به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

حسین صفری

  • حسین صفری، بتول مهدوی*

    این تحقیق با هدف بررسی جوانه زنی دو گونه ماشک گل خوشه ای (Vicia pannonicaوVicia sativa) تحت دماهای (5، 10، 15، 20، 25، و30 درجه سانتی گراد) و پتانسیل های آبی مختلف (0، 2-، 4-، 6-، 8- و 10- بار) در آزمایشگاه زراعت دانشگاه ولی عصر رفسنجان به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. رابطه بین سرعت جوانه زنی و دما با استفاده از مدل دو تکه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در پتانسیل های مختلف آب، دمای پایه برای جوانه زنی گونه Vicia pannonica بین 3.65- تا 1.39، دمای مطلوب بین 23.99 تا 25.57 و دمای سقف بین 30 تا 58.54 درجه سانتی گراد بود. ساعت زیستی برای جوانه زنی این گونه نیز در پتانسیل های مختلف آب بین 32.29 تا 74.97 ساعت بود. همچنین در پتانسیل های مختلف آب، دمای پایه برای جوانه زنی گونه Vicia sativa بین 3.54- تا 1.39، دمای مطلوب بین 22.70 تا 25.64 و دمای سقف بین 30 تا 42.28 درجه سانتی گراد بود. ساعت زیستی برای جوانه زنی این گونه نیز در پتانسیل های مختلف آب بین 33.10 تا 83.54 ساعت بود. نتایج مربوط به سرعت جوانه زنی در هر دو گونه حاکی از آن بود که با افزایش پتانسیل آب، سرعت جوانه زنی کاهش یافت. در تمامی پتانسیل های آب روند سرعت جوانه زنی تا دمای 25 درجه سانتی گراد افزایشی و پس از آن کاهشی بود. از این پارامترها و روابط بدست آمده می توان برای پیش بینی زمان تا جوانه زنی یا سیز شدن این دو گونه ماشک گل خوشه ای در پتانسیل های مختلف آب استفاده نمود.

    کلید واژگان: پتانسیل آب, دما, سرعت جوانه زنی, ماشک گل خوشه ای, مدل دو تکه ای
    Batool Mahdavi *

    This study was conducted to study germination two species of vetch (Vicia sativa; Vicia pannonica) under temperatures (5, 10, 15, 20, 25, and 30 °C) and different water potentials (0, -2, -4, -6, -8 and -10 bar) at the Vali Asr Rafsanjan University laboratory in completely randomized design arranged as a factorial with four replications. The segmented function was evaluated to describe the relationship between germination rate and temperature. Results showed base temperature for germination of Vicia pannonica was -3.65 to 1.39, optimum temperature 23.99 to 25.57 and ceiling temperature 30 to 58.54 under different water potentials. The biological hours for germination of this specie were 32.29 to 74.97 hours under different water potentials. Also, base temperature for germination of Vicia sativa was -3.54 to 1.39, optimum temperature 22.70 to 25.64 and ceiling temperature 30 to 42.28 under different water potentials. The biological hour requirements for germination of this specie were between 33.10 to 83.54 hours under different water potentials. The results of germination rate in both species showed that with increasing water potential, germination rate decreased. In all of water potentials germination rate increased to 25°C and then decrease. Estimated parameters and the relations can be used to prediction time to germination or emergence in two species of vetch under different water potentials.

    Keywords: germination rate, Segmented model, temperature, Vetch, Water potential
  • حسین صفری *، شهاب مداح حسینی، آرمان آذری، محمد حشمتی رفسنجانی
    به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری و پیش تیمار با اسید سالیسیلیک (SA) بر برخی شاخص های رشد و جذب عناصر غذایی کنجد (Sesamum indicum L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی و چهار تکرار در گروه زراعت دانشگاه ولی عصر رفسنجان اجرا شد. عامل های آزمایش پیش تیمار بذر در سه سطح (آب مقطر، اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار و اسید سالیسیلیک 5/2 میلی مولار) و شوری در سه سطح (5/2، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) بودند. یک تیمار بذر خشک هم برای مقایسه با دیگر سطوح پیش تیمار در آزمایش در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد در شوری 9 دسی زیمنس بر متر پیش تیمار با هر دو غلظت SA، سبب افزایش معنی دار درصد سبز نسبت به بذر خشک و آب مقطر شد. سطح برگ بوته و شاخص سبزینگی آن نیز در اثر افزایش شوری در بذر خشک و پیش تیمار با آب مقطر کاهش یافتند اما با کاربرد 5/2 میلی مولار SAمقدار این دو صفت در شوری های 6 و 9 دسی زیمنس بر متر تفاوت معنی داری با شوری شاهد نداشت. از سوی دیگر، پیش تیمار با SA سبب کاهش محتوای سدیم و افزایش محتوای پتاسیم اندام هوایی شد. با این حال غلظت منیزیم اندام هوایی در پیش تیمار با 1 و غلظت فسفر در غلظت 5/2 میلی مولار SA بیشتر از بقیه تیمارها بود. اثر پیش تیمار با SA بر وزن خشک گیاهچه چندان روشن نبود. در تیمارهای بذر خشک، آب مقطر و 5/2 میلی مولار SA بیشترین وزن خشک اندام هوایی، ریشه و گیاهچه به سطح شاهد شوری تعلق داشت و با افزایش شوری مقدار آن کاهش یافت. تنها در غلظت 1 میلی مولار و در شوری 9 دسی زیمنس بر متر، وزن خشک نسبت به شاهد کاهش معنی داری نداشت. به طور کلی در این آزمایش اثرات مثبت پیش تیمار با SA بیشتر بر بقای گیاهچه و جذب بهتر برخی عناصر غذایی بود.
    کلید واژگان: پرایمینگ, کلرید سدیم, هورمون
    H. Safari *, Sh Madah Hosseini, A. Azari, M. Heshmati Rafsanjani
    Introduction
    Salinity stress is regarded as one of the most important abiotic factors limiting plant growth and agricultural products, particularly in arid and semi-arid regions. Sesame (Sesamum indicum L.) is an important oilseed crop rated moderately salt tolerant and capable of producing profitable crops in saline conditions. Germination and seedling establishment are critical stages in the life cycle of plants especially under stress conditions. Different methodologies have been adopted by plant physiologists in different crops to alleviate salt stress. Seed priming has proven beneficial in this regard in many important agricultural crops. Salicylic acid is one of the physiological processes regulators that it increases resistant of plants to environmental stresses such as salinity stress.
    Materials And Methods
    To evaluate the effect of different levels of salinity and seed pretreatment with salicylic acid (SA), on some growth indices and nutrient uptake of sesame (Sesamum indicum L.) seedling, a factorial experiment with completely randomized design and four replicates was conducted in Department of Agronomy, Rafsanjan University of Vali-e- Asr. Factors were seed pretreatment with three levels including, distilled water, 1 mM salicylic acid and 2.5 Mm salicylic acid and salinity at three levels: control (Hoagland standard solution, 2.5 dS.m-1), 6 and 9 dS.m-1. A dry seed treatment (no pretreatment) was also added and considered as control.
    Results And Discussion
    Results showed that at 9 dS/m-1both SA concentrations caused significant increase in emergence percentage compared to dry seed and distilled water. Plant leaf area and SPAD values decreased along with salinity in dry seed and distilled water, nevertheless, at 2.5 mM SA, values were not significantly different between 6 and 9 dS.m-1. On the other hand, SA seed pretreatment decreased shoot Na and increased K content, although shoot Mg and P contents were the highest at 1 and 2.5 mM SA, respectively. The effects of SA pretreatment on shoot dry mass was not clear. The highest shoot, root and seedling dry weights were observed at control salinity in dry seed, distilled water and 2.5 mM SA and decreased with salinity level. Seedling dry weight was not significantly lower than control only in 1 mM SA and 9 dS.m-1 salinity.
    Conclusions
    Generally, in this experiment ameliorative effects of SA pretreatment were more pronounced on seedling survival and some nutrient uptake.
    Keywords: Hormon, Priming, Sodium Chloride
  • بتول مهدوی، حسین صفری، سید علی محمد مدرس ثانوی
    برای ارزیابی تاثیر پرایمینگ (شاهد= بدون پرایمینگ)، آب مقطر، کیتوزان 1/0 درصد و کیتوزان 2/0 درصد بر جوانه زنی و رشد گیاهچه نخود تحت تنش شوری (صفر، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر)، آزمایشی در شرایط محیطی کنترل شده انجام شد. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش درصد و سرعت جوانه زنی، شاخص ویگور، طول و وزن خشک ساقه چه و ریشه چه، میزان پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم گردید، درحالی که میزان سدیم، محتوای پرولین، کربوهیدرات های کل و مالون دی آلدئید را افزایش داد. پرایمینگ بذر با کیتوزان درصد و سرعت جوانه زنی را نسبت به سایر تیمارهای پرایمینگ افزایش داد. در تنش شوری dS/m 8، بذرهای پرایم شده با کیتوزان شاخص ویگور، طول ساقه چه، طول ریشه چه و وزن خشک ساقه چه بیشتری نسبت به شاهد داشتند. بیشترین محتوای پتاسیم در پرایم با کیتوزان 2/0 درصد مشاهده شد. همچنین با افزایش شوری، کیتوزان سبب کاهش میزان سدیم و مالون دی آلدئید و افزایش نسبت پتاسیم به سدیم، محتوای پرولین و کربوهیدرات کل گیاهچه ها گردید. به این ترتیب می توان اظهار داشت که تاثیر عمده پیش تیمار بذر نخود با کیتوزان بر رشد گیاهچه بود و تاثیر قابل ملاحظه ای بر افزایش درصد جوانه زنی نداشت.
    کلید واژگان: پرولین, پیش تیمار بذر, کربوهیدرات کل, مالون دی آلدئید
    Batool Mahdavi, Hossein Safari, Seyed Ali Mohammad Modarres, Sanavy
    In order to study the effects of priming (control (non-primed), distilled water, 0.1% chitosan and 0.2% chitosan) on seed germination and growth of chickpea seedling, under salinity stress (0, 4, 6 and 8 dS/m) an experiment was conducted in controlled-environment conditions. Results showed salinity stress reduced germination percentage and rate, vigor index, length and dry weights of shoots and roots, K concentration and K/Na ratio, whereas increased Na concentration, proline, total carbohydrate and malondialdehyde content. Seed priming with chitosan increased germination percentage and rate compared to other priming treatments.Vigor index, shoot length, root length and dry weights of shoots were higher in chitosan primed seed compared to control under salinity stress 6 dS/m. The highest K concentration was observed in seed primed with 0.2% chitosan. Also, with the increasing salinity, chitosan decreased Na concentration and malondialdehyde and increased K/Na ratio, proline and total carbohydrate content. Thus, it suggests that main effect priming the chickpea seeds with chitosan was on seedling growth and it don’t effect on increasing germination percentage.
    Keywords: Malondialdehyde, Proline, Seed pretreatment, Total carbohydrate
  • بتول مهدوی *، حسین صفری
    به منظور ارزیابی اثر کیتوزان بر رشد رویشی و برخی ویژگی های فیزیولوژیک نخود در شرایط تنش شوری آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل شوری (0، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) و سطوح مختلف کیتوزان (0، 1/0 و 2/0 درصد، که همه در اسید استیک 1 درصد حل شده بودند) همراه با تیمار آب مقطر بودند. نتایج نشان داد افزایش شوری موجب افزایش میزان مالون دی آلدئید (834/0 میلی مول بر گرم)، پرولین (254/0 میلی گرم بر گرم وزن تر)، کربوهیدرات کل (48/10 میلی گرم بر گرم وزن تر)، سدیم ساقه (87/1 درصد)، سدیم ریشه (05/2 درصد) و کاهش میانگین سایر صفات گردید. تیمار با کیتوزان طول ساقه، وزن خشک ساقه و محتوی نسبی آب را افزایش و میزان مالون دی آلدئید را کاهش داد. در شرایط تنش شوری، تیمار کیتوزان موجب افزایش طول ریشه، وزن خشک ریشه، میزان پرولین و کربوهیدرات کل برگ شد. همچنین تیمار کیتوزان موجب افزایش میزان پتاسیم و کاهش میزان سدیم ساقه هم در شرایط بدون تنش و هم تنش شد. میزان پتاسیم ریشه در گیاهان تیمار شده با کیتوزان نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافت، ولی میزان سدیم ریشه 14/7 درصد کاهش نشان داد. چنین به نظر می رسد که پیش تیمار بذر با کیتوزان از طریق کاهش جذب یون سدیم و افزایش میزان پرولین، کربوهیدرات کل و پتاسیم اثرات مضر تنش شوری را در نخود کاهش داده است.
    کلید واژگان: تنش شوری, پرولین, کیتوزان, نخود
    Batool Mahdavi *, Hossein Safari
    In order to study the effect of chitosan on growth and some biochemical characteristics of chickpea under salinity stress condition a greenhouse experiment was conducted in Vali-e-Asr University of Rafsanjan in 1392، as factorial arrangement in completely randomized design with three replications. Experimental factors included salinity (0، 4، 6 and 8 dS/m) and level of chitosan (0، 0. 1، 0. 2%، all dissolved in 1% acetic acid) along with an additional treatment of distilled water. Results indicated that with increasing salinity malondialdehyde content (0. 834 mM g-1)، proline (0. 254 mg. g-1 FW)، total carbohydrate (10. 48 mg. g-1 FW)، Na+ concentration of shoot (1. 87%)، Na+ concentration of root (2. 05%) were increased while other traits under study were decreased. Chitosan treatment increased shoot height، shoot dry weight and relative water content and decreased malondialdehyde content. Under salinity conditions، chitosan treatment root height، root dry weight، proline and total carbohydrate were increased. Also، chitosan increased K+ concentration and decreased Na+ concentration of shoot under both unstressed and stressed condition. In plants treated with chitosan، K+ concentration of root increased compared with control plants، but the Na+ concentration of root decreased by 7. 14 %. The results of the study indicate that priming the chickpea seeds with chitosan reduce the harmful effects of salinity via either reduction in Na+ absorption or by accumulation of proline، total carbohydrate and K+.
    Keywords: Chickpea, Chitosan, Proline, Salinity stress
فهرست مطالب این نویسنده: 4 عنوان
  • حسین صفری
    حسین صفری
    دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه ولی عصر رفسنجان، رفسنجان، ایران
نویسندگان همکار
  • دکتر بتول مهدوی
    : 3
    دکتر بتول مهدوی
    (1391) دکتری زراعت-اکولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه تربیت مدرس
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال