به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب یزدان مظاهری

  • جمال نوری نژاد*، عبدالواحد معربی، یزدان مظاهری، علی محمد کرمی
    زمینه مطالعه
    با توجه به اهمیت اندام حرکتی لگنی در جلو بردن بدن دام ، مفصل مچ پا یک مرکز قوی حرکتی را تشکیل می دهد و ماهیچه های بازکننده قوی که بدن را به جلو می رانند ، اکثر انرژی خود را از روی نقطه ای در بالای این مفصل منتقل می کنند و درگیری های این مفصل از شایع ترین علل آسیب های اندام های حرکتی گاومیش می باشد.
    هدف
    دستیابی به جزییات دقیق استخوان شناسی و رادیوگرافی مچ پای گاومیش رودخانه ای خوزستان بود.
    روش کار
    مفصل مچ پای 5 گاومیش با سن تقریبی 2 تا 3 سال از کشتارگاه اهواز مطالعه شد. افزون براین، از 10 مفصل سالم مچ پای 5 گاومیش ارجاعی به دانشکده دامپزشکی، پنج حالت گماری (پشتی-کف پائی، مورب پشتی میانی - کف پایی جانبی، مورب پشتی جانبی- کف پایی میانی، جانبی- میانی و جانبی خمیده) رادیوگرافی تهیه شد.
    نتایج
    برخلاف شتریک کوهانه، طرح کلی شکل استخوان های مچ پای گاومیش و گاو بسیار شباهت دارند ولی اختلاف های در شکل و وسعت سطوح مفصلی استخوان های کوتاه این مفصل بین گاومیش و گاو وجود دارد. برخلاف گاو، در رادیوگرافی استخوان کنجدی قلم پایی در گاومیش دیده نشد که از این نظر مشابه شتر یک کوهانه و اسب بود. نمای پشتی-کف پائی برای بررسی فضاهای مفصلی درشت نی- مچ پائی و مفاصل بین مچ پائی ، نمای جانبی - میانی برای بررسی مفصل قاپی- پاشنه ای، نمای پشتی جانبی- کف پائی میانی برای بررسی بخش میانی مفصل درشت نی ای- مچ پائی و نمای پشتی میانی- کف پائی جانبی برای بررسی بخش کف پائی مسند قاپ و قرقره جانبی قاپ بهترین حالت گماری ها می باشند. نتیجه گیری نهایی: یافته های این پژوهش می تواند به عنوان اطلاعات پایه جهت شناسائی و تشخیص اختلالات مفصل مچ پا گاومیش مفید باشد
    کلید واژگان: گاومیش, مفصل مچ پا, استخوان مچ پا, استخوان شناسی, رادیوگرافی}
    Jamal Noorinezhad *, Abdolvahed Moarabi, Yazdan Mazaheri, Alimohammad Karami
    BACKGROUND
    As regards the role of the hind limb in propulsion, it is obvious that the tarsus forms a powerful center movement, it begins upon the point of the hock that the powerful extensor muscles which propel the body exert much of their energy. Tarsus injuries of water buffalo are the commonest limb joint disorders.
    OBJECTIVES
    The aim of this study was to an access accurate detailed osteology and radiology of tarsus Khuzestan river buffaloes.
    METHODS
    Ten joints of the five water buffaloes aged approximately two to three years were obtained from Ahvaz abattoir. In addition, the ten normal tarsal joints of five water buffaloes referred to the clinic of the Faculty of Veterinary Medicine were examined radiographically. Radiographic examination was performed in dorsoplantar, lateromedial, dorsolateral-plantaromedial oblique and plantarolateral-dorsomedial oblique, and flexed lateral projections.
    RESULTS
    Unlike the dromedary camel, the general configuration of river buffalo tarsal bones and cow shares many similarities; however, there are concrete differences between buffalo and ox on the shape and extension of articular surfaces of tarsal bones. Unlike the ox, the metatarsal sesamoid bone was not noted radiographically in water buffalo, similar to that in horse and dromedary camel. The dorsoplantar view was optimal for the evaluation of articular surfaces and joint spaces of tarsocrural as well as the intratarsal joints. The dorsoplantar view was the best for evaluation of joint spaces of tarsocrural as well as the intratarsal joints, the lateromedial view for talocalcaneal joint, the dorsolateral-plantaromedial view for medial aspect of the tarsocrural joint, and the plantarolateral-dorsomedial view for the plantar aspect of the sustentaculum tali and the lateral trochlea of the talus.
    CONCLUSIONS
    The normal appearance of bony structures of tarsus described in this study provided basic reference data for radiographic investigations of the water buffalo tarsal disorders. ___________________________________
    Keywords: Water buffalo, Tarsal joint, tarsal bone, Osteology, Radiography}
  • جمال نوری نژاد *، یزدان مظاهری، کیاوش هوشمندی، تیمور طبری، صالح با محبت
    زمینه مطالعه
    مطالعه رشد تکاملی حیوان به وسیله دورنمای تشریحی درحال تغییر، غالبا الگوی ساده ای را برای روشن شدن آناتومی پیچیده دام بالغ فراهم می کند. این نکته به خصوص در فهم دستگاه های که موقعیت قرارگرفتن اجزای آنها در خلال دوره رشد تکاملی تغییر شدیدی می نماید، مانند ساختمان های دستگاه ادراری تناسلی حائز اهمیت می باشد.

    هدف
    مطالعه مورفومتری و مورفولوژی رشد تکاملی کلیه ی گوسفند در دوران جنینی بود.
    روش کار
    شصت کلیه 30 جنین گوسفند نر و ماده بر اساس طول بدن به سه گروه سنی (اول: 100- 70، دوم: 120-100، سوم: 145-120 روزگی) تقسیم شدند. توپوگرافی ، ابعاد ( طول،عرض، ضخامت) و وزن کلیه ها مورد ارزیابی قرار گرفت.
    نتایج
    کلیه ها به طور کامل درناحیه کمری، در دو سوی صفحه میانی قرار داشتند. موقعیت کلیه ها نسبت به زوائده عرضی مهره های کمری در گروه های سنی متفاوت بود. کلیه ها جنین گوسفند حتی تا انتهای دوره جنینی در موقعیت کلیه ها گوسفند بالغ قرار نگرفته بودند.کلیه راست همواره تا اندازه ای پیشین تر از کلیه چپ بود. در تمام گروه های سنی، کلیه ی چپ با کیسه پشتی شکمبه در تماس بود. کلیه راست همواره درتمام طول دوران جنینی توسط سطح شکمی و کمی از سطح جانبی لوب راست کبد پوشانده شده بود ولی با افزایش سن میزان مجاورت این کلیه با زائده ی دمی کبد کاهش یافته بود، به طوری که تنها محدود به قطب پیشین آن بود. میانگین ابعاد و وزن کلیه ها درگروه های سنی مختلف به طور معنی داری افزایش یافته بود. سمت بدن و جنسیت تاثیر معنی داری بروی شاخص های اندازه گیری شده نداشتند.
    نتیجه گیری نهایی: توپوگرافی کلیه های جنین گوسفند و بالغ از نظر مجاورت به مهره های کمری و لوب راست و زائده ی دمی کبد دارای تفاوت های چشمگیری هستند. به نظر می رسد بروز ناقرینگی موقعیت کلیه ها و تغییرات مجاورت کلیه راست ارتباط تنگاتنگی با تغییر مکان به سمت پیشین و میزان رشد لوب راست و زائده ی دمی کبد در طی رشد تکاملی جینی داشته باشد. نتایج مورفومتری کلیه جنین گوسفند با جنین انسان و گاو هم خوانی دارد.
    کلید واژگان: مورفومتری, مورفولوژی, رشد تکاملی, کلیه, جنین گوسفند}
    Nourinezhad J. *, Mazaheri Y., Hushmandi K., Tabari T., Bamohabat S
    Background
    The study of animal development by a dynamic perspective on gross anatomy often provides amplified pattern to reveal the more complex anatomy of the adult. This is especially helpful in understanding system whose components drastically change their relation positions during developmental growth, such as urogenital organs.
    OJECTIVES: The aim of present study was to study morphologic and morphometric development of sheep kidneys during fetal period.
    Methods
    Sixty fetal kidneys obtained from 30 sheep fetuses were divided into three groups (70-100, 100-120, 120-145 days) according to body length. Topography, dimensions, and weight of kidneys were evaluated.
    Results
    The kidneys were located totally in the lumbar region of the sides of the median plane. The position of kidneys relative to the transvers process of lumbar vertebrae was different in the age groups. The fetal kidney was not located at the same level of adult position even at the end of fetal period. The right kidney was consistently slightly cranial to left kidney. The left kidney was in contact with dorsal sac of rumen in all age groups. The right kidney was covered by ventral surface and a small part of the lateral surface of right lobe of liver, but with advancing age, the contact are of right kidney with caudate process of liver showed tangible reduction and such a contact limited eventually to the cranial pole of kidney. Means of dimensions and weight of kidneys increased with gestational age during fetal period. There were no sex and laterality differences in any parameters.
    Conclusions
    Topography of fetal sheep kidneys relative to the lumbar vertebrate and their contact area of the kidneys with right lobe and caudate process of liver differed extremely from that of adult sheep kidney. It seems that the emergence of positional asymmetry of kidneys and changing contact area of right kidney exhibited an intimate relationship with the cranial shift and grow rate of right lobe and caudate process of liver during fetal development. The morphmetric results of fetal sheep kidneys were in agreement with the morphometric findings of humans and bovine kidneys.
    Keywords: morphometry, morphology, development, kidney, sheep fetus}
  • یزدان مظاهری، جمال نوری نژاد، علیرضا غدیری، محمدرضا آهی، کوثر سربندی، محمد قاسم حنفی
    زمینه مطالعه
    چنگال های فرعی باقی مانده انگشتان 2 و 5 نشخوارکنندگان بوده و معمولا فاقد عملکرد می باشند. بیشتر مطالعات مربوطه، درباره ی بیماری و شکل های غیر طبیعی غلاف این ساختارها می باشد.
    هدف
    از آنجا که مطالعه ی جامعی در مورد ساختار حالت طبیعی چنگال های فرعی، به ویژه در گاومیش آبی که از دامهای مطرح منطقه می باشد، در در دسترس نیست،لذا مطالعه حاضر درمورد آناتومی و تصویر نگاری گاومیش آبی و گاو انجام پذیرفت.
    روش کار
    مطالعه روی مورفولوژی و مورفو متری و رادیولوژی136 چنگال فرعی از 11 لاشه گاومیش آبی و 6 لاشه گاو انجام پذیرفت و نتایج حاصله در دو حیوان مقایسه گردیدند.
    نتایج
    یافته های مورفولوژی نشان داد که چنگال های فرعی بصورت ساختارهایی منشوری شکل با قاعده متصل به پوست، در سطوح کف دستی یا کف پایی مفصل قلمی بند انگشتی قرار گرفته بودند. این ساختارها در اغلب موارد دارای دو قطعه استخوانی پروگزیمال و دیستال بودند. بندهای انگشت موجود در چنگال های فرعی جانبی اندام سینه ای گاومیش، سه قطعه ای بودند. قطعه پروگزیمال در گاومیش به شکل دمبل و در گاو به شکل نامنظم یا قطره ای و قطعه دیستال در گاو، مثلثی شکل و در گاومیش آبی هرمی و تقریبا شبیه بند سوم انگشتان اصلی بودند. نتایج مورفومتری نشان داد که به طور کلی اندازه غلاف و استخوان های موجود در چنگال های فرعی گاومیش، بسیار بزرگتر از گاو بود.
    نتیجه گیری
    گرچه چنگال های فرعی هردو حیوان ازجنبه مورفولوژیک شباهت های با هم دارند، ولی از نظر مورفو متریک ، تفاوت های چشم گیری را بین گاومیش و گاو نشان دادند. بزرگی این ساختارها در گاومیش آبی احتمالا سازگاری مفیدی برای حرکت در زمین های باتلاقی و نرم ایجاد می کند. از لحاظ رادیولوژی، بهترین نما برای مشاهده چنگال های فرعی و ساختارهای درون آن، نمای مورب می باشد.
    کلید واژگان: گاومیش, گاو, چنگال های فرعی, مورفولوژی, رادیولوژی}
    Yazdan Mazaheri, Jamal Nourinezhad, Ali Reza Ghadiri, Mohammadreza Ahi, Kosar Sarbandi, Mohammad Ghasem Hanafi
    Background
    Dew claws of ruminants are rudimentary of 2 and 5 digits and usually do not have functional action. Most studies about the dew claws were done on the diseases and shape-abnormality.
    Objectives
    Because no comprehensive study has been done on the normal features of dew claws, especially in the water buffalo which is an important animal in Khouzestan, this study was performed on anatomy and radiology of the dew claws in the water buffalo and cow.
    Methods
    136 dew claws from 11 water buffaloes and 6 cows were examined morphologically, morphometrically, and radiologically and their similarities and differences were clarified.
    Results
    Morphologic result showed that the dew claws were prismatic in shape; their bases were attached to skin at the level of the palmar or plantar surfaces of the fetlock joints. They had two bony ossicles in most cases as proximal and distal ones, but the ossicles in lateral dew claws of thoracic limb in the water buffalo were 3 in number. Proximal ossicles of the water buffalo were dumbbell-shaped, and were irregular or drop-shaped in the cow. Distal ossicles were nearly similar to the third phalanges of the main claws which were pyramid-shaped in water buffalo and triangle-shaped in the cow. Morphometrically, the measurements of the hoof and bony structures of the dew claws in the water buffalo were muchgreater than those of the cows.
    Conclusions
    Although dew claws in both animals morphologically shared some similarities, there were morpho- metrically significant differences between the dew claws of the water buffalo and the cow. Being larger than the structures in the water buffalo may provide better adaption in static and dynamic of the animal in soft and swamp grounds. Radiologically, the best view for examination of dew claws and their elements was oblique view.
    Keywords: water buffalo, cow, dew claws, Morphology, radiology}
  • محمد بهرامی تپه بور، یزدان مظاهری، محمود خاکساری مهابادی، سید رضا فاطمی طباطبایی، محمدرضا تابنده
    مقدمه
    دیابت ملیتوس، می تواند منجر به اختلالات ساختاری در مغز شود. آلوئه ورا، دارای اثرات ضد دیابتی، آنتی اکسیدانی و محافظ عصبی می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات ژل آلوئه ورا بر تغییرات ریخت سنجی مغز موش های صحرایی مبتلا به دیابت شده با استفاده از استرپتوزوتوسین بود.
    روش ها
    25 سر موش صحرایی ویستار به صورت تصادفی به 5 گروه شامل شاهد (سرم فیزیولوژی)، مبتلا به دیابت (سرم فیزیولوژی)، ژل آلوئه ورا (400 میلی گرم/کیلوگرم/روز؛ گاواژ)، مبتلا به دیابت + ژل آلوئه ورا (400 میلی گرم/کیلوگرم/روز؛ گاواژ) و مبتلا به دیابت + انسولین NPH (10 واحد/کیلوگرم/روز؛ زیر جلدی) تقسیم شدند. دیابت تجربی با استفاده از تزریق استرپتوزوتوسین (60 میلی گرم/کیلوگرم؛ داخل صفاقی) القا شد. همه ی گروه ها به مدت 8 هفته مورد تیمار قرار گرفتند. در پایان دوره ی تیمار، مغز موش های صحرایی بلافاصله بعد از قربانی شدن برای اندازه گیری ریخت سنجی با استفاده از کولیس به صورت سالم خارج شد. همچنین، به منظور بررسی ریخت سنجی قشر مخ و هیپوکامپ از طریق رنگ آمیزی سولفات آمونیوم آهن (III) مقاطع بافتی از مغز تهیه شد.
    یافته ها
    القای دیابت پس از 8 هفته، موجب کاهش وزن مغز، ابعاد مغز، قطر هیپوکامپ، ماده ی سفید و خاکستری مخ در مقایسه با گروه شاهد شد (050/0 > P). در حالی که درمان با ژل آلوئه ورا و انسولین، موجب کاهش قابل توجه اختلالات ساختاری مغز و بهبود سطح گلوکز خون در موش های صحرایی مبتلا به دیابت شد (050/0 > P).
    نتیجه گیری
    تجویز خوراکی ژل آلوئه ورا در موش های صحرایی مبتلا به دیابت، موجب بهبود اختلالات ساختاری در مغز و همچنین، موجب اصلاح هایپرگلیسمی ناشی از دیابت می شود.
    کلید واژگان: دیابت ملیتوس, آلوئه ورا, موش صحرایی}
    Mohammad Bahrami-Tapehbur, Yazdan Mazaheri, Mahmood Khaksary Mahabady, Seyed Reza Fatemi Tabatabaei, Mohammad Reza Tabandeh
    Background
    Diabetes mellitus can lead to structural disorders in the brain. Aloe vera has antidiabetic, antioxidant, and neuroprotective effects. This study was designed to evaluate the effects of Aloe vera gel on the morphometric changes in the brain of streptozotocin-induced diabetic rats.
    Methods
    25 male Wistar rats were randomly divided into 5 groups including: control (normal saline), diabetic (normal saline), Aloe vera gel (400 mg/kg/day; gavage), diabetic Aloe vera gel (400 mg/kg/day; gavage) and diabetic Neutral Protamine Hagedorn (NPH) insulin (10 IU/kg/day; subcutaneous). Experimental diabetes was induced by streptozotocin injection (60 mg/kg; intraperitoneal). All groups treated for 8 weeks. At the end of treatment course, the rat's brains were removed intact immediately after sacrifice for morphometric measuring by caliper. Histological brain sections were also prepared to assess morphometry of cerebral cortex and hippocampus via ammonium iron (III) sulfate staining.
    Findings: Diabetes induction reduced weight and dimensions of brain, and diameters of the hippocampus, and white and gray matter of cerebral cortex compared to the control group after 8 weeks (P
    Conclusion
    The results showed that oral administration of Aloe vera gel in diabetic rats improves structural disorders of brain and ameliorates diabetes-induced hyperglycemia.
    Keywords: Diabetes mellitus, Aloe vera, Rats}
  • یزدان مظاهری، عبدالواحد معربی، جمال نوری نژاد، الناز نجفی
    تا همین سالیان اخیر خارپشتان را پستاندارانی از رده ی حشره خواران می شناختند ولی اکنون این جانوران را، با عنوان رده ی مستقل خارپشت سانان می شناسند . از این جانوران به عنوان دست آموز و از بین برنده ی حشرات استفاده می شود. مطالعات فراوانی در زمینه ی آناتومی خارپشت از جمله جمجمه انجام پذیرفته است، ولی مطالعه ی مدونی روی ابعاد ساختاری آناتومی و رادیولوژی جمجمه ی خارپشت گوش بلند در ایران در دسترس نیست. در این تحقیق از 10 عدد خارپشت بالغ نر با وزن های بین 450-250 گرم استفاده شد که از 5 نمونه به صورت زنده بعد از بیهوشی، تصاویر رادیولوژی تهیه گردید. مطالعات آناتومی شامل مورفولوژی کاسه ی سر در نماهای جانبی، پشتی، شکمی و خلفی و نماهای میانی و جانبی استخوان فک پایین و مورفومتری با استفاده از 10 شاخص جمجمه ای، انجام پذیرفت. نکات مهم از نظر مورفولوژی عبارت بودند از: در نمای پشتی، گسترش یافتن زائده ی بینی ای از استخوان پیش فکی به صورت خلفی به سوی زائده ی قدامی پیشانی؛ در نمای شکمی، وجود یک سوراخ در کام سخت، که به نظر می رسد جانشین سوراخ کامی خلفی باشد. در نمای جانبی ساختارهای تشکیل دهنده ی کمان گونه ای بود که بر خلاف معمول دام های اهلی، از سه استخوان تشکیل شده بود. در نمای خلفی سوراخ مگنوم بسیار بزرگ بود. یافته های مورفولوژیکی ذکر شده، در رادیوگراف ها نیز به خوبی مشهود بود. جمجمه ی خارپشت گوش بلند از نظر مورفولوژی، تفاوت چندانی با سایر خارپشتان ندارد. از لحاظ مورفومتری اندازه های به دست آمده ابعاد کوچک تری را نسبت به خارپشت های اروپایی نشان می دهند، که می تواند در مطالعات استئوآرکئولوژی به کار گرفته شود. از لحاظ رادیولوژی، جمجمه ی خارپشت شباهت های فراوان و تفاوت هایی را با جانوران هم اندازه ی خود نشان می دهد.
    کلید واژگان: آناتومی, جمجمه, رادیولوژی, خارپشت گوش بلند}
    Abdolvahed Moarabi, Jamal Nourinezhad, Elnaz Najafi, Yazdan Mazaheri
    Until now, hedgehogs belong to the order of insectivora but now they are known as a separate order which named erinaceomorpha. Hedgehogs have been used as pet animals and insect eater. Although many studies have been carried out in terms of hedgehog anatomy including the skull, a comprehensive study was not available concerning the anatomy and radiology of the skull in long-eared hedgehog in Iran. Ten male long-eared hedgehogs were used in this study, weighting between 250 to 450 grams. Five live animals were selected for radiological studies after anesthesia. Some radiographs were supplied. Morphological study was performed in the dorsal, ventral, lateral, and caudal aspects of the cranium. The lateral and medial views of the mandible bone and 10 cranial indices were measured. The important morphological points were: the extension of the nasal process of the incisive bone toward rostral process of the frontal bone in the dorsal view, the presence of a large foramen in the ventral view, the formation of the zygomatic arch by 3 bones in comparison with other animals which made of 2 parts in the lateral view and presence of a very large foramen magnum in the caudal view. The above mentioned anatomical results were noted clearly in the radiographs. Morphologically, the cranium of the long-eared hedgehog did not show significant differences with that of other erinaceomorpha. In morphometrical aspect, the cranial indices of long-eared hedgehog have smaller values than those of European hedgehogs which can be used in osteoarchaeological studies. There are a lot of similarities and some differences in the radiology of the cranium between the long-eared hedgehog and the same body size animals.
    Keywords: Anatomy, Cranium, Radiography, Long-eared hedgehog}
  • کاوه خزاییل*، یزدان مظاهری، محمود هاشمی تبار، حسین نجف زاده، حسن مروتی، علیرضا قدردان
    استفاده از فلوروکینولون ها به مدت بیش از دو هفته و خصوصا با دوزهای بالا سبب ایجاد تغییراتی در غضروف مفصلی می گردد. با توجه به استفاده نسبتا زیاد از انروفلوکساسین در گله های گوسفندی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر انروفلوکساسین بر برخی تغییرات غضروف مفصلی بره های در حال رشد انجام گردید تا برخی مکانیسم های احتمالی موثر در ایجاد این تغییرات ارزیابی شود. در این تحقیق 12 راس بره نر به سن حدود 2 ماه به سه گروه تقسیم شدند که شامل گروه کنترل که فقط تزریق سرم فیزیولوژی داشت، گروه درمانی که انروفلوکساسین را روزانه 5 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 15 روز به صورت تزریق زیر پوستی دریافت کرد و گروه توکسیک انروفلوکساسین را مشابه با گروه درمانی ولی با دوز 35 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت نمود. 24 ساعت پس از آخرین تزریق، دام ها ذبح شدند و مفصل استایفل تشریح گردید. بعد از ارزیابی ماکروسکوپی، جهت مطالعات میکروسکوپی نمونه برداری شد. مقاطع بافتی غضروف مفصلی تهیه شده از نظر مورفومتری و هیستوشیمی بررسی گردید. تغییرات ماکروسکوپی از جمله ایجاد فلاپ های غضروفی در گروه توکسیک مشاهده شد. تغییرات میکروسکوپی شامل حضور سلول های دوکی شکل و حفره در ماده زمینه ای، کاهش ضخامت کلی غضروف، کم شدن تعداد کندروسیت ها و افزایش تعداد لاکوناهای خالی و کاهش پروتئوگلیکان ها و قندهای ماده زمینه ای در گروه توکسیک قابل مشاهده بود. در گروه درمانی برخی از این تغییرات با شدت کمتری نسبت به گروه توکسیک مشاهده گردید. نتایج این مطالعه نشان داد مصرف انروفلوکساسین در بره های در حال رشد حتی با دوز درمانی توصیه شده، از نظر ایجاد تغییرات در غضروف مفصلی کاملا هم بی خطر نیست.
    کلید واژگان: انروفلوکساسین, غضروف مفصلی, برهتغییرات میکروسکوپی}
    K. Khazaeel*, Y. Mazaheri, M. Hashemi Tabar, H. Najafzadeh, H. Morovvati, A.R. Ghadrdan
    Fluoroquinolones changes in the articular cartilage especially with high doses and more than two weeks use. Due to relatively excessive use of enrofloxacin in the sheep flocks, this study was done to investigate the effects of enrofloxacin on some changes in growing lamb articular cartilage to evaluate some possible mechanisms involved these changes. Twelve ,2 month – old male lambs divided in three groups: control group received only normal saline; therapeutic group received 5mg/kg enrofloxacin subcutaneously, daily, for 15 days and toxic group received 35 mg/kg enrofloxacin as the same manner as therapeutic group. Twenty four hours after the last dose, the animals were slaughtered and their stifle joints were dissected. After gross examine, sampling were done quickly for further microscopic studies. Histological sections were evaluated morphometrically and histochemically. Macroscopic changes such as cartilage flaps were seen only in toxic group. Microscopic changes were included the presence of spindle – shaped cells and cavitation in matrix, decreases of total cartilage thickness and chondrocyte numbers, increases of empty lacunae numbers, decreases of matrix proteoglycans and carbohydrates. Some of these changes were observed in therapeutic group with less intensity in comparison to toxic group. Results of this study showed enrofloxacin use in growing lambs even at recommended therapeutic dose, is not completely safe on articular cartilage.
    Keywords: Enrofloxacin, articular cartilage, lamb, microscopic changes}
  • کاوه خزاییل *، یزدان مظاهری، رضا رنجبر، محمود خاکساری مهابادی، جمال نوری نزاد، علیرضا غدیری
    در مراجعه به کشتارگاه اهواز جهت جمع آوری نمونه های جنینی، یک مورد جنین گاو ماده ی دی سفالوس دو رگه ی هلشتاین مشاهده شد. پس از انتقال نمونه به بخش آناتومی و جنین شناسی دانشکده ی دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، سن جنین بر اساس طول فرق سر تا ریشه ی دم برای سر چپ 39 و سر راست 37 سانتی متر، حدودا 5/5 ماه تخمین زده شد. قبل از شروع تشریح از نمونه ی رادیوگراف تهیه شد که نشان دهنده ی جدا بودن مهره های سینه ای و گردنی برای هر سر جنین و مشترک بودن مهره های کمری برای هر دو بود. در تشریح قفسه ی سینه، دو قلب با اندازه ی نا برابر در یک آبشامه ی مشترک، دو ریه، یک سیاهرگ میان خالی پیشین، دو سیاهرگ میان خالی پسین، دو مری، دو آئورت که با هم ادغام شده و یک آئورت سینه ای را تشکیل می دادند مشاهده گردید. در حفره ی شکمی کبد راست طبیعی بوده اما کبد چپ به حفره ی سینه وارد شده بود که کبد نابجا تشخیص داده شد. اگر چه موارد دی سفالوس در جنین و نوزاد دام های اهلی در ایران چندین بار گزارش شده است، اما به نظر می رسد جنین دی سفالوس گاو همراه با کبد نابجا برای اولین بار است که در ایران گزارش می گردد.
    کلید واژگان: جنین دی سفالوس, گاو, کبد نابجا}
    Kaveh Khazaeel*
    One apparently female dicephalus fetus of a hybrid Holstein cow have been carried to division of anatomy & embryology, faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University from Ahvaz slaughter house. Fetus age was estimated about 5.5 month, based on CRL = 39 cm for left fetus and CRL = 37cm for right ones. Some radiographs were prepared before dissection which revealed separated cervical and thoracic vertebra and a common lumbar vertebra. Two unequal hearts in a common pericardium, one pair lungs, one cranial vena cava, two caudal vena cava, two esophagus and two aorta which were blended each other and were made thoracic aorta, in thorax dissection were seen. Right liver was normal and was located in the abdominal cavity, but left ones was located in the thoracic cavity and were diagnosed ectopic liver. There are several reports about dicephalus fetuses in cows and other domestic animals, but it seems this case is the first report of this kind of malformation with ectopic liver in Iran.
    Keywords: Dicephalus fetus, Cow, Ectopic liver}
  • جمال نوری نژاد*، سعیده حیدری نژاد، یزدان مظاهری، کاوه خزاییل
    زمینه مطالعه
    سوراخ مگنوم یک نشانه مهم قاعده جمجمه و یک ناحیه انتقالی بین ستون مهره ای و جمجمه است که به دلیل داشتن رابطه تنگاتنگ با مغز و طناب نخاعی از منظر آناتومی مقایسه ای، رشد و نمو انتوژنی، بالینی و اصلاح نژاد مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.
    هدف
    مطالعه مورفولوژی و مورفومتری ناحیه پس سری جمجمه گاومیش نر رودخانه ای بالغ و نابالغ اکوتیپ خوزستان بود.
    روش کار
    هفت پارامتر ناحیه پس سری و شکل سوراخ مگنوم در 20 جمجمه گاومیش نر رودخانه ای بالغ و نابالغ اکوتیپ خوزستان مورد ارزیابی قرار گرفت.
    نتایج
    سوراخ مگنوم به صورت چهار شکل دایره ای، تخم مرغی، بیضی و چهار ضلعی بود. در هر دو گروه سوراخ مگنوم دایره ای شکل، بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده بود و در گروه بالغ سوراخ مگنوم چهارضلعی و در گروه نابالغ بیضی کمترین فراوانی را داشت. میانگین عرض، طول سوراخ مگنوم و شاخص سوراخ مگنوم در گروه سنی زیر 2 سال به ترتیب برحسب میلی متر، 70/2 ±60/38، 72/1± 34/35، 02/4± 26/92 و در گروه بالاتر از 2 سال به ترتیب برحسب میلی متر، 51 /1 ±67/40، 33/2 ±35/36 و 65/3 ±23/90 بودند. در بین تمامی پارامترها تنها بیشترین فاصله بین قاعده های زایده های وداجی و طول زایده وداجی در دو گروه سنی اختلاف معنی داری را نشان دادند.
    نتیجه گیری نهایی: تنوع اشکال سوراخ مگنوم در گاومیش بیشتر از شتر یک کوهانه و سگ بود. میانگین طول و عرض سوراخ مگنوم، بیشترین فاصله بین پایه زایده های وداجی، طول زایده وداجی، طول و عرض کندیل های پس سری در گاومیش بیشتر از میانگین ابعاد به دست آمده در گونه های گزارش شده بود. اندازه شاخص سوراخ مگنوم گاومیش های مطالعه حاضر کمتر از 100 بود که با یافته های سایر محققان در مورد خرگوش، سگ های نژاد ژرمن شفرد و پیکینژ مطابقت دارد.
    کلید واژگان: سوراخ مگنوم, مورفولوژی, مورفومتری, جمجمه, گاومیش}
    Jamal Nourinezhad*, Saeideh Heidarinejad, Yazdan Mazaheri, Kaveh Khazaeel
    Background
    The foramen magnum (FM) is an important landmark of the skull base and a transition zone between spine and skull as well as its close relationship to the brain and the spinal cord. So the FM has gained considerable interest due to its comparative anatomy, ontogeny, clinical, and animal breeding viewpoints.
    Objectives
    The aim of this study was to determine morphology and morphometry of the occipital area of 20 mature and immature male Khouzestan river buffaloes.
    Methods
    7 parameters of the occipital area and the shape of the FM in the skull of 20 mature and immature male Khouzestan river buffaloes were analyzed.
    Results
    The FM had 4 shapes including round, egg, oval, and tetragonal. In the mature and immature groups, the highest frequency of the FM shape belonged to oval. In the mature and immature groups, the tetragonal FM shape and the oval FM shape had the lowest frequency, respectively. The mean of the width, the length of the FM and the index of the FM in mature group was 38.60± 2.70, 35.34± 2.33, and 92.26±26 mm, respectively and 40.67± 1.51, 36.35± 2.33, and 90.23±3.65 mm in immature group, respectively. Amongst of the all parameters, the width and the length of the jugular process only differed significantly between mature and immature groups.
    Conclusions
    The variations of the FM shape in river buffalo were more than those of reported animals. The mean of the length and the width of the FM, the jugular processes width, the length of the jugular process, the length and width of the occipital condyles of male river buffaloes were greater than those of reported animals. The index of the FM in river buffalo was less than 100, which corresponded with the findings in rabbit, German shepherd and Pekingese dogs.
    Keywords: foramen magnum, morphologic, morphometric, skull, water buffalo}
  • جمال نوری نژاد، عبدالواحد معربی، یزدان مظاهری، علی محمد کرمی
    مفصل مچ پا با دارا بودن استخوان های کوتاه، مفاصل، رباط ها و وترهای متعدد، ساختار کالبدشناسی پیچیده ای دارد. این مفصل به علت عدم پوشش مناسب توسط بافت نرم، در مقابل ضربات متعدد محیطی در معرض آزردگی است و درگیری های مفصل های اندام حرکتی گاومیش از شایع ترین علل اختلالات و آسیب های کلینیکی این حیوان به شمار می رود. هدف از پژوهش حاضر، دستیابی به جزئیات کامل و دقیق از مورفولوژی رباط های مفصل مچ پای گاومیش بود. به منظور انجام این مطالعه، اندام های لگنی چپ و راست (از ناحیه ی یک سوم پایینی درشت نی ای تا یک سوم بالایی قلم پا) 5 راس گاومیش نر رودخانه ای خوزستان با سن تقریبی 2 تا 3 سال از کشتارگاه اهواز تهیه شد. از نظر کالبدشناسی، مفصل مچ پای گاومیش در بین استخوان درشت نی ای و قوزک خارجی استخوان نازک نی ای در بالا و قلم پا در پائین قرار داشت. در ردیف بالائی استخوان های پاشنه و قاپ، در ردیف مرکزی استخوان مرکزی- چهارگوش و در ردیف پائینی استخوان دومی و سومی و استخوان اولی قرار داشتند. رباط های مفصل مچ پا شامل 1) کولترال های خارجی بلند و کوتاه، 2) کولترال خارجی کوتاه: شاخه ی پاشنه ای-نازک نی ای، شاخه ی قاپی-نازک نی ای، شاخه ی پاشنه ای- قلم پایی، 3) کولترال داخلی کوتاه: شاخه ی درشت نی ای- پاشنه ای، شاخه ی درشت نی ای - قاپی، درشت نی ای - مرکزی، 4) مچ پائی بالایی: رباط قاپی-پاشنه ای جانبی، رباط قاپی-پاشنه ای کف پایی، 5) مچ پائی پایینی: رباط های مچ پائی پشتی: رباط قاپی-مرکزی-پائینی-قلم پائی، رباط های مچ پائی کف پایی: رباط کف پایی بلند، رباط های بین مچ پایی بین استخوانی و 6) مچ پائی-قلم پائی بودند. از منظر کالبدشناسی مقایسه ای، شاخه ی قاپی- نازک نی ای رباط کولترال داخلی کوتاه، شاخه های درشت نی ای- قاپی و درشت نی ای- مرکزی رباط کولترال داخلی کوتاه، رباط قاپی-مرکزی-پائینی-قلم پائی و رباط کف پایی بلند مفصل مچ پای گاومیش های رودخانه ای، تفاوت های شایان توجهی با سایر دام های نشخوارکننده گزارش شده دارد.
    کلید واژگان: گاومیش, مچ پا, کالبدشناسی, رباط}
    Jamal Nourinezhad, Abdol Vahed Moarabi, Yazdan Mazaheri, Ali Mohammad Karami
    The tarsal joint is anatomically complex region with many short bones, joints, ligaments, and tendons. The joint lesions of the water buffalo limbs are the most commen lesion encountred in the clinics. In addtion, the tarsal joint is a region of trumatic injuries, and joint affections due to lack of approrpoite soft- tissues covering. The aim of the study was to access complete and accurate detailed anatomical featuers of ligaments of the tarsal joint in Khuzestan river buffalo. The right and left of the pelvic limbs (cut from the one-third part of the distal part of the tibia to the one-third of the proximal part of the metatarsus) were obtained from five river buffalo bulls, aging approximatly 2-3 years old, from Ahvaz slaughterhouse. The short tarsal bones were located between of the distal extremity of the tibia, malleolus of the fibular bone proximally and the metatarsal bones distally. The bony structures of the tarsal joint consisted of calcaneus, talus (proximal row), centroquartal bones (intermediate row), the first and fused second and third tarsal bones (distal row). The ligaments of the tarsal joint included of 1) lig. collaterale laterale/ mediale longum, 2) lig. collaterale laterale breve: pars calcaneofibularis, pars talofibularis, pars calcaneometatarsea, 3) lig. collaterale mediale breve: pars tibiocalcanea, pars tibiotalaris, pars tibiocentralis, 4) ligg. tarsi proximale: lig. talocalcaneum laterale, lig. talocalcaneum plantare, 5) ligg. tarsi distalia: lig. tarsi dorsi: lig. talocentrodistometatarseum; lig. tarsi plantaria: lig. plantaria longum; lig. tarsi interossea, and 6) lig. tarsometatarsea. In comprative-anatomical aspect, the pars talofibularis of lig. collaterale laterale breve, the pars tibiotalaris and pars tibiocentralis of lig. collaterale mediale breve, lig. talocentrodistometatarseum, and lig. plantaria longum of the present studied river bufaloes differ from those of reoprted ruminants animals.
    Keywords: River buffalo, Tarsal joint, Anatomy, Ligament}
  • عبدالواحد معربی، جمال نوری نژاد، یزدان مظاهری، پریان منجزی بختیاری
    آگاهی از ویژگی های کالبدشناسی و پرتونگاری استخوان های ناحیه ی قلم، انگشتان، اندام های سینه ای و لگنی شتر یک کوهانه در تشخیص بیماری ها و ناهنجاری های آن ها جهت درمان موثر و رضایت بخش اندام های سینه ای و لگنی مهم و ضروری است. هدف از انجام این مطالعه، دستیابی به جزئیات رادیوگرافی و کالبدشناسی ساختارهای استخوان های ناحیه ی قلم و انگشتان شتر یک کوهانه بود. در این پژوهش از انتهای دیستال اندام های سینه ای و لگنی راست و چپ (بلافاصله بعد از مچ دست و مچ پای) پنج نفر شتر یک کوهانه نر استفاده شد. نتایج آناتومیکی به شرح زیر مشخص شد: وجود یک زائده ی کف پایی در انتهای پروگزیمال قلم اندام پایی، وجود شیار بین قرقره ای عمیق، وجود ستیغ سهمی ناقص در سطح کف دستی (کف پایی)، عدم وجود استخوان های فرعی قلم و استخوان کنجدی دیستال. اگرچه آناتومی استخوان های ناحیه ی قلم و بندهای انگشتان شتر یک کوهانه تفاوت های جزئی و شباهت های بسیاری را بین اندام های سینه ای و لگنی نشان داد، اما این استخوان ها در شتر یک کوهانه شباهت های اندک و اختلاف های آشکاری را با سایر نشخوارکنندگان اهلی دارا بودند. نتایج رادیوگرافی مطالعه ی حاضر نشان داد که استخوان اصلی قلم اندام لگنی به واسطه ی وجود یک زائده ی کف پایی انتهای پروگزیمال که در نماهای جانبی و پشتی - کف پایی دیده می شود، از اندام سینه ای قابل تمایز است. در نماهای پشتی کف دستی و پشتی کف پایی شیار بین قرقره ای عمیقی در استخوان قلم دیده شد. به دلیل عدم وجود استخوان های فرعی قلم و استخوان کنجدی دیستال، نماهای جانبی و پشتی کف دستی (کف پایی) به عنوان بهترین حالت گماری ها جهت این نواحی پیشنهاد می شود. ولی در ناحیه ی مفصل قلمی- بند انگشتی، علاوه بر نماهای فوق، نماهای مایل به دلیل وجود استخوان کنجدی پروگزیمال ضروری بود.
    کلید واژگان: شتر یک کوهانه, رادیوگرافی, آناتومی, استخوان های قلم دست و پا, استخوان های انگشتان}
    A. Moarabi, J. Nourinezhad, Y. Mazaheri, P. Monjezy Bakhtiyari
    Obtaining knowledge on radiographical and anatomical properties of the metacarpal/tarsal and the digital bones of the thoracic and the pelvic limbs in one-humped camel is important and necessary for diagnosis of diseases and abnormalities in order to provide effective and satisfactory treatments. The study aims were to access more details on radiographical and anatomical properties of the metacarpal/tarsal and the digits skeleton of the thoracic and pelvic limbs in one-humped camel. In present investigation, the distal extremities of the right and left thoracic and pelvic limbs (immediately below the carpal/tarsal joint) of five male one-humped camels were used following anatomical results were obtained: the presence of a plantar process on proximal extremity of the metatarsal bone, the presence of a deep and well-developed intertrochlear incisure of metacarpal/tarsal bones, an incomplete sagittal crest on the palmar or the planter surface of condyles, the absence of the accessory metatarsal-carpal bones, and absence of the distal sesamoid bone. In conclusion, although the anatomy of the metatarsal/carpal and the digits skeleton of the one-humped camel between the thoracic and the pelvic limbs shows great similarities and fewer differences, bony structures of this area in one-humped camel exhibit marked differences and fewer similarities with others domestic ruminates. Radiographic findings showed that the plantar process on the proximal extremity of the metatarsus bone which was noted on the lateral and dorsoplantar views differing from the metacarpal bones. The deep and well-developed intertrochlear incisures was observed on the dorsoplantar (palmar) views. Due to the lack of the presence of accessory metatarsal/carpal bones and distal sesamoid bone, the best views for examination this areas are the lateral and dorsoplantar (palmar) views. However, the oblique views of the metacarpophalangeal joints are necessary, because of the existence of proximal sesamoid bone.
    Keywords: One, humped camel, Radiography, Anatomy, Metatarsal, carpal bones, Digital bones}
  • رضا رنجبر، بابک محمدیان، یزدان مظاهری، الناز لک
    مقدمه و هدف

    بدخیمی مجرای کیست تروگلوسال از تومورهای ناشایع خط وسط گردن است که اکثر مواقع پس از برداشتن کیست تشخیص داده می شود و شیوع این تومور حدود 1-1/5 درصد است. در این مقاله دو مورد از بدخیمی پاپیلاری کیست تروگلوسال گزارش می شود. 

    معرفی دام های مورد مطالعه

    دام های مورد مطالعه دو گوسفند 8 و 12 ماهه بودند که در سال های 1379 و 1377 به دلیل توده ای در ناحیه گردن به کلینیک مراجعه نموده بودند  

    نتیجه گیری

    نمونه برداری با سوزن و سونوگرافی در کیست تروگلوسال از جهت رد بدخیمی منفی کاربرد بالایی دارد. تنها راه قطعی درمان در کیست تیروگلوسال برداشتن آن است. از سوی دیگر در درمان آن در انسان و دام اختلاف نظر جدی وجود دارد، به طوری که بعضی معتقد به برداشتن کامل تیرویید هستند، اما در صورتی که تیرویید، غدد لنفاوی و لبه های توده برداشته شده درگیر نباشند لزومی به برداشتن تیرویید و تحمیل عوارض آنبه دام نیست، می توان درگیری تیرویید را با پیگیری های مرتب تشخیص داد.

    کلید واژگان: بدخیمی کیست تروگلوسال, پاپیلاری کارسینوما, جراحی سیسترانک}
  • جواد جاویدی، رضا رنجبر، یزدان مظاهری، حسن مروتی، فرید براتی
    معمولا از گنادوتروپین ها برای تحریک تخمک گذاری و افزایش تعداد تخمک در انسان و حیوانات استفاده می شود. هدف این مطالعه تعیین اثرات تجویز دوزهای گوناگون PMSG وhCG بر روی رفتارهای جفت گیری و به دنبال آن ارزیابی میزان زایمان موفق و تعداد نوزادان در موش های صحرایی بالغ نژاد ویستار می باشد. 60 سر موش ماده در پنج گروه 12تایی شامل کنترل، تیمار 2، تیمار 3، تیمار 4 و تیمار 5 به صورت تصادفی تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ گونه دارویی دریافت نکرد. گروه های تیمار 2، 3، 4 و 5 مقدار 75، 100، 150و 300 واحد بین المللی بر کیلوگرم PMSG و 48 تا 50 ساعت بعد، میزان 75، 100، 150 و 300 واحد بین المللی hCG به ترتیب به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. با گرفتن اسمیر از واژن و مشاهده اسپرم درصبح روز بعد از جفت گیری، روز اول حاملگی در نظر گرفته شد. در روزهای 21 تا 23 موارد زایمان و تعداد نوزادان ثبت شد.: نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیان گر آن است که با افزایش دوز گنادوتروپین ها درصد جفت گیری افزایش یافته اما در مقابل میزان و درصد زایمان را کاهش می دهد. در بین 5گروه اختلاف معنی داری در میزان جفت گیری وجود داشته ولی از نظر میزان زایمان و تعداد نوزاد اختلاف معنی دار نیست(p≤0.05). با توجه به نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از دوز های بالاتر از150 PMSG و hCG می تواند اثرات نامطلوبی در وضعیت تولیدمثلی موش نژاد ویستار گذارد.
    کلید واژگان: زایمان, جفت گیری, گنادوتروپین, سوپراولاسیون, موش صحرایی ویستار}
    J.Javidi Dasht, Bayaz*, R.Ranjbar, Y.Mazaheri, H.Morovati
    Gonadotrophins are used for ovulation and number of oocytes in human and animals. The aim of this study was to determine the effects of different doses of gonadotrophin on mating behavior, delivery and number of pups in adult wistar rats. 60 female rats randomly divided to 5 groups (n=12 per group). Animals were treated with 75,100,150 and 300 IU/Kg each of PMSG and hCG by 48-50 h apart. Control group did not receive any drug. The successful mating of the females was assayed by examining vaginal smears between 07:00-09:00 am. The number of delivering mothers and infants was recorded on days 21-23, and defined as those successfully delivering pups. There were no differences finding among mating rates and delivery rates (p≤0.05). Our results showed that high doses of gonadotrophin improved the mating were whereas decreased the delivering rate. Mating rate showed significant changes between different groups but delivery rate and number of pups did not showed significant difference (p≤0.05). It could be concluded that high doses of PMSG and hCG, 150 IU/Kg could have inverse effects on reproductive status of Wistar rats.
    Keywords: Gonadotrophin, Wistar rat, Superovulation, Mating, Delivery rate}
  • رضا رنجبر، یزدان مظاهری، محمود خاکساری مهابادی، عبدالواحد معربی

    ناهنجاری مادرزادی در تعداد دنده ها غیر معمول است .در حالت نرمال در گاو هشت جفت دنده جناغی و پنج جفت دنده شناور وجود دارد که در مجموع 13 جفت دنده وجود خواهد داشت. در تشریح معمولی جنین گاو با اندازه ی CRL40 سانتی متر مشاهده شد که جنین مذکور در سمت چپ دارای 13 و در سمت راست دارای 12 دنده میباشد و دنده های سمت راست باریکتر بوده و فضای بین دنده ای آنها بیشتر از سمت چپ بود. جهت مطالعه بیشتر عکس های رادیولوژی تهیه گردید. یافته های رادیولوژی نیز موید مشاهدات تشریحی بود و مشخص گردید که جنین مذکور فاقد دنده ی اول میباشد. جنین گاو با ناهنجاری های مذکور فاقد هرگونه مشکل دیگر در سایر قسمتها و اندام ها بود. تا کنون مورد دیگری مبنی بر کاهش تعداد دنده ها در جنین گاو گزارش نگردیده و به نظر میرسد ناهنجاری تعداد دنده در جنین گاو و یا سایر حیوانات مزرعه ای یکی از موارد نادر در ناهنجاری های دنده ای باشد که این مورد غیرمعمول در رابطه با ناهنجاری استخوانی محوطه ی صدری  اغلب با نواقص یا ناهنجاری ستون فقرات یا جناغ رخ می دهد.

    کلید واژگان: جنین گاو, ناهنجاری تعداد دنده ها, مورفولوژی, رادیوگرافی}
  • فریدون صابری افشار، صالح اسماعیل زاده، حوریه سادات آل محمد، یزدان مظاهری، اصغر رمضانی
    زمینه مطالعه
    ارزیابی تغییرات هیستومرفولوژیک میزنای و کلیه متعاقب عمل جراحی تجربی آناستوموزمیزنای.
    هدف
    مقصود از این مطالعه ارزیابی جزئیات بیشتری در مورد مشکلات برخاسته پس از آناستوموز میزنای در سگ ها بود.
    روش کار
    پنج قلاده سگ سالم دورگ با وزنی بین kg 30-15 مورد استفاده قرار گرفتند. بیهوشی به کمک آسپرومازین و تیوپنتال سدیم القاء شده وبا مخلوط هالوتان و اکسیژن در یک سیستم بسته ادامه یافت. پس از ورود به محوطه شکمی از خط وسط، میزنای چپ در نزدیک ناحیه تریگون مثانه بریده شد و بلافاصله آناستوموز به روش انتها به انتها با الگوی بخیه ساده تکی توسط نخ شماره 0/6 پلی دیاکسانون صورت پذیرفت. تمامی حیوانات در روز نودم پس از جراحی آسان کشی شده و میزنای ها و کلیه های مربوط به آنها از نظر ماکروسکوپی و میکروسکوپی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    نتایج
    مشاهدات ظاهری در میزنای ها انسداد را در یک مورد و هیدرویوریتر خفیف را درسه مورد نشان دادند. از نظر میکروسکوپی در میزنای ها، هیپرپلازی (در لایه های بافت پوششی و ماهیچه ای)، فیبروز (در لایه های بافت پارین–زیرمخاط و سروزی) و مراحل مختلف آماس و التیام (در لایه های پارین– زیر مخاط، ماهیچه ای و سروزی) قابل مشاهده بود. مقاطع بافت شناسی در کلیه های مربوطه هیدرونفروز را در یکی از نمونه ها آشکار ساخت.
    نتیجه گیری نهایی: اگرچه انجام آناستوموز میزنای در دام کوچک از نظر تکنیکی مشکل بوده و احتمال انسداد پس از عمل در آن بالاست، ولی در صورت پارگی و آسیب میزنای، برقراری مجدد مسیر میزنای یکی از انتخاب ها برای جراحان دامپزشک می باشد. در مطالعه حاضر علیرغم پاره ای عوارض، آناستوموز در 80 % از حیوانات با موفقیت انجام شده است و مشخصا انجام جراحی ظریف و دقیق برای احتراز از انسداد میزنای الزامی است.
    کلید واژگان: میزنای, آناستوموز, هیستوپاتولوژی, سگ}
    Fereidoon Saberi Afshar, Saleh Esmaeilzadeh, Horieh Sadat Alemohammad, Yazdan Mazaheri, Asghar Ramazani
    Background
    To determine histomorphological changes of ureter and kidney following experimental ureteral anastomosis.
    Objectives
    The aim of this study was to evaluate more details about complications arising from ureteral anastomosis in dogs.
    Methods
    Five healthy mongrel dogs weighing between 15-30 kg were used. Anesthesia was induced by acepromazine and thiopenthal sodium and maintained by halothane in oxygen in a closed circuit. After midline celiotomy، left ureter near trigon area was incised and immediately end to end anastomosis was performed in simple interrupted pattern by using polydiaxanon 6/0. All animals were euthanized at day 90 after operation and the ureters and their related kidneys were evaluated both macroscopically and microscopically.
    Results
    The gross observations of the ureters showed obstruction (one case) and mild hydroureter (three cases). Microscopically، hyperplasia (in epithelial and muscularis layers)، fibrosis (lamina properia-submucosa and serosal layers) and different phases of inflammation and repair (in lamina properia-submucosa، muscularis and serosal layers) were observed in the ureters. Histological sections in the related kidneys revealed hydronephrosis in one case.
    Conclusions
    Although ureteral anastomosis is technically difficult in small animals and has a high rate of postoperative obstruction، in case of transected or damaged ureter، ureteral reanastomosis is one of the options for veterinary surgeons. In the present study، in spite of some complications، the anastomosis has been performed successfully in 80 percent of animals and certainly meticulous surgery is mandatory to prevent ureteral obstruction.
    Keywords: ureter, anastomosis, histopathology, dog}
  • زهرا عباسی، سید رضا فاطمی طباطبایی*، فرید براتی، یزدان مظاهری، حسن مروتی
    مقدمه

    مقدار زیادی مواد آنتی اکسیدان و فیتواستروژن در دانه های کنجد وجود دارد و تاثیر مفید عصاره ی برگ کنجد بر تولیدمثل حیوانات نر نشان داده شده است. بنابراین، در پژوهش حاضر اثر روغن کنجد بر برخی از شاخص های تولیدمثلی موش های صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    تعداد 15 سر موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار به صورت اتفاقی به گروه های کنترل و روغن کنجد تقسیم شدند. گروه های کنترل و روغن کنجد به ترتیب به مدت 8 هفته توسط جیره ی پایه و جیره ی پایه ی غنی شده با 5% روغن کنجد تغذیه شدند. در پایان دوره پس از خون گیری و آسان کشی حیوانات اسپرم های اپیدیدیمی شمارش و بیضه ها از نظر ظاهری بررسی شدند و تعداد سلول های لایدیک، سرتولی، اسپرماتوگونی و اسپرماتوسسیت در برش های بافتی شمارش شدند. هم چنین، سطح تستوسترون و استروژن پلاسما نیز اندازه گیری شدند.

    یافته ها

    استفاده از 5% روغن کنجد در مقایسه با گروه کنترل گلوکز خون را کاهش داد و سبب افزایش تعداد اسپرم های اپیدیدیمی، حرکت پیش رونده آن ها و تعداد سلول های اسپرماتوگونی شد (05/0>P)، ولی بر وزن بدن و مورفولوژی بیضه ها بی تاثیر بود.

    نتیجه گیری

    در پژوهش حاضر نشان داده شد مصرف روغن کنجد سبب بهبود برخی شاخص های تولیدمثلی می شود که شاید ناشی از خاصیت آنتی اکسیدانی و فیتواستروژنی روغن کنجد یا بهبود عملکرد انسولین باشد.

    کلید واژگان: اسپرم, استرادیول, تستوسترون, اسپرماتوگونی, اسپرماتوسیت, سرتولی, لایدیگ}
    Dr. Zahra Abbasi, Dr. Seyed Reza Fatemi Tabatabaei, Dr. Farid Barati, Dr. Yazdan Mazaheri, Dr. Hasan Morovati
    Introduction

    Sesame seeds contain large amounts of antioxidants and phytoestrogens، and it has been shown that the leaf extract of this plant may have some beneficial effects on the reproductive parameters of male rats. Thus we tested the effects of the sesame oil on these parameters of reproductivity in male rats.

    Materials And Methods

    Fifteen mature male Wistar male rats were divided into the control and sesame oil groups. For eight weeks the control and sesame oil groups were fed the basic rat diet and basic rat diet supplemented with 5% sesame oil respectively. Following blood collection and euthanasia the epididymal sperm were counted، the morphology of testes was accessed، and leydig، sertoli، spermatogonia and spermatocyts cells were counted in histological sections of the testes. The level of testosterone and estradiol 17- β were measured.

    Results

    Consumption of 5% sesame oil compared to control group، decreased blood glucose and increased the epididymal sperm count and progressive motility and the number of spermatogonia of seminiferous tubule (P<0. 05)، but had no effect on weight and testicular morphology.

    Conclusion

    This study showed that the sesame oil consumption improves some reproductive parameters، which may be related to the antioxidative and phytostrogenic properties of the sesame oil or insulin action improvement.

    Keywords: Spermatozoa, Estradiol, Testosterone, Spermatogonia, Spermatocytes sertoli, Leydig}
  • رضا رنجبر، بابک محمدیان، یزدان مظاهری، محمود خاکساری مهابادی، الناز لک، محمد مهدی رنجبر
  • رضا رنجبر، کاوه خزاییل، حسن مروتی، یزدان مظاهری، محمود خاکساری مهابادی، الناز لک
    در تشریح یک قلاده سگ ولگرد، دو ساختار نواری شکل به ترتیب در سطوح پشتی و شکمی شاخ های رحم مشاهده گردید. این ساختارهای نواری شکل (نوار رحمی) از نوک شاخ های رحم تا نزدیک انتهای شاخ های رحم امتداد داشتند. سپس برای مشخص نمودن ساختار بافت شناسی، مقاطع بافتی از شاخ های رحم در نواحی دارای نوار رحمی تهیه گردید. نمونه ها در فرمالین 10% تثبیت و مقاطع تهیه شده به وسیله رنگ های هماتوکسیلین و ائوزین و ورهوف رنگ آمیزی شدند و با میکروسکوپ نوری مطالعه گردیدند. یافته های میکروسکوپی نشان داد که نوارهای رحمی متشکل از بافت همبند سخت با غالبیت رشته های کلاژن بودند. تاکنون فقط یک گزارش از وجود نوارهای رحمی آن هم در گاومیش های آبی استان خوزستان اعلام شده است ولی گزارشی از مشاهده نوارهای رحمی در دیگر حیوانات اهلی وجود ندارد. وظیفه نوارهای رحمی مبهم است ولی ممکن است در تقویت و پشتیبانی دیواره شاخ های رحم نقش داشته باشند.
    کلید واژگان: نوار رحمی, رحم, سگ}
  • نعیم عرفانی مجد (آلبوغبیش)، رحمت الله فتاحیان دهکردی، یزدان مظاهری، رضا رنجبر

    بقای نسل حیوان بر پایه رشد تکاملی ارگان های تناسلی استوار است. در دام نر، بیضه علاوه بر پایه ریزی عملکرد طبیعی و تکامل ارگان های تولیدمثلی ضمیمه نر، تولید سلول های جنسی (اسپرم) را به عهده دارد. بنابراین توجه به روند تکامل و چگونگی شکل گیری این ارگان در طی دوره جنینی حائز اهمیت است. جهت تعیین سن ماکروسکوپی با استفاده از استریومیکروسکوپ و بررسی ساختار بافتی و زمان تشکیل بیضه اولیه در جنین بز، تعداد 36 جنین با CRL 20 تا 32 میلی متر از کشتارگاه جمع آوری شد و در محلول ثبوتی بوئن 10 درصد قرار داده شدند. پس از تهیه برش های بافتی به روش متداول، نمونه ها به وسیله هماتوکسیلین- ائوزین، اسید پریودیک شیف، وان گیسن و تری کروم ماسون رنگ آمیزی شدند. نتایج ماکروسکوپی نشان داد که زمان تمایز جنسی جنین بز درسن 6/38 روزگی و زمان تمایز جنسی میکروسکوپی جنین در سن 4/36 روزگی رخ می دهد.

    کلید واژگان: تمایز جنسی, تکامل گناد, ماکروسکوپی, میکروسکوپی, جنین, بیضه, بز}
  • رحمت الله فتاحیان دهکردی، یزدان مظاهری، نعیم آلبوغبیش، رضا رنجبر
    مطالعات معدودی در مورد رشد تکاملی بیضه نشخوارکنندگان وجود دارد ولی تا کنون گزارشی در مورد رشد تکاملی بیضه بز قبل از تولد در دسترس نیست. بنابراین مطالعه حاضر بر روی 23 جنین بز که از کشتارگاه اهواز جمع آوری شده بود، انجام گرفت. پس از اندازه گیری طول فرق سر– دنبالچه (CRL) جنین ها، سن تقریبی آنها تعیین شد. بر پایه CRL، جنین ها به 6 گروه دسته بندی شدند. سپس بیضه ها خارج شده و پس از تثبیت، از آنها مقاطع بافتی به روش معمول، تهیه گردید و سپس مورد رنگ آمیزی (هماتوکسیلین–ائوزین و پاس) قرار گرفتند. نتایج بیومتری مشخص کرد که اختلاف معنی داری بین بیضه های چپ و راست وجود ندارد. نتایج مطالعات میکروسکوپیک نشان داد که تعداد سلول های سرتولی، تعداد سلول های جنسی، قطر طناب های جنسی و قطر سفید پرده بیضه طی روند تکاملی افزایش معنی داری یافتند.
    کلید واژگان: سلول های جنسی, _ سلول های سرتولی, بیضه, بز, رشد تکاملی}
    Fatahian Dehkordy R., Mazahery Y., Alboghobeish N., Ranjbar R
    There are some reports about development of prenatal ruminant's testis. But there is not any report about it in goat; so the present study was performed on 23 goats fetuses collected from Ahvaz slaughterhouse. After measuring fetuses crown rump length (CRL), their approximate ages were determined. On the basis of the CRL, the fetuses were divided into 6 groups. Then testes were extruded out and fixed and tissue sections were prepared by routine procedures and then were stained with Hematoxylin and Eosin and Periodic Acid Schiff. The biometric results showed a reasonable increase in the number of sertoli cells and gonocytes, diameter of sex cord and tunica albuginea during the development age dependences. The number of sex cords in each microscopic field showed an increase first and decreased thereafter. There is no difference between prenatal goat testis developments with prenatal testicular stages in other ruminants.
  • بابک محمدیان، یزدان مظاهری
    در حیوانات اهلی کارسینوم کیسه صفرا بیش از الگوی خوش خیم آن (آدنوم) بوقوع می پیوندد، ولی وقوع آن نادر است. آدنوکارسینوم کیسه صفرا در حیوانات اهلی بندرت گزارش شده است. این مقاله به توصیف اولین مورد وقوع سیستوآدنوکارسینوم کیسه صفرا در گاومیش رودخانه ای در خوزستان می پردازد. نمونه مورد نظر در بازرسی معمول احشای حذفی در کشتارگاه اهواز از گاومیش نر با سن 5/3 ساله تهیه گردید. در بررسی های ماکروسکوپیک، کیسه صفرا، بزرگ و متورم بوده و در دیواره داخلی آن توده های پردی شکل یا پاپیلر که به داخل مجرای آن رشد کرده بودند، مشاهده گردید. توده های مورد نظر ریشه دار و به رنگ زرد متمایل به قرمز یا خاکستری و دارای قوامی سفت و سطحی ناصاف و فضاهای کیستیک در سطح مقطع، بودند. در بررسی هیستوپاتولوژی نمونه های تهیه شده، توده های توموری از ساختار های آسینی کیستی و توبولی که توسط استرومای نازک فیبروزی حمایت می گردید، تشکیل شده بود. در بخش هایی از تومور تجمعات متراکم بافت فیبروزی، به همراه دستجات سلول های توموری مشاهده گردید. همچنین تهاجم سلول های توموری در دیواره کیسه صفرا و همچنین پارانشیم کبدی در مجاورت آن مشاهده گردید. توده های توموری مذکور بر اساس یافته های ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک به عنوان سیستوآدنوکارسینوم کیسه صفرا تشخیص داده شد.
    کلید واژگان: کیسه صفرا, گاومیش, سیستوآدنوکارسینوم}
  • محمدحسین راضی جلالی، یزدان مظاهری، رحیم پیغان
    در این مطالعه 5 کوسه از سواحل خلیج فارس صید گردید که در روده 2 قطعه از آن ها تعدادی نماتود مشاهده گردید. این نماتودها به طول 3/3 تا 5/4 سانتی متر، دارای کوتیکول نسبتا ضخیم، لب های کوچک، لب های کاذب سه قطعه ای و تقریبا حلقوی می باشند و هر لب در سطح داخلی به دو زوج دندان های تیز کوچک ختم می شود. نماتود مذکور با استفاده از کلید های تشخیصی گونه آکانتوکیلوس روتونداتوس شناسایی گردید. با توجه به بررسی های به عمل آمده، گزارش فعلی اولین مورد گزارش آلودگی کوسه ماهی خلیج فارس به این نماتود می باشد.
    کلید واژگان: آکانتوکیلوس رونونداتوس, کارکارینوس ماکلوتی, کوسه, خلیج فارس}
    Razi Jalali, M. H., Mazaheriy., Peyghan, R
    In a parasitic study on five Sharks (Carcharhinus macloti) caught from the Iranian coasts of Persian Gulf, two of five sharks appeared to have nematode in their intestine. Using light microscopy, the nematode was identified as Acanthocheilus rotundatus. A. rotundatus is characterised by 3.3-4.5 cm in length, semi-thick cuticle, small lips, semicircular and tri-lobed pseudolabia (not offset from anterior end), each lip provided on inner surface with two pairs of small pointed teeth.
    Keywords: Acanthocheilus rotundatus, Carcharhinus macloti, Shark, Persian Gulf}
  • امین بحیرایی، یزدان مظاهری، رضا رنجبر، احمدعلی پاپهن
    روند افزایش وزن بدن، وزن قلب، تغیرات شاخصه نسبت وزن قلب به وزن بدن و روند افزایش ضخامت دیواره های بطنی و بین بطنی قلب از سن 7 تا 22 هفته (از آغاز تا پایان مرحله جنینی) بر روی تعداد 160 جنین بز (دوگره نر و ماده) مورد مطالعه قرار گرفته است. آنالیز یافته ها در برنامه SPSS و بروش ANOVA نشان داد که اثر فاکتور سن بر همه 6 پارامتر مورد مطالعه کاملا معنی دار بوده است (P<0.01). در مجموع این مطالعه نشان داد که روند افزایش وزن قلب از روند افزایش سن جنین پیروی نموده، با افزایش سن نسبت وزن قلب به وزن جنین کاهش می یابد. همواره میانگین حداکثر ضخامت دیواره بطن چپ از دیواره بین بطنی و دیواره بین بطنی از دیواره بطن راست بیشتر است. همچنین روند افزایش ضخامت دیواره های بطن چپ و سپتوم مشابه بوده در حالی که روند افزایش ضخامت دیواره بطن راست دارای الگویی مستقل می باشد.
    کلید واژگان: جنین, قلب, بز, رشد تکاملی, دیواره بطن}
  • علیرضا قدردان مشهدی، یزدان مظاهری، غلامرضا رستگار
    سوراخ شدن دیواره نگاری بوسیله اجسام خارجی نوک تیز اغلب منجر به پریتونیت شده و می تواند باعث درگیری سایر اعضا نیز گردد. در نوع گاو بیماری به واسطه کاهش شدید تولید و میزان تلفات بالا از اهمیت اقتصادی زیادی برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر آن بود که احتمال حضور اجسام خارجی و انواع آن را در گاو میش های به ظاهر سالم کشتار شده در کشتارگاه اهواز بررسی نماید. ضمن آنکه وجود چسبندگی به نگاری نیز بررسی گردید. این مطالعه بر روی 200 راس گاو میش صورت گرفت. گاو میش ها از 2 جنس (نر و ماده) انتخاب شده و به سه گروه سنی (گروه 1: زیر 2.5 سال، گروه 2: 2.5 تا 5.5 سال و گروه 3: 5.5 سال به بالا) تقسیم شدند. چسبندگی نگاری در 43 راس از گاومیش های تحت بررسی مشاهده گردید. انجام آزمون های آماری اختلاف بین دو جنس و گروه های سنی مختلف را از نظر وجود چسبندگی معنی دار دانست (p<0.5). اجسام خارجی در 73 راس از گاومیش ها را سوراخ کرده بود. بر اساس حضور اجسام خارجی فلزی دیواره نگاری 13 راس از گاو میش ها یافت گردید ضمن اینکه 14 قطعه جسم خارجی فلزی اختلاف آماری معنی داری بین دو جنس و گروه های سنی مختلف مشاهده نگردید. ارتباط بین وجود چسبندگی و حضور اجسام خارجی فلزی در دام های تحت بررسی معنی دار بود (p<0.5).
    کلید واژگان: گاومیش, جسم خارجی, چسبندگی, نگاری, کشتارگاه}
    Ali Reza Ghadrdan Mashhadi, Yazdan Mazaheri, Gholam Reza Rastegar
    Perforation of the wall of the reticulum by a sharp foreign body often produces peritonitis and can cause involvement of other organs.In cattle the disease is economically important because of severe loss of production and high mortality rate.The objective of this study was to determine the presence and kinds of foreign bodies in apperently healthy buffaloes which were slaughtered in Ahvaz abbattoir.In addition, adhesion of reticulum was studied.The animals (n=200) were selected from both sexes and divided into three age groups(group 1: less than 2.5 years old, group 2: 2.5-5.5 years old and group 3: more than 5.5 years old). Adhesion of reticulum was seen in 43 buffaloes and there were significant difference between sexes and different age groups(p<0.05). In 73 buffaloes, foreign bodies were found. Furthermore, 14 pieces of metalic foreign bodies penetrated the wall of reticulum in 13 buffaloes. According to the presence of foreign bodies,there were no significant difference between sexes and among different age groups (p>0.05). A relation between adhesion and presence of metalic foreign bodies was seen.
    Keywords: buffalo, abattoir, adhesion, reticulum, foreign body}
  • مطالعه نوارهای رحمی جنین گاومیش آبی خوزستان
    رضا رنجبر، یزدان مظاهری، نعیم آلبوغبیش، فرهنگ شکرکن
    تا کنون گزارشی در رابطه با رشد تکاملی نوار رحمی گاومیش در ایران و جهان وجود ندارد. به این منظور تعداد 89 نمونه رحم جنین گاومیش آبی خوزستان جهت مطالعه ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک نوارهای رحمی از کشتارگاه اهواز جمع آوری گردید. براساس مطالعات ماکروسکوپیک تعداد 42 نمونه (19/47%) دارای هر دو نوار رحمی بر روی سطح پشتی شاخ های رحم و تعداد 1 نمونه (12/1%) دارای نوار روی شاخ چپ رحم و تعداد 2 نمونه (25/2%) دارای نوار روی شاخ راست و تعداد 44 نمونه (44/49%) فاقد نوار رحمی بودند. ساختار نوار رحمی در مشاهدات میکروسکوپیک به صورت یک برجستگی قابل توجهی از پریمتریوم دیواره رحم بوده که از یک بافت همبند سست پرسلولی با رشته های کلاژن بسیار ظریف و پراکنده، سلول های فیبروسیت با هسته های تیره و کشیده و نیز سلول های فیبروبلاست با هسته های روشن و بیضی شکل، رشته های عضلانی صاف پراکنده وماده زمینه ای فراوان تشکیل شده است. سطح خارج این بافت همبند توسط یک ردیف سلول های پوششی با هسته هائی کروی و سیتوپلاسمی کوتاه به عنوان سلول های مکعبی، پوشیده شده است. به طور کلی مشخص گردید که نوارهای رحمی در رحم جنین های کوچک وجود نداشته ولی با رشد تکاملی رحم، در جنین با CRL برابر با 24 سانتی متر به صورت یک برجستگی بسیار کوچکی تشکیل می شوند و با افزایش سن جنین و رشد بیشتر رحم به تدریج برجسته تر می گردند.
    کلید واژگان: رشد تکاملی نوار رحمی, جنین, گاومیش آبی خوزستان}
  • مطالعه ماکروسکوپیک بیضه های جنین گاومیش بومی خوزستان (بوبالوس بوبالیس)
    یزدان مظاهری، هدایت الله رشیدی، رضا رنجبر
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال