به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

میترا حیدری نصرآبادی

  • شهرزاد نخبه زعیم، میترا حیدری نصرابادی*، مسعود صالحی پور، سمیه احتشام
    زمینه و هدف

    آزواسپرمی (فقدان اسپرم در انزال)، یکی از شدیدترین نوع ناباروری در مردان بوده که به دلیل نقص های مختلف در فرآیند اسپرم زایی یا سیستم مجرای بیضه ها رخ می دهد. کروسین های موجود در زعفران در بهبود اکثر شاخص های باروری در موش های صحرایی موثر است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی نقش تیمار همزمان لتروزول و کروسین بر آسیب های اکسیداتیو و هورمون تستوسترون در بافت بیضه موش های صحرایی آزواسپرمی شده با داروی بوسولفان بود.

    روش کار

    در این کارآزمایی بالینی پس از تهیه کروسین آماده و داروی لتروزول؛ تعداد 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار در 5 گروه 6 تایی (کنترل سالم ؛ آزواسپرمی؛ آزواسپرمی+ لتروزول؛ آزواسپرمی+کروسین و آزواسپرمی + لتروزول+ کروسین) وارد مطالعه شدند. جهت القای آزواسپرمی دوز 10 میلی گرم بوسولفان به مدت 10 روز به صورت درون صفاقی تزریق شد و آنالیز های هیستوپاتولوژی، ایمنوهیستوشیمی و هورمونی انجام گردید. در نهایت داده ها با نرم افزار SPSS و گراف پریسم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که تیمار همزمان لتروزول و کروسین با افزایش سلول های اسپرماتوگونی و اسپرماتوسیت و اسپرماتید؛ سلول های سرتولی و لایدیگ شد. همچنین تیمار لتروزول و کروسین باعث حفظ ضخامت غشا پایه و لایه زایای بافت تستیکولار؛ قطر خارجی و داخلی لوله شد؛ در حالی که در گروه آزواسپرمی تیمار شده با لتروزول یا کروسین این میزان تخریب جمعیت تا حدودی کاهش یافت، ولی استفاده از لتروزول یا کروسین در گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری در قطر داخلی و خارجی لوله مشاهده نشد. آنالیز بیوشیمیایی نیز افزایش فعالیت وضعیت اکسیداتیو  (Total antioxidant Capacity) و هورمون تستوسترون و کاهش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانی کل (Total oxidant status) را در مقایسه با آزواسپرمی را نشان داد (05/0>P).

    نتیجه گیری

    بنابراین کروسین به عنوان یک آنتی اکسیدان و لتروزول به عنوان یک داروی موثر، می تواند عوارض جانبی ناشی از القای ناباروری ناشی از داروی بوسولفان را تا حد زیادی کاهش دهد و این عامل می تواند به عنوان یک داروی موثر در آینده در درمان افراد آزواسپرمی مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: لتروزول, کروسین, تستوسترون, اسپرماتوژنز, آزواسپرمی
    Shahrzad Nokhbeh Zaeem, Mitra Heydari Nasrabadi*, Masoud Salehipour, Somayeh Ehtsham
    Background & Aims

    Azoospermia (lack of sperm in ejaculation) is one of the most severe types of infertility in men, due to various defects in the sperm production process or the testicular system  .Azoospermia disease is caused by either obstructive mechanism (Obstructive azoospermia-OA) due to blockages in the natural sperm production system, or non-obstructive mechanism (NOA- Non obstructive azoospermia) due to defects in testicular sperm production, with over 60% of infertile men being afflicted with non-obstructive azoospermia (NOA). Treatment with busulfan may have adverse effects on various organs such as reproductive organs. Based on the understanding of hormonal control of sperm production, several drugs such as gonadotropins, androgens, estrogen receptor blockers, and aromatase inhibitors are used as experimental treatments for idiopathic male infertility. Letrozole, as an aromatase inhibitor, has been widely used in the treatment of female infertility, because the chemical structure of letrozole includes a triazole group that selectively interacts with the heme group of the enzyme P450arom, thereby reversibly inhibiting its biological activity Limited studies have evaluated the therapeutic potential of Letrozole in male infertility. In addition, excessive consumption of chemical drugs causes changes in the activity of antioxidant enzymes (TOS) and the stability of oxidative status (TAC) in the ROS pathway, leading to an imbalance between antioxidants and oxidants, resulting in oxidative stress. This phenomenon has led researchers towards the use of herbal medicines, which naturally have fewer side effects. Crocin has been identified as the main active biological component in saffron. Crocins are a type of water-soluble carotenoids that are either mono- or di-glycosyl polyene esters, where D-gentiobiose and/or D-glucose appear as carbohydrate residues. A carotenoid with a 20-carbon dicarboxylic structure. Saffron contains various carotenoid chemicals that include small amounts of crocin, alpha and beta carotene, and lycopene. Six different forms of glycosylated esters from the crocin family have been found in saffron. Trans-crocins 3 and 4 are the most common analogs of crocins, which include crocins 1-4, and are essentially the glycosides of trans-crocin in saffron. Crocin can act as an antioxidant and improve the quality of sperm through increasing the expression of antioxidant genes. Therefore, phytoestrogens such as crocin bind to testicular estrogen receptors and stimulate spermatogenesis by strategies like increasing epithelial layers and the diameter of seminiferous tubules and lumen.The aim of this study was to investigate the synergistic effect of letrozole and crocin on the changes of antioxidant enzymes and testosterone hormone synthesis in the induction of spermatogenesis in azoospermia model mice with busulfan using ELISA technique.

    Methods

    In this clinical trial, crocin and letrozole drugs were purchased from Sigma Aldrich. 30 male Wistar mice weighing 180-220 grams and aged approximately 8-10 weeks were purchased from the Pasteur Institute of Iran and transferred to the laboratory. They were kept under new conditions (at a temperature of 22-24 degrees Celsius, relative humidity of 55-60%, with a 12-hour light-dark cycle). To halt spermatogenesis and induce azoospermia, a dose of 10 mg/kg of busulfan was injected intraperitoneally for 10 days. Finally, the rats were divided into 5 groups of 6: the control group was injected with normal saline and citrate buffer inside the hemocoel; the treatment group received a single dose of 10 mg busulfan intra protanealat at a volume of 1.0 mL for 10 days; the treatment group was administered with a single dose of 10 mg busulfan intra protanealat at a volume of 1.0 mL, along with 5 mg letrozole with Black Soldier Fly (BSF) as the solvent; the treatment group received 15 mg crocin extract with normal saline, along with a single dose of 10 mg busulfan intra protanealat a volume of 1.0 mL; and the treatment group was given a single dose of 10 mg busulfan intra protanealat at a volume of 1.0 mL, along with 5 mg letrozole with BSF as the solvent, and 15 mg crocin extract with normal saline and underwent histopathological, histochemical immunological, and hormonal analyses. The data were presented as mean ± standard deviation. One-way analysis of variance (ANOVA) with Tukey's post hoc test was used to compare the means in the study groups (P <0.05), and statistically significant differences were considered. Graphs were also plotted using Graph Prism software.

    Results

    The results demonstrated that the simultaneous treatment of letrozole and crocin increased spermatogonia, spermatocytes, and spermatids; Sertoli and Leydig cells were also enhanced. Additionally, letrozole and crocin treatment led to the preservation of the thickness of the basement membrane and the germinal epithelium of testicular tissue; the inner and outer diameters of the tubules were increased. While in the azoospermia group treated with letrozole or crocin, this level of population destruction was somewhat reduced; however, the use of letrozole or crocin in the study groups did not show a significant difference in the inner and outer diameter of the tubules. Biochemical analysis showed a significant increase in the activity of the Total Antioxidant Capacity (TAC) enzyme activity and testosterone hormone levels in the group treated with letrozole + crosine compared to the azoospermia group; however, a significant decrease was found in the letrozole or crosine treatment group compared to the control group, while the Total Oxidant Status (TOS) enzyme activity in the letrozol+crosine treatment group showed a significant decrease compared to the azoospermia group(P<0.05).

    Conclusion

    Some of the improvements in sperm parameters can be attributed to the antioxidant properties of crocin. It seems that sperm lose a large volume of their cytoplasm due to lack of antioxidants during spermatogenesis and become more sensitive to increases in ROS. These results indicate that crocin can act as an antioxidant and enhance sperm quality by increasing the expression of antioxidant genes. Therefore, the use of a plant-derived antioxidant like crocin appears necessary without any side effects and with essential strengthening effects. Crocin can likely act as an antioxidant and potentially improve sperm quality due to its antioxidant activity. Additionally, it has been found that letrozole improves spermatogenesis without causing any observable pathological changes in testicular tissue. According to the studies of Ribeiro  et al, Uzun  et al, and Shoshany and colleagues, letrozole reversibly inhibits the aromatase enzyme and prevents the conversion of androgen precursors to estradiol in adipose tissue. Moreover, crocin can neutralize the negative effects of oxidative stress and increase cell ability to overcome oxidative stress conditions by preventing glutathione reduction and increasing antioxidant capacity. One of the limitations of the research can be attributed to the lack of studies and sample restrictions, as well as the death of mice during the experimental process. Further investigations and focusing on the precise dosage of crocin, along with attention to the relevant mechanisms of action, seem essential. Overall, crocin has antioxidant and defensive effects, improves the quality of some sperms, and increases morphology, viability, motility, and natural count. In fact, testosterone regulates the secretion of LH hormone from the anterior pituitary gland through a negative feedback mechanism.Busulfan induced apoptosis in germinal epithelial cells and co-administration of letrozole and crocin reduced busulfan-induced apoptosis leading to infertility; therefore, a rational relationship between apoptosis of spermatogonia in response to busulfan exposure can be obtained. It can be suggested that crocin, one of the key components of saffron, acts as a potent antioxidant that can prevent the toxic effects of busulfan and DNA damage that may occur due to oxidative stress.

    Keywords: Letrozole, Crocin, Testosterone, Spermatogenesis, Azoospermia
  • نیلوفر چراغی، میترا حیدری نصرآبادی*
    سابقه و هدف

    سارگاسوم ایلیسیفولیوم جلبک قهوه ای پرسلولی دریایی است که دارای رنگدانه های بتاکاروتین و فوکوگزانتین،اسیدهای حلال مواد محرک ایمنی مانند فیکوسیانین، پلی ساکارید، آهن، روی و اسیدهای امینه ضروری میباشد که سبب ارتقا ایمنی میگرد. در این پژوهش اثر عصاره جلبک سارگاسوم روی درصد بهبودی زخم خطی و تاثیر ان بر میزان بیان ژن های 1TGFβ و VEGFAدر رت ها بررسی شد.

    مواد و روش

    این پژوهش یک نوع مطالعه تجربی است که در آزمایشگاه دانشکده علوم زیستی پرند انجام شد. جهت انجام این مطالعه از 30 سر رت نر، نژادwitasr به وزن 180 گرم استفاده شد و از گردن به سمت کمر رت ها به طول 2 سانتی متر به عمق درم زخم (Linear) ایجاد شد و موش‏ها به 3 گروه ده تایی تقسیم شدند : گروه کنترل ، گروه پماد آلفا به عنوان گروه کنترل مثبت و گروه پماد عصاره جلبک سارگاسوم . گروه ها هم از لحاظ اندازه طول زخم و هم بیان دو ژن VEGFA و TGFβ1 با استفاده از تکنیک Real time PCR مورد بررسی قرار گرفتند.

    یافته ها

     گروه آلفا نسبت به گروه کنترل افزایش بیان ژن TGFβ1 به میزان5/27 برابر بااحتمال P<0/011 داشته است ،در مقایسه گروه جلبک با گروه کنترل 7/3 برابر افزایش بیان ژن بااحتمال P<0/66 داشته است. در ارزیابی بیان ژن VGEFA : گروه آلفا نسبت به گروه کنترل 8/0 برابر افزایش بیان ژن بااحتمال p<0.65 و گروه جلبک سارگاسوم نسبت به گروه کنترل با 18/0 برابر افزایش بیان با احتمال p<.065 مشاهده شد.از لحاظ درصد اندازه ی بهبود زخم: در گروه کنترل اندازه طول زخم از 2 cm به cm64/0،درگروه آلفا اندازه طول زخم از  2 cmبه0/5 cm وگروه جلبک سارگاسوم اندازه زخم از2cm به  0/3 cmکاهش یافته است.نتایج نشان داد که از لحاظ اندازه ی درصد بهبودی زخم پماد جلبک نسبت به پماد آلفا از نظر بیومتری  موثرتر بوده است اما در بیان دو ژن  TGFβ1 و VEGFA تاثیری نداشته است. 

    نتیجه گیری

     عصاره جلبک سارگاسوم به علت خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، آنتی اکسیدانی وبه علت وجود الژینات در ان از لحاظ بیومتری در فرایند بهبود زخم موثر می باشد حتی نسبت به پماد آلفا موجود در بازار عملکرد بهتری داشته است با این وجود عصاره جلبک سارگاسوم در افزایش بیان ژن  TGFβ1و VEGFA تفاوت معناداری ایجاد نکرد.

    کلید واژگان: جراحت, جلبک سارگاسوم, TGFβ1, VEGFA, Real time PCR
    Niloofar Cheraghi, Mitra Heidari Nasrabadi *
    Aim and Background

    Sargassum ilicifolium is a multicellular brown algae that contains beta - carotene and fucoxanthin pigments, soluble acids of immune stimulants such as phycocyanin, polysaccharide, iron, zinc and essential amino acids, which promote safety. In this study, the effect of Sargassum iliisifolium algae extract on linear wound healing percentage and its effect on TGF β 1 and VEGFA gene expression in rats were investigated.

    Material and Methods

    This research is an experimental study that was performed in the laboratory of Parand University of Medical Sciences. For this study, 30 male Wistar rats weighing 180 gr were used and 2 cm deep linear dermis was created from the neck to the waist of rats. Mice were divided into 3 groups of ten: The control group,The group received alpha ointment as a positive control drug and The group algae extract of Sargassum iliisifolium. The groups were examined for both wound size and expression of VEGFA and TGFB1 genes .

    Results

    The alpha group had a 10.38 fold increase in TGFΒ1 gene expression compared to the control group, with a probability value of P <0.001. Compared with the algal group and the control group, it had a 5.39 increase in gene expression with a probability equal to P <0.001 . Also in assessing VGEFA gene expression :the alpha group significantly increased from the control group by 1.86 times the increase in gene expression with a probability value of p <0.044 , the sargassum algae group compared to the control group by 1.70 There is significant difference between the increase in expression and the probability value of p <0.040 . In terms of the percentage of wound healing, it shows that: the control group, reduced the wound length from 2 cm to 0.64 cm, the alpha group reduced the wound length from 2 cm to 0.5 cm and sargassum algae, the amount of wound has been reduced from 2 cm to 0.3 cm

    Conclusion

    Sargassum iliisifolium algae extract due to its antibacterial, anti -inflammatory, antioxidant and antimicrobial properties and due to the presence of alginate in it biometrically heals wounds. Available in the market, however, sargassum algae extract make a significant difference in increasing the expression of TGFβ1 and VEFGA gene .sargasum algae extract may use as a wound healer to heal skin damages

    Keywords: njury, Sargassum, algae, TGFβ1, VEGFA, Real time PCR, Iau Science
  • شهرزاد نخبه زعیم، میترا حیدری نصرآبادی*، مسعود صالحی پور
    زمینه و هدف

    جلبک قرمز خوراکی یوکیوما کوتونی ازنظر اقتصادی جهت تولید کاراگینان و آگار در سواحل گرمسیری برخی مناطق آسیای شرقی کشت داده می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی عصاره جلبک قرمز یوکیوما کوتونی و مقایسه آن با داروی تاموکسیفن بر سرطان پستان به صورت in vivo می باشد.

    روش کار

    تومور پستان از طریق تزریق زیرپوستی سلول های MC4L2 در بافت پستان موش ماده ایجاد شد،4 هفته بعد از رشد تومور، موش ها به طور خوراکی توسط عصاره جلبک و یا تاموکسیفن تیمار شدند. جهت انجام آزمایش ها موش ها به 4 گروه ده تایی تقسیم شدند شامل: 1) گروه تیمارشده با عصاره جلبک 2) گروه تیمار شده با تاموکسیفن 3) گروه سرطانی شده با سلول های MC4L2 یا کنترل مثبت 4) گروه نرمال یا کنترل منفی. میزان بیان مارکرهای SOD و 2COX در سطح ژن توسط روش Real Time -PCR مورد آنالیز قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که هم تیمار با عصاره جلبک یوکیوما و هم تاموکسیفن منجر به کاهش بیان دو ژن مورد مطالعه نسبت به دو گروه دیگر شد. به طورکلی روش Real Time - PCR به طور آزمایشگاهی اثرات مثبت تیمارها روی سلول های سرطانی پستان را تایید کردند.

    نتیجه گیری

    اطلاعات به دست آمده پیشنهاد می کند که این دو ژن به عنوان مارکرهای پروگنوستیک و به عنوان اهداف اساسی جهت درمان اهمیت دارند و عصاره جلبک یوکیوما کوتونی به دلیل اثرگذاری بر این دو ژن و همین طور اثرات آنتی اکسیدانی و نیز عدم سمیت روی بدن می تواند به عنوان یک درمان جدید درنظرگرفته شود.

    کلید واژگان: سرطان پستان, عصاره جلبک یوکیوما کوتونی, SOD, COX2, Real Time -PCR
    Shahrzad Nokhbeh Zaeem, Mitra Heydari Nasrabadi*, Masoud Salehipour
    Background

    Edible red algae Eucheuma Cottoni is grown economically to produce carrageenan and agar on tropical beaches in some parts of East Asia. The aim of this study was to investigate the effect of Eucheuma Cottoni on breast cancer in a mouse model.

    Methods

    Breast tumor has been induced by subcutaneous injection of MC4L2 cells in female rat breast tissue. 4 weeks after tumor growth, mice were treated orally with algae extract and tamoxifen. In this study, the effects of algae extract and tamoxifen were evaluated on expression of COX2 and SOD genes in 40 mice exposed to MC4L2 cancer cells. The mice were divided into 4 groups: 1) Algae treated group 2) Tamoxifen treated group 3) Cancer group with MC4L2 cells or positive control 4) Normal or negative control group. The expression of the COX2 and SOD markers in gene level was analyzed by RT-qPCR.

    Results

    Extract and tamoxifen treatment resulted in decreased expression of the two genes studied. In general, the Real Time-PCR method verified the positive effects of the treatments on breast cancer cells.

    Conclusion

    The information suggests that these prognostic markers are important for treatment as the main goals and that the algae extract can be used as an alternative to tamoxifen and many other anticancer drugs, due to its antioxidant effects without toxicity on the human body.

    Keywords: Breast Cancer, Eucheuma Cottoni Alcohol Extract, SOD, COX2, Real Time -PCR
  • نعیمه رضاپور*، حاجی قلی کمی، میترا حیدری نصرآبادی
    به طور کلی بیضه در دوزیستان دم دار (Urodela) خانواده غول سمندرهای آسیایی (Hynobiidae)، استوانه ای است و بیضه در لوبول هایی سازمان دهی شده است که طی بلوغ در سرتا سر محور پشتی- دمی رشد می یابند، در حالیکه بیضه دوزیستان بدون دم (Anura) در توبول ها سازمان دهی می شود. اسپرماتوژنز نیز در کیست هایی انجام می شود که سلول های سرتولی آنها را ساخته اند به طوری که سلول های زایشی را احاطه می کند که در یک مرحله ی زمانی از تکامل قرار دارند. به هر حال در بسیاری از این گونه ها مراحل پیشرفت سلول زایشی بسیار طولانی بوده و گاه یک سال به طول می انجامد. به واسطه خصوصیات مذکور، بررسی مراحل پیشرفت سلول زایشی در دوزیستان در مقایسه با مدل های حیوانی پستاندار بینش بسیاری به ما می دهد. مطالعه حاضر به منظور تشخیص و توصیف جنبه های ریخت شناسی بیضه و خصوصیات کلی لوله های اسپرم ساز در پاراداکتیلودون هاست. بدین منظور تعداد 16 نمونه نر از سمندر کوهستانی ایرانی یا غاری گرگان با نام علمیParadactylodon gorganesis از تنها زیستگاه آن در غار شیر آباد در 60 کیلومتری شرق گرگان در شرق سلسله جبال البرز در استان گلستان ایران جمع آوری شد. پس از تشریح و خارج نمودن بیضه ها، بررسی های میکروسکوپی از روش های رایج بافت شناسی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد. از نظر آناتومی بیضه های فعال به طور میانگین 76/32 میلی متر طول و 77/4 میلی متر عرض داشته و به شکل استوانه ای و به رنگ سفید شیری بودند. در بررسی های میکروسکوپی مشاهده شد که بیضه این گونه از نوع لوبوله کامل بوده، اسپرماتوژنز الگوی کیستی دارد و هر کیست شامل سلول هایی در یک مرحله از تمایز است که مشخصه همه ی دوزیستان است. در بافت زایشی، اسپرماتوسیت اولیه بزرگترین سلول های اسپرم ساز هستند. هر گروه از سلول ها، با سلول های سرتولی تشکیل یک اسپرماتوسیست یا کیست اسپرم ساز را می دهد که پس از تمایز بر حسب ریخت شناسی کیست ها و سلول ها قابل تشخیص اند.
    کلید واژگان: سمندر کوهستانی گرگان, بیضه, اسپرماتوژنز, گرگان
    N. Rezapour *, H.G. Kami, M. Heydari, Nasrabadi
    In general, the testes in the Hynobiidae Family are slender. In urodeles, the testis is organized in lobes of increasing maturity throughout the cephalocaudal axis. The anuran testis is organized in tubules. Spermatogenesis occurs in cysts composed by Sertoli cells enveloping germ cells at synchronous stages. Moreover, in numerous species germ cell progression lasts a year which defines the sexual cycle. Due to the above quoted features, research on factors regulating germ cell progression in amphibians may reach greater insight as compared with mammalian animal models .In the present research for the first time identification and structural description of stage in spermatogenesis in Paradactylodon. In order to fulfill this purpose 16 specimens of Paradactylodon gorganensis were captured and transferred to laboratory. In species is only found in the Shir-Abad Cave and the stream flowing from it, 60 km east of Gorgan (36 57' N, 55 01' E), in the eastern part of the Elburz Mountains, in the  Golestan  Province, northern Iran. After macroscopic analyses and obtainment of the testicular fragments, the material was submitted to the histological routine to inclusion in paraffin and coloration with haematoxylin/eosin. Anatomical studies showed that, in this species testis is slender and milk-white and average length and diameter of active testis were 32.76 mm and 4.77 mm. In microscopic analyses studies showed that ,in this species testis is ampular and spermatogenesis occurs in cysts which develop within seminiferous lobules and  each one of these units clusters cells in the same stage of differentiation and with a synchronism development, common characteristic in the amphibians .In the germ tissue the primary spermatocyte (mean 5.511 ± 0.537 μm) are biggest spermatogenetic cells. With the cellular differentiation and proliferation, succeeded the other cellular types (spermatogonia, spermatocytes II, spermatids I and II, and spermatooza) with a cystic organization, that is, groups of cells associated with Sertoli cells, forming the spermatogenetic cysts or spermatocysts. The spermatogenetic lineage cells were differentiated and identified according to the cellular and cystic morphology.
    Keywords: Hynobiidae, Paradactylodon gorganensis, Testis, Spermatogenesis
  • زهرا همتی، پروین خدارحمی، میترا حیدری نصرآبادی *
    بلوغ اووسیت ها در شرایط آزمایشگاهی تکنیکی است که می تواند باعث کاهش هزینه ها و از بین بردن اثرات جانبی استفاده از گنادوتروپین ها برای لقاح آزمایشگاهی شود. تحقیق و پژوهش در زمینه توسعه و بهبود شرایط کشت آزمایشگاهی برای بلوغ اووسیت انسانی بسیار سخت است. امروزه استفاده از مدل حیوانات اهلی پیشرفته ترین و عالی ترین سیستم را برای مطالعه در زمینه بلوغ فولیکول های نارس در آزمایشگاه فراهم کرده است. با توجه به ماده موثره و دیگرترکیبات موجود در آلکالوئید هارمین که دارای اثرات فارماکولوژیک متعدد از جمله ضد رادیکال آزاد، ضدالتهاب و اثر بر سیستم ایمنی و غیره می باشد، بنابراین در این مطالعه اثرات آلکالوئید هارمین بر میزان بلوغ تخمک های گاوی مورد بررسی قرار می گیرد. در این مطالعه تخمک های آسپیره شده حداقل دارای سه لایه کومولوس از فولیکول های 8-2 میلی متری تخمدان های گاوی اخذ از شده از کشتارگاه پس از سه مرتبه شستشو در محیط شستشو به محیط های بلوغ با غلظت های 5/0 و 1 و 5/2 و 5 میکروگرم در میلی لیتر از آلکالوئید هارمین در دمای 5/38 درجه سانتی گراد با 5 درصد دی اکسید کربن به مدت 24-22 ساعت انکوبه شدند. پس از گذشت زمان انکوباسیون کومولوس های اطراف تخمک ها برداشته شد و بابت آزاد شدن جسمک قطبی (بلوغ) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS برنامه ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت آلکالوئید هارمین در غلظت 1 میکروگرم بر میلی لیتر بوده است (05/0p<) بدین صورت که میزان بلوغ گروه های تحت تیمار با غلظت های 5/0 و 1 و 5/2 و 5 میکروگرم در میلی لیتر به ترتیب 59، 85، 72، 65، 64، 34، 37 و 22 درصد می باشد که این در گروه کنترل 56 و 93 درصد بوده است. محیط بلوغ با اضافه کردن میزان 1 میکروگرم بر میلی لیتر از آلکالوئید هارمین موجب افزایش درصد بلوغ در اووسیت های گاوی می شود که می توان از آن به عنوان مکمل در محیط های بلوغ اووسیت استفاده کرد.
    Z. Hemmati, P. Khodarahmi, M. Heydari Nasrabadi*
    Maturation in vitro technique that can reduce costs and eliminate the side effects of the use of gonadotropins for in vitro fertilization. Development and improvement of oocyte maturation in vitro culture for progress in human and animal infertility is in vitro. Research in the field of human biology is very difficult. The use of the most advanced and highest system model animals for studying the maturation of immature follicles in the laboratory has provided. Due to the active ingredient in the alkaloid harmine with multiple pharmacological effects, including anti-free radical, and immune and etc .., so in this study the effects of alkaloid harmine on bovine oocyte maturation is assessed. In this study, at least three layers of cumulus oocytes aspirated from 2-8 mm follicles obtained from bovine ovaries from slaughterhouses after three wash in the washing environment maturation with different concentrations (0.5, 1, 2.5, 5) µg/ml of the alkaloid harmine at a temperature of 38.5 ° C with 5% carbon dioxide incubated for 22-24 hours Shdnd.ps from surrounding cumulus incubation time for the eggs were removed and the release of polar corpuscle (maturity) Results evaluated using ANOVA software were analyzed. The results show the positive impact of the alkaloid harmine at 1 µg/ml (p <0.05) so that the maturity of groups treated with doses of 0.5, 1, 2.5 and 5 micrograms per milliliter, respectively (59.85, 72.65, 64.34, 37.22) percent in the control group (56.93) percent. Maturity environment by adding 1 µg/ml of harmine enhance the maturation of the bovine oocytes that can be used as a supplement in environments maturity.
    Keywords: Cow eggs, In vitro maturation, Alkaloids harmine
  • مریم سادات نژادفاضل، کاظم پریور *، نسیم حیاتی رودباری، میترا حیدری نصرآبادی
    سلولهای بنیادی سلولهای تمایز نیافته پرتوانی هستند که میتوانند بعد از تمایز، سلول ها، بافت ها و اندام های مختلف بدن را تولید کنند. سلولهای بنیادی، دارای دو ویژگی خود نوزایی و تمایز می باشند و توانایی ازدیاد و تکثیر و القا شدن در مجاورت با انواع فاکتورهای رشد را دارا می باشند. از آنجایی که عصاره جفت، حاوی مقدار زیادی VEGF میباشد، از آن برای القاء تمایز سلولهای مرانشیمی امنتوم استفاده شد. از مهمترین سلولهای بنیادی، سلولهای بنیادی مزانشیمی هستند . سلولهای بنیادی مزانشیمی امنتوم استخراج گردید و بنیادی بودن آنها توسط فلوسایتومتری و با مارکرهای مخصوص سلولهای مزانشیمی یعنی مارکرهای CD90 CD44، CD73، CD105 و CD34 مورد اطمینان قرار گرفت. عصاره جفت نیز تهیه شد و پس از انجام تست MTT ، درصد زنده مانی 20 درصدی را برای آن انتخاب کردیم. پس از 21 روز مجاورت سلولهای بنیادی مزانشیمی امنتوم با محیط کشت و 20 درصد عصاره جفت، سلولهای مزانشیمی به سلولهای اجدادی اندوتلیالی تمایز پیدا کردند. بیان مارکرهای CD90 ، CD73 و CD105 منفی و بیان CD31 ، FLK1 و CD34 مثبت بود. نمودار چرخه سلولی و طولانی شدن فاز G1 در هفته دوم تمایزی نسبت به گروه کنترل، نشان داد که سلولها از مرحله تکثیر خارج شده و در مرحله تمایز قرار داشتند. سلولهای مزانشیمی امنتوم در مجاورت با عصاره جفت، به سلولهای اجدادی اندوتلیالی تمایز پیدا میکنند.
    کلید واژگان: تست MTT, چرخه سلولی, فاکتورهای رشد, فلوسایتومتری, مارکرهای سلولی, VEGF
    Maryam Sadat Nezhadfazel, Kazem Parivar *, Nasim Hayati, Mitra Heydari
    Stem cells are undifferentiated pluripotent cells, can produce different tissues and organs of the body. Stem cells have two features, self-renewal and differentiation. Of the most important adult stem cells are mesenchymal stem cells. These cells are capable of proliferation and differentiation with induction in the presence of variety of growth factors. Since the placenta extract contains a large amount of VEGF, therefore placenta extract was used to induce the differentiation of omentum mesenchymal stem cells.
    The omentum mesenchymal stem cells were separated and cultured and cell-specific markers CD90, CD44, CD73, CD105 and CD34 markers were tested by flowcytometry on them. The extract of the placenta was prepared and after the MTT test, we selected a 20% viability percentage. After 21 days the presence of mesenchymal stem cells omentum in medium and 20 percent of placenta extract, mesenchymal cells were differentiated into progenitor endothelial cells. The expression of CD90, CD73 and CD105 markers was negative and expression of CD31, FLK1 and CD34 markers was positive. G1 phase of the cell cycle in 2st week of prolonged, compared to the control group, this result showed that the cells were exited from the proliferative phase into differentiation phase.
    Conclusion
    Omental mesenchymal cells in adjacent to the placenta extract, differentiate into endothelial progenitor cells.
    Keywords: Cell Cycle, Cell Markers, Flowcytometry VEGF, growth factors, MTT Test
  • آزاده سادات جوادی *، میترا حیدری نصر آبادی، غلامرضا بخشی خانیکی
    زمینه و هدف
    پوکی استخوان بیماری خاموشی است که با شکستگی های استخوانی جمعیت قابل توجهی را به دام مرگ می اندازد.با توجه به عوارض داروهای شیمیایی استفاده از مکمل های طبیعی مد نظر قرار گرفته است.در این مطالعه اثر جلبک ساگاسوم بر بیماری پوکی استخوان بررسی شد.
    روش کار
    این مطالعه بر 80 سر موش آزمایشگاهی نژاد NMRI انجام شد.پس از القای پوکی استخوان، موش ها به گروه های شاهد،شم،کنترل مثبت،تجربی و کنترل منفی تقسیم شدند. دوز درمانی گروه کنترل مثبت mg/kg/day 125 کلسیم و μg/week/mice 0.025ویتامین D و در گروه تجربی،g(bw)/day100mg/10 عصاره جلبک سارگاسوم بود که به مدت 28 روز به هر گروه خورانده شد.در انتها، مقاطع هیستوپاتولوژی مورد مطالعه قرار گرفت.
    یافته ها
    گروه کنترل منفی نسبت به سایر گروه ها بیشترین تخریب را در تیغه های استخوانی دارا بود.(01/0P <) گروه تجربی نسبت به گروه کنترل منفی تخریب کمتری داشته و همچنین در ناحیه پریوست تعداد استئوبلاست های دیده شده از افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل منفی برخوردار بود. (01/0P <)
    بحث و نتیجه گیری
    مطالعات ما نشان داد که جلبک سارگاسوم تنریمم تاثیر معنی داری بر پوکی استخوان داشته و از آنجا که حاوی ترکیبات فعال به همراه کلسیم قابل جذب می باشد، می تواند از چند طریق توانایی مهار پوکی استخوان را دارا باشد.همچنین نشان داده شده که این جلبک دارای تاثیر منحصر به فردی در فرایند استخوان سازی و مهار تولید استئوکلاست از طریق فعال کردن مسیر Smad و BMP ، مهار پروتئین RANK و TNFα می باشد.
    کلید واژگان: پوکی استخوان, موش, جلبک سارگاسوم, هیستوپاتولوژی
    Azadeh Sadat Javadi *, Mitra Heydari Nasr Abadi, Gholamreza Bakhshi Khaniki
    Background and
    Purpose
    Osteoporosis is a silent disease which is causing death of significant population due to bone fractures. Use of natural supplements is considered with respect to side effects of chemical drugs. In this study, the effect of sargassum algae on osteoporosis disease was investigated.
    Method
    The study was done on 80 mice heads of NMRI race. After osteoporosis induction, the mice divided into the control, sham, positive control, experimental and negative control groups. The therapeutic dose of positive control group was 125 mg/kg/day of calcium and 0.025 μg / week / mice vitamin D and that of in the experimental group was 10mg/100g(bw)/day Sargassum algae extract that was fed for 28 days to each group. Finally, histopathology sections were studied.
    Findings: The negative control group had more degradation in lamellar bone (bone blades) than other groups (PResult and
    Discussion
    Our study showed that Sargassum tenerrimum algae has meaningful effect on osteoporosis and since includes active ingredients with absorbable calcium; it can have the ability of osteoporosis inhibition from several ways. Also, it was shown that algae has unique effect in ossification process and inhibition of osteoclast production via activation of Smad and BMP path, RANK protein inhibition and TNFα.
    Keywords: osteoporosis, Mouse, Sargassum algae, Histopathology
  • فهیمه زارع ابراهیم آباد، عبدالحسین شاهوردی*، میترا حیدری نصر آبادی، علیرضا علیزاده
    زمینه و هدف
    هدف از این مطالعه، بررسی اثر روغن ماهی و بدون ویتامین E در موش های مادر برکیفیت سلول های بیضه نتاج پیش از بلوغ بود.
    مواد و روش ها
    60 سر موش ماده بالغ نژادNMRI به گروه های:کنترل(رژیم غذایی استاندارد حاوی 50 میلی گرم واحد بین المللی ویتامین E بر کیلوگرم خوراک قبل و بعد از زایمان)، 1)تغذیه با جیره کنترل+گاواژ روغن ماهی(01/0 میلی لیتر در روز برای هر موش) قبل از زایمان، 2)تغذیه با جیره کنترل+گاواژ روغن ماهی بعد از زایمان، 3)مصرف جیره حاوی 5/2 برابر استاندارد ویتامین E(125 میلی گرم واحد بین المللی بر کیلوگرم جیره)قبل از زایمان، 4)مصرف جیره حاوی ویتامین E قبل و بعد از زایمان، 5)مصرف جیره حاوی ویتامین E بعد از زایمان، 6)گاواژ روغن ماهی و مصرف ویتامین E قبل از زایمان، 7)گاواژ روغن ماهی و مصرف ویتامین E بعد از زایمان، 8)گاواژ روغن ماهی و مصرف ویتامین E قبل و بعد از زایمان تقسیم شدند. پس از شیرگیری، نمونه های بیضه جمع آوری وآنالیزهای بافت شناسی انجام شدند. نتایج با استفاده از نرم افزار آماریSAS و آزمون دانکن بررسی گردید.
    یافته ها
    سلول های جنسی، طول، عرض و وزن بیضه در فرزندانی که مادران آن ها در دوران بارداری روغن ماهی به تنهایی مصرف کرده بودند، کمتر بود(05/0p<). این شاخص ها در گروه مصرف کننده ویتامین E به تنهایی بعد از زایمان بهبود یافته بود(05/0p<). مصرف توام روغن ماهی و ویتامین E پس از زایمان، اثرات چشم گیری بر تعداد سلول های اسپرماتوگونی(47 در مقابل 43)، اسپرماتوسیت(43 در مقابل 34)، اسپرماتید(63 در مقابل 44)، سرتولی(2 در مقابل 9/0)و لیدیگ(3 در مقابل 7/1)در مقایسه با گروه کنترل داشت(05/0p<).
    نتیجه گیری
    نتایج حاکی از اثرات مثبت روغن ماهی با ویتامین E و ویتامین E به تنهایی بود. بنابراین، آنتی اکسیدان باید به همراه اسیدهای چرب امگا-3 در تغذیه مادری مصرف شود.
    کلید واژگان: بیضه نتاج, تغذیه مادری, روغن ماهی, ویتامین E
    Fahimeh Zare Ebrahim Abad, Abdolhosein Shahverdi*, Mitra Heidari Nasr Abadi, Alireza Alizadeh
    Background
    The aim of this study was to investigate the effect of fed fish oil (FO) with or without vitamin E for mothers on the testis cells of male offsprings.
    Materials And Methods
    Sixty mature female NMRI mice were divided into different groups: control (CTR; Standard diet(vitamin E 50 mg IU/kg) pre and postnatal period); I) Gavages 0.01 ml/day/mother fish oil (FO)ऴ diet during prenatal period; II) Gavages FOऴ diet during postnatal period; III) consumed VITE(125 mg IU/kg) 2.5 folded greater than standard recommendations(2×)during prenatal period; IV)consumed VITE(2×)diet during pre and postnatal period; V)consumed VITE(2×)diet during postnatal period; VI) Gavages FO咄(2×) diet during prenatal period; VII) Gavage FO咄(2×)diet during postnatal period ;VIII) Gavages FO咄 (2×)diet during pre and postnatal period. After weaning, the testes were collected and histological data were analyzed using SAS software by Duncan test.
    Results
    testes cells length, width and weight was lower in offspring which their mothers fed FOऴ diet during prenatal, (p
    Conclusion
    The positive effects of supplementation maternal diet by FO with VITE or sole VITE was observed. Thus, antioxidants should be consumed along with omega-3 fatty acids in maternal diet.
    Keywords: Fish oil, Maternal nutrition, Offspring testes, Vitamin E
  • شیما حاجیان، محمد زندی *، میترا حیدری نصرآبادی
    سابقه و هدف
    موفقیت تولید آزمایشگاهی رویان تا حدود زیادی وابسته به محیط کشت تخمک در زمان بلوغ آزمایشگاهی می باشد. رازیانه با دارا بودن ترکیباتی مانند آنتول دارای خواص مشابه استروژن می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اسانس رازیانه بر روی بلوغ هسته تخمک گاو بود.
    مواد و روش ها
    به منظور انجام بلوغ آزمایشگاهی، مجموعه تخمک کومولوس (772 عدد) از فولیکول هایی به قطر 8-2 میلی متر استحصال و در محیط کشت بلوغ M199 حاوی % 10 سرم جنین گاو، هورمون تحریک کننده فولیکولی (μg/ml 5)، 17-β استرادیول (μg/ml1)، سدیم پیروات (mM81/0)، % 10 مایع فولیکولی گاو و جنتامایسین سولفات (μg/ml50) کشت داده شدند. به محیط های کشت بلوغ گروه های آزمایشی مقادیر0، 5، 10، 20، 30 و 50 میلی گرم بر میلی لیتر اسانس رازیانه اضافه شد و در انکوباتور 5/38 درجه سانتیگراد، دی اکسید کربن 5 درصد و رطوبت 95 درصد برای مدت 24 ساعت کشت داده شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که میزان بلوغ تخمک ها در محیط های دارای اسانس رازیانه با غلظت های 5، 10، 20 و 30 میلی گرم بر میلی لیتر بر اساس توسعه سلول های کومولوس و وجود جسم قطبی در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05). در حالی که غلظت mg/ml50 بطور معنی داری توسعه سلول های کومولوس و وجود جسم قطبی را نسبت به سایر گروه ها کاهش داد(P<0.05) .
    نتیجه گیری
    یافته های این تحقیق نشان داد که اسانس رازیانه بر اساس توسعه سلول های کومولوس و وجود جسم قطبی باعث افزایش بلوغ هسته تخمک های گاو نشد. پیشنهاد می شود از فناوری لقاح آزمایشگاهی به منظور ارزیابی اثر اسانس رازیانه بر روی بلوغ هسته و سیتوپلاسم تخمک های گاو استفاده شود.
    کلید واژگان: تخمک, رازیانه, سلول های کومولوس, جسم قطبی و گاو
    Shima Hajian, Mitra Haidari Nasrabadi, Mohammad Zandi *
    Aim and
    Background
    Successful in vitro embryo production extremely depends on the components of culture media during in vitro maturation. With ingredients like Anitol, Fennel has properties similar to estrogen. The aim of this study was to investigate the effect of Fennel essence on nuclear maturation of bovine oocyte.
    Materials And Methods
    In order to in vitro maturation off oocytes, Cumulus-oocyte complexes (No. 772) from follicles 2–8 mm in diameter were aspirated and cultured in M199 maturation media containing 10% FBS, 10% bovine follicular fluid, 5 µg/ml FSH, 1 µg/ml oestradiol- 17β, 0.81mM sodium pyruvate and 50 µg/ml gentamicin sulfate. Maturation culture media supplemented with 0, 5, 10, 20, 30 and 50 mg/ml of Fennel essence and were cultured in a CO2 incubator containing 5% CO2 and 95% humidity in air at 38.5ºC for 24 h.
    Results
    Results showed that the amount of maturation of oocytes under 5, 10, 20 and 30 mg/ml of Fennel essence were not significantly different based on expansion of cumulus cells and polar body extrusion in compared with control (P>0.05). However, 50 mg/ml of Fennel essence significantly decreased expansion of cumulus cells and polar body extrusion in compared to other groups (P
    Conclusion
    From the results of current study we can conclude that, Fennel essence, based on cumulus expansion and polar body extrusion, unable to improve nuclear maturation of bovine oocytes. In order to investigate the effect of Fennel essence on nucleus and cytoplasmic maturation of bovine oocytes, it is suggested to use in vitro fertilization.
    Keywords: Oocyte, Fennel, Cumulus cells, Polar body, Cow
  • آصفه کامرانی، میترا حیدری نصر آبادی، فاطمه هنرور، محمدرضا نورانی*
    سابقه وهدف
    باتوجه به کاربرد گسترده نانو ذره نقره درزندگی روزمره، خطرهای ناشی از آن برای انسان روزبه روز در حال افزایش می باشد. ولی اثرهای نانو ذره نقره بر مراحل تکوین جنین هنوز به طور کامل مشخص نشده است.
    این مطالعه به بررسی اثرهای تراتوژنی احتمالی نانو ذره نقره در سطح ریخت شناسی بر مراحل تکوینی جنین موش صحرایی پرداخته است.
    مواد وروش ها
    نانو ذره نقره درغلظت های 750،125،0 و1500میلی گرم/کیلوگرم /روز در روزهای ششم تا نوزدهم حاملگی ازطریق خوراکی(گاواژ) به موش های حامله خورانده شد و همه مادرها در روز نوزدهم حاملگی سزارین شدند. پس از سزارین اندازه وزن وCR(Crown-Rump) جنین ها به طور جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفته شد. اندازه CRبه کمک نرم افزار Image j اندازه گیری شد. طول دم ، اندازه دست و پا ، تعداد انگشت های دست و پا ، ادم، چشم ها و طول بینی تمام جنین ها مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    در روز نوزدهم حاملگی جراحی سزارین انجام شد و پس از جراحی همه جنین ها از لحاظ ظاهری مورد بررسی قرار گرفتند. مواردی که مورد مطالعه نیز قرار گرفتند شامل: طول دم ، اندازه دست و پا ، تعداد انگشتان دست و پا ، ادم ، چشم ها و طول بینی است.
    بر طبق داده های به دست آمده تغییرهای معنی داری در این اندام ها نیز دیده نشد. پس از بررسی جنین ها، افزایش CRو وزن جنین های تیمارشده با نانو ذره نقره نسبت به گروه کنترل مشاهده شد با این تفاوت که افزایش وزن درغلظت پایین یعنی 125میلی گرم/کیلوگرم/روز دیده نشد که این نشان می دهد افزایش وزن وابسته به دوز مصرفی است.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که نانو ذره نقره می تواند در دوزهای مختلف بر مرحله های تکوینی جنین ها تاثیر گذار باشد و باعث افزایش میزان وزن و CR جنین ها شود. باید توجه داشت که اثر نانو ذره نقره بر وزن جنین ها وابسته به دوز مصرفی می باشد.
    کلید واژگان: نانو ذره نقره, CR, تکوین جنین, ریخت شناسی, تراتوژن
    Asefeh Kamrani, Mitra Heidarinasrabadi, Fatemeh Honarvar *
    Aim and
    Background
    Considering the widespread application of silver nanoparticles in daily life, the side effects to humans, it is growing increasingly. But the effects of silver nanoparticle on the stage of embryonic development are not fully understood. This study investigates the potential teratogenic effects of silver nanoparticles on the developmental stages of fetal rats.
    Materials And Methods
    silver nanoparticle concentrations of 0, 125, 750 and 1500 mg / kg / day orally (gavage) administrated from days sixth to nineteenth pregnancy. The embryos harvested via cesarean on day nineteenth gestation. Weight and CR (Crown-Rump) embryos separately were measured. The CR measured by Image j software. The length of the tail, the limbs, fingers and toes, edema, eyes and nose during all the embryos were examined
    Results
    According to data obtained, we could not find any significant different in the length of the tail, the limbs, fingers, edema, eyes and nose between the experiments and control groups. The weight and CR of experiments embryos were increased in compare with control groups and shows significant different except that the mean the 125 mg / kg / day grout that did not show significant different.
    Conclusion
    Based on these results, we can conclude that silver nanoparticles can effect on embryo development stages. These changing are dose dependent and can increase the weight and CR of rat embryo at 19th day gestation.
    Keywords: silver nanoparticles, CR, fetal development, morphology, erotogenic
  • زهرا سادات رسولی، سیده فاطمه سیادت *، میترا حیدری نصرآبادی، عبدالحسین شاهوردی
    پاتولین سمی است از خانواده مایکوتوکسین ها که توسط چندین گونه از کپک ها به ویژه آسپرژیلوس، بایسوکلامس و پنیسیلیوم اکسپانسوم تولید می گردد. حضور پنی سیلیوم اکسپانسوم بر روی سیب های فاسد شده و مصرف آب سیب حاصل از این محصولات موجب نگرانی است. پاتولین دارای اثرات ناهنجاری زایی در جنین، جهش زایی ژنتیکی و سرطان زایی است. در این تحقیق سعی شده است تا اثرات این سم روی اسپرم انسان و نقش آن به عنوان فاکتور مردانه در ناباروری بررسی شود. سم پاتولین اثرات مخرب و زیان آوری بر اسپرم انسان بخصوص DNA آن دارد وجود بیشتر از حدمجاز آن در آب میوه ها می تواند بر اسپرم تاثیرگذار باشد. در مطالعه حاضر 40 نمونه مایع سمن نرمال از بین مراجعین به پژوهشکده رویان تهیه شد. تحرک، pH، مورفولوژی، زنده مانی و فراگمنتاسیون DNA در اسپرم قبل و بعد از اثر پاتولین با 5 دوز مختلف 02/0، 05/0، 16/0، 33/0 و 5/0 میکروگرم در میلی لیتر رقیق شده با محیط کشت Ham’sF10 بررسی گردید. نتایج نشان داد غلظت های 33/0، 5/0 و 05/0 میکروگرم در میلی لیتر باعث کاهش معناداری در تحرک اسپرم، PH و زنده مانی اسپرم ها شده است. همچنین غلظت های 33/0 و 5/0 میکروگرم در میلی لیتر باعث تخریب معنی دار DNA در اسپرم شده است اما بر مورفولوژی آن تاثیری نداشته است.
    کلید واژگان: پاتولین, اسپرم, باروری, فراگمنتاسیون DNA
    Z.S. Rasouli, S.F. Siadat *, M. Heydari Nasrabadi, A. Shahverdi
    Patulin is a toxin from Mycotoxins family that is produced by several species of mold especially Aspergillus, Byssochlamys and Penicillium ecspansom. The presence of Penicillium Ecspansom on apples and its juice causes concern. Patulin has teratogenic on the fetus, genetic mutagenicity and carcinogenicity effects. In this study, we have tried to investigate the effect of this toxin on human sperm and its role as a male factor in men's infertility. The purpose of study Patulin toxin has destructive and harmful effects on human sperm DNA and its excessive amounts in fruit juices. The present study has been done on 40 samples taken from infertile patients referring to Royan Institute. Mobility, pH, morphology, viability and sperm DNA fragmentation were studied before and after the use of Patulin with 5 doses of 0.02, 0.05, 0.16, 0.33 and 0.5 micrograms per milliliter that was diluted with medium HamsF10. The results showed that concentrations of 0.33, 0.5 and 0.05 caused a significant decrease in sperm motility, pH and viability. The concentrations of 0.33 and 0.5 caused a significant damage on sperm DNA but have not affected morphology, the number of positive peroxidase cells and sperm count.
    Keywords: Patulin, Mycotoxin, fertility, fragmentation
  • فاطمه عسگری، رضا فلک، محمد علی بهار، زهرا مجد، میترا حیدری نصرآبادی، سمیه دشتی، مهدی شکرابی*
    سابقه و هدف
    امروزه اثرات سودمند پروبیوتیک ها بر میزبان به خوبی مشخص شده است با این وجود، مکانیسم عملکرد آن به خوبی شناخته نشده و از این رو تحقیقات بسیاری پیرامون آن از جمله در زمینه سیستم ایمنی در حال انجام است. این مطالعه به منظور بررسی اثر باکتری های لاکتیک اسید بر رده های سلولی T در بافت های ایلئوم، لوزه سکوم و بورس فابریسیوس در جوجه، انجام شده است.
    مواد و روش ها
    تعداد سی قطعه جوجه در سه گروه مختلف رژیم غذایی تقسیم شدند که شامل گروه دریافت کننده شیر استریل، گروه دریافت کننده پروبیوتیک در شیر استریل و گروه کنترل بودند. هر کدام از گروه ها به دو زیرگروه تقسیم شدند و نمونه بافت در دو دوره زمانی 14 و 21 روزه برداشت شد. برش های بافتی از سه بافت ابلئوم، لوزه سکوم و بورس فابریسیوس تهیه و تعداد سلول های رده T شامل سلول های CD4+، CD8+و +Tγδ با رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    تعداد سلول های CD4+ ناحیه ایلئوم در جوجه های دریافت کننده پروبیوتیک بعد از مدت زمان دو هفته، افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. در لوزه سکوم، گروه دریافت کننده شیر استریل به مدت سه هفته، افزایش معنی داری را در تعداد سلول های Tγδ+ نشان دادند.
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان می دهند که تغذیه حیوان با پروبیوتیک ممکن است توزیع سلول های T را تحت تاثیر قرار دهد. با این وجود از آنجائیک ه تغییرهای دیده شده در گروه پروبیوتیک در 14 روز بوده است، می توان بیان کرد که این تاثیرات گذرا بوده و اثر دائمی بر ایمنی حیوان نداشته است.
    کلید واژگان: پروبیوتیک, لنفوسیت T, جوجه, لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس
    Fatemeh Asgari, Reza Falak, Mohammad Ali Bahar, Zahra Majd, Mitra Heydari Nasrabadi, Somayeh Dashti, Mehdi Shekarabi*
    Aims and
    Background
    This study was performed to evaluate the effect of lactobacillus acidophilus Bacteria (LAB) on chicken T cell subsets at ileum, bursa and cecal tonsil tissues.
    Material And Methods
    Thirty chickens were divided into three groups and fed with sterilized cow milk (M), or a mixture of M and LAB, kept as controls. Chickens from each group were sacrificed after 2 or 3 weeks and lymphoid tissues including ileum, bursa and cecal tonsil were removed and cryo preserved. The ratio of T cell subsets including CD4+, CD8+ and gamma delta T cells were studied by immune-histochemistry method.
    Results
    The ratio of CD4+ T cells was significantly higher in ileum of chicken after 2 weeks of probiotic intake. Moreover, this ratio was even higher than the ratio of these cells in the third week. In the cecal tonsil sections the percentage of gamma delta T cells was higher in milk fed chickens, after 3 weeks.
    Conclusion
    The findings indicate that feeding of chickens with probiotics may alter the distribution of T cells in the lymphoid tissues. However, coincidental increase of CD4+ and gamma delta T cells after 2 and 3 weeks of treatment indicates that these effects are transient and could not have a permanent effect on avian mucosal immunity.
    Keywords: probiotic, chicken, T lymphocyte, lactobacillus acidophilus
  • بهاره داودی، خدیجه عنصری *، میترا حیدری نصرآبادی
    زمینه و هدف
    سرطان تخمدان یکی از شایع ترین انواع سرطان ها و دومین سرطان دستگاه تناسلی زنان محسوب می گردد که به علت تغییرات بدخیم سلول های تخمدان ایجاد می شود. این نوع سرطان پنجمین سرطان شایع در میان خانم ها و اولین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در دنیا محسوب می گردد. ژن Axin2، ژن سرکوب کننده تومور می باشد که از خانواده Axin ها و در چرخه WNT بوده و برای تکوین جنین ضروری می باشد. در این مسیر، پروتئین های WNT به عنوان یک واسطه ضروری در پیام رسانی سلول به سلول نقش داشته و تکوین اولیه و ثانویه جنین را به عهده دارند. هم زمان با فعال شدن پیام رسانی WNT، ژن Axin2 نیز فعال شده و به عنوان یک فیدبک منفی مانع از تکثیر بیش از حد سلول ها می شود. بنابراین، هر گونه موتاسیون در این ژن، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می ده د. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی موتاسیون در ناحیه rs1133683 اگزون شماره 5 ژن Axin2 و رابطه بین این پلی مورفیسم و خطر ابتلا به سرطان تخمدان در بیماران مورد مطالعه می باشد.
    روش کار
    در این مطالعه که به صورت Case-Control صورت گرفته است، از 100 بیمار مبتلا به سرطان تخمدان بافت و خون 100 نفر فرد سالم به عنوان کنترل، از بیمارستان امام خمینی جمع آوری گردیده و توسط PCR - RFLP مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS-19 و آزمون رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج مطالعه موتاسیون در ناحیه rs1133683 اگزون شماره 5 ژن Axin2 بین دو گروه بیمار و کنترل نشان دهنده این بود که هیچ ارتباط معناداری بین ژنوتیپ CT با سرطان تخمدان وجود ندارد (OR=1.26، 95%CI; 0.70-2.27، p=0.43). همچنین هیچ ارتباطی بین حاملین ژنوتیپ TT و ابتلای آنها به سرطان تخمدان مشاهده نشد (OR=1.56، 95%CI; 0.49-4.96، p=0.44).
    نتیجه گیری
    نتایج حاصله نشاندهنده عدم ارتباط بین حاملین آلل T به صورت هموزیگوت (TT) یا هتروزیگوت (CT) از ژن Axin2 و سرطان تخمدان می باشد.
    کلید واژگان: ژن Axin2, پلی مورفیسم, سرطان تخمدان, PCR, RFLP
    B. Davoodi, Kh Onsory *, M. Heydari Nasrabadi
    Background and Objectives
    Ovarian cancer is the most common female reproductive cancer which is caused due to the malignant transformation of ovarian cells. This type of cancer is the fifth most common cancer among women and the primary cause of cancer deaths in the world. Axin2 gene is a tumor suppressor gene of the Axin family in WNT cycle which is essential for embryonic development. WNT proteins in this pathway have important intermediary role in cell messaging and in primary and secondary development of the embryo. Axin2 gene is activated as a negative feedback to prevent excessive proliferation of cells with simultaneous activation of WNT messaging. The aim of this study was to find the frequency of mutation in rs1133683 region of exon 5 in Axin2 gene and its relation with the risk of ovarian cancer.
    Methods
    In this case-control study, 100 patients with ovarian cancer together with equal number of same age as controls were collected from Imam Khomeini Hospital. DNAs were extracted from blood and tissue and then were investigated by PCR-RFLP. Data analysis was performed using software SPSS (version 19) using logistic regression.
    Results
    The results of study of mutation in rs1133683 region of exon 5 in Axin2 gene between two groups of case and controls indicated that there is no significant association between CT genotype with ovarian cancer (OR=1.26, 95%CI; 0.70-2.27,p=0.43). Also no association was observed between TT genotype of Axin2 gene and ovarian cancer risk (OR=1.56, 95%CI; 0.49-4.96, p=0.44).
    Conclusion
    Study of mutation in rs1133683 region showed that there was no association between TT genotype carriers of Axin2 gene and the risk of ovarian cancer.
    Keywords: Axin2 Gene, Polymorphism, Ovarian Cancer, PCR, RFLP
  • پروین خدارحمی *، حمید نصرالله زاده فیلی، میترا حیدری نصرآبادی
    نانوذرات نقره کاربردهای زیادی در زمینه مواد بهداشتی، آرایشی، پزشکی دارد. این کاربردها از طریق اثر بر افزایش تقسیمات سلولی، استرس اکسیداتیو و مرگ برنامه ریزی شده سلول (آپوپتوز) می باشد. در این مطالعه اثرات کوتاه مدت و دراز مدت تزریق داخل صفاقی نانوذرات نقره بر بافت هیپوکامپ که در رابطه با حافظه و یادگیری دخالت دارد، بررسی شد. تعداد 56 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 2 دسته تقسیم گردید. هر دسته به 4 گروه هفت تایی تقسیم گردید: گروه اول، سالین و 3 گروه تیمار نانوذرات نقره در دوزهای 100، 200 و400 ppm دریافت کردند. دسته اول در طی پنج روز متوالی و دسته دوم در طی 10 روز متوالی تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. 10 روز بعد از آخرین تزریق، بافت هیپوکامپ خارج و برش آن تهیه شد، سپس برای شناسایی نورون های آپوپتوتیک از سالم، رنگ آمیزی تانل استفاده شد. در صد سلول آپوپتوتیک در دسته اول، در دوز 100 ppm نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (01/0p<). این درصد در دوز 200ppm و 400ppm باز نسبت به گروه کنترل اثر معنی داری داشت (001/0p<). در صد سلول آپوپتوتیک در دسته دوم، در دوز 100ppm، نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (01/0p<). این درصد در دوز 200ppm و 400ppm باز نسبت به گروه کنترل اثر معنی داری داشت (001/0p<). نانوذرات نقره باعث آپوپتوز سلول های هیپوکامپ می شود. این اثر با افزایش دوزهای تزریقی نانوذرات نقره افزایش اما وابسته به طول مدت تزریق نمی باشد.
    Silver nanoparticles have numerous applications in food technology and medical industry. These applications are mediated via their mitotic، oxidative and apoptotic effects. In this study، the apoptotic effects of short and long term administrations of nanosilver on rat hippocampus، which is involved in memory and learning، was investigated. 56 male Wistar rats were divided into two groups of short term and long term injections which were treated for 5 and 10 consecutive days، respectively. Each group was divided into four subgroups of control، 100، 200 and 400 ppm nanosilver administration. The control subgroup received saline and the treatment subgroups received intraperitoneal injections of silver nanoparticles at doses of 100، 200 and 400ppm. Ten days after the last injection، the hippocampal tissue sections were prepared and the extent of apoptosis was evaluated using TUNEL assay. In short term (5-day injection) group، the percentage of apoptotic cells between control and 100 (p<0. 01)، 200 and 400 ppm were significant (p<0. 001)، showing statistically significant difference between control and treatment subgroups. In long term (10-day injection) group، the percentage of apoptotic cells between control and 200 and 400 ppm subgroups were significant (p<0. 001)، respectively، again representing statistically significant difference between control and treatment subgroups. Silver nanoparticles induce apoptosis in rat hippocampal cells. For the administration regime considered in this study، this apoptotic effect increases at higher doses but is independent of the duration of exposure.
  • حمید نصرالله زاده فیلی، پروین خدارحمی، میترا حیدری نصر آبادی
    زمینه وهدف
    نانوذرات نقره با اثرات ضدمیکروبی و مصرف روز افزون آن در صنایع یکی از پرکاربردی ترین نانو ذرات می باشند. این امر ضرورت بررسی و استفاده از آن ها را افزایش داده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کو تاه مدت و دراز مدت تزریق داخل صفاقی نانو ذرات نقره بر بافت هیپوکامپاست.
    مواد و روش ها
    تعداد 56 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار به 2 دسته و هر دسته به 4 گروه هفت تایی تقسیم گردید. گروه اول، سالین و 3گروه تیمار نانوذرات نقره در دوزهای 100، 200 و 400 ppmدریافت کردند. دسته اول در طی پنج روز متوالی و دسته دوم در طی 10 روز متوالی تزریقداخل صفاقی تیمار گردیدند. 10 روز بعد از آخرین تزریق، بافت هیپوکامپ خارج و پس از تهیه برش های بافتی برای شناسایی نورون های نکروتیک از نمونه های سالم، از رنگ آمیزی نیسل استفاده شد.
    یافته ها
    در دسته اول(در طی 5 روز متوالی تیمار گردیدند)، میانگین درصد سلول نکروتیک در دوز 100ppm نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت(0.01>p) و میانگین درصد سلول نکروتیک در دوزهای 200و 400 ppmنسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت(0.001>p). در دسته دوم(در طی 10 روز متوالی تیمار گردیدند)، میانگین درصد سلول نکروتیک در دوز 100ppm نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت(0.01>p). این درصد در دوزهای 200 و 400 ppmنسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد(0.001>p
    نتیجه گیری
    نانو ذرات نقره باعث نکروز سلول های هیپوکامپ می شود. این اثر با افزایش دوزهای تزریقی نانوذرات نقره افزایش اما وابسته به طول مدت تزریق نمی باشد.
    کلید واژگان: هیپوکامپ, نانو ذرات نقره, نکروز, رنگ آمیزی نیسل
  • رویا محمدی می آبادی، میترا حیدری نصر آبادی، پروین خدارحمی، سیده فاطمه سیادت
    مقدمه
    کرچک گیاهی است با خواص گوناگون که برخی مطالعات خواص ضد باروری آن را نشان داده اند.
    هدف
    هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره هیدروالکلی دانه کرچک بر روند اسپرماتوژنز و آسیب های آن در اسپرم است.
    روش بررسی
    35 سر موش نر به چهار گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل نرمال سالین و گروه های تجربی به ترتیب 25، 30، 35 و 45 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از عصاره هیدروالکلی کرچک به مدت 30 روز دریافت کردند. 10 روز پس از آخرین تزریق و بیهوشی حیوانات، اپیدیدیم و بیضه ها خارج شدند. خونگیری از قلب برای سنجش هورمون های جنسی انجام گرفت. پس از تهیه برش های عرضی از بیضه ها و رنگ آمیزی، شمارش رده های سلولی انجام شد. داده ها به روش آماری One - Way ANOVA و تست Tukey مورد بررسی قرار گرفتند.
    نتایج
    وزن بیضه و اپیدیدیم راست، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتوزوئید و لایدیگ در همه گروه های تجربی، همچنین قطر لایه ژرمینال در سه گروه 2، 3 و 4 کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشتند (05/0>p). در گروه تجربی 4 میزان دناتوره شدن DNA افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. میزان هورمون های جنسی و درصد اسپرم های زنده در گروه های تجربی 3 و 4 نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داد.
    نتیجه گیری
    عصاره دانه کرچک باعث کاهش معنی دار در سلول های رده اسپرمی و میزان هورمون های جنسی می شود و میزان دناتوره شدن DNA ی اسپرمی در غلظت های بالاتر افزایش می یابد. در نتیجه این عصاره می تواند بر باروری تاثیر داشته و آنرا کاهش دهد.
    کلید واژگان: اسپرماتوژنز, باروری, عصاره دانه کرچک
    R. Mohammadi, R. Mohammadi Meyabadi, P. Khodarahmi, S.F. Siadat
    Background
    Castor is a plant with various advantages that, it,s anti-fertility effects are seen in some studies.
    Objective
    The aim of this study was to investigate the effect of castor bean extract on spermatogenesis and sperm damage.
    Methods
    35 male mice were divided into four experimental groups and one control group. Control group received normal saline and experimental groups, received 25, 30, 35 and 45mg/kg body weight Castor bean extract for 30 days respectively. Ten days after the last injection mice were anesthetized and the epididymis and testis were removed. Heart blood samples were collected from mice to measure hormones. After preparing cross-sections of testis, samples were stained and line of cells were counted. The data were analyzed by One - Way ANOVA and Tukey test.
    Results
    Right testicular and epididymal weight and number of spermatogonia, primary spermatocytes, Leydig and Spermatozoa in all experimental groups as well as the diameter in the three groups of 2, 3 and 4 groups were significantly smaller than control group (p<0.05). In experimental group 4, the rate of denaturation of DNA was significantly higher than control group. The Serum sex hormones and percentage of live sperm in the experimental groups 3 and 4, compared to the control group was decreased.
    Conclusion
    Castor bean extract significantly decreases the number of sperm cell lines and sex hormone levels. Furthermore, in higher doses of extract, the sperm DNA denaturation increases. Thus, Castor bean extract may effect on fertility by reducing it.
    Keywords: Castor bean extract, Fertility, Spermatogenesis
  • فهیمه مطیع، میترا حیدری نصرآبادی، عبدالحسین شیروی، فریما زاهدی
    امروزه گرایش به سمت استفاده از داروهای سنتی جهت ترمیم زخم های گوارشی بیشتر شده است. بلوطایرانی به طورسنتیدردرمان برخیناراحتی های گوارشیاستفاده می شود.مطالعهحاضربهبررسی بهبود زخم معده توسط عصاره پوست میوه بلوط می پردازد.پوستمیوه هایآسیابشدهبلوطکهدر اتانول 90 درصد خیسانده شده بودند، توسط دستگاه روتاری عصاره گیری شد. جهت بررسی اثر این گیاه 56 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی به گروه های هفت تایی تجربی و کنترل تقسیم شدند. زخم معده توسط القای لومینال محلول اسید استیک (v/v40%) ایجاد شد. یک روز پس از ایجاد زخم معده، موش های گروه کنترل سرم فیزیولوژی و گروه های تجربی غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره ی اتانولی پوست میوه بلوط در 5 روز متوالی به صورت گاواژ دریافت کردند. ناحیه زخم در معده موش ها به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای 1، 3، 5 و 7 (هر روز شامل 7 موش) نمونه برداری و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفت. آنالیز نتایج با استفاده از واریانس یک طرفه نشان داد که عصاره اتانولی پوست میوه بلوط ایرانی به غلظت100 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی دار درصد بهبود زخم معده در گروه های تجربی شده است. همچنین، سلول های التهابی از جمله نوتروفیل و ماکروفاژ در روزهای سوم و پنجم در گروه تجربی افزایش معنی دار نسبت به گروه کنترل داشته که نشان دهنده طولانی شدن مرحله التهاب است. در روز هفتم در گروه تجربی تعداد فیبروبلاست ها نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود.این مشاهده نشان از تاخیر در روند بهبود زخم و کلاژن سازی در گروه های مورد تیمار با غلظت100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره ی اتانولی پوست میوه بلوط ایرانی است. مطالعه حاضرنشاندادکهعصارهاتانولی پوست میوه بلوط در غلظت100 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معنی داری موجب طولانی شدن زمان التهاب و کاهش روند بهبود زخم درمعده موش های صحرائی شد.
    کلید واژگان: بلوط, زخم معده, عصاره اتانولی, ترمیم زخم
    Today there is great interest in using traditional medicine for ulcer healing has been increased.Quercus persica is used in Iranian traditional medicine to treat some gastric diseases. The present study was undertaken to evaluate the Quercus persica ethanolic extract for gastric ulcer healing in rats. Extractedfrom theskin of oakfruit soakedin90%ethanoland extractswere measuredby therotarydevice. To determine the effect of this extract from Quercus persica, 56 wistar male rats divided into 2 groups; experimental and control (n=7).Gastric ulcers were induced by luminal application of 0.12 ml acetic acid solution (40% v/v). One day after ulcer induction, the experimental groups Ethanolic extract of Quercus persica at concentration 100 mg/kg w.b.and the control groups received 1 ml normal salin through oral gavage for few consecutive days. On days 1, 3, 5 and 7 rats were killed and wound samples were collected for histological and statistical studies. Results analysis by one way Anova demonstrated that ethanolextract ofthe fruitskinof Quercus persica at concentration 100 mg/kg w.b.significantly increased gastric ulcer area compared to control group and decreased ulcer healing. Also, inflammation cells such as neutrophil and macrophage in the third and fifth days in the experimental groups compared with control groups had significantly increased, which is prolonged inflammation stage.On the seventh day, in the experimental groups a significant reduction in the amount of fibroblast was seen that indicates the delay in wound healing and collagen-synthesis process.The current study showedsignificant increase of inflammation and decrease wound healinginrats treated with ethanolextract ofthe fruitskinof Quercus persica at concentration 100 mg/kg w.b.as compared to control group
    Keywords: Quercus persica, gastric ulcer, ethanolic extract, healing
  • رویا محمدی می آبادی، میترا حیدری نصر آبادی، پروین خدارحمی
    زمینه و هدف
    تحقیقات گوناگونی برای جلوگیری از افزایش جمعیت صورت می گیرد. گیاه کرچک خواص مختلفی دارد. این پژوهش به اثرات جلوگیری از بارداری دانه کرچک پرداخته است.
    مواد و روش ها
    21سرموشسورینرنژادNMRI باوزنتقریبی30-20 گرم به یک گروه کنترل و دو گروه تجربی تقسیم بندی شدند. روزانه به مدت30روز به گروه های تجربی به ترتیب 35 و 45 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره هیدروالکلی کرچک و به گروه کنترل نرمال سالین تزریق شد. 10 روز پس از آخرین تزریق موش ها جراحی شده نمونه گیری ازخون و اندام های تولید مثلی انجام شد. از بیضه ها برش های عرضی 5 میکرون تهیه شده، رنگ آمیزی و شمارش شدند. اندازه گیری قطرلوله های اسپرم ساز و لایه ژرمینال با عدسی X10 و شمارش سلول ها با عدسیX100انجام شد.کلیه داده ها با روش آماری ANOVAو تست Tukeyبا سطح معنی داری05/0Pانجام شد.
    یافته ها
    کاهش معنی دار در قطرلوله های اسپرم ساز در غلظت 45 میلی گرم، قطر لایه ژرمینال در گروه های تجربی، تعداد اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید، اسپرم و لایدیگ در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل دیده شد(05/0P). درصد اسپرم های متحرک، درصد ماده ژنتیکی اسپرم و زیستایی اسپرم ها در گروه های تجربی کاهش معنی دار را در این گروه هانشان دادند.
    کلید واژگان: کرچک, اسپرماتوژنز, لوله های اسپرم ساز
    Roya Mohammadi Meyabadi, Mitra Heidari Nasrabadi, Parvin Khodarahmi
    Inroduction &
    Objective
    The different researches have been done to prevent population.Ricinus communishas different propertiesThis study analyzes the effects of preventing castor's generating.
    Material And Methods
    21 male mice from NMRI species approximately weighing 20-30 gr classified into one control group and two experimental groups. Within 30 days, the experimental groups injected as 35 and 45mg/kg body weight by castor's hydro alcoholic extract and normal saline injected to the control group. 10 days after the mice were last injected, samples taken from their blood and generating organs.The serums transmitted into laboratory for the hormones assessments and some 5 micron transversal cuts taken from their testicles, next they were painted and spermcellular classification counted. The sperm maker's diameter pipes and the germinal layer measured by 10X lens and the cells counted by100X lens. All the data were done by ANOVA statistical method and Tukey test with the p≤ 0.05 meaningful level.
    Results
    A meaningful decrease observed in seminiferous tubules diameterpipes in the 45 mg/kg concentration,germinal diameter layer in experimental groups and the number of spermatogony, primary spermatocyte, sperm and leydig in experimental groups in comparison to control group(0.05>p). The percentage of the moving sperms, the percentage of the sperm's genetic substance and the sperm's morphology demonstrated a meaningful reduction in experimental groups and the hormones assesments.
    Keywords: Ricinus communissexual hormones, Spermatogenesis, Seminiferous tubules
  • سیما مشایخ*، میترا حیدری نصرآبادی، ویدا حجتی، مریم تاج آبادی ابراهیمی
    التیام زخم عبارتست از حصول مجدد تمامیت فیزیکی ساختارهای داخلی و خارجی در برگیرنده تعامل های پیچیده بین سلول ها و فاکتورهای مختلف می باشد. کوتاه کردن زمان بهبود زخم به دلیل کم کردن احتمال عفونت و عوارض زخم و کاهش هزینه ها سال-هاست که توجه محققین را به خود جلب کرده است. روش های مختلفی جهت رسیدن به این هدف بکار گرفته شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثرات باکتری لاکتوباسیلوس کازئی (Lactobacillus casei) کشته شده توسط کلروفرم بر روی ترمیم زخم پوستی می باشد. در این تحقیق از موش سفید صحرایی رت به وزن 280-220 گرم استفاده شد، حیوانات در قفس های استاندارد و در دمان 2±22 درجه سانتی گراد نگهداری می شدند و آب و غذا بدون محدودیت در اختیارشان قرار می گرفت. سپس موش ها به گروه-های پنج تایی، تجربی، کنترل و کنترل منفی تقسیم شدند. زخمی مربع شکل به ابعاد 1/5 در 1/5 در پشت موش ها ایجاد شد. گروه های کنترل و تجربی به ترتیب تحت تیمار موضعی با اوسرین و اوسرین حاوی لاکتوباسیلوس کازئی کشته شده توسط کلروفرم قرار گرفتند، اما گروه کنترل منفی درمانی دریافت نکردند. زخم پوستی موش ها، به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای 3 و 7 نمونه برداری و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفتند. یافته های حاصل نشان داد که درصد بهبود زخم (1/3±11) و التهاب در گروه تجربی در روز هفتم نسبت به گروه های کنترل (2/7± 9/4 درصد) و کنترل منفی (2/7± 8/8 درصد) دارای اختلاف معنی داری بودند (0/001> P). تعداد نوتروفیل ها درگروه تجربی در فازهای بعدی ترمیم در مقایسه با گروه های کنترل و کنترل منفی کاهش را نشان دادند. بر طبق نتایج باکتری لاکتوباسیلوس کازئی کشته شده توسط کلروفرم توانسته به طور معنی دار موجب کاهش التهاب و تسریع در روند بهبود زخم موش ها شود.
    کلید واژگان: زخم پوستی, ترمیم, پروبیوتیک, لاکتوباسیلوس کازئی
    Mashayekh S.*, Heydari Nasrabadi M., Hojati V., Tajabadi Ebrahimi M
    Ulcer healing means to retrieve the whole physical internal and external structures which includes the complex interactions between different cells and factors- plenty of researchers has paid so much attention to shorten the time of healing just due to cost reduction and ulcer infection. They applied different ways to gain this goal so the basic aim of this research is to investigate the effects of cultivated Lactobacillas casei by chloroform on the Cutaneous wound healing- we used 220-280 g rats- the rats were kept in 20±2Ç and food and water provided for the entirely then the rats were divided to five experimental- control and negative control groups. A quadrangle wound 1.5×1.5 was created. The control and experiment groups were treated topically oserin and the oserin contains cultivated Lactobacillus casei by chloroform but the negative control group has received no treatment rats skin ulcers in rats exposed to pathological sampling and statistical and histology surveying. Findings showed that there are significant differences between ulcer healing percentages of control and experimental groups and negative control. In next phases of healing in experimental group-comparing control and negative control group the number of notrofils reduced. According to findings Lactobacillus casei bacteria which cultivated in chloroform significantly result in decreasing inflammation and accelerating ulcer healing in rats.
    Keywords: skin ulcer, healing, probiotic, Lactobacillas casei
  • میترا حیدری نصرآبادی
    سمندر غارزی(Paradactylodon gorganensis)گونه بومی ایران بوده و تنها در غار شیرآباد گرگان یافت می شود. این گونه در لیست قرمز ICUNقرار گرفته است. در این مطالعه گناد نر حیوان بوسیله میکروسکپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفته است. تعداد پنج نمونه جانور نر در فاصله اردیبهشت تا شهریور از غار شیرآباد جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شدند. پس از بررسی آناتومی و مورفولوژی حیوانات بیهوش و کالبد شکافی شدند. بیضه ها به قطعات کوچک بریده شده، در فیکساتیو گلوتار آلدئید تثبیت شدند و مطابق روش های استاندارد از آنها گرید بافتی جهت مطالعه با میکروسکپ الکترونی گذاره تهیه گردید. نتایج مطالعات نشان داد در این حیوانات دوشکلی جنسی دیده نمی شود. یک جفت بیضه استوانه ای و کرم رنگ در محفظه شکمی و متصل به کلیه ها می باشد همچنین، اجسام چربی به رنگ زرد دیده می شوند. گنادها لبوله بوده و لبول های حاشیه ای بزرگ و چند وجهی و لبول های مرکزی کوچک و مدور هستند. اسپرماتوژنز الگوی کیستی دارد و در بیضه فعال از نظر اسپرماتوژنز در لبول های مختلف، دستجات سلول های لایه ژرمینال در مراحل متفاوت دیده شده اما در یک لبول اغلب سلول های جنسی همزمانی دارند. هسته اسپرماتوزوئید کشیده بوده اما آکروزوم مشخص دیده نشد.
    کلید واژگان: سمندر, پاراداکتیلون گرگاننزیس, گناد جنسی نر, فراساختار, میکروسکپ الکترونی
    Cave Salamander، Paradactylodon gorganensisis a native species of Iran and only found in the Shir-abad cave of Gorgan. In this study، the gonads of male animals have been studied by electron microscopy. In order to fulfill this purpose، five Paradactylodon gorganensisSalamander collected from May to September from Shir-abad cave and were transported to the laboratory. After reviewing the anatomy and morphology of the animals، they were anesthetized and dissected. Testicles cut into small pieces and fixed in Glutaraldehyde fixative. With using standard procedure، histological grade composite was prepared for microscopic study. Animal studies showed that this species have not two sex. A pair of testicles and a cream-colored cylindrical are in the abdominal cavity and all attached to the kidney also، yellow fat bodies were seen. Gonads are sectional، marginal lobes are large and multifaceted but central lobes are small and round. Spermatogenesis have cystic pattern and testicular spermatogenesis in active testis groups of cells in different stages are seen in different lobes، were seen in a sexual but in one lobe most of cells are synchronized. Spermatozoa were drawn، but the core of the acrosome was not observed.
    Keywords: Salamander, Paradactylodon gorganensis, Male Sexual Gonads, Ultrastructure, Electronic microscopy
  • مهناز نسیمی، میترا حیدری نصرآبادی، عبدالحسین شیروی
    امروزه یکی از مهم ترین مشکلات در جوامع افزایش رشد جمعیت است. به همین منظور بررسی روی اثرات گیاهان دارویی ضروری می باشد زیرا بعضی از گیاهان دارویی نقش مهمی بر روی کاهش تولیدمثل ایفاء می کنند. در این پژوهش اثر عصاره الکلی میوه عروسک پشت پرده بر جنینهای موش صحرایی و تعیین میزان اثر عصاره بر تولیدمثل در روز 15 بارداری مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور تحقیق روی 20 سر موش ماده رت که به طور تصادفی به 4 گروه 5 تایی تقسیم شدند انجام گرفت. گروه کنترل و گروه های تجربی 2،1و3 که به ترتیب دوزهای g/kg 8، g/kg10 و g/kg12 از عصاره الکلی میوه عروسک پشت پرده را در روز 6 بارداری دریافت کردند. 217 جنین در روز 15 بارداری از رحم خارج و از نظرریخت شناختی و بافت شناختی بررسی شدند. تجزیه وتحلیل به دست آمده نشان داد که تزریق داخل صفاقی عصاره الکلی میوه عروسک پشت پرده در روز 6 بارداری به موش باردار باعث کاهش معنی دار وزن جنینهای گروه تجربی1،2و3 و طول فرق سری- نشیمنگاهی جنینهای گروه تجربی2و3 وکاهش معنی دار حجم جنینهای گروه تجربی3 نسبت به گروه کنترل گردیده است. بررسی های بافتی کبد و قلب نشان داد که در تعداد مگاکاریوسیت کبد و فراوانی تعداد گلبول قرمز تمایز نیافته قلب و کبد جنینهای گروه تجربی1،2و3 نسبت به جنینهای گروه کنترل افزایش معنی دار به وجود آمده است. به علاوه بررسی ستون مهره در جنینهای گروه تجربی1،2و3 افزایش انحنای ستون مهره را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. بررسی های مورفومتری نیز نشان داد که جنینهای گروه کنترل همگی از نظر ظاهری سالم اما در جنینهای گروه تجربی 1، 2 و3 مواردی از خونریزی زیرپوست، افزایش غیرطبیعی انحنای ستون مهره و نیز کاهش تعداد جنین در هر بارداری مشاهده شد. در نتیجه این آزمایش مشخص شد که عصاره الکلی میوه عروسک پشت پرده احتمالا می تواند بر رشد کمی جنینها و تمایز بعضی از سلولها تاثیر منفی داشته باشد با توجه به اثرات فیزیولوژیک گزارش شده برای فیزالین ها از جمله فیزالین F احتمال می رود بخشی از اثرات تراتوژنیک عصاره الکلی مربوط به این فیزالین ها باشد ولی برای نتیجه گیری قطعی و نهایی نیاز به تحقیقات کمی و کیفی بیشتری در این مورد می باشد. بنابراین به زنان باردار توصیه می شود تا تکمیل شدن تحقیقات در مورد این گیاه دارویی در زمان بارداری از این گیاه استفاده ننمایند.
    کلید واژگان: عصاره الکلی, عروسک پشت پرده, جنین, بارداری, ناهنجاری
    Today, one of the most important problem in society is the increasing rate of population. As far as, the study on the effect medicine plants is so important. Because some of the medicine plants plays an important role on reduction the reproduction. In this study the effect alcoholic extract of Physalis alkekengi fruit on rat´s fetuses and measuring the rate of its effect on reproduction at the 15th day of pregnancy was investigated. Twenty female rat randomly divided in 4 groups including control,experimental 1, 2, 3 groups that each one included 5 rats. Experimental 1 group received 8g/kg body weight and experimental 2 group,10g/kg body weight and experimental 3 group,12g/kg body weight alcoholic extract of physalis alkekengi fruit at the 6th day of pregnancy. 217 fetuses removed from uterus at the 15th day of pregnancy to study according to morphologic and histologic. The present data showed that alcoholic extract physalis alkekengi fruit's intraperitoneal injection at the 6th day of pregnancy caused significant reduction fetuses weight in experimental groups and reduction of crown rump length in experimental 2, 3 groups in comparison with control group. Studies on liver and heart tissue indicated that the number of liver megakaryocytes and the number of liver and heart non- differentiation red blood cells in experimental 1and 2, 3 groups have increased significantly in comparison with control group. Moreover study on fetuses vertebral column in experimental 1and 2, 3 groups in comparison with control group shows a significant increase in vertebral column curvature. Also morphometry studies showed that all of embryos control group were healthy but in embryos experimental groups from example hypodermic bloodshed, abnormal increase vertebral column curvature and also number abortive embryo. Alcoholic extract Physalis alkekengi fruit probably can have negative effects on fetuses deficiency development and cell differentiation of some cells. According to reported physiological effects of physalins such as physalin F, alcoholic extract teratogenic effects might be related to physalin F. But it´s essential to have more quantitative and qualitative researches in order to have conclusive result.Thus it is recommended to pregnant womenfolk than up to researches completion about this medicinal plant have not used this plant in pregnancy period.
    Keywords: Alcoholic extract, Physalis alkekengi, Fetus, Pregnancy, Anomaly
  • سید امیربهتاش لادن، عباس محمدی ازهر، مریم تاج آبادی ابراهیمی، میترا حیدری نصر آبادی
    سابقه و هدف
    بیوسنتز نانو ذرات با روش های زیستی توسط میکروارگانیسم ها، بدلیل سازگاری بالا با محیط زیست و کاهش مصرف انرژی و هزینه ها از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند. زمانی که روش های تولید بر اساس فناوری های زیستی مطرح شدند، نظر بسیاری از محققین را بخود جلب کردند. یکی از مهم ترین ابعاد این بحث استفاده از میکروارگانیسم ها در فناوری نانو است.
    مواد و روش ها
    سویه های مختلفی از لاکتوباسیل های جدا شده از محصولات لبنی بومی ایران تحت شرایط کنترل شده، در معرض تیتانیوم دی اکساید قرار گرفته و نتایج با میکروسکوپ های الکترونی SEM و AFM و همچنین پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شدند.
    یافته ها
    در این مطالعه، شاهد شکل گیری نانوذرات تیتانیوم در ابعاد مختلف توسط برخی لاکتوباسیلوس پلانتاروم های جدا شده از محصولات لبنی بومی ایران هستیم.
    نتیجه گیری
    پس از بررسی و مطالعه سازوکار مولکولی بیوسنتز نانو ذرات توسط باکتری ها و احیای اکسیدهای فلزی توسط آنان، تحت عنوان فرایندی دفاعی که احتمالا به دلیل فقدان سوپراکسید دیسموتاز در برخی از این سویه ها است، تفصیر می گردد.
    کلید واژگان: بیوسنتز, نانوذرات تیتانیوم, لاکتوباسیلوس پلانتاروم, کاهش فلزی, تیتانیوم دی اکسید
    Seyed Amir Behtash Ladan, Abas Mohammadi Azhar, Maryam Tajabadi Ebrahimi, Mitra Heydari Nasrabadi
    Aim and
    Background
    Biosynthesis of nanoparticles using microorganisms is a noticeable method due to reduced use of energy and expenses as well as its environmental adaptation properties. It attracts many researchers as bio-method-based producing procedures were brought forth for discussion. Use of microorganisms in nanotechnology is one of the most important aspects of the discussion.
    Material And Methods
    Native Lactobacillus of Iran derived from some local dairy products was used in this study and exposed to Tio2 solution. Samples were delivered to the relevant labs to perform the experiments 72 hours after incubation. The Titanium nanoparticles were characterized by Scanning Electron Microscopy and Atomic Force Microscopy. Analysis of Titanium Nanoparticles with XRD was prepared.
    Results
    Nanoparticles Formation of Titanium in some Lactobacillus Plantarum strains was observed during the study.
    Conclusion
    After some molecular mechanism deliberations, biosynthesis of nanoparticles using microorganisms and metal reduction via bacteria interpreted as a defensive process may be due to superoxide dismutase lack in some Lactobacillus Plantarum strains.
    Keywords: Biosynthesis, Titanium nanoparticles, Lactobacillus, Metal Reduction, TiO2
  • میترا حیدری نصرآبادی، فهیمه حقیقی، فرشته سرافرازی اسفند آبادی، لیلا جهانبخش، مهسا رحیمی مطلق، فریما زاهدی
    سابقه و هدف
    برومادیالون ماده سمی شناخته شده ای می باشد. اثرات سمی آن بر ساختمان های مختلف حیوانات آزمایشگاهی بالغ، مورد مطالعه زیادی قرار گرفته است. اما مطالعه اثرات آن بر جنین و جفت همچنان ناکافی می باشد. در این تحقیق جنین موش صحرائی قرار گرفته در معرض برمودیالون طی یک دوره زمانی کوتاه، مورد مطالعه قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    حیوان مورد استفاده در این تحقیق، موش های صحرایی نژاد ویستار می باشند. موش های ماده پس از بروز بارداری به طور تصادفی در 2 گروه جای داده شدند (در هر گروه 7 راس). به حیوانات گروه تجربی این مطالعه، در روز 5 بارداری در یک نوبت برومادیالون با دوز mg/kg 11/0 و به موش های گروه کنترل در همان روز آب استریل داده شد. در روز 15 حاملگی، موش ها کشته شده و جنین ها از رحم بیرون آورده شدند. وزن و قطر جنین ها اندازه گیری شده و سپس جنین ها تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفتند.
    یافته ها
    در گروه تجربی بین وزن و اندازه جنین ها با گروه کنترل اختلاف معنی داری دیده نشد اما در تعداد جنین ها به دلیل وجود جنین آتروفی در گروه تجربی کاهش معنی داری مشاهده گردید (05/0 > p). در ساختمان خارجی جنین گروه تجربی نواحی هموراژیک و همچنین آماس معده، لوپ های روده و کبد نیز مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج فوق نشان دادند که برومادیالون باعث بروز ناهنجاری های تراتوژنی در جنین شده است.
    کلید واژگان: برومادیالون, تراتوژنیک, جنین موش
    Mitra Heydari Nasrabadi, Fahimeh Haghighi, Fereshteh Sarafrazi Esfandabadi, Leyla Jahanbakhsh, Mahsa Rahimi Motlagh, Farima Zahedi
    Aim and background. Bromadiolone is one of the well known toxic substances. Toxic effects of bromadiolone have been studied more on different organs of experimental animals. But studying the effects of the toxin on fetus and placenta is still insufficient. In this study, we studied rat embryos exposed to bromadiolone in a short period. Materials and Methods. Animals used in this study were Wistar rats. After the occurrence of pregnancy, female rats were placed in two groups, randomly (n=7). Bromadiolone was given to the experimental group animals on the day 5 of pregnancy in one turn in a dose of 0.11 mg/kg and then sterilized water was given to the control group. On the 15th day of pregnancy, rats were killed and embryos were taken out of the womb. Weight and diameter of embryos were measured and then embryos were used for histological and statistical studies.Results. In the experimental group, there was no significant difference between fetal weight and size of experimented and control groups but in experimental group there were significant decreased in the number of embryos due to fetal atrophy (p<0.05). Hemorrhagic areas of the external structure in the experimental embryos and although, edema of gastric, intestinal lobe and liver was also seen. Conclusion. These results showed that bromadiolone causes teratogenic malformation in the ratfetus
  • اصغر سکوتی، مهدی رهنما، میترا حیدری نصرآبادی، مریم ابراهیمی تاج آبادی
    زخم معده از بیماری های شایعی است که عواملی همچون تغذیه نامناسب، عوارض دارویی و غیره باعث این بیماری می شود. درمان زخم معده با دارو های شیمیایی همراه با عوارض جانبی است و بروز مشکلاتی نظیر پدیده خود ایمنی باعث شده تا تلاش گسترده ای برای یافتن راه حل جایگزین درمان زخم معده صورت گیرد. باکتری های پروبیوتیک ارگانیسم های غالب فلور مجاری گوارشی هستند که اثرات سودمندی مخصوصا در درمان بیماری های گوارشی دارند.یکی از مهم ترین گروه هایپروبیوتیک،باکتری هایلاکتیکاسیدهستند،کهبهطورمعمولدراستارترمحصولاتلبنیاستفادهمی شوندهدف از این مطالعه بررسی اثر ترمیمی باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی جدا شده از محصولات لبنی سنتی بومی ایران بر ترمیم زخم معده موش نر نژاد ویستار است. موش ها بطور تصادفی به سه گروه 3 تایی تجربی، کنترل1 و کنترل2 تقسیم شدند. موش ها پس از تحمل بیست و چهار ساعت گرسنگی، تحت عمل جراحی قرار گرفتند و زخم معده توسط تزریق 12/0 میلی لیتر اسید استیک v/v)%60) ایجاد شد. و یک روز پس از جراحی گروه تجربی مقدار cfu/day1010× 1 باکتری محلول در یک میلی لیتر شیر استریلیزه، کنترل1 یک میلی لیتر شیر استریلیزه و گروه کنترل2 یک میلی لیتر آب از طریق گاواژ تا زمان تشریح دریافت نمودند. موش ها را در روزهای 1، 4، 7،10 و 14 پس از ایجاد زخم معده کشته و ابعاد زخم معده در روزهای ذکر شده اندازه گیری شد. آنالیز آماری داده ها توسط نرم افزار SPSSانجام و نتایج آزمایش به صورت Mean± SEMگزارش شد. مطالعات بافت شناسی در روز چهارم نشان دهنده افزایش معنی دار میزان نوتروفیل و ماکروفاژ در گروه تجربی نسبت به دو گروه دیگر و در روزهفتم نشان دهنده کاهش معنی دار میزان نوتروفیل، ماکروفاژ و فیبروبلاست در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل1 (05/0P<) و کنترل2 (000/0P<) بود. در روز 10 و 14 نیز کاهش معنی دار میزان نوتروفیل ها، ماکروفاژها و فیبروبلاست ها در گروه تجربی (000/0P<) نسبت به دو گروه دیگر مشاهده گردید.سویه ی لاکتوباسیلوس کازئی ابعاد زخم را در گروه تجربی نسبت به دو گروه کنترل1 و کنترل 2 به طور معناداری (001/0P<) کاهش داده ودارای اثر ترمیمی قابل ملاحظه بر زخم معده ناشی از اسید استیک می باشد.
    کلید واژگان: پروبیوتیک, لاکتو باسیلوس کازئی, زخم معده, ترمیم
    Gastric ulcer is a common disease caused by male nutrition and drug side effects. The treatment with chemical drugs is along with Physiological problems. Problems such as self -immunity has brought many efforts for finding new treatments for Gastric ulcer. Probiotic bacteria are the dominant digestive organisms used in the treatment of digestive diseases. One of the most important groups of probiotic bacteria is lactic acid، normally used as the ferment of dairy products The aim of this study is to investigate the restorative effect of probiotic bacteria isolated from native dairy products on healing gastric (stomach) ulcer of male wistar rats. In this study، the mice were randomly divided into three groups including the experimental، control 1 and control 2 groups. After tolerating Twenty-four hours of hunger، mice received surgery and Gastric (stomach) ulcer was created through injection of 12 / 0 ml of acetic acid (60%v/ v). One day after the surgery، the experimental group received 10 × 1010 cfu / day bacterial solution in one ml of sterilized milk، and control groups were respectively treated by one ml of sterilized milk and 2 ml of water through gavage until the time of dissecting. the mice were killed at 1، 4، 7، 10 and 14 days after building the stomach ulcer. The statistical analysis was performed by SPSS software and test results as Mean ± SEM were reported. The strains of bacteria Lactobacillus casei have significantly decreased the dimensions (sizes) of gastric (stomach) ulcer of the experimentalgroup than the control group 1 and 2 (p < 0 / 001) and have increased gastric ulcer healing. Thehistological studies on the fourth day showed a significant increase of neutrophils، macrophages and fibroblasts in the experimental group than control groups and on the 7th، 10thand 14thday showed significant reduction of neutrophils and macrophages in the experimental group in comparison with control groups. Fibroblasts were significantly increased in the experimental group on 7thday and decreased in 10thand 14thday in comparison with control groups. The probiotic bacteria Lactobacillus casei have a significant restorative effect on gastric ulcer induced by acetic acid.
    Keywords: Probiotic, Lactobacillus casei, gastric ulcer, healing
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال