به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ندا روحانی

  • حسین میرزایی نجفقلی*، میترا خادمی، فاطمه دریکوند، ندا روحانی

    شانکر باکتریایی مرکبات، یکی از مخرب ترین بیماری های مرکبات است که توسط باکتری XCC ایجاد می شود. پس از هجوم بیمارگر به گیاه، تغییر در میزان هورمون های کلیدی و القایی ژن-های مقاومت جز مهم ترین واکنش های دفاعی گیاهی است. در مطالعه حاضر ابتدا به بررسی اثر ضد باکتریایی ترکیب های لینالول و سیترال علیه بیمارگر Xcc پرداخته شد. سپس ارزیابی بیان ژن-های FLS2، RAR1 و PR1 نهال لیموترش تحت تیمار های سیترال، لینالول، سیترال+باکتری (استرین Xcc-KVXCC1) و لینالول+باکتری(استرین Xcc-KVXCC1) در بازه زمانی صفر، یک و چهار روز بعد مایه زنی با باکتری Xcc با استفاده از تکنیک Real Time PCR بررسی شد. بررسی اثرضدباکتریایی ترکیب های لینالول و سیترال نشان داد که هر دو ترکیب دارای اثرات بازدارندگی معنی داری (01/0 ≤p) در جلوگیری از رشد بیمارگر Xcc بودند. همچنین نتایج حاصل از حداقل غلظت بازدارندگی تیمار های مختلف نشان داد که ترکیب سیترال با غلظت 370 میکروگرم بر میلی-لیتر قدرت مهارکنندگی خوبی نسبت به سایر ترکیبات علیه بیمارگر مورد نظر داشت. بررسی بیان ژن های FLS2،RAR1 و PR1 در اثر تیمار های سیترال، لینالول، سیترال+باکتری و لینالول+باکتری نشان داد که بیشترین بیان ژن های مورد نظر در بازه های زمانی یک روز بعد از مایه زنی بود در حالیکه بیان ژن ها در بازده زمانی چهار روز بعد از مایه زنی تفاوت داشت. نتایج این پژوهش نشان داد که اثر تیمار لینالول+باکتری باعث افزایش بیان ژن های دفاعی و القایی مقاومت به بیماری در نهال های لیموترش می شود که در نتیجه آن، می تواند خسارت بیماری زای شانکر باکتریایی مرکبات را تا حدود زیادی کاهش دهد.

    کلید واژگان: ژن های مقاومت, بیماری شانکر باکتریایی, سیترال, لیموترش, لینالول
    Hossein Mirzaei Najafgholi *, Mitra Khademi, Fateme Derikvand, Neda Rouhani

    Citrus canker is one of the most destructive citrus diseases caused by Xanthomonas citri subsp. citri (Xcc) Following the pathogen's attack on the plant, plant hormones and the induction of resistance genes play crucial roles in plant defense. This study explored the antibacterial effects of linalool and citral components against Xcc bacteria. Subsequently, we examined the expression patterns of the FLS2, RAR1, and PR1 genes in C. aurantifolia seedlings under different treatments, including citral, linalool, citral+Xcc bacteria (strain KVXCC1), and linalool+Xcc bacteria (strain KVXCC1), at 0-, 1-, and 4-days post-inoculation with Xcc bacteria using real-time PCR. The antimicrobial activity of linalool and citral essential oils revealed significant inhibitory effects on Xcc bacterial growth (P < 0.01). The minimum inhibitory concentration results showed that citral essential oil, with a concentration of 0.37 μg/ml, exhibited relatively high inhibitory power on this pathogen. Gene expression results indicated that the expression of FLS2, RAR1, and PR1 genes increased in response to citral, linalool, bacterial citral, and bacterial linalool treatments within one day after inoculation. However, the expression levels of these genes differed four days after inoculation. The findings of this study demonstrated that the linalool+bacteria treatment effectively enhanced the expression of defense genes and induced disease resistance in C. aurantifolia seedlings, thereby significantly reducing the pathogenic damage caused by citrus canker.

    Keywords: Resistance Genes, Citrus Canker Disease, Citral, Citrus Aurantifolia, Linalool
  • حسین میرزایی نجفقلی*، سید مسلم موسویان، صدیقه غنایی، ندا روحانی

    استفاده از روش های جایگزین سموم شیمیایی، برای تولید محصولات ارگانیک از اهمیت بالایی در کشاورزی پایدار برخوردار است. یکی از این روش ها استفاده از عوامل زیستی میکروبی علیه بیمارگرهای گیاهی است. در پژوهش حاضر نیز اثر عوامل آنتاگونیستی P. fluorescens و T. harzianum علیه بیماری پژمردگی باکتریایی لوبیا با عامل Curtobacterium flaccumfaciens pv. flaccumfaciens (Cff) در شرایط آزمایشگاه و گلخانه سنجیده شد. بدین منظور بعد از تهیه عوامل میکروبی، ابتدا اثر جلوگیری کننده از رشد باکتری Cff با دو روش کشت متقابل عوامل زیستی و مواد مترشحه آن ها در شرایط آزمایشگاه بررسی شد. سپس اثر این عوامل زیستی روی شدت و روند پیشرفت بیماری ایجادشده توسط Cff و همچنین شاخص های گیاه لوبیا در شرایط گلخانه، طی چهار تکرار و در قالب طرح کاملا تصادفی سنجیده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد در شرایط آزمایشگاه عوامل آنتاگونیست P. fluorescens و T. harzianum به ترتیب 67/18 و 33/27 درصد و مواد مترشحه آن ها 16 و 67/13 درصد از رشد باکتری Cff جلوگیری کردند. در شرایط گلخانه تیمارهای P. fluorescens و T. harzianum و ترکیب این دو عامل با هم، به ترتیب 62/50 و 32/55 و 25/36 درصد، شدت بیماری را کاهش دادند. همچنین این سه تیمار به ترتیب 40 و 07/34 و 04/57 درصد، علائم بیماری را کاهش دادند. همچنین تیمار ترکیبی دو عامل زیستی بیشترین اثرگذاری را روی کاهش بیماری و افزایش شاخص های گیاه لوبیا نشان داد. لذا عوامل زیستی بکارگرفته شده می توانند به عنوان عوامل مهار زیستی بیماری پژمردگی باکتریایی و افزاینده رشد گیاه لوبیا باهدف کاربردی نمودن آن ها در مطالعات آینده موردتوجه قرار گیرند.

    کلید واژگان: کنترل زیستی, آنتاگونیست, بیماری زایی, کورتوباکتریوم
    H. Mirzaei Najafgholi *, S.M. Moosavian Jadval Ghadam, S. Ghanaei, N. Rouhani
    Background and Objectives

    Curtobacterium flaccumfaciens pv. flaccumfaciens is the cause of bean bacterial wilt (CFF) and a dangerous pathogen for bean fields. To date, no definitive control has been found for this pathogen. In sustainable agriculture, it is used to control plant pathogens by applying management methods related to preserving the environment and producing organic products. The use of biological agents such as Trichoderma fungi and Pseudomonas bacteria is among these management methods. Minimal research has been done worldwide on biological agents' effects on CFF. Therefore, the present research will investigate the effect of inhibiting the growth and activity of two biological agents , including Pseudomonas fluorescens and Trichoderma harzianum, against CFF in laboratory and greenhouse conditions.

    Materials and Methods

    First, the pathogenicity test of CFF was carried out on the greenhouse's Sadri variety pinto bean plant. Then, the effect of fungal and bacterial biological agents against the pathogenic agent was investigated by two methods of mutual culture and their secreted substances in laboratory conditions. By measuring the diameter of the transparent halo formed around the extract and spot culture of biological agents, the growth inhibition power of these biological agents against CFF was evaluated. In order to investigate the effect of these biological agents against bacterial wilt disease in greenhouse conditions, these biological agents and pathogens were propagated and expanded, and a standard suspension was first prepared from them. These suspensions were inoculated on the host plant using the spraying method. During 21 days, disease symptoms and bean plant indicators have been recorded. Then, the disease severity of progress under the influence of these biological factors was checked using the 0 to 4 scoring system. Also, the plant resistance type to the pathogen was evaluated using the 1-5 scoring system. The data obtained from the laboratory (inhibition percentage) and greenhouse (treatment changes, plant resistance, and plant indices) studies were analyzed in a completely randomized design using SPSS 21 software.

    Results

    In laboratory conditions, P. fluorescens and T. harzianum treatment prevented the growth of pathogenic bacteria CFF by 18.67 and 27.33%, with a diameter of the inhibitory halo of 14 and 20.5 mm, respectively. It was also found that a significant part of the inhibitory effect of P. fluorescens bacteria (about 85.70%) is related to the secreted substances of the bacterial cells. In contrast, in the biological fungus T. harzianum, the effect of the secreted substances was about 50.02%. The effect of biological factors on CFF in greenhouse conditions showed that these biological factors strengthen the defense reaction of bean plants against CFF. So, the sensitive reaction of the plant against CFF bacteria (with a disease severity of 83.13%) was transformed into a semi-resistant reaction by inoculating P. fluorescens and T. harzianum with the diseased plant. Also, the inoculation of the combination of these two biological factors made the plant resistant to pathogenic bacteria. Treatment of P. fluorescens+T. harzianum, by affecting CFF bacteria, was the best treatment in reducing the severity of the disease during 7, 14, and 21 days; the severity of the disease on these days was 21.87, 33.12, and 36.25%, respectively, which showed a significant difference with the disease severity index in infected treatment during these few days at the statistical level of 1%. Treatment of P. fluorescens+T. harzianum, with a disease severity index of 36.25% and a 57.04% reduction in disease severity, showed the most significant effect on the reduction of bean bacterial wilt disease.

    Discussion

    In the present study, the use of two biological agents, P. fluorescens and T. harzianum, showed significant controlling effects on CFF in laboratory and greenhouse conditions, and 57.04% reduced the severity of this disease in the bean plant. These two biological factors prevent the growth and spread of plant pathogens by using mechanisms such as the production of secondary metabolites, acidifying the environment, competing for food and space, colonizing and stimulating the plant to produce phytoalexin, proteins related to pathogens, salicylic acid, etc. Therefore, using these two biological agents as safe, effective, and durable biological control agents in sustainable agriculture against bean bacterial wilt disease is recommended.

    Keywords: Biological control, Antagonist, Pathogenicity, Curtobacterium
  • ندا روحانی، محمد زکی عقل*، محسن مهرور

    ویروس تریستزای مرکبات (Citrus tristeza virus-CTV) یکی از بیماری های مهم درختان مرکبات در اغلب مرکبات کاری های ایران است. در این تحقیق توالی کامل ویروس تریستزای مرکبات از دو منطقه مرکبات خیز استان مازندران و استان فارس تعیین و برخی صفات بیولوژیکی و مولکولی آن ها با یکدیگر مقایسه شده است. 56 درصد از نمونه های جمع آوری شده از استان مازندران و 32 درصد نمونه های تهیه شده از استان فارس در آزمون زنجیره ای پلی مراز آلوده به ویروس تریستزای مرکبات بودند. علایم CTV در نمونه های مرکبات استان مازندران کوتولگی خفیف تا شدید، سرخشکیدگی، زردی، زردی رگبرگ و زوال سریع بود در حالی که در نمونه های استان فارس علایم CTV، کوتولگی، سبزخشکیدگی، زردی، و سرخشکیدگی شاخه ها بود. سه ماه پس از مایه زنی نیز علایم کوتولگی شدید، رگبرگ روشنی، زردی و ریزبرگی در نهال های مایه زنی شده با جدایه های استان مازندران و علایم کوتولگی خفیف، رگبرگ روشنی، زردی و ریزبرگی در نهال های نارنج بذری مایه زنی شده با جدایه های استان فارس ایجاد شد. از درختان مرکبات آلوده به تریستزا از استان های فارس و مازندران نمونه برداری و از آنها کتابخانه sRNA تهیه و توالی یابی شدند. نتایج نشان داد که طول ژنوم کامل بازسازی شده برای جدایه های IR-North1، IR-North2، IR-South1 و IR-South2 به ترتیب 19296، 19302، 19252 و 19251 نوکلیوتید است و در سطح نوکلیوتیدی با سایر جدایه های CTV موجود در بانک ژن بین 5/77-2/95 درصد شباهت داشتند. بررسی توالی پروتیین ها نشان دهنده وجود 280 جایگزینی در 33 موتیف در جدایه های توالی یابی شده CTV بود. کمترین تغییرات در جدایه IR-North1 با پنج جایگزینی بود. در جدایه های IR-North2، IR-South1 و IR-South2 به ترتیب 97، 85 و 93 جایگزینی اتفاق افتاده بود. بیشترین جایگزینی در چارچوب های ژنی ORF1a و p61 بود. تعیین سویه جدایه ها با همانندسازی و هضم مجازی و همردیف سازی ناحیه بین ژن های پوشش پروتیینی کوچک (Cpm) و پوشش پروتیینی نشان داد که جدایه IR-North1 مشابه نژاد های مولد زوال سریع و سویه T36 و جدایه های IR-South2، IR-North2 و IR-South1 از نژاد های مولد ساقه آبله ای و زردی نهالچه و به ترتیب مشابه با سویه T3، SY و T318A هستند. در درخت فیلوژنی ترسیم شده بر اساس طول کامل ژنوم نیز سه جدایه IR-North2 و IR-South1 و IR-South2، در گروه VT و جدایه IR-North 1 در گروه T36 قرار گرفتند. همچنین بررسی وقوع نوترکیبی احتمالی در جدایه های ایرانی نشان داد که جدایه های IR-North1، IR-North2 و IR-South1 در ژن های رپلیکاز و P65 نوترکیب هستند. نتایج بررسی علایم و توالی کامل چهار جدایه بدست آمده نشان داد که دو جدایه بدست آمده از استان مازندران از لحاظ نوع علایم و جایگاه فیلوژنی از هم متفاوت هستند ولی دو جدایه استان فارس از نظر فیلوژنی و ژنوتیپی با یکدیگر قرابت دارند.

    کلید واژگان: توالی یابی نسل جدید, زردی نهالچه, زوال سریع, ساقه آبله ای, مرکبات, نژاد
    N. Rouhani, M. Zakiaghl *, M. Mehrvar
    Introduction

    Citrus tristeza virus (CTV) is one of the most devastating citrus diseases in Iran. The CTV genome is a positive single-stranded RNA molecule with a size of 19.3 kb containing 12 open reading frames (ORFs). CTV encodes two different coat proteins, of which the small coat protein (CPm) covers only the 3' end of the genome. CTV infected trees show symptoms such as stunting, yellows, reduced vigor and death. In addition, CTV generates three typical disease syndromes, including quick decline, stem pitting and seedling yellows. In total, more than 259 thousand hectares of citrus are grown in the north and south of Iran. Considering the lack of the complete genome sequence of Iranian CTV isolates and the different climatic conditions in citrus cultivation in the north and south of Iran, the genome of CTV isolates from Iran was determined for the first time and their phylogenetic relationships with other CTV isolates were studied.

    Materials and Methods

    In spring and fall 2015, 30 samples from Mazandaran province in northern Iran and 25 samples from Fars province in southern Iran were collected from trees suspected of being infected with CTVs. Total RNA was extracted using the RNX-Plus kit according to the manufacturer's instructions. CTV was identified using the specific primer pair CPF (5¢AAAGAAGGCGACGATGTTGT3¢) and CPR (5¢AGCTCCGGTCCAAGAAATCTG3¢) designed based on the coat protein gene of CTV. Reverse transcription was performed using MMuLV reverse transcriptase (Pars Tuos, Iran) and PCR reaction was performed using Amplicon 2x PCR Master Mix (Amplicon, Denmark). Infected samples were grafted onto sour orange seedlings. sRNAs were extracted using a protocol developed by Carra et al. (2006), and sRNA libraries were prepared according to the CATS protocol (Turchinovich et al., 2014). One microgram of each library was sequenced on the Illumina HiSeq2500 platform from Macrogen, South Korea. The CTV strains were determined by virtual replication and digestion or alignment of the region between the small coat protein (Cpm) and coat protein (Cp) genes. The phylogenetic tree was constructed by the maximum likelihood method using the T92+I nucleotide substitution model with 500 bootstrap repeats by MEGA7. The nucleotide and amino acid similarity matrix was calculated using SDTv.1.2 software. Potential recombination events in the genome were determined using RDP v.5.5.

    Results and Discussion

    CTV infection was detected in 17 samples from Mazandaran province (56% of samples) and in 8 samples from Fars province (33% of samples) using a CPF/R-specific primer pair. CTV symptoms were mild to severe stunting, chlorosis, yellowing, vein yellowing, and severe decline in the citrus samples from the north of Iran, while CTV symptoms in the samples from the south of Iran were stunting, chlorosis, dieback and quick decline. Three months post inoculation, symptoms of severe stunting and chlorosis appeared in seedlings inoculated with isolates from the north, while mild stunting and yellowing appeared in seedlings of sour orange inoculated with CTV isolates from the south. By assembling the contigs obtained from the RNA-seq data, the complete genomes of IR-North1, IR-North2, IR-South1, and IR-South2 isolates were reconstructed with lengths of 19296, 19302, 19252, and 19251 nucleotides, respectively. The Iranian CTV isolates had nucleotide similarity in the range of 95.2-77.5% with other CTV isolates deposited in GenBank. The polymerase, P65, and coat protein genes of the Iranian CTV isolates showed identity at the amino acid level of 80.6-94.1%, 88-93.9%, and 92.4-96.4%, respectively, with other CTV isolates. Analysis of the CTV strains revealed that IR-North1 resembles the severe decline strain belonging to genotypic group T36, while IR-South2, IR-North2, and IR-South1 belong to the stem pitting and seedling yellows strains of genotypic group VT/T3 and are similar to strains T3, SY, and T318A, respectively. In the phylogenetic tree based on the full length of the CTV genome, three subclades were designated: VT, T68, and T36. IR-North2, IR-South1, and IR-South2 isolates were grouped into VT, and IR-North1 isolate was grouped into T36. Like the reference CTV isolate, the four Iranian CTV isolates had 12 open reading frames. Examination of the Replicase, RdRp, P65, P61, CPm, and CP proteins revealed 280 amino acid substitutions in 33 conserved motifs in Iranian CTV isolates. The isolate IR-North1 had only five substitutions; however, 97, 85, and 93 substitutions occurred in the isolates IR-North2, IR-South1, and IR-South2, respectively. Most substitutions were found in the replicase and p61 proteins, which are involved in virus replication and assembly, respectively. RdRp and p23 proteins had the least amino acid substitutions. No known conserved motif was observed in P33, P6, P18, P13, and P20 proteins. In addition, IR-North1, IR-North2, and IR-South1 were recombinant. In IR-North1, 1426 nucleotides in the P65 gene and 773 and 2444 nucleotides in the replicase gene were recombinant in IR-North2 and IR-South1 isolates, respectively.

    Conclusion

    An analysis of symptoms, nucleotide diversity, dominant strains, and the phylogenetic relationship of the four Iranian CTV isolates sequenced in this study revealed that two isolates from northern Iran were quick decline and seedling yellows strains, falling within the genotypic groups T36 and VT. These groups were distinguished by distinct symptoms and a separate phylogenetic position. Conversely, the two southern CTV isolates were closely associated with CTV stem pitting strains, classified into genotypic groups VT and T3, sharing a close phylogenetic position.

    Keywords: Citrus, quick decline, NGS, Race, seedling yellows, stem pitting
  • محمد بازگیر، حسین میرزایی نجفقلی*، کورش عزیزی، ندا روحانی، محمدرضا عالی منش

    یکی از مهمترین عوامل مهم و خسارت زای گندم نماتد سیستی غلات با نام علمی Heterodera avenae می باشد. نماتد های انگل گیاهی یکی از عوامل مهم محدودکننده رشد غلات در سراسر دنیا به شمار می آیند. به منظور کنترل این بیمارگرها از روش های زراعی، شیمیایی و کنترل زیستی استفاده می شود. باکتری های محرک رشد می توانند به عنوان عوامل کنترل زیستی بیمارگر نیز نقش ایفا کنند. این باکتری ها با عملکردهای مفیدی، مانند کلاته کردن آهن از طریق تولید سیدروفور، انحلال فسفات، تثبیت نیتروژن و تولید آنزیم های پروتئاز و کیتیناز به رشد گیاه نیز کمک می کنند. در پژوهش حاضر ریشه های گندم دارای علائم مشکوک به نماتد سیستی غلات از منطقه دزفول در سال زراعی 1401-1400 جمع آوری شد. پس از بررسی های اولیه نماتد عامل بیماری شناسایی و تکثیر شد. با توجه به مشخصات ریخت سنجی و ریخت شناسی لاروها و سیست ها مخصوصا مخروط انتهایی آن، گونه نماتد H. avenae تشخیص داده شد. سپس اثر هفت سویه باکتریایی محرک رشد بومی بر میزان تفریخ تخم و مرگ و میر لارو های نماتد سیستی غلات درون تشتک پتری در آزمایشگاه بررسی گردید. تاثیر پنج سویه باکتری منتخب براساس آزمون آزمایشگاهی، در گلخانه روی نماتد سیستی غلات همرا با تیمار گوگرد و نماتدکش Nematex EC مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در شرایط آزمایشگاهی سویه های باکتریایی توانستند به طور متوسط 62 درصد میزان تفریخ تخم را کاهش دادند. بیشترین کاهش تفریخ تخم را باکتری Bacillus pumilus با 73 درصد ایجاد کرد. میزان درصد مرگ و میر لارو ها در آزمون آزمایشگاهی نیز به طور میانگین 63 درصد نشان داده شد که تیمار باکتری  B. pumilus با 70 درصد بیشترین درصد مرگ و میر را نشان دادند. نتایج بررسی های گلخانه ای نشان داد که تیمار های گوگرد-گیاه سالم، گوگرد-نماتد و باکتری B. pumilus و P. fluorescens در تیمار گیاه سالم و نماتد در خصوصیات ارتفاع بوته، وزن تر و خشک بوته و ریشه بیشترین اثر را داشتند. همچنین بیشترین مقدار کاهش میزان تعداد سیست در تیمار B. pumilus با تعداد 1± 49 عدد سیست مشاهده شد. در بررسی تعداد تخم در سیست بیشترین کاهش تعداد تخم در سیست در تیمارهای Nematex EC و باکتری B. pumilus با تعداد 1±67 و 2±111 مشاهده شد. همچنین در بررسی تعداد لارو زنده در گلدان بیشترین کاهش میزان لارو در تیمار Nematex با 1± 87 عدد مشاهده شد.

    کلید واژگان: نماتد, کنترل زیستی, گندم, باکتری
    Mohhamad Bazgir, Hossein Mirzaei Najafgholi *, Kourosh Azizi, Neda Rouhani, Mohammadreza Alymanesh

    One of the damaging agents for wheat is the cereal cyst nematode (Heterodera avenae). Plant Growth Promoting Bacteria (PGPR) are a group of bacteria that have beneficial properties for plant growth, including iron chelation, siderophore production, phosphate dissolution, nitrogen fixation, as well as the production of protease and chitinase enzymes. These bacteria can also be used as biological control agents. In this study, wheat roots showing suspicious symptoms of cereal cyst nematode were collected from the Dezful county in Khuzestan province during 2022-2023.  After initial investigations, nematode identification and purification was done. According to the morphometric and morphological characteristics of the larvae and cysts, especially its cone top, H. avenae was diagnosed. the effect of seven native growth-stimulating bacterial strains on egg hatching rate and mortality of cereal cyst nematode larvae in the Petri dish was investigated in the laboratory. The effect of four selected bacterial strains with sulfur treatment and Nematex EC nematicide was investigated in the greenhouse against grain cyst nematode. The results showed that in laboratory conditions, the bacterial strains were able to reduce the egg hatching rate by 62% on average. Bacillus pumilus bacteria caused the greatest decrease in egg hatching by 73%. The percentage of mortality of larvae in the laboratory test was also shown to be 63% on average, and the treatment of B. pumilus bacteria showed the highest percentage of mortality with 70%. The results of the greenhouse investigations showed that the treatments involving sulfur-healthy plants, sulfur-nematode, and the B. pumilus and P. fluorescens bacteria were most effective in promoting healthy plant growth and controlling nematode infestation. These treatments resulted in significant improvements in plant height, as well as fresh and dry plant and root weights. Additionally, the greatest reduction in the number of cysts was observed in the B. pumilus treatment, with an average of 49 ± 1 cysts. When examining the number of eggs within the cysts, the most substantial decrease was observed in the Nematex EC and B. pumilus bacteria treatments, with 67 ± 1 and 111 ± 2 eggs, respectively. Furthermore, in the assessment of the number of live larvae in the pot, the greatest decrease in the number of larvae was observed in the Nematex treatment, with 87 ± 1..

    Keywords: Nematode, Biological Control, Wheat, Bacteria
  • میلاد آئینی*، حسین میرزایی نجفقلی، فاطمه دریکوند، میترا خادمی، ندا روحانی
    این تحقیق با استفاده از برخی ترکیبات طبیعی برای مدیریت بیماری های پوسیدگی نرم باکتریایی با عامل sp.  Pectobacterium انجام شد. اسانس گیاهان به لیمو (Lippia citriodora)، پونه کوهی (Origanum vulgare)، گوش بره (Phlomis fruticose)، مرزه (Satureja spicigera) و میخک (Syzygium aromaticum) با روش تقطیر با آب، استخراج و اثر بازدارندگی آن ها در برابر بیمارگرهای باکتریایی عامل پوسیدگی نرم Pectobacterium carotovorum و Pectobacterium atrosepticum در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. اثرات ضدمیکروبی اسانس های گیاهان دارویی به روش نشت در آگار نشان داد که تمامی اسانس های مورد مطالعه دارای اثرات بازدارندگی معنی داری (P≤0.01) در جلوگیری از رشد بیمارگر های باکتریایی بودند. اثر حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) اسانس ها بر تشکیل بیوفیلم دو عامل بیمارگر، نشان داد که در غلظت  بالای MIC اسانس، یعنی در غلظت 125 پی پی ام بیوفیلم تشکیل نشده ، اما در غلظت های کمتر مثل 62/15 پی پی ام، بیوفیلم تشکیل شد. محاسبه غلظت بازدارنده افتراقی (شاخص (FIC حاکی از این بود که  ترکیب‏های اسانس‏ مرزه با به لیمو علیه باکتری P. carotovorum فاقد اثر بودند. تجزیه و تحلیل عناصر سازنده اسانس ها با کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی  (GC-MS)نشان داد که سیس-توجون (47/17%)، ایزوژرانیول (23%)، سیس-پیپریتنون (5/29%)، کارواکرول (5/88%) و اوژنول (7/98%) به ترتیب ترکیبات فعال اصلی در اسانس های فرار گوش بره، به لیمو، پونه کوهی، مرزه و میخک بودند. نتیجه این که اسانس های مورد مطالعه دارای اثرات ضدمیکروبی بر باکتری های مذکور بوده و از بین اسانس های مورد بررسی اسانس های به لیمو و گوش بره قوی تر بودند. براساس تحقیقات حاضر به نظر می رسد ماده موثره این دو اسانس در کنترل بیماری باکتریایی مورد نظر قابل استفاده باشد. همچنین توصیه می شود تاثیر این دو اسانس برای کنترل باکتری های بیماری زای دیگر بررسی گردد.
    کلید واژگان: گیاهان دارویی, بازدارندگی, به لیمو, پونه کوهی, گوش بره, مرزه, میخک
    Milad Aeini *, Hossein Mirzaei Najafgholi, Fatemeh Derikvand, Mitra Khademi, Neda Rouhani
    Plant–derived essential oils (EOs) are a major group of environments–friendly compounds with antibacterial properties that have been used during the last decade. This study aimed to identify the chemical composition and evaluate the antimicrobial activity of EOs from Lippia citriodora, Origanum vulgare, Phlomis fruticose, Satureja spicigera, and Syzygium aromaticum against two soft rot– including bacteria, Pectobacterium carotovorum and Pectobacterium atrosepticum. Plants were collected from Khuzestan province, and their essential oil composition was determined from gas–chromatography–mass spectrometry (GC–MS) analysis. The antibacterial effect of Eos was measured by the disk diffusion method. The effect of EOs on biofilm formation was also assayed. In addition, minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) were calculated accordingly. The interaction among the EOs was calculated according to the fractional inhibitory concentration (FIC) index using the Modified Dilution Checkboard method. The result showed that all Eos inhibited bacterial growth. The highest MIC (31/25) was attributed to P. fruticosa against P. carotovorum while the lowest MIC (125) belongs to L. citriodora and S. spicigera against P. carotovorum. FIC index showed that L. citriodora and S. spicigera are neutral to P. carotovorum. Analysis of GC–MS chromatogram indicated that the major constituents of P. fruticosa, L. citriodora, O. vulgare, S. spicigera, and S. aromaticum were cis–Thujone (17.47%), Isogeraniol (23%), cis Piperitone oxide (29.5%), Carvacrol (88.5%), Eugenol (98.7%), respectively. According to the results, in high MIC of Eos (125 ppm), bacteria were not able to form biofilm. Our results indicate that these five plant species have antimicrobial activity against Pectinbacterium species. Among all Eos used, L. citriodora and P. fruticose showed the highest activity which, therefore, can be recommended for further applications.
    Keywords: disk diffusion, medicinal plant, Inhibition, Pathogenesis
  • در جست و جوی مدینه ی فاضله
    ندا روحانی
  • ندا روحانی، سید محمد علوی، حشمت الله رحیمیان
    بیماری پوست صمغی (Gummy bark) مرکبات در درختان پرتقال (Citrus sinensis) در برخی نواحی مرکبات خیز دنیا وجود دارد. علائم بیماری که به صورت کوتولگی، کوچک شدن میوه ها، آبله شدن (Stem pitting) چوب و بروز لکه های صمغی کوچک در پوست می باشد که در نواحی محدودی از مرکبات کاری های مازندران دیده شده است. عامل اصلی بیماری پوست صمغی به طور قطعی شناخته نشده است ولی بررسی های به عمل آمده حضور گونه هائی از ویروئیدهای مرکبات را در این بیماری محرز نموده است. مشاهدات انجام شده در سال 1384 در قطعات مرکبات کاری باغ های مهدشت بالا و پائین در شهرستان ساری در چند درخت پرتقال خونی (C. sinensis، Moro Blood) مسن روی پایه نارنج علائم ضعف، کوتولگی خفیف و کوچک تر بودن میوه ها مشهود بود. با جدا کردن پوست تنه در محل پیوند، آبله شدن شدید چوب همراه با تجمع صمغ در ته فرورفتگی ها و نیز وجود لکه های صمغی در پوست آن محل و تا چندین سانتی متر بالاتر در تنه پرتقال قابل مشاهده بود. سرشاخه درختان دارای پوست صمغی جمع آوری و نوارهایی از پوست شاخه ها روی نهال های سالم پرتقال روی پایه سالم سیترنج ((Troyer citrange، Poncirus trifoliata×C. sinensis و نارنج یک ساله در شرایط گلخانه پیوند شدند. پس از گذشت یک سال از زمان پیوند استخراج RNA از دو نمونه آلوده شده پرتقال بیماری به همراه یک نمونه شاهد حاوی ویروئیدهای مرکبات (علوی و همکاران، 2005) با استفاده از ترایزول (TRIZOL) (ساخت شرکت Invitrogen) انجام گرفت. نتایج حاصل از واکنش زنجیره ای پلیمراز با نسخه برداری معکوس (RT-PCR) با حضور نمونه شاهد با استفاده از آغازگرهای ویروئیدهای مرکبات و ویروس تریستزا نشانگر حضور ویروئید کوتولگی رازک، خمیدگی برگ مرکبات، ویروئیدهای گروه III و IV و اگزوکورتیس مرکبات در نهال های آلوده شده بود. این اولین گزارش از آلوده بودن درختان پرتقال دارای علائم پوست صمغی به پنج ویروئید مختلف است. نقش این ویروئیدها در ایجاد پوست صمغی پرتقال به بررسی های وسیع تری نیاز دارد.
    Gummy bark disease of sweet orange (Citrus sinensis) trees has been reported from a few citrus growing regions of the world. The disease symptoms consist of mild to severe stem pitting and brown gummy flecks in the bark of sweet orange trees on sour orange (C. aurantium) rootstock, being conspicuous several centimeter above the bud union on the trunk. The pits were usually impregnated with brown gummy deposits. In surveys conducted in 2005, several sweet orange trees, cv. Moro Blood, with symptoms of gummy bark were encountered in Mahdasht groves in Sari. One year old sweet orange budlings on Troyer citrange (Poncirus trifoliate × C. sinensis) rootstock and sour orange seedlings were graft-inoculated with buds from two symptomatic sweet orange trees. The budded plants were cut back to force growth of new flushes one month after budding. Gum impregnation of the bark of sweet orange on Troyer citrange rootstock was observed three to five years after graft-inoculation. RNA was extracted from graft-inoculated symptomatic sweet orange and symptomless sour orange plants and healthy seedlings of both species, as controls and a sweet orange budling previously proved to harbour several citrus viroids (Alavi et al., Iranian J. plant path. 41: 65-66) using TRIZOL (Invitrogen, Carlsbade. CA). RT-PCR was conducted using specific primers for citrus viroids and for the major coat protein gene of citrus tristeza virus. Electrophoresis of PCR products revealed presence of hop stunt viroid, citrus bent leaf viroid, citrus viroids III and IV and citrus exocortis viroid in the samples. This is the first report on the infection of the gummy bark diseased oranges with five different citrus viroids. The role of these viroids, if any, in gummy bark disease of sweet orange needs to be determined.
سامانه نویسندگان
  • ندا روحانی
    ندا روحانی
    دانش آموخته دکتری گیاهپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال