با)]20/8-57/1، (CI: 59/3 [OR=، «کاملا بی حرکت»در برابر «عدم محدودیت در تحرک» با)]81/219-81/1،(CI:97/19 [OR=و همچنین زیر مجموعه «مشکل در اصطکاک»در برابر «عدم مشکل در اصطکاک» با)]87/37-12/1، (CI: 51/6 [OR= در ابزار برادن بطور معنی داری پیشگویی کننده بروز زخم فشاری بودند.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که ابزار برادن ابزاری مناسب برای تعیین بیماران در معرض خطر زخم فشاری است. استفاده ازاین ابزار در ارزیابی بیمار و توجه به عوامل ایجاد زخم فشاری قبل از بستری می تواند در شناسایی بیماران در معرض خطر و کاهش بروز زخم فشاری تاثیر بسزایی داشته باشد.
کلید واژگان: زخم فشاری, عوامل خطر, بیماران بستریIntroductionPressure ulcer is a painful، disabling process which has side effects such as decreased quality of life and increased treatment cost in treatment process. Therefore it is important to assess at risk patients using a reliable objective criteria in order to take preventive measures.ObjectiveThe purpose of this study was to determine the predictive value of Braden scale in occurrence of pressure ulcer among hospitalized patients in educational and therapeutic centers of Rasht city، Iran.MethodsThis is a cross-sectional descriptive analytic study. Samples were chosen by consecutive method consisted of 350 hospitalized patients in orthopedic، ICUs، neuromedical wards in educational-therapeutic centers of Rasht city in 2011. The data collection tool was consisted of Braden scale. Data was analyzed using T test، Chi square، Fisher test and logistic regression.ResultsFrom 350 patients studied، 221 were male and 129 were female. The mean age was 49. 77±20. 54. Incidence of pressure ulcer in this study was 22. 6%. The most pressure ulcer cases were identified in ICUs patients. In logistic regression model، the chance of pressure ulcer formation in Braden scale in «limited sense of understanding” versus» lack of sense disorder«was significant [OR=3. 59، (CI: 1. 57-8. 20)]. The probability of pressure ulcer formation in completely motionless sub group versus lack of limitation in motility was significant [OR= 19. 97، (CI: 1. 81-219. 81)]. The probability of formation of pressure ulcer in problem sub group in friction versus lack of problem in friction was significant with [OR=6. 51، (CI: 1. 12-37. 87)].ConclusionThe findings of study showed that Braden''s instrument is proper and standard measurement in determining at risk patients for pressure ulcer. The use of this instrument for evaluating patients and attending effective factors of pressure ulcer development before hospitalization can identify patients at risk and decrease the incidence of pressure ulcer.Keywords: Pressure Ulcer, Risk Factors, Inpatients -
هدف.هدف این مطالعه، توصیف انواع روش های تریاژ اولیه رایج و مورد کاربرد در صحنه بلایا، جهت آشناسازی اعضای تیم درمانی با آن ها می باشد. زمینه. وقوع بلایا در دنیا در حال افزایش است. بررسی مصدومین، درمان و انتقال آنها به مراکز درمانی دور از محل وقوع بلا از نکات مهم مورد توجه تیم های واکنش دهنده اولیه در فاز پاسخ مدیریت بلایا می باشد. در این راستا، تریاژ، ابزاری کارآمد جهت مدیریت انبوه مصدومین است که در کشورهای مختلف، شیوه های متفاوتی برای آن تعریف شده است.
روش کار. در این مطالعه، مقالات منتشر شده از سال 1995 تا آگوست 2013 با استفاده از کلید واژه های Triage،On-scene و Disastersبا جستجو در بانک های اطلاعاتی Ovid، Science Direct، Google Scholar و Pub Med جستجو گردید.
یافته ها. بر اساس استراتژی جستجو، 50 مقاله زبان انگلیسی مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس آن ها، شش روش تریاژ رایج در بزرگسالان و دو روش تریاژ در کودکان معرفی می شوند.
نتیجه گیری. با توجه به ماهیت وقوع ناگهانی بلایا و ایجاد هرج و مرج به دنبال آنها، لازم است اعضای تیم درمانی با توجه به محدودیت منابع و تعداد زیاد قربانیان، از ابزارهای مناسب جهت مدیریت انبوه مصدومین استفاه کنند. جهت انجام تریاژ صحیح و کاهش میزان خطا در انجام آن، لازم است شیوه های صحیح تریاژ مورد کاربرد در بلایا به اعضای تیم درمانی شاغل در مراکز درمانی، امدادگران و افراد داوطلب هلال احمر آموزش داده شود.
کلید واژگان: تریاژ, در صحنه بلایا, بلایاAim. The purpose of this paper is to describe different types of primary triage methods that are common and applicable in disaster scene in order to familiarize medical team personnel with these methods.Background. Disaster occurrence is rising all over the world. Primary assessment, treatment and transfer of victims to the medical centers which are away from the disaster scene is important considerations for first responder teams in response phase of disaster management cycle. In this regard, triage is an efficient tool for mass casualty management for which different strategies have been recommended in various countries.Method. In this review, published articles from 1995 to August 2013 were searched in Ovid, Science Direct, Google Scholar and PubMed data bases by using the keywords Triage, On-scene and Disaster.Findings. Based on search strategy, 50 English articles were found. Finally, 6 commonly adults triage methods and 2 pediatric triage methods were chosen to be described in this paper.Conclusion. Regarding the sudden nature of disaster and creating chaos following them, it is necessary for medical team members to apply the appropriate tools for managing mass casualties in attention to limited resources and the large number of victims. In order to perform proper triage method and reduce the amount of error in this procedure, it is necessary to educate correct practices of applicable triage methods to medical team members, Red Crescent workers and volunteers.Keywords: Triage, On, scene, Disasters -
مقدمهجراحی و بیهوشی موجب بروز تعدادی اختلال فیزیولوژی می شوند که بر اعضای بدن موثرند و ممکن است در حین ریکاوری پس از بیهوشی به صورت عوارضی ظاهر شوند. پس، این موارد بایستی ارزیابی و شناسایی شوند.هدفبررسی میزان بروز عوارض پس از بیهوشی در واحد مراقبت پس از بیهوشی و همچنین شناخت بعضی از عوامل خطر موثر در ایجاد این عوارضمواد و روش هامطالعه از نوع مقطعی- توصیفی بر 155 بیمار کلاس 1 و 2 ASA با محدوده سنی 75- 10 سال در مرکز آموزشی درمانی رازی رشت انجام شد. نمونه ها بیمارانی بود که در سال 89 با بیهوشی عمومی به روش تقریبا مشابه تحت جراحی قرار گرفته و به واحد مراقبت پس از بیهوشی منتقل شده بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه شامل 2 بخش، بخش اول اطلاعات پایه و بخش دوم، حاوی: عوارض تنفسی، قلبی عروقی، عصبی و گوارشی بود. اطلاعات گردآوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون کای- دو و آزمون زوج ها تجزیه تحلیل و P<0/05 معنی دار تلقی شد.نتایجبروز تغییر(افزایش یا کاهش) قابل توجه فشارخون، تعداد ضربان قلب و تنفس به ترتیب در 42%، 36% و 49%، هیپوکسمی 4/8%، درد 76%، لرز 22%، بیقراری پس از جراحی 26% و تهوع و استفراغ 12% دیده شد. در مورد تاثیر بعضی از عوامل در بروز عوارض پس از بیهوشی، نتایج حاکی از آن بود که بین سن بیمار و بروز تغییر قابل توجه تعداد ضربان قلب و لرز پس از جراحی و همچنین بین جنس و میزان بروز درد، لرز، بی قراری پس از بیهوشی و تأخیر در بیداری از بیهوشی ارتباط معنی دار آماری وجود دارد. به علاوه بین مدت جراحی با لرز، شدت درد و تاخیر در بیداری پس از بیهوشی ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیریشیوع نسبتا بالای عوارض در ریکاوری، اهمیت بکارگیری کارکنان هوشیار و تجهیزات مانیتورینگ(وسایل) کافی در واحد مراقبت های پس از بیهوشی برای کاهش مرگ ومیر و بیماریزایی بیماران و تحمیل هزینه های بیمارستانی نشان می دهد.
کلید واژگان: اتاق بهبودی, بیهوشی عمومی, عوارض پس از عمل جراحیIntroductionGeneral anesthesia and surgery cause several physiological disorders in different organs of the respective patients that may appear as several complications during recovery, which need to be identified and evaluated.ObjectiveSurvey of the incidence of such complications at Post Anesthesia Care Unit (PACU) 1 and some of the effective risk factors in Rasht Razi Hospital.Materials And MethodsIn this cross-sectional and descriptive study, 155 patients 10-75 years old, in ASA 1 and 2 classes were selected in the hospital. Cases included those who underwent general anesthesia with the same techniques for elective urology surgery and transferred to PACU, in 2010. Questionnaires consisted of two parts, part one included basic information and part two included: respiratory, cardiovascular, neural and digestive complications. Collected data were analyzed using chi-square, paired tests by SPSS 16 and P≤0/05 was considered significant.ResultsFindings indicated that the incidence of considerable changes (increase or decrease) in BP, PR and respiration were 42%, 36% and 49%, hypoxemia(SaO2< 90%) 8/4%, pain 76%, shivering 22%, postoperative restlessness 26%, and nausea and vomiting 12% cases, as observed. We found a significant correlation between age and the incidence of considerable changes of PR and postoperative shivering and also between sex and the incidence of pain, shivering, postoperative restlessness and delay in recovery. In addition, the data showed a significant relationship between duration of surgery and shivering, postoperative pain severity and delay in recovery.ConclusionThe relatively high incidence of complications in recovery indicates the importance of employing skilled personnel and also using enough monitoring equipment at PACU in order to decrease mortality and morbidity of the patients and also save on hospital charges.Keywords: Anesthesia General, Postoperative Complications, Recovery Room -
زمینه و هدف شیوع بالای لرز پس از عمل جراحی منجر به عوارضی همچون افزایش مصرف اکسیژن بمیزان 4-3 برابر، افزایش فشار داخل مغز و چشم و درد پس از عمل میشود. بنابراین پیشگیری از لرز از اهمیت بالایی برخوردار است. برای پیشگیری و کنترل لرز از داروهای مختلفی از جمله پتدین، دگزامتازون و دوکساپرام استفاده میشود. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر دگزامتازون و دوکساپرام در پیشگیری از لرز پس از بیهوشی میباشد.روش کارروش مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بود. نمونه پژوهش90 بیمار 70- 25 ساله که در کلاس I و ASA II قرار داشته و تحت بیهوشی عمومی جهت جراحی الکتیو شکم و توراکس قرار گرفتند، می باشد. بیماران بطور تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمون و یک گروه کنترل) تخصیص یافتند. روش بیهوشی در همه موارد مشابه بود. قبل از خارج کردن لوله تراشه به بیماران گروه آزمون یک 1/0 mg/kg دگزامتازون، گروه آزمون دو 75/0 mg/kg دوکساپرام و به گروه کنترل، آب مقطر بمیزان 3 سی سی تزریق شد. بیماران از نظر بروز لرز در ریکاوری مورد مشاهده قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون کای دو، تست دقیق فیشر و آنوا تجزیه و تحلیل شد و p کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شد.یافته هایافته ها نشان داد که بروز لرز در هر دو گروه آزمون بطور معنی داری کاهش یافت (p=0/05)اما دوکساپرام بطور مشخصی نسبت به دگزامتازون باعث افزایش میزان بروز تحریک تنفسی شد (6/6%)، هرچند که تست دقیق فیشر اختلاف معنی داری از نظر بروز عوارض مختلف بین گروه های آزمون و دارونما و با یکدیگر را نشان نداد..نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که دوکساپرام نسبت به دگزامتازون دارای یک اثر دلخواه (تحریک تنفسی)است که در مرحله پس از عمل از نظر بالینی مهم است. هر دو داروی دگزامتازون و دوکساپرام در پیشگیری از لرز پس از بیهوشی موثر می باشند و گزینه مناسبی برای جایگزینی پتدین می باشند.
Background And ObjectivesHigh incidence of postoperative shivering leads to complications such as increased oxygen consumption, intracranial & intraocular pressure and pain. Some drugs including pethedine, dexamethasone and doxapram are used for prevention of shivering. The aim of this study is to compare the effect of dexamethasone and doxapram in prevention of post-anesthetic shivering.MethodsThis study is a double blind clinical trial including 90 patients in ASA 1 and 2 classes. The patients were under general anesthesia for elective abdominal and chest surgery with same the anesthesia techniques. Samples were randomly divided into three groups (two drug received groups and one control group). First group received dexamethasone 0.1 mg/kg, the second group doxapram 0.75 mg/kg and the control group 3 ml of distilled water as injection. The visible shivering observed after each treatment. Collected data were analyzed using Chi-square, Fisher exact and ANOVA tests By SPSS 16 and p ≤ 0.05 was considered significant.ResultsOur results showed a significant difference between shivering in drug received and control groups. Shivering was significantly decreased in drug received groups (p = 0.05) but there was no significant difference between them.ConclusionThis study showed that both drugs of dexamethasone and doxapram are effective in prevention of post-anesthetic shivering and can be substituted with pethedine. In addition to antishivering effect, doxapram has a respiratory stimulant effect that is, that is clinically important in postoperative stage. -
زمینه و هدفانفارکتوس میوکارد یکی از شایع ترین علل بستری شدن بیماران است که دارای مرگ و میر حدود 30% می باشد و حدود نیمی از موارد آن در ساعات اول پس از شروع علایم و قبل از رسیدن بیمار به بیمارستان اتفاق می افتد. بنابراین تاخیر در مراجعه و شروع درمان تاثیر مهمی در توسعه آسیب میوکارد و پیش آگهی بیماران خواهد داشت. این مطالعه با هدف بررسی فاصله زمانی بین شروع درد حاد سینه تا انتقال به مرکز درمانی اولیه و قلب در مبتلایان به سکته حاد قلبی انجام شد.روش بررسیاین مطالعه یک بررسی توصیفی است که روی 100 بیمار بستری مبتلا به سکته حاد قلبی در بیمارستان دکتر حشمت رشت با میانگین سنی 56 سال و درصد جنسیت 66% مذکر و 34% مؤنث، انجام شده است. روش نمونه گیری در دسترس بوده که طی یک دوره 4 ماهه بر روی بیماران ساکن رشت و حومه تا شعاع 30 کیلومتر انجام شد. زمان شروع درد حاد سینه تا پذیرش در مرکز درمانی در سه مرحله (1) شروع درد تا تصمیم به درخواست کمک (2) زمان درخواست کمک تا انتقال به مرکز درمانی اولیه (3) زمان انتقال از مرکز درمانی اولیه تا پذیرش در مرکز درمانی قلب اندازه گیری شد. شدت درد با استفاده از معیار قابل قیاس بصری (V.A.S) [1] و مقیاس 10- 0 اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مشتمل بر 22 سؤال جمع آوری و با استفاده از آمارتوصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هانتایج بررسی نشان داد مدت زمان بین شروع درد در قفسه سینه تا درخواست کمک از طرف بیمار 91 دقیقه، زمان انتقال به مرکز درمانی اولیه (یا قلب) 55 دقیقه، زمان انتقال از مرکز درمانی اولیه تا مر کز درمانی قلب 84 دقیقه و مدت زمان کل بین شروع درد تا پذیرش در مرکز درمانی قلب 230 دقیقه (نزدیک 4 ساعت) بود. ارتباط معنی دار آماری بین جنس زن و شدت کم درد با زمان تاخیر جهت شروع درمان در بیماران مبتلا به سکته قلبی حاد مشاهده گردید (05/0 > P).نتیجه گیریبیماران در هر سه مرحله تاخیر داشتند اما بیشترین تاخیر در درخواست کمک پس از شروع درد سینه از طرف بیماران بود. بنابراین با افزایش آگاهی بیماران برای شناخت بهتر علایم شروع انفارکتوس حاد میوکارد (بویژه در زنان) در جهت تصمیم گیری سریع تر برای درخواست کمک در صورت مواجهه با هر نوع درد قفسه سینه می توان مدت زمان تاخیر و عوارض آن را کاهش داد.
کلید واژگان: تاخیر زمانی, انفارکتوس, حاد میوکارد, درد قفسه سینهBackground and AimMyocardial infarction (MI) is one of the most common causes for hospitalization. That accounts for proximately 30% the mortality and about one half of cases occur during the early hours following the onset of symptoms just before the transfer of patient to the hospital. Thus, delay in treatment has on important effect on developing the myocardial damage and the prognosis of the patients. In this study, interval between the onset of acute chest pain and the transfer to an cardiac center was studied.Materials And MethodsThis study is a descriptive, a kind of new data, carried out on 100 inpatients, the age range was 56 years old (66% were male and 34% were female), with acute heart attack in Rasht Dr. Heshmat hospital by using a sampling during period from June to December in 2005. The onset of acute chest pain and acceptance in cardiac center divided in three periods: 1- Onset of acute pain to help call. 2- From help call to transfer time to an initial treatment center. 3- Transfer time from the initial treatment center to the heart center. Intensity pain was studied by using from visual accordance scale (V.A.S) and range 0-10. The data were collected by using from questionnaire and then were analyzed.FindingsResults showed that the total length of time between the onset of chest pain and hospitalization was 230 minutes. From the onset of pain to the help call lasted 91 minutes. Transfer time to an initial treatment center (or heart center) was 55 minutes and the transfer to the heart center was 84 minutes. There was significant relation between female (P=0.05) & low intensity pain with the delay timed.ConclusionThe greatest delay was in the help call following the onset of chest pain. Therefore, increasing patient’s knowledge for better understanding of symptoms in the onset of MI can reduce the delay time, side effects and mortality, especially in females for faster help call in the event of any type of chest pain
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.