به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

دکتر جعفر حاجی لو

  • شبنم مصطفوی*، جعفر حاجیلو، صاحبعلی بلندنظر
    اهداف

    کشت گونه های متحمل به شوری به همراه تلقیح آن ها با ریزجانداران مفید خاک، می تواند یک راهکار موثر برای کاهش مشکلات شوری باشد. هدف از این آزمایش، بررسی پاسخ های فیزیولوژیک و جذب عناصر غذایی بادام رقم Supernovaʼʽ پیوند شده روی پایه GN15 به تلقیح با قارچ میکوریزا در سطوح مختلف شوری است.

    مواد و روش ها

    مطالعه حاضر بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور (1) تلقیح با قارچ در دو سطح (تلقیح نشده و تلقیح شده با Rhizophagus intraradices) و (2) شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلی مولار) با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد تلقیح با قارچ میکوریزا باعث بهبود شاخص های رشدی، نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر و محتوای کلروفیل در تنش شوری بالا گردید. تلقیح با R. intraradices بطور معنی داری باعث کاهش محتوای پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدهید و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و محتوای پرولین در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده در سطح بالای شوری شد. در گیاهان تلقیح شده محتوای فسفر و پتاسیم در برگ در تمام سطوح شوری و در ریشه در شوری متوسط بطورمعنی داری بیشتر از گیاهان تلقیح نشده بود. تحت تنش شوری، محتوای سدیم برگ گیاهان تلقیح شده بطور معنی داری کمتر از گیاهان تلقیح نشده بود، درحالیکه در مورد سدیم ریشه برعکس بود.

    نتیجه گیری

    استفاده از قارچ میکوریزا به همراه پایه متحمل می تواند یک روش کارآمد و سازگار با محیط زیست برای افزایش تحمل بادام به شوری باشد. در این راستا انجام آزمایشات بیشتر با ژنوتیپ های مختلف بادام در شرایط باغ ضروری بنظر میرسد.

    کلید واژگان: تنش شوری, بادام, قارچ میکوریزا, ویژگی های فیزیولوژیک, جذب عناصر
    Shabnam Mostafavi *, Jafar Hajilou, Sahebali Boland Nazar
    Background and Objective

    Cultivating salt-tolerant species and inoculating them with beneficial soil microorganisms can be an effective solution to alleviate the salinity problems. The aim of this experiment was to investigate the physiological responses and nutrient uptake of the almond cultivar 'Supernova' grafted on GN15 rootstock when inoculated with mycorrhizal fungi at different salinity levels.

    Material and Methods

    The current study followed a factorial design in the form of a randomized complete block design with two factors: (1) inoculation with fungi at two levels (non-inoculated and inoculated with Rhizophagus intraradices) and (2) salinity at three levels (0, 60 and 120 mM) with three replicates under greenhouse conditions.

    Results

    The results showed that inoculation with mycorrhizal fungi improved growth indices, Fv/Fm and chlorophyll content under high salt stress. Inoculation with R. intraradices significantly reduced H2O2 and MDA content, while antioxidant capacity and proline content increased compared to non-inoculated plants under high salinity conditions. Inoculated plants showed significantly higher phosphorus and potassium content in the leaves at all salinity levels and in the roots at medium salinity compared to non-inoculated plants. Under salt stress, the sodium content of leaves in inoculated plants was significantly lower than in non-inoculated plants, while the opposite was observed for root sodium content.

    Conclusion

    The use of mycorrhizal fungi in combination with a tolerant rootstock can be an effective and environment-friendly approach to mprove the salt tolerance of almond trees. In this regard, it seems necessary to conduct more experiments with different almonds genotypes under garden conditions.

    Keywords: Salt Stress, Almond, Mycorrhizal Fungi, Physiological Properties, Nutrient Uptake
  • جعفر حاجی لو*، سهیلا محمدرضاخانی، محمدحسن علیپور خرم دل
    هلو (Prunus persica L.) از خانواده گلسرخیان (Rosaceae) و از مهم ترین میوه های مناطق معتدله محسوب می شود. کیفیت میوه از عوامل مهم در گسترش و بازاریابی این محصول به شمار می رود. کاربرد برخی مواد شیمیایی و هورمونی نقش بسزایی در افزایش ماندگاری و کیفیت میوه ها دارند. آزمایشی به منظور ارزیابی امکان افزایش کیفیت میوه در دو رقم هلو «انجیری خونی» و «گجیرگانات» با استفاده از تیمارهای مختلف اسپرمیدین (0، 1 ، 3 و 5 میلی مولار) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. محلول پاشی اسپرمیدین 10 روز پیش از رسیدن تجاری (براساس شاخص مواد جامد محلول کل) بر روی درختان ده ساله هلو انجام و پس از برداشت، میوه ها به آزمایشگاه بیولوژی گلدهی و فیزیولوژی رشد و نمو میوه دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز منتقل و پارامترهای کیفی نظیر سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول کل (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، pH آب میوه، ویتامین ث، فنل کل، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدان کل ارزیابی شدند. نتایج نشان داد اسپرمیدین اثرات معنی دار در سطخ 5% و 1% بر صفات کیفی میوه هلو دارد. در هر دو رقم سفتی میوه، اسید قابل تیتراسیون، فنل و فلاونوئید کل، ویتامین ث و آنتی اکسیدان کل میوه افزایش و pH میوه تا حدودی کاهش یافت. بیشترین سفتی بافت میوه، فلاونوئید، TSS و اسید قابل تیتر در رقم «گجیر گانات» و بیشترین مقدار فنل کل، آنتی اکسیدان و ویتامین C در میوه های رقم «انجیری خونی» مشاهده شدند. بیشترین مقدار در اسپرمیدین پنج میلی-مولار و کمترین مقدار آنها در میوه های شاهد ثبت گردید. در هر دو رقم بیشترین مقدار سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون و فلاونوئیدکل مربوط به تیمار 3 و 5 میلی مولار اسپرمیدین بود.
    کلید واژگان: اسپرمیدین, صفات کیفی میوه اسپرمیدین, صفات کیفی میوه
    Jafar Hajilou *, Soheila Mohammadrezakhani, Mohammad Hassan Alipour
    Peach (Prunus persica L.) is from the Rosaceae family and one of the most important fruit trees. Fruit quality is one of the important factors in the development and marketing of this product. Application of some chemicals and hormones have a great role in increasing the shelf life and quality of fruits. In this researc the effects of pre-harvest treatments of Spermidine on some fruit quality characteristics in two peach cultivars, an experiment to evaluate the possibility of increasing fruit quality in two peach cultivars (Anjiri e Khooni and Gajir Ganat) using different spermidine treatments (0, 1, 3 and 5 mM) in a randomized complete block design (RCD) with four replications. Spermidine foliar application was performed on peach trees 10 days before commercial arrival (based on total solubility solids index). After harvest, the fruits were transferred to the Flowering Biology and Fruit Laboratory of Tabriz University of agriculture and quality parameters such as fruit firmness, total soluble solids (TSS), titrable acid (TA), fruit juice pH, vitamin C , Total phenol compositions, total flavonoid and total antioxidant capacity (DPPH) were evaluated. The results showed that pre-harvest application of spermidine had significant effects at 5% and 1% levels on the quality traits of peach fruit. In both varieties, fruit firmness, titrable acid, total phenolic, flavonoid, vitamin C and total antioxidant of fruit increased and fruit pH decreased slightly. The highest firmness of fruit, flavonoid, TSS and titratable acid were observed in “Gajirganat” cultivar and the highest total phenol, antioxidant and vitamin C were found in “Anjiri e Khooni” fruits. The highest values were observed in 5 mM spermidine and the lowest in control fruits. In both cultivars, the highest amount of fruit firmness, titratable acidity and flavonoids were observed in 3 and 5 mM spermidine.Peach (Prunus persica L.) is from the Rosaceae family and one of the most important fruit trees. Fruit quality is one of the important factors in the development and marketing of this product. Application of some chemicals and hormones have a great role in increasing the shelf life and quality of fruits. In this researc the effects of pre-harvest treatments of Spermidine on some fruit quality characteristics in two peach cultivars, an experiment to evaluate the possibility of increasing fruit quality in two peach cultivars (Anjiri e Khooni and Gajir Ganat) using different spermidine treatments (0, 1, 3 and 5 mM) in a randomized complete block design (RCD) with four replications. Spermidine foliar application was performed on peach trees 10 days before commercial arrival (based on total solubility solids index). After harvest, the fruits were transferred to the Flowering Biology and Fruit Laboratory of Tabriz University of agriculture and quality parameters such as fruit firmness, total soluble solids (TSS), titrable acid (TA), fruit juice pH, vitamin C , Total phenol compositions, total flavonoid and total antioxidant capacity (DPPH) were evaluated. The results showed that pre-harvest application of spermidine had significant effects at 5% and 1% levels on the quality traits of peach fruit. In both varieties, fruit firmness, titrable acid, total phenolic, flavonoid, vitamin C and total antioxidant of fruit increased and fruit pH decreased slightly. The highest firmness of fruit, flavonoid, TSS and titratable acid were observed in “Gajirganat” cultivar and the highest total phenol, antioxidant and vitamin C were found in “Anjiri e Khooni” fruits. The highest values were observed in 5 mM spermidine and the lowest in control fruits. In both cultivars, the highest amount of fruit firmness, titratable acidity and flavonoids were observed in 3 and 5 mM spermidine.Peach (Prunus persica L.) is from the Rosaceae family and one of the most important fruit trees. Fruit quality is one of the important factors in the development and marketing of this product. Application of some chemicals and hormones have a great role in increasing the shelf life and quality of fruits. In this researc the effects of pre-harvest treatments of Spermidine on some fruit quality characteristics in two peach cultivars, an experiment to evaluate the possibility of increasing fruit quality in two peach cultivars (Anjiri e Khooni and Gajir Ganat) using different spermidine treatments (0, 1, 3 and 5 mM) in a randomized complete block design (RCD) with four replications. Spermidine foliar application was performed on peach trees 10 days before commercial arrival (based on total solubility solids index). After harvest, the fruits were transferred to the Flowering Biology and Fruit Laboratory of Tabriz University of agriculture and quality parameters such as fruit firmness, total soluble solids (TSS), titrable acid (TA), fruit juice pH, vitamin C , Total phenol compositions, total flavonoid and total antioxidant capacity (DPPH) were evaluated. The results showed that pre-harvest application of spermidine had significant effects at 5% and 1% levels on the quality traits of peach fruit. In both varieties, fruit firmness, titrable acid, total phenolic, flavonoid, vitamin C and total antioxidant of fruit increased and fruit pH decreased slightly. The highest firmness of fruit, flavonoid, TSS and titratable acid were observed in “Gajirganat” cultivar and the highest total phenol, antioxidant and vitamin C were found in “Anjiri e Khooni” fruits. The highest values were observed in 5 mM spermidine and the lowest in control fruits. In both cultivars, the highest amount of fruit firmness, titratable acidity and flavonoids were observed in 3 and 5 mM spermidine.
    Keywords: Spermidine, Peach Spermidine, Qualitative Traits, Peach
  • صمد علیون نظری*، جعفر حاجی لو، مهرشاد زین العابدینی
    در آلبالو همانند سایر گونه های جنس پرونوس خودناسازگاری گامتوفیتی وجود دارد. در این پژوهش روابط گرده با مادگی تعداد 10 ژنوتیپ برتر آلبالو با استفاده از روش های بیولوژیک و مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. در روش بیولوژیکی، دانه گرده در مرحله بادکنکی (در مرحله D فنولوژیکی) از گل ها تهیه و پس از ارزیابی رشد و درصد جوانه زنی در محیط کشت، در زمان مناسب اقدام به اخته کردن گل ها کرده و گرده افشانی به صورت گرده افشانی آزاد، خود و دگر گرده افشانی کنترل شده در باغ صورت گرفت. در روش مولکولی از واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از آغازگرهای عمومی برای شناسایی آلل های S استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جوانه زنی دانه گرده در سطح کلاله در حالت خودگرده افشانی و از نظر تعداد لوله گرده در بخش بالایی و پایینی خامه و درون تخمدان بیشترین مربوط به حالت گرده افشانی آزاد بود. نه آلل S (S4، S6، S9، S6m2، S24، S26، S35، S36b و S36a) شناسایی شد که آلل های S6/S6m2، S24 و S9 دارای بیشترین فراوانی می باشد. مطالعه ما ثابت کرد که تنوع آلل های S پایین بوده که نشان دهنده تنوع ژنتیکی پایین در بین ژنوتیپ های مورد بررسی می باشد. با توجه به رشد لوله گرده در طول خامه و تخمدان در تمامی حالت های گرده افشانی در تمامی ژنوتیپ ها می توان گفت که همه ژنوتیپ ها از لحاظ گرده افشانی سازگار هستند.
    کلید واژگان: آلبالو, ناسازگاری, واکنش زنجیره ای پلیمراز, آغازگرهای عمومی
    Samad Aliyoun Nazari *, Jafar Hajilou, Mehrshad Zeinalabedini
    In sour cherry, as in other species of the genus Prunus, there is a gametophytic self-incompatibility (GSI) phenomenon. In this research, relations between pollen and pistil of 10 superior sour cherry genotype were investigated by using biological and molecular methods. In biological methods, pollen grains are prepared in balloon stage (D phenological stage) and then after evaluating the growth and percentage of pollen germination in medium, in suitable time flowers were emasculated, open pollination, controlled self and cross pollination were carried out in the orchard. In the molecular method, PCR-based methods were used to identify S alleles. The results showed that the highest pollen germination was observed on the stigma in self-pollination, and regarding of the number of pollen tube at the upper and lower parts of the pistil and ovary, the highest was related to open pollinating. Nine known S-haplotypes (S4, S6, S9, S6m2, S24, S26, S35, S36b and S36a) were identified, that alleles S6/S6m2, S9, S24 have a high frequency. Our study showed the low diversity of S alleles between studied genotypes. According to the growth of pollen tubes in style and ovary in all cases of pollination all of studied genotypes are compatible.
    Keywords: Sour cherry, Incompatibility, Polymerase chain reaction, Consensus primers
  • اکبر انگوتی، جعفر حاجی لو*، فرهنگ رضوی
    از مهم ترین عواملی که شکوفه دهی درختان مناطق معتدله را تحت تاثیر قرار می دهد مقدار دماهای دریافتی توسط جوانه ها می باشد. پژوهش حاضر به منظور تعیین نیاز سرمایی و گرمایی جوانه های زایشی گیلاس ارقام زودرس، سیاه شبستر، زرد مشهد و یک ژنوتیپ از آلبالو در آزمایشگاه بیولوژی گلدهی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال 1394 انجام شد. از تاریخ 3 آبان شاخه های یک ساله با قطر و طول حدود 1 و 30 سانتی متر در هر هفته پس از برداشت از درخت به اتاقک رشد منتقل شدند. تغییرات وزن جوانه ها در طول دوره رکود به صورت هفتگی ارزیابی و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تکرار تجزیه شد به طوری که هر رقم به عنوان یک کرت اصلی و به تعداد 4 رقم و تاریخ های مختلف نمونه برداری به عنوان فاکتور فرعی انتخاب گردیدند. برای محاسبه نیاز سرمایی از 5 مدل مختلف استفاده شد و هم چنین مدل GDH مبنای تعیین نیاز گرمایی جوانه قرار گرفت. در تمامی مدل ها آلبالو کم ترین (752 ساعت) و گیلاس رقم سیاه شبستر (961 ساعت) بیش ترین میزان نیاز سرمایی را داشتند و نیاز سرمایی ارقام زرد مشهد و زودرس به ترتیب 780 و 867 ساعت بود. برای نیاز گرمایی نیز آلبالو و رقم سیاه شبستر به ترتیب کم ترین و بیش ترین نیاز گرمایی (4053 و 5458 درجه ساعت رشد) را داشتند که این صفت برای زرد مشهد و زودرس به ترتیب 5421 و 4614 بود. هم چنین بیش ترین میزان وزن تر و خشک قبل و بعد از قرارگیری در اتاقک رشد در رقم سیاه شبستر و کم ترین این میزان در آلبالو مشاهده شد.
    کلید واژگان: جوانه های زایشی, مدل GDH, وزن جوانه, واحد سرمایی
    Akbar Angooti, Jafar Hajilou *, Farhang Razavi
    The most important factors affecting the blossoming of trees in temperate regions is the amount of temperature received by the buds. In order to evaluation of chill and heat requirement in flower buds of three cultivars of sweet cherry (Zard mash-had, Zoodras and Siah Shabestar) and one genotype of sour cherry, an experiment was conducted at the flower biology laboratory of faculty of agriculture, Tabriz University in 2015.From the 3rd of Aban, branches of one year old with diameter and length of about 1 and 30 cm recpectively, each week after harvest from the tree were transferred to the growth chamber. The weight changes of buds during the dormancy were evaluated weekly and analyzed in a randomized complete block design with 5 replications so that each cultivar was selected as a main plot and four varieties and different sampling dates were selected as sub factor.5 different models were used for estimating of chilling requirement and also GDH model was the basis for determining the heat requirement of the bud. In all models sour cherry had the lowest (752 hours) and Siah Shabestar (961 hours) had the highest chilling requirement, and also Zoodras and Zard Mash-had were 780 and 867 hours. Sour Cherry and Siah Shabestar had the least and the most heat requirement (4053 and 5458 GDH) respectively and the value of this feature was 5421 and 4614 respectively, for Zard Mash-had and Zoodras. Also the highest and lowest fresh and dry weights before and after placement in the growth chamber were observed in Siah Shabestar and sour cherry respectively.
    Keywords: Flowering buds, GDH model, Bud weight, Chill unit
  • Sahar Toupchizadeh Tabrizian *, Jafar Hajilou, Sahebali Bolandnazar, Gholamreza Dehghan
    Strawberry is one of the most important commercial fruits. This research aimed to ameliorate the negative effects of water deficit stress using silicon application on strawberry. The experiment was conducted as a factorial in a completely randomized design with three factors including cultivar (‘Selva’ and ‘Gavioita’), Na2SiO3 (Sodium silicate) concentrations [0, 3, and 6 mM), as the source of silicon, and water deficit stress (40%, 60%, 80%, and 100% of field capacity (FC)], in three replications. ‘Gavioita’ cultivar showed the highest superoxide dismutase enzyme activity in leaves under sever water deficit stress (40% of FC) following Na2SiO3 (3 and 6 mM concentrations) application. Application of Na2SiO3 at concentration of 6 mM increased the catalase enzyme activity significantly in the leaves of ‘Gavioita’cultivar under severe water deficit stress (40% of FC). The activity of peroxidase enzyme was enhanced considerably under 80% of FC and lower water deficit in the fruits of both cultivars. The fruit total anthocyanin level was increased significantly by application of Na2SiO3 at 3 and 6 mM concentrations under water deficit stress (60% of FC). Also, Na2SiO3 (at concentrations of 3 and 6 mM) enhanced the proline level significantly in ‘Gavioita’ cultivar compared to the control treatment under normal conditions (100% of FC). In conclusion, the results of present study indicated that application of Na2SiO3 at 6 mM concentration is useful treatment to cope with sever water deficit stress (40% of FC) especially in ‘Gavioita’ cultivar of strawbery
    Keywords: Anthocyanin, Drought, proline, Silicon, strawberry
  • جسیم طه، جعفر حاجی لو*

    هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر تیمار قبل از برداشت اسپرمیدین در مراحل مختلف رسیدگی میوه زردآلوی رقم شاهرودی با توجه به زمان های برداشت بود. میوه های زردآلو با سه تیمار اسپرمیدین (صفر، 2 و 3 میلی مولار) در سه زمان برداشت در مزرعه تحقیقیات خلعت پوشان وابسته به دانشگاه تبریز(سیزدهم، شانزدهم و نوزدهم تیرماه 1396) در چهار تکرار در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی تیمار شدند. صفات کیفی اندازه گیری شده شامل مواد جامد محلول کل (TSS)اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، ویتامین ث، سفتی بافت میوه، pH عصاره میوه، فنل، فلاونویید و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل بودند. نتایج نشان داد صفات مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری با شاهد نشان دادند و در زمان های مختلف برداشت تغییر کردند. تیمار سه میلی مولار اسپرمیدین بهترین نتیجه را در میان تیمارها به خود اختصاص داد و باعث شد صفات کیفی اندازه گیری شده بهبود یابند. تیمار سه میلی مولار اسپرمیدین در طول هر سه مرحله بیشترین تاثیر را روی ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (01/3 درصد)، ویتامین ث (3/29 درصد) و سفتی بافت (3/27 درصد) میوه داشت. میان تیمار دو و سه میلی مولار اسپرمیدین در صفاتی مانند TSS و TA اختلاف معنی داری مشاهده نشد اما نسبت به شاهد اختلاف معنی داری داشتند. در میان برداشت ها، برداشت دوم (برداشت تجاری) از نظر حفظ کیفیت میوه ها بهترین برداشت بود و باعث شد که صفات ارزیابی شده در تعادل باشند.

    کلید واژگان: تیمار های قبل برداشت, زمان برداشت, ظرفیت آنتی اکسیدانی کل, ویژگی های کیفی
    Jassim Taha, Jafar Hajilou *
    Background and Objectives

    Apricot is one of the most important horticultural crops because of its attractive taste and nutritive value. Different cultivars of apricot contain highly variable content of ascorbic acid, cartenoids, and phenolic compound,which are good sourecs of antioxidant. Fuit quality is an important trait for concumers and producers. The purpose of this work was to estimate the effects of pre-harvest application of polyamines on quality characteristics of apricot fruits at the end of fruit ripening process.

    Materials and Methods

    The experiment was carried out as a factorial based on the randomized complete block design (three concentrations of spermidine at three harvesting time) with four replications. The selected branches of trees were sprayed as a pre-harvesting application method by three concentrations of spermidine (0, 2, and 3 mili molar) 7 days before commercial harvesting time. Fruits were harvested during harvesting times (3 days interval) and then some fruit characteristics such as total soluble solids (TSS), total ccidity (TA), vitamin C, firmness of fruit tissue, pH of fruit extract, total phenol, flavonoid, and total antioxidant capacity were measured in the laboratory of flower biology and fruit growth development at the department of horticulture, faculty of agiculture, university of Tabriz.

    Results

    The results showed that the effects of different harvesting times were significant regarding all traits. The best results were observed in 3 mM spermidine and this treatment improved all the measured characteristics of fruit. The highest value of total antioxidant capacity (3.01%), vitamin C (3.29%), and fruit firmness (3.27%) were found in 3 mM spermidin at three harvesting times. In some characteristics such as TSS and TA, there was no significant difference between 2 and 3 mM spermidine, but among treated and non-treated fruit a full significant difference was observed. We assume that the second harvesting time can be the best harvesting time regarding fruit quality parameters. During fruit ripening, the amount of TSS and TA increased, while firmness, total phenolic, and flavonoids compounds and total antioxidant capacity decreased gradually.

    Discussion

    Fruit physicochemical properties are very important for understanding the product behaviour during the harvesting, transporting, packaging, and storing of fruit crops. The results of this study showed that the pre-harvesting application of polyamines delayed the ripening and increased the quality of fruit during the different harvestings times.

    Keywords: Harvesting time, Pre-harvesting treatment, Quality chracteristics, Total antioxidant capacity
  • جواد پارسا*، محمداسماعیل امیری، جعفر حاجی لو، فرهنگ رضوی، حمید رهنمون
    زمینه مطاالعاتی

    زردآلو (Prunus armeniaca L.) یکی از با اهمیت ترین ومطلوب ترین میوه های مناطق معتدله است.

    هدف

    پوشش دهی محصولات کشاورزی فسادپذیر، یکی از روش های متداول جهت حفظ کیفیت و در نتیجه کاهش ضایعات انبارمانی است. ژل آلویه ورا (Aloe vera) به منظور بهبود روند تغییرات فیزیولوژیکی به مانند حفظ سفتی، جلوگیری از کاهش وزن، افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی در انبارمانی محصولات کشاورزی مورد توجه واستفاده قرار گرفته است.

    روش کار

    به منظور بررسی کاربرد ژل آلویه ورا بر خصوصیات و ویژگی های کیفی میوه دو رقم زردآلو در طی انبارمانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار طراحی و اجرا گردید. فاکتورهای این آزمایش شامل ارقام زردآلو (ʼدرشت ملایرʽ و ʼقرمز شاهرودʽ)، غلظت ژل آلویه ورا [شاهد (صفر درصد)، 25 درصد و 33 درصد] و طول دوره نگه داری میوه [صفر (زمان برداشت)، 7، 14 و 21 روز] بودند.

    نتایج

    نتایج نشان داد که تیمار میوه های زردآلو با ژل آلویه ورا به ویژه در غلظت 33 درصد باعث افزایش معنی دار میزان ویتامین ث، اسیددیته قابل تیتراسیون، ظرفیت آنتی اکسدانی و حفظ بهتر سفتی بافت شد، اما در عین حال میزان مواد جامد محلول، کاهش وزن و pH را کاهش داد. همچنین مشخص شد که میزان ویتامین ث، اسیددیته قابل تیتراسیون و سفتی بافت میوه به طور معنی داری در طول انبارداری کاهش یافت، درحالی که میزان مواد جامد محلول، کاهش وزن و ظرفیت آنتی اکسدانی به طور معنی داری افزایش یاقت. در بین ازقام نیز رقم ʼقرمز شاهرودʽ در طول دوره انبارداری داری میزان مواد جامد محلول، کاهش وزن، pH و ظرفیت آنتی اکسیدانی بیشتری بود، درحالی که رقم ʼدرشت ملایرʽ اسیددیته قابل تیتراسیون، سفتی بافت و ویتامین ث بیشتر در پایان دوره انبارداری بود. نتیجه گیری نهایی: سطوح مختلف ژل آلویه ورا در اکثر صفات تاثیر معنی داری داشته و موجب بهبود صفات میوه زردآلودر طول مدت انبارمانی این میوه شد، با توجه به اثرات مثبت مشاهده شده ژل آلویه ورا می تواند به عنوان یک پوشش غذایی مناسب، در دسترس و موثر در افزایش انبارمانی و حفظ کیفیت میوه های زردآلو مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: اسید قابل تیتراسیون, زردآلو, ژل آلوئه ورا (Aloe vera), فعالیت آنتی اکسیدانی, مواد جامد محلول
    JAVAD PARSA *, Mohammad Ismaeil Amiri, Jafar Hajilou, Farhang Razavi, Hamid Rahnemon
     Introduction 

    Apricot fruit is a carbohydrate-rich commodity and is a good source of fibers, essential minerals, vitamins and organic acids. It is also rich in bioactive compounds i.e. polyphenols and carotenoids that have certain antioxidant character in biological system. It is consumed in fresh, dried and frozen forms or used for the preparation of jam, juices, nectars and extruded products. Therefore, apricot being an attractive nutritious fruit is appreciated by consumers and farmers all over the world and has gained great economic importance over the years. Apricot is a climacteric fruit that presents a high respiratory and metabolic rate and, among stone fruits, is the one that presents the highest ethylene emission. One of the major problems of apricots is the rapid postharvest softening, which limits its storability and marketability. These features results that, at the postharvest, have an extremely short shelf-life of only 1-2 weeks in the cold storage, and pass quickly from maturity to overripe. One of the major problems of apricots is the rapid postharvest softening, which limits its storability and marketability. For this reason, to have acceptable quality fruits, they must be stored with adequate techniques to limit the post-harvest losses. As apricot production and export increase, demands for practical methods of post-harvest quality retention are necessary to improve the post-harvest quality of apricots during postharvest life. Several pre- and postharvest technologies have been used to control postharvest losses, but the use of chemicals as fungicides is restricted in most countries and consumers demand agricultural commodities without pesticide residues. Consumers around the world demand for food of high-quality, without chemical preservatives, and extended shelf life. Therefore, an increased effort has been made to develop new natural preservatives and antimicrobials. Many storage techniques have been developed to extend the marketing distances and holding periods for commodities after harvest. Among these technologies, edible coatings are traditionally used to improve food appearance and preservation. Edible coatings are thin layers of edible material applied to the product surface in addition to or as a replacement for natural protective waxy coatings and provide a barrier to moisture, oxygen and solute movement. They are applied directly on the food surface by dipping, spraying or brushing. Edible coatings are used to create a modified atmosphere and to reduce weight loss during transport and storage. In fact, the barrier characteristics of gas exchange for films and coatings are the subjects of much recent interest. Recently, researchers have developed a gel based on Aloe vera that prolongs the conservation of fresh fruits. This gel is tasteless, colorless and odorless. This natural product is a safe and environmental friendly alternative to synthetic preservatives such as sulfur dioxide. This gel operates through a combination of mechanics, forming a protective layer against the oxygen and moisture of the air and inhibiting the action of micro-organisms that cause food-borne illnesses through its various antibacterial and antifungal compounds. Aloe vera gel-based edible coatings have been shown to prevent moisture and firmness losses, control respiratory rate and delay ripening process slow oxidative browning and reduce microorganism proliferation in fruits. Present study was conducted to evaluate the increasing of apricot storage time, introducing suitable cultivars based on Aloe vera gel coating, effects of Aloe vera gel on the qualitative characteristics of fruit and obtain the optimum concentration of Aloe vera gel required to coating apricot fruits.

    Material and methods

    Therefore, a factorial experiment was carried out based on a completely randomized design with four replications. The evaluated factors including cultivars “Dorosht-e Malayer” and “Ghermez-e Shahrood”, concentrations of Aloe vera gel [control (non-gel coating fruits), 25% and 33%] and storage time [0 (Harvest), 7, 14 and 21 d)]. Moreover, total soluble solids (TSS), titratable acidity (TA), fruit firmness, pH, percentage of weight loss, antioxidant activity and vitamin C content were determined during storage time.

    Results

    The results showed that treatment of apricot fruits with Aloe vera gel, especially at 33% concentration, significantly enhanced vitamin C content, titrable acidity, antioxidant capacity and improved tissue firmness, but also reduced soluble solids, weight loss and pH content. Moreover, it was found that vitamin C content, titratable acidity and fruit tissue firmness significantly decreased during storage time, while soluble solids content, weight loss and antioxidant capacity significantly increased. Among the cultivars, “Ghermez-e Shahrood” cultivar had higher soluble solids content, weight loss, pH and antioxidant capacity during storage time, whereas “Dorosht-e Malayer” cultivar had higher titrable acidity, tissue firmness and vitamin C at the end of storage time. double and triple interaction effects of evaluated factors significantly affected all characteristics, except in antioxidant activity, where just storage time had a significant effect. It was found that the highest vitamin C content in “Dorosht-e Malayer” and “Ghermez-e Shahrood” was obtained at the end of the second week in coated fruits with 33% of Aloe vera gel. TSS content in fruits of “Dorosht-e Malayer” cultivar that coated with 25% and 33% of Aloe vera gel was less than “Ghermez-e Shahrood” cultivar, while Aloe vera gel had no significant effect on TSS content in “Ghermez-e Shahrood” cultivar. Aloe vera gel had no defined pattern on TA concentration but generally, “Dorosht-e Malayer” fruits had higher TA concentration comparing “Ghermez-e Shahrood” fruits During the storage time, the fruit weight loss and firmness were higher in “Ghermez-e Shahrood” as compared with “Dorosht-e Malayer”, however, in the both evaluated cultivars, treatment with Aloe vera gel had a significant positive effect to controlling of fruit weight loss and firmness. Furthermore, coating with Aloe vera gel improved the antioxidant capacity in both evaluated cultivars.

    Conclusion

    Overall, according to the results, it can be concluded that as compared with “Ghermez-e Shahrood” cultivar, “Dorosht-e Malayer” cultivar showed better quality based on the evaluated parameters and maintained its quality for a longer time. As a conclusion, considering the positive effects of Aloe vera gel, it can be in order to increase the shelf-life and maintaining the quality of apricot fruits.

    Keywords: Aloe vera, Antioxidant Activity, apricot, Titratable acidity, Total Soluble Solids
  • اکبر انگوتی*، جعفر حاجی لو، فرهنگ رضوی

    این تحقیق به منظور بررسی تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانی و پرولین در طی رکود جوانه گل گیلاس ارقام زودرس، سیاه شبستر، زرد مشهد و یک ژنوتیپ محلی از آلبالو در آزمایشگاه بیولوژی گلدهی و فیزیولوژی رشد و نمو گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال زراعی 95-1394 انجام شد. نمونه برداری از جوانه های درختان موجود در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان بصورت ماهانه انجام پذیرفت. وضعیت جوانه ها از نظر تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانی (کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکساید دیسموتاز) در هر مرحله نمونه برداری مورد بررسی قرار گرفت. سرماهای تجمعی در هر یک از این تاریخ های نمونه برداری بر طبق مدل یوتا محاسبه گردید. همچنین تغییرات وزن تر جوانه ها در طول دوره رکود بصورت هفتگی ارزیابی و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تکرار تجزیه شد. نتایج نشان داد از نظر میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در طی رکود جوانه گل، اختلاف آماری در سطح احتمال 1 درصد دیده شد. در سه آنزیم مذکور آلبالو دارای بیشترین و گیلاس رقم سیاه شبستر کمترین میزان را دارا بود بطوری که بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیمی به ترتیب در 360 و 820 واحد سرمایی میزان دیده شد. از نظر میزان پرولین بین مراحل مختلف نمونه برداری و بین ارقام مورد مطالعه اختلاف آماری در سطح احتمال 1 درصد مشاهده شد. نتایج بیانگر آن است که رقم گیلاس زود رس دارای بیشترین میزان پرولین و آلبالو کمترین میزان این اسید آمینه را داشته است.

    کلید واژگان: پراکسیداز, رکود جوانه, سوپراکسید دیسموتاز, کاتالاز, مدل یوتا
    akbar angooti*, jafar hajilou, Farhang Razavi
    Introduction

     The ability to tolerate cold will not be possible without stopping or inducing sleep, which is one of the important steps in the life cycle of plants in temperate regions. This period is one of the important factors in preventing cold damages in winter and spring in temperate regions. Various studies in controlled conditions on plants have shown that in plants, when entering and leaving this period, various changes occur in materials such as proteins, enzymes and hormones. In order to control the harmful effects of active oxygen species, plants have defense mechanisms. Catalase, peroxidase and superoxide dismutase enzymes are a defensive team whose common goal is to defend against the destructive effects of active oxygen species. This study was carried out to determine the chill requirement and its relationship with the changes in the activity of antioxidants enzymes and proline.

    Materials and Methods

     The experiment was conducted at agricultural Research Station of Khalat-Pooshan and the Laboratory of Flower Biology and Physiology of Fruit Growth in the Department of Horticulture, Faculty of Agriculture, Tabriz University in 2015-2016. Flower buds needed for testing were selected from ‘Siah Shabestar’, Zard Mashhad, Zoodras cultivars and a local genotype of sour cherry. Once a month, enough buds were harvested and until the experiments began, they were kept inside the freezer inside an aluminum foil at -80 ° C. In order to estimate the chill requirement, four replicates (4 geographic directions) from each cultivar and from each replication four branches with the same length and diameter were removed. The amount of chilling accumulation and chilling requirement in each month was calculated according to Utah model. In order to estimate fresh weight, four replicates in each cultivar were selected and in each replication five buds were selected from different parts of the branch. The statistical design used in the determination of the chill requirement was a randomized complete block design. Enzymatic and proline data were analyzed in a completely randomized design as factorial

    Conclusions

     Chill requirement: Based on the Utah model, the chill requirement of sweet and sour cherry cultivars contains Zard Mashhad, Zoodras and Siah Shabestar were calculated 752, 780, 867 and 961 CU, respectively. There was a significant difference in the activity of superoxide dismutase enzymes between cultivars and different sampling times at 1% probability level. Siah Shabestar cultivars with the highest chill requirement had the lowest SOD enzymatic activity and Zard Mashhad and Zoodras were intermediate cultivars in terms of enzymatic activity. Sour cherries, which had the least chill requirement, showed the highest levels of SOD enzyme activity. This is consistent with the results of some researchers regarding apricot stated that the low chill apricot cultivars had the highest SOD enzymatic activity. The sour cherry had the highest amount of POX enzymatic activity with the least amount of chill requirement, and also Siah Shabestar has the least chill requirement. Like the two previous enzymes, the activity of catalase was highest in sour cherries and the lowest was observed in Siah Shabestar. In terms of the presence of free proline, there was no significant difference between the Zard Mashhad cultivars and Zoodras, while there was a significant difference between these two cultivars and Sour Cherry and Siah Shabestar. Zoodras cultivar has the highest and our cherry has the lowest amount of free proline. Between different cultivars, in terms of fresh weight of buds, there is a significant difference at 1% probability level before and after placement in the growth chamber. The increase in fresh weight of sour cherry and Zard Mashhad, Zoodras and Siah Shabestar cultivars were 25, 27, 31.5 and 33%, respectively. The highest fresh weight before and after placement in growth chamber was observed in Siah Shabestar and sour cherry was the lowest. In all the cultivars, the activity of all three enzymes were initially at maximum (369 CU), then, with the cooling of the air and the initiation of deep dormancy, the activity of these enzymes were greatly reduced (820 CU) and then again increased in the activity of this enzyme (963 CU), which is similar to other studies.

    Conclusions :

    The results of this study showed that the antioxidant metabolism in plants is influenced by seasonal cycle changes and enzymatic activity changes depending on temperature, so that sour cherry with the least chill requirement has the most activity of the enzyme catalase, peroxidase and superoxide dismutase and Siah Shabestar, which have the most chill requirement, have the least enzymatic activity. Accordingly, the enzymatic antioxidant system activity of the flower buds was relatively high at the beginning of the dormancy period, but decreased during the end of dormancy. Also, the amount of free proline at the end of dormancy and the stage of dormancy breaking was highest and the lowest was in the deep dormancy period.

    Keywords: Catalase, Bud dormancy, Peroxidase, Superoxide dismutase, Utah model
  • اکبر انگوتی، جعفر حاجی لو*، ادریس حاج علی، حسین فتحی

    به‌منظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری روی شاخص‌های رشد، میزان پرولین و کلروفیل، غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سدیم برگ و غلظت سدیم ریشه پایه‌های هیبرید GN15 و همچنین میزان فعالیت سه آنزیم آنتی‌اکسیدانت، آزمایشی بر مبنای طرح کاملا تصادفی با 4 سطح شوری صفر، 35، 70 و 105 میلی‌گرم بر لیتر کلریدسدیم و با 5 تکرار در سال 1394 انجام شد. غلظت‌های مختلف کلریدسدیم به گلدان‌های محتوی این پایه افزوده و پس از 100 روز تنش شوری، صفات مذکور اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری، شاخص‌های رشد شامل طول و قطر گیاه، تعداد و سطح برگ، محتوای رطوبت نسبی و کلروفیل برگ کاهش می‌یابد که این کاهش در غلظت 35 میلی‌مولار کمتر ولی در غلظت 105 میلی‌مولار بسیار شدید بود. غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم و فسفر با افزایش غلظت کلریدسدیم کاهش و غلظت سدیم برگ و ریشه و کارایی جذب آن در برگ افزایش پیدا کرد. میزان پرولین ریشه و برگ نیز همزمان با افزایش غلظت نمک افزایش یافت؛ به‌طوری‌که مقدارش در غلظت 70 میلی‌مولار به بیشینه خود (39 و 30 میلی‌گرم در هر گرم وزن تر) رسید. فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی نیز با افزایش غلظت نمک تا 70 میلی‌مولار روند افزایشی داشت به‌طوری‌که فعالیت SOD، POD و CAT در این تیمار برای ریشه به‌ترتیب 2/150، 6/22، 13 و برای برگ 8/183، 8/16 و 24 واحد در هر میلی‌گرم پروتئین بود.

    کلید واژگان: پراکسیداز, پرولین, سوپراکسید دیسموتاز, کاتالاز, کلروفیل
    Akbar Angooti, Jafar Hajilou *, Edris Hajali, Hossein Fathi

    In order to investigate the effects of different levels of salinity on growth indices, proline and chlorophyll content, nitrogen concentration, potassium, phosphorus and sodium contents of leaf and sodium concentration of root of GN15 hybrid rootstocks, as well as the activity of three antioxidant enzymes, an experiment was conducted based on a completely randomized design with 4 salinity levels of 0, 35, 70 and 105 mg / L sodium chloride and 5 replicates in 1394. Different concentrations of sodium chloride were added to the pots containing these plants and after 100 days of salinity stress, these traits were measured. Results showed as increasing salinity levels, growth indices including plant length and diameter, leaf number and area, relative humidity content and leaf chlorophyll content decreased. This reduction was lower at concentration of 35 mm but was very severe at 105 mM. Concentration and efficiency uptake of nitrogen, potassium and phosphorus decreased with increasing sodium chloride concentrations, and increased the concentration of sodium in leaves and roots and its uptake efficiency in leaves. The amount of proline in the root and leaf increased simultaneously with increasing salt concentrations, so that its amount reached a maximum at concentration of 70 mM (39 and 30 mg / g fresh weight). The activity of antioxidant enzymes was also increased by increasing the salt concentration up to 70 mM, so that SOD, POD and CAT of roots in this treatment were 150.2, 22.6,13 and for leavs were 183.8, 16.8 and 24 U/mg protein, respectively.

    Keywords: Catalase, Chlorophyll, Peroxidase, proline, superoxide dismutase
  • رحیم عبدالهی، جعفر حاجی لو*، مهرشاد زین العابدینی، ناصر مهنا، محمدرضا غفاری
    شناخت و ارزیابی صفات کیفی میوه هلو از نظر برنامه های به نژادی و حفظ ژرم پلاسم بسیار با اهمیت است. برای این منظور، بررسی و مقایسه خواص کیفی و بیوشیمیایی میوه 18 ژنوتیپ و رقم هلوی موجود در استان آذربایجان شرقی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. صفات مختلفی از قبیل سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول (TSS)، pH آب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، ویتامین ث و محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی، فلاونوئید کل و آنتوسیانین کل در دو بخش پوست و گوشت مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین به منظور تعیین ارتباط بین صفات، همبستگی ساده بین صفات نیز محاسبه گردید. نتایج حاصله نشان داد که اثر ژنوتیپ و رقم روی بیشتر صفات مورد مطالعه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. صفات بیوشیمیایی مورد بررسی در همه ارقام و ژنوتیپ های ارزیابی شده در بخش پوست بیشتر از گوشت بود. همچنین نتایج نشان داد که رقم هلوی حامدی دارای بیشترین مقدار آنتوسیانین کل و فلاونوئید کل بود و ارقامی مانند انجیری موری، انجیری زعفرانی خلیلی دارای بیشترین محتوی ویتامین ث بوده، ظرفیت آنتی اکسیدانی و محتوای فنل کل بودند. نتایج همبستگی نشان داد که محتوی ویتامین ث با ظرفیت آنتی اکسیدانی، فنل کل و فلاونوئید کل گوشت و پوست همبستگی معنی داری نداشت، درحالی که همبستگی مثبت و معنی داری بین فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی مشاهده گردید. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده ارقام با ترکیبات بیوشیمیایی و آنتی اکسیدانی بالا می تواند در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار گیرند.
    کلید واژگان: ظرفیت آنتی اکسیدانی, فنل کل, کیفیت میوه, هلو
    Rahim Abdollahi, Jaafar Hajilou *, Mehrshad Zainalabedini, Naser Mahna, Mohamadreza Ghaffari
    Recognition and evaluation of qualitative traits of peach fruit is an important step in breeding programs and preservation of germplasm. For this purpose, the qualitative and biochemical properties of 18 peach cultivars and genotypes in East Azarbayjan province were investigated in a randomized complete block design with three replications. Some pomological traits like firmness, TSS, pH, TA, vitamin C, total phenolic content, antioxidant capacity, total flavonoid and total anthocyanin of peel and flesh were evaluated. In order to determine the relationship between traits, a Pearson correlation between traits was calculated. Results showed that the effect of cultivar and genotype on the traits was significant at P
    Keywords: Antioxidant capacity, fruit quality, peach, Total phenol
  • شاهرخ پیری، جعفر حاجیلو*، سعید پیری
    به منظور بررسی اثر کاربرد بنزیل آدنین بر خصوصیات کیفی و عمر انباری میوه آلو رقم قطره طلا، پژوهشی در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش بنزیل آدنین در پنج سطح (صفر، 50، 75، 100 و 125 میلی گرم در لیتر) به صورت محلول پاشی روی میوه اعمال شد. میوه ها پس از برداشت در دمای 1- 5/0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به مدت شش هفته نگهداری شدند. ویژگی های میوه شامل درصد کاهش وزن، سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، درصد مواد جامد محلول، پ هاش، مقدار آسکوربیک اسید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان فنل و فلاونوئید کل، هر هفته یک بار در آزمایشگاه بیولوژی گل دهی و فیزیولوژی رشد و نمو دانشگاه تبریز اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج اثر بنزیل آدنین و دوره انبارمانی بر تمامی صفات مورد بررسی معنی دار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد کمترین درصد کاهش وزن در میوه های مربوط به محلول پاشی 125 میلی گرم در لیتر BA و در هفته اول انبارمانی اتفاق افتاد و همچنین بیشترین میزان مواد جامد محلول در طول هفته ششم انبارمانی و با محلول پاشی 125 میلی گرم در لیتر و کمترین میزان آن نیز در هفته اول از تیمار شاهد به دست آمد. مقدار آسکوربیک اسید میوه ها در طول دوره انبارداری به تدریج کاهش یافته و کمترین میزان آن در هفته ششم مشاهده شد. ببیشترین مقدار فنل در هفته دوم از تیمار 125 میلی گرم در لیتر و کمترین مقدار آن نیز در هفته ششم از تیمار شاهد به دست آمد. باتوجه به نتایج، محلول پاشی بنزیل آدنین می تواند اثرات مثبتی برحفظ کیفیت و عمر پس ازبرداشت میوه آلو داشته باشد.
    کلید واژگان: سفتی بافت میوه, عمر پس از برداشت, فلاونوئید کل, فنل کل و کاهش وزن
    Sh. Piri, J. Hajilou*, S. Piri
    In order to evaluate the effect of Benzyl Adenine (BA) on qualitative characteristics and shelf life of plum fruits CV “Gold Drops”, an experiment was conducted as a factorial based on randomized complete block design with three replications. In this experiment different concentrations of BA (0, 50, 75, 100 and 125 mg L-1) were applied as a foliar application. After harvesting, fruits were stored at 0.5-1 °C and 90% relative humidity for 6 weeks. Fruit characteristics including weight loss, firmness, titratable acidity, soluble solids, pH, ascorbic acid, antioxidant capacity, phenolic and total flavonoid content, were measured once a week at Tabriz University, Tabriz, Iran. The results showed that effects of BA treatments and storage time were significant in all traits. The lowest percentage of weight loss was found at 125 mg L-1 BA in the first week of storage. The highest and lowest content of TSS were obtained at 125 mg L-1 BA during the six weeks of storage and control treatment in the first week, respectively. The amount of ascorbic acid gradually reduced during storage and the lowest content was found at the end of storage. The highest phenol content of fruit was occurred in 125 mg L-1 BA in the 2nd week and the lowest one in control at the 6th week of storage. According to these findings, BA spraying can bear positive effects on postharvest quality sustainment and shelf life of plum fruit.
    Keywords: Fruit tissue firmness, Shelf life, Total flavonoid, Total phenolic content, weight loss
  • رحیم عبدالهی، جعفر حاجی لو *، مهرشاد زین العابدینی، ناصر مهنا، محمدرضا غفاری
    در پژوهش حاضر روابط ژنتیکی بین 24 نژادگان از انواع هلوهای زودرس، میان رس و دیررس به کمک نشانگرهای ریخت شناسی و ریزماهواره (SSR) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نژادگان های مختلف بر اساس تفاوت در زمان رسیدن میوه (در سه گروه زودرس از 74 تا 119، میان رس از 120 تا 160 و دیررس بیشتر از 160 روز بعد از تمام گل) انتخاب و بر اساس توصیف نامه بانک ژن جهانی برای هلو و شلیل (UPOV)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تنوع در ویژگی های پدیدگانی (فنوتیپی) در بیشتر ویژگی های بررسی شده، مشاهده گردید. در بین نژادگان های زودرس هلو بافت گوشت با نام آهسته رس گزارش شد. نتیجه های تجزیه به مولفه اصلی نشان داد که 4 عامل اول دارای مقادیر ویژه بیشتر از یک بوده و در جمع 74/86% از تغییرهای کل را در بین 24 نژادگان توجیه نموده اند. نتیجه های گروه بندی از راه آنالیز خوشه ایبه روش Ward با استفاده از ویژگی های ریخت شناسی، نژادگان ها را به سه گروه اصلی تقسیم بندی کرد. همه مکان های ژنی SSR مورد استفاده الگوی نواری چند شکل در بین نژادگان ها تولید کردند. در کل 112 آلل با میانگین 6/5 آلل در هر مکان ژنی تولید شد. تعداد آلل ها (Na) از سه برای مکان ژنی BPPCT036 تا 10 برای مکان ژنی UDP98-406 متغیر بود. تعداد آلل موثر (Ne) دامنه ای از 08/2 در BPPCT036 تا 06/6 در UDP98-414 با میانگین 57/3 در هر مکان ژنی بود. هتروزیگوسیتی مورد انتظار دامنه ای از 53/0 برای مکان ژنی BPPCT036 تا 85/0 برای مکان ژنی UDP98-414 با میانگین 70/0 در هر مکان ژنی داشت. تجزیه کلاستر نژادگان ها را به چهار زیر گروه تقسیم بندی کرد. هلو کوثری به تنهایی در یک زیر گروه قرار گرفت. از 7 تعداد نژادگان دیررس 4 تعداد در یک زیر گروه قرار گرفت.
    کلید واژگان: هلو زودرس, تنوع ریخت شناسی, ریزماهواره
    Rahim Abdollahi Dr, Jaafar Hajilou Dr *, Mehrshad Zainalabedini Dr, Naser Mahna Dr, Mohammad Reza Ghaffari Dr
    In this study, 24 peach genotypes were studied to determine the overall degree of polymorphism and to detect similarities among early, medium and late ripening peach genotypes by morphological and microsatellite (SSR) markers. Morphological characters in three groups based on ripening time (early ripening from 74 to 119 DAFB, medium ripening from 120 to 160 DAFB and late ripening more than 160 DAFB).were considered according to UPOV peach descriptor. The variation was observed for traits related to morphology and fruit quality. Among the early ripening genotypes of peach, a crispy texture (called slow ripening) was detected. Factor analysis showed that the first four factors explained 86.74% of the total variation among the 24 genotypes. Cluster and principal component analysis showed a considerable phenotypically diversity in the peach germplasm. The cluster analysis by Wards method divided the genotypes into three main groups. In order to estimate their genetic diversity and to clarify their possible relationships, 20 SSR primer pairs, were used. A total of 112 alleles were produced with an average of 6.5 alleles per locus. The number of alleles (Na) varied from three for BPPCT036 to 10 for the UDP98-406. The effective number of allele (Ne) ranged from 2.08 in BPPCT036 to 06.06 for UDP98-414 with an average of 57.3 per locus. Expected heterozygosity ranged from 0.33 for BPPCT036 to 0.85 for UDP98-414 with an average of 0.70 per locus. The cluster analysis divided the genotypes into four groups. The Kosari peacch was isolated in one subgroup. The second group consisted of two subgroups; most of them were late harvest genotypes.
    Keywords: Early ripening peaches, Morphological Diversity, Microsatellite
  • فرشته سلامی، جعفر حاجی لو *
    آلو از جمله میوه هایی است که به شکل مصارف تازه خوری و صنایع تبدیلی مورد استفاده قرار می گیرد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمار قبل از برداشت متیل جاسمونات بر خصوصیات کیفی و عمرانبارمانی میوه آلوی رقم قطره طلا انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در4 تکرار اجرا گردید. متیل جاسمونات در5 سطح (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی مولار) به صورت اسپری روی شاخه های درختان اعمال شد. میوه ها پس از برداشت در دمای 2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 95 درصد و به مدت6 هفته در سردخانه نگهداری شدند. هر هفته پارامترهای کیفی شامل سفتی، مواد جامد محلول، اسیدیته، ویتامین ث، فنل و فلاونوئید کل، آنتی اکسیدان کل و pH عصاره میوه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متیل جاسمونات اثر معنی داری بر ویژگی های کیفی و عمر انبارمانی میوه داشت. میزان pH عصاره میوه در میوه های تیمار شده کمتر از میوه های شاهد و میزان مواد جامد محلول، سفتی، اسیدیته، ویتامین ث، فنل و فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتر از شاهد نشان دادند. متیل جاسمونات در غلظت 2 میلی مولار سبب حفظ بهتر ویتامین ث، مواد جامد محلول، اسیدیته، سفتی، فنل و فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی در مقایسه با سایر غلظت ها گردید.
    کلید واژگان: آلوی قطره طلا, قبل از برداشت, متیل جاسمونات, ویژگی های کیفی
    F. Salami, J. Hajilou *
    Plum as a fruit is used in fresh market or processed form. This research was conducted to evaluate the effect of pre-harvest application of methyl jasmonate on qualitative characteristics and shelf life of plum cv" Gold Drop". Experiment was carried out as a factorial based on randomized complete blocks design with four replications. Treatments were included in five levels of methyl jasmonate (0, 5.0, 1, 5.1, 2 mM) that were used as spray on selected branches of trees. After harvesting, fruits were stored at 2 °C and 95% relative humidity for 6 weeks. The qualitative characteristics including firmness, soluble solids, titratable acidity, vitamin C, total phenol- and flavonoid, total antioxidant activity and pH of fruit juice were measured every week. The results showed that methyl jasmonate had significant effects on qualitative traits and shelf life of fruits. The pH of fruit juice in treated fruits were less than control and the amount of soluble solids, firmness, titratable acidity, vitamin C, total phenol- and flavonoid and antioxidant activity in treated fruits were more than control fruits. Methyl jasmonate at 2 mM concentration were resulted in better preservation vitamin C, soluble solids, pH, firmness, phenol, flavonoid and antioxidant activity was compared to other concentrations.
    Keywords: Golden drop plum, Methyl Jasmonate, Pre-harvest, Qualitative traits
  • سحر توپچی زاده تبریزیان، جعفر حاجی لو*، غلامرضا دهقان
    به منظور ارزیابی تغییرات آنزیمی و میزان پرولین جوانه گل بعد از تامین نیاز سرمایی و طی دوره تامین نیاز گرمایی در چهار رقم زردآلو تبرزه، شاملو، شکرپاره و عسگرآباد، پژوهش حاضر در سال زراعی 93-92 در ایستگاه تحقیقاتی خلعت پوشان وابسته به دانشگاه تبریز انجام گرفت. نمونه برداری از جوانه های گل در فاصله زمانی هر ماه یک بار از زمان رفع نیاز سرمایی تا 50 درصد گلدهی در طبیعت انجام و تغییرات آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و میزان پرولین مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین رقم، تاریخ نمونه برداری و تغییرات هر سه آنزیم و نیز اثرات متقابل آنها اختلاف معنی دار وجود داشت. فعالیت آنزیم ها در مرحله بلافاصله بعد از رفع نیاز سرمایی کم و در زمان شکوفایی به بیشترین مقدار خود رسیدند. مقایسه میانگین فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز در ارقام مورد بررسی نشان داد که رقم عسگرآباد در فروردین ماه با 3254 درجه رشد ساعت (GDH) دارای بیشترین میزان فعالیت آنزیمی و رقم تبرزه در بهمن ماه با 214 درجه رشد ساعت (GDH) دارای کمترین مقدار فعالیت آنزیم های مذکور بودند. بررسی تغییرات پرولین در طی دوره بعد از رکود بیانگر آن است که بین ارقام و تاریخ های نمونه برداری و هم چنین اثرات متقابل آنها اختلاف معنی داری وجود داشت، بطوریکه بیشترین میزان تجمع پرولین مربوط به رقم تبرزه در3254 درجه رشد ساعت و کمترین مقدار مربوط به رقم عسگرآباد در 214 درجه رشد ساعت بود.
    کلید واژگان: پرولین, کاتالاز, پراکسیداز, سوپراکسیددیسموتاز, نیاز گرمایی
    Sahar Toopchizadeh Tabrizian, Jafar Hajilou *, Gholamreza Dehghan
    This experiment was conducted to evaluate the proline and enzymes changes after termination of chilling requirement and during heat accumulation. Four apricot cultivars including “Tabarzeh”, “Shekarpareh”,”Shamloo” and “Asgarabad” were selected at Khalaat Pooshan Agricultural Research Station, Tabriz University, Iran. In this study, changes in enzyme activity of catalase, peroxidase and superoxide dismutase as well as proline content were measured monthly just after the end of dormancy period until 50% blooming for each cultivar. Analysis of variance (ANOVA) showed that there was a significant difference in enzymes activity within different cultivars. Enzymes activity had the minimum value immediately after terminating chilling requirement while reached the maximum value during the bloom. Comparing the average superoxide dismutase, catalase and peroxidase activity in different cultivars showed that “Asgarabad“ had the highest enzyme activity in March with the 3254 Grow Degree Hour (GDH), while the least amount of enzyme activity was recorded in “Tabarze“ during February with 214 GDH. Also, significant change in proline content was revealed in studied cultivars at different sampling times, so that, the highest and lowest proline contents was observed in “Tabarzeh” with 254 GDH and “Asgaraabad” with 214 GDH, respectively.
    Keywords: Proline, Catalase, Peroxidase, Superoxide dismutase, Heat requirement
  • شاهرخ پیری، جعفر حاجی لو*، غلامرضا دهقان
    پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف بنزیل آدنین (BA) بر میزان تنک و ویژگی های کیفی و آنتی اکسیدانی میوه در آلوی رقم "قطره طلا"، در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز انجام شد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار بنزیل آدنین (صفر،50، 75، 100 و 125 میلی گرم در لیتر) در 4 تکرار به صورت محلول پاشی دو هفته بعد از مرحله تمام گل روی درختان انتخابی انجام شد. سپس درصد تنک و پارامتر های کیفی میوه نظیر مواد جامد محلول کل (TSS)، اسیدیته، ویتامین ث، pH، قطر، طول، حجم، وزن، سفتی، فلاونویید، فنل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل میوه در پس از برداشت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار بنزیل آدنین به طور معنی داری باعث افزایش مقدار تنک، طول، قطر، حجم، مواد جامد محلول، ویتامین ث، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه می شود. بین شاهد و سطوح هورمونی تفاوت معنی داری در میزان سفتی، فنل و فلاونویید کل مشاهده نشد. بیشترین درصد ریزش در غلظت 125 میلی گرم در لیتر BA مشاهده شد. بنابراین تیمار آلوی رقم "قطره طلا" با BA موجب تنک موثر و افزایش بهبود کیفی میوه گردید.
    کلید واژگان: آلو, تمام گل, ریزش, کیفیت میوه, میوه چه
    Shahrokh Piri, Jafar Hajilou *, Gholamreza Dehghan
    In order to evaluate the effects of BA on thinning, qualitative characteristics and antioxidant capacity in plum cv "Golden Drop", this research was conducted in Research Station of Agriculture, Tabriz University. A randomized complete block design (RCBD) with 5 treatments of BA (0, 50, 75, 100 and 125 mg / l) and 4 replications was arranged. Treatments were applied 14 days after full bloom on the selected branches. The thinning percentage and fruit quality parameters including total soluble solids (TSS), vitamin C, fruit diameter, length, volume, total flavonoids, total phenolic compounds and antioxidant capacity were measured. Results showed that BA significantly increased the amount of fruit thinning fruit, length, diameter, volume, soluble solids, vitamin C, titratable acidity and antioxidant capacity. Fruit firmness, total flavonoids and, total phenolic compounds were not affected by BA treatments. The highest fruit thinning belonged to 125 mg/L BA. In conclusion, BA caused significant thinning intensity and improved fruit quality of plum cv. "Golden Drop".
    Keywords: Abscission, Fruitlet, Fruit quality, Full bloom, Plum
  • اثر تیمار پس از برداشت اگزالیک اسید و کلرید کلسیم بر خصوصیات کیفی گیلاس رقم تکدانه
    محمد صفا، محمد قنبری نجار، جعفر حاجیلو، رحیم نقشی بند حسنی
  • محمد صفا*، جعفر حاجیلو، رحیم نقشی بند حسنی، محمد قنبری نجار
    به منظور بررسی اثر تیمار پس از برداشت غوطه وری با کلرید کلسیم و اگزالیک اسید بر خصوصیات کیفی و عمر انباری میوه گیلاس رقم تکدانه، پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت جداگانه برای دو ماده در 3 تکرار اجرا گردید. در این آزمایش اسید اگزالیک در 4 سطح (0، 4، 6 و 8 میلی مولار) و کلرید کلسیم در 4 سطح (0، 40، 55 و 70 میلی مولار) به صورت غوطه وری بر میوه های گیلاس رقم تکدانه اعمال شدند و نمونه های موجود در هر تیمار در هر مرحله از نمونه برداری با فاصله 7 روز در یک دوره 28 روزه از سردخانه خارج و ویژگی های کمی و کیفی نظیر سفتی، کاهش وزن، اسیدیته، مواد جامد محلول کل، ویتامین ث و pH مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمامی غلظت های کلرید کلسیم و اسید اگزالیک تفاوت معنی داری در میزان کاهش وزن، سفتی، اسیدیته، مواد جامد محلول کل، ویتامین ث و pH با شاهد داشتند، به طوری که میزان کاهش وزن در هفته چهارم برای نمونه های شاهد 79/ 39 درصد، برای نمونه های تیمار شده با اگزالیک اسید 8 میلی مولار 77/ 22 درصد و برای کلرید کلسیم 70 میلی مولار 19 /21 درصد بود.، میزان مواد جامد محلول کل در هفته چهارم برای نمونه های شاهد 53/ 24 درصد، برای نمونه های تیمار شده با اگزالیک اسید 8 میلی مولار 43/ 21 درصد و برای کلرید کلسیم 70 میلی مولار 13/ 21 درصد بود و میزان ویتامین ث در هفته چهارم برای نمونه های شاهد 65/ 2، برای نمونه های تیمار شده با اگزالیک اسید 8 میلی مولار 06/ 3 و برای کلرید کلسیم 70 میلی مولار 16/ 3 بود همچنین میزان سفتی و اسیدیته بیشتر از شاهد بود.
    کلید واژگان: اگزالیک اسید, پس از برداشت, کلرید کلسیم, گیلاس
    M. Safa*, J. Hajilou, R. Nagshiband Hasani, M. Ganbari Najar
    Introduction
    Fruits and vegetables have special importance as a very important part of the human food supply. And from the beginnings of life, man has used these products to supply a part of his food. Nowadays, horticultural products are widely used in the diet. Cherry is one of the deciduous trees in the temperate regions, which is potassium rich. Use of Oxalic acid significantly reduces frost injury in pomegranate fruits during storage at a temperature of 2° C. In fruit trees, the importance of calcium is due to a delay in fruit ripening process and this way products have better portability.
    Materials And Methods
    Firmness test was measured using the FT011 model of penetrometer. For determination of titratable acidity, the 0.1 N sodium hydroxide (NaOH) titration method was used. Total Soluble solids content (SSC) of fruit was measured by a digital refractometer (PAL-1). For determination of vitamin C in fruit juices, titration method with the indicator, 2,6-di-chlorophenolindophenol was used. Fruit juice pH was measured using pH meter model HI 9811.In order to investigate the effect of postharvest soaking treatment with Oxalic acid on the qualitative specifications and storage life of single grain sweet cherry fruit a research was conducted. This experience was conducted in a completely randomized design with 3 replications separately for the two materials. In this experiment Oxalic acid, in four levels (0,4,6 and 8 mM) and Calcium chloride in four levels (0, 40, 55 and 70 mM) were applied on the single grain sweet cherry fruit in the form of soaking and sampleswith7-day intervals for a period of 28 days from the fridge out and quanti tate and qualitative traits such as stiffness, weight loss, Titratable acidity, total soluble solids, vitamin C and pH were measured.
    Results And Discussion
    The results showed that compared with control ones all of the concentrations of Oxalic acid and Calcium chloride caused significant differences in the amount of weight loss, firmness, Acidity, TSS, vitamin C and pH, so that weight loss rate on the fourth week for control samples was 39/79%, for samples treated with 8mM oxalic acid, 22/77%, and for 70 mM Calcium chloride, 21/19%; total soluble solids weight on the fourth week for control samples was 24/53%; for samples treated with 8mM Oxalic acid 21/43% and for 70 mM Calcium chloride 21/13%; and vitamin C weight on the fourth week for control samples was 2/65; for samples treated with 8Mm Oxalic acid 3/06 and for 70 mM Calcium chloride 3/16; also firmness and acidity were more than that of control.
    Conclusion
    In fruits treated with different concentrations of calcium chloride, the amounts of firmness, acidity and vitamin C were significantly higher than that of control. Also in treated fruits, the amounts of weight loss, total soluble solids and pH during storage were significantly lower than that of control. In fruits treated with different concentrations of Oxalic acid in fruits, the amounts of firmness, acidity and vitamin C were significantly higher than that of control. And in fruits treated with different concentrations of Oxalic acid, the amounts of weight loss, total soluble solids and pH were significantly lower than that of control. According to the results of this test calcium chloride treatment was better when compared with Oxalic acid.
    Keywords: Calcium chloride, Oxalic acid, Postharvest, Sweet Cherry
  • قاسم سرتیپ، جعفر حاجی لو
    در تحقیق حاضر، تاثیر کاربرد قبل از برداشت غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک بر عمر انبارمانی زردآلو رقم ‘شاملو ’ بررسی شد. میوه ها شش روز قبل از برداشت با محلول اسید سالیسیلیک در غلظت های صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلی مولار در روی درخت تیمار شده و پس از برداشت در دمای 2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به مدت سه هفته نگهداری شدند. سپس ویژگی های میوه شامل سفتی بافت میوه، اسیدیته، درصد مجموع مواد جامد محلول، مقدار آسکوربیک اسید، مقدار فنل و فلاونوئید کل هر هفته یک بار اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار اسید سالیسیلیک به طور معناداری مانع کاهش وزن و سفتی بافت میوه ها شد. در انتهای دوره نگهداری بیشترین مقدار فنل و آسکوربیک اسید در تیمارهای 5/4 میلی مولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار آنها در میوه های شاهد ثبت شد. در آزمایش حاضر، بیشترین مقدار سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، فلاونوئید و همچنین کمترین مقدار کاهش وزن، مجموع مواد جامد محلول و اسیدیته در انتهای دوره انبارداری در میوه های تیمارشده با غلظت 3 میلی مولار اسید سالیسیلیک ثبت شد.
    کلید واژگان: سفتی بافت, عمر پس از برداشت, فلاونوئید کل, فنل کل, کاهش وزن
    Ghasem Sartip, Jafar Hajilou
    To determine the effects of pre-harvest salicylic acid (SA) treatments on postharvest life and quality of apricot fruits، four different concentrations (one، 1. 5، three and 4. 5 mM) were applied six days before harvesting of apricot fruits cv. ‘Shamlou’. Fruits harvested at commercial maturity stage and stored at 2ºC with 90 percent RH on the same day for a period of three weeks. The fruit was evaluated for weight loss، flesh firmness، total soluble solid (TSS) contents، titratable acidity (TA)، ascorbic acid contents، total phenolic contents and total flavonoids in treated and nontreated fruits. Results showed that salicylic acid treatments significantly exhibited weight loss and flesh firmness compared with control. At the end of storage، the highest ascorbic acid content and total phenolic content was observed in 4. 5 mM SA treated fruits. The highest flesh firmness، titratable acidity and flavonoids were observed at three mM SA treated fruits and at the end stage of storage. The lowest weight loss، TSS and pH were recorded at 3mM SA treated fruits.
    Keywords: Flesh firmness, Postharvest life, Total phenolic, Total flavonoids, Weight loss
  • حمید رهنمون، جلیل دژم پور، جعفر حاجیلو
    به منظور ارزیابی و شناسائی ظرفیت ژنتیکی ژنوتیپ های زردآلوی موجود در ایران آزمایشی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار طراحی و از شهریور 1383 در ایستگاه تحقیقات باغبانی سهند به اجرا در آمد. در این تحقیق ژنوتیپ های امیدبخش انتخابی به شماره های 177، 190، 390، 414، 416، 464 و 269 با رقم تجاری اردوباد 90 (به عنوان شاهد) به مدت هفت سال مقایسه شدند. نتایج نشان داد که بین عملکرد باردهی و تاریخ تمام گل ژنوتیپ و رقم شاهد اختلاف معنی دار وجود نداشت. دامنه رسیدن میوه بین زودرس ترین و دیررس ترین ژنوتیپ حدود 45 روز بود. ژنوتیپ 414 سنگین ترین میوه (6/57 گرم) و بیشترین نسبت وزن میوه به هسته (3/30) را داشت. کمترین اختلاف ضخامت گوشت میوه رقم شاهد با ژنوتیپ 464 و بیشترین اختلاف معنی دار آن با ژنوتیپ 269 به دست آمد (p≤0.05). بر اساس نتایج صفات بیوشیمیایی، بیشترین اختلاف معنی دار با 7/7 درصد بین مقدار قند (TSS) ژنوتیپ های 416 و 177 و با 2/1 درصد بین محتوای اسیدهای آلی کل ژنوتیپ های 390 و 177 به دست آمد (p≤0.05). اختلاف بین اسیدیته فعال (pH) میوه ژنوتیپ ها معنی دار نبود. یک همبستگی منفی و معنی دار (r2 = 0.8) نیز بین محتوای اسیدهای آلی کل و اسیدیته فعال میوه ژنوتیپ وجود داشت. بر اساس کل نتایج به دست آمده ژنوتیپ 177 به منظور تازه خوری، ژنوتیپ های 464 و 390 برای فرآوری و ژنوتیپ های 190، 414 و 269 برای مصارف دوگانه شناسایی شدند.
    کلید واژگان: زردآلو, دامنه رسیدن, صفات بیوشیمیایی, عملکرد, فرآوری, میوه
    H. Rahnemoun, J. Dejampour, J. Hajilou
    For evaluation and determination of genetic capacity of existing apricot genotypes in Iran, an experiment was performed in RCB design with seven treatments and three replications on August 2004 in Sahand Horticultural Research Station. Selected promising genotypes with numbers of 177, 190, 390, 414, 416, 464 and 269 were compared with Ordubad 90 cv. (as control) for a period of seven years. The results demonstrated that there was no significant difference between yielding and full blooming dates of the genotypes and control. The range of fruit maturation between the most early and the most late maturity genotypes was 45 days. Genotype 414 had the maximum fruit weight (57.6g) and the highest fruit to stone weight ratio (30.3). From the viewpoint of fruit flesh thickness, the lowest difference was observed between control and genotype 464, and the highest significant difference was detected between control and genotype 269 (p≤0.05). Despite relative height of stigma to anthers in genotypes 269, 414, 464 and 177, no problem was observed in fruit setting of them. Based on the biochemical traits results, the highest significant differences were observed between TSS value of genotypes 416 and 177 with 7.7% and also between total organic acids content of genotypes 390 and 177 with 1.2% (p≤0.05). Difference between fruit active acidity (pH) of genotypes was not significant. There was also a negative and significant correlation (r2 = 0.8) between total organic acids content and pH of the genotypes fruit. Based on all results, genotype 177 was recognized for fresh consumption, genotypes 464 and 390 for processing and genotypes 190, 414 and 269 for dual.
    Keywords: Biochemical traits, fruit, processing, ripening range, yielding
  • صبا شکرالله فام، جعفر حاجی لو، فریبرز زارع نهندی، سیدجلال طباطبایی، رحیم نقش بند حسنی
    اثر کاربرد پوتریسین، کلرید کلسیم و اسید سالیسیلیک در غلظتهای مختلف بر کیفیت و عمر پس از برداشت میوه های آلو رقم شابلون در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار بررسی شد. میوه ها در کلرید کلسیم 60 و 80 میلی مولار، پوتریسین 1 و 2 میلی مولار، اسید سالیسیلیک 1 و 3 میلی مولار و آب مقطر (تیمار شاهد) به روش غوطه وری تیمار شدند و در سردخانه با دمای 1-2 درجه سلیسیوس و رطوبت نسبی80 % به مدت 6 هفته نگهداری شدند. سپس پارامترهای کیفی از قبیل کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته و ویتامین ث در طول دوره انبارداری، هر هفته یکبار اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر تیمار و زمان بر روی تمام صفات اندازه گیری شده در سطح آماری 1 درصد معنی دار شده است. به طوری که تیمارهای مورد نظر موجب حفظ کلیه ویژگی های کیفی میوه در طول دوره نگهداری گردید. اثر متقابل تیمار-زمان در سه صفت درصد کاهش وزن میوه، سفتی و مقدار مواد جامد محلول تفاوت معنی داری نداشت. در حالی که برهمکنش تیمار و زمان بر میزان اسیدیته و ویتامین ث میوه ها در سطح آماری 5 درصد معنی دار گردید. یعنی با پیشرفت روند نگهداری میوه در سردخانه از مقادیر اسیدیته و ویتامین ث کاسته شد. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بین شاهد و بقیه تیمارها اختلاف معنی داری در تمام ویژگی های کیفی میوه وجود داشت. موثرترین تیمار در جلوگیری از کاهش وزن تر میوه ها کلرید کلسیم بود. در مورد حفظ ویتامین ث میوه ها کلرید کلسیم و پوتریسین بهتر از اسید سالیسیلیک عمل کرد.
    کلید واژگان: انبارمانی, پوتریسین, اسید سالیسیلیک, کلرید کلسیم, آلوی شابلون
    S. Shokrollahfam, J. Hajilou, F. Zaare Nahandy, S.J. Tabatabaie, R. Naghshiband Hasa
    The effect of putrescine, calcium chloride and salicylic acid was investigated on quality attributes and post harvest life of plum fruit cv. "Shablon" as a factorial experiment with a complete randomized design with three replications. Fruits were treated by dipping in 1 and 2 mM putrescine, 60 and 80 mM calcium chloride and 1 and 3 mM salicylic acid and then they were kept in cold storage at 1-2 °C and 80% relative humidity for 6 weeks. Quality parameters incloding weight loss, fruit firmness, total soluble solids contents, titratable acidity and ascorbic acid content were evaluated once a week. Results showed that the effect of treatment and time was significant in all characteristics at 1% level, and hat all treatments maintained the fruit quality characteristics during the storage period. Time and treatment interaction on weight loss, fruit firmness and soluble solid contents were not significant. The results showed that the effects of treatments on these traits were independent of time while the interaction between treatment and time on titratable acidity and ascorbic acid was significant at 5% level. With the progress in the fruit maintenance period, the amount of acidity and vitamin C content was reduced. Mean comparisons showed that there were significant differences between control and other treatments for all characteristics. Calcium chloride was effective for weight loss prevention. Calcium chloride and Putrescine solution were better than salicylic acid for maintenance of fruit vitamine C content.
    Keywords: Storage Life, Putrescine, Calcium chloride, Salicylic acid, Shablon plum
  • صفیه موسوی نژاد، جعفر حاجی لو، حمید رهنمون
    در این پژوهش تاثیر دماهای مختلف (5، 10، 15 و 20 درجه سانتی گراد) بر دینامیک رشد لوله گرده در شرایط درون شیشه ای و گرده افشانی کنترل شده در ارقام نک پلوس اولترا، سهند، فرانیس و ژنوتیپ K100 بادام مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع آوری، دانه های گرده در محیط مناسب کشت شدند. در مرحله بعد، گرده افشانی کنترل شده در اتاقک رشد در دماهای مختلف انجام شد. روند جوانه زنی و رشد لوله گرده در دماهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ارقام و ژنوتیپ مورد مطالعه در دماهای مختلف از نظر درصد جوانه زنی و رشد لوله گرده اختلاف معنی داری وجود دارد. بالاترین درصد جوانه زنی دانه گرده در شرایط درون شیشه ای و گرده افشانی کنترل شده در رقم سهند و بیشترین درصد رشد لوله های گرده در بخش تحتانی خامه در رقم نک پلوس اولترا مشاهده شد.
    کلید واژگان: بادام, دما, جوانه زنی دانه گرده, رشد لوله گرده
    S. Moosavi Nazhad, J. Hajilou, H. Rahnamoon
    In this research, the effect various temperatures was studied on pollen tube dynamics in in vitro and controlled conditions ‘Nec Plus Ultra, ‘Sahand, and ‘Ferragnes, almond cultivars and ‘K100’ genotype. The collected pollens were cultured in a suitable medium. Cross-pollinations were performed in the chambers at different temperatures. Germination and pollen tube growth were studied at different temperatures. Results showed significant differences among the studied cultivars and genotype in different temperatures for pollen germination and pollen tube growth. The highest percentage of pollen germination in in virto condition and under controlled condition was observed in ‘Sahand’. The highest percentage of pollen tube at style base was observed in ‘Nec plus ultra’.
    Keywords: Almond, Temperature, Pollen Germination, Pollen Tube Growth
  • فاطمه کرم نژاد، جعفر حاجی لو، سید جلال طباطبایی، رحیم نقشی بند حسنی
    به منظور ارزیابی اثر دما های مختلف غوطه وری با کلرید کلسیم بر کیفیت و انبارمانی میوه هلو رقم انجیری مالکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار شامل 5 تیمار دمایی (4، 8، 16،32، 64 درجه سانتی گراد) و 2 سطح کلرید کلسیم شامل صفر میلی مولار به عنوان شاهد و 60 میلی مولار و به مدت 5 دقیقه انجام شد. نمونه های موجود در هر تیمار در سردخانه با دمای3-2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-85 % برای مدت 28 روز قرار گرفتند. شاخص های میوه ها هر هفته یکبار اندازه گیری شدند. صفاتی مانند اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، اسید آسکوربیک، درصد کاهش وزن، سفتی بافت میوه و غلظت کلسیم میوه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در کل دوره انبارمانی (چهار مرحله اندازه گیری) تیمار کلرید کلسیم در دمای 64 درجه سانتی گراد بهترین تیمار از لحاظ حفظ سفتی بافت، حفظ مواد جامد محلول، ممانعت از تجزیه اسیدآسکوربیک، حفظ اسیدیته قابل تیتراسیون، تعدیل درصد کاهش وزن و افزایش مقدار کلسیم میوه ها بود. هم چنین استفاده از تیمار دمایی32 و 64 درجه سانتی گراد به تنهایی و بدون حضور کلرید کلسیم اثر معنی داری روی حفظ سفتی بافت، اسیدیته قابل تیتراسیون و اسید آسکوربیک داشته و باعث تعدیل کاهش وزن گردید، کاربرد تیمارهای کلرید کلسیم در دماهای 32 و 4 درجه سانتی گراد نیز بر حفظ صفات کیفی موثر بود.
    کلید واژگان: میوه هلو, انبارمانی, دما, کلریدکلسیم
    F. Karamnejad, J. Hajiloo, S. J. Tabatabaei, R. Naghshiband Hassani
    In order to study the effect of CaCl2 treatment on postharvest quality and storage behavior of peach fruit cv. Anjiri Maliki, the fruits were dipped in CaCl2 solution, at concentration of 0 as control and 60mM, in different temperatures (4, 8, 16, 32 and 64°C) for 5 minutes. The trial was carried out as a factorial experiment if frame of complete randomized design (CRD) with three replications. The fruits were stored at 2-3°C and 85-90% R.H for finally 28 days, and then the fruit parameters were measured weekly. Traits such as titratable acidity (TA), total soluble solids (TSS), vitamin C, weight loss, tissue firmness and calcium concentration were determined. Results showed that in total storage period (four measurements times), treatment with CaCl2, at temperature of 64°C was the best treatment according to maintaining flesh firmness, maintaining TSS, preventing the degradation of ascorbic acid, reducing the TA changes, modulation of weight loss and increasing the amount of calcium content in fruits. Also thermal treatments at temperatures of 32 and 64°C, alone end without CaCl2, had significant effects on maintaining fruit firmness, TA and acid ascorbic and caused to modulation in weight loss. On the other hand the application of calcium chloride at temperatures of 4 and 32°C had significant effect on quality parameters.
    Keywords: CaCl2, Peach fruit, Storage, Temperature.
  • شبنم فخیم رضایی، جعفر حاجی لو *

    به منظور ارزیابی طول دوره پذیرایی کلاله، در ارقام مخملی، انجیری تابستانه، انجیری مالکی، حاج کاظمی و زودرس هلو، گرده افشانی کنترل-شده در آزمایشگاه و مزرعه انجام شد. جهت انجام گرده افشانی کنترل شده از شاخه های دارای تعداد کافی جوانه گل در هر رقم استفاده گردید. گرده-افشانی دستی در روز اخته نمودن گل ها (روز صفر) و سپس هر دو روز (2، 4، 6 و 8 روز پس از اخته نمودن) با گرده خودی انجام و جهت ردیابی نفوذ لوله گرده مادگی های گرده افشانی شده 4 روز پس از گرده افشانی جمع آوری شده و در محلول فیکساتیو (FAA) تثبیت شدند. مادگی ها پس از شستشو به منظور نرم شدن در محلول سولفیت سدیم 5% اتوکلاو شدند. پس از رنگ آمیزی با آنیلین بلو وضعیت جوانه زنی دانه گرده در سطح کلاله و چگونگی رشد لوله های گرده در هر قسمت خامه (فوقانی و تحتانی) و همچنین داخل تخمدان بوسیله میکروسکوپ فلورسنت شمارش شد. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که کلاله ها در تمامی ارقام مورد مطالعه در مرحله شروع باز شدن گل پذیرا بوده وبه مدت 8 روز پذیرایی خود را حفظ می کند. میزان پذیرایی بین 2 تا 4 روز بعد به مطلوب ترین میزان خود می رسد. وجود نوسانات دمایی در شرایط مزرعه عکس العمل متفاوت ارقام را در زمانهای مختلف گرده افشانی به همراه داشت. با توجه به جوانه زنی گرده در سطح کلاله و در شرایط درون شیشه ای و وجود لوله گرده در درون تخمدان در شرایط خود گرده افشانی عدم وجود نرعقیمی و وجود خودسازگاری در ارقام مورد مطالعه مشخص گردید.

    کلید واژگان: هلو, خود گرده افشانی, پذیرایی کلاله, رشد لوله گرده, دما
    Sh. Fakhimrezaei, J. Hajilou

    In order to study stigma receptivity in peach cultivars: (‘Makhmali’، ‘Anjiri-ye-tabestane’، ‘Anjiri-ye maleki’، ‘Haj-kazemi’ and ’Zoodras’) controlled pollination was done in both field and laboratory conditions. Before pollination trials the in vitro germination of the pollen was tested in petridish. Branches with adequate number of flowers were chosen for controlled pollination. Self Pollination was carried out by hand، on the same day as emasculation (day 0) and thereafter every two days (2، 4، 6، 8 days after emasculation). To allow for growth of pollen tubes pollinated pistils were collected four days after pollination and fixed in FAA. Pistils were washed several times and autoclaved in a solution of 5% sodium sulfite for softening. After staining with aniline blue، the pollen germination at the stigma and pollen tubes growth in each section of style (upper and bottom) and ovary was determined by means of fluorescence microscopy. Results revealed that the stigmas of studied cultivars were receptive at balloon stage and reach their optimum receptivity between 2 and 4 days later. Our studied cultivars in confrontation to occurrence of temperature oscillations in field condition had different reactions at different pollination times. Regarding to pollen germination at the stigma surface and in vitro condition and existence the pollen tubes inside the ovary، became clear that studied cultivars are self-compatible and male-fertile.

    Keywords: Prunus persica (L.) Self, pollination, Stigma receptivity, Pollen tube growth, Temperature
  • امید اسدی اقدم، سید جلال طباطبایی، جعفر حاجی لو
    این آزمایش به منظور بررسی تاثیر کاربرد روش خشکی قسمتی از منطقه ریشه بر ویژگی های کمی و کیفی توت فرنگی رقم سلوا انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار اجرا گردید. یک هفته پس از کاشت نشاها، رژیم های متفاوت آبیاری شامل FC: FC (رطوبت در هر دو طرف ریشه در حد ظرفیت زراعی)، FC: 1/2 FC (رطوبت در یک طرف ریشه در حد ظرفیت زراعی و در طرف دیگر ریشه در حد نصف ظرفیت زراعی)، FC: Dry (رطوبت در یک طرف ریشه در حد ظرفیت زراعی و طرف دیگر ریشه عاری از رطوبت)، Dry 1/2 FC: (رطوبت در یک طرف ریشه در حد نصف ظرفیت زراعی و طرف دیگر ریشه عاری از رطوبت) و 1/2 FC: 1/2 FC (رطوبت در هر دو طرف ریشه در حد نصف ظرفیت زراعی) به دو طرف نشاها توسط قطره چکان ها (با کنترل حسگرهای دستگاه رطوبت سنج) اعمال شد. صفاتی نظیر وزن تر اندام های رویشی و میوه، تعداد برگ، شاخص کلروفیل، سطح برگ، نشت الکترولیت، پرولین و مواد جامد محلول اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار وزن تر اندام های رویشی و میوه، تعداد برگ، شاخص کلروفیل و سطح برگ در تیمارهای FC: FC وFC: 1/2 FC وجود دارد. بیشترین مقدار نشت الکترولیت، پرولین و مواد جامد محلول در تیمار Dry 1/2 FC: مشاهده گردید. گیاهان تحت این روش توسط مکانیسم هایی مانند تولید پرولین و کاهش تعداد و سطح برگ مقاومت چشم گیری در مقابل تنش خشکی نشان دادند.
    کلید واژگان: آبیاری, ظرفیت زراعی, خشکی جزیی ریشه, پرولین
    O. Asadi Aghdam, S. J. Tabatabaei, J. Hajilou
    This experiment was conducted to study the effects of application of partial root zone drying technique on quantitative and qualitative characteristics of strawberry (Fragaria ananassa cv. Selva). The experiment was arranged as randomized complete blocks design with five treatments and four replications. One week after planting the seedlings, different irrigation regimes including FC: FC (moisture content in both sides of the roots at field capacity), FC: 1/2 FC (moisture content in one side of the roots at field capacity and in the other side at half field capacity), FC: Dry (moisture content in one side at field capacity and the other side is dry), ½ FC: Dry (moisture content in one side at half field capacity and the other side is dry) and 1/2 FC: 1/2 FC (moisture content in both sides of the roots at half field capacity) were applied by emitters (and controlled by moisture sensors). Traits such as fresh weight of vegetative parts and fruits, leaf number of leaves, chlorophyll index, leaf area index, leaf leakage of electrolytes, proline, and soluble solids were measured. Results showed that the highest fresh weight of vegetative parts and fruits, number of leaves, chlorophyll index and leaf area index were measured in FC: FC and FC: 1/2 FC treatments. Maximum electrolyte leakage, proline and soluble solids were in 1/2 FC: Dry treatment. Plants under this technique showed resistance mechanisms, against drought stress, such as proline production and reduction of number and surface of leaves.
    Keywords: Irrigation, Field capacity, Partial rootzone drying, Proline
  • مهری یوسفی، سید جلال طباطبایی، جعفر حاجیلو، ناصر مهنا
    تنش شوری با تغییر در الگوی جذب آب و عناصر غذایی کمیت و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می دهد. در این آزمایش ریشه های گیاه توت فرنگی به دو قسمت تقسیم شدند و غلظت های مختلف شوری کلرید سدیم به هر طرف ریشه اعمال گردید. تیمارهای آزمایشی شامل NaCl در غلظت های 0:0 (در دو بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری)، 0:30 (در یک بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری و در بخش دیگر محلول غذایی به اضافه 30 میلی مولار NaCl) و به همین ترتیب 0:60، 0:90، 30:30، 60:60 و 90:90 بودند. آزمایش بر روی توت فرنگی رقم کاماروزا، در شرایط هایدروپونیک انجام شد. بعد از اعمال تیمار و در مرحله گلدهی شدت فتوسنتز و کلروفیل گیاه اندازه گیری شد. در پایان آزمایش نیز، کل گیاهان از بستر خارج شده و خصوصیات بیوشیمیایی آنها شامل غلظت عناصر غذایی و پرولین اندازه گیری گردید. شوری یکنواخت فتوستنز را بشدت کاهش داد ولی در تیمارهای 0:30 و 0:60 مقدار آن نسبت به 30:30 و60:60 بیشتر بود. غلظت پرولین در تیمار شاهد کمترین و در تیمارهای 0:30 و 30:30 بیشترین بود. غلظت کلسیم میوه، نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ با افزایش شوری به شدت کاهش یافت و در شوری های غیر یکنواخت مقدار آن افزایش یافت. بیشترین مقدار کلر و سدیم در تیمارهای 60:60 و 90:90 دیده شد. غلظت کلر و سدیم با اعمال شوری غیر یکنواخت بطور معنی داری کاهش یافت بطوریکه در تیمار 0:30 غلظت سدیم نسبت به تیمار 30:30 حدود 20% کاهش نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق می توان اعمال شوری 30 میلی مولار در بخشی از ریشه را برای کشت توت فرنگی در شرایط شوری، پیشنهاد نمود.
    کلید واژگان: توت فرنگی, شوری, سیستم ریشه ای منقسم, فتوسنتز, پرولین
    M. Yusefi, S.J. Tabatabaei, J. Hajilu, N. Mahna
    Salinity affects the yield and quality of fruits crops as result of modifying water and nutrient uptake. In split root system، it should be possible to reduce the deleterious effect of salinity on the plant growth. Therefore، an experiment was conducted on strawberry with different concentration of NaCl (0، 30، 60 and 90 mM) in a completely randomized blocks design in studding hydroponic greenhouse. The roots were divided into two portions and either even or uneven salinity was applied to the root portions. The treatments consist of 0:0، 0:30، 0:60، 0:90، 30:30، 60:60 and 90:90 with three replications. In general، the increased salinity reduced photosynthesis rate but in uneven salinity the photosynthesis rate was increased. Proline concentration was reduced in 0:0 treatments but increased in 0:30 and 30:30 treatments. Ca، N، P and K concentrations were reduced by increasing salinity، but were increase in uneven salinity. The highest concentrations of Cl and Na were observed in 60:60 and 90:90 salinity treatments. Na and Cl concentrations were reduced in uneven salinity in the root zone so that in 0:30 treatments، the concentration of Na were 20% lower than that in 30:30 treatments. Based on the results of this study the application of uneven salinity in a concentration of 30 mM could be recommended for growing strawberry in salinity stress conditions.
    Keywords: Strawberry, Salinity, Split Root, Photosynthesis, Proline
نمایش عناوین بیشتر...
فهرست مطالب این نویسنده: 40 عنوان
  • دکتر جعفر حاجی لو
    دکتر جعفر حاجی لو
    استاد تمام گروه علوم باغبانی، دانشگاه تبریز، ، ایران
نویسندگان همکار
  • دکتر فریبرز زارع نهندی
    : 2
    دکتر فریبرز زارع نهندی
    استاد باغبانی، دانشگاه تبریز، ، ایران
  • اکبر انگوتی
    : 2
    اکبر انگوتی
  • دکتر محمدرضا دادپور
    : 1
    دکتر محمدرضا دادپور
  • دکتر غلامرضا دهقان
    : 1
    دکتر غلامرضا دهقان
    استاد زیست شناسی، دانشگاه تبریز، ، ایران
  • دکتر نادر چاپارزاده
    : 1
    دکتر نادر چاپارزاده
    استاد زیست شناسی گیاهی، زیست شناسی، علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
  • مهندس جسیم طه
    : 1
    مهندس جسیم طه
    دانش آموخته ارشد علوم باغبانی، دانشگاه تبریز، ، ایران
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال