محمدحسین سرمست شوشتری
-
هدفسرطان پستان شایعترین سرطان را در میان در تمام جهان و از جمله کشور ما می باشد و دومین علت مرگ و میر ناشی از بدخیمی را تشکیل می دهد. در مطالعاتی که تاکنون در ایران انجام شده بسیاری از افراد با سرطان پستان در مراحل پیشرفته بیماری مراجعه می کنند و فاصله زمانی علامت دار شدن افراد و مراجعه به پزشک طولانی می باشد. این موضوع ما را به این فکر انداخت که اگر زنان کشور ما در مورد سرطان پستان و معاینه شخصی پستان1 آگاهی می داشتند نباید چنین اتفاقی می افتاد. در این مطالعه سعی شده میزان آگاهی زنان شهر اهواز در مورد BSE که نشان دهنده پایه ای ترین اطلاعات افراد نسبت به سرطان پستان و روش های تشخیصی زود هنگام آن است مورد ارزیابی قرار گیرد.روش بررسیمطالعه به روش مقطعی توصیفی و نمونه گیری به روش تصادفی انجام شد. 400 نفر از زنان مراجعه کننده به 10 مرکز بهداشت شهری در مناطق مختلف شهر اهواز به پرسش های موجود در پرسشنامه ای که شامل 14 مورد بود پاسخ دادند و بعد از جمع آوری پرسشنامه ها اطلاعات موجود در آنها توسط نرم افراز SPSS به روش کای 2 مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها3/32درصد افراد مورد پژوهش هیچ آگاهی در مورد BSE نداشتند، 8/41درصد از آنها آگاهی در سطح پایین و 26درصد آگاهی در سطح بالا داشتند. بین سن، سطح درآمد، سطح تحصیلات و میزان آگاهی ارتباط قوی وجود داشت. اما تاهل ارتباطی با میزان آگاهی نداشت. افرادی که به صورت منظم به مراکز بهداشتی مراجعه می کردند و آنهایی که در مورد BSE آموزش دیده بودند آگاهی بالاتری داشتند، اما سابقه خانوادگی سرطان پستان و یا سابقه شخصی بیماری پستان روی افزایش میزان آگاهی افراد تاثیری نگذاشته بود.
بحث: اکثریت زنان شهر اهوازی در مورد BSE اصلا آگاهی نداشتند و یا این که آگاهی آنها در سطح پایین بود و این نشان دهنده عدم وجود یک برنامه غربالگری جامع و اجرای آن در مورد سرطان پستان در منطقه ما می باشد امید می رود با ایجاد و اجرای طرح های وسیع آموزشی و ترغیب زنان به BSE منظم و تشخیص زودرس این بیماری از مرگ و میر و عوارض وابسته به سرطان پستان در جامعه کاسته شودBreast cancer is the second leading cause of cancer deaths and the most common cancer, among women in all over the word. According to the studies, performed in Iran, many of women with breast cancer refer to physician in advanced stages and the time between call to physician and finding of symptoms, is prolonged. We believe, if women in Iran (more specifically Ahvazian women) have knowledge about breast self-examination (BSE) this scenario may not occur. The aim of this study was to assessment the knowledge about BSE among women higher than 18 years in Ahvaz. For this aim, a 14-item questionnaire was distributed among 400 women referring to 10 health care centers in different regions of Ahvaz. The responses were collected and analyzed with SPSS software. The results showed that 32.3 % of participated women had no information about BSE, 41.8% of them had little information, and just 26% of them had acceptable level of information. A significant association was found between knowledge about BSE with age, level of education, and income. However, no association was found between knowledge about BSE with marital status, positive family history of breast cancer and past history of breast diseases. Higher level knowledge about BSE was found among those given education about BSE and those who had regular visits to health care centers.the majority of Ahvazian women had little or no information about BSE and that the screening program in this region is not very succeful. It is hoped that educational programs on BSE and encouragement of women to visit health cenres before the age of 40 may help in early detection and reduce the morbidity and mortality associated with breast cancer. -
مقدمه و هدفهموروئید یکی از شایعترین بیماری های جراحی در ناحیه آنورکتال است که با درد و خونریزی و خروج توده از ناحیه آنوس خود را بروز می دهد و یکی از مهمترین دلایلی که باعث می شود بیماران از انجام جراحی خودداری نمایند ترس از درد است. کنترل درد بویژه در 24 ساعت اول بعد از عمل علاوه بر افزایش رضایت بیمار منجر به کاهش احتباس ادرار و یبوست نیز خواهد شد و کاهش درد باعث استقبال بیشتر بیماران از عمل جراحی خواهد شد. مطالعه ارائه شده بررسی تاثیر بلوک عصب پودندال بر کاهش درد بعد از هموروئیدکتومی در دو گروه بلوک شده و بلوک نشده می باشد.روش کاردر این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 120 بیمار با میانگین سنی 7/37 سال که به طور اتفاقی به بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی اهواز مراجعه کردند، به صورت تصادفی به دو گروه با بلوک عصبی (60 نفر) و بدون بلوک عصب (60 نفر) تقسیم شدند. در گروه اول بلوک عصب انجام شد و در گروه دوم بلوک عصب انجام نشد سپس نمرات درد 2، 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل با روش Mcgill visual Analog Scale در هر گروه محاسبه شد. اعداد بدست آمده با تست Chi- Square مقایسه شدند و نتایج مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان دوز استفاده شده از مسکن تزریقی نیز محاسبه و در دو گروه مقایسه شد.نتایجمیانگین نمرات درد در 2، 6، 12و 24 ساعت بعد از عمل درگروه بلوک شده به ترتیب برابر با 53/2، 4/2، 91/1، 7/2، 38/2 و در گروه بلوک نشده به ترتیب برابر با 43/3، 23/3، 98/2، 81/2، 11/3 بود. میانگین تعداد دوز مخدر در گروه بلوک شده 69/0و در گروه بلوک نشده 3/1 بود. ارزشP در دو گروه در ساعات فوق برابر با 001/0، 002/0، 001/0 و66/0، برای مقایسه کلی دو گروه 01/0 و برای مقایسه مصرف مسکن نیز 003/0 بود.
نتیجه نهایی: طی این مطالعه مشخص شد که بلوک عصب پودندال باعث کاهش درد آشکاری بعد از هموروئید کتومی در ساعات اول پس از عمل می شود. علاوه بر آن مصرف مسکن نیز به علت کاهش درد بعد از عمل در موارد بلوک شده کاهش می یابد.
کلید واژگان: بلوک عصب, درد, مواد مخدر, هموروئیدIntroduction &ObjectiveHemorrhoid is one of the most common anorectal disease which presents with pain, bleeding and mass protrusion from anus. One of the most important reasons to avoid operation in these patients fears of the pain. Pain control specially during the first 24 hour postoperation period results in decreasing urinary retension and constipation as well as increasing patients pleasant. In this study we assisted the effect of pudendal nerve block to reduce pain in posthemorrhoidectomy period and compared with those patients without pudendal nerve block.Materials and MethodsWe randomized 120 patients with average age of 37.7 year who referred to the hospitals of Ahwaz university for hemorrhoidectomy into 2 groups (N1: 60 N2:60). In the first group pudendal nerve block was done but in the second group we didnt. Then pain scores by analogue scale method were calculated in each group at 2, 6, 12& 24 hours after operations. The scores were matched with Chi- Square test. Also we calculated and compared the dosages of injected narcotics.ResultsThe average pain scores at 2, 6, 12, 24 hours after operation in the first group (with nerve block). Were 2.53, 2.4, 1.91, 2.7, 2.38, and in the second group (without nerve block) were 3.43, 3.23, 2.98, 2.81, 3.11. The average of narcotic dosage in the first group was 0.69 and in the second group was 1.3. P-value in two groups in those times were 0.001, 0.002, 0.001, 0.66. P-value for comparison of two groups was 0.01. P-value for comparison of narcotic consumption was 0.003ConclusionsIn this study, we showed that pudendal nerve block in post hemorrhoidectomy period, reduced pain significantly and decreased narcotic consumption as well.Keywords: Hemorrhoids, Narcotics, Nerve Block, Pain -
پیچش (تورشن) طحال یک عارضه نادر است که بعلت دراز بودن پدیکول عروقی و همچنین عدم وجود لیگامان های نگهدارنده طبیعی به پریتوان و جدار شکم در حفره پریتوان اتفاق می افتد. بهمین علت طحال ممکن است بطور آزاد در شکم و یا درلگن بطور اتفاقی پیدا شود. که در آن صورت طحال حول محور پدیکول عروقی چرخیده و باعث انسداد عروق آن و سپس دچار ایسکمی و حتی انفارکشن شود. تظاهرات کلینیکی طحال سرگردان متفاوت وگمراه کننده است. این تظاهرات ممکن است حاد یا مزمن باشد. در معاینه وجود توده بدون علامت یا توده دردناک بصورت درد حاد شکم است. معمولا در صورت پیچش طحال بیمار دچار تب، استفراغ و تابلوی شکم حاد تظاهر کرده و در صورت عود پیچش و باز شدن به شکل دردهای کولیکی متناوب یا درد مبهم شکمی خود را نشان می دهد. تشخیص اولیه قبل از عمل بدون مطالعات رادیولوژیک مشکل است. درمان معمولا در صورت پایین بودن سن بیمار و عدم ایسکمی، فیکس کردن طحال1 در زیر دیافراگم چپ و در غیر اینصورت اسپلنکتومی انجام می شود.
بیمار ما با درد شکمی ناگهانی و شکم حاد مراجعه کرد با شک به تورشن کیست تخمدان بطور اورژانسی تحت عمل جراحی قرار گرفت که در لاپاراتومی با تشخیص تورشن طحال تحت اسپلنکتومی قرار گرفت. مطالعات سونوگرافی قبل از عمل کمکی به تشخیص نکرد.
کلید واژگان: تورشن طحال, طحال سرگردان, اسپلنکتومی, انفارکتوس طحال -
هدفیکی از مهمترین علل مراجعه بیماران به علت مشکلات پستانی لمس توده در پستان است این توده ها انواع خوش خیم و بدخیم دارند توده های خوش خیم اغلب در سن قبل از یائسگی شایع هستند. در این مطالعه تلاش می گردد توزیع فراوانی توده های پستانی با در نظر گرفتن سن- و نوع توده مورد ارزیابی قرار گیرد.روش بررسیاین مطالعه بصورت توصیفی و گذشته نگر در طی 9 سال از 1370 لغایت 1378 در بیمارستان امام خمینی اهواز روی 787 نمونه بیوپسی شده از بافت پستان انجام گردید و شیوع سنی و نوع توده مورد بررسی قرار گرفت.یافته هااز مجموع 787 مورد نمونه بیوپسی بافت پستانی زنان 29 درصد فیبروکیستیک و 24.5 درصد فیبروآدنوم بود. 30 درصد نمونه ها مربوط به دهه سوم و 23 درصد نمونه ها مربوط به دهه چهارم زندگی بود. در سن زیر 30 سال 95 درصد توده ها خوش خیم و در سن بالای 80 سال 100 درصد نمونه ها بدخیم بود و شایعترین تیپ هیستولوژیک در موارد بدخیمی، داکتال کار سینوم مهاجم (71.1 درصد) بوده است.نتیجه گیریتوده خوش خیم پستان در مرحله ای از زندگی بسیاری از زنان دیده می شود توده های پستانی در اکثریت موارد مربوط به زنان در سنین زایایی بوده و شیوع توده های بدخیم با افزایش سن افزایش می یابد اگرچه شایع ترین توده ها در سن باروری از نوع خوش خیم یعنی فیبروآدنوم و سپس فیبروکیستیک بوده ولی درصد قابل توجهی از آنان که بالاتر از آمارهای جهانی نیز می باشد در دهه سوم و چهارم بدخیم گزارش شده اند که لزوم توجه بیشتر به تشخیص زودرس و مطالعات غربالگری و معاینه زنان جوان در سن پایین تری نسبت به جوامع غربی توصیه می گردد.
کلید واژگان: پستان, خوش خیم, توده, کانسر, غربالگریOne of the most common symptoms of the women referring with breast problems is detection of a palpable mass. These masses are benign or malignant. Benign masses are often common in the reproductive age. In this study we try to evaluate prevalence of breast mass with regarding of age and the type of breast mass. In this retrospective study which was carried out over 9 years from 1370 to 1378 (1991 to 1999), was based on histopathological reports of biopsy samples in Imam hospital of Ahwaz. From a total of 787 biopsy reports on breast tissue, 29 % were fibrocystic, and 24.5% were fibroadenoma. Thirty percent of biopsies were from patients in the 3rd decade while 23% of the samples were taken from patients in the 4th decade of life. In the age group lower than 30 years, 95% of the masses were benign, while 100 % of these masses were malignant in the age group above 80 years old women. The most common histopathological type was invasive ductal carcinoma (71.7 %). Benign breast mass is seen in a period of life in a lot of women. The majority of breast masses in females was seen in reproductive ages and the incidence of malignant masses increases with age. The results of this study showed that although the commonest masses in females in the 3rd and 4th decade of life were fibroadenoma and fibrocystic but the percentage of malignancies were significantly higher than reported globally. We therefore, advise early screening and more careful physical exam of young woman at lower age than is practiced in western countries. -
هدفآپاندیسیت حاد یکی از شایعترین بیماری های حاد جراحی است. درمان اصلی آپاندیسیت حاد، عمل جراحی می باشد ولی اقدامات قبل و بعد از عمل جراحی نیز در آپاندیسیت حاد نقش مهمی در درمان دارند. مصرف آنتی بیوتیک در آپاندیسیت حاد بصورت پروفیلاکسی و در موارد پریتونیت و گانگرن آپاندیس ضروری و ثابت شده است ولی نقش مصرف آنتی بیوتیک در 24 ساعت اول بعد از آپاندکتومی در آپاندیسیت سوپراتیوهنوز به اثبات نرسیده است، که در این مطالعه تلاش می گردد این مورد بررسی گردد.روش بررسیاین مطالعه بصورت آینده نگر بصورت آزمون بالینی و تصادفی بمدت 3 سال از 1379 لغایت 1382 در سه بیمارستان آموزشی اهواز روی موارد آپاندیسیت حاد سوپراتیو انجام شده است. 200 نفر به دو گروه مساوی تقسیم شدند و در گروه1 آنتی بیوتیک پروفیلاکسی، سفازولین و مترونیدازول گرفتند علاوه بر آنتی بیوتیک پروفیلاکسی بمدت 24 ساعت بعد از عمل سفازولین و مترونیدازول گرفتند و گروه 2 فقط آنتی بیوتیک پروفیلاکسی، سفازولین و مترونیدازول گرفتند سپس از نظر عفونت زخم، آبسه شکمی و لگنی، مدت زمان بستری و گسستگی زخم بمدت دوماه پیگیری شدند.یافته هاسن میانگین در هر دو گروه به حدود 18.5 سال (15 سال) بود که 56 درصد مرد و 44 درصد زن بودند در گروه 1 که آنتی بیوتیک بمدت 24 ساعت بعد از عمل ادامه یافت 4 درصد عفونت زخم و 6 درصد تب بعد از عمل و مدت بستری بطور متوسط 2.6 روز (دامنه 7-2 روز) و در گروه 2 با دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکسی، عفونت زخم (4 درصد) و تب بعد از عمل 8 درصد و مدت بستری بطور متوسط 2.8 روز (دامنه 7-2 روز) داشتند که اختلاف معنی داری در بین گروه ها دیده شد و هیچ موردی از آبسه شکمی و لگنی و گسستگی زخم در دو گروه دیده نشد.نتیجه گیریعمل جراحی زودرس بهترین درمان آپاندیسیت حاد می باشد. در این مطالعه با توجه به شیوع زخم، تب بعد از عمل و مدت بستری که در هر دو گروه تقریبا مشابه بود و از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (p=0.007) می توان نتیجه گرفت که ادامه تجویز آنتی بیوتیک بعد از عمل در آپاندیسیت حاد سوپراتیو تاثیری در کاهش عوارض عفونی و مدت بستری ندارد.
کلید واژگان: آپاندیسیت حاد, عوارض, عفونت زخم, تب, مدت بستریAcute appendicitis is one of the most common acute surgical interventions. The base of treatment is surgery but, preoperative and postoperative steps have important role in its outcome. The usefulness of administration of prophylactic antibiotic in acute appendicitis and antibiotic treatment in gangrenous appendicitis and peritonitis has been proved but antibiotic treatment in the first 24h after appendectomy in supurative appendicitis is not clearly defined. Therefore, the aim in this study we try address this problem. In this prospective and blind clinical trial study which was carried out over three years (1379 to 1382) in three educational hospitals affiliated to Ahwaz Jundishapur University of Medical Sciences, on all the cases of supurative appendicitis. In this study 200 patient were divided in two equal groups. The first group was treated with prophylactic antibiotic (cefazolin and metronidazole) in addition to cefazolin and metronidazol 24 h after surgery while the second group only received prophylactic antibiotic treatment. Both groups of patients were followed up for two months and compared for wound infection, post –operative fever, abdominal and pelvic abscess, wound dehiscence and duration of hospitalization. The mean age in was 18.5 y (range 15-40 y) and there was male (56 %). The results showed that there were no significant differences between the selected groups in relation to the rate of wound infection, post-operative fever, and duration of hospitalization which, in group 1 and 2, respectively, were 4 and 6 %, 6 and 8 % and 2.6 and 2.8 days. In addition, there were no cases of abdominal and pelvic abscess and wound dehiscence in either group of patients. The findings from this study show that post-operative antibiotic treatment has no clinical value in reducing the incidence of wound infection, post operative fever, and on the duration of hospitalization. In patients who undergo appendectomy for acute supurative appendicitis. -
زمینه و هدفمصرف آنتی بیوتیک در آپاندیسیت حاد به صورت پیشگیری و در موارد پریتونیت و گانگرن آپاندیس ضروری و ثابت شده است ولی مصرف آنتی بیوتیک در 24 ساعت اول بعد از آپاندکتومی در آپاندیسیت ساپوراتیو نیاز به بررسی تکمیلی دارد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تجویز آنتی بیوتیک در 24 ساعت اول بعد از آپاندکتومی ساپوراتیو روی میزان عوارض و طول مدت بستری بیماران می باشد.روش بررسیاین مطالعه به صورت مداخله ای (آزمون بالینی تصادفی شده) به مدت 3 سال از 1379 تا 1382در سه بیمارستان آموزشی اهواز روی موارد آپاندیسیت حاد سوپراتیو انجام شده است. 200 نفر در دو گروه مساوی تقسیم شدند. درگروه 1 علاوه بر آنتی بیوتیک پیشگیری، به مدت 24 ساعت بعد از عمل سفازولین و مترونیدازول دریافت کردند و در گروه 2 فقط آنتی بیوتیک پیشگیری، سفازولین و مترونیدازول گرفتند و بعد از عمل، آنتی بیوتیک داده نشد. سپس از نظرعفونت زخم، آبسه شکمی و لگنی، مدت زمان بستری و گسستگی زخم حداقل به مدت دو ماه پیگیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری chi-squar test و برای مقایسه میانگین مدت بستری از T- test در محیط SPSS استفاده گردید.یافته هامیانگین سن 18.5 ± 2 سال (40-15 سال) بود که 56% مرد و 44% زن بودند در گروه 1 که آنتی بیوتیک به مدت 24 ساعت بعد از عمل ادامه یافت، 4% عفونت زخم و 6% تب بعد از عمل داشتند و مدت بستری به طور متوسط 2.6 روز (دامنه 2-7 روز) بود و در گروه 2 صرفا با دریافت آنتی بیوتیک پیشگیری قبل از عمل، عفونت زخم 4% و تب بعد از عمل 8% دیده شد و مدت بستری به طور متوسط 8/2 روز (دامنه2- 7روز) داشتند و هیچ موردی از آبسه شکمی و لگنی و گسستگی زخم در دو گروه دیده نشد. در این مطالعه با توجه به شیوع عفونت زخم (p= 1.00)، تب بعد از عمل (p = 0.58) و مدت بستری 0.68)=(p در هردو گروه تقریبا، یافته ها مشابه بودند و از نظرآماری تفاوت معنی داری نداشتند.نتیجه گیریبه نظر می رسد که ادامه تجویز آنتی بیوتیک بعد از عمل در آپاندیسیت حاد ساپوراتیو تاثیری در کاهش عوارض عفونی و مدت بستری ندارد.
کلید واژگان: آپاندیسیت حاد, آنتی بیوتیک, عوارض, مدت بستریBackground And AimProphylactic anti-biotherapy in acute appendicitis is necessary to prevent peritonitis and gangrene of appendix. But anti-biotherapy in the first 24 hours after appendectomy in acute supurative cases requires further investigations. The aim of this study was to evaluate the effect of anti-biotherapy on prevention of the complications of the surgery and duration of hospitalization.Materials And MethodsThis is a prospective blind clinical trial study from 1379 to 1382 in 3 university`s hospitals in AHWAZ including all the cases of supurative appendicitis. In this study 200 patients were divided into two equal groups. In one group cefazolin and metronidazole were prescribed for the purpose of prophylaxis before surgery and in the other group, in addition to prophylactic anti-biotherapy, cefazolin and metronidazol continued for another 24h after surgery. Then the patients were followed up for 2 months to be examined for wound infection, abdominal and pelvic abscesses, wound dehiscence and duration of hospitalization.ResultsIn this study, 200 patients 56% male and 44% female were divided into two equal groups. Mean age of the patients was 18.5 years (15-40). The first group received antibiotics for 24h after operation. But wound infection and post operative fever were detected in 4% and 6% of these patients respectively and mean days of hospitalization was 2.6 days (2-7 days). In the second group without post operative anti-biotherapy incidence rate of wound infection and post operative fever were 4% and 8% respectively and the mean days of hospitalization was 2.8 days (2-7 days). There were no abdominal or pelvic abscess and wound dehiscence in both groups. In this study incidence of wound infection (p=1.00) and post operative fever (p=0.58) and mean days of hospitalization (p=0.68) were similar in both groups and there were no significant statistical differences.ConclusionIt seems that post operative anti-biotherapy in supurative appendicitis is of no value in reducing the incidence of wound infection, post operative fever and mean number of days of hospitalization. -
زمینه و هدفعدم نزول بیضه غیر قابل لمس، یکی از مشکلات جراحی اطفال می باشد و در بررسی ها نشان داده شده که حدود 30% تا 40% موارد با بیضه داخل شکمی همراه است. تکنیک های متعددی برای ارکیوپکسی در موارد بیضه داخل شکمی ارایه شده اند مثل ارکیوپکسی چند مرحله ای، ارکیوپکسی با آناستوموز میکروواسکولار، ارکیوپکسی با قطع عروق اسپرماتیک در 2 مرحله و هورمون تراپی، که هیچ کدام موفقیت قطعی نداشته و اغلب با عوارض متعدد همراه بوده اند. روش ارکیوپکسی یک مرحله ای با قطع عروق اسپرماتیک روی پایه شریان وازدفران (واز)، جز روش های پیشنهادی برای بیضه داخل شکمی است که در این مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفته است.روش بررسیاین مطالعه به صورت آینده نگر و توصیفی در سال 1379 و نیمه اول 1380 در بخش جراحی بیمارستان بهرامی و کودکان تهران، روی 31 بیمار با عدم نزول بیضه داخل شکمی انجام گردید و بیماران به مدت 2 سال پیگیری شدند.یافته هااز مجموع 31 بیمار، 70.9% بیماران بالای 4 سال بودند و 93.5% بیماران بیش از 3 روز بستری گردیدند. طول مدت جراحی در 64.5% کمتر از 3 ساعت بود. شایعترین عارضه کوتاه مدت استفراغ (16.1%) و شایع ترین عارضه بلند مدت عفونت زخم (6.5%) بود. در مجموع در 80.6%، آنومالی بیضه در بیماران دیده شد. در پیگیری بیماران در 83.8% موارد کاهش اندازه بیضه وجود نداشت.نتیجه گیریروش جراحی ارکیوپکسی با قطع عروق اسپرماتیک در یک مرحله، روشی کم خطر با میزان موفقیت بالا و میزان عوارض کم و افزایش طول مدت جراحی و بستری در حد قابل قبول است که با توجه به میزان مهارت جراحان و شرایط بیمارستان به عنوان یک تکنیک در این بیماران پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: ارکیوپکسی, غیر قابل لمس, عدم نزول بیضه, شریان واز دفران -
بطور کلی کیست های طحال بیماری شایعی نیستند. کیست های اولیه طحال که تحت عنوان کیست های حقیقی نیز خوانده می شوند منشا مادرزادی دارند و 10 درصد کل کیست های طحال را تشکیل می دهند. بدلیل اینکه این کیست ها اغلب علایم غیر اختصاصی ایجاد می کنند ممکن است در هنگام تشخیص اندازه بزرگی داشته باشند. در این گزارش ما ضمن معرفی یک مورد کیست حقیقی طحال به بحث درباره انواع کیست های طحال، علایم و اقدامات تشخیصی درمانی این بیماری خواهیم پرداخت.
کلید واژگان: طحال, کیست حقیقی, اسپلنکتومیObjectiveSplenic cyst is not a common disease. Robbins reported 32 primary splenic cysts from 42327 autopsies examined during 25 years. Splenic cysts are divided into two groups: parasitic and non-parasitic cysts. Splenic cysts are clinically divided to primary and secondary cyst. Ten % of and are primary or true splenic cysts. Because these cysts have non-specific symptoms like vague abdominal pain, abdominal distension and dyspnea, they may become huge by the time of diagnosis. Proliferation of epithelial cell and increased secretion of this cyst layer may be the cause of the growth. The traditional treatment is splenectomy.Subjects andMethodsIn this case report, a 17-year male old patient with signs of weakness, abdominal distension, and mild dyspnea, which had begun 8 months ago, is presented. On Sonography we found a huge 217x 166 x 301 mm cyst in his spleen.ResultsLaparatomy revealed splenic cyst 30x 20x20cm with the same the same pathology.ConclusionAfter splenectomy patient was completely cured and left the hospital with a good general condition. -
بررسی پنج ساله بیماران با خونریزی گوارش تحتانی در بخشهای جراحی بیمارستانهای آموزشی دانشگاه جندی شاپورهدفخونریزی گوارشی بخصوص خونریزی گوارشی وسیع در افراد مسن با میزان مرگ و میر بالایی همراه است. علل خونریزی گوارشی تحتانی با منشا کولورکتال با توجه به سن متفاوت است. کانسر کولون، رکتوم، پولیپ، عفونتها، دیورتیکول و اکتازی عروقی از علل عمده بشمار می روند. در ایران مطالعات چندانی در این زمینه انجام نشده است. در این مطالعه تلاش می گردد الگوی اپیدمیولژیک رکتوراژی با منشا کولورکتال با در نظر گرفتن سن و جنس بیماران و علت خونریزی مورد ارزیابی قرار گیرد.روش بررسیاین مطالعه به روش گذشته نگر و توصیفی در طی 5 سال از 1379 لغایت 1383 در بخشهای جراحی سه بیمارستان آموزشی دانشگاه جندی شاپور اهواز روی 100 مورد بیمار که بعلت رکتوراژی با منشا کولورکتال در بخش جراحی بستری شد بودند از نظر شیوع سنی – جنسی و علت خونریزی انجام گردیده است.یافته هااز مجموع 100 بیمار 62% مرد و حداکثر شیوع سنی رکتوراژی در دهه ششم بود. شایعترین علت خونریزی آمیبیازیس (32%) و بدنبال آن کانسر رکتوم (23%) و سپس پولیپ (22%) بود. شایعترین سن شیوع کانسرکولون و رکتوم در دهه پنجم و ششم و شایعترین سن پولیپ در دهه اول زندگی بوده و آمیبیازیس در دهه دوم و چهارم شایعتر بوده است، در این بیماران آنژیودیسپلازی عروقی دیده نشد.نتیجه گیریرکتوراژی با منشا کولورکتال با توجه به سن باید مورد بررسی قرار گیرد. در سن اطفال اکثریت موارد مربوط به پولیپ است. در سنین جوانی و میان سالی آمیبیازیس و کانسر کولورکتال و سپس دیورتیکولیت مطرح است. IBD و دیورتیکول کولون در جامعه ما نسبت به کشورهای غربی شیوع کمتری دارد و در سنین بالا کانسرهای کولورکتال شیوع بیشتری دارند.
کلید واژگان: رکتوراژی, کانسر کولورکتال, پولیپ, سن, خونریزی گوارشی تحتانیA Five year Evaluation of Patients with Lower Gastrointestinal Bleeding in Surgery Ward of Jundishapour University HospitalsObjectivesGI bleeding is accompanied with high mortality rate which can be especially massive in the elderly. There are various causes of lower GI bleeding with colorectal source that depends on the age of the patient, colorectal cancer, polyps, infections, diverticulosis and vascular ectasis are common causes. In this study we report the epidemiologic pattern of rectorrhagia with colorectal causes with regarding to age, and sexes and etiology among patients who were admitted, due to GI bleeding, to our hospital over five years in our patients.Subjects andMethodsThis is a retrospective and cognitive study from 1379 to 1383 over 5 years. This study was evaluated 100 patients that referred to surgery ward of Imam Khomeini hospital with chief complain of rectorrhagia due to colorectal source and we evaluated the incidence in relation to age, sex and causes of bleeding.ResultsIn this study 62% patients were male. The maximum incidence was in sixth decade of life. The most common cause was amebiasis (32%) and second most common cause was cancer of rectum (23%) and then polyps (22%). The most common age for colorectal cancer was in the fifth and sixth decade of life and most common age of patient with polyps was first decade of life. Amebiasis was more common in the 2nd and 4th decade of life. In this study there was no patient with vascular angiodysplasia.ConclusionRectorrhagia with colorectal source must be considered in relation to the age of the patient. In childhood age, the most common cause is polyp and in adolescents and young adult amebiasis and colorectal cancer and then diverticaulitis are more common causes. In our patients there was lower incidence of IBD and diverticulitis than West Country. In elderly patients, malignancy are common causes in elderly patients. -
مقدمه و هدفیکی از عوامل خطرزا در ایجاد کانسر تیرویید ندولهای تیرویید هستند، لذا آشنایی، بررسی و برخورد مناسب و به موقع با این ندولها می تواند موجب تشخیص زودرس و درمان به موقع سرطان تیرویید و در نتیجه بهبود پیش آگهی این بیماران شود در همین راستا این پژوهش با هدف تعیین شیوع و نوع بدخیمی در ندولهای تیرویید انجام پذیرفت.مواد و روش هادر این مطالعه ی توصیفی به طور تصادفی از میان پرونده ها، تعداد 100 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز در طول 10 سال از سال 1379-1370 که به علت ندول تیرویید بستری و عمل شده اند بررسی شدند ابزار گردآوری داده ها فرم اطلاعاتی بود داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی، تجزیه و تحلیل شدند.یافته هااز این میان 18 درصد پس از عمل کانسر تیرویید تشخیص داده شدند و 89 درصد این بیماران آنهایی بودند که ندول منفرد و سرد از نظر جذب ید رادیواکتیو داشتند.نتیجه گیریبعضی معتقدند که درمان طبی به طور طولانی یکی از راه های درمانی این بیماران است اما با توجه به این که با این گونه درمان تشخیص قطعی و درمان به موقع بیماران به تاخیر می افتد و از آنجا که پاسخ منفی آسپیراسیون با نیدل ظریف نمی تواند قابل اعتماد باشد، بنابراین توصیه می شود کلیه بیماران مبتلا به ندولهای تیرویید منفرد سرد، به خصوص آنهایی که به همراه لنفادنوپاتی گردنی هستند، در مراحل اولیه – در صورت عدم پاسخ کوتاه مدت به دارو درمانی - تحت عمل جراحی لوبکتومی و ایسمکتومی قرار گیرندکلید واژگان: ندول تیروئید, کانسرتیروئید, لوبکتومی تیروئید
-
سینوس پیلونیدال بیماری شایعی است که خطر ایجاد عفونت در آن وجود دارد و اغلب در بالغین جوان دیده می شود و در مردان پر مو و چاق شایعتر است. اغلب این بیماران برای درمان نیازمند مداخله جراحی هستند. روش های جراحی متعددی پیشنهاد شده است ولی اغلب این روش ها بعلت وسعت برداشتن بافت با ناتوانی و اختلال در زندگی روزمره بیمار و اتلاف وقت همراه می باشد. در این مطالعه روش جراحی محافظه کارانه پیشنهاد شده است و روی 35 بیمار در 1374 تا 1375 در بیمارستان امام خمینی اهواز بصورت آینده نگر انجام گرفت و 24 بیمار نیز با روش های معمول تحت جراحی قرار گرفتند که هیجده بیمار از گروه جراحی محافظه کارانه و چهارده بیمار از گروه کنترل به مدت 4±20 ماه پیگیری شدند. دو گروه، از نظر سن مراجعه، شیوع جنسی، شرایط زندگی و تیپ بدنی (پر مویی و چاقی)، تقریبا مشابه بودند. بعد از بررسی مشخص شد که مدت بستری در گروه کنترل بطور میانگین دو روز بود که در گروه جراحی محافظه کارانه به 1.27 روز کاهش پیدا کرد. زمان بازگشت به کار در گروه کنترل 12.5 روز بود و در گروه جراحی محافظه کارانه به 8.33 روز کاهش پیدا کرد. میانگین مدت مصرف مسکن وریدی بعد از عمل در گروه کنترل دو روز بود که در گروه جراحی محافظه کارانه به یک روز کاهش یافت که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری دارد و میزان عفونت زخم 11% در برابر گروه کنترل 14% و میزان عود 5% در برابر گروه کنترل 0% و میزان رضایت بیمار 88% در برابر گروه کنترل 85% نسبتا مشابه بوده است. از یافته ها چنین استنتاج می شود که روش جراحی محافظه کارانه سینوس پیلونیدال روش مناسبی است که با کاهش مدت بستری و درد بیمار بعد از عمل و افزایش سرعت بازگشت به کار بیمار بدون تغییر چندانی در میزان عفونت و عود و نتایج زیبایی همراه بوده است و می تواند یکی از روش های پیشنهادی موثر و مفید باشد.
کلید واژگان: سینوس پیلونیدال, روش جراحی, رزکسیون محدودPilonidal sinus is a common disease with risk of infection in young adults, which occurs in the natal cleft and is common in hairy and fatty males. Treatment often requires surgical intervention. Current surgical method entails wide tissue excision that causes various morbidities such as long time rest. This study was conducted prospectively on 35 patients (test group) who were treated with the conservative surgical resection in Ahwaz Imam Khomeini Hospital in 1374-1375. The results were compared with 24 patients who were used as control group and treated with conventional wide resection method. Eighteen patients from the test group and fourteen patients from the control group were followed-up for 20 ± 4 months. Both groups were nearly similar for age, sex, occupation and body types (hairy, fatty). The results revealed that the mean hospitalization time for control group was 2 day, this was 1.27 days for the conservative group. Furthermore, need for resting and administration of analgesics were significantly different between the groups (P<0.0). Need for resting was 12.5 days in the control group which was significantly lower in the in the conservative group of 8.33 days. Analgesics were required for two days in the control group compared to one day in the conservative group. Wound infection was 11% in the conservative group compared to 14 % in the control group, and recurrence was 5% in test group and none in the in control group. Patient’s satisfaction in relation to scar formation was 88% and in the control group and 85% in test group. In conclusion, it seems that the conservative resection method for pilonidal sinus is a suitable method that results in less hospitalization time, decreased postoperative pain, and decreased resting time, but without any obvious difference in scar and cosmetic change at the site of operation. -
التهاب حاد شایعترین تغییر پاتولوژیک در آپاندیس بوده و تظاهرات آن بخوبی شناخته شده است. با این حال در تعدادی از بیماران ممکن است سیر علائم غیر معمول باشد بنحوی که تشخیص و درمان مناسب با تاخیر انجام شود. از تشخیص های احتمالی مطرح شده برای بیماران مبتلا به دردهای مزمن ناحیه پایین و راست شکم آپاندیسیت مزمن می باشد که مورد قبول همه متخصصین جراحی عمومی و پاتولوژیست نمی باشد.
ما در این بررسی گذشته نگر وجود ضایعه پاتولوژیک التهاب مزمن در آپاندیس را در 1152 نمونه عمل آپاندکتومی در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز، در بین سالهای 1377-1379، مورد ارزیابی قرار دادیم. براساس نتایج بدست آمده عمل جراحی بدلیل آپاندیسیت 754 مورد (65.5%) در مردان و در 398 مورد (34.5%) در زنان انجام شده است. در نتایج پاتولوژی آپاندیس نرمال در 162 مورد (14%)، فاز اولیه یا کاتارال در 30 مورد (2.6%)، ساپوراتیو 844 مورد (73.3%)، گانگرن 67 مورد (5.8%)، پرفوراسیون 32 مورد (2.8%) و التهاب مزمن در 17 مورد (1.5%) گزارش شد.
با توجه به یافته ها در این بررسی اگرچه التهاب مزمن پدیده شایعی در آپاندیس نمی باشد ولی ممکن است توجیه کننده وضعیت بالینی درد مزمن یا حملات راجعه درد ناحیه باشد.
کلید واژگان: آپاندیس, التهاب مزمن, سلول های تک هسته ای, فیبروزAcute inflammation is the most common pathologic change in appendix and it has a well-recognized clinical presentation. However, in some patients, definite diagnosis and treatment may be delayed due to the atypical clinical course of the disease. Patients may present with chronic pain alone or chronic with acute attack of abdominal pain in right lower quadrant with or without other gastrointestinal symptoms. Chronic appendicitis may be a cause of chronic right lower quadrant (RLQ) abdominal pain and its prevalence has been a debated between surgeons and pathologists. This study was retrospectively performed on 1152 appendix specimens obtained following appendectomy due to acute appendicitis, in Ahwaz Imam Khomeini Hospital between 1998-2000. We evaluated the presence of pathological changes associated with chronic inflammation in the samples. We found that acute appendicitis was more prevalent in men (754 cases and 65.5%) than in women (398 cases and 34.5%). Pathologically 162 (14%) of cases had normal appendix, 30 (2.6%) were in early phase, 844 (73.3%) were in suppurative phase of appendicitis. On the other hand, 67 (5.8%), 32(2.8%), 17(1.5%) of cases were in gangrenous, perforation and chronic phases of appendicitis respectively.We concluded that although the chronic inflammation is less common pathologic change of appendix but this may explain some cases of chronic abdominal pain in right lower quadrant. -
فتق کشاله ران از بیماری های شایع می باشد که روش های جراحی متعددی برای آن ذکر شده است. از مهمترین عوارض بعد از عمل، عود فتق می باشد که بر اساس تکنیک های مختلف میزان آن متفاوت است. در این مطالعه 60 بیمار مبتلا به هرنی اینگوینال مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی اهواز در سال های 1379-1376، بصورت تصادفی در دو گروه قرار گرفته و به صورت آینده نگر بررسی شدند. بیماران تحت عمل جراحی هرنیورافی با تکنیک باسینی و تکنیک استفاده از مش قرار گرفتند و مدت اکثر بیماران 3-6 ماه پیگیری شدند. در این مطالعه هرنی در مردان و در سمت راست و از نوع هرنی اینگوینال غیر مستقیم شایعتر بود و سن بین 80-50 سال داشتند. متوسط زمان پیگیری در هر دو گروه حدود 17 ماه بوده است و در نهایت فقط در 2 بیمار از گروه ترمیم باسینی عود وجود داشت و عفونت زحم در هیچ کدام از بیماران دیده نشد.
ترمیم هرنی اینگوینال با مش روش مناسبی است که بدون آنکه میزان عوارض افزایش یابد میزان عود را کاهش می دهد و در کلیه موارد هرنی های اولیه و عود کرده قابل انجام می باشد و تکنیک پیشنهادی برای ترمیم هرنی اینگوینال می باشد.
کلید واژگان: هرنی اینگوینال, مواد پروستتیک, عودInguinal henia is a common disease, which can be repaired with several methods. One of the most important postoperative complications is recurrence, which varies in incidence according to the type of operation.This study was performed prospectively among 60 patients with inguinal hernia in Ahwaz Imam Khomeini Hospital between 1376- 1379. The patients were randomly divided in two groups and hernia was repaired with either tissue or prosthetic method. Follow-up was done for 6-30 months. The mean duration of the follow-up for both groups was approximately 17 months and recurrence occurred only in two patients from the tissue repair group and none of the patients in both groups had wound infection. The results showed that right-sided indirect inguinal hernia was the most common type and mainly occurred in 50 to 80 year old malesIn conclusion, repair of inguinal hernia with prosthetic material (mesh) is a more appropriate method with low incidence of recurrence, without increased incidence of complications and useful in either primary or recurrent hernia. -
خصوصیات بالینی سرطان کولورکتال در بیمارستانهای رازی و گلستان شهر اهواز در طی سالهای 1371 الی 1378
-
گزارش یک موردپرفوراسیون دئودنوم ناشی ازاسترس اولسر در شیرخوار 11 ماهه
-
90 مجروح که به علت صدمات کبدی در دو مرکز پزشکی امام حسین و طالقانی بین سالهای 61-69 بستری شده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند عمل جراحی 77 نفر (85/6 درصد) آنان در بیمارستانهای خط مقدم و 9 نفر (10 درصد) در مراکز شهری پشت خط مقدم جبهه انجام شد که به ترتیب 9 و 22 درصد آنان در مراحل بعدی به شهادت رسیدند، شایان ذکر است مجروحانی که صدمه کبدی غیر قابل کنترل داشتند و به هنگام عمل با بلافاصله پس از عمل جراحی در جبهه شهید شدند در این مطالعه آورده نشده اند، میزان (درصد) اعضای صدمه دیده همراه با آسیب کبدی به ترتیب زیر بود: روده بزرگ 43 درصد، روده باریک 25 درصد، معده 24 درصد، دیافراگم 18 درصد، کلیه 17 درصد، کیسه صفرا 15 درصد، دوازدهه 7 درصد و لوزالمعده 4/4 درصد اما به طور نسبی همزمانی صدمه کبد با معده (36 درصد) در شهیدان شایعترین عضو صدمه دیده بود و سپس همراهی صدمات دیافراگم، روده بزرگ، روده کوچک، کلپه و کیسه صفرا به ترتیب 25، 18، 13 و 7 درصد گزارش شده است. بین تعداد اعضای صدمه دیده با با عوارض و شهادت رابطه مستقیمی به دست آمد. به گونه ای که در صدمه منفرد کبد هیچ مورد به شهادت منجر نشد و در همراهی صدمه کبد با یک عضو 2 درصد، دو عضو 17 درصد، سه عضو 25 درصد، و بیش از سه عضو 33/3 درصد منجر به شهادت شد. 5 مورد آبسه کبدی، 11 مورد آیه شکمی و 9 مورد آبسه توام کبد و شکم وجود داشت. آبسه شکمی به تنهایی در شهیدان دیده نشد و 78/5 درصد آبسه های کبد سرانجام شهادت به دنبال داشت. در مجموع، 11 مجروح به شهادت رسیدند که غالبا" به علت عفونت پیشرفته و عوارض ARDS و نارسایی تمامی اعضای بدن بود. و تنها یک مورد استرس اولسر و یک مورد آمبولی ریه از علل دیگر شهادت بودند.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.