به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

نسرین قوامی

  • اردشیر قادری، شهمیرا آگاه نیا، کامران اکبری نوقابی، نسرین قوامی، محمدرضا دهقانی مشکانی، هادی کلانتری، جواد شقاقی، نسیم زرین پنجه*
    مقدمه

    جنس نعناع شامل چندین گونه گیاه دارویی مهم است که مواد موثره آن برای درمان سرطان های کبد و پروستات، عفونت حاد تنفسی و مشکلات آلرژی گوارشی، درد عصبی و میگرن مورد استفاده قرار می گیرد.

    هدف

    این مطالعه با هدف بررسی اثرات متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید در شرایط مزرعه بر ترکیبات شیمیایی اسانس دو گونه از جنس نعناع شامل نعناع فلفلی و پونه معطر تکثیر شده به روش درون شیشه ای انجام شد.

    روش بررسی

    گونه های نعناع فلفلی و پونه معطر از طریق کشت بافت تکثیر شدند و پس از سازگاری به مزرعه منتقل شدند. سپس گیاهان با متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید در چهار غلظت (0 ،2 ،4 و 6 میلی مولار) در سه مرحله رشد تحت تیمار محلول پاشی قرار گرفتند. ترکیبات شیمیایی اسانس نمونه ها با استفاده از کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی تعیین شد.

    نتایج

    هر دو عامل باعث افزایش سطح تولید منتول در نعناع فلفلی شدند، اما در پونه معطر تولید پولگون به عنوان متابولیت ثانویه اصلی این گونه، کاهش یافت. از بین متابولیت های مختلف شناسایی شده در اسانس نعناع، میرسن، اکتانال، گاما- ترپینن، اوسیمن، کارواکرول، ایزو- منتول، نیومنتول و سزکویی ترپن های اکسیژنه کمترین مقدار را تحت تیمار متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید داشتند.

    نتیجه گیری

    کاربرد متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید به طور قابل توجهی بر کیفیت و کمیت متابولیت های ثانویه این گونه ها تاثیر گذاشت. عملکرد مطلوب متابولیت های ثانویه ارزشمند را می توان با تعیین نوع و غلظت الیسیتورها به دست آورد.

    کلید واژگان: متیل جاسمونات, نعناع فلفلی, پونه معطر, سالسیلیک اسید, متابولیت‎های ثانویه
    Ardeshir Qaderi, Shahmira Agahnia, Kamran Akbari Noghabi, Nasrin Qavami, MohammadReza Dehghani Meshkani, Hadi Kalantari, Javad Shaghaghi, Nassim Zarinpanjeh*
    Background

    The genus Mentha consists of several important medicinal plant species whose active ingredients are used for treating liver and prostate cancers, acute respiratory infection and allergic digestive problems, neuralgia, and migraines.

    Objective

    This study aimed to investigate the effects of methyl jasmonate (MeJA) and salicylic acid (SA) in the field condition on the chemical composition of the essential oil of two in vitro propagated species of Mentha genus including Mentha x piperita and Mentha pulegium.

    Methods

    M. piperita and M. pulegium species were propagated through the tissue culture method and the in vitro propagated plants were transferred to the farm after acclimatization. Then, the plants were treated with foliar application of MeJA and SA at four concentrations (0, 2, 4, and 6 mM) at three developmental stages. Chemical composition of the essential oils of samples were determined using a GC-MS analysis.

    Results

    Both elicitors increased the level of menthol production in peppermint (M. x piperita), but in pennyroyal (M. pulegium), the level of pulegone production as the main secondary metabolite was decreased. Among different metabolites detected in the essential oil of peppermint, myrcene, octanal, γ-terpinene, ocimene, carvacrol, iso-menthol, neo-menthol, and oxygenated sesquiterpenes were the constituents with the lowest amounts under MeJA and SA treatment.

    Conclusion

    The application of MeJA and SA significantly impacted on the quality and quantity of secondary metabolites of these species. The desired performance of valuable secondary metabolites can be achieved by determining the type and dosage of elicitors.

    Keywords: Methyl jasmonate, Peppermint, Pennyroyal, Salicylic acid, Secondary metabolites
  • محمدرضا لبافی*، حمیده خلج، مریم دلفانی، نسرین قوامی
    مقدمه

    اسطوخودوس (Lavandula angustifolia L.) یکی از مهم ترین گیاهان متعلق به تیره نعنا (Lamiaceae) می باشد که در طب سنتی و دارویی دارای کاربرد مثبت و فراوانی است. یکی از مشکلات تولید نشاء از بذر اسطوخودوس، خواب بذر آن است که موجب افزایش مصرف بذر می شود. در این راستا، آزمایشی به منظور بررسی تیمارهای مختلف بر شکستن خواب بذر گیاه اسطوخودوس و اندازه گیری شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه، انجام شد.

    مواد و روش ها: 

    آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه اکوفیزیولوژی پژوهشکده گیاهان دارویی کرج در سال 1397 انجام شد. آزمایش شامل 14 تیمار موثر بر شکستن خواب بذر شامل شاهد، تیمارهای کاربرد هورمون اسید جیبرلیک با غلظت های 250، 500، 750 و 1000 میلی گرم بر لیتر، تیمار سرمادهی 7، 14 و 21 روز سرمادهی در یخچال و تیمارهای تلفیقی شامل 7 روز سرمادهی در یخچال+ اسید جیبرلیک 500 میلی گرم بر لیتر، 14 روز سرمادهی در یخچال+ اسید جیبرلیک 500 میلی گرم بر لیتر، 7 روز سرمادهی در یخچال + اسید جیبرلیک 1000 میلی گرم بر لیتر، 14 روز سرمادهی در یخچال + اسید جیبرلیک 1000 میلی گرم بر لیتر، 30 دقیقه در آب 40 درجه سلسیوس + 14 روز سرمادهی و 30 دقیقه در آب 40 درجه سلسیوس+14 روز سرمادهی +اسید جیبرلیک 500 میلی گرم بر لیتر بود.

    یافته ها: 

    نتایج حاصل از آزمایش نشان داد، بیشترین درصد جوانه زنی (67/70 درصد)، شاخص جوانه زنی (246) با تیمار اسید جیبرلیک 750 میلی گرم بر لیتر و بیشترین طول گیاهچه (23/6 سانتی متر)، طول ساقه چه (52/5 سانتی متر)، وزن تر گیاهچه (57/0 گرم) با تیمار اسید جیبرلیک 500 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. درحالیکه کمترین میانگین زمان جوانه زنی (12/4 روز) در تیمار اسید جیبرلیک 1000 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. کاربرد توام 7 روز سرمادهی در یخچال+ اسید جیبرلیک 500 میلی گرم بر لیتر نیز تیماری بود که اختلاف معنی داری با تیمارهای غلظت مختلف اسید جیبرلیک نداشت. در نتیجه غلظت پایین اسید جیبرلیک همراه با 7 روز سرمادهی همان کارآیی غلظت های بالاتر اسید جیبرلیک به تنهایی را دارد. هم چنین تیمار 14 روز سرمادهی+اسید جیبرلیک 1000 میلی گرم بر لیتر و تیمار 30 دقیقه در آب 40 درجه+14 روز سرمادهی+اسید جیبرلیک 500 میلی گرم بر لیتر، کم ترین طول ساقه چه (78/0 و 82/0 سانتی متر)، گیاه چه (99/0 و 04/1 سانتی متر) و وزن تر (013/0 و 01/0 گرم) را سبب شدند که نشان دهنده اثرات منفی افزایش مدت سرمادهی و کاربرد آب 40 درجه سلسیوس بود.

    نتیجه گیری

    در نهایت مشخص گردید که خواب بذر اسطوخودوس از نوع فیزیولوژیکی غیر عمیق و متوسط است و اسید جیبرلیک جایگزین مناسبی برای سرمادهی می باشد. بهترین تیمار جهت شکستن خواب بذر اسطوخودوس استفاده از اسید جیبرلیک با غلظت 750 میلی گرم بر لیتر می باشد.

    کلید واژگان: اسید جیبرلیک, سرمادهی, شاخص های جوانه زنی, نشا
    Mohammadreza Labbafi*, Hamideh Khalaj, Maryam Delfani, Nasrin Qavami
    Introduction

    Lavandula angustifolia L. is one of the most important plants belonging to Lamiaceae which has abundant use in traditional and pharmacological medicine. Lavender seed dormancy is one of the problems in producing seedlings which increases seed consumption. In this regard, an experiment was carried out to investigate different treatments for seed dormancy elimination of Lavender and measuring germination and growth indices.

    Materials and Methods

    An experiment was conducted in a completely randomized design with three replications at the Ecophysiology Laboratory of Karaj Institute of Medicinal Plants in 2018. The experiment consisted of 14 treatments on seed dormancy elimination. The treatments included the control, hormonal treatments (Gibberellic acid with 250, 500, 750 and 1000 mg/l concentrations) and Prechilling treatments (7, 14 and 21 days of refrigeration). The integrated treatments were 7 days refrigeration + 500 mg/l gibberellic acid, 14 days refrigeration + 500 mg/l gibberellic acid, 7 days refrigeration + 1000 mg/l gibberellic acid, 14 days refrigeration + 1000 mg/l gibberellic acid, 30 minutes at 40 ° C water + 14 days refrigeration, and 30 minutes at water 40 degrees +14 days refrigeration + 500 mg/l gibberellic acid.

    Results

    The results showed that the highest germination percentage (70.67%), germination rate (24.26%) and germination index (246) were achieved in 750 mg/l Gibberellic acid, and the highest epicotyl length (5.09 cm), seedling length (6.23 cm) and seedling fresh weight (0.57 gr) were produced with 500 mg/l Gibberellic acid. Also, the lowest mean germination time (MGT) (4.12s day) was obtained in 1000 mg/l Gibberellic acid treatment. Also, 7 days of refrigeration + gibberellic acid at 500 mg/l treatment had no significant difference with the other concentrations of gibberellin treatments. Therefore, low gibberellin concentration with 7 days of prechilling had the same effect as higher gibberellic acid concentrations. In addition, 14 days of refrigeration + 1000 mg/l gibberellic acid treatment and treatment of 30 min in water at 40 ° C +14 days prechilling + 500 mg/l gibberellic acid produced the lowest shoot (0.78, 0.82 cm), seedling height (0.99, 1.04 cm) and fresh weight (0.013, 0.01 gr) that showed the negative effects of increased prechilling time and water at 40 ° C,

    Conclusion

    It was finally found that the lavender seed dormancy type is physiologically non-deep and moderate and Gibberellic acid is a suitable substitute for prechilling. The best treatment was gibberellic acid with a concentration of 750 mg/l to break the dormancy of lavender seeds.

    Keywords: Germination indices, Gibberellic acid, Prechilling, Transplant
  • محمدعلی ابراهیمی، نسرین قوامی، مهدی دادمهر، هادی کلانتری، جواد شقاقی، اردشیر قادری، نسیم زرین پنجه*

    انواع تنش های زیستی و غیر زیستی مانند عوامل بیماری زا، آفت ها، علف های هرز، دما، رطوبت نامناسب و بسیاری عوامل دیگر، دستیابی به عملکرد مطلوب محصولات کشاورزی را با مشکلات و معضلات متعددی روبه رو ساخته است. پیش بینی می شود که تا سال 2050 میلادی جمعیت جهان به حدود 6/9 میلیارد نفر برسد که در این صورت، بایستی تولیدات کشاورزی بین 70 تا 100 درصد افزایش یابد تا بتوان از عهده تامین نیاز به مواد خوراکی بشر بر آمد. عواملی چون کوچک تر شدن زمین های قابل کشت، کمبود منابع آبی، تغییر اقلیم و کاهش کارایی نهاده های شیمیایی کشاورزی، مشکلات ناشی از تنش های زیستی و غیر زیستی را برای انواع محصولات تشدید کرده است. بدین ترتیب، دستیابی به فناوری های مدرن و ره یافت هایی نوین برای حفاظت گیاهان در برابر تنش ها و بهبود کارایی مصرف نهاده های شیمیایی با هدف تامین امنیت غذایی به گونه ای سالم و پایدار، امری کاملا حیاتی است. نانو زیست فناوری که شامل استفاده از نانوساختارها (مواد کوچک تر از صد نانومتر) در کاربردهای زیستی است، ابزاری نویدبخش برای محقق شدن کشاورزی پایدار است که عامل کلیدی برای تامین نیاز روزافزون به غذا در سطح جهان می باشد. در مقاله حاضر کلیات نقش فناوری نانو در صنعت کشاورزی به عنوان نانو کودها، نانو آفت کش ها، نانو تنظیم کننده های رشد، نانو اصلاح کننده های آب و خاک و غیره مرور شده است.

    کلید واژگان: فناوری پیشرفته, محصولات کشاورزی, نانوساختار
    MohammadAli Ebrahimi, Nassrin Qavami, Mahdi Dadmehr, Hadi Kalantari, Javad Shahghaghi, Ardeshir Qaderi, Nassim Zarinpanjeh *

    Agriculture is facing many problems and dilemmas on the way to achieving the optimal performance of its products in terms of quantity and quality, due to the presence of various biotic and abiotic stresses such as pathogens, pests, weeds, inappropriate temperature and humidity, and many other factors. It is predicted that by 2050, the world's population will reach about 9.6 billion people, in this way, agricultural production should increase between 70 and 100 percent in order to fulfill the responsibility of providing human food. Factors such as the shrinking of arable land, lack of water resources, climate change, and the reduction of the effectiveness of agricultural chemical inputs have intensified the problems caused by biotic and abiotic stresses for all types of crops. In this way, obtaining modern technologies and new findings to protect plants against stresses and improve the efficiency of using chemical inputs with the aim of ensuring food security in a healthy and sustainable manner is absolutely vital. Nano-biotechnology, which includes using nanostructures (substances smaller than one hundred nanometers) in biological applications, is a promising tool for realizing sustainable agriculture, which is a crucial factor in meeting the growing need for food in the world. In this paper, the general role of nanotechnology in the agricultural industry is reviewed as nano fertilizers, nano pesticides, nano growth regulators, nano water and soil remediators, etc.

    Keywords: Crops, High-Technology, Nano-Structure
  • بهار امیر کاویی نجف آبادی، نسرین قوامی، محمدعلی ابراهیمی، پیمان ابراهیمی، نسیم زرین پنجه*
    مقدمه

    تاکسول (Paclitaxal) به منظور کنترل طیف گسترده ای از سرطان ها توصیه می شود. سرخدار (Taxus baccata L.) منشا اولیه و طبیعی تاکسول است.

    هدف

    با توجه به محدودیت شدید در برش سرخدار، روش جایگزین برای تولید تاکسول استفاده از روش کشت درون شیشه ای است. در اینجا، برای اولین بار اثر ترکیبی از اسیدهای آمینه به عنوان الیسیتور به همراه کیتوزان در کشت تعلیق سلولی سرخدار برای افزایش تولید تاکسول مورد برسی قرار گرفته است.

    روش بررسی

    برگ های جوان سرخدار به عنوان ریزنمونه در تیمارهای مختلف القای کالوس کشت شدند. کالوس ها به دست آمده از بهترین تیمار کالزایی به کشت های تعلیق سلولی که دارای کیتوزان و ترکیت اسیدهای آمینه به تنهایی و یا در ترکیب با یکدیگر بودند، منتقل شدند. میزان تاکسول در تیمارها با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا اندازه گیری شد.

    نتایج

    محیط کشت MS به همراه 2،4-D به میزان دو میلی گرم در لیتر و NAA به میزان یک میلی گرم در لیتر، بهترین تیمار از نظر درصد کازایی (100 درصد)، وزن تر (495 میلی گرم) و وزن خشک (272 میلی گرم) بود. همچنین، آنالیز HPLC حداکثر تولید کالوس در محیط کشت MS به همراه 2 میلی لیتر در لیتر از ترکیب اسیدهای آمینه و 10 میلی گرم در لیتر کیتوزان را تایید کرد.

    نتیجه گیری: 

    استفاده از ترکیب اسیدهای آمینه به عنوان الیسیتور همراه با کیتوزان به منظور افزایش تولید تاکسول در کشت تعلیق سلولی پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: کشت سلولی, الیسیتور, گیاهان دارویی, متابولیت های ثانویه, سرخدار
    Bahar Amirkavei Najafabadi, Nasrin Qavami, MohammadAli Ebrahimi, Peyman Ebrahimi, Nasim Zarinpanjeh*
    Background

    Taxol (Paclitaxel) has been highly recommended to control and treat a wide range of cancers. Taxus baccata L. is primary and natural origin of Taxol.

    Objective

    Due to severe restriction and prohibition of cutting T. baccata, the alternative way for Taxol production is to apply in vitro culture method which was implemented at the current study. Here, for the first time, the effect of amino acid complex as elicitor along with chitosan in cell suspension culture ofT. baccata for enhancing Taxol production was studied.

    Methods

    Young leaves of T. baccata as explants were cultured in different callus induction treatments. At the next step, the calli from the best callus induction treatment were transferred to cell suspension cultures containing chitosan and amino acid complex alone or in combination with each other. Taxol content in treatments were measured by HPLC.

    Results

    MS medium supplemented with 2,4-D at 2 mg/L and NAA at 1 mg/L proved to be the best treatment of callus induction (100 %), fresh weight (495 mg) and dry weight (272 mg) of calli. Also, HPLC analysis confirmed the maximum production of Taxol (1.96 mg/g) in MS medium having 2 ml/L amino acids complex with 10 mg/L chitosan.

    Conclusion

    Applying amino acid complex as elicitor with chitosan is suggested for enhancing Taxol production in cell suspension culture of T. baccata.

    Keywords: Cell culture, Elicitor, Medicinal plants, Secondary metabolites, Taxus baccata L
  • نسرین قوامی*، حسن علی نقدی‎بادی، اردشیر قادری، علی مهرآفرین، فرحناز خلیقی سیگارودی، امیررضا زارع کاریزی
    مقدمه
    امروزه بهینه سازی شرایط کشت در بیوراکتورها به عنوان یک راهکار مهم برای تولید متابولیت‏های ثانویه از جمله تبائین بسیار مورد توجه است. تبائین، آلکالوئید غالب در گیاه خشخاش ایرانی است که به عنوان ماده اولیه جهت سنتز ترکیبات ضد درد مورد استفاده قرار می گیرد.
    هدف
    بهینه‎سازی شرایط کشت ریشه نابجا خشخاش کبیر در بیوراکتور در راستای افزایش تولید تبایین.
    روش بررسی
    در این آزمایش، ریشه‏های نابجا از ریزنمونه ساقه گیاه به ‏دست آمده و سپس در بیوراکتور ستونی حباب‎دار کشت شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. فاکتور دمای بیوراکتور در 4 سطح شامل 14، 20، 26 و 32 درجه سانتی‏گراد و همچنین حجم هوادهی بیوراکتور در 4 سطح (05/0، 1/0، 2/0 و vvm 4/0) اعمال شدند.
    نتایج
    نتایج نشان داد که دما و حجم هوادهی بیوراکتور تاثیر معنی داری بر وزن خشک ریشه و میزان تبایین آن داشتند. بیشترین وزن خشک ریشه نابجا در هوادهی vvm 2/0 و در دمای 26 درجه سانتی‎گراد به دست آمد. بیشترین میزان تبایین ریشه نابجا در حجم هوادهی vvm 2/0 و در دمای 26 درجه سانتی‎گراد حاصل شد.
    نتیجه‎گیری
     حجم هوادهی و دما دو فاکتور مهم در تولید انبوه زیست توده و تبایین از ریشه نابجا خشخاش کبیر در بیوراکتور می باشد.
    کلید واژگان: بیوراکتور, تبایین, خشخاش کبیر, ریشه نابجا
    N Qavami*, H Naghdi Badi, A Qaderi, A Mehrafarin, F Khalighi, Sigaroodi, AR Zare Karizi
    Background
    Nowadays, the optimization of the culture conditions in bioreactors is considered as an approach to produce secondary metabolites such as thebaine.
    Thebaine is the dominant alkaloid in Iranian poppy that is used as a precursor for the synthesis of analgesic compounds.
    Objective
    Optimization of culture conditions of Papaver bracteatum adventitious roots in bioreactor for the scale-up thebaine production.
    Methods
    In this study, adventitious roots was induced from the stem explants and then cultured in a bubble column bioreactor. The research was conducted as a factorial experiment based on randomized complete design. The bioreactor temperatures were 14, 20, 26 and 32 °C, as well as aeration volumes were 0.05, 0.1, 0.2 and 0.4 vvm.
    Results
    The results showed that the temperature and aeration volume had significant effect on root fresh weight and thebaine content. The highest root dry weight was related to aeration volume of 0.2 vvm and temperature of 26°C. The maximum content of thebaine was observed in aeration volume of 0.2 vvm and temperature of 26°C.
    Conclusion
    According to the results, aeration volume and temperature were two important factors for large-scale production of Papaver bracteatum biomass and thebaine in bioreactor conditions.
    Keywords: Papaver bracteatum, Adventirious root, Bioreactor, Thebaine
  • علی مهرآفرین، حسنعلی نقدی بادی، اردشیر قادری، محمدرضا لبافی، اسکندر زند، قربان نورمحمدی، نسرین قوامی، مهدی سیف سهندی
    مقدمه
    شنبلیله گیاه دارویی ارزشمندی است که مصرف دانه های آن در صنایع داروسازی برای تولید موسیلاژ (گالاکتومانان) و تریگونلین به لحاظ اقتصادی اهمیت زیادی دارد. محلول پاشی متانول به عنوان یک محرک زیستی بر روی گیاهان سه کربنه (C3) مانند شنبلیله می تواند باعث افزایش تثبیت CO2 و کاهش تنفس نوری شود که در نتیجه ماده خشک بیشتری در این گیاهان تولید خواهد شد.
    هدف
    ارزیابی تغییرات عملکرد دانه و موسیلاژ شنبلیله در پاسخ به محلول پاشی غلظت های مختلف متانول بود.
    روش بررسی
    این آزمایش در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی واقع در کرج در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار محلول پاشی و 3 تکرار طی دو سال زراعی اجرا شد. محلول پاشی در طول فصل رشد طی سه نوبت با فواصل زمانی 12 روز یک بار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار شاهد (محلول پاشی با آب مقطر بدون کاربرد متانول) و محلول پاشی آبی 4 غلظت مختلف متانول (شامل 10، 20، 30 و 40 درصد حجمی) بود.
    نتایج
    محلول پاشی غلظت های مختلف متانول تاثیر معنی داری بر تعداد ساقه فرعی بوته، تعداد برگ بوته، وزن خشک بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد موسیلاژ دانه، خاکستر دانه، شاخص تورم دانه (01/0p ≤)، ارتفاع بوته و وزن هزار دانه (05/0p ≤) گیاه داشت.
    نتیجه گیری
    محلول پاشی متانول به عنوان یک محرک زیستی فعال و روشی نوین در تولید گیاهان دارویی موجب بهبود عملکرد دانه و موسیلاژ دانه شنبلیله شد. به طور کلی بیشترین مقادیر برای خصوصیات مورد ارزیابی در القای تیمار محلول پاشی با غلظت 40 درصد حجمی متانول حاصل شد.
    کلید واژگان: Trigonella foenum, graecum L, _ عملکرد دانه, موسیلاژ دانه, متانول, محرک زیستی
    A. Mehrafarin, H. Naghdi Badi *, A. Qaderi, Mr Labbafi, E. Zand, Gh Noormohammadi, N. Qavami, M. Seif Sahandi
    Background
    Fenugreek is a multipurpose and valuable medicinal plant that its consumption of seeds in the pharmaceutical industry for the economically production of mucilage (galactomannan) and trigonelline is very important. Foliar application of methanol as a biostimulant on C3 plants such as the fenugreek can increase the CO2 fixation in photosynthesis and decrease photo-respiration and the result will produce more dry matter in these plants.
    Objective
    The aim was to determine changes in seed and mucilage yield of fenugreek in response to foliar application of different concentrations of methanol.
    Methods
    This research was carried out at the experimental farm of Medicinal Plants Institute (MPI) of Academic Center for Education, Culture & Research (ACECR) located in Karaj during two cropping seasons based on a randomized complete block design with 5 treatments and 3 replications. Foliar application during the growing season was run 3 times with 12 days interval. The treatments were control (sprayed with distilled water without methanol) and foliar application of four different concentrations of methanol (10, 20, 30 and 40 volumetric percent).
    Results
    Foliar application of different concentrations of methanol had a significant effect on number of branches per plant, number of leaves per plant, shoot dry weight, number of pods per plant, number of seeds per pod, seed yield, yield of seed mucilage, seed ash content, seed swelling index (p≤0.01), plant height, and 1000 seeds weight (p≤0.05).
    Conclusion
    Foliar application of methanol as a bio-stimulant and the new method in production of medicinal plants improved seed yield and yield of seed mucilage in fenugreek. In general, the maximum amounts of the studied traits were achieved in the foliar application of 40% v/v methanol concentration.
    Keywords: Trigonella foenum, graecum L., Biostimulant, Methanol, Seed yield, Seed mucilag
  • حسنعلی نقدی بادی، محمدرضا لبافی، نسرین قوامی، اردشیر قادری، وحید عبدوسی، محمودرضا اقارب پرست، علی مهرآفرین
    مقدمه
    امروزه استفاده از اسیدهای آمینه و متانول به عنوان محرک های زیستی و گیاهی جهت افزایش تولید متابولیت های ثانویه در گیاهان دارویی بسیار مورد توجه می باشد.
    هدف
    بررسی اثر محرک های زیستی و متانول بر میزان و اجزای اسانس و صفات مرفولوژیک گیاه دارویی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.).
    روش بررسی
    این تحقیق بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی محرک های زیستی کادوستیم، فسنوترن، هیومی فورته و آمینول فورته هریک با دو سطح 10 و 20 درصد حجمی متانول و همچنین یک تیمار شاهد (بدون کاربرد محرک های زیستی و متانول) بود.
    نتایج
    نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر تعداد ساقه های فرعی، قطر ساقه در محل طوقه، وزن خشک اندام هوایی بوته، میزان تیمول و کارواکرول اسانس در سطح آماری 1 درصد و بر تعداد برگ ساقه، ارتفاع بوته، میزان اسانس و وزن خشک برگ بوته در سطح آماری 5 درصد معنی دار بوده است. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد ساقه های فرعی، تعداد برگ ساقه، وزن خشک ساقه بوته، وزن خشک برگ بوته، وزن خشک اندام هوایی بوته در تیمار کادوستیم و 20 درصد حجمی متانول و بیشترین قطر ساقه در محل طوقه، میزان اسانس، میزان تیمول و کارواکرول در تیمار هیومی فورته و 20 درصد حجمی متانول حاصل شد.
    نتیجه گیری
    نتایج بیانگر افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی آویشن باغی تحت تاثیر کاربرد محرک های زیستی کادوستیم و هیومی فورته به همراه 20 درصد حجمی متانول بود. بنابراین با کاربرد توام محرک های زیستی و متانول می توان همگام با کاهش مصرف کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار و کاهش آلودگی های زیستی گام برداشت.
    کلید واژگان: Thymus vulgaris L, _ اسانس, اسیدهای آمینه, تیمول, کارواکرول
    H. Naghdi Badi, Mr Labbafi, N. Qavami, A. Qaderi, V. Abdossi, Mr Agharebparast, A. Mehrafarin
    Background
    Now, the use of amino acids and methanol as a plant biostimulant is very interested for the increased secondary metabolites in medicinal plants.
    Objective
    The aim was to evaluate the effect of biostimulants and methanol on the content and components of essential oil and morphological traits of thyme (Thymus vulgaris L.).
    Methods
    This experiment was conducted on the basis of randomized complete block design with nine treatments and three replications. The treatments of this study included foliar application of kadostim, fosnutren, humiforte, and aminolforte, each of them with two levels of methanol aqueous solution at 10 and 20 %v/v, and control treatment (without application of plant biostimulants and methanol).
    Results
    The results showed that were statistically significant the number of branches, stem diameter, shoot dry weight, thymol and carvacrol content at the 1% level, and the number of leaves per stem, plant height, essential oil content, and leaf dry weight at the 5% level. The maximum plant height, number of branches, number of leaves per stem, stem dry weight, leaf dry weight, and shoot dry weight in treatment of kadostim with 20% methanol, and the highest stem diameter, essential oil content, thymol, and carvacrol content in treatment of humiforte with 20% methanol were obtained.
    Conclusion
    Application of kadostim and humiforte with 20% methanol enhanced the quantitative and qualitative yield of thyme. Therefore, the integrated application of biostimulants and methanol can be synchronized with reduce the use of some chemical fertilizers to the extent that it was leading to sustainable agriculture and reduction of environmental pollution.
    Keywords: Thymus vulgaris L., Essential oil, Amino acids, Thymol, Carvacrol
  • علی مهرآفرین، محمدرضا لبافی، حسنعلی نقدی بادی، اسکندر زند، اردشیر قادری، قربان نورمحمدی، نسرین قوامی، حمیده خلج
    مقدمه
    تریگونلین دانه شنبلیله یک متابولیت دارویی بسیار ارزشمند در کاهش قند خون و کلسترول خون می باشد.
    هدف
    تعیین مهم ترین اجزای تشکیل دهنده عملکرد دانه، درصد تریگونلین و عملکرد تریگونلین دانه در گیاه دارویی شنبلیله تحت محلول پاشی متانول و عدم کاربرد آن بود.
    روش بررسی
    این آزمایش بر پایه طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با دو غلظت محلول پاشی متانول (0 و 30 درصد حجمی) در چهار تکرار انجام شد. به منظور مشخص ساختن مهم ترین صفات موثر بر عملکرد دانه، درصد تریگونلین و عملکرد تریگونلین دانه شنبلیله، از روش تجزیه علیت و رگرسیون گام به گام استفاده شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد که در صورت عدم مصرف متانول، وزن هزار دانه و تعداد ساقه فرعی برای عملکرد دانه؛ وزن خشک کل و تعداد غلاف در بوته برای درصد تریگونلین دانه؛ عملکرد دانه و درصد تریگونلین دانه برای عملکرد تریگونلین دانه و در تیمار محلول پاشی 30 درصد حجمی متانول، تعداد بذر در غلاف، درصد روغن بذر، تعداد غلاف در بوته و ارتفاع بوته برای عملکرد دانه؛ وزن خشک برگ بوته، درصد تریگونلین اندام هوایی و میانگین قطر ژئومتریک دانه برای درصد تریگونلین دانه و عملکرد دانه، درصد تریگونلین دانه و طول غلاف بوته برای عملکرد تریگونلین دانه به طور معنی داری تغیرات مربوط به متغیرهای وابسته را توجیه کردند. تجزیه علیت نشان داد که عملکرد تریگونلین دانه به وسیله اثر مستقیم و مثبت عملکرد دانه و درصد تریگونلین دانه مهم ترین اجزای تشکیل دهنده عملکرد تریگونلین دانه شنبلیله بودند.
    نتیجه گیری
    جهت افزایش عملکرد تریگونلین دانه می توان از خصوصیات مرتبط بر عملکرد دانه (شامل وزن هزاردانه و تعداد دانه غلاف) و درصد تریگونلین دانه (شامل وزن خشک اندام هوایی و وزن خشک برگ) در اصلاح گیاه دارویی شنبلیله استفاده نمود.
    کلید واژگان: Trigonella foenum, graceum L, _ تریگونلین دانه, عملکرد دانه, تجزیه علیت, متانول
    A. Mehrafarin, Mr Labbafi, H. Naghdi Badi, E. Zand, A. Qaderi, Gh Noormohammadi, N. Qavami, H. Khalaj
    Background
    Trigonelline in fenugreek seed is a valuable medicinal metabolite in reducing blood cholesterol and blood. Object: Determine the most important components of seed yield, percent and yield of seed trigonelline in fenugreek under foliar application and non-application of methanol.
    Methods
    The experiment was done a randomized complete block design with two treatments as foliar application of methanol (0 and 30 v/v%) and four replications. Path analysis and stepwise regression were used in order to denote the most important effective traits on seed yield, percent and yield of seed trigonelline in fenugreek.
    Results
    The results showed that 1000-seeds weight and number of branches per plant for seed yield; total dry weight and number of pods per plant for percent of seed trigonelline; seed yield and percent of seed trigonelline for yield of seed trigonelline in the non-application of methanol, and also, the number of seeds per pod, percent of seed oil, number of pods per plant and plant height for seed yield; leaf dry weight, shoot trigonelline and geometric mean diameter of seed for percent of seed trigonelline and seed yield; percent of seed trigonelline and pod length for yield of seed trigonelline in foliar application of methanol (30 v/v%) treatment significantly justified changes related to the dependent variables. Path analysis of dependent variables showed that the yield of seed trigonelline by direct positive effect of seed yield and the percent of seed trigonelline were the most important yield components of seed trigonelline.
    Conclusion
    Generally, the results indicate that seed yield and percent of seed trigonelline can be used for increasing of yield of seed trigonelline in the breeding of fenugreek.
    Keywords: Trigonella foenum, graceum L., Methanol, Path analysis, Seed trigonelline, Seed yield
  • علی مهرآفرین، حسنعلی نقدی بادی، محمد لطفی زاد، نسرین قوامی، کاظم خاوازی
    مقدمه
    از آنجایی که فسفر از عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان است لذا بررسی تاثیر کودهای فسفره بر عملکرد کمی و کیفی سنبل الطیب ضروری است.
    هدف
    بررسی تاثیر کاربرد باکتری های حل کننده فسفات به عنوان کودهای زیستی و کود شیمیایی فسفاته بر عملکرد کمی و کیفی گیاه سنبل الطیب.
    روش بررسی
    این بررسی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل عامل کود زیستی در چهار سطح شامل ازتوباکتر، پسودوموناس، تلفیق دو باکتری و عدم تلقیح و عامل کود شیمیایی فسفاته به فرم سوپر فسفات تریپل در سه سطح شامل 0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار بود.
    نتایج
    کودهای زیستی بر عملکرد کیفی و همچنین اغلب پارامترهای مورد بررسی در ارتباط با عملکرد کمی تاثیر معنی‎داری (01/0 p≤) داشتند. اگرچه مصرف کود زیستی بر مقدار اسید والرنیک تاثیر منفی داشته است، ولی به سبب افزایش عملکرد ماده خشک، به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد ماده موثره در واحد سطح شده است. کود شیمیایی فسفاته بر درصد اسید والرنیک (01/0 p≤)، عملکرد اسید والرنیک (05/0 p≤) و نیز عملکرد وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه (01/0 p≤) تاثیر معنی‎داری داشت. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین مقدار وزن خشک ریشه در تیمار کاربرد توام کود ازتوباکتر و کود شیمیایی فسفاته (100 کیلوگرم در هکتار) به ‎دست آمده است.
    نتیجه گیری
    کود زیستی ازتوباکتر تاثیر مثبت و معنی داری بر عملکرد اسید والرنیک در واحد سطح داشته و نیز بیشترین عملکرد ماده موثره در این تیمار مشاهده شده است.
    کلید واژگان: سنبل الطیب, فسفر, سوپر فسفات تریپل, کود زیستی, عملکرد کمی و کیفی
  • علی مهرآفرین، نسرین قوامی، محمدرضا لبافی، محمدرضا دهقانی مشکانی
    مقدمه
    ماریتیغال گیاهی یک ساله یا دوساله از تیره کاسنی است که در شمال و جنوب ایران پراکنش دارد. دانه این گیاه حدود 35 - 20 درصد روغن دارد که در درمان زخم ها، سوختگی ها و آسیب های کبدی کاربرد دارد.
    هدف
    تعیین مهم ترین اجزای تشکیل دهنده عملکرد دانه و روغن در گیاه ماریتیغال.
    روش بررسی
    به منظور مشخص نمودن مهم ترین اجزای عملکرد دانه و روغن گیاه دارویی ماریتیغال، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار با دو تیمار ژنوتیپ (بومی اهواز و آلمانی) طراحی شد.
    نتایج
    در ابتدا با استفاده از رگرسیون گام به گام، صفات موثر بر عملکرد دانه و عملکرد روغن به طور جداگانه برای هر ژنوتیپ تعیین شد. نتایج به دست آمده نشان داد که در ژنوتیپ بومی اهواز، عملکرد دانه و درصد روغن برای عملکرد روغن؛ قطر کاپیتول برای عملکرد دانه و در ژنوتیپ آلمانی، تعداد کاپیتول برای عملکرد دانه و عملکرد دانه برای عملکرد روغن به طور بسیار معنی داری، تغییرات مربوط به متغیرهای وابسته را توجیه می‎کنند. تجزیه رگرسیونی هر دو ژنوتیپ بیانگر آن بود که عملکرد دانه تحت تاثیر تعداد و قطر کاپیتول و مواد موثره دانه (16/98=R2) قرار دارد و عملکرد روغن به وسیله عملکرد دانه، درصد روغن و مواد موثره دانه (91/99=R2) توجیه شد. تجزیه علیت متغیرهای وابسته نشان داد که عملکرد روغن به وسیله اثر مستقیم و مثبت تعداد کاپیتول (49/0)، قطر کاپیتول اصلی (41/0) و درصد روغن (1/0) و اثر مستقیم منفی ماده موثره سیلی‎مارین (27/0-)؛ مهم ترین اجزای تشکیل دهنده عملکرد روغن می باشند.
    نتیجه گیری
    نتایج این تحقیق می‎تواند بیانگر آن باشد که برای افزایش عملکرد دانه از صفات تعداد کاپیتول و قطر کاپیتول اصلی و درصد روغن، در اصلاح گیاه دارویی ماریتیغال می توان استفاده نمود.
    کلید واژگان: تجزیه علیت, رگرسیون, عملکرد دانه و روغن, ماریتیغال, میزان روغن
    A. Mehrafarin, N. Qavami, Mr Labbafi, Mr Dehghani, Meshkani
    Background
    Silybum marianum Gatrn. (Family: Asteraceae) is an annual or biennial plant, native to the Mediterranean area, which has spread in North and South of Iran. The seeds contain high amount of oil (20 - 35%) which exhibits wound-healing, anti-burn, and hepatoprotective properties.
    Objective
    Determine the most seed yield components and oil yield in milk thistle.
    Methods
    This research was conducted using two genotypes of milk thistle (Ahvaz wild type and Germany) in a randomized complete block design with four replications, to evaluate the most seed yield components and oil yield.
    Results
    Initially, oil and seed yield (dependent variable) separately determined for any variety using stepwise regression analysis. In Ahvas type, seed yield and oil percent for oil yield, and capitulum diameter for seed yield whereas, in Germany type, number of capitulum for seed yield and seed yield for oil yield justified variation related to dependent variable significantly. Regression analysis represented seed yield is affected by capitulum diameter and number, and secondary metabolites of seed (R2=98.16) and oil yield is justified by oil percent and seed active constituents and yield (R2=99.91). The path analysis revealed that direct and positive effect number of capitulum (0.49), diameter of main capitulum (0.41) and oil percent (0.1) and direct and negative effect of active ingredient silymarin, are important components of oil yield.
    Conclusion
    In general, this result showed that for increasing of seed and oil yield can be used from capitulum diameter and number and oil percent in medicinal plant breeding of milk thistle.
    Keywords: Content of oil, Milk thistle, Path Analysis, Regression, Seed, oil yield
  • حسنعلی نقدی بادی، سوده ساجدی مقدم، علی مهرآفرین، علیرضا پازکی، نسرین قوامی
    مقدمه
    آویشن باغی با نام علمی Thymus vulgaris L.گیاهی دارویی و معطر از خانواده نعناعیان است که در مناطق مختلف ایران کشت می شود.
    هدف
    بررسی تاثیر محلول پاشی متانول و اتانول بر عملکرد ماده خشک و فیتوشیمیایی گیاه آویشن باغی.
    روش بررسی
    این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 11 تیمار و 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی انجام شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (عدم محلول پاشی)، محلول اتانول در 5 سطح (10،20، 30، 40 و 50 درصد حجمی) و محلول متانول با 5 سطح (10، 20، 30، 40 و 50 درصد حجمی) بود. اسانس گیری توسط دستگاه کلونجر انجام و جهت تجزیه نمونه های اسانس و اندازه گیری دقیق ترکیبات از دستگاه های GC و GC/MSاستفاده شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد که محلول پاشی تیمارهای هیدروالکلی تاثیر معنی داری (01/0>p) بر تمامی صفات مورد مطالعه داشتند. بیشترین عملکرد ماده خشک در واحد سطح در تیمار 30 درصد متانول و 20 درصد اتانول مشاهده شد. همچنین بیشترین عملکرد اسانس، کارواکرول و تیمول به ترتیب در تیمارهای 20 درصد متانول، 10 درصد اتانول و 20 درصد اتانول به دست آمد.
    نتیجه گیری
    محلول پاشی متانول و اتانول با افزایش عملکرد ماده خشک و میزان اسانس، تیمول و کارواکرول سبب افزایش عملکرد فیتوشیمیایی گیاه آویشن باغی شد.
    کلید واژگان: آویشن باغی, اتانول و متانول, اسانس, تیمول, کارواکرول
    Ha Naghdi Badi, S. Sajedi Moghadam, A. Mehrafarin, Ar Pazoki, N. Qavami
    Background
    Thyme (Thymus vulgaris L.) is an aromatic and medicinal plant of Lamiaceae family which cultivated in different region of Iran.
    Objective
    Evaluation of methanol and ethanol spraying effects on dry matter and phytochemical yield of thyme (Thymus vulgaris L.).
    Methods
    This study was done in a randomized complete block design with three replications and eleven treatments in the research farm of ACECR - Institute of Medicinal Plants in Karaj, Iran. The treatments were: control (without spray), ethanol solutions with 10, 20, 30, 40 and 50% (v/v) and methanol solutions with 10, 20, 30, 40 and 50% (v/v). The volatile oil was extracted by hydrodistillation using Clevenger-type apparatus then after it was analyzed by GC and GC/MS.
    Results
    The results showed that the foliar application of hydro-alcohols treatments had significant effect (p<0.01) on all studied parameters. The highest dry matter yield was obtained at methanol 30% and ethanol 20%. Also, the highest yield of oil, thymol and carvacrol was observed at 20% methanol, 10 and 20% ethanol, respectively.
    Conclusion
    Foliar application of methanol and ethanol increased the yield of dry matter and content of volatile oil, thymol and carvacrol.
    Keywords: Thymus vulgaris, Ethanol, Methanol, Thymol, Carvacrol
  • حسنعلی نقدی بادی، علی مهرآفرین، نیلوفر طاهریان، نسرین قوامی، امین نیک خواه بستی
    سنای هندیCassia angustifolia Vahl. یک گیاه ارزشمند دارویی و مقاوم به خشکی از خانواده گل ارغوان می باشد که در ایران به نام سنا شناخته می شود. منشای این گیاه عربستان و سومالی بوده و در هندوستان بومی شده است. برگ ها و میوه های این گیاه دارای ترکیبات آنتراکوینونی به نام سنوزویید A و B است که کاربرد زیادی به عنوان ملین در صنعت داروسازی دارند. همچنین در این گیاه، ترکیبات گلیکوزیدی مانند رین، کریزوفنل، امودین و آلو - امودین نیز وجود دارد. گیاه سنای هندی علاوه بر خاصیت مسهلی، در درمان بزرگی طحال، کم خونی، حصبه، وبا، یرقان، نقرس، روماتیسم، تومورها و برونشیت نیز به کار می رود. در این تحقیق مهم ترین مطالب در ارتباط با گیاه شناسی، تولید و ترکیبات شیمیایی گیاه سنای هندی و همچنین خواص درمانی آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
    کلید واژگان: سنای هندی, ترکیبات آنتراکوینونی, سنوزویید, ملین
    Hasan Ali Naghdi Badi, Niloofar Taherian, Nasrin Qavami, Amin Nickhah Basti
    Cassia angustifolia Vahl. is a valuable medicinal plant and drought-resistant shrub belonging to Caesalpinaceae that، in general، known as senna. The origin of this plant is Saudia Arabia and Somalia where it has naturalized in India. The leaves and pods contain two anthraquinones: Sennoside ‘A’ and ‘B’، which are extensively used as a laxative in pharmaceutical industry. The plant also contains rhein، chrysophenol، emodin and aloe-emodin. Besides being an excellent laxative، senna is also used as a febrifuge in splenic enlargements، anaemia، typhoid، cholera، biliousness، jaundice، gout، rheumatism، tumours، and bronchitis. This study reviewed the most important chemical constituents in senna and its therapeutic properties.
    Keywords: Cassia angustifolia, Anthraquinone, Sennoside, Laxative
  • حسنعلی نقدی بادی، علی مهرآفرین، نسرین قوامی، اردشیر قادری
    تریگونلین یک ترکیب آلکالوئیدی است که دارای نقش هورمونی در گیاهان می باشد. این متابولیت از طریق متیلاسیون اسید نیکوتنیک در گیاه ساخته می شود و در بسیاری از گونه های گیاهی از جمله قهوه، شنبلیله، سویا، نخود، یونجه و غیره شناسایی شده است. این آلکالوئید دارای خواص دارویی مهمی نظیر ضدسرطان، ضد میگرن، ضدعفونی کنندگی، پایین آورندگی چربی خون و ضد دیابت می باشد. چندین مطالعه نشان داده است که تریگونلین با اثر بازدارندگی بر فعالیت آنزیم های اصلی متابولیسم گلوکز، باعث کاهش سطح گلوکز خون می شود. بر این اساس متابولیت تریگونلین می تواند موجب تولید دارویی جدید برای کنترل و درمان دیابت شود. تریگونلین در مکانیسم بسته شدن برگ ها در شب برای برخی از گیاهان (شب خسب)، در پاسخ به تنش های اکسیداتیو، تنظیم فشار اسمزی در واکنش به تنش شوری و خشکی، تنظیم توقف چرخه سلولی گیاه در مرحله G2 و بیان ژن های محرک تولید گره در ریشه لگوم ها طی فرآیند کلون سازی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.
    کلید واژگان: اسید نیکوتنیک, تریگونلین, خواص درمانی, دیابت, متابولیسم گیاهی
    Hasan Ali Naghdi Badi, Ali Mehrafarin, Nasrin Qavami, Ardeshir Qaderi
    Trigonelline is an alkaloid composition that involved hormone role in plants. This metabolite is synthesized by methylation of nicotinic acid in plant and is found in several plants species, including coffee, fenugreek, soybean, pea, alfalfa and etc. This alkaloid is claimed to have anticarcinogenic, antimigraine, antiseptic, hypocholesterolemic, and hypoglycemic activities. Several studies has indicated that trigonelline inhibit the major enzymes of glucose metabolism thus decrease the blood glucose level. Based on this, trigonelline metabolite may be cause of a new production drug for the management and treatment of diabetes. Trigonelline was identified as a leaf-closing factor in a nyctinastic plant, a signal in the response to oxidative stress in plants, an osmoregulator in response to drought and salt stress, a molecule promoting cell arrest in G2, and an inducer of nod genes during colonization of root legumes.
  • حسنعلی نقدی بادی، علی مهرآفرین، میثم پورهادی، ابراهیم هادوی، نسرین قوامی، زهره کدخدا
    مقدمه
    در راستای کشاورزی پایدار، کودهای زیستی به عنوان جایگزین تدریجی کودهای شیمیایی و یا کاهش مصرف این ترکیبات شیمیایی مطرح می باشد.
    هدف
    تعیین اثرات کودهای زیستی (نیتروژنه و سولفوره) و کود شیمیایی اوره بر عملکرد زراعی و دارویی نعناع فلفلی (Mentha piperita L.).
    روش بررسی
    این تحقیق در 9 تیمار کودی و 3 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمارهای این تحقیق عبارت از تیمارهای شاهد (عدم مصرف کود)، سه نوع کود مختلف زیستی هرکدام به میزان 4 و 8 کیلوگرم در هکتار و کود شیمیایی اوره به میزان 75 و 100 کیلوگرم در هکتار بودند.
    نتایج
    تیمارهای کودی بر ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک ساقه در هکتار، وزن خشک برگ در هکتار و مقدار منتون اسانس در سطح آماری 5 درصد و بر تعداد برگ در ساقه، وزن تر و خشک برگ در ساقه، عملکرد اسانس در واحد سطح، و مقدار منتول اسانس در سطح آماری 1 درصد، اثر معنی داری داشتند. به طور کلی کمترین عملکرد کمی و کیفی نعناع فلفلی مربوط به تیمار شاهد بود و کودهای زیستی و شیمیایی سبب افزایش عملکرد در گیاه نعناع فلفلی از نظر تمامی صفات مورد مطالعه شدند. بیشترین عملکرد در تیمارهای کود زیستی نیتروکسین و اوره مشاهده شد و از سوی دیگر هم مقدار منتول و منتون اسانس در کود زیستی نیتروکسین 8 کیلوگرم در هکتار به لحاظ آماری تفاوت معنی داری با کود اوره 75 کیلوگرم در هکتار نداشت.
    نتیجه گیری
    مصرف کودهای زیستی، عملکرد کمی و کیفی نعناع فلفلی را افزایش دادند و این کودها می توانند جایگزین و یا باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی در اکوسیستم های زراعی شوند که گامی در راستای به حداقل رسانیدن آلودگی محیط و کشاورزی پایدار است.
    کلید واژگان: Mentha piperita L, _ کودهای زیستی, اسانس, منتون, منتول
    Hasan Ali Naghdi Badi, Ali Mehrafarin, Meysam Poorhadi, Ebrahim Hadavi, Nasrin Qavami, Zohre Kadkhoda
    Background
    In order to sustainable agriculture, applications of bio-fertilizers are as a gradual alternative to chemical fertilizers or at least to minimize the levels of these chemical.
    Objective
    To determine the effects of some bio-fertilizers and urea fertilizers on agronomical and pharmaceutical yield of Peppermint.
    Methods
    This study was done in a randomized complete block design (RCBD) with nine treatments and three replications. The treatments were control (no applying fertilizer), three different bio-fertilizers (4 & 8 kg.ha-1 for each one), and chemical urea fertilizer 75 & 100 kg.ha-1.
    Results
    The result showed that fertilizer treatments had significant effects on plant height, stem fresh and dry weight of per ha, dry weight of leaf per ha, menthone content (p<0.05), leaf number per stem, fresh and dry weight of leaf per stem, essential oil yield per ha, and menthol content (p<0.01). Generally the lowest qualitative and quantitative yield of peppermint was related to control treatment. However, the application of bio-fertilizers significantly increased the yield in respect of all studied parameters and the highest yield was observed in Nitroxin and urea treatment. So that, the amount of menthone and menthol of essential oil in bio-fertilizer of Nitroxin (8 kg.ha-1) had not significant statistical difference with urea fertilizer (75 kg.ha-1).
    Conclusion
    The application of the bio-fertilizers especially Nitroxin increased qualitative and quantitative yield of peppermint. Then, the application of bio-fertilizers can be used in order to an alternative or reduction in application of chemical fertilizers in agro-ecosystem which is attitude toward the minimize of environmental pollution and sustainable agriculture.
  • نسرین قوامی، حسنعلی نقدی، علی اکبر رامین، علی مهرآفرین
    مقدمه و هدف
    ماریتیغال یک گیاه یک ساله یا دوساله بومی مناطق مدیترانه ای است که در شمال و جنوب ایران پراکنش دارد. بذر ماریتیغال مقدار زیادی (تقریبا) 20 درصد روغن دارد که در درمان زخم، سوختگی و آسیب کبدی کاربرد دارد. شواهد نشان می دهد که تنش هایی نظیر شوری می تواند رشد و نمو گیاهان و میزان روغن را در گیاهان دارویی تحت تاثیر قرار دهد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر تنش شوری بر برخی صفات رشدی و عملکرد دو رقم گیاه ماریتیغال ( Silybum marianum (L.) Gaertn) می باشد.
    روش تحقیق: در این تحقیق، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در شش سطح شوری (09/1 (شاهد)، 3، 6، 9 ،12و 15 دسی زیمنس بر متر) و دو رقم بومی اهواز و آلمانی بر روی گیاه ماریتیغال انجام شد.
    نتایج و بحث: نتایج نشان داد که در مقایسه با گیاهان شاهد، هر دو رقم تا شوری 9 دسی زیمنس بر متر به خوبی رشد کردند اما صفات رشدی نظیر تعداد کاپیتول در هر گیاه، قطر کاپیتول ساقه اصلی و عملکرد بذر و اجزای عملکرد در شوری های بالاتر از 9 دسی زیمنس بر متر در هر دو رقم کاهش یافت. مقدار روغن بذر نیز در شوری های بالاتر از 9 دسی زیمنس بر متر کمی کاهش یافت.
    توصیه کاربردی/صنعتی: نتایج نشان داد که هر دو رقم گیاه ماریتیغال می توانند تا شوری 15 دسی زیمنس بر متر را تحمل کرده و تولید بذر نمایند اما حداکثر عملکرد بذر در شوری 9 دسی زیمنس بر متر بوده است. کاشت ماریتیغال در خاک های کمتر حاصل خیز و با شوری متوسط (dS/m 0/9≤) برای جلوگیری از فرسایش خاک و نیز تولید بذرهایی با ارزش دارویی و خوراکی، اهمیت دارد.
    Nasrin Ghavami, Hasanali Naghdi Badi, Aliakbar Ramin, Ali Mehrafarin
    Background and Aim
    Milk thistle [Silybum marianum (L.) Gaertn] is an annual or biennial plant, native to the Mediterranean area, which has spread in north and south of Iran. A fruit of milk thistle contains a relatively high amount (approx. 20%) of oil, which exhibits wound-healing, anti-burn, and hepatoprotective properties. Experimental: In this research, a pot experiment was conducted using a completely randomized design with seven level of salinities [1.09(control), 3, 6, 9, 12, and 15 dS/m] for two genotypes, Ahvaz wild type and cultivated German origin (Royston).
    Results and Discussion
    At the harvest, the results have showed that both genotypes grow satisfactorily and had a normal size in soils up to salinity of 9 dS/m, compared to the control plants. However, growth parameters such as number of capitula per plant, main shoot capitulum's diameter, and seed yield and yield components per plant was reduced with salinity greater than 9dS/m in both genotypes. The seed oil content reduced with salinity greater than 9 dS/m slightly. Industrial and practical recommendations: Our results suggested that both types of milk thistle could survive salinity up to 15 dS/m and produced seeds but maximum yield seed get in up to 9 dS/m. Growing milk thistle in low fertile soil and under moderate salinity (≤9.0 dS/m) conditions could be important not only such as a cover crop against soil erosions but also for producing seeds of greater value for medicinal and nutrition purposes
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال