به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

علی اکبر براتی

  • مصطفی مرادی، حسین شعبانعلی فمی*، علی اکبر براتی، رضا صالحی محمدی

    امروزه ضایعات مواد غذایی به یک نگرانی جهانی برای سامانه های کشاورزی-غذایی پایدار تبدیل شده است. بر اساس بررسی های میدانی، سالانه بخش زیادی از سبزیجات برگی در استان کرمانشاه در نتیجه ناکارآمدی زنجیره تامین به ضایعات تبدیل می شوند. بااین حال، هیچ آمار و اطلاعات دقیقی از میزان ضایعات در مراحل مختلف زنجیره تامین و محرک های آن ارائه نشده است. این مطالعه با هدف اندازه گیری میزان ضایعات در زنجیره تامین سبزیجات برگی در استان کرمانشاه و شناسایی علل آن انجام شده است. ابزار جمع آوری داده های تحقیق، پرسش نامه بود. جامعه آماری این مطالعه شامل دو گروه از متخصصان موضوعی و کنشگران زنجیره تامین سبزیجات برگی در سال 1400 بود. در مجموع، 60 نفر متخصص و 728 نفر از کنشگران در مراحل مختلف زنجیره تامین سبزیجات برگی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مطالعه حاکی از آن است که مراحل تولید (با 24 درصد ضایعات) و مصرف خانوار (با 21 درصد ضایعات)، مهم ترین نقاط ورود برای مداخله و اعمال راهبردهای کاهش ضایعات سبزیجات برگی هستند. نتایج بررسی علل و محرک های تولید ضایعات نشان داد که کیفیت نامناسب محصول عرضه شده به هریک از مراحل زنجیره تامین به دلیل اقدامات نامطلوب و رفتارهای کنشگران در مراحل پیشین، یکی از مهم ترین علل ایجاد ضایعات سبزیجات برگی به شمار می رود. بنابراین، به کارگیری اقدامات و راهبردهای مقابله با علل ایجاد ضایعات در مراحل پیشین زنجیره تامین، ضمن کاهش ضایعات در این مراحل، تاثیر قابل ملاحظه ای بر کاهش میزان ضایعات در مراحل نهایی زنجیره تامین دارد.

    کلید واژگان: پسماند غذا, سبزیجات برگی, امنیت غذایی, زنجیره غذا, فراوری تحلیل شبکه
    M. Moradi, H. Shabanali Fami *, A.A. Barati, R. Salehi Mohammadi
    Introduction

    Today, food waste has become a global concern for sustainable agri-food systems. Leafy vegetables are among the products with the highest waste rates throughout the supply chain. In Kermanshah province, a significant portion of leafy vegetable production becomes waste annually due to various factors, including production problems, inadequate technology use, and irresponsible consumer behavior. Despite the high levels of waste in leafy vegetables, there is a lack of precise information about the location, magnitude, and causes of this waste. A review of the literature shows that previous studies have often focused on measuring waste and identifying its causes at certain stages of the supply chain or in specific geographical areas, mainly in developed countries. Therefore, the results of these studies do not reflect the unique challenges faced by agricultural supply chains in developing regions. In Iran, also, research focused on leafy vegetable waste is limited, and no study has yet examined the quantity and causes of waste in the supply chain of these products. Therefore, this study aimed to investigate waste in the leafy vegetable supply chain and identify its causes in Kermanshah province.

    Materials and Methods

    The main tool for data collection was a questionnaire. The research's statistical population consisted of two groups: the first group included national and regional experts and several actors in the leafy vegetable supply chain, with 60 purposively selected participants. The second group consisted of actors in the leafy vegetable supply chain, including farmers, retailers, wholesalers, processing units, and consumers (households and food services) in Kermanshah province. The sample selection for farmers and households was done proportionally using stratified sampling, and the sample size was determined using the Cochran formula. For other groups, a full census was conducted. In total, 728 samples were selected and studied (172 farmers, 83 wholesale and retail units, 16 processing units, 384 households, and 73 food service units). The amount of waste was measured using questionnaires based on the actors' perceptions of the percentage of waste at each stage of the supply chain. The process of identifying the main causes of waste was as follows: (1) identifying causes of waste at different stages of the supply chain through literature review and semi-structured interviews with experts; (2) determining the relative importance of causes using the Analytic Network Process (ANP); (3) assessing the current status of each cause from the perspective of actors using a Likert scale; and (4) calculating the final weight of causes by calculating the weighted average. Excel and Super Decisions software were used for data analysis.

    Results and Discussion

    The results of the waste assessment at different stages of the supply chain showed that 24%, 11%, and 6.5% of the leafy vegetables turned into waste during production, marketing and distribution, and processing stages, respectively. Waste in the household sector was 21%, and in the food service sector, it was 18%. The main causes of waste at the production stage were identified as lack of access to extension services, pests and disease control, and lack of access to quality seeds and other inputs. The evidence indicates significant barriers to farmers' access to inputs and supportive services. Therefore, targeted interventions to improve farmers' access to training programs, integrated pest and disease management education, and access to quality seeds and inputs play a significant role in reducing waste at the farm level. In the market sector, the lack of proper packaging facilities, poor quality of products offered, and lack of coordination and information sharing among stakeholders had the greatest impact on leafy vegetable waste. These findings emphasize the importance of investing in transport infrastructure and technologies (creating a cold chain) and packaging, implementing farm-level waste reduction interventions, and creating and developing information flow among stakeholders to reduce market waste. In the processing sector, the main causes of waste were identified as poor quality products delivered to processing units, lack of modern processing technologies, and inefficient packaging of final products. These findings indicate the adverse impact of actors' actions in previous supply chain stages and the weakness of technical infrastructure in the processing sector on the quantity of waste. In the food service and household sectors, the poor quality of products offered to consumers was identified as the main cause of waste at these stages. Other important causes in the food service sector were inappropriate food consumption patterns and inefficient food management. In households, a large portion of the waste was attributed to factors such as inadequate planning before shopping and purchasing more than needed. Therefore, providing appropriate training to modify consumer buying behavior plays a significant role in reducing waste in the consumption sector.

    Conclusions

    The results showed that a significant portion of leafy vegetables in the supply chain becomes waste. Among the different supply chain stages, the production and household consumption stages were identified as the most critical points for intervention and waste reduction strategies. Furthermore, the examination of waste causes at different stages of the supply chain showed that poor product quality, often attributed to undesirable actions and behaviors of actors in previous stages, was the most critical cause of leafy vegetable waste. Therefore, prioritizing waste reduction interventions at the initial stages of the supply chain can significantly reduce waste throughout the entire supply chain.

    Keywords: Food Waste, Leafy Vegetables, Food Security, Food Chain, Analytic Network Process
  • سید عرفان حسینی، علی اکبر براتی*، حسین شعبانعلی فمی

    امروزه، علیرغم اهمیت انکارناپذیر پرورش زنبورعسل در جوامع مختلف به واسطه کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی (نظیر تسهیل گرده افشانی گیاهان)، این بخش با مشکلات و فرصت های مغفول مانده ای روبه رو است که عملکرد و توسعه آن را با محدودیت مواجه ساختهاست. به همین دلیل، پژوهش حاضر تلاش کرده است تا مشکلات و فرصت های پیش روی پرورش زنبورعسل در شهرستان فریدونشهر را شناسایی و تحلیل کرده و پیشنهادهایی را در راستای توسعه این صنعت ارائه کند. داده های مورد استفاده در سال 1401 و با ابزار پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. حجم نمونه مورد مطالعه 140 زنبوردار بود که با روش نمونه گیری طبقه ای از میان زنبورداران شهرستان فریدونشهر (210 زنبوردار) انتخاب شدند. نتایج حاصل از آمار توصیفی و تحلیل عاملی اکتشافی آشکار کرد که عرضه عسل تقلبی در بازار و مشکلات فرهنگی و اجتماعی نظیر کمبود مکان برای استقرار زنبورستان ها و استفاده غیراصولی از مواد شیمیایی در کشاورزی از عمده ترین مشکلات پیش رو هستند و 67/12 درصد واریانس کل را به خود اختصاص داده اند. همچنین، فرصت های طبیعی نظیر اقلیم و پوشش گیاهی مناسب شهرستان جهت پرورش زنبورعسل و وجود منابع آبی باکیفیت و فراوان در نزدیکی زنبورستان ها با تبیین 70/22 درصد واریانس کل، مهمترین فرصتهای پیش روی پرورش زنبورعسل در شهرستان فریدونشهر هستند. در نهایت پیشنهاد شد تا در قالب زنبورداری قراردادی، نهاده های مورد نیاز زنبورداران مایل به تولید محصولات ارگانیک تامین شده و با ملزم نمودن آن ها به رعایت استانداردهای لازم، محصولات آن ها تحت عنوان ارگانیک فروخته شود تا از فرصت های طبیعی مغفول مانده این شهرستان به نحو شایسته استفاده شود.

    کلید واژگان: پرورش زنبورعسل, زنبورداری, توسعه زنبورداری, شهرستان فریدونشهر
    Seyed Erfan Hosseini, Aliakbar Barati *, Hossein Shabanali Fami

    Nowadays, despite the undeniable importance of the beekeeping in different communities due to its economic, social and environmental functions (such as facilitating the pollination of plants), this sector is facing some challenges and neglected opportunities that have limited its performance and development. Hence, the current research tries to identify and analyze the challenges and opportunities of beekeeping in Fereydunshahr county and provide suggestions for its development. Data were collected with a researcher made questionnaire. The sample size was 140 beekeepers who were selected by stratified sampling method among the beekeepers of Fereydunshahr county (210 beekeepers). The results of descriptive statistics and exploratory factor analysis demonstrated that the supply of counterfeit honey and cultural and social challenges (12.67% of variance) such as the lack of space to establish apiaries and the improper use of chemicals in agriculture are the main challenges. Also, the natural opportunities (22.70% of variance) include the suitable climate and vegetation for beekeeping activities and the presence of high quality and abundant water resources near the apiaries are the most important opportunities for beekeeping in Fereydunshahr county. Finally, in accordance with challenges and opportunities identified in the beekeeping sector in Fereydunshahr county, some solutions were suggested in order to improve and develop beekeeping industry in this county.

    Keywords: Beekeeping, Apiculture, Beekeeping Development, Fereydunshahr County
  • سید عرفان حسینی، علی اکبر براتی*، حسین شعبانعلی فمی

    پرورش و نگهداری زنبورعسل به منظور استفاده از منافع غذایی، محیط زیستی و اقتصادی آن همواره مورد توجه بشر بوده است، اما امروزه عملکرد صنعت زنبورداری از وضعیت مطلوب برخوردار نیست. بنیادی ترین اقدام در راستای دستیابی به وضعیت مطلوب، بررسی و تحلیل وضعیت کنونی عملکرد این حرفه است. بنابراین، مطالعه حاضر وضعیت عملکرد فنی حرفه زنبورداری در شهرستان فریدونشهر را تحلیل و پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت آن ارائه نموده است. داده های استفاده شده در این مطالعه از نوع داده های اولیه بود که با شیوه مصاحبه حضوری و تلفنی و به وسیله پرسشنامه محقق ساخته در بهار سال 1401 گردآوری شد. حجم نمونه مطالعه شده 140 زنبوردار بود که با بهره گیری از نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب از میان تمام زنبورداران شهرستان فریدونشهر (N=210) واقع در استان اصفهان انتخاب شدند. به دلیل ماهیت اکتشافی این مطالعه، تنها آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میانگین سنی زنبورداران شهرستان فریدونشهر نزدیک به 44 سال بود و تمام آن ها را مردان تشکیل می دادند. بیش از 52 درصد از پاسخگویان، زنبورداری را به عنوان شغل غیراصلی دنبال می کردند. میانگین تعداد کلنی زنبورستان ها 140 کلنی بود و میانگین تولید عسل به ازای هر کندو در شهرستان فریدونشهر برابر با 7/9 کیلوگرم بود که بیانگر سطح متوسط عملکرد آن است، اما تولید فرآورده های جانبی زنبورعسل از وضعیت مطلوبی برخوردار نبود. در نهایت، راهکارهایی نظیر افزایش انگیزه و توان زنان و جوانان برای ورود به حرفه زنبورداری و افزایش و همگون سازی تعداد کلنی واحدهای پرورش زنبورعسل در راستای بهبود وضعیت عملکرد واحدها پیشنهاد می شوند.

    کلید واژگان: زنبورداری, زنبورستان, شهرستان فریدونشهر, عملکرد پرورش زنبورعسل, فرآورده های زنبورعسل
    Seyed Erfan Hosseini, Aliakbar Barati *, Hossein Shabanali Fami

    Breeding honeybees to utilize their nutritional, environmental, and economic benefits has always been a concern for human societies. However, the beekeeping industry's performance is not currently favorable. The most fundamental action to achieve the desired status is to identify and analyze the current performance of this industry. Therefore, this study aimed to assess the technical performance of beekeeping farms in Fereydunshahr county and provide suggestions to improve their status. The data used in this study were primary data collected through face-to-face and telephone interviews by a researcher-made questionnaire in the spring of 2022. The sample size was 140 beekeepers selected using the stratified sampling method among all beekeepers in Fereydunshahr county (N=210), located in Isfahan province. Due to the study's exploratory nature, only descriptive statistics were used. The results showed that the average age of beekeepers was nearly 44 years, and all of them were men. More than 52% of the respondents followed beekeeping as a side job. The average number of colonies on beekeeping farms was 140, and the average honey production per hive was 9.7 kg, indicating an average level of performance. However, the production of honeybee by-products was not in favorable condition. Finally, suggestions such as increasing the motivation and ability of women and youth to enter the beekeeping profession, and increasing and homogenizing the number of colonies of beekeeping farms are suggested to improve the performance of beekeeping farms.

    Keywords: Apiculture, Apiary, Fereydunshahr County, Beekeeping Performance, Honeybee Products
  • فاطمه رزاقی بورخانی*، طاهر عزیزی خالخیلی، علی اکبر براتی

    با توجه به محدود بودن منابع آب شیرین و تجدیدشونده در جهان، کمبود منابع آب از جمله بزرگترین مسائل پیش روی بشر است که منجر به افزایش مخاطرات مرتبط با آب شده است. بحران منابع آب با کاهش سطح تولید بر امنیت غذایی تاثیر منفی می گذارد. بخش کشاورزی به دلیل افزایش تولید و وابستگی زیاد به منابع آبی در دهه های اخیر تحت تاثیر تغییرات اقلیمی ناشی از افزایش میزان دما و کاهش سطح بارش با بحران کم آبی مواجه بوده است. با توجه به اهمیت کشت آبی در استان مازندران و نقش مهم استان مازندران در امنیت غذایی کشور، مطالعه حاضر باهدف شناسایی مهم ترین متغیرهای اثرگذار در امنیت آبی استان مازندران انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل 16 نفر از خبرگان موضوعی دارای سابقه تحقیقاتی یا اجرایی در حوزه های مرتبط با مطالعات آب، امنیت آبی و تغییر اقلیم بودند. انتخاب این افراد به روش هدفمند انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه و روش جمع آوری داده ها مصاحبه حضوری بود. در ابتدا با استفاده از مرور ادبیات موضوع و مصاحبه های نیمه ساختارمند با خبرگان موضوعی، متغیرهای دخیل در امنیت آبی شناسایی شدند. سپس، از خبرگان خواسته شد تا اثرات متقاطع متغیرهای شناسایی شده را از طریق مقایسه زوجی ارزیابی کنند. در نهایت، تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل اثرات متقابل با استفاده از نرم افزار MICMAC انجام شد. براساس نتایج، متغیر «مدیریت و حکمرانی خوب آب کشاورزی» در رتبه اول میزان اثرگذاری مستقیم قرار گرفت که نشان دهنده اهمیت قابل توجه این متغیر در مدیریت بحران آبی است. «کاهش میزان نزولات جوی به واسطه وقوع تغییرات اقلیمی»، «میزان و تنوع منابع آبی» و «سطح دانش و سواد زیست محیطی روستاییان» در رتبه های بعدی از نظر میزان تاثیرگذاری مستقیم بر امنیت آبی قرار گرفتند. حکمرانی خوب آب با تقویت مشارکت هم افزای بخش های دولتی، خصوصی و مردم نهاد، به منظور برنامه ریزی و سیاست گذاری امنیت غذایی (مبتنی بر رویکرد پیوند آب، انرژی و غذا) باید مورد توجه قرار گیرد. در این راستا مدیریت بهینه مزرعه با عملیات خوب کشاورزی (GAP) و روش های کشاورزی حفاظتی و تاب آوری کشاورزان نسبت به تغییرات اقلیم، آگاه سازی و توانمندسازی کشاورزان از طریق گسترش سواد آبی و سواد زیست محیطی با مشارکت نهاد توانمندساز ترویج کشاورزی، پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: امنیت غذایی, بحران آب, پیوند آب و غذا, سیاست آب, مدیریت منابع آب
    F. Razzaghi Borkhani *, T. Azizi Khalkheili, A.A. Barati
    Introduction

    The shortage of freshwater resources is one of the primary crises the world faces, despite the constant availability of renewable water sources. As a result, the rising risks associated with water scarcity are a critical concern. The water crisis reduces crops production and negatively affects food security. Due to the increase in demand for food, agriculture section is under more pressure because of both water crisis and more demand for food. Agricultural sector has been also facing with water shortage due to climate changes caused by the more global warming and low precipitation. Water crisis and climate changes leading to a decrease in the crops production. Now, agriculture and livelihood of villagers has become unstable more than any time. Considering the importance of irrigated farming in Mazandaran province in the country's food security, the present study was conducted with the aim of identifying the most important variables that affecting water security in Mazandaran province.

    Materials and Methods

    The statistical population of the research included 16 subject experts with research or executive experience in the fields related to water studies, water security and climate change. The selection of them was done in a purposeful way. The data collection tool was a researcher made questionnaire and the data collection method was face-to-face interview. At first, to identify the variables involved in water security a subject literature review and several semi-structured interviews with subject experts were conducted. Then, the experts were asked to evaluate the cross-effects of the identified variables through pairwise comparisons and in the form of the MICMAC questionnaire. Finally, the data were analysis using MICMAC software.

    Results and Discussion

    According to the results, among the studied variables, "knowledge and environmental literacy of villagers" and "reduction of precipitation due to climate change" (input variables) are two important key variables that directly and indirectly affect water security and therefore should be considered. The variables "best management of appropriate farm operations", "volume and diversity of water resources" and "good management and governance of agricultural water" are intermediate variables, with high impact and high dependence. Based on the direct influence network intensity of the key variables involved in water security, variables such as “best management of suitable farm operations”, “good management and governance of agricultural water”, “the degree of resilience of farmers to adapt to climate change” play a central and sensitive role. Based on the indirect relationships, “best management of appropriate farm operations”, “the degree of resilience of farmers to adapt to climate change”, “risk management of ecological hazards and climate change” have the greatest indirect effect on other variables and should be considered by policy makers and planners in this field.

    Conclusion

    Water crisis is a major challenge for agricultural activities and consequently for food security. Considering the vital role that Mazandaran province plays in the agricultural products production and as a result food security, the present study examined the most important variables affecting food security. The findings of this study showed that "good management and governance of agricultural water" has the most direct impact on water crisis management. Good water governance can be taken into consideration with the relative strengthening and synergistic participation of public and private sectors and non-governmental organizations in line with the planning and implementation of food security policy with the water-energy-food nexus approach. The role of increasing the environmental knowledge and literacy of villagers by providing effective educational-promotional services such as farm filed school is very important on the farmer's resilience and adaptability. On the other hand, variables such as good water management and governance, development of new irrigation systems and technologies, zoning of agricultural lands and the explanation of the appropriate cultivation pattern for each zone (such as planting crops with low water demand and high added value include medicinal plants) are undeniable impact on the livelihood resilience of the farmer's family and adaptation to climate change conditions. Diversify the livelihood resources of farming households with the participation of household women, promoting climate-oriented businesses that are compatible with climate changes (such as agricultural tourism and handicrafts), using drought-resistant species, changing the date of cultivation, developing greenhouse cultivation, medicinal plants and modernization of irrigation, change of history and cultivation pattern play important roles on the resilience of farmers to adapt climate change.

    Keywords: Food Security, Water, Food Nexus, Water Crisi, Water Policy, Water Resources Management
  • پریسا نوری درزیکلائی، فاطمه رزاقی*، طاهر عزیزی خالخیلی، علی اکبر براتی

    استفاده بیش ازحد از سموم و کودهای شیمیایی منجر به مشکلات بهداشتی حاد و مزمن و اثرات نامطلوب بر بهره وری کشاورزی، تنوع زیستی، سلامت خاک و آب های زیرزمینی شده است. برای حل این مشکلات عملیات مناسب کشاورزی (GAP) (Good Agricultural Practices) به عنوان یکی از ضرورت ها در حوزه توسعه پایدار کشاورزی با فناوری های دوست دار محیط زیست برای سلامت و امنیت غذایی و پایداری سیستم تولید اشاعه یافته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی مولفه های مدیریت فرایند تولید برنج با پذیرش فناوری های GAPاست. جامعه آماری پژوهش 25590 نفر از شالی کاران شهرستان ساری می باشند که با نرم افزار G-Power، 170 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان و روایی تشخیصی با شاخص میانگین واریانس استخراج شده (AVE) تایید شد. پایایی پژوهش نیز با شاخص آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی انجام شد. برای بررسی مولفه های تبیین کننده مدیریت فرآیند تولید برنج با پذیرش فناوری های  GAP از روش تحلیل عاملی تاییدی با نرم افزار Smart PLS3 استفاده گردید. نتایج نشان داد که بر اساس ضریب مسیر و واریانس استخراج شده از میان مولفه های تبیین کننده فعالیت های مدیریت فرایند تولید برنج با GAP، مولفه عملیات پس از برداشت (با ضریب مسیر 0/912) موثرترین عملیات است. مدیریت عملیات مناسب قبل از کاشت، مدیریت عملیات مناسب برداشت، مدیریت عملیات مناسب داشت و مدیریت عملیات مناسب کاشت به ترتیب در اولویت های بعدی می باشند. ارائه تسهیلات بلاعوض و رایگان برای کشاورزان با درآمد کمتر در مواردی مانند آزمون خاک، آزمایشگاه های آب، به عنوان یک سازوکار تسهیل کننده در افزایش ترغیب بهره برداران به اقدامات پیشگیرانه مدیریت مزرعه و نیز اجرای سیستم الگوی کشت با پهنه بندی نواحی شالی کاری منطقه از نظر شرایط آب و هوایی برای برداشت زودهنگام یا دیرهنگام برنج و ترویج کشت خشکه کاری برنج برای مدیریت آب و انرژی پیشنهاد می شود. در این راستا افزایش استفاده از روش های ترویجی مناسب مانند مزارع نمایشی نتیجه ای و مدرسه مزرعه کشاورز برای مشارکت کشاورزان در به کارگیری عملیات مناسب کشاورزی و مدیریت تلفیقی آفات موثر است.

    کلید واژگان: مدیریت فرایند تولید, سلامت غذایی, توسعه پایدار, فناوری های GAP, سیستم تولید برنج
    Parisa Noori Darzikolaie, Fatemeh Razzaghi *, Taher Azizi Khalkheili, Aliakbar Barati

    Excessive use of pesticides and chemical fertilizers has led to acute and chronic health problems and adverse impacts on agricultural productivity, biodiversity, soil health, and groundwater. To address these issues, Good Agricultural Practices (GAP) with environmentally friendly technologies have been widely advocated for health, food security, and the sustainability of production systems. The main objective of this research is to investigate the components of rice production process management with the adoption of GAP technologies. The statistical population of this study was rice farmers in Sari County (25590 individuals), among whom 170 cases were selected as the study sample. The data collection tool was a questionnaire, whose face and content validity were confirmed by experts. The reliability of the research tool was also examined using Cronbach's alpha coefficients. The data were analyzed using the Confirmatory Factor Analysis method and Smart PLS3 software. The results indicated that among the explanatory components of activities related to rice production process management with GAP, the post-harvest operations component (with a path coefficient of 0.912) had the highest explained variance. Following this component, the components of appropriate operations management before cultivation, harvesting, maintenance, and planting were prioritized. Supporting low-income farmers to conduct activities such as soil and water quality testing is a facilitating mechanism for increasing farmers' willingness to engage in preventive measures in farm management based on GAP. Additionally, implementing a cropping pattern system with zoning of rice-growing areas based on climatic conditions for early or late rice harvesting and promoting dryland rice cultivation for water and energy management are other recommendations of this study. Furthermore, increasing the use of appropriate extensional methods such as demonstration farms and farm schools to encourage farmer participation in the adoption of GAP and integrated pest management is suggested.

    Keywords: Production Process Management, Food Health, Sustainable Development, GAP Technologies, Rice Production System
  • نرگس میرزائی گرجی، حسین شعبانعلی فمی*، علی اسدی، علی اکبر براتی، محمدعلی عسگری سرچشمه

    ضایعات محصولات کشاورزی یکی از معضلات جدی بخش کشاورزی ایران به ویژه زیربخش باغبانی است. با توجه به این نکته که بخش مهمی از ضایعات به وجود آمده در محصولات کشاورزی در طول زنجیره تامین، ناشی از عدم وجود راهبردهای مناسب در جهت مدیریت ضایعات است، تدوین راهبردهای مدیریت ضایعات در کشور لازم به نظر می رسد. مطالعه حاضر با استفاده از روش تحقیق آمیخته (ترکیبی از مصاحبه نیمه ساختارمند و پیمایش) انجام شد. برای این منظور ضمن بررسی میدانی زنجیره تامین سیب در استان تهران و مصاحبه با خبرگان و صاحب نظران این زنجیره، ابتدا نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای موجود و پیش روی زنجیره شناسایی شد. پس از آن با بهره بردن از روش تحلیل SWOT، فضای راهبردی حاکم بر این زنجیره مورد تحلیل قرار گرفت و در نهایت راهبردهای لازم جهت بهبود آن تدوین شد. یافته های تحقیق نشان داد زنجیره تامین سیب، نقاط ضعف و تهدیدهای زیادی داشته و فضای راهبردی اصلی حاکم بر آن، از نوع تدافعی (WT) با وزن نهایی 0/41 است. همچنین مهم ترین راهبردهای شناسایی شده برای بهبود مدیریت ضایعات این زنجیره عبارتند از افزایش سهم سیب در صادرات، آموزش مدیران با تجربه در حوزه زنجیره های تامین و ارزش، توانمندسازی و یکپارچه سازی تشکل های موجود.

    کلید واژگان: زنجیره تامین سیب, مدیریت ضایعات, مدیریت راهبردی, تحلیل SWOT, مدیریت زنجیره تامین
    N. Mirzaie Gorji, H. Shabanali Fami *, A. Asadi, A.A. Barati, M.A. Asgari Sarcheshmeh
    Introduction

    The issue of agricultural product wastage poses a significant challenge to Iran's agriculture sector, particularly within the horticulture sub-sector. Much of this wastage along the supply chain is attributed to inadequate waste management practices. Therefore, there is a pressing need to develop effective waste management strategies in the country. This study aims to analyze the strategic space of apple waste management within the supply chain of Tehran province.

    Materials and Methods

    This study employed a mixed research approach, combining semi-structured interviews and surveys. The target population consisted of experts in the apple supply chain, with 21 individuals purposefully selected for the study. Data was primarily collected through researcher-designed interviews and questionnaires. During field research on the apple supply chain in Tehran province, experts were interviewed to identify the strengths, weaknesses, opportunities, and threats within the chain. Subsequently, the strategic space of the chain was analyzed using SWOT analysis methodology, leading to the formulation of improvement strategies.

    Results and Discussion

    The findings of this study indicate that the apple supply chain exhibits numerous weaknesses and threats, predominantly characterized by a defensive strategic orientation (WT) with a final weight of 0.41. Analysis of the internal environment revealed that weaknesses outweigh strengths. Similarly, external threats surpass opportunities. Experts identified the ability to maintain high shelf life of apples at the household level as the supply chain's most significant strength. Conversely, the lack of experienced managers and associates in value and supply chains emerged as a critical weakness, underscoring the pivotal role of management in enhancing chain performance and efficiency. The favorable climate for cultivating quality apples represents a key opportunity, while underdeveloped supply and value chains, along with their instability, pose significant threats. Priority strategies proposed by experts include increasing the export share of apples in the agricultural sector, training competent managers in apple value and supply chains, and enhancing and integrating existing organizations. Based on the prioritized strategies and the emphasis on defensive or fallback strategies (WT), it is imperative to adopt defensive measures to create room for implementing contingency and competitive policies, and ultimately growth and development strategies, aimed at enhancing the apple supply chain while addressing waste management concerns. Considering the current circumstances, the initial step involves establishing a sustainable supply chain and value chain, facilitated by collaboration among relevant government and private sectors, as well as stakeholders within the chain. This entails recruiting skilled managers and trained personnel to oversee the integration of chain structure and management.

    Conclusions

    Given the apple supply chain's weak points, the initial focus is on addressing these weaknesses to leverage existing opportunities and mitigate external threats. Recommendations include creating a sustainable supply chain, integrating relevant stakeholders, offering training courses on waste reduction and marketing, and facilitating export growth through macro-level policies aligned with product quality and market dynamics.act

    Keywords: Apple Supply Chain, Waste Management, Strategic Management, SWOT Analysis, Supply Chain Management
  • دارا مرادی، حسین شعبانعلی فمی*، علی اکبر براتی، سمیرا افشاری
    کشاورزی به خاطر وابستگی فراوان به طبیعت از پرمخاطره ترین نوع فعالیت ها محسوب می شود. بیمه محصولات کشاورزی یکی از مناسب ترین راهکارهای مقابله با ماهیت پیش بینی ناپذیر این مخاطرات است که با حمایت از کشاورزان می تواند حیات تولید زراعی را در کشور تضمین کند. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، هدف اصلی این مطالعه بررسی موانع بیمه محصول گندم دیم از دیدگاه کشاورزان استان کردستان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کشاورزان دیم کار گندم (67486 نفر) در سطح استان کردستان بود. حجم نمونه مورداستفاده در این تحقیق 135 کشاورز بود که به صورت تصادفی ساده با استفاده از نرم افزارG-Power  انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی حداقل مربعات جزئی با کمک از نرم افزار SmartPLS استفاده شد. در این تحقیق ویژگی های فردی- حرفه ای، وضعیت موجود بیمه محصول گندم، دسترسی به بیمه و موانع توسعه بیمه محصول گندم دیم موردبررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که موانع مالی با ضریب مسیر 0.52، موانع ارزیابی با ضریب مسیر 0.872، موانع پیگیری با ضریب مسیر 0.882، موانع دانشی- اطلاع رسانی با ضریب مسیر 0.837، موانع انسانی با ضریب مسیر 0.603، موانع مقرراتی- سیاستی با ضریب مسیر 0.906 و موانع نظارتی با ضریب مسیر 0.720 با توسعه بیمه گندم دیم از دیدگاه کشاورزان در استان کردستان تاثیر مثبت و معنی داری دارد و از بین موانع موردبررسی، به ترتیب موانع مقرراتی- سیاستی، پیگیری خسارت، ارزیابی خسارت و موانع دانشی-اطلاع رسانی بیشترین نقش را به عنوان موانع توسعه بیمه محصول گندم دیم داشته اند. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود، به منظور فهم عمیق و دقیق تر موانع توسعه بیمه محصول گندم دیم و ارائه راهکارهای برای رفع این موانع به شیوه کیفی موضوع از دیدگاه کشاورزان دیم کار گندم و کارشناسان و کارگزاران بیمه محصولات کشاورزی موردبررسی قرار گیرد.
    کلید واژگان: توسعه بیمه, توسعه کشاورزی, ریسک کشاورزی, کشاورزان دیم کار, تحلیل عاملی تاییدی
    Dara Moradi, Hossein Shabanali Fami*, Ali Akbar Barati, Samira Afshari
    Agriculture is considered one of the most risky activities due to its heavy reliance on nature. Agricultural insurance is one of the most suitable solutions to cope with the unpredictable nature of these risks, which can support farmers and ensure the sustainability of crop production in the country. Considering the subject's importance, this study's main objective was to examine the barriers to dryland wheat insurance from the farmers' perspective in Kurdistan province. The statistical population of this research included dryland wheat farmers (67,486 individuals) in Kurdistan province. The sample size used in this study was 135 farmers determined by G-Power software, selected through a simple random sampling technique. For data analysis, the Partial Least Squares modeling method was used through applying SmartPLS3 software. This research examined and analyzed individual-professional characteristics, the current status of wheat insurance, access to insurance, and barriers to developing dryland wheat insurance. The findings indicated that financial barriers had a path coefficient of 0.520, evaluation barriers had a path coefficient of 0.872, follow-up barriers had a path coefficient of 0.882, knowledge-information barriers had a path coefficient of 0.837, human barriers had a path coefficient of 0.603, regulatory-political barriers with a path coefficient of 0.906, and supervisory barriers with a path coefficient of 0.720 have a positive and significant impact on the development of dryland wheat insurance from the perspective of farmers in Kurdistan province. Among the barriers examined, regulatory-political barriers, damage follow-up, damage assessment, and knowledge-information barriers played the most significant roles as obstacles to the development of dryland wheat insurance. Based on the findings, it is suggested that to gain a deeper and more accurate understanding of the barriers to the development of dryland wheat insurance and to provide solutions for overcoming these barriers, a qualitative approach should be taken to examine the issue from the perspectives of dryland wheat farmers and agricultural insurance experts and agents.
    Keywords: Insurance Development, Agricultural Development, Agricultural Risk, Dryland Farmers, Confirmatory Factor Analysis
  • ولی نوری میران، خلیل کلانتری*، علی اسدی، علی اکبر براتی
    در سال‎های اخیر، بحران کاهش آب دریاچه ارومیه تبدیل به یک مخاطره محیطی مهم برای جامعه محلی و فرامحلی شده است. این بحران پیامدهای زیان بار مختلفی ازجمله اقتصای، اجتماعی، زیست محیطی و تولیدی را برای ساکنان این منطقه، ازجمله روستاییان، به همراه داشته است. به همین دلیل، پژوهش حاضر با هدف بررسی پیامدهای اقتصادی و تولیدی این بحران از دیدگاه روستاییان انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل 87049 از خانوارهای روستایی ساکن در پهنه شرقی دریاچه بود که از بین آن ها 230 خانوار به روش نمونه‎گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب و مطالعه شدند. حجم نمونه براساس فرمول کوکران تعیین شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه و روش آن مصاحبه حضوری بود. روایی و پایایی ابزار تحقیق به ترتیب با استفاده از نظر متخصصان و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد. برای تجزیه وتحلیل داده‎ها از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. براساس نتایج، پیامدهایی چون کاهش سطح زیرکشت محصولات کشاورزی، کاهش منابع آبی و افزایش هزینه‎های مربوط به تامین آب کشاورزی و کاهش کیفیت آب‎های سطحی و زیرزمینی، ازجمله مهم‎ترین پیامدهای مورد توافق روستاییان بودند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نیز نشان داد که پیامدهای اقتصادی-تولیدی مختلف کاهش آب این دریاچه در ذیل چهار گروه «کاهش کمی و کیفی تولید و درآمد کشاورزی»، «افت کمیت و کیفیت منابع آبی»، «افزایش هزینه‎ها و تهدید امنیت شغلی و درآمدی» و «کاهش فعالیت‎های غیرکشاورزی» قابل دسته‎بندی است. این چهار عامل درمجموع حدود 69 درصد از واریانس کل پیامدها را تبیین کردند. حمایت از تولید و معرفی ارقام زراعی و باغی سازگار با پهنه شرقی دریاچه ارومیه و حمایت از توسعه روش‎های نوین آبیاری و تغییر الگوی کشت محصولات کشاورزی آب بر در این منطقه ازجمله پیشنهادهای این پژوهش برای کاهش این پیامدهای کاهش آب این دریاچه است.
    کلید واژگان: دریاچه ارومیه, پیامدهای اقتصادی و تولیدی, بحران آب, توسعه کشاورزی
    Vali Noori Miran, Khalil Kalantari *, Ali Asadi, Aliakbar Barati
    The sudden decrease in water levels in Urmia Lake has elevated the environmental risk to both nearby and distant communities. For the people living in this region, particularly the villagers, the crisis has brought about a number of negative effects, including economic, social, environmental, and production-related. The current study was carried out with the purpose of evaluating the economic and productive effects of this problem from the viewpoint of the rural residents in the eastern part of the lake. The eastern of the lake's including 87,049 rural households that made up the statistical population of this study from which 230 households were chosen and analyzed using a stratified sampling method. The formula proposed by Cochran was used to determine the sample size. A questionnaire and face-to-face interviews were the data collection tool and method. By employing the opinions of experts and determining Cronbach's alpha coefficient the validity and reliability of the research instrument were assessed. The data analysis was done using SPSS statistical software. According to the findings, among the most significant effects that the villagers agreed upon were the decrease in the area used to cultivate agricultural products, the reduction of water resources and the rise in costs associated with the supply of agricultural water, and the decline in the quality of surface and ground water. According to the results of the exploratory factor analysis, the various economic-production effects of the water reduction of this lake can be summarized under four groups including "quantitative and qualitative reduction of agricultural production and income", "decrease in the quantity and quality of water resources", "increase in costs and threat to job security and income", and "reduction of non-agricultural activities". Around 69% of the variance in the results' overall variance was explained by these four variables. Among the recommendations made by this study to lessen the effects of water depletion in this lake are encouraging the production and introduction of agricultural and horticultural crops suitable for the eastern area of Urmia Lake, developing new irrigation systems, and altering the pattern of irrigated agricultural crops.
    Keywords: Lake Urmia, economic-productive consequences, Water Crisis, Agricultural Development
  • سمیه کردعلیوند، حسین شعبانعلی فمی*، علی اسدی، علی اکبر براتی

    روند فزآینده کمبود غذای سالم در بازار و تخریب محیط زیست دو چالش مهم در عصر حاضر به شمار می روند. صدور گواهی سلامت محصولات کشاورزی در صورت مدیریت صحیح می تواند نقش مهمی در حل چالش های مطرح شده ایفاء نماید. نظر به اهمیت صدور گواهی سلامت محصولات کشاورزی، تحقیق حاضر به بررسی اثرات صدور گواهی سلامت محصولات کشاورزی از دیدگاه کشاورزان پرداخته است. جامعه آماری شامل کلیه تولیدکنندگانی در کشور بود که در سال 1400 دارای مجوز محصولات گواهی شده از سوی وزارت جهاد کشاورزی بودند که تعداد آنها 638 نفر بود. از این میان 204 تولیدکننده به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه محقق ساخته بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آماره های توصیفی از ضریب تغییرات و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که از میان اثرات صدور گواهی سلامت محصولات کشاورزی در حال حاضر اثرات اجتماعی (با ضریب مسیر 868/0) مهم ترین اثر صدور گواهی هستند. پس از این اثرات به ترتیب اثرات مربوط به بهبود فرآیند تولید (845/0)، محیط زیست و پایداری (819/0)، فرآیندهای بازار و صادرات (799/0) و در نهایت اثرات مربوط به سلامت و ایمنی مواد غذایی (768/0) قرار دارند. از میان اثرات اجتماعی افزایش اعتماد مصرف کنندگان به کیفیت مواد غذایی (با بار عاملی 782/0) دارای اهمیت فراوان می باشد، لازم است تولیدکنندگان با افزایش کیفیت محصولات کشاورزی و تولید محصولات سالم تر براساس استانداردهای بین المللی زمینه افزایش اعتماد مصرف کنندگان را فراهم نمایند. از طرفی راه اندازی کسب و کارهای کوچک در طول زنجیره تامین محصولات سالم کشاورزی می تواند فرصت های شغلی را برای روستاییان فراهم نماید و از این طریق به توسعه کشاورزی و روستایی کمک کند.

    کلید واژگان: استانداردهای کشاورزی, امنیت غذایی, سلامت غذایی, محصول گواهی شده
    Somayeh Kordalivand, Hossein Shabanali Fami *, Ali Asadi, Aliakbar Barati

    Present-day challenges include the growing tendency of unhealthy food shortages in the market and environmental degradation. If properly managed, issuing the safety and health certificate of agricultural products can be a significant factor in resolving the issues brought up. The purpose of the current study was included all the producers in the country who had a license for certified products from the Ministry of Jihad Agriculture in 2021, which numbered 638 people.. 204 producers were chosen at random from this group to serve as samples. A researcher-made questionnaire was employed to collect the data, and in addition to descriptive statistics, confirmatory factor analysis and coefficient of variation were also used to analyze the data. The findings of the research demonstrated that social effects are the health certification of agricultural goods' most significant effects, with a path coefficient of 0.868. The impacts relating to enhancing the production process (0.845), the environment and sustainability (0.819), market and export procedures (0.799), and lastly the effects relating to food health and safety (0.768) come after these effects. It is crucial for producers to build customer confidence in food quality (0.782) since it will have positive societal impacts. To do this, producers must improve the quality of agricultural products and create healthier items that adhere to international standards. However, the development of agriculture and rural communities can be aided by the establishment of small enterprises throughout the supply chain of healthy agricultural products.

    Keywords: Agricultural Standards, Food Safety, Food Health, Certified Product
  • علی اکبر براتی*، حجت ورمزیاری، حسین شعبانعلی فمی، منوچهر نظری زاده

    روستاها به عنوان کوچکترین و کهن ترین واحد اجتماعی در هر جامعهای دارای اهمیت زیادی هستند. توسعه روستایی موتور محرکه توسعه ملی در بسیاری از کشورها بخصوص کشورهای در حال توسعه بوده و دستیابی به آن ضرورتی اجتنابناپذیر است. اما امروزه با توجه به پیشرفت جوامع بشری، دستیابی به توسعه روستایی بیش از پیس دشوار و پیچیده شده است. تحقق توسعه روستایی اکنون مستلزم توجه سیاستگزارن و برنامهریزان توسعه به لزوم مشارکت مردم محلی، تشکلها و سازمانهای غیردولتی محلی و مردم نهاد در تمام مراحل از تصمیمگیری گرفته تا برنامهریزی و اجرا است. تعاونی ها یکی ابزارهایی هستند که می توانند منابع محلی را به منظور غلبه بر بحران ها بسیج کنند و ساختار آنها اجازه میدهد که بیشتر اجتماع محور باشند. در کشورهایی که بخش اقتصادی آنها مبتنی بر فعالیتهای کشاورزی است، تعاونیهای روستایی بهعنوان راه حلی برای توزیع بهتر درآمد، کاهش فقر و آسیبپذیری و بهبود کیفیت زندگی و رفاه اجتماعی توصیه می شوند. با همین قبیل اهداف هم بود که سیاست توسعه تعاونی ها در جامعه ایران مورد توجه قرار گرفت. با این وجود تعاونی های روستایی در ایران از توفیق چندانی برخوردا نشدند به گونه ای که اغلب آنها در حال حاضر راکد بوده یا منهل شده اند. لذا تحقیق حاضر با هدف شناسایی زمینه های ممکن جهت توسعه انواع تعاونی ها در سطح نواحی روستایی و ارزیابی میزان سطح پوشش فعلی این زمینه ها توسط تعاونی های موجود انجام شد.

    کلید واژگان: تعاونی های روستایی, توسعه روستایی, زمینه یابی توسعه تعاونی, تحلیل اهمیت عملکرد
    Aliakbar Barati *, Hojjat Varmazyari, Hossein Shabanali Fami, Manouchehr Nazarizadeh

    Villages are extremely important in many developing nations. However, in today's world achieving rural development has become more challenging and complex. Since cooperatives possess the ability to mobilize local resources against crisis, they are suggested as a solution for enhancing social welfare and quality of life where agriculture is the primary economic activity. Nevertheless, the majority of rural cooperatives in Iran haven't experienced much success, and as a result, the current study was carried out to identify potential areas for cooperative development in rural areas and assess the level of covering these areas by existing cooperatives. This survey study used a researcher-made questionnaire that was completed by face-to-face interview method. The study's statistical population comprised the inhabitants of Savojbolagh County's rural settlements in Alborz province (115,096). G-Power software was used to calculate the study sample size (210 individuals). The data were analyzed using both descriptive and inferential approaches, including Importance-Performance Analysis (IPA), coefficient of variation, and frequency. The findings led to the identification of 37 different types of fields for the development of cooperative activities in rural areas (include the agricultural and non-agricultural sector). The average importance of agricultural cooperatives (3.57) was higher than that of non-agricultural cooperatives (3.37). In the group of agricultural cooperatives, the field of processing had the largest gap between performance and importance (2.57). Based on the IPA analysis, area (a), or the concentration region, contains all of the identified fields.

    Keywords: Rural Cooperatives, Rural Development, Cooperative Development Context, Performance-Importance Analysis
  • مصطفی مرادی، حسین شعبانعلی فمی*، علی اکبر براتی، رضا صالحی محمدی

    سالانه تقریبا یک سوم کل مواد غذایی تولید شده برای مصرف انسان به دلایل مختلف به ضایعات تبدیل می شود. این میزان اتلاف پیامدهای منفی قابل توجهی بر محیط زیست، اقتصاد و جامعه دارد. مطالعات متعددی سیاست های مختلفی از جمله استفاده از راهکارهای فنی برای کاهش ضایعات مواد غذایی پیشنهاد کرده اند. با این حال، تردید در اثربخشی و پیامدهای ناخواسته اجرای این راهکارها موجب تاکید محققان بر رویکردها و مداخلات مبتنی بر بازار برای کاهش ضایعات شده است. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف برآورد ضایعات و بررسی پتانسیل های بالقوه توسعه کانال های مختلف بازاریابی به عنوان اشکالی از رویکردهای مبتنی بر بازار بر کاهش ضایعات در سراسر زنجیره تامین سبزیجات برگی در استان کرمانشاه انجام شد. بدین منظور با استفاده از مرور ادبیات و مصاحبه با متخصصان و کنشگران کلیدی زنجیره تامین یک مدل پویایی سیستم ضایعات در زنجیره تامین سبزیجات برگی در استان کرمانشاه توسعه داده شد. ابزار جمع آوری داده های تحقیق پرسشنامه بود. جامعه آماری این مطالعه شامل دو گروه از متخصصان موضوعی و کنشگران زنجیره تامین زنجیره تامین سبزیجات برگی بود. در مجموع، 22 متخصص و 728 کنشگر از مراحل مختلف زنجیره تامین مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج، سالانه تقریبا 31.000 تن (39 درصد) از تولیدات سبزیجات برگی در سراسر زنجیره تامین به ضایعات تبدیل می شود. پیش بینی روند آینده ضایعات نیز نشان می دهد که در صورت تداوم وضعیت فعلی، میزان ضایعات در دهه های آینده همچنان افزایش خواهد یافت. نتایج شبیه سازی سناریوهای تحقیق نشان داد که توسعه صنایع فرآوری، ضایعات کل در زنجیره تامین سبزیجات برگی را از تقریبا 31.000 تن به حدود 20.000 تن در سال کاهش می دهد. بنابراین، لازم است که سیاست ها و برنامه های دولت در زمینه مبادله سبزیجات برگی در منطقه مورد مطالعه بر حمایت از کسب وکارهای مرتبط با صنایع فرآوری سبزیجات برگی و ایجاد زیرساخت های اولیه مورد نیاز این صنایع متمرکز شود.

    کلید واژگان: زنجیره غذا, سبزیجات برگی, ضایعات غذا, کانال های بازاریابی, مدلسازی پویایی سیستم
    Mostafa Moradi, Hosein Shabanali Fami *, Aliakbar Barati, Reza Salehi Mohammadi

    Every year, approximately one-third of the total food produced for human consumption is lost or wasted due to various reasons. This level of wastage has substantial adverse impacts on the environment, economy, and society. Numerous studies have proposed various policies to address the issue of food waste, such as incorporating technology into existing supply chains. However, concerns about their effectiveness and unintended consequences have led researchers to emphasize market-based approaches for waste reduction. The present study was carried out to estimate waste and investigate the potential for developing different marketing channels as market-based approaches to reduce waste in the leafy vegetable supply chain in Kermanshah province. To achieve this purpose, a system dynamics modelling of the waste system in the leafy vegetable supply chain was developed by using the literature review and interviews with experts and stakeholders. The tool for collecting research data was a questionnaire. The statistical population of this study is two groups including 22 experts and 728 actors in the leafy vegetable supply chain. Based on the findings, around 31,000 tonnes (39%) of leafy vegetables are wasted annually across the supply chain. The research scenarios indicate that the establishment of processing industries will effectively decrease the overall waste of leafy vegetables from around 31,000 tons to approximately 20,000 tons annually. Therefore, government initiatives and policies in the field of leafy vegetable exchange in the study area must focus on supporting businesses associated with leafy vegetable processing industries and establishing infrastructure prerequisites for these industries.

    Keywords: Food chain, Food Waste, Leafy vegetables, Marketing channels, System dynamics modeling
  • سودابه بینائی، حسین شعبانعلی فمی*، خلیل کلانتری، علی اکبر براتی

    در دهه های اخیر کشت در محیط های گلخانه ای به عنوان یکی از راه حل های بالقوه جهت افزایش بهره وری منابع تولید و پاسخگویی به تقاضای غذایی فزاینده ناشی از رشد جمعیت مورد توجه کشورها قرار گرفته است. بااین حال، شکاف عملکردی قابل توجهی از نظر شاخص های عملکردی گلخانه ها نظیر عملکرد محصول، مصرف آب، انرژی و غیره در کشور ایران با کشورهای پیشرو در صنعت تولیدات گلخانه ای وجود دارد. یکی از راهکارهای مورد تاکید برای غلبه بر این چالش ها و بهینه سازی استفاده از منابع تولید، پیاده سازی فناوری های هوشمند در گلخانه ها است. با توجه به عدم توسعه فراگیر فناوری های هوشمند در گلخانه های استان تهران و اهمیت این استان در تولید محصولات گلخانه ای در کشور، مطالعه حاضر با هدف تحلیل توسعه کشاورزی هوشمند در گلخانه های استان تهران انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل 20 نفر از خبرگان موضوعی دارای سابقه تحقیقاتی یا اجرایی در زمینه هوشمندسازی گلخانه ها بودند. انتخاب این افراد نیز به روش هدفمند انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه بود. در ابتدا با استفاده از مرور ادبیات موضوع و مصاحبه های نیمه ساختارمند با خبرگان موضوعی، متغیرهای عوامل موثر بر توسعه کشاورزی هوشمند در گلخانه ها (شامل مولفه ها، الزامات و چالش های توسعه کشاورزی هوشمند) شناسایی شدند. سپس، از خبرگان خواسته شد تا اثرات متقاطع، متغیرهای شناسایی شده را از طریق مقایسه زوجی ارزیابی کنند. درنهایت، تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل اثرات متقابل با استفاده از نرم افزار MICMAC انجام شد. بر مبنای تحلیل شبکه روابط اثرگذاری و اثرپذیری به ترتیب الزامات و چالش های اقتصادی، الزامات و چالش های فنی و زیرساختی، الزامات قانونی و مقرراتی و الزامات نهادی به عنوان تاثیرگذارترین متغیرهای موثر بر توسعه کشاورزی هوشمند در استان تهران شناسایی شدند.

    کلید واژگان: الزامات هوشمندسازی, توسعه کشاورزی هوشمند, چالش های هوشمندسازی, گلخانه هوشمند
    Sodabeh Binaei, Hossein Shabanali Fami *, Khalil Kalantari, Aliakbar Barati

    Food production in controlled cultivation areas plays a crucial role in increasing productivity and offsetting supply shortages. Product yields, water consumption, and energy use are the main parameters determining the performance of food production in a greenhouse. Smart technology is an effective solution to improve these parameters. This study aimed to identify the components, challenges, and requirements for the development of smart agriculture in greenhouses. Our case study focused on Tehran province, which encompasses a significant portion of the total greenhouses in Iran. The statistical population consisted of 20 subject-matter experts with research or executive experience in greenhouse automation, selected purposefully. Questionnaires and semi-structured interviews were used in this study to collect data. First, we identified the variables affecting the development of smart agriculture in greenhouses by using a literature review and semi-structured interviews with experts, Then, the experts were asked to evaluate the cross-influence of the identified variables through pairwise comparison. Finally, data analysis was done using MICMAC software. The findings indicate that the identified requirements and challenges have had a significant influence on the lack of smart agriculture in greenhouses. Through network analysis of influence and dependence relationships, it was found that economic requirements and challenges, technical and infrastructural requirements and challenges, legal and regulatory requirements, and institutional requirements were the most influential variables in the development of smart agriculture in Tehran province.

    Keywords: smart agriculture development, Smart greenhouse, smartening challenges, smartening requirements
  • سید عرفان حسینی، علی اکبر براتی*، حسین شعبانعلی فمی

    امروزه، علی رغم اهمیت قابل توجه صنعت پرورش زنبورعسل در مناطق و جوامع گوناگون به واسطه کارکردهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی خود (مانند تسهیل گرده افشانی گیاهان)، این صنعت هنوز با چالش ها و فرصت های مغفول مانده ای مواجه است که وضعیت عملکرد و مدیریت واحدهای پرورش زنبورعسل را تحت تاثیر قرار داده است. به همین دلیل تحقیق حاضر تلاش کرده است تا راهکارهای بهبود وضعیت عملکرد و مدیریت واحدهای پرورش زنبورعسل در شهرستان فریدونشهر واقع در استان اصفهان را شناسایی و اولویت بندی کند. داده های مورد استفاده در این پژوهش با ابزار پرسش نامه محقق ساخته گردآوری شد. حجم نمونه مطالعه شده 140 نفر بود که با شیوه نمونه گیری طبقه ای از بین زنبورداران شهرستان فریدونشهر (210 زنبوردار) انتخاب شدند. نتایج به دست آمده از تحلیل توصیفی و تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که راهکارهای شکل گیری سامانه ای یکپارچه در جهت توزیع کافی و به موقع نهاده ها و خدمات، افزایش توجه دولت و بهبود خدمات حمایتی و توسعه ای در بخش پرورش زنبورعسل، تسهیل تامین اعتبار و سرمایه گذاری در بخش پرورش زنبورعسل و ارایه خدمات بیمه ای مناسب در راستای افزایش تاب آوری زنبورداران از بالاترین اولویت در میان سایر راهکارها برخوردار هستند.

    کلید واژگان: زنبورداری, عملکرد, مدیریت, بهبود وضعیت, شهرستان فریدونشهر
    Seyed Erfan Hosseini, AliAkbar Barati *, Hossein Shabanali Fami

    Nowadays, despite the importance of the beekeeping industry in various regions and societies due to its social, economic and environmental functions (such as facilitating the pollination of plants), this industry still faces challenges and neglected opportunities that affect the performance and management status of beekeeping farms. Hence, the present research has tried to identify and prioritize the solutions to improve the performance and management status of beekeeping farms in Fereydunshahr county located in Isfahan province. Data was collected with a researcher made questionnaire. The sample size was 140 beekeepers who were selected by stratified sampling method among the beekeepers of Fereydunshahr county (210 beekeepers). The results from the descriptive analysis and the exploratory factor analysis demonstrated that the formation of an integrated system for the adequate and timely distribution of inputs and services, increasing the attention of the government on beekeeping sector and improving the development services, facilitating the provision of credit and investment in the beekeeping sector, And providing appropriate insurance services in order to increase the resilience of beekeepers has the highest priority among other solutions.

    Keywords: Apiculture, performance, management, Status improvement, Fereydunshahr county
  • الهام قادری، خلیل کلانتری*، علی اکبر براتی، سمیه کردعلیوند
    علی رغم اهمیت توسعه کارآفرینی روستایی نتایج حاکی از توسعه ناکافی کارآفرینی در روستاها است، بنابراین تحقیق حاضر به تحلیل سازوکارهای موثر بر توسعه کارآفرینی روستایی در شهرستان زیرکوه استان خراسان جنوبی پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل افرادی بودند که از وام اشتغال استفاده کرده بودند (840 نفر). حجم نمونه مورد مطالعه با استفاده از نرم افزار G*Power تعداد 215 نفر بود که به صورت طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه محقق ساخته بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ و تحلیل روایی محتوایی بر اساس نظر جمعی از اساتید گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران و کارشناسان بخش اجرایی جهاد کشاورزی شهرستان زیرکوه مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که از نظر پاسخگویان از میان مولفه های مختلف نشان دهنده توسعه یافتگی کارآفرینی، زیرمولفه های نظام آموزشی با ضریب مسیر (921/0)، بازار (809/0)، زیرساخت ها (753/0)، عوامل فرهنگی (691/0) و در نهایت قوانین و سیاست ها (678/0) به ترتیب دارای بیشترین اهمیت هستند. یافته های این مطالعه همچنین نشان داد از میان سازوکارهای مختلف توسعه کارآفرینی روستایی در حال حاضر سازوکارهای قانونی و سیاستی با ضریب مسیر (304/0) بیشترین تاثیر را بر توسعه کارآفرینی دارا هستند. پس از این سازوکارها به ترتیب سازوکارهای اجتماعی (226/0)، زیرساختی (209/0)، اقتصادی (207/0) و در نهایت مدیریتی (171/0) قرار دارند. به منظور توسعه کارآفرینی روستایی استفاده از روش های آموزشی و همچنین تدوین سازوکارهای قانونی و سیاستی مناسب در جهت حمایت از کارآفرینان روستایی پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: توسعه, کارآفرینی روستایی, اشتغال روستایی, شهرستان زیرکوه
    Elham Ghaderi, Khalil Kalantari *, Aliakbar Barati, Somayeh Kordalivand
    Despite the importance of developing rural entrepreneurship, reports indicate insufficient development of rural entrepreneurship. Therefore, the present research has analyzes the effective mechanisms on the development of rural entrepreneurship in Zirkouh county. The study population included people who used employment loans (840 people). The sample size was determined using G*Power software (215 people). was used to select the samples. The data collection tool was a researcher-made questionnaire. The reliability of the questionnaire was confirmed through Cronbach's alpha and content validity analysis based on the opinion of the professors of the Department of Agricultural Management and Development of Tehran University and the experts of the Agricultural Jihad of Zirkoh county. Descriptive statistics and confirmatory factor analysis were used for data analysis (using Smart PLS software V.3). The results showed that among the various components that indicate the development of entrepreneurship, the sub-components of the educational system with the path coefficient (0.921), market (0.809), infrastructures (0.753), and cultural factors (0.691); and finally, laws and policies (0.678) are respectively the most important. The findings also showed that among the various mechanisms for the development of rural entrepreneurship, legal and political mechanisms with a path coefficient (0.304) have the greatest effect on the development of entrepreneurship. After these mechanisms there are social (0.226), infrastructure (0.209), economic (0.207) and management (0.171) mechanisms. To develop rural entrepreneurship, it is suggested to use educational methods as well as develop appropriate legal and policy mechanisms to support rural entrepreneurs.
    Keywords: Development, Rural Entrepreneurship, Rural Employment, Zirkoh county
  • جاسم گلابی فر، علی اکبر براتی*، خلیل کلانتری

    دسترسی به غذای کافی و سالم در هر زمان و مکانی از حقوق مسلم اولیه انسان ها بوده و بایستی تامین نیازهای غذایی مردم از مهم ترین هدف های دولت ها به شمار آید. علی رغم اینکه جامعه روستایی تامین کننده اصلی مواد اولیه غذایی است، اما وضعیت امنیت غذایی در جوامع روستایی نسبت به شهری مطلوب نیست. ازآنجاکه دسترسی به غذا از مهم ترین عوامل امنیت غذایی است، این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر دسترسی خانوارهای روستایی به غذا در دهستان شاوور واقع در شهرستان شوش انجام شد. جامعه آماری تحقیق، کلیه خانوارهای روستایی دهستان شاوور بودند (2624 خانوار). حجم نمونه مورد استفاده در این تحقیق 300 خانوار بود که به روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی حداقل مربعات جزیی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد دسترسی فیزیکی به غذا در جامعه مورد مطالعه نسبت به دسترسی اقتصادی و تداوم دسترسی در وضعیت نامطلوب تری قرار دارد. همچنین، چهار دسته عوامل فردی- خانوادگی، اجتماعی، فیزیکی-کالبدی و اقتصادی بر سطح دسترسی خانوارهای روستایی به غذا تاثیر دارند که دراین بین، تاثیر عواملی نظیر سطح درآمد خانواده، نوع الگوی مصرف خانواده و سطح تحصیلات سرپرست بیشتر است. تنوع بخشی به منابع درآمدی، اصلاح الگوی مصرف (کمیت و تنوع)، توسعه شبکه بازار و کنترل نوسانات قیمت از جمله راهکارهای بهبود سطح دسترسی خانوارهای روستایی به غذا است.

    کلید واژگان: امنیت غذایی, دسترسی به غذا, ناامنی غذایی, روستا و غذا, دهستان شاوور
    J. Gholabifar, A.A. Barati *, Kh. Kalantari
    Introduction

    Access to food is the concept of sustainable physical and economic access to resources to provide food items needed by society. Although in line with population growth the production of agricultural products has increased, the access of the people to the food has decreased and it has caused hidden hunger and food insecurity on a large scale. According to the World Health Organization, approximately 60% of child deaths in developing countries are the result of chronic hunger and malnutrition. In Iran, the level of food insecurity is reported about 23%, and the situation of access to food in both physical and economic dimensions is far worse in rural than urban areas. For example, the level of food insecurity in the rural areas of Qarasu in West Azerbaijan is reported 59.4%. Lack of access to sufficient food and the occurrence of food insecurity are affected by various factors, including economic, social, cultural, political and environmental. As a result, due to the importance of access to food, this study tried to investigate the factors affecting the access of rural households to food in Shavoor district.

    Materials and Methods

    Current research is a non-experimental survey research with a quantitative approach. The statistical population was all the rural households of Shavoor district (N= 2624), of which 300 households (n= 300) were selected as a sample using the stratified sampling method with proportional assignment. The data used in this research was primary data that was collected by a questionnaire. The validity of the data collection tool was done based on the point of view of specialists, and Cronbach's alpha coefficient was used to determine its reliability. The value of this coefficient for different parts of the questionnaire was between 0.765 and 0.873, which indicates the appropriate reliability of the research tool. This study used SPSS, Excel, and SmartPLS for data analysis. In order to inferentially analyze the data, confirmatory factor analysis based on partial least square (PLS) method was used.

    Results and Discussion

    The findings showed that the average age of the respondents was over 47 years old, 85.7% were married, 28.7% were also illiterate. The average number of people per household in this study was 5.86 people. The average number of active people among the studied households was about two. Most households (41.3%) had an income of less than two million tomans per month and 58.3% of the households could not save any money. Although the main occupation of most (31%) heads of the studied households was agriculture, most of the households did not possess agricultural land. Also, the average area of irrigated and orchard lands and the number of light and heavy livestock of each studied household were 2.70 hectares, 0.37 hectares, 2.80 heads and 1.80 heads, respectively. According to the results of the confirmatory factor analysis based on Partial Least Squares (PLS) method, among the three main dimensions (physical, economic and continuity of access), the physical access to food is more unfavorable (0.458) than the economic access (0.900) and continuity of access (0.909). Based on the research findings, economic (0.528), social (0.362), and individual and family (0.340) factors are the most important factors affecting rural households' access to food respectively. Among the economic factors, the income variable has a greater impact on food access. Food consumption pattern and the education level of the head of the household, respectively among the social and the individual-family factors are very important and have a significant effect on improving the access of households to food. Various studies have emphasized the effect of the low level of education of heads of households in a society on poverty and food insecurity. Also, physical factors play a decisive role in households' access to food, and these factors indirectly affect the level of rural households' access to food.

    Conclusion

    In this research, an attempt was made to analyze the factors affecting the improvement of access to food for rural households in Shavor village located in Susa county. The findings of this research showed that despite the fact that the main source of income for most of the rural households in this village is from the agricultural sector, the situation of rural households' access to food is not favorable, especially in terms of physical access. And various factors, including economic, individual-family factors, social and physical, have directly and indirectly affected this access. In order to improve the access level of rural households to food, it is suggested to provide the necessary background and platform for diversifying rural jobs and improving their income sources. Creation and support of various organizations (such as consumer cooperatives) with the aim of providing facilities and supply of food items at a better price and with more variety to the villagers, targeting the granting of subsidies to agricultural inputs, adopting appropriate support policies for the price of agricultural products, strengthening the market and the transportation network for agricultural products are among the best solutions to improve the level of access of villagers to food.

    Keywords: Food security, Food Access, Food insecurity, Shavoor rural area
  • محسن عادلی ساردوئی، علی اسدی*، خلیل کلانتری، علی اکبر براتی، حسن خسروی
    تا کنون در مطالعات کمتر به عوامل موثر بر نیت کشاورزان در راستای توسعه الگوی کشت مبتنی بر منابع آبی پرداخته شده است. لذا، این مقاله ارتباط بین ویژگی های 393 کشاورز فعال در دشت جیرفت و درجه تمایل به پذیرش شان نسبت به الگوی کشت مبتنی بر منابع آبی را بررسی کرده است. این مطالعه اثر خصوصیات دموگرافی، فاکتورهای اقتصادی اجتماعی و ویژگی های نهادی کشاورزان را با استفاده از پرسشنامه حاوی سوال های باز و بسته در سال زراعی 1399 مورد بررسی و مطالعه قرار داده است. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق مدل لاجیت طبقه ای مورد استفاده قرار گرفت. متغیر وابسته (تمایل به پذیرش الگوی کشت متناسب با منابع آبی) به صورت رتبه ای و در پنج طبقه مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 62 درصد پاسخگویان تمایل به پذیرش شان کمتر از متوسط بوده و تنها 9/7 درصد کشاورزان تمایل به پذیرش خیلی زیادی داشتند. همچنین، متغیرهای سن، سطح سواد، متوسط درآمد ماهیانه، مالکیت شخصی بر اراضی، دسترسی به اعتبارات و عضویت در نهادهای اجتماعی کشاورزان اثر مثبت و معنی دار بر تمایل به پذیرش کشاورزان داشته است و عدم پرداخت هزینه برای نهاده آب توسط کشاورزان اثر معکوس داشته است.
    کلید واژگان: الگوی کشت, مدل لاجیت ترتیبی, تمایل به پذیرش, حفاظت منابع آب, دشت جیرفت
    Mohsen Adeli Sardooei, Ali Asadi *, Khalil Kalantari, Aliakbar Barati, Hasan Khosravi
    So far, studies have paid less attention to the farmer’s intention in developing a water-based crop pattern, so this article examines the relationship between the characteristics of 393 active farmers in the Jiroft plain and their willingness to accept a water-based crop pattern. Farmers were surveyed about the level of willingness to accept the proposed cropping pattern, demographic characteristics, socio-economic factors and institutional characteristics using a questionnaire with open and closed questions in the 2020 crop year. In order to achieve the research objectives, a stratified logit model was used in which the dependent variable of the research (willingness to accept the crop pattern appropriate to water resources) was ranked in five categories including 0: unwillingness to accept; 1: low acceptance; 2: willingness to moderate acceptance; 3: willingness to accept too much and 4: willingness to accept too much. The results showed that 62% of respondents tended to accept below average and only 7.9% of farmers tended to accept too much. The results showed that the variables of age, literacy level, average monthly income, personal ownership of land, access to credit and membership in farmers 'social institutions had a positive and significant effect on farmers' willingness to accept and non-payment of water input by farmers had the opposite effect. Findings showed that a variety of variables may explain the willingness of farmers to develop protective behaviors for water resources that should be considered.
    Keywords: Crop Pattern, Jiroft plain, ordered logit, protection of water resources, Willingness to adoption
  • سمیه کردعلیوند، حسین شعبانعلی فمی*، علی اسدی، علی اکبر براتی

     تامین غذای سالم، در گرو توسعه نظام استاندارد و کارآمد صدور گواهی سلامت محصولات کشاورزی است که در ایران با موانعی مواجهه است، بنابراین تحقیق حاضر به تحلیل چالش ها و موانع صدور گواهی سلامت محصولات کشاورزی در ایران از دیدگاه کارشناسان پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش شامل 79 نفر از کارشناسان صاحب تجربه و دانش در این حوزه بودند که به روش نمونه گیری هدفمند 65 نفر از آن ها انتخاب و در فرآیند تحقیق مشارکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی و پایاییآن مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از روش تحلیل عاملی تاییدی در محیط نرم افزار Smart PLS استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که از نظر پاسخگویان از میان چالش های مختلف صدور گواهی سلامت محصولات کشاورزی در ایران، چالش فنی، تکنولوژیکی و اطلاعاتی با ضریب مسیر (0/889) بیشترین تاثیر را بر صدور گواهی محصولات سالم دارد. پس از این چالش به ترتیب چالش های سیاستی و برنامه ای (0/849)، قانونی و نهادی (0/815)، اجتماعی فرهنگی (0/797)، محیط زیستی (0/657) و در نهایت اقتصادی (0/579) قرار دارند. بر اساس این یافته می توان راهکارهای مناسبی برای تسهیل و بهبود این فرآیند اتخاذ کرد.

    کلید واژگان: استانداردهای کشاورزی, کشاورزی پایدار, سیستم های غذایی, گواهی محصول سالم, ایران
    Somayeh Kordalivand, Hossein Shabanali Fami *, Ali Asadi, AliAkbar Barati

     Iran encounters notable obstacles in establishing a strong standard system and issuing safety certificates for agricultural products, which are essential for maintaining a consistent supply of healthy food. Therefore, this study aimed to examine the challenges associated with issuing safety certificates for agricultural products in Iran, drawing insights from experts in the field. The research involved a statistical population of 79 experienced and knowledgeable experts, out of which 65 participants were selected using purposive sampling for the research process. A researcher-developed questionnaire with confirmed validity and reliability was used as the data collection tool. Data analysis was conducted using descriptive statistics and confirmatory factor analysis within the Smart PLS software environment. This study resulted in identification of the key challenges in issuing safety certificates for agricultural products in Iran. The most influential factors were technical, technological, and informational challenges, indicating their significant impact on certificate issuance (path coefficient= 0.889). Additionally, political and program (path coefficient= 0.849), legal and institutional (path coefficient= 0.815), socio-cultural (path coefficient= 0.797), environmental (path coefficient= 0.657), and economic (path coefficient= 0.579) challenges were recognized as the other significant obstacles. These findings offer insights for implementing effective solutions to improve the process of issuing safety certificates and enhance the certification process of agricultural products in Iran.

    Keywords: Agricultural standards, Sustainable agriculture, Food systems, Certification of safe food, Iran
  • جاسم گلابی فر، علی اکبر براتی*، خلیل کلانتری

    دسترسی به غذا یکی از مهم ترین اجزای امنیت غذایی است که نقش مهمی در تحقق امنیت غذایی هر جامعه ای دارد. دسترسی به غذا دارای سه مولفه اصلی شامل دسترسی فیزیکی، اقتصادی و تداوم دسترسی است. مطالعه حاضر به بررسی وضعیت دسترسی خانوارهای روستایی به غذا در دهستان شاوور پرداخته است. جامعه آماری تحقیق را کلیه خانوارهای روستایی این دهستان تشکیل داد ه اند (2624=N). حجم نمونه مورد مطالعه 300 خانوار تعیین شد که بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب گزینش شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. برای سنجش سطح دسترسی به غذا در سطح جامعه مورد مطالعه، با الهام از روش تعیین شاخص فقر چند بعدی سازمان ملل، یک شاخص استاندارد طراحی شد که قادر بود وضعیت دسترسی خانوارهای روستایی به غذا را به صورت یک نمره استاندارد بین صفر تا یک ارزیابی نماید. این مسیله نوآوری روش شناسی تحقیق حاضر بود. یافته های حاصل از تحقیق نشان داد که تنها 23 درصد از خانوارهای روستایی دهستان شاوور از دسترسی مطلوب به غذا برخوردار هستند. در میان مولفه های دسترسی به غذا مولفه دسترسی اقتصادی و تداوم دسترسی از وضعیت نامطلوب تری برخوردار است. ناتوانی منابع و مراکز تامین اقلام غذایی در سطح روستا، عدم خودتولیدی خانوارهای روستایی به دلیل غلبه فرهنگ مصرفی شهری و نوسانات شدید قیمت اقلام غذایی از مهم ترین علل کاهش سطح دسترسی به غذا هستند. بر همین اساس پیشنهاد می گردد از طریق توسعه زیرساخت های اطلاعاتی، ارتباطی و حمل و نقل زمینه دسترسی بهتر و بیشتر جامعه روستایی به اقلام غذایی فراهم شده و همچنین با ترویج فرهنگ خود تولیدی و پس انداز خانوارهای روستایی زمینه بهبود تاب آوری آنها در مقابل نوسانات قیمت بیش از پیش فراهم گردد.

    کلید واژگان: دسترسی به غذا, امنیت غذایی, محرومیت از غذا, دهستان شاوور
    Jassem Golabifar, AliAkbar Barati *, Khalil Kalantari

    Access to food is one of the most important components of food security, which plays an important role in food security. Access to food has three main components including physical, economics and stability. The present study investigated the access of rural households to food in Shavoor village. The statistical population of the study consisted of all rural households in this district (N = 2624). The sample size of 300 households was determined based on stratified sampling method with proportional assignment. The data collection tool was a questionnaire. To measure access to food, based on the UN MPI, a standard index was developed whose value was between zero and one. This method was a methodological innovation of the study. Findings showed that about 23% of rural households have a good access to food. Among three main components, economic ans stability access have had the more contribution in access to food index. Disability to food supply resources and centers, lack of self-production and severe fluctuations in food prices are the most important causes for reducing the rural households access to food. Accordingly, it was suggested that improvement of ICT infrastructures will provide better condition to access of rural community to food. Promoting a culture of self-production and saving is another suggestion to improve the resilience of rural households to food price fluctuations.

    Keywords: Access to food, Food Security, Food deprivation, Shavoor rural area
  • جاسم گلابی فر، علی اکبر براتی*، خلیل کلانتری

    امنیت غذایی یکی از عوامل حیاتی تامین سلامت شخصی، خانوادگی و اجتماعی و یک نیاز بنیادین برای توسعه جامعه بشری است و مناطق روستایی تامین کننده اصلی اقلام غذایی جامعه محسوب می شوند. با این وجود روستاییان همچنان از سطح پایین تری از امنیت غذایی در مقایسه با خانوارهای شهری برخوردارند. عوامل بسیاری بر امنیت غذایی اثر دارند، یکی از مهم ترین آن ها ویژگی های فردی و خانوادگی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرپذیری امنیت غذایی از این گروه از ویژگی ها بود. جامعه مورد مطالعه این تحقیق شامل خانوارهای روستایی دهستان شاوور (2624 خانوار) بود. حجم نمونه مورد مطالعه 300 خانوار بود که با استفاده از روش تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون لجسیتک استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تنها حدود 62 درصد از خانوارهای مورد مطالعه از امنیت غذایی مناسب برخوردارند. از میان ویژگی های فردی و خانوادگی مورد مطالعه، متغیرهای سطح تحصیلات سرپرست خانوار، سن سرپرست خانوار، دارا بودن فرزند ذکور، دارا بودن فرد فعال در خانواده، دارا بودن فرد شاغل در بخش غیرکشاورزی و نیز دارا بودن فرد دارای بیماری زمینه ای بر امنیت غذایی خانوار از نظر آماری اثر معنی داری دارند. با توجه به اینکه این گروه از متغیرها تا حدود 30 درصد می توانند پیش بینی وضعیت امنیت غذایی خانوار را بهبود بخشند، بنابراین، مدیریت و بهبود وضعیت امنیت غذایی مستلزم توجه به این گروه از ویژگی ها در کنار سایر ویژگی ها نیز هست.

    کلید واژگان: توسعه روستایی, امنیت غذایی, دسترسی به غذا, دهستان شاوور
    Jassem Gholabifar, AliAkbar Barati *, Khalil Kalantari

    Food security is one of the important factors that provides personal, family and social health of society and it is a fundamental need for the development of human kind. Although rural areas are a main source of food production, but they still suffer from greater food insecurity than urban society. Many factors affect food security, individual and familial characteristics are one of the most essential factors. Therefore, the main purpose of this study was to investigate the effect of these factors on food security. The study area was Shavoor district. A total of 300 rural households were included in the study. The samples were chosen using a stratified random sampling procedure, and the data was analyzed using logistic regression. Only approximately 62 percent of households have adequate food security, according to the findings. The variables of the head of the household's level of education, age, having a male child, having an active person in the family, having a person working in the non-agricultural sector, and also having a person with underlying disease on household food security have a statistically significant effect among the individual and family characteristics studied. Given that this set of variables can improve for roughly 30% of the ability to predict the household food security, therefore, managing and improving the situation of rural household food security requires consideration of them along with other variables.

    Keywords: Rural Development, Food security, access to food, Shavoor County
  • حامد اسکندری دامنه، غلامرضا زهتابیان، حسن خسروی*، حسین آذرنیوند، علی اکبر براتی

    در این پژوهش به بررسی تغییرات پارامترهای کمیت و کیفیت آب زیرزمینی در دشت میناب و بررسی آنها در گذشته، حال و آینده پرداخته شد. به منظور پیش بینی وضعیت پارامترهای کمیت و کیفیت آب زیرزمینی در آینده، از سناریوهای جدید افزایش بهره برداری شامل 5، 10 و 15 درصد افزایش بهره برداری با استفاده از نرم افزار GMS10.5 کد مادفلو استفاده شد. سپس به منظور ارزیابی تاثیر تغییرات افت آب زیرزمینی بر بیابان زایی منطقه، از مدل ایرانی ارزیابی شدت بیابان زایی (IMDPA) استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که طی سال های اخیر به علت حفر چاه های عمیق و نیمه عمیق در حالت پایه (سال های 1382، 1387، 1392 و 1397)، بیشترین افت آبخوان در منطقه مورد مطالعه به ترتیب برابر با 16/3-، 87/12-، 89/23- و 30/30- متر بود. بیشترین میزان افزایش افت آب زیرزمینی در دشت میناب با گذشت زمان تحت سناریوهای 5، 10 و 15 درصد افزایش بهره برداری به ترتیب 5/59-، 3/61- و 2/63- متر است و حجم آبخوان تحت تاثیر این سناریو ها، 55/153، 86/160 و 17/168 میلیون مترمکعب نسبت به شرایط پایه تحت تاثیر این سناریوها به ترتیب کاهش می یابد. پیش بینی ها درباره پارامترهای کیفی EC و SAR در سال های 1398، 1403، 1408 و 1414 نیز نشان داد که میزان این پارامترها در سال 1414 در آب زیرزمینی افزایش خواهد یافت و آلودگی ناشی از آن، از سمت جنوب به سمت شمال منطقه در حال حرکت است. بررسی‎های انجام شده در مورد کلاس های شدت بیابان زایی شدید با استفاده از مدل IMDPA در سناریوهای 5، 10 و 15 درصد افزایش بهره برداری نشان داد که بیشترین شدت بیابان زایی کلاس شدید، در سناریو 15 درصد افزایش بهره برداری (22/37 درصد) در سال 1414 رخ خواهد داد.

    کلید واژگان: پیش بینی, دشت میناب, شاخص افت آب زیر زمینی, شاخص هدایت الکتریکی, شاخص نسبت جذب سدیم, معیار آب زیر زمینی
    Haned Eskandari Damaneh, Gholamreza Zehtabian, Hassan Khosravi*, Hossein Azarnivand, Aliakbar Barati
    Introduction

    Nowadays, an unprecedented need is felt for considering groundwater quantity and quality in water resource management plans in all ecosystems. The availability of adequate and proper water resources for various uses is an important factor of sustainable development in arid and semi-arid regions such as Minab Plain in the south of Iran. Given the climatic conditions of this plain and the overuse of groundwater tables for various uses, it was decided to investigate the variations in the quantity and quality of groundwater tables and simulate their future trend to find out their impact on the rate of desertification and land degradation. There are diverse traditional methods to assess the quantity and quality of underground water, but they are not economical in time and cost. Today, modern groundwater quantity and quality determination methods have mostly resolved this problem to be informative about the future trend of these variations. Hydrological models were used to estimate groundwater variations trends. Different scenarios were applied to plan and manage these irreparable resources in the future. The present study evaluates groundwater tables' quantitative and qualitative variations using the MGS software package and the Modular Three-Dimensional Finite-Difference Groundwater Flow Model (MODFLOW) code.  The variations of these irreparable resources were simulated in Minab plain to study the rate of desertification in the past, present, and future. Finally, the managerial approaches were proposed to prevent the further depletion and quality loss of groundwater tables in this plain and adopt strategies tailored to determine the desertification rate in the future.

    Methodology

    For this research, data of hydrology and geology of the Minab Plain aquifer were supplied by Iran Water Resources Management Company for 2003-2018. After data collection, GMS10.5 was employed to study and model groundwater resources and their future condition. First, the variations in groundwater quantitative and qualitative parameters in Minab Plain and their past, present, and future states were examined. New scenarios of use increase of 5%, 10%, and 15% higher use were used in GMS10.5. Then, the IMDPA model was employed to assess the rate of desertification of groundwater tables in the plain in the past, present, and future.

    Results

    The results showed that the highest depletion was -3.16, -12.87, -23.89, and -30.30 in the base years of 2003, 2008, 2013, and 2018, respectively. It has happened due to the digging of deep and semi-deep wells. The highest increase in water level balance over 2003-2035 has been -59.5, -61.3, and -63.2 m under the scenarios of 5%, 10%, and 15% higher use, respectively. Prediction of the qualitative parameters of EC and SAR for 2019, 2024, 2029, and 2035 indicates that these parameters will increase in 2035. The resulting pollution will move from the south towards the north. The weighted mean of quantitative values of the factors influencing water resource degradation shows that desertification occurs in the studied region at different rates. Over time, the desertification rate of water criterion will expand towards the north, south, center, and west of the area. The results for different periods are depicted in a figure. It can be asserted that a great part of the region is in the low desertification class in the base period, but the area of this class decreases. The medium desertification class expands over time. The area of the medium desertification class has been 0, 32.37, 46.35, and 123,48 km2 km2 in 2003, 2008, 2013, and 2018, respectively. The very low desertification class has been 125.93, 6.54, 0.23, and 0.07 during this period. In the 5% higher use scenario, the very low, low, and medium desertification classes have decreased by 2.64, 45.47, and 72.04 km2 over 2009-2035.  The very high desertification class has increased by 120.14 km2 in this scenario. It was the same for the scenarios of 10% and 15% higher use. The very low, low, and medium desertification classes have decreased by 0.06, 72.18, and 48.00 km2 in the 10% higher use scenario and by 47.96, 0.06, and 72.14 km2 in the scenario of 15% higher use over 2019-2035. The very high desertification class has increased by 120.189 and 120.187 km2 in these scenarios, respectively.

     Discussion & Conclusions

    The results revealed that desertification is happening across the plain at different rates and will continue at a higher rate in the future. It can be summarized that all components of nature are chained to one another. A change in one component entails a change in the other parts of the system so that a decline in groundwater quantity reduces its quality. So, approaches should be adopted to prevent the further quantitative and qualitative decline of groundwater tables, and mechanisms should be taken to minimize damages to the whole ecosystem. Finally, some executive approaches for preventing land degradation and desertification based on the regional water criterion include reforming cropping patterns, adopting modern irrigation methods, and feeding the bed of the plain by flooding.

    Keywords: EC index, Foresight, Groundwater criterion, Groundwater depletion index, Minab Plain, SAR index
  • علی اسدی*، علی اکبر براتی، حسنا احمدی، جاسم گلابی فر
    تغییر اقلیم طی قرن اخیر منجر به تغییرات قابل توجه در زندگی انسان شده، معیشت او را با افزایش هزینه های تولید و ریسک و عدم حتمیت با چالش مواجه کرده است. دراین بین، روستاییان به دلیل وابستگی معیشت آن ها به کشاورزی و درنتیجه اقلیم، آسیب پذیرتر هستند. این پژوهش که نوعی تحقیق پیمایشی است با هدف بررسی آسیب پذیری خانوارهای روستایی استان کرمانشاه نسبت به تغییر اقلیم انجام شد. بدین منظور از نمونه ای شامل 212 خانوار که از بین حدود 134 هزار خانوار روستایی استان کرمانشاه انتخاب شدند، استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بود. برای تعیین میزان آسیب پذیری از شاخص آسیب پذیری معیشت خانوار نسبت به تغییر اقلیم (LVI) استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان داد که معیشت خانوارهای روستایی تمامی شهرستان ها به شدت نسبت به تغییرات اقلیم آسیب پذیر است. بیشترین میزان آن در شهرستان جوانرود (448/0) و کمترین آن در شهرستان کنگاور (4/0) بود. از میان مولفه های اصلی LVI، نوع استراتژی معیشتی (565/0)، بیشترین حساسیت را به تغییرات اقلیم داشت. پس ازآن به ترتیب شبکه های اجتماعی و ویژگی های اجتماعی - جمعیت شناختی با مقادیر 557/0 و 465/0 در رتبه های بعدی بودند. بر اساس نتایج، بهترین راهکارهای کاهش میزان حساسیت معیشت عبارت اند از: متنوع نمودن منابع درآمدی و کاهش وابستگی معیشت خانوارها به کشاورزی از طریق توسعه فرصت های شغلی غیرکشاورزی، گسترش خدمات حمایتی نظیر بیمه با ارایه مشوق های مختلف نظیر معافیت مالیاتی به بیمه گزاران و افزایش توانمندی خانوارها در تامین نیازهای اساسی خود با ترویج فرهنگ پس انداز و ارایه بسته های حمایتی به منظور افزایش توان تاب آوری آن ها نسبت به تغییرات اقلیم.
    کلید واژگان: تغییر اقلیم, معیشت خانوارهای روستایی, آسیب پذیری معیشت, شاخص LVI, استان کرمانشاه
    Ali Asadi *, Ali Akbar Barati, Hosna Ahmadi, Jassem Gholabifar
    Climate change over the last century has led to significant changes in human life, challenging human livelihood by increasing production costs, risk and uncertainty. Among different communities, rural communities are highly sensitive to climate change due to their dependence on agriculture and consequently climate. This research is a survey research that was conducted to investigate the vulnerability of rural households to climate change. For this purpose, a sample of 212 households was selected from about 134,000 rural households in Kermanshah province. The data collection tool was a questionnaire. To determine the degree of vulnerability, the household livelihood vulnerability index to climate change (LVI) was used. The results show that in all counties, rural households’ livelihood is highly sensitive to climate change. The highest sensitivity to climate change was observed in Javanrood (0.448), and the lowest was observed in Kangavar (0.4). Among the main components of the LVI index, the Livelihood strategy with a value of 0.565 has the highest sensitivity to climate change, and social networks and socio-demographic index with a value of 0.557 and 0.465, respectively, are in the next ranks. According to the results, the best ways to reduce livelihood sensitivity are to diversify income sources and reduce household dependence on agriculture through the development of non-agricultural job opportunities, expand support services such as insurance by providing various incentives including tax exemptions to insurers and increase household capacity to meet their basic needs by promoting the savings culture and providing support packages to increase their resilience to climate changes.
    Keywords: climate change, Livelihood of rural households, Livelihood vulnerability, LVI index, Kermanshah province
  • محسن عادلی ساردوئی، علی اسدی*، خلیل کلانتری، علی اکبر براتی، حسن خسروی

    علی رغم تاثیر تغییر اقلیم و بحران آب در تغییر دامنه جغرافیایی و عملکرد محصولات کشاورزی مطالعات اندکی در مورد عوامل تعیین کننده نیت کشاورزان برای تغییر الگوی کشت خود به کاشت محصولات بر اساس منابع آبی انجام شده است. بر این اساس، این مطالعه برای ارزیابی تمایل کشاورزان جیرفتی برای پیروی از این راهکار موثر در زمینه کاهش تولید محصولات زراعی با نیاز آب زیاد انجام شده است. حجم نمونه مورد نیاز بر اساس جدول کرجسی و مورگان 393 نفر برآورد شد (جامعه آماری 23713 نفر) که از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای از بین کشاورزان شاغل این دشت، در سال 1399 انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. نیت کشاورزان در زمینه کشت محصولات بر اساس منابع آبی با استفاده از دو مدل رفتاری، تیوری رفتار برنامه ریزی شده و مدل اعتقاد سلامت و از طریق مدل سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیوری رفتار برنامه ریزی شده با دو سازه نگرش و هنجار ذهنی 41/7 درصد از واریانس نیت کشاورزان را تبیین می نماید و همچنین 67/3 درصد از نیت کشاورزان در خصوص انتخاب محصول بر اساس منابع آبی توسط مدل اعتقاد سلامت شامل سازه های تشویق به عمل، شدت درک شده، مزایای درک شده، حساسیت درک شده و خودکارآمدی توضیح داده شده است. با وجود اینکه هر دو نظریه به طور بالقوه توانایی بالایی در پیش بینی نیت کشاورزان داشتند، اما مدل اعتقاد سلامت در این مطالعه عملکرد بهتری نسبت به تیوری رفتار برنامه ریزی شده داشت.

    کلید واژگان: بحران آب, تغییر الگوی کشت, دشت جیرفت, مدل اعتقاد سلامت, نیت رفتاری
    M. Adeli Sardooei, A. Asadi *, Kh .Kalantari, AliAkbar Barati, H. Khosravi

    Although climate change and water crisis result in changing the geographical and yield ranges of crops, there are few studies focusing on the determinants farmer’s intention to adopt crops suited to water resources. Accordingly, this study has been done to evaluate the Jiroft farmers’ intention to adopt this effective invention as a strategy for reducing the cultivation rate of the crop with high water requirement. This study has been conducted in one of agriculturally important plains named Jiroft plain which has been located in southeastern of Iran. The study sample consisted of 393 farmers in Jiroft plain. The study samples were selected using Krejcie and Morgan table and stratified random sampling approach. Farmers’ intention to cultivate crops suited to water resources was empirically examined using two the theory of planned behavior (TPB) and the health belief model (HBM). The associations of the constructs were examined using structural equation modelling (SEM). The results showed that the construct attitude and subjective norm accounted for 41.7% of the variance of farmers' intention in TPB. In contrast, the results revealed that 67.3% of the intentions in HBM has been predicted using cue to action, perceived severity, perceived benefits, perceived susceptibility, and self-efficacy. The results indicated that both theories potentially can predict the farmers' intention. However, HBM is better than TPB in terms of explanatory power.

    Keywords: Behavioral Intention, Changing cropping system, Health Belief Model, Jiroft plain, water crisis
  • حامد اسکندری دامنه، غلامرضا زهتابیان، حسن خسروی*، حسین آذرنیوند، علی اکبر براتی

    در تحقیق حاضر به ارزیابی تغییر اقلیم در دشت میناب و تاثیر آن بر نوسانات سطح آب زیرزمینی در دوره آتی پرداخته شده است. جهت بررسی پدیده تغییر اقلیم از مدل اقلیمی CanESM2 با استفاده از نرم افزار SDSM4.2 و برای مدل سازی کمی تاثیر پدیده تغییر اقلیم بر منابع آب زیرزمینی از نرم افزار GMS10.0.5 تحت سناریوهای انتشار RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 استقاده شد. نتایج حاصل از بررسی پدیده تغییر اقلیم در دوره آتی در سناریوهای ذکر شده نشان داد که به ترتیب دما به میزان 88/1، 60/2 و 28/4 درجه سانتی گراد افزایش و بارش به میزان 19/34، 08/42 و 43/59 درصد نسبت به حالت پایه کاهش می یابد. نتایج اعمال سناریوهای اقلیمی با استفاده از مدل آب زیر زمینی نشان داد که به دلیل کاهش بارندگی در این دوره، در سناریوهای مذکور متوسط تراز سطح آب زیرزمینی در دوره های آتی 1398، 1403، 1408 و 1414 نسبت به تراز سطح آب در سال پایه (1383-1382) به ترتیب در سناریو RCP2.6 برابر با 99/13-، 003/19-، 70/22- و 61/25- متر در سال برای سناریو RCP4.5 به ترتیب برابر با 99/13-، 95/18-، 75/22- و 73/24- متر در سال و برای سناریو RCP8.5 برای سال های مذکور به ترتیب برابر با 23/14-، 22/19-، 003/22- و 46/25- متر برآورد شد. این کاهش بارندگی و افزایش دما حاصل از تغییرات اقلیمی و به دنبال آن افزایش بهره برداری از سطح آب زیرزمینی برای مصارف متعدد باعث کاهش روز افزون منابع آب زیرزمینی شده است لذا توصیه می گردد برنامه ریزان راهکارهای لازم برای سازگاری با شرایط آب و هوایی جدید و کمبود آب در این منطقه اتخاذ نمایند.

    کلید واژگان: تغییر اقلیم, دشت میناب, آب زیر زمینی, GMS, CanESM2
    Hamed Eskandari Damaneh, Gholamreza Zehtabian, Hassan Khosravi *, Hossein Azarnivand, Aliakbar Barati

    The present research aims to assess climate change in the Minab plain and its effect on groundwater level variability in the future period. Climate change was explored by the climatic model CanESM2 using the SDSM4.2 software package, and the effect of climate change on groundwater resources was quantitatively modeled in the GMS10.0.5 software package under the emission scenarios of RCP2.6, RCP4.5, and RCP8.5. The results for the effect of climate change in the future period in the context of these scenarios showed that temperature will increase by 1.88ºC, 2.60ºC, and 4.28ºC and precipitation will decrease by 34.19%, 42.08%, and 59.43% versus the reference year, respectively. The results for the application of the climatic scenarios using the groundwater model revealed that due to the decline of precipitation in this period, mean groundwater level balance in the future periods leading to 2019, 2024, 2029, and 2035 versus the reference year (2003-2004) will be -13.99, -19.003, -22.70, and -25.61 m/yr in RCP2.6, -13.99, -18.95, -22.75, and -24.73 m/yr in RCP4.5, and -14.23, -19.22, -22.003, and -25.46 m/yr in RCP8.5, respectively. This shows that the drawdown will be being aggravated over time. Finally, this decline of precipitation and rise in temperature due to climate change and the subsequent increase in water abstraction for different uses will result in the growing depletion of the groundwater tables in Minab. So, it is recommended to planners and authorities to adopt strategies for adaptation to new climatic conditions and water scarcity and accommodate themselves with future conditions.

    Keywords: climate change, Minab plain, Groundwater, GMS, CanESM2
  • حسین شعبانعلی فمی*، فتانه طالب پور، علی اکبر براتی، محمدآصف شایق

    تغییر اقلیم یکی از چالش های اساسی پیش روی بشر کنونی است. درنتیجه، جلوگیری از تغییرات آب و هوایی و تخریب منابع طبیعی از الزامات حفظ کیفیت زندگی نسل های فعلی و آینده است. از راهکارهای تحقق این مهم توجه به توسعه کسب کارهای سبز و افزایش سطح سبز بودن کسب وکارهای موجود است. کسب وکار سبز شغل شایسته ای است که ضمن تولید کالاها و خدمات، به حفظ و احیای کیفیت محیط زیست و بهبود اقتصاد روستا کمک می نماید. نظر به اهمیت زنان روستایی در کسب وکارهای روستایی، تحقیق حاضر به برسی الزامات و سازوکارهای توسعه کسب وکارهای سبز در بین زنان روستایی پرداخته است. جامعه آماری شامل زنان روستایی دارای کسب وکار در شهرستان ری (246 نفر) و کارشناسان این حوزه (80 نفر) بود. از این میان 202 زن روستایی و 50 کارشناس به عنوان نمونه مطالعه شدند. نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده دو عدد پرسشنامه محقق ساخته بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آماره های توصیفی از ضریب تغییرات و تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. مقایسه کارشناسان و زنان روستایی نسبت به الزامات توسعه کسب وکارهای سبز در میان زنان روستایی نوعی تفاوت آشکار ادراکی نسبت به این موضوع را در میان این دو گروه نشان می دهد، به گونه ای که از دیدگاه زنان روستایی آنچه در اولویت بوده و از اهمیت بیشتری برخوردار است دارا بودن برخی ویژگی های فردی و شخصیتی نظیر روحیه کارآفرینی و تمایل جهت ورود به کسب وکارهای سبز است. حال آنکه از نگاه کارشناسان وجود امکانات و زیرساخت های اطلاعاتی و ارتباطی از جمله مهم ترین الزامات توسعه کسب وکارهای سبز برای زنان روستایی تشخیص داده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی الزامات توسعه کسب وکارهای سبز در شش عامل اصلی گروه بندی شده اند که روی هم رفته حدود 76 درصد واریانس کلیه نشانگر ها را تبیین کردندکه حد مطلوب و مناسبی است. نتایج این تحقیق نشان داد که توسعه کسب وکارهای سبز روستایی مستلزم توجه به مولفه های اطلاعاتی و ارتباطی، آموزشی و ترویجی، بازاری و مدیریتی، فرهنگی و نگرشی، دانشی و انگیزشی و در نهایت مالی و اقتصادی است. همچنین، سازوکارهای این مهم شامل توسعه بستر و زیرساخت های حمایتی، تسهیل ارتباطات و شبکه سازی، توانمندسازی اجتماعی - اقتصادی و در نهایت توسعه شایستگی های حرفه ای است.

    کلید واژگان: زنان روستایی, توسعه روستایی, اشتغال روستایی, کسب و کار سبز, کارآفرینی روستایی
    Hossein Shabanali Fami *, Fattaneh Talebpour, Aliakbar Barati, MuhammadAsef Shaiq
    Background

    One of the most important concerns affecting humanity today is climate change. As a result, minimizing climate change and natural resource depletion is critical for present and future generations to maintain their standard of living. One way to attain this goal is to focus on the creation of green businesses and boosting the green level of existing businesses. Green business is a rewarding career that helps to preserve and regenerate the environment while also providing goods and services and strengthening the rural economy.

    Objectives

    Given the role of rural women in rural businesses, the current study examines the prerequisites and mechanisms for the development of green enterprises among rural women.

    Method

    The statistical population included rural women with businesses in Rey County (246 people) and experts in this field (80 people). A total of 202 rural women and 50 experts were interviewed. The samples were chosen using simple random sampling. Data was collected using two researcher-created questionnaires, and descriptive statistics and exploratory factor analysis were used to analyze the results.

    Result

    There is a significant perceptual difference between experts and rural women when discussing the criteria for the development of green businesses among rural women, indicating that what is more important and priority from the perspective of rural women is having entrepreneurial spirit and a willingness to work in green businesses, among other personal and personality attributes. However, according to experts, one of the most significant conditions for the growth of green businesses for rural women is the availability of information and communication facilities and infrastructure. The prerequisites for the development of green enterprises are classified into six key variables based on the results of factor analysis, which collectively explained around 76 percent of the variance of all indicators, which is a desirable and adequate level. The findings of this research revealed that the development of rural green enterprises involves consideration of information and communication, education and extension, market and management, culture and attitude, knowledge and motivation, and lastly financial and economic components.

    Conclusion

    The establishment of a supportive context and infrastructure, the facilitation of communications and networking, socioeconomic empowerment, and finally the development of professional competences are all proven to be critical mechanisms for green business development among rural women.

    Keywords: Rural Women, Rural Development, rural employment, Green business, Rural entrepreneurship
  • آرزو حاجی بابایی علویجه، خلیل کلانتری*، علی اکبر براتی

    فقر، بیکاری و مهاجرت از ویژگی های عمده مناطق روستایی در کشورهای درحال توسعه است و صنعتی سازی روستاها از جمله راهکارهای مواجهه با این قبیل مشکلات بوده و هست. در همین راستا طی چند دهه اخیر، سیاست توسعه روستایی از مسیر صنعتی سازی و گسترش قطب های صنعتی در نواحی روستایی پیگیری شده است. با این وجود تاثیر تاسیس مراکز صنعتی در مجاورت نواحی روستایی همچنان مغفول مانده است. تحقیق حاضر به شناسایی و تجزیه وتحلیل ابعاد مختلف (اقتصادی، اجتماعی - کالبدی و محیط زیستی) تاثیر شهرک صنعتی علویجه واقع در شهرستان نجف آباد در استان اصفهان بر نواحی روستایی هم جوار پرداخته است. جامعه آماری این تحقیق خانوارهای روستایی واقع در پیرامون شهرک صنعتی علویجه بودند که بر اساس آخرین آمار رسمی (1395) 7183 خانوار را شامل می شدند که از این میان تعداد 210 خانوار برای مطالعه انتخاب شدند. این تعداد با استفاده از فرمول کوکران تعیین گردید. انتخاب خانوارها بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب بود. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه محقق ساخت بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و LISREL تجزیه وتحلیل شدند. برای تجزیه وتحلیل از روش های توصیفی و استنباطی نظیر فراوانی، میانگین، ضریب تغییرات و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. بر اساس یافته های تحقیق، احداث این شهرک هم دارای آثار مثبت و هم دارای آثار منفی بوده است که به ترتیب آثار اقتصادی، اجتماعی - کالبدی و محیط زیستی، با ضرایب مسیر 96/0، 92/0 و 83/0، مهم ترین آثار بوده اند و جنبه های منفی این احداث بیشتر در بعد محیط زیستی و اجتماعی - کالبدی بوده است.

    کلید واژگان: توسعه منطقه ای, شهرک صنعتی علویجه, توسعه روستایی, صنعتی سازی روستا
    Arezo Hajibabaei Alavijeh, Khalil Kalantari *, AliAkbar Barati

    Poverty, unemployment and migration are the main features of the rural areas in developing countries and rural industrialization is and has been one of the ways to deal with such problems. In this regard, in recent decades, the policy of moving towards rural development through industrialization and the expansion of industrial zones in the vicinity of rural areas has been pursued. However, the impact of the industrial zones on rural areas and development remains unclear. The present study has aimed to identify and analyze the various (economic, socio-physical and environmental) dimensions of the impact of the Alavijeh industrial zone on neighboring rural areas. Alavijeh is located in Najafabad county in Isfahan province. The statistical population of this study was rural households located around the Alavijeh industrial zone, which according to the latest official statistics (2016) were 7183 households, of which 210 households were selected for the study using the Cochran's formula. The sampling method was stratified proportional sampling. The data collection tool was a researcher-made questionnaire. The collected data were analyzed using SPSS and LISREL software. Descriptive and inferential methods such as frequency, mean, coefficient of variation and confirmatory factor analysis were used for analysis. According to the findings of this study, Alavijeh has both positive and negative effects of which economic, socio-physical and environmental effects are the most important effects with path coefficients of 0.96, 0.92 and 0.83, respectively. The negative aspects of this construction have been more in the environmental and socio-physical dimensions.

    Keywords: Regional Development, Alavijeh industrial town, Rural Development, Rural industrialization
نمایش عناوین بیشتر...
فهرست مطالب این نویسنده: 34 عنوان
  • علی اکبر براتی
    علی اکبر براتی
    استادیار گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
نویسندگان همکار
  • دکتر خلیل کلانتری
    : 12
    دکتر خلیل کلانتری
    استاد تمام گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • حسن خسروی
    : 5
    حسن خسروی
    استاد گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • دکتر حامد اسکندری دامنه
    : 4
    دکتر حامد اسکندری دامنه
    (1400) دکتری مهندسی منابع طبیعی-بیابانزدائی، دانشگاه تهران
  • مصطفی مرادی
    : 3
    مصطفی مرادی
    دانش آموخته دکتری توسعه کشاورزی، گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • مهندس سید عرفان حسینی
    : 3
    مهندس سید عرفان حسینی
    دانشجوی دکتری گروه مدیریت و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • دکتر رضا صالحی
    : 2
    دکتر رضا صالحی
    دانشیار کشاورزی - علوم باغبانی - دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی - کرج، دانشگاه تهران، تهران، ایران
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال