به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب مینا ایزدیار

  • محمد تقی آشتیانی، نسرین مکی، مینا ایزدیار، فائزه فروغی، مریم منجم زاده
    سابقه و هدف
    پلاسمای تازه منجمد(FFP) حاوی تمام فاکتورهای انعقادی بوده و برای درمان اختلالات انعقادی در بیماران استفاده می شود. مصرف خون و فرآورده های آن، خالی از عارضه نبوده و نیاز به پرسنل متخصص و صرف هزینه قابل توجهی می باشد. در این مطالعه نحوه مصرف فرآورده در مرکز طبی کودکان از نظر اندیکاسیون درخواست، مصرف و عدم مصرف آن مورد بررسی قرار گرفت تا در صورت مشاهده درخواست های بیش از مورد، اقدامات توجیهی صورت گیرد.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه گذشته نگر، به روش سرشماری تعداد 1262 درخواست تزریق و رزرو FFP در فاصله زمانی خرداد 85 تا خرداد 86 مربوط به 735 بیمار بررسی شد. نتایج به کمک آزمون آماری کای دو و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    از 1262 درخواست FFP، 952(4/75%) واحد تزریق شده، 90 واحد(13/7%) با درخواست تزریق پس از ذوب فرآورده از مصرف آن انصراف داده شده و 220 واحد نیز درخواست رزرو بوده که 22 واحد آن تزریق شده است. هم چنین در سه مورد(3/3%) خطای پرسنل آزمایشگاه در تغییر شیفت کاری مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    دقت نظر بیشتر پزشکان معالج جهت درخواست فرآورده خونی موجب جلوگیری از عوارض مصرف آن و صرفه جویی اقتصادی خواهد بود. در حال حاضر بانک خون این مرکز قبل از اطمینان نسبی از مصرف FFP، به ذوب آن اقدام نمی نماید و در صورت عدم استفاده، موضوع در کمیته انتقال خون بیمارستان مطرح و با پزشک یا پرسنل مرتبط با بیمار جهت آگاهی از علت این امر تماس برقرار می شود. با اقدامات فوق از مصرف نامناسب فرآورده کاسته خواهد شد.
    کلید واژگان: FFP, پلاسمای تازه منجمد, کودکان, عوارض}
    Dr. M.T. Ashtiani, Dr. N. Makki *, Dr. M. Izadyar, Dr. F. Forougi, Dr. M. Monajemzadeh
    Background and ObjectivesFFP (Fresh Frozen Plasma) containing all coagulation factors is used to treat coagulation disorders. In the present study, FFP consumption in Children Medical Center was studied to evaluate transfusion indications leading to blood orders some of which might have been unnecessary bringing about inappropriate blood use or unused blood donations. Materials and MethodsIn this retrospective study, 1262 FFP order and reservation requests during one year for being administered to 735 patients were reviewed by census method. The results were analyzed by Chi square and SPSS. ResultsOut of 1262 requested FFP units, 952 (75.4%) were transfused, and 90 units (7.13%) though thawed were not. Out of 220 reserved units, only 22 units were transfused. ConclusionsTaking more attention in ordering will prevent blood loss and increase economic saving. The blood bank of Children Medical Center does not embark on thawing FFP before its usage is finally confirmed so that blood loss is somehow avoided.
  • بابک پوراکبری، ستاره ممیشی، امید پژند، سید علیرضا ناجی، فاطمه محجوب، لیلی کوچک زاده، مینا ایزدیار، نیما پروانه، فرح صابونی
    نژنوم های مخفی ویروس اپشتین بارEpstein-Barr Virus در سلول های هوچکینی بدخیم رد- اشترنبرگ Reed-Sternberg در تقریبا یک سوم موارد لنفوم های هوچکین یافت شده است، اگرچه میزان درگیری با این ویروس در کشورهای در حال توسعه به 100% نیز می رسد. مطالعات اخیر ارتباطی را بین مونونوکلئوز عفونی و لنفوم های هوچکین EBV مثبت را در بالغین جوان نشان می دهد. آنالیز پلی مورفیسم HLA کلاس I پیشنهاد می کند که نقص در ارائه آنتی ژن با خطر بروز لنفوم هوچکین EBV مثبت ارتباط دارد. کسب عفونت اولیه EBV به عفونت پایدار برای تمام عمر منجر شده که در آن سلول های B خاطره ای مخازن اصلی ویروس بوده و میزان آلودگی با این ویروس در افراد سالم سرمی مثبت بین یک تا 50 سلول آلوده در10 به توان 6 سلول B تخمین زده شده است. Khan با مقایسه لنفوم هوچکین EBV مثبت و EBV منفی نشان داد که میزان سلول های B خاطره ای آلوده با این ویروس که در حال گردش هستند.
    Pourakbari B., Mamishi S., Pajand O., Nadji Sar, Mahjob F., Kochakzadeh L., Izadyar M., Parvaneh N., Saboni F
    Latent Epstein-Barr virus (EBV) genomes are found in the malignant cells of approximately one-third of Hodgkin’s lymphoma cases. Detection of EBV viral DNA could potentially be used as a biomarker of disease activity. Our goal was to compare of EBV DNA detection in samples obtained from lymphoma patients versus controls. One milliliter uncoagulated and 1ml coagulated blood sample for DNA extraction and serum analysis using ELISA for IgG anti EBNA-1 were obtained from 44 lymphoma patients and from 44 normal controls, respectively. EBV genome, EBNA-2, was examined from DNA extracts of paraffin embedded and blood samples using Nested PCR with type specific inner primers.
  • فاطمه فرهمند، غلامرضا خاتمی، ولی الله محرابی، فاطمه محجوب، مینا ایزدیار، مهرزاد مهدیزاده
    زمینه و هدف
    در این مطالعه فراوانی، هیستو پاتولوژی و پیش آگهی تومورهای بدخیم اولیه کبد در کودکان بررسی می شود.
    روش بررسی
    این مطالعه به روش توصیفی و گذشته نگر با جمع آوری اطلاعات کلینیکی، رادیولوژی و پاتولوژیک با تمرکز بیشتر روی فراوانی، اتیولوژی و پیش آگهی بوده است.
    یافته ها
    طی مدت ده سال (1375-1384)، 30 کودک که با احتمال تومور کبد به مرکز طبی کودکان معرفی شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. سن بیماران از سه ماه تا 12 سال و میانگین سنی آنها 3.8 سال بود.
    18 بیمار (60%) مذکر و 12 بیمار (40%) مونث بودند. از کل 30 بیمار، 17 بیمار (55.66%) هپاتوبلاستوم داشتند که از این تعداد، 13 بیمار مذکر و چهار بیمار مونث و در سنین شش ماه تا پنج سال بودند. چهار بیمار (13.33%) مبتلا به نروبلاستوما بودند. سه بیمار (10%) هپاتوسل کارسینوم (HCC) داشتند که هر سه نفر HbasAg+ بودند. دو بیمار (6.66%) هامارتوم مزانشیمال، دو بیمار (6.66%) همانژیوما و دو بیمار (6.66%) رابدومیوسارکوم و لیومیوسارکوم سلول های جدار مجرای صفراوی داشتند. بزرگی شکم و هپاتومگالی در 100% بیماران وجود داشت. زردی پوست و مخاط در دو مورد وجود داشت. آلفا- فیتوپروتئین سرم بیش از 500 ng/ml در 17 مورد (56.66%) بود. تمام بیماران تحت درمان های اختصاصی قرار گرفتند. طول عمر سه ساله در مورد هپاتوبلاستوم 65% و برای %2 HCC بود.
    نتیجه گیری
    از پروتکل های درمانی خاص موجب بهبود 80% طول عمر شده و شیمی درمانی قبل از جراحی موجب برداشتن کامل تومور می شود.
    کلید واژگان: اطفال, تومورهای کبد, هیاتوبلاستوم, هیاتوسلولار کارسینوما}
  • غلامحسین فلاحی، مینا ایزدیار، افشین فتحی
    زمینه و هدف
    بیماری تلاسمی ماژور، از بیماری های شایع خونی در ایران محسوب می شود و با توجه به آلودگی خون تزریقی، تعدادی از این بیماران آلوده به عفونت هپاتیت C شده اند. کبد این بیماران در پی تزریقات مکرر دچار افزایش بار آهن بوده و اضافه شدن HCV موجب افزایش و تسریع سیر بیماری کبدی به سمت سیروز و نارسایی و ابتلا به همپاتوسل کارسینوما می شود درمان این بیماری اهمیت ویژه ای دارد.
    روش بررسی
    این مطالعه به شکل Prospective Clinical tril در بیماران تالاسمی ماژور و آلوده شده به ویروس هپاتیت C که صورت گرفته 26 بیمار در بیمارستان مرکز طبی کودکان، مبتلا به تالاسمی ماژور و آلوده به HCV بودند. ده بیمار شرایط ادامه مطالعه و درمان پیگیری را پیدا کردند.
    یافته ها
    در ده بیمار که به مدت شش ماه تحت درمان با اینترفرون a 2b با دوز 3 میلیون واحد به ازای هر مترمربع سطح بدن سه بار در هفته بصورت زیر جلدی با کپسول آمانتادین با دوز 100 mg خوراکی دو بار در روز قرار گرفتند، در پایان دوره، هشت بیمار HCV-RNA منفی پیدا کردند (%80) و در شش بیمار (%60)، ALT نرمال و در دو بیمار دیگر نیز ALT به حد کمتر از 50% قبل از درمان رسید. بین پاسخ به درمان و میزان هموسیدروزیس، سیروز، التهاب کبد و همچنین جنسیت رابطه معنی داری وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    درمان ترکیبی اینترفرون به همراه آمانتادین در درمان هپاتیت مزمن C موثر بوده و نتایج خوبی به همراه داشته است و برای کاهش میزان عود، دوره درمان 48 هفته به جای 24 هفته پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: هپاتیت, تالاسمی ماژور, اینترفرون, آمانتادین}
  • ایراندخت ا للهیاری_فاطمه الحانی_انوشیروان کاظم نژاد_مینا ایزدیار
    هدف
    بیماری تالاسمی یکی از شایع ترین بیماری های ژنتیک انسان می باشد و مانند هر بیماری مزمن دیگر، جنبه های مختلف زندگی فرد مبتلا و کیفیت زندگی وی را تحت تاثیر قرار می دهد و یکی از راه های ارتقا بهداشت و در نتیجه کیفیت زندگی، توانمندسازی خانواده محور کودک بیمار و خانواده وی برای مقابله با اثرات و عوارض بیماری و تسلط بیشتر بر بیماری و زندگی است. لذا در این تحقیق تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده - محور بر کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به تالاسمی و والدین آنها بررسی شده است.
    روش مطالعه
    این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 35 کودک مبتلا به تالاسمی (گروه آزمون) و 15 کودک مبتلا (گروه شاهد) انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، کیفیت زندگی عمومی و بعد تالاسمی کودک می باشد که بعد از تعیین روایی و پایانی به کار گرفته شدند. بعد از گردآوری اطلاعات حاصل از مرحله قبل از مداخله، الگوی توانمندسازی خانواده - محور (الگوی حاصل از یک تحقیق کیفی از نوع گراندد تئوری) بر اساس گام های چهارگانه آن (تهدید درک شده، مشکل گشایی، مشارکت آموزشی، ارزشیابی) برای کودکان نمونه پژوهش در گروه آزمون اجرا و آموزن ثانویه 1.5ماه بعد از مداخله انجام شد.
    یافته ها
    آزمون کای دو با (P>0.05) نشان داد که دو گروه آزمون و شاهد از نظر گزینه های اطلاعات دموگرافیک (سطوح سنی کودک، جنس کودک و...) همسان بود و نیز میانگین امتیاز کیفیت زندگی کودک در بعد کلی و تالاسمی قبل از مداخله با آزمون t مستقل (P>0.05) بین گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت. بین دو گروه با آزمون t مستقل اختلاف معنی داری از نظر تفاضل میانگین قبل و بعد از مداخله نمرات کیفیت زندگی کلی و بعد تالاسمی کودک (P=0.0001) مشاهده گردید و نیز با انجام آزمون t زوجی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون از نظر نمرات کیفیت زندگی کلی و بعد تالاسمی کودک تفاوت معنی داری (P=0.0001) مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    بطور کلی نتایج پژوهش نشان می دهد که اجرای الگوی توانمندسازی خانواده - محور در افزایش کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به تالاسمی موثر بوده است.
    کلید واژگان: کودکان سن مدرسه, تالاسمی, کیفیت زندگی, خانواده محوری, توانمندسازی}
  • سیدعلی رحمانی، سید مجتبی محدث اردبیلی، احمد آقا زاده، محمد جهانی، مینا ایزدیار، مهدی زمانی، پروین مهدی پور
    تعداد شصت بیمار مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) شامل 30 کودک و 30 بزرگسال با استفاده از روش های سیتوژنتیک متداول و هیبریداسیون فلورسانس درجا (FLSH) مورد مطالعه قرار گرفتند. پروب های مربوط به ژن های BCR, ABL, AML1, TEL بر روی نمونه های سلولی تهیه شده از مغز استخوان بیماران که در مرخحله اینترفاز قرار داشتند، به کار برده شدند. سیگنالهای مربوط به حذف، افزایش و جابجایی های ژنی مورد بررسی و ارتباط بین وضعیت ژنهای مورد مطالعه و علائم بالینی و کلینیکی بیماران مورد ارزیابی قرار گرفتند...
    کلید واژگان: لوسمی لنفوبلاستیک حاد, هیبریداسیون فلورسانس درجا, جابجایی TEL/AML1, جابجایی BCR/ABL}
  • مینا ایزدیار، لیلا صدیقی پور، هانیه جعفریه، فاطمه فتاحی
    زمینه و هدف
    با ظهور دسفرال در عرصه درمان در بیماران تالاسمی به عنوان تنها دارویی که قادر است با دفع آهن از عوارض ناگوار اضافه بار آهن در این بیماران جلوگیری نماید میزان مرگ و میر در بیماران تالاسمی وابسته به تزریق خون کاهش یافته است. با این وجود درمان تزریقی با دسفرال با مشکلات زیادی اعم از عوارض فیزیکی و بار روانی برای بیماران همراه است. تمامی این عوامل باعث می شوند که میزان پذیرش به درمان با دسفرال در این بیماران کاهش پیدا کردند. عوامل زیادی وجود دارند که می توانند پذیرش به درمان را به طور نامطلوبی تحت تاثیر قرار دهند.
    روش بررسی
    205 بیمار تالاسمی ماژور بزرگتر از 6 سال وارد مطالعه شدند و میزان کمپیلیانس براساس شاخص کمپیلیانس (تعداد روزهای تجویز شده برای درمان از سوی پزشک درماه/ تعداد روزهای درمان با دسفرال در ماه) کمپیلیانس بیشتر از 75%= خوب، بین 75-50% متوسط و کمتر از 50% ضعیف تلقی می شد. گروه سوم گروه فاقد کمپیلیانس بود. برای بررسی افسردگی پرسشنامه افسردگی یک برای بزرگسالان و پرسشنامه افسردگی کودکان (کواکس) برای کودکان کمتر از 16 سال مورد استفاده قرار گرفت.
    یافته ها
    از 205 بیمار تالاسمی (110 بیمار مونث (54%) و 95 بیمار (46%) مذکر بودند). 13.3% از بیماران فاقد کمپیلیانس و 14% کمپیلیانس ضعیفی به درمان داشتند. 62.7% کمپیلیانس خوبی داشتند. کمپیلیانس در دخترها بیشتر از پسرها بود (P=0.03). با افزایش سن کمپیلیانس به درمان افزایش پیدا می کرد (P=0.037) ارتباطی منفی بین کمپیلیانس و سطح فریتین وجود داشت (P=0.02). 22% از بچه ها و 12% از بالغین طبق پرسشنامه ها افسرده شدید تلقی می شدند. بین افسردگی و کمپیلیانس ارتباط معنی داری وجود نداشت. مشکلات اصلی ذکر شده توسط بیماران به عنوان دلایل عدم کمپیلیانس مطلوب به دسفرال به قرار زیر بود: عوارض موضعی محل تزریق (در 83% از بیماران)، پایین بودن کیفیت وسایل تزریق (70% از بیماران)، قیمت گران وسایل تزریق (16% از بیماران)، احساس ناخوشایند در مقابل همسالان در (در 10% از بیماران)
    نتیجه گیری
    از آن جایی که هنوز داروهای خوراکی شلاتور آهن به طور رایج مورد استفاده قرار نمی گیرند برای کاهش عوارض اضافه بار آهن در بیماران تالاسمی می باید مطالعات وسیع تر و بررسی های بیشتری به منظورشناخت مشکلات و عوامل موثر در کمپیلیانس پایین به درمان با دسفرال در این بیماران صورت بگیرد. بالاخره این که کمپیلیانس یک مساله چند عاملی است که بهبود آن همکاری و ارتباط نزدیک بین بیمار، خانواده، پرسنل و جامعه را می طلبد.
    کلید واژگان: کمپلیانس, دفروکسامین, افسردگی, تالاسمی}
  • الگوی بازآرایی رده متقاطع ژنهای گیرنده لنفوسیت T از نوع دلتا و گاما در کودکان ایرانی مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد از نوع پیش سازهای B با استفاده از واکنش رنجیره پلیمر از
    بهزاد پوپک، علی اکبر پورفتح الله، حسین نجم آبادی، یوسف مرتضوی، سید حسین یحیوی، پروانه وثوق، محمدتقی ارزانیان، مینا ایزدیار، غلامرضا باهوش، الهام شاهقلی، امیرعلی حمیدیه، محمد فرانوش
    سابقه و هدف
    بازآرایی قطعات ژنی درمسیر تکاملی لنفوسیت های B وT، تنوع زیادی در مولکول های گیرنده لنفوسیتT(TCR) ایجاد می کند. درلوسمی های لنفوئید ازنوع ALL، B-precursor علی رغم انتظار بازآرایی رده متقاطع در ژن های TCR ایجاد می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژن های TCR (دلتاوگاما) در لوسمی لنفوبلاستی حاد (ALL) کودکان از نوع پیش سازهای B توسط واکنش زنجیره پلیمراز می باشد.
    مواد و روش ها
    درمطالعه آینده نگرحاضر، 183 کودک باتشخیص اولیه لوسمی حاد، قبل ازشروع درمان مورد بررسی قرارگرفتند. پس از ارزیابی مورفولوژی و ایمونوفنوتیپ، تنها 140 بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند. سلول های تک هسته ای که بلاست ها را نیز شامل می شدند، با گرادیان غلظتی جدا شدند. پس از استخراج DNA، آزمایش PCR به منظور تکثیر منطقه بسیار متغیر TCR-? (D?2-D?3، V?2-D?3) و TCR-? (V? I، V? II، V? ) با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از تجزیه هترودوپلکس و الکتروفورز برروی ژل پلی آکریل امید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفته و پس از تعیین توالی جهت تایید با توالی های مشابه در بانک ژنی مقایسه شد. آنالیز آماری با نرم افزار SPSS و آزمون t، Mann whitney و کای دو (Chi-square) انجام شد.
    یافته ها
    بازآرایی کلونال TCR-? شامل V? I / V? II وV? به ترتیب در9/ 64% و3/ 79% از بیماران وجود داشت (بای کلونال: 5%). بازآرایی V? II شایع ترین نوع (8/46%)بود.47(2/45%) و11(6/ 16%) نفر از بیماران به ترتیب دارای بازآرایی V?2-D?3 (???.? بای کلونال، 3/4% الیگوکلونال) و D?2-D?3 (یک بیمار با الگوی بای کلونال) بودند.
    نتیجه گیری
    الگوی کلونال ژن IgH و TCR-? (D?2-D?3، V?2-D?3) مشابه جوامع دیگر بود.فراوانی بازآراییTCR-? V? II) و (V? I قدری بیش از گزارش های قبلی بوده و برخلاف بقیه گزارش ها به استثنا گزارشی از برزیل، V? II شایع ترین بازآرایی را داشت.هیچ ارتباط معنی داری بین انواع مختلف بازآرایی و متغیرهای کمی وجود نداشت و تنها نکته جالب، کاهش بروز V?2-D?3 با افزایش سن (بیشتراز 2 سال) بود. با توجه به نتایج حاصل می توان از این شاخص ها در تشخیص کلونالیتی و ارزیابی حداقل بیماری باقی مانده استفاده کرد.
    کلید واژگان: باز آرایی ژنها, کلونالیتی, حداقل بیماری باقی مانده, لوسمی لنفوبلاستی حاد}
    The pattern of cross lineage T-cell receptor δ/γ gene rearrangements in B-precursor acute lymphoblastic leukemia of Iranian children using Polymerase Chain Reaction
    Pourfathollah A.A., Najmabadi H., Mortazavi Y., Yahyavi, Vosough P., Arzanian Mt, Izadyar M., Shahgholi E., Bahoosh Gr., Hamidieh A.A., Faranoosh M., Khosravipoor G., Haghnejad F
    Background and objectivesDiversity of heavy chain immunoglobulin (IgH) and T-cell receptor (TCR) molecules occures during B- and T-lymphocyte differentiation through the rearrangement of variable (V), diversity (D), junction (J) and constant (C) gene segments. Lymphoid leukemia cells are similar to normal precursors and have rearranged IgH, Igκ and TCR (cross-lineage rearrangement) genes which can be used as a marker of clonality and evaluation of minimal residual disease (MRD). The purpose of this study is to evaluate the pattern of TCR- δ/γ gene rearrangements using polymerase chain reaction (PCR) in B-precursor acute lymphoblastic leukemia (ALL) in Iranian children. Materials and Methods In our prospective study, bone marrow aspirates of 183 children with early diagnosis of acute leukemia were collected at admission before any chemotherapy. After reviewing cytomorphology and immunophenotyping, only 140 subjects with diagnosis of B-precursor ALLs were selected for study. Sixteen were excluded from our study due to various reasons including cellular degeneration. Mononuclear cells including leukemic blasts were isolated by density gradient. After DNA extraction, hyper-variable regions TCR- δ (Vδ2-Dδ3 and Dδ2-Dδ3) and TCR- γ(V γ; V γ I and V γ II) were amplified by consensus primers using PCR. PCR products were analyzed after heteroduplex analysis and polyacrylamide gel electrophoresis (silver stain). The DNA sequences were compared and aligned to the homologous sequences of Gene Bank for confirmation. T-test, Mann whitney, Fisher exact test and Chi-square were used for data analysis. ResultsClonal rearrangement of TCR-γ (Vγ) and VγI/II were present in 79.3% and 64.9% of patients respectively and only 5% of cases showed biclonal pattern. The VγII rearrangement was the most common (46.8%) type in TCR-γ. 47 (45.2%) and 11 (16.6%) of patients had Vδ2- Dδ3 and Dδ2–Dδ3 partial gene rearrangements, respectively. Biclonal/oligoclonal patterns were present respectively in 27.7% and 4.3% of cases with Vδ2-Dδ3 rearrangement. Only one patient had biclonal Dδ2 Dδ3 rearrangement. ConclusionsClonal rearrangement of TCR-δ (Vδ2-Dδ3 and Dδ2-Dδ3) genes had similar pattern to other populations. Frequency of TCR- γ (V γ I and V γ II) rearrangements were slightly higher than previous reports. and in contrary to others except Brazilian report the V γ II rearrangement was the most common type. We found no significant correlation between presence of different types of rearrangements and quantitative variables and the only significat point was the reduction of Vδ2Dδ3 with increase in age. According to preliminary results, these clonal markers can be used in diagnosis and follow up of MRD.
  • بهزاد پوپک، دکترعلی اکبر پورفتح الله، دکترحسین نجم آبادی، دکترسیدحسین یحیوی، دکتریوسف مرتضوی، دکترپروانه وثوق، دکترشهلا انصاری دماوندیی، دکترخدیجه ارجمندی رفسنجانی، دکترمحمدتقی ارزانیان، دکترمینا ایزدیار، دکترغلامرضا باهوش
    سابقه و هدف
    بازآرایی کلونال ژن های ایمونوگلوبولین و گیرنده لنفوسیت T در کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد ممکن است به شکل منوکلونال، بای یا اولیگوکلونال باشد. با توجه به مشخص نبودن الگوی بای/ اولیگوکلونال در بیماران ایرانی مطالعه حاضر در کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد از نوع پیش ساز های B انجام شد.
    روش بررسی
    در مطالعه آینده نگر حاضر 140 بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند. پس از استخراج DNA آزمایش PCR به منظور تکثیر منطقه خیلی متغیر IgH، Ig?،TCR-? TCR-?، (D?2-D?3، V?2-D?3) (V? I، V? II، V? ) با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. نمونه های روزهای 14، 28، 45، هفته دهم تا سه ماه، شش ماه و بیش از 6 ماه نیز از بیماران تهیه شد و روش های زمان تشخیص برای این نمونه ها نیز انجام شد.
    یافته ها
    114 بیمار (5/90%) دارای بازآرایی کلونال در ژن IgH با استفاده از پرایمرهای مشترک نواحی CDR-III وCDR-I بودند (منوکلونال 8/57%، بای کلونال 9/34% و اولیگوکلونال 5/5%). الگوی کلونال Ig?-Kde در 59 بیمار (67%) وجود داشت (10% بای کلونال). بازآرایی کلونال TCR-? شامل V? I/V? II وV? به ترتیب در 9/64% و 3/79% از بیماران وجود داشت (بای کلونال 5%). بازآرایی V? II شایعترین نوع (8/46%) بود. 47 (2/45%) و 11 (6/16%) نفر از بیماران به ترتیب دارای بازآراییV?2-D?3 (7/27% بای کلونال، 3/4% الیگوکلونال) و D?2-D?3 (یک بیمار با الگوی بای کلونال) بودند. تفاوت معنی داری بین دو گروه با بازآرایی منوکلونال و بای کلونال و نتایج پاسخ به درمان در روز 14، 28 و روز 45 تا یکسال پس از درمان وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    الگوی بای/ اولیگوکلونال در ژن های بازآرایی شده IgH، TCR-?، TCR-? و Ig? تقریبا مشابه گزارشهای قبلی است و از نظر پاسخ به درمان نیز اختلاف معنی داری تا زمان پیگیری بین دو گروه با بازآرایی منوکلونال و بای کلونال وجود نداشت.
    کلید واژگان: بازآرایی ژن, لوسمی لنفوبلاستی حاد, الگوی بای کلونال}
    Poopak B., Poorfathoolah A., Najmabad H., Yahyavi Sh, Mortazavi Y., Vosough P., Ansari Damavandi Sh, Arjomandy Rafsanjani K., Arzanian Mt, Izadyar M., Bahoosh Gr, A. Shahgholi, Hamidieh Aa, Faranoosh M., Khosravipoor G., Haghnejad F
    Background
    Clonal gene rearrangement of immunoglobulin and T cell receptor may have mono, bi or oligoclonal pattern. Significance of these patterns were studied at diagnosis and follow up of MRD in many countries, however, similar studies have not been conducted among Iranian patients. We investigated the bi/oligoclonal pattern and their association with quantitative and qualitative parameters especially MRD in Iranian children suffering from B-precursor acute lymphoblastic leukemia.
    Materials And Methods
    In our prospective study, bone marrow aspirates of 140 patients with B-precursor ALLs were selected. Mononuclear cells including leukemic blasts isolated by density gradient. Having DNA extracted, hypervariable regions of IgH, IgK, TCR-δ (Dδ2-Dδ3,Vδ2-Dδ3) and TCR-γ (Vγ, VγI, VγII) were amplified by consensus primers using PCR. PCR products were analyzed after heteroduplex analysis and polyacrylamide gel electrophoresis (silver stain). The DNA sequences were compared and aligned to the sequences homologous for IgH and IgK published by Gene Bank. Bone marrow aspirates of days 14, 28 and 45, as well as months 3, and 6 were treated similarly.
    Results
    IgH gene rearrangements were reported in 114 (90.5%) patients using consensus primers for CDR-III and CDR-I regions (monoclonal:57.8%, biclonal:34.9% and oligoclonal:5.5%). Clonal pattern of Igκ-Kde were present in 59 cases (67%) (biclonal:10%). Clonal rearrangement of TCR-γ (Vγ) and VγI/II were present in 79.3% and 64.9% of patients, respectively, however, only 5% of cases showed biclonal pattern. The VγII rearrangement was the most common (46.8%) type in TCR-γ. 47 (45.2%) and 11 (16.6%) patients had Vδ2-Dδ3 and Dδ2–Dδ3 partial gene rearrangements, respectively. Biclonal/oligoclonal pattern were present in 13 (27.7%) and 2 (4.3%) cases with Vδ2-Dδ3 rearrangement. Only one patient had biclonal Dδ2-Dδ3 rearrangement. No significant difference regarding the quantitative and qualitative parameters and MRD was observed between the two groups.
    Conclusion
    Bi/oligoclonal rearrangement of IgH, IgK, TCR-δ (Dδ2-Dδ3,Vδ2-Dδ3) and TCR-γ (Vγ, VγI, VγII) genes had comparable pattern to other populations. Results of MRD study showed no significant differences between the two groups.
  • بهزاد پوپک، علی اکبر پورفتح الله، حسین نجم آبادی، پروانه وثوق، یوسف مرتضوی، مینا ایزدیار، سید حسین یحیوی، الهام شاهقلی، غلامرضا باهوش، فریبا حق نژاد دوشانلو
    مقدمه و هدف
    بازآرایی قطعات J،D،V از ژن زنجیره سنگین ایمونوگلوبولین به همراه نوکلئوتیدهایی که در بین قطعات وارد یا حذف می گردند، منجر به ایجاد مناطق خیلی متغیر (CDR-3) منحصر به فردی می شوند که در ارزیابی کلونالیتی و حداقل بیماری باقیمانده (MRD) مورد استفاده قرار می گیرد.
    روش کار
    در مطالعه حاضر 71 کودک مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد از نوع پیش سازهای B که به دو مرکز (بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) و مرکز طبی کودکان) مراجعه کردند قبل از شروع شیمی درمانی مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از استخراج DNA سلول های تک هسته ای مغز استخوان آزمایش PCR با پرایمرهای طراحی شده برای مناطق ثابت به منظور تکثیر منطقه 3 CDR- انجام شد و پس از آنالیز هترودوپلکس با الکتروفورز بر روی ژل پلی آکریلامید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفتند.
    نتایج
    در 82 درصد از بیماران، بازآرایی کلونال به صورت تک دودمانی (69 درصد)، دو کلونی (24 درصد) و اوگیلوکلونال (7 درصد) مشاهده گردید که با توجه به حساسیت مطلوب به دست آمده برای آزمایش ها می توان از آن برای بررسی حداقل بیماری باقیمانده استفاده کرد.
    کلید واژگان: لوسمی لنفوبلاستی حاد, حداقل بیماری باقیمانده (MRD), کلونالیتی, واکنش زنجیره پلیمراز}
  • فاطمه فرهمند، غلامحسین فلاحی، توران شاهرکی، دکرت غلامرضا حاتمی، مینا ایزدیار، غلامعلی رامیار
    Fatemeh Farahmand, Gholamhossein Falahi, Touran Shahraki, Gholamreza Khatami, Mina Izadiar, Gholamali Ramiar
    There is a well-recognized relationship between aplastic anemia and viral hepatitis. Clinically apparent hepatitis precedes aplastic anemia by a period of weeks to months. Hepatitis is an infrequent cause of aplastic anemia and is usually severe and fatal if untreated. The clinical features and, particularly the response to immunosuppressive therapy strongly suggest that immune mechanisms mediate the marrow aplasia. The cause of the hepatitis is unknown, but it does not appear to be due to any of the known hepatitis viruses. In this study we present two cases of hepatitis associated aplastic anemia (HAAA) at the ages of 10-11 years old. They both received immunosuppressive therapy, Anti thrombocytic globulin and Cyclosporine. They achieved a persistent clinicohematological remission.
  • سعید شهرابی، محسن طاهری، حسین مزدارانی، مینا ایزدیار
    سابقه و هدف
    لوسمی های حاد که از تغییر شکل بدخیم سلولهای خونساز ناشی می شوند، در غالب موارد با ناهنجاری های کروموزومی همراهند. درمان این بیماری نیز سبب ایجاد انواع ناهنجاری های کروموزومی می گردد. در تحقیق حاضر آسیب های کروموزومی ناشی از پروتکل های شیمی درمانی و پرتودرمانی در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوییدی حاد به روش آنالیز متافاز مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    30 بیمار مبتلا به لوسمی لنفوییدی حاد با توجه به مراحل درمانی به سه گروه، بیمارانی که هیچگونه درمانی دریافت نکرده اند، بیمارانی که شیمی درمانی شده اند و بیمارانی که پروتکل توام شیمی درمانی و پرتودرمانی را دریافت کرده اند تقسیم و 10 نفر نیز به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند و در آنها آسیب های کروموزومی به روش آنالیز متافاز مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان می دهد که در مقایسه با گروه شاهد در گروه بیمارانی که هیچ درمانی را دریافت نکرده بودند میزان آسیب های کروماتیدی بیشتر می شود. همچنین میزان آسیب های کروموزومی و کروماتیدی در بیمارانی که درمان دریافت کرده اند با هر مرحله از درمان بیشتر می شود و نسبت به مرحله قبل اختلاف معنی داری را نشان می دهد.
    نتیجه گیری
    یافته های پژوهش نشان می دهد که شیمی درمانی و پرتودرمانی در مبتلایان به لوسمی حاد سبب افزایش آسیب های کروموزمی در این افراد می شود و انجام پروتکل های درمانی فراوانی این آسیب ها را در هر مرحله درمان بیشتر از مرحله قبلی خواهد کرد.
    کلید واژگان: لوسمی, شیمی درمانی, رادیوتراپی, آسیب ژنتیکی, ناهنجاری های کروموزومی}
    S. Shahrabi, M. Taheri, H. Mozdarani, M. Izadyar
    Introduction
    Leukemia is a heterogenous group of ne oplastic disorder which derived [rom malignant transformation of hematopoietic progenitors. In most cases leukemia is associated with definitive cytogenetic disorder, in additi on are induced by chemical and radiation which are use as therapeutical regimens. In the present study, chromosomal damages in acute lymphocytic leukemic (ALL) pati ents due to chemotherapy and radiotherapy protocol by metaphasic analysis has been evalua ted.
    Materials And Methods
    30 patients with ALL and 10 con trol wer e used as sample subject according to th e ra peu tica l pr ot oco ls. Pati en ts have been cla ssif ie d in 3 gr oups: with ou t treatment, tre ated with drugs and pat ients treated with drugs and radi otherapy.
    Results
    Results of chromosomal damage by metaphasic analysis show that virgin patients in comparison with control has an elevated chro matid damage. A meaningful difference has been shown between patients which have been received combined ch emotherapy and radiotherapy respects to chemotherapy, virgin and control.
    Conclusion
    Result of this research has been shown a meaningful difference between patients received chemothrapeutic protocols versus virgin and cont rol. Thus results of this resear ch show that leukemic patients have both sp ontaneous and inducible chro mos omal damage.
  • محسن طاهری، سعید شهرابی، حسین مزدارانی، مینا ایزدیار
    سابقه و هدف
    لوسمی های حاد که از تغییر شکل بدخیم سلول خون ساز ناشی می شوند در غالب موارد با ناهنجاری های سیتوژنتیکی مشخصی همراه است. درمان این بیماری (شیمی درمانی و پرتودرمانی) نیز سبب تغییرات سیتوژنتیک و انواع ناهنجاری های کروموزومی می گردد. سلولهای خون ساز یکی از سلولهای بسیار حساس بدن نسبت به مواد شیمیایی و اشعه هستند و استفاده از این مواد تغییرات زیادی را در مغز استخوان به وجود می آورد که از آن جمله تغییرات سیتوژنتیک و انواع ناهنجاری های کروموزومی است. یکی از روش های اندازه گیری آسیب های ژنتیکی و ناهنجاری های کروموزومی، اندازه گیری فراوانی بروز میکرونوکلئی در سلول های خونی مغز استخوان است. هدف این مطالعه، بررسی آسیب های ژنتیکی ناشی از پروتکل های شیمی درمانی و پرتودرمانی در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوئیدی حاد به روش میکرونوکلئی اسی است.
    مواد و روش ها
    در تحقیق حاضر آسیب های ژنتیکی ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوئیدی حاد (ALL) به روش میکرونوکلئی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در این تحقیق 40 بیمار مبتلا به ALL مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. بیماران با توجه به مرحله درمانی به 4 گروه بیمارانی که هیچگونه درمانی دریافت نکرده اند، بیماران مرحله Induction، بیماران مرحله Consolidation و بیماران مرحله Maintenance تقسیم بندی شدند و 10 نفر نیز به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج نشان می دهد که فراوانی بروز میکرونوکلئی بعد از هر مرحله از درمان اختلاف معنی داری نسبت به مرحله قبل نشان می دهد که در مورد بیمارانی که هیچگونه درمانی دریافت نکرده اند نشانگر آسیب ژنتیکی خودبخودی است و در مورد بقیه گروه ها نیز باید گفته شود که شیمی درمانی و پرتو درمانی موجب فراوانی بروز میکرونوکلئی در سلولهای خونی مغز استخوان شده که این نشانگر بروز آسیب های ژنتیکی در اثر استفاده از این داروها است.
    نتیجه گیری
    یافته های فوق نشان می دهد که شیمی درمانی و پرتو درمانی در بیماران مبتلا به لوسمی حاد لنفوئیدی سبب افزایش آسیب های ژنتیکی در این افراد شده و هرچه تعداد اریتروسیت های حاوی میکرونوکلئی افزایش یابد تعداد اریتروبلاست های حاوی میکرونوکلئی هم افزایش می یابد.
    کلید واژگان: لوسمی, شیمی درمانی, آسیب ژنتیکی, میکرونوکلئی اسی}
    M. Taheri, S. Shahrabi, H. Mozdarani, M. Izadyar
    Introduction
    Leukemia is a heterogenous grou p of neoplastic disorder, which derived from malignant transformation of hematopoietic progeni to rs. In most cases, leukemia is associated with cytogenetic diso rd er. In addition, cytogene t ic dis orde rs are ind uced by chemicals and radiation which arc used as th e rapeutically regime ns. Mic ronuclei assay is one of the sensitive methods in evaluat io n of ge netic and chromosomal aberratio n. In th e present study, genetic alteration due to radiot herapy and chemotherapy protocols in patients with acute lymphoblastic leukemia (ALL) are evaluated by micronuclei assay techniques.
    Materials And Methods
    Total of 40 patients with ALL and 10 controls we re used as sampic subjects. According to treatment phases, patients were divided arc into four grou ps as a witho ut trea tment, remission induct io n, consolidati on and ma intenance grou ps. Gene tic alteration in these groups were evaluated by micronuclei assay techn iques.
    Results
    The frequency of micronuclei observed for each group was significant ly higher than co ntrol group. Data also indicated thattherc were signi ficant diffe re ces in the freq uency of micron uclei amoung four groups.
    Conclusion
    The findings ind icate th at ra diotherapy and chemo therapy in ALL pati ents mainly kills cells by induction of genetic loss (chromosomal aberration). Observation of genetic loss in erytrocytic cells can be considerd as a significant side of radiotherapy or che motherapy.
  • بررسی برخی علل مولکولی بیماری تالاسمی اینترمدیا و ارتباط آن با شاخصهای خونشناسی
    محمدتقی اکبری، مینا ایزدیار، پانته آایزدی، صفورا ورداسبی
    هدف این مقاله بررسی بر روی ساختار مولکولی تالاسمی اینترمدیا در 50 بیمار ایرانی می باشد. این بیماران از نظر کلینیکی هتروژن بودند. سن زمان تشخیص بیماری در میان آن ها بسیار متفاوت بود که میانگینی در حدود 7.9 سال داشت. این بیماران علایم کمی را همچون اسپلنومگالی یا تغییرات اسکلتی از خود نشان داده و تنها تعداد کمی از آنها نیاز به انتقال خون داشتند. مداخلات درمانی دیگر شامل اسپلنکتومی در 3/1 آن ها و تجویز اسید فولیک و هیدروکسی اوره در بعضی از آن ها بود. غلظت هموگلوبین در 73 درصد بیماران بین 10-7 گرم در دسی لیتر و در 23 درصد باقی مانده بین 12-10 گرم در دسی لیتر بود. 96 درصد بیماران سطوح بالایی از هموگلوبین F را داشتند و این دلالت کننده بر افزایشی در نمود ژنهای گاما گلوبین می باشد.
    تمامی بیماران از جهت جایگزینی 158 C?T در لکوس پروماتر G-gamma مورد آزمایش قرار گرفته و بوسیله restriction enzyme Xmnl تشخیص داده شدند و 76 درصد موارد موتاسیونی در فرم های هوموزیگوت یا هتروزیگوت داشتند.
    بیماران همچنین برای موتاسیون ژن بتاگلوبین IVSII-I اسکن شدند که شایعترین فرم در میان جمعیت ایرانی می باشد و 60 درصد آنها موتاسیونی در تلفیق های همو یا هتروزیگوت داشتند. در حدود 96 درصد بیماران با موتاسیون IVSII-I مارکر XmnI را نیز به طور همزمان داشتند. با آزمایش بیماران برای هر دو نوع شاخص مولکولی، مشخص گشت که یک همبستگی فیزیکی بین مارکر XmnI و آلل IVSII-1 در حداقل 72 درصد مواردی که دو موتاسیون را حمل می کردند وجود دارد. در گذشته تصور می شد که وجود همزمان مارکر XmnI و بعضی آللهای شدید بتاگلوبین در موقعیت cis در شرایط استرس های هماتوپوئتیک ممکن است منجر به افزایش تولید هموگلوبین F و ایجاد کننده HPFH باشد. به نظر می رسد که این فنومن منجر به علایم ملایم نوع اینترمدیا در تعداد زیادی از بیماران ایرانی مبتلا به تالاسمی اینترمدیا باشد.
    کلید واژگان: : تالاسمی اینترمدیا, مارکر XmnI, موتاسیون های گلوبین بتا, پایه مولکولی}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال