حمید صوفی مریو
-
هدف از انجام این پژوهش، بررسی مشخصه های بارش شامل مقدار و تعداد رخدادهای بارش در ناحیه رویشی صحارا-سندی در سه دهه اخیر بود. با استفاده از داده های بارش روزانه 33 ساله (1398-1366) 18 ایستگاه هواشناسی همدیدبانی در این ناحیه رویشی، مقدار بارش و تعداد رخداد بارش سالانه ارزیابی و از آزمون من کندال برای معنی داری روندهای سالانه و فصلی استفاده شد. در دوره 33 ساله، میانگین بارش سالانه در ناحیه صحارا-سندی، 214 میلی متر (انحراف معیار 61 میلی متر) بود. بیشترین میانگین بارش سالانه در ایستگاه دوگنبدان (439 میلی متر) و کمترین آن در ایستگاه ایرانشهر (109 میلی متر) ثبت شد. از 18 ایستگاه این ناحیه، تنها در دو ایستگاه رام هرمز و جزیره کیش (11 درصد از کل روندها)، بارش سالانه روند معنی داری نشان داد. در طول 33 سال، در ایستگاه های ناحیه صحارا-سندی، درمجموع، 17275 رخداد (میانگین رخداد 7/5 میلی متر و انحراف معیار 9/6 میلی متر) ثبت شد. ضریب همبستگی (r) مقدار بارش و تعداد رخداد سالانه، از 0/41 تا 0/86 (میانگین: 0/67 و انحراف معیار 0/13 میلی متر) متغیر بود. نتایج نشان داد که 83 درصد از بارش سالانه، در فصول پاییز و زمستان رخ داده است. بیشترین و کمترین درصد بارش سالانه به ترتیب در طبقه های 40-20 میلی متر (21 درصد، 45 میلی متر) و بیش از 40 میلی متر (30 درصد، 64 میلی متر) رخ داده بود. در طی سال های مورد مطالعه، میانگین تعداد روز خشک سال در این ناحیه رویشی، 336 روز بود. هر گونه تغییر در مشخصه های بارش، به طور مستقیم بر بوم سازگان های جنگلی آسیب پذیر این ناحیه رویشی، تاثیرگذار است.کلید واژگان: ایستگاه هواشناسی, رخداد بارش, روندیابی. من کندالIn the present study, we detected the characteristics of precipitation (the amount and the number of events) in the Saharo-Sindian vegetation region located in the south and southeast of Iran over the last three decades. Daily precipitation data during 1987-2019, recorded by eighteen meteorological stations were analyzed. The Mann-Kendall (MK) test was used for trend analysis. Over the past thirty-three years, the mean annual precipitation was 214 mm (SD: 61 mm). Mean maximum and minimum yearly precipitations were recorded in Dogonbadan (439 mm) and Iranshahr (109 mm), respectively. Out of the eighteen stations, only two stations, Ramhormoz and Kish Island, showed significant annual precipitation trends (11% of the total trends). During 33 years, a total of 17275 events (mean event: 7.5 mm; SD: 6.9 mm) were recorded in the stations. The correlation coefficient (r) between the amount of precipitation and the number of events varied from 0.41 to 0.86 (mean: 0.67; SD: 0.13). We found that 83% of the mean annual precipitation occurred during the autumn and winter seasons. The highest and lowest yearly precipitations fell within the 20-40 mm (21%, 45 mm) and over 40 mm (30%, 64 mm) classes, respectively. Over the past three decades, the mean number of dry days per year was 336. Any changes in precipitation characteristics severely impact the vulnerable forest ecosystems in the Saharo-Sindian vegetation region.Keywords: Mann-Kendall, Meteorological Stations, Precipitation Event. Trending
-
The objective was to investigate if changes in annual, monthly, and seasonal precipitation are associated with emergence of declining oak trees in Iran. Daily precipitation data were obtained from 20 synoptic stations distributed over the Zagros area from 1988-2019. Non-parametric Mann-Kendall (MK) test and Sen's Slope estimator (Qmed value) were applied to identify significant trends in the precipitation data. ‘‘De Martonne’’ climate classification (i.e., De Martonne aridity index (IDM) was used for climate classification. Although most stations showed decreasing trends in annual precipitation during the studied period (1988-2019), these trends were statistically significant at only two stations. The mean number of events per year pre- and post- oak decline was not significantly different (68 events before against 71 events after decline). Most of the annual precipitation in the Zagros region falls in winter and spring (80% in total). However, this ratio decreased after the year 2000 by 6% (not significant) compared with before. The difference between the average annual precipitation, before (1988-2000) and after (2000-2019) the emergence of the oak decline phenomenon, were not statistically significant in any of the climate types (semi-arid: 406 mm vs. 378 mm), Mediterranean (530 mm vs. 489 mm), and humid (924 mm vs. 912 mm) as well as in whole Zagros region (537 mm vs. 508 mm). Although our data suggested insignificant trends in precipitation for most stations, future research should investigate if rising temperature in the Zagros area has resulted in higher evaporation and drier soil thereby accelerating the oak tree decline.Keywords: Climate Change, Mann–Kendall test, Quercus brantii
-
هدف از این تحقیق شناسایی، طبقه بندی و معرفی تیپ های جنگلی و کمی سازی برخی پارامترهای ساختاری جنگل، وضعیت زادآوری و سایر مولفه های آماری مربوط به این تیپ ها می باشد. برای انجام این مطالعه از روش نمونه برداری تصادفی-منظم استفاده شد. پس از انجام محاسبات آماری لازم تعداد قطعات نمونه با دقت مناسب برابر هشتاد قطعه نمونه دایره ای محاسبه گردید. در این پلات ها نوع گونه و قطر برابرسینه درختان برداشت گردید. جهت کسب آگاهی از وضعیت زادآوری استقرار یافته در هر پلات تعداد پنج ریز پلات چهار متر مربعی در چهار جهت و مرکز پلات مورد اندازه گیری قرار گرفت. ارتفاع نهال های کمتر از 30 سانتی متر، بین 30 تا 130 سانتی متر و بیش از 130 سانتی متر بود با دقت دسی متر مورد اندازه گیری قرار گرفت. همچنین، در این مطالعه تیپ های جنگلی بر پایه عوامل سیمای ظاهری، غلبه، آمیختگی (ترکیب) گونه های درختی، تنوع گونه های درختی، شرایط فیزیوگرافی رویشگاه (ارتفاع از سطح دریا، جهت و شیب) و مساحت گسترش تیپ مورد بررسی و طبقه بندی قرار گرفته است. گونه های لیلکی، انجیلی، شمشاد، راش، افرا، توسکا، خرمندی، گردو، ون، ازگیل، لرگ، آلوچه و نمدار بیشترین گونه های آن را تشکیل می دهند.
کلید واژگان: تیپ های جنگلی, پوشش گیاهی, ساختار, حجمIt is very important in forest planning to recognize forest types and their classification in similar or different groups, their distribution pattern, mixture, frequency, dominance and abundance at the various area. Therefore, the purpose of current research is to identify, classify and introduce forest types, also determine some structural parameters and, other statistical components on these types. For this study, randomized-systematic sampling was used. After the statistical calculations, eighty sample plots were deployed. To understand the natural regeneration condition, five sub-plots were measured in each plot in four directions and the center of the plot. The seedlings height includes <30, 30-130 and, >130 cm was measured with decimeter precision. In this study, forest types have been classified based on factors such as physiognomy, dominance, species composition, physiographic conditions, and forest type extension. The results showed that 17 tree species belonging to 17 genera and 13 plant families were identified. The mean volume per hectare was equal to 317 silv, which beech, maple and hornbeam species have the highest proportion. The volume per hectare of beech stands includes 440.8 silv. Totally, the number of trees per hectare comprises 485 trees. More than 52% of the total regeneration belongs >130 cm height, 17.62% belongs 30-130 cm height and 30% belongs <30 cm height. Among the species, Diospyros lotus, Box-plants, Ironwood, maple, and beech constitute the majority of regeneration, respectively.
Keywords: forest types, vegetation, structure, volume
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.