به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

مقالات رزومه علی صادقی

  • علی صادقی*
    در برابر تفسیر سنتی از تراکتاتوس، که مطابق آن گزاره های بی معنای تراکتاتوس به دو دسته بی معنای گمراه کننده و بی معنای روشنگر تقسیم می شوند، در دهه 1980 تفسیر جدید درمانگرانه (ضدمتافیزیکی) از تراکتاتوس شکل گرفت که به مخالفت با این ایده مرکزی تفسیر سنتی پرداخت و گفت اولا تراکتاتوس میان گزاره های بی معنا هیچ تفکیکی قایل نمی شود و همه بی معناها را بی معنای محض می داند و در یک دسته قرار می دهد، ثانیا هدف تراکتاتوس نه انتقال یک معرفت نظری، بلکه القای یک بینش عملی است. جیمز کونانت، به عنوان یکی از مهم ترین چهره های این نوع از تفسیر، معتقد است که ویتگنشتاین متقدم و کرکگور به نحوی بنیادین همسو هستند و تراکتاتوس را باید کاملا هم راستا با کتاب آخرین پی نوشت غیرعلمی کرکگور در نظر گرفت و فهمید. در این مقاله، ضمن توضیح برخی از مهم ترین مفردات تفسیر درمانگرانه از تراکتاتوس، دیدگاه کونانت در مورد خوانش کرکگوری از ویتگنشتاین متقدم را بیان خواهم کرد، که مطابق آن ویتگنشتاین و کرکگور قول به «حقایق بیان ناپذیر» را ناسازگار می دانند و آن را همچون نوعی بیماری تلقی می کنند که باید به درمان آن پرداخت. در پایان نیز به ارزیابی این تفسیر از ویتگنشتاین متقدم خواهم پرداخت و نشان خواهم داد که اولا این تفسیر در درک مراد ویتگنشتاین از «بی معنا» به خطا رفته، و ثانیا به آن معنایی که خود این تفسیر به مفهوم «بی معنا» نسبت می دهد نمی تواند پایبند بماند.
    کلید واژگان: ویتگنشتاین, کرکگور, تفسیر درمان گرانه, کرا دایاموند, جیمز کونانت}
    Ali Sadeghi *
    During the 1980s, in opposition to the traditional interpretation of Tractatus, in which it is believed that Tractarian nonsense proposition can be divided into two groups of misleading and illuminating nonsense, a new interpretation (therapeutics or anti-metaphysical) has formed the proponents of which are in agreement upon two fundamental ideas about Tractatus: First, all nonsense propositions in Tractatus are mere nonsense, and there is no difference between them, and second, Tractatus aims at transmitting a practical knowledge to its reader, rather than a theoretical one. Some central figures of the therapeutic interpretation of Tractatus, such as James Conant, believe that early Wittgenstein should be treated within the Kierkegaardian lines and his Postscript. Both early Wittgenstein and Kierkegaard maintain that "ineffable truth" is an inconsistent idea that should be considered as a disease that should be treated. In this paper, I try to describe therapeutic interpretation and the Kierkegaardian reading of early Wittgenstein. Then, I focus on some of its failures and defects: Far from being compatible with what Wittgenstein has meant by "nonsense," therapeutic reading could not adhere to "resolute" meaning of "nonsense." Based on these remarks, I try to achieve to the conclusion that neither therapeutic interpretation nor its subsequent Kierkegaardian reading of early Wittgenstein is acceptable.
    Keywords: Wittgenstein, Kierkegaard, Therapeutic Interpretation, Cora Diamond, James Conant}
فهرست مطالب این نویسنده: 1 عنوان
  • علی صادقی
    صادقی، علی
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال