ملیحه نادری
-
زمینه و هدف
باکتری های دهانی با توجه به سازگاری بالا با مناطق مختلف محیطی دهان، نقش مهمی در بیماری های دهانی دارند. در این مقاله سعی شده است مکانیسم های مولکولی دخیل در روابط فیزیولوژی باکتری های محیط دهان و دندان و اهمیت بیماری زایی آن ها با رویکردهای مولکولی شرح داده شود.
روش بررسیمطالعه مروری سیستماتیک حاضر، بر اساس جستجوی پیشرفته و استاندارد واژگان کلیدی شامل باکتری های دهانی، بیوفیلم، بیماری های دندان در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Springer، Scopus، Medline، Google Scholar،Science Direct و Web of Science نگارش گردید. برای این منظور، یک جستجو پیشرفته و منظم از مقالات منتشر شده از سال 1993 تا 2023 میلادی جهت گردآوری مقاله حاضر انجام گرفت.
یافته هاباکتری ها در حفره دهان سازگاری های تغذیه ای دارند که برای زندگی در روابط پاتوژن- میزبان شامل سازگاری با شرایط زندگی پروتئولیتیک، استفاده از گلیکوم میزبان به عنوان یک رابط تغذیه ای که خود شامل استفاده از اسید سیالیک مشتق از میزبان و گلیکوزیدازهای دیگر در باکتری های دهانی می باشد حائز اهمیت است. برخی از این باکتری ها به سطوحی نظیر پروتئین های بزاق، اپی تلیال و گلیکان ها می چسبند، که در نهایت منجر به تشکیل بیوفیلم می شوند. باکتری های ساکن در محیط دهان به طور مداوم در معرض طیف وسیعی از عوامل تنش زا و تنش اکسیداتیو در بیوفیلم قرار می گیرند.
نتیجه گیریپوسیدگی دندان، بیماری های پالپ، پری اپیکال و پریودنتیت (از جمله ژنژیویت) از شایع ترین بیماری های باکتریایی هستند و در این میان پوسیدگی دندان ناشی از حضور باکتری استرپتوکوکوس موتانس به عنوان شایع ترین بیماری دندانی به دلیل تولید اسیدهای حاصل از تخمیر کربوهیدرات تصفیه شده و با دمینرالیزاسیون ساختار دندان مشخص می شود.
کلید واژگان: پوسیدگی دندان, التهاب لثه, گلیکوزید هیدرولاز, پلی ساکاریدها, پریودنتیت, عفونت های باکتریاییBackground and AimsOral bacteria play an important role in oral diseases, due to their high adaptability to different environmental areas of the mouth. In this article, an attempt was made to describe the molecular mechanisms involved in the physiological relationships of oral and dental environment bacteria and their pathogenic significance with molecular approaches.
Materials and MethodsThe present systematic review was written based on the advanced and standard search of keywords including Oral bacteria, Biofilm, and Dental diseases in PubMed, Springer, Scopus, Medline, Google Scholar, Science Direct, and Web of Science databases. For this purpose, an advanced and systematic search of articles published from 1993 to 2023 was conducted to compile the present article.
ResultsBacteria in the oral cavity have nutritional adaptations that are important for living in pathogen-host relationships, including adapting to proteolytic living conditions, using the host's glycome as a nutritional interface. This includes the use of host-derived sialic acid and other glycosidases in oral bacteria. Some of these bacteria adhere to surfaces such as salivary, epithelial proteins, and glycans, which ultimately lead to biofilm formation. Bacteria living in the oral environment are constantly exposed to a wide range of stress-causing factors and oxidative stress in the biofilm.
ConclusionDental caries, pulp, periapical, and periodontitis diseases (including gingivitis) are among the most common bacterial diseases. Among them, tooth decay caused by the presence of Streptococcus mutans is the most common dental disease due to the production of acids from carbohydrate fermentation which is characterized by the demineralization of tooth structure.
Keywords: Dental Caries, Gingivitis, Glycoside Hydrolases, Polysaccharides, Periodontitis, Bacterial Infections -
زمینه و هدف
بیماری لوکمی/ لنفوم سلول T بزرگسالان (ATLL) نوعی بدخیمی سلول های T تهاجمی می باشد که پس از عفونت مزمن طولانی مدت با ویروس نوع 1 لنفوتروپیک سلول های T (HTLV-1) ایجاد می شود. سالانه 10 تا 20 میلیون نفر در دنیا به این بیماری مبتلا می شوند و علی رغم میزان بالای عفونت، تنها 5-2 درصد افراد آلوده به HTLV-1 به ATLL مبتلا می شوند. سه راه اصلی برای انتقال ویروس اثبات شده است: (الف) انتقال مادر به فرزند از طریق شیر دادن، (ب) انتقال جنسی و عمدتا از مرد به زن و (ج) اجزای سلولی خون. مطالعه حاضر، با هدف بررسی پیشرفت های صورت گرفته در طول 30 سال گذشته در شناخت عفونت HTLV-1، همانندسازی، بیان ژن های بیماریزایی، تغییر شکل سلول متاثر از فعالیت ویروس و نیز روش های درمانی، پیشگیری از عفونت ویروس و لنفوم-لوکمی سلول های T انجام شده است.
روش کارتدوین مطالعه مروری سیستماتیک حاضر، بر اساس استراتژی جستجوی پیشرفته و استاندارد واژگان کلیدی شامل Leukemia، Lymphoma، ATLL، HTLV-1 و لکوموژنسیس در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Springer، Scopus، Medline، Google Scholar،Science Direct و Web of Science انجام گردید.
نتیجه گیریعلی رغم پیشرفت های اخیر در شیمی درمانی، پیوند سلول های بنیادی هماتوپویتیک آلوژنیک (alloHSCT) و درمان های حمایتی، پیش آگاهی بیماران مبتلا به ATLL یکی از ضعیف ترین پیش آگاهی ها در بین بدخیمی های هماتولوژیکی می باشد. غربالگری پیش از تولد برای HTLV-1 باید در نواحی اندمیک با ارایه اطلاعات و مشاوره دقیق به کار گرفته شود و از طرفی توسعه و تکامل یک واکسن ایمن و موثر می تواند یک ابزار مهم در حفاظت ناقلین در برابر ATLL باشد.
کلید واژگان: لوکمی, لنفوم, ATLL, HTLV-1, انتقال جنسیBackground & AimsAdult T-cell leukemia (ATLL) is a type of invasive T-cell malignancy that develops after a long-term chronic infection with the lymphotropic T-cell virus type 1 (HTLV-1). The disease typically produces skin lesions of variable kinds, some of which can be similar to Sezary lesions; hypercalcemia with lytic lesions of bones; lymphadenopathy; diagnostic morphology of leukemic cells with lobulated nuclei; and an extremely aggressive clinical course. ATLL also almost always involves the mature CD4+ T-cells. Also, HTLV-1 causes other diseases and mild immune deficiency even in the absence of malignancy besides ATLL. These include the fatal neurologic disease tropical spastic paraparesis (now known as HTLV-associated myelopathy), uveitis and iritis, peripheral neuropathies, and arthritis. All of these diseases could be autoimmune, but their exact mechanisms are not yet known. HTLV-1 was the first human retrovirus to be discovered and it was isolated in 1980 from a cell line of a cutaneous T-lymphocyte lymphoma. HTLV-1 has an ancient origin in the form of simian T-cell leukemia virus 1, different strains of which can be found in African and Asian primates. The virus is not found in American primates. The HTLV-1 virus has a single strand of RNA for its genome and primarily targets the T-cells of the immune system. Phylogenetic analyses have led to the naming of four major types of HTLV-1, each with its own geographic focal areas: Cosmopolitan subtype A (endemic in Japan and found in the Caribbean, Central, and South America, North and West Africa, as well as the Middle East); Central African subtype B; Australia-Melanesian subtype C; and Central African/Pygmies subtype D. Subtype C is the most divergent of the four subtypes, likely reflecting the opportunity for evolution in geographically isolated areas of the Pacific. Antibody tests developed to detect the immunological response to infection with HTLV-1 have been used to investigate the population distribution of infection, modes of transmission, and associations with other diseases. As with other human retroviruses, including most notably HIV, the presence of antibodies in a person is understood to be synonymous with infection, and is lifelong. HTLV-1 infection is a neglected disease despite affecting around 15 million people worldwide and it is the causative agent for two diseases such as adult T-cell leukemia and HTLV-1 associated myelopathy / tropical spastic paraparesis. Simultaneous infection by HTLV-I and the etiology of their pathogenic and disease outcomes have become a global health matter over the past 10 years. Three main methods of virus transmission have been confirmed: 1- mother-to-child transmission: Mother-to-child transmission can be produced through the placenta, perinatally that are uncommon, or by breastfeeding. Nonetheless, evidence suggests that most cases of mother-to-child transmission are produced by ingestion of breast milk. Cell-free virions are not usually detected in breast milk, thus transmission by infected cells is much more plausible. In fact, different types of cells that are found in breast milk such as lymphocytes, macrophages, and epithelial cells of mammary glands can be susceptible to HTLV-1 infection. 2- sexual transmission, mainly from man to woman: Few studies are done about the most frequently affected gender. The initial studies suggested that female to male transmission of HTLV-1 was much more frequent than male to female transmission, but later studies have shown that this difference is not as significant as previously thought, and male to the female transmission could play a more important role. Sexual transmission requires entry through a mucosal barrier, the virus could be transmitted through damaged or infected mucosa or transcytosis across epithelial cells. Consequently, male to female transmission is more efficient in cases of men with a history of penile sores or ulcers. However, the semen also contains several cells that could be infected by HTLV-1, such as CD4+ T-cells, macrophages, and dendritic cells that can have a role in sexual transmission. Regarding female to male transmission, in women infected by HTLV-1, infected cells have been frequently detected in cervical inflammatory secretions and cervix carcinoma. Some of the data obtained studying other retroviruses have been extrapolated to HTLV-1. However, not all this information can be faithfully extrapolated to HTLV, and therefore, further investigations are needed to achieve more accurate data. 3- blood cell components: Blood transmission can occur by transfusion of whole blood or cellular blood products and in the context of needle sharing among intravenous drug users. In the case of blood transmission, passing across a mucosal barrier is not needed, and infected cells can transmit the virus directly by cell-to-cell transmission or by cell-free transmission to dendritic cells. As we saw previously with other routes of transmission, cell to cell transmission is also the most effective way to transmit the virus by blood. A study that compared viral transmission following transfusion of plasma from individuals with different human retroviruses showed that seroconversion occurred in 89% of the individuals who received plasma from HIV-1 infected individuals, but in none of those who received plasma from HTLV-1 or HTLV-2 infected individuals. Several studies suggest that individuals who acquire HTLV-1 by blood are more prone to develop inflammatory disorders, while individuals who acquire the virus during breastfeeding are more likely to develop T cell malignancies. In addition to some factors that can modify this likelihood, such as the age of infection, amount of virus, and immune response, this implies that the mechanism of infection could affect different cell populations and it could be a determinant to develop an inflammatory disease or cancer. A person can be infected with HTLV-I by direct contact with certain body fluids from an infected person. Its prevalence greatly varies in different regions of the world and even in different communities within one restricted region. The virus tends to remain in families due to its routes of transmission. Therefore, the vertical mitotic transmission plays an important role in the persistence of HTLV-I infection. Complex retroviruses such as the HTLVs have an extra gene or several extra genes, but these genes are not oncogenes and cannot be found in normal cellular DNA. The extra gene or genes may cause growth promotion and/or increase of genetic instability. In HTLV-1, the Tax causes growth promotion and increases genetic instability. Mathematical modeling of within-host viral infection has witnessed significant development. Tax-expressing HTLV-infected cells proliferate faster than susceptible CD4+ T cells and silent HTLV-infected cells. This leads to an increase in proviral load. In HTLV-I infection, CTLs also play an effective role in controlling the infection. CTLs can recognize and kill the Tax-expressing HTLV-infected cells moreover, they can reduce the proviral load. Since there is no available antiviral, treatments that can completely eliminate HTLV-I from the body, then this virus, can lead to fatal diseases. HTLV-I is a retrovirus that infects the susceptible CD4+ T cell and destroys its functions. The aim of this study was to evaluate the progress made over the last 30 years in the recognition of HTLV-1 infection, cloning, gene expression, and its resulting cell transformation, as well as methods to prevent human T-cell lymphotropic virus infection and cellular lymphoma/leukemia T cells.
MethodsSystematically, we searched PubMed, Google Scholar, Scopus, and Science Direct databases using the following keywords: Leukemia, Lymphoma, ATLL, HTLV-1, and transmission.
ConclusionHTLV- infections are considered a neglected disease nowadays, and despite recent advances in chemotherapy, allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (alloHSCT), and supportive care, the prognosis of patients with ATLL is one of the weakest among hematologic malignancies. Prenatal screening for HTLV-1 should be performed in endemic areas with accurate information and advice. The development of a safe and effective vaccine can be an important tool in protecting vectors against ATLL. As a result, research to avoid infection and associated diseases focused on the development of effective treatments or vaccines against the virus is needed. In this article, we provide a comprehensive overview of recently uncovered information on the molecular basis of leukemogenesis in ATLL and HTLV diseases.
Keywords: Leukemia, Lymphoma, ATLL, HTLV-1, Sexual Transmission -
زمینه و اهداف
جهش های مقاومت دارویی عناصر کلیدی در شکست درمان طولانی مدت عفونت های ویروس هپاتیت B (HBV) و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) هستند. جهش در موتیف YMDD در ژن P ویروس HBV مهمترین عامل در مقاومت دارویی ضد ویروسی (به ویژه لامیوودین) است. این مطالعه با هدف ارزیابی موتیف YMDD و سایر جهش های ژن پلیمراز در افراد مبتلا به عفونت همزمان HBV و HIV انجام شد.
مواد و روش کارهمه بیماران وارد مطالعه شده تحت درمان با لامیوودین بودند. نمونه خون از 37 بیمار HBV/HIV مثبت جمع آوری شد و DNA استخراج شد. ژن P با روش PCR با پرایمرهای مناسب تکثیر شد. محصولات PCR برای تشخیص جهش در ژن P بهMacrogen (کره جنوبی) ارسال شد. برای بررسی جهش های ژن P، توالی های به دست آمده با ژن پلیمراز توالی استاندارد (Okamoto) HBV در بانک ژن (شماره دسترسیAB033559) مقایسه شدند.
یافته هامیانگین سنی بیماران 5/7±34/1 سال بود که 59/5 درصد آن ها مرد و 40/5 درصد زن بودند. از مجموع بیماران 56 درصد سوء مصرف کننده مواد، 35 درصد رفتارهای جنسی پرخطر، 56 درصد سابقه زندان و 33 درصد همسران معتاد داشتند. 37 نمونه استخراج شده با موفقیت تعیین توالی شدند. از بین نمونه های مورد مطالعه (37 نفر)، 28 بیمار دارای جهش همزمان YIDD و FLMAQ، 1 بیمار YINN و FLIPH و 1 بیمار YIDD و FSLAQ داشتند.
نتیجه گیریبه طور خلاصه، انواع مقاوم به دارو در اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن (CHB) B و HIV قابل تشخیص است. در نتیجه جهش، راهبردهای درمانی گاهی موثر نیستند. بنابراین، شناسایی و نظارت بر جهش های مقاومت دارویی بسیار مهم است.
کلید واژگان: HBV, HIV, عفونت همزمان, جهش, ژن PBackground and ObjectiveThe drug resistance mutations are key elements in the failure of long-term treatment of Hepatitis B virus (HBV) and human immunodeficiency virus (HIV) infections. The mutation in the YMDD motif in the P gene of HBV is the most critical factor in antiviral drug (especially lamivudine) resistance. This study aimed to assess the YMDD motif and other polymerase gene mutations in individuals with HBV/HIV coinfection.
Materials and MethodsAll enrolled patients were under lamivudine treatment. Blood samples were collected from 37 HBV/HIV-positive patients, and DNA was extracted. The P gene was amplified by the PCR method with appropriate primers. The PCR products for detecting mutations in the P gene were sent to the Macrogen. To investigate the P gene mutations, the obtained sequences were compared with the polymerase gene of the HBV standard sequence in the GeneBank (accession number AB033559).
ResultsThe mean age of the patients was 34.1±5.7 years, of which 59.5% were male, and 40.5% were female. Of all patients, 56% were drug abusers, 35% had risky sexual behavior, 56% had prison history, and 33% had addicted wives. The 37 extracted samples were sequenced successfully. Among the studied samples (n =37), 28 patients had simultaneous mutations of YIDD and FLMAQ, 1 patient had YINN and FLIPH and 1 patient had YIDD and FSLAQ.
ConclusionIn summary, drug-resistant variants were detectable in most coinfected patients with chronic Hepatitis B (CHB) and HIV. As a result of mutations, therapeutic strategies sometimes are not effective. Therefore, recognition and monitoring of drug resistance mutations are critical.
Keywords: Coinfection, HBV, HIV, Lamivudine, Mutation, P gene -
واکسیناسیون دی.ان.ا یا ایمنی زایی ژنتیکی، فناوری جدیدی است که می تواند منجر به کاهش بیماری های عفونی و نرخ مرگ و میر شود. این رویکرد با تحریک سیستم ایمنی، منجر به محافظت در برابر بسیاری از بیماریزا های عفونی، بدخیمی ها و اختلالات خودایمنی در مدل های حیوانی شده و به صورت وسیعی به منظور توسعه واکسن های ایمن، جدید و کارآمد در انسان ها و حیوانات مورد مطالعه قرار گرفته است. در این روش دی.ان.ا پلاسمیدی رمزکننده ی پروتئین های خارجی می تواند به عنوان ایمونوژن محسوب شده و به تنهایی یا همراه با ادجوانت های مختلف به صورت عضلانی تزریق شود و بر پایه یافته های آزمایشگاهی اخیر، القاگر پاسخ های آنتی بادی ، لنفوسیت های T کمکی و لنفوسیتT با عملکرد سمیت سلولی در حیوانات اهلی باشد. در روش های ایمن سازی غیرفعال، هدف تنها حفاظت گذرا و تسکین شرایط موجود است، حال آن که در ایمنی زایی فعال حصول یک ایمنی پایدار و بلند مدت، مقصود نهایی است و واکسن های دی.ان.ا یکی از گزینه های جدید مهندسی ژنتیک در حوزه ایمن زایی است. هدف از مقاله حاضر، معرفی واکسن های دی.ان.ا و پاسخ های ایمنی القایی آن ها به منظور حصول یک حفاظت پایدار و رشد و توسعه بیشتر این فناوری در سطوح تحقیقات ملی است.کلید واژگان: واکسیناسیون دی, ان, ا, ایمنی, ژنتیک, آنتی بادیDNA vaccination, or genetic immunization, is a novel vaccine technology that has great potential for reducing infectious disease and cancer- induced morbidity and mortality worldwide. This method has been used to stimulate protective immunity against many infectious pathogens, malignancies, and autoimmune disorders in animal models and extensively to develop vaccine safe, innovative and efficient in human and animals has been studied. DNA plasmids encoding foreign proteins may be used as immunogens by direct intramuscular injection alone, or with various adjuvants. The antibody, helper T lymphocyte, and cytotoxic T lymphocyte (CTL) responses have been induced in a laboratory and domesticated animals by these methods. In the inactive immunization method, the goal is only temporary protection and relief of the condition, but in active immunization, achieving a constant, long-term safety is the final goal. DNA vaccines are one of the novel candidates of genetic engineering in immunization fields. This article is aimed to introduce DNA vaccine and induced an immune response by it to achieve sustainable protection and further development of this technology at national research levels.Keywords: DNA vaccination, Immune, Genetic immunization, Antibody.
-
تولید پایدار ژن تراریخته برای ژن درمانی در سلول های انسانی، می تواند ترکیبی از روش های ویروسی و غیرویروسی باشد. ارسال ژن با ویروس های نوترکیب، انتقال کارآمد ژن به سلولهای اولیه را پیشنهاد می کند و گزارشاتی از درمان موفق را ارائه می دهد. ولی این کار معایب زیادی را در بردارد. در حالی که امروزه انتقال ژن با استفاده از ترانسپوزون، جایگزین مناسبی برای وکتورهای ویروسی می باشد. استفاده از پلاسمیدها با هزینه کاهش یافته، ایمنوژنسیتی پایین و الحاق کارآمد، می تواند جایگزین مناسبی برای وکتورهای ویروسی باشد. در چند دهه گذشته، سیستم ترانسپوزونی زیبای خفته (SB) بعنوان وکتوری برای ژن درمانی غیر ویروسی توسعه یافته است. این وکتور مزیت های ویروس ها و دی.ان . ای برهنه را با هم ترکیب می کند. سیستم ترانسپوزونی SB، برای تولید اختصاصی رسپتور کایمر آنتی ژن (CAR) در سلول های T انسانی، با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله مروری، به معرفی فناوری ترانسپوزون برای انتقال ایمن ژن به سلول های انسانی، با تاکید بر ترانسپوزون SB پرداخته شده است. همچنین سیستم های انتقال ژن ویروسی و غیرویروسی و مزایا و معایب آن ها شرح داده شده است.کلید واژگان: وکتورهای ترانسپوزونی, وکتورهای ویروسی, ترانسپوزون زیبای خفته, ژن درمانی, ایمنی زیستیSustainable production of transgenes in human cells can be combined of both viral and non-viral methods for gene therapy. Efficient transfection into primary cells is proposed by recombinant virus technology; even though provided by reports of successful treatment, it still has a lot of disadvantages. As of today, the use of plasmids can be a viable alternative to viral vectors for its reduced costs, low immunogenicity, and effective insertion. In the past decades, Sleeping Beauty transposons (SB) have been developed as a non-viral vector system for gene therapy, with the shared benefits of both vectors and naked DNA. The SB system has been successfully used in human T cells for generating specific chimeric antigen receptors (CAR). This article is aimed to introduce transposon technology for a safe genetransfer into human cells with the emphasis on SB systems. Moreover, viral and non-viral gene transfer systems are described by considering both the advantages and disadvantages.Keywords: Transposon system, Sleeping Beauty transposon, nonviral vector, gene therapy, biosafety
-
زمینه و هدفاکثر ژن های خانه دار، سرکوبگر تومور، و تقریبا 40% ژن های اختصاصی بافت ها حاوی توالی غنی از G+C در نواحی پروموتری خود می باشند که تکثیر آن با مشکلات زیادی همراه است. ژنAstrocyte elevated gene -1(AEG-1) دارای نقش عملکردی در چندین مرحله از پیشرفت تومور از جمله، ترانسفورماسیون، آپوپتوزیس، متاستاز، مقاومت به شیمی درمانی، رگزایی و پیری سلول می باشد.مواد و روش کاراین مطالعه، به بهینه سازی واکنش زنجیره ای پلیمر از (PCR) برای تکثیر موفق bp 495 از پروموتر ژن AEG-1، دارای محتوی >70%G+C و جایگاه اتصال چندین فاکتور رونویسی در بیماران مبتلا به هپاتوسلولار کارسینوما پرداخته است.یافته هایافته ها نشان می دهد استفاده از CO-Amplification، DMSO به همراه برنامه Touch down PCR و آنزیم pfu در تخریب ساختارهای ثانویه توالی های DNA و افزایش محصول واکنش موثر می باشد.نتیجه گیریاین روش می تواند برای تکثیر دیگر نواحی غنی از G+C نیز مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: توالی غنی ازG+C, نواحی پروموتری, PCR, ژنAstrocyte elevated gene, 1Background And ObjectivesMost housekeeping genes, tumorsuppressor genes, and approx 40% of tissue specific genes contain G+C sequences in their promoter region that are very difficult to amplify. AEG-1 plays a significant role in invasion, metastasis, angiogenesis and chemoresistance, apoptosis, angiogenesis and agingMaterial And MethodsIn this study, we proposed an improved polymerase chain reaction (PCR) method to be used for successful amplification of the Astrocyte elevated gene -1gene promoter region that contains >70% G+C content in a sequence of 495 bp and some transcription initiation sites in hepatocellularcarcinoma patient.ResultsThe results showed that using of DMSO coamplification; touchdown PCR and pfu enzyme can inhibit the formation of secondary structure in DNA Sequences and increase the PCR product.ConclusionTherefore, this method can be recommended to amplify other GC-rich genomic templates.Keywords: GC, rich sequences, PCR, promoter region, Astrocyte elevated gene, 1
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.