anahita babak
-
مقدمه
فشارخون، یک بیماری شایع و بالقوه تهدید کننده ی زندگی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این مقاله بررسی رابطه ی بین فعالیت بدنی و فشارخون بالا، برجسته کردن مکانیسم های اساسی، مزایا و توصیه هایی برای گنجاندن ورزش در استراتژی های مدیریت فشارخون بالا است.
روش هاجستجوی متون با کلیدواژه های فشارخون بالا، فعالیت بدنی، ورزش، تنظیم فشارخون، اصلاح سبک زندگی، از 2019 تا 2022 در PubMed، Scopus، و Google Scholar با هدف یافتن مرتبط ترین مقالات انجام گرفت.
یافته هافعالیت بدنی به عنوان یک تغییر سبک زندگی کلیدی برای پیشگیری و مدیریت فشارخون بالا شناخته شده است. ثابت شده است که ورزش منظم، باعث کاهش فشارخون، بهبود سلامت قلب و عروق و کاهش عوارض مرتبط با فشارخون می شود. ورزش هوازی با شدت متوسط حداقل به مدت 150 دقیقه در هفته یا ورزش با شدت شدید به مدت 75 دقیقه در هفته توصیه می شود. تمرینات مقاومتی باید حداقل دوبار در هفته با هدف قرار دادن گروه های عضلانی اصلی انجام شود.
نتیجه گیریگنجاندن فعالیت بدنی در برنامه های روزانه باید به عنوان یک رویکرد غیردارویی موثر برای افراد مبتلا به فشارخون بالا یا کسانی که در معرض خطر ابتلا به آن هستند تشویق شود. تحقیقات بیشتر برای بررسی پروتکل های ورزشی بهینه و استراتژی های پایبندی طولانی مدت برای کنترل پایدار فشارخون ضروری است.
کلید واژگان: فشارخون بالا, فعالیت بدنی, ورزش, اصلاح سبک زندگیBackgroundHypertension is a common and potentially life-threatening disease that affects millions of people worldwide. The purpose of this article is to review the relationship between physical activity and hypertension, highlighting the underlying mechanisms, benefits, and recommendations for incorporating exercise into hypertension management strategies.
MethodsTexts were searched with the keywords "hypertension," "physical activity," "exercise," "blood pressure regulation," and "lifestyle modification" from 2019 to 2022 in PubMed, Scopus, and Google Scholar to find the most relevant articles.
FindingsPhysical activity is recognized as a key lifestyle modification for the prevention and management of hypertension. Regular exercise can lower blood pressure, improve cardiovascular health, and reduce hypertension-related complications. Moderate-intensity aerobic exercise for at least 150 minutes per week or vigorous-intensity exercise for 75 minutes per week is recommended. Resistance training should be performed at least twice weekly, targeting major muscle groups.
ConclusionIncorporating physical activity into daily routines should be encouraged as an influential non-pharmacological approach for people with hypertension or those at risk of developing it. Further research is necessary to investigate optimal exercise protocols and long-term adherence strategies for sustainable blood pressure control.
Keywords: Hypertension, Physical Activity, Exercise, Risk Reduction Behavior -
Background
Primary biliary cholangitis (PBC) can impact both the quality of life and the survival of patients. The study aimed to determine the survival rate and associated variables in patients with PBC.
Materials and MethodsThis cohort research comprised 65 patients diagnosed with PBC who were admitted to the pathology section between January 2010 and December 2019. Survival was determined by reviewing hospital medical data and following up with the patients. The impact of demographic factors, clinical, laboratory, and histopathological aspects on patient survival time was investigated using Kaplan-Meier survival analysis and Coxregression.
ResultsThe average period of follow?up was 6.25 years with a standard deviation of 3.2 years. In surviving patients, the baseline bilirubin level was 2.83, but in deceased or transplanted patients, it was 8.95 (P = 0.002). The baseline albumin level was 3.99 in surviving patients and 3.66 in deceased or transplanted patients (P = 0.024). The incidence of cirrhosis in those who survived was 1.8%, but in patients who died or underwent a transplant, it was 40%. Out of 65 cases, 3 patients (4.7%) died and 7 (10%) had liver transplants. Survival rates of patients vary based on factors such as jaundice (P = 0.002), weariness (P = 0.03), cirrhosis (P < 0.001), and vitiligo (P = 0.033). There were notable variations in the average Mayo score between the two groups of patients who had liver transplantation and survived, with scores of 7.21 and 5.61, respectively.
ConclusionThe study found that aspartate aminotransferase and alanine aminotransferase levels, baseline and final bilirubin, albumin, antinuclear antibody, the presence of cirrhosis, and jaundice significantly influenced patient survival with PBC.
Keywords: Cirrhosis, Disease Progression, Primary Biliary Cholangitis, Survival Rate -
مقدمه
برنامه ی بازنگری شده ی آموزش پزشکی عمومی از سال 1396 بر اساس ادغام افقی و ارائه ی دستگاه محور به ویژه در مباحث فیزیولوژی و علوم تشریح اجرا شد. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی تاثیر ادغام افقی در آموزش دروس علوم پایه پزشکی عمومی بود.
روش هادر این مطالعه ی ترکیبی به مقایسه ی عملکرد دانشجویان دوره ی علوم پایه پزشکی عمومی ورودی های قبل و بعد از بازنگری در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1401 پرداخته شد. در مرحله ی کمی، تعداد 224 نفر به روش سرشماری وارد مطالعه شدند و اطلاعات فردی و شاخص های مربوط به پیشرفت تحصیلی ایشان استخراج گردید. در مرحله ی کیفی، مصاحبه های نیمه سازمان یافته با مدرسان این برنامه تا اشباع اطلاعات انجام و با روش تحلیل محتوای قراردادی، تجزیه و تحلیل گردید.
یافته هامیانگین معدل دوره ی علوم پایه، تعداد ترم های مشروطی و تعداد دروس مردودی دانشجویان در ورودی های مختلف با یکدیگر، تفاوت آماری معنی داری نداشت (0/05 < P)، اما میانگین معدل علوم تشریح بعد ازادغام بالاتر (0/001 > P) بود. در بخش کیفی از مجموع مصاحبه ها، 249 کد که در 2 طبقه ی اصلی سیاست های دانشگاهی و سیاست های بالادستی و 6 طبقه ی فرعی شامل برنامه ریزی آموزشی، اعضای هیات علمی و دانشجویان در هر طبقه اصلی استخراج گردید.
نتیجه گیریبه جز افزایش معدل علوم تشریح دانشجویان بعد از بازنگری، سایر شاخص های پیشرفت تحصیلی، تفاوت معنی دار نداشت که علت این امر را می توان به ورود بیشتر دانشجویان با معدل دیپلم پایین تر، رتبه های ضعیف تر کنکور و همچنین به کوتاه بودن فاصله ی زمانی بین مداخله و ارزیابی پیامدها نسبت داد.
کلید واژگان: آموزش پزشکی, ادغام, برنامه ی درسی, آناتومی, فیزیولوژیBackgroundThe revised program of general medical education was implemented from 2018 based on horizontal integration and device-oriented presentation, especially in the topics of physiology and anatomical sciences. The present study aims to investigate the effect of horizontal integration in the teaching of basic science courses in general medicine.
MethodsIn this combined study, we compared students' performance in general medical basic science courses before and after the 2022 revision at Isfahan University of Medical Sciences. In the quantitative stage, the study included 224 participants using the census method to extract their personal information and indicators related to academic progress. In the qualitative phase, semi-structured interviews with the teachers of this program were conducted until the information was saturated and analyzed with the conventional content analysis method.
FindingsThe average grade point average of the basic science course, the number of conditional semesters, and the number of failed courses of students in different entrances had no statistically significant difference with each other (P > 0.05), but the average grade point average of anatomical sciences was higher after integration (P < 0.001). In the qualitative part of the total interviews, 249 codes were extracted from 2 main floors of university policies and upstream policies and 6 sub-floors including educational planning, faculty members, and students in each main floor.
ConclusionExcept for the increase in anatomical sciences score after the revision, there was no significant difference in other indicators of academic progress. This can be attributed to the entry of more students with weaker ranks in the entrance exam, also to the short time interval between the intervention and the evaluation of the results
Keywords: Medical Education, Integration, Curriculum, Anatomy, Physiology -
Background
In this study, the relationship between involvement by COVID?19 and the recurrence of symptoms of rheumatoid arthritis (RA) was investigated.
Materials and MethodsThis cross?sectional study was conducted on 112 patients with RA with and without a history of COVID?19. The severity and recurrence of RA symptoms were measured and recorded by the Disease ActivityScore in 28 joints (DAS?28) index and clinical evaluations by a rheumatologist.
ResultsThe results showed that the recurrence of RA in patients with and without a history of COVID?19 had a statistically significant difference (P < 0.001). In addition, there was a statistically significant relationship between erythrocyte sedimentation rate, visual analogue scale (VAS), tender joint count, swollen joint count, and DAS?28 and the history of COVID?19 (P < 0.05).
ConclusionThe present study showed that infection with COVID?19 leads to the recurrence of joint symptoms in RA patients.
Keywords: COVID‑19, Recurrence, Rheumatoid Arthritis -
هدف:
فشار خون بالا یکی از بیماری های مزمن با شیوع رو به افزایش است. مشکلات روحی روانی می توانند باعث تشدید یا عدم کنترل آن شوند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش ذهن آگاهی در مقایسه با مراقبت روتین بر بهبود سلامت روان در زنان میان سال مبتلا به پرفشاری خون در شهر اصفهان بود.
روش ها :
این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شاهد دار در سال 1398 در شهر اصفهان بر روی 80 زن میان سال مبتلا به فشار خون بالا که به صورت تصادفی به 2 گروه آزمایش وکنترل تخصیص داده شدند انجام شد. برای گروه آزمایش 8 جلسه هفتگی 2 ساعته آموزش ذهن آگاهی و 4 هفته تمرین در منزل برگزار شد. گروه کنترل تحت مراقبت روتین بودند. با پرسش نامه 21 سوالی بررسی افسردگی، اضطراب و استرس سلامت روان بیماران قبل و 1 هفته بعد از اتمام مداخلات در 2 گروه سنجیده شد و با نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون های تی زوجی، تی مستقل و آنالیز کوواریانس چندمتغیره مقایسه شد.
یافته ها :
میانگین سنی شرکت کنندگان 6/19±55/45 سال بود. در گروه آزمایش میانگین نمره افسردگی، اضطراب و استرس بعد از مداخله به ترتیب 3/4±11/64، 2/72±10/78و 2/94±11/75 بود که هر 3 به طور معنی داری (P<0/05) کمتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 2/85±11/97، 2/37±11/62و2/86±12/75).
نتیجه گیری:
ذهن آگاهی به عنوان یک روش درمانی کم هزینه و بدون عارضه، می تواند بر بهبود سلامت روان (افسردگی، اضطراب و استرس) بیماران مبتلا به فشار خون بالا موثر باشد.
کلید واژگان: سلامت روان, فشار خون بالا, ذهن آگاهیObjective :
Hypertension is a chronic disease with increasing prevalence. Psychological health problems can lead to the exacerbation of hypertension. This study aims to assess the effect of mindfulness-based stress reduction (MBSR) on the psychological health of adult women with hypertension.
Methods :
This randomized controlled clinical trial was conducted in 2019 on 80 women with hypertension in Isfahan, Iran who were randomly assigned to two groups of intervention and control. The intervention group received MBSR at 8 two-hour sessions, once a week, followed by 4 weeks of training at home. The control group received routine care. The psychological health of patients in both groups was evaluated before and one week after the intervention using the depression, anxiety, and stress scale–21 items (DASS-21). The data were analyzed in SPSS software, version 24 using paired t-test, independent t-test, and multivariate analysis of covariance.
Results:
The mean age of the patients was 55.45±6.19 years. In the intervention group, the mean post-test scores of depression, anxiety, and stress were 11.64±3.4, 10.78±2.72, and 11.75±2.94 respectively, which were significantly lower than in the control group (11.97±2.85, 11.62±2.37, and 12.75±2.86 respectively; P<0.05).
Conclusion:
The MBSR, as a low-cost therapeutic method without complications, is effective in improving the psychological health (reducing depression, anxiety, and stress) of hypertensive women in Iran.
Keywords: Psychological health, Hypertension, Mindfulness -
مقدمه
هدف از انجام این مطالعه، تعیین پیش آگهی در بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی که همزمان دچار بیماری کووید-19 بودند و تعیین ارتباط آن با بیماری های زمینه ای و فاکتورهای خونی و شدت درگیری ریوی، بود.
روش هادر این مطالعه ی مقطعی توصیفی، داده ها از پرونده های بیماران بالای 18 سال که با تشخیص انفارکتوس میوکارد، از سال 1399 تا 1400 در بیمارستان های الزهرا (س)، چمران و خورشید اصفهان، بستری شده بودند و با وجود تست مثبت (Polymerase chain reaction) PCR تحت آنژیوگرافی قرار گرفته بودند، استخراج شد. متغیرهای مورد بررسی در مطالعه شامل سن، جنس، سابقه ی بیماری های همراه، داروهای مصرفی، مصرف سیگار، سابقه ی واکسیناسیون، یافته های آزمایشگاهی، اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی و موارد فوت شده بودند.
یافته هادر مجموع، 65 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. شایع ترین بیماری همراه فشارخون بالا (55/4 درصد) و شایع ترین علامت، درد قفسه سینه (84/6 درصد) بود. کسر خروجی بطن چپ کاهش یافته (38/2 درصد) و در بیماران مبتلا به STEMI (ST-elevation myocardial infarction)در مقایسه با بیماران مبتلا به (non-ST-elevation myocardial infarction) NSTEMI این کاهش˓ معنی دار بود (33/5 درصد در مقایسه با 43/7 درصد، 0/009 = P). در 14 نفر از بیماران، ترومبوز مشاهده شد، این مورد نیز در بیماران STEMI شایع تر از گروه دیگر بود (8/30 درصد در مقابل 7/7 درصد، 03/0 = P). شایع ترین شریان درگیر، (Left anterior descending) LAD (60 درصد) گزارش شد. ارتباطی میان شدت بیماری کووید-19 و زیرگروه های انفارکتوس میوکارد مشاهده نشد. همچنین این زیرگروه ها˓ ارتباط معنی داری با میزان مرگ و میر نشان ندادند.
نتیجه گیریدر مطالعه ی ما ارتباطی میان شدت بیماری کووید-19 و زیرگروه های انفارکتوس میوکارد مشاهده نشد.
کلید واژگان: آنفارکتوس میوکارد با صعود قطعه ی ST, آنفارکتوس میوکارد بدون صعود قطعه ی ST, کووید-19, مرگ و میر, طول مدت بستری, کوموربیدیتیBackgroundThe aims of this study were to determine the prognosis in heart infarction patients who were also suffering from COVID-19 disease and its relationship with underlying diseases and blood factors and the severity of pulmonary involvement.
MethodsThis cross-sectional descriptive study extracted data from the medical records of patients hospitalized in Alzahra, Chamran, and Khorsheed hospitals in Isfahan city from 2020 to 2021. Individuals over 18 years old diagnosed with myocardial infarction and positive polymerase chain reaction (PCR) test placed under angiography were included in the study. Variables studied included age, gender, comorbidities, medications, smoking history, vaccination status, laboratory findings, echocardiography, angiography, and mortality. Logistic regression analysis was used to analyze the data.
FindingsA total of 65 patients were examined. The most common comorbidity was hypertension (55.4%) and the most common symptom was chest pain (84.6%). Left ventricular ejection fraction decreased (38.2%), and this decrease was significant in patients with ST-elevation myocardial infarction (33.5% vs. 43.7%, P = 0.0009). Thrombosis was observed in 14 patients, which was more common in the ST-elevation myocardial infarction (STEMI) group than in the non-ST-elevation myocardial infarction (NSTEMI) group (30.8% vs. 7.7%, P = 0.03). The most involved artery was LAD (60%). There was no significant association between the severity of COVID-19 and myocardial infarction subtypes. Moreover, these subgroups did not show a significant association with mortality rates.
ConclusionNo significant association was found between the severity of COVID-19 and myocardial infarction subtypes in our study.
Keywords: Comorbidity, COVID-19, Length of Stay, Mortality, Prognosis, ST-elevation myocardial infarction -
Background
Hypertension is one of the most important causes of cardiovascular diseases. Patients with hypertension have a lower quality of life. We aimed to evaluate the effects of mindfulness meditation on blood pressure, mental health, and quality of life in patients with hypertension.
MethodsThis randomized clinical trial was performed in 2019 in Isfahan. Eighty adult women with Stage I or II hypertension were included and assigned randomly to 2 groups: 12 weeks of mindfulness-based stress reduction (MBSR) and routine care. At baseline and 1 week after the end of the intervention, blood pressure, stress, depression, anxiety, and quality of life of the studied participants were measured using the Depression, Anxiety, and Stress Scale-21 (DASS-21) and 36-Item Short Form Survey (SF-36) questionnaires. The data were analyzed using the independent t-test, the paired t-test, and the MANCOVA test.
ResultsAfter the intervention, the mean systolic and diastolic blood pressures decreased significantly in the intervention group compared with the baseline (142.82±11.01 mmHg vs 133.7±510.43 mmHg for systolic pressure and 86.12±8.24 mmHg vs 79.15±6.26 mmHg for diastolic pressure) and the control group (140.18±14.27 mmHg vs 142.15±10.23 mmHg for systolic pressure and 84.62± 9.22 vs mmHg 88.51±8.54 mmHg for diastolic pressure; P=0.001). There was also a significant increase in quality of life, stress, anxiety, and depression scores in the intervention group (P<0.05).
ConclusionThe 12-week MBSR program resulted in a significant reduction in the mean systolic and diastolic blood pressures and improvement in mental health and different aspects of quality of life.
Keywords: Mindfulness, Mental health, Hypertension, Quality of life -
Background
Placenta adherent abnormality (PAA) is abnormal attachment of the placenta to the myometrium. This abnormal placenta binding has severe clinical consequences for the mother and the fetus. We investigated the outcomes of hypogastric arterial ligation (HAL) before hysterectomy compared to hysterectomy alone in pregnant women with PAA.
Materials and MethodsIn this randomized controlled clinical trial, 70 patients were randomly allocated to HAL along with hysterectomy and hysterectomy alone groups (35 in each Group). The total amount of intraoperative blood loss, the need for intraoperative blood products transfusion, frequency of deep vein thrombosis, duration of surgery, duration of hospitalization, and visceral trauma were compared between2 Groups.
ResultsFinally, 64 patients completed the study protocol with mean age of 33.84 ± 4.25 years. The study groups were comparable in terms of basic baseline demographic and clinical characteristics. Visceral trauma was less frequently occurred in HAL group compared to hysterectomy alone (0% vs. 15.6%; P = 0.02). Intraoperative blood loss (1525 ± 536.41 cc vs. 2075 ± 889.36 cc; P = 0.001) and were significantly lower in HAL group compared to hysterectomy alone. Duration of operation (179.06 ± 36.28 vs. 197.66 ± 39.47; P = 0.05) and hospitalization (4.97 ± 2.20 vs. 6.10 ± 2.39; P = 0.03) also were significantly lower in HAL group.
ConclusionOur findings suggest that prophylactic HAL has a protective effect on the reduction of blood loss and less visceraltrauma in pregnant women with PAA.
Keywords: Deep vein thrombosis, hemorrhage, hypogastric, hysterectomy, placenta accrete -
مقایسه ی فراوانی رفتارهای تغذیه ای در میانسالان مبتلا به دیابت در مقایسه با افراد سالم در شهر اصفهان
مقدمه:
دیابت، یکی از بیماری های مزمن شایع در بزرگسالان است که با بسیاری از فاکتورها از جمله نوع تغذیه ارتباط دارد. در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی مقایسه ای توزیع فراوانی رفتارهای تغذیه ای در میانسالان مبتلا به دیابت با افراد سالم بپردازیم.
روش هااین مطالعه ی مقطعی، بر روی میانسالان مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان (افراد 59-30 سال) در سال 95-1394 انجام گرفت. دو گروه دارای دیابت (245 نفر) و بدون دیابت (735 نفر) به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند و فاکتورهای تغذیه ای در آن ها مقایسه شد.
یافته هادر مبتلایان به دیابت، مصرف مطلوب لبنیات کمتر است. بر اساس نتایج Logistic regression، مصرف نامطلوب میوه و سبزی، لبنیات، روغن و نوشیدنی های گازدار با شانس بیشتر ابتلا به دیابت همراه است (نسبت شانس به ترتیب برابر با 1/97، 26/97، 6/4 و 2/01).
نتیجه گیریتغییر الگوی تغذیه ای در جوامع می تواند شانس ابتلا به بیماری دیابت را افزایش دهد. البته به مطالعات بیشتری جهت بررسی فاکتور های خطر در بیماران مبتلا به دیابت نیاز است.
کلید واژگان: دیابت نوع 2, تغذیه, میانسالیBackgroundDiabetes mellitus is one of the most common chronic diseases in adults that is related to many factors including nutrition habits. In this study, we aimed to compare the frequency of nutritional behaviors between diabetic and healthy adults.
MethodsThis cross-sectional study was performed on middle-aged people (30-59 years) referred to primary health care centers in Isfahan city between 2015-2016. Two groups with 245 diabetics and 735 non-diabetics were included through convenient sampling and their nutritional behaviors were compared between them.
FindingsThe desirable consumption of dairy products is less common among diabetic patients. According to the multiple logistic regression analysis, undesirable consumption of fruit &vegetables, dairy products, fatty acids, and carbonated beverages are significantly associated with increased chances of diabetes mellitus (OR = 1.97, 26.97, 4.6, 2.01 respectively).
ConclusionThe change in nutrition pattern in the communities can increase the chance of developing diabetes mellitus, however further studies are needed to evaluate risk factors in diabetic patients.
Keywords: Diabetes Mellitus, Nutrition, Middle aged -
مقدمه
پرسنل بهداشتی به علت ماهیت شغلی، مستعد اختلال خواب هستند که بر روی عملکرد رفتاری و شناختی افراد تاثیر منفی زیادی می گذارد که می تواند توانایی کار در پرسنل بهداشتی را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط خواب آلودگی روزانه و عوامل موثر بر آن با شاخص توانایی کار می باشد.
روش هااین مطالعه به صورت مقطعی بر روی 384 پرسنل بخش های مختلف بیمارستان الزهرا اصفهان می باشد که به صورت نمونه گیری سهمیهای و بر اساس نسبت تعداد هر رده شغلی به کل پرسنل بیمارستان انتخاب شدند. برای شرکت کنندگان چکلیست متغیرهای دموگرافیک و شغلی و دو پرسشنامهESS (EPWORTH SLEEPINESS SCALE) و WAI (WORK ABILTY INDEX) تکمیل شد. کسب نمره 13 و بیشتر برای پرسشنامه ESS به عنوان معیار خواب آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره 28 و کمتر برای پرسشنامه WAI به عنوان توانایی انجام کار ضعیف در نظر گرفته شد.
یافته ها48% شرکت کنندگان مرد و 52% زن بودند. میانگین سنی شرکت کنندگان 65/7±79/35 و میانگین سابقه کار آن ها 24/7±48/10 سال بود. نتایج بررسی ها نشان داد که بین خواب آلودگی روزانه با متغیرهای دموگرافیک و شغلی به جز جنس، ارتباط معناداری وجود دارد. در رابطه با توانایی انجام کار نیز ارتباط معناداری با متغیرهای فوق به جز جنس، تحصیلات و رده شغلی دیده شد. بین خواب آلودگی روزانه و توانایی انجام کار ارتباط قوی معکوس و معنادار مشاهده شد. (r=.-0.62, p<0.001)
بحثارتباط شاخصWAI وESS در پرسنل، حاکی از آن است که با اصلاح وضعیت خواب و کنترل عوامل موثر بر آن که منجر به خواب آلودگی روزانه می شوند، می توان وضعیت توانایی انجام کار در پرسنل را بهبود بخشید.
کلید واژگان: خواب آلودگی, پرسنل بهداشتی درمانی, شاخص توانایی انجام کارIntroductionHospital personnel are susceptible to sleep disorders due to their occupational nature, which has a negative impact on their behavioral and cognitive function and can decrease their ability to work. The aim of this study was to investigate the relationship between daytime sleepiness and its affecting factors and work ability index.
MethodsThis cross-sectional study was performed on 384 personnel of different departments of Al-Zahra hospital in Isfahan who were selected by quota sampling based on the ratio of number of staff of each job title to the total number of hospital personnel. For participants a checklist of demographic and occupational variables and two questionnaires: ESS (Epworth sleepiness scale) and WAI (Work Ability Index) were completed. Scores 13 and more for ESS questionnaire were considered as daytime sleepiness, and scores 28 and less for the WAI questionnaire were considered as poor performance.
Result48% of participants were male and 52% were female. The mean age of the participants was 35.79±7.65 years and their mean working experience was 10.48±7.24 years. The results showed that there is a significant relationship between daytime sleepiness and demographic and occupational variables other than gender and educational level. Regarding the work ability index a significant relationship was seen with the above variables except gender, educational level and job title. A strong reverse and significant relationship was observed between daily drowsiness and the work ability index.
ConclusionThe relationship between WAI and ESS in hospital personnel indicates that the ability to work can be increased by improving sleep status and controlling the factors that lead to daytime sleepiness.
Keywords: Sleepiness, Health care workers, Work capacity -
Background
Psychosomatic medicine is a systemic model of care based on the biopsychosocial model in which the physical, emotional, and social aspects of clinical conditions are considered. Family Medicine (FM) and psychosomatic medicine have many similarities in their community-based and family-based approaches. Studies have shown the necessity and effectiveness of psychosomatic medicine training for general practitioners (GPs) and family physicians.
MethodsWe designed a psychosomatic course for FM residents. This semi-experimental study was performed at Isfahan University of Medical Sciences, Iran, in 2018. The target population included 11 FM residents. A compact 20-hour module (4 days, 5 hours each) was designed for the training. The Knowledge and Practice of Psychosomatic Medicine Questionnaire (self-administered) for the concepts and skills of psychosomatic medicine was filled out by each of the FM residents before and after the intervention. For each resident, caring for patients was monitored and a Performance Appraisal Checklist was completed by the supervisor. Finally, the questionnaire scores before and after the intervention were compared using paired t-test.
ResultsThe total knowledge and practice score increased significantly after the intervention (258.5 ± 40.3 vs. 174.6 ± 62.9; P = 0.002). There was also a significant increase in the mean psychosomatic care performance scores after the intervention (28.65 ± 3.52) compared with baseline (21.18 ± 5.94) (P = 0.001).
ConclusionThis study showed that basic psychosomatic care training for family physician residents, even in short courses, can have a positive effect on their clinical knowledge and performance.
Keywords: Psychosomatic Medicine, Family Practice, Residency, Curriculum -
Background
Diabetes mellitus is one of the major health problems in the world. Stress and mental illnesses adversely affect glycemic control. In most patients, a multidisciplinary approach including physical activity, healthy diet, and stress management is required for glycemic control. Mindfulness-based stress reduction (MBSR) is a structured group program that reduces emotional distress through self-awareness and assuming the responsibility for individual choices, and results in increased effective health behaviors. Here, we aimed to evaluate the effects of mindfulness meditation on glycemic control and mental health in patients with type 2 diabetes.
Materials and MethodsThis randomized clinical trial study was performed in 2018 in Isfahan city. A total number of 108 patients with diabetes mellitus type 2 were selected and allocated randomly to two groups, intervention (12 weeks MBSR program) and control (routine care). Depression, anxiety, and stress scores regarding to depression, anxiety, and stress Scale - 21 questionnaire and also amounts of fasting blood sugar (FBS) and hemoglobin A1C (HbA1C) were assessed and analyzed using independent t-test, paired t-test, Mann–Whitney U-test, and Chi-square, before and 13 weeks after educational programs.
ResultsThe means of HbA1C, FBS, and depression, anxiety, and stress scores improved significantly after intervention in the MBSR group. Except FBS levels, all outcome variable scores' mean change was significant between the two groups.
ConclusionsIn general, this study revealed that mindfulness meditation could be helpful in improving the quality of mental health and lowering glycemic control indices in patients with type 2 diabetes mellitus.
Keywords: Blood glucose, diabetes mellitus, type 2, mental health, meditation a mindfulness -
مقدمه:
با توجه به اهمیت روزافزون آنفلوانزا، به ویژه در افراد در معرض خطر، ای مطالعه، با هدف بررسی اثربخشی و عوامل موثر در پذیرش واکسن آنفلوانزا در کارکنان بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام شد.
روش هااین مطالعه، از نوع هم گروهی بود که از شهریور سال 1397 تا اردیبهشت سال 1398 به مدت 9 ماه در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان اجرا شد. کارکنان رده های شغلی مختلف که برای واکسیناسیون آنفلوانزا مراجعه کردند، به صورت سرشماری به عنوان گروه مورد و به تعداد مساوی از کارکنانی که در واکسیناسیون شرکت نکردند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک، شغلی، آگاهی و نگرش و عوامل موثر در پذیرش یا عدم پذیرش واکسن و میزان ابتلا به آنفلوانزا در طول مطالعه در دو گروه، مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هادر طول مطالعه، یک نفر از گروه مورد و 3 مورد از گروه شاهد به آنفلوانزا مبتلا شدند و بین دو گروه، اختلاف معنی داری از این نظر وجود نداشت (130/0 = P). خطر نسبی ابتلا به آنفلوانزا 33/0 بود. بین دو گروه، اختلاف معنی داری بر اساس میزان دریافت واکسن سالیان قبل وجود داشت (001/0 = P). همچنین، آگاهی و نگرش نسبت به آنفلوانزا و واکسیناسیون آن در گروه مورد، بیشتر از گروه شاهد بود (050/0 > P).
نتیجه گیریبالا رفتن آگاهی و نگرش نسبت به بیماری آنفلوانزا و واکسیناسیون آن و در دسترس بودن واکسن در زمان مناسب، می تواند در تمایل به تزریق واکسن آنفلوانزا در کارکنان بهداشتی موثر باشد.
کلید واژگان: واکسیناسیون, آنفلوانزا, پرسنل بهداشتیBackgroundRegarding the increasing importance of influenza, especially in those at risk, this study aimed to explore the effectiveness and the effective factors of influenza vaccination acceptance among the staff of Alzahra hospital, Isfahan, Iran
MethodsThis cohort study was performed in Alzahra hospital for 9 months from September 2018 to May 2019. The staffs of different occupations who received influenza vaccination considered as treatment (vaccinated) group, and equal numbers of staffs who did not receive vaccination were selected as the control (unvaccinated) group. In both groups, a questionnaire of knowledge and attitude to vaccination and a checklist of demographic and occupational variables, vaccination acceptance or rejection factors, and influenza infection rate were completed in the study.
FindingsDuring the study, one case in exposed group, and 3 cases in control group got the influenza, and there was no significant difference between two groups (P = 0.130). The relative risk of influenza was 0.33. There was a significant difference between the two groups based on vaccination in previous years (P = 0.001). Moreover, the knowledge and attitude in the vaccinated group was higher than the non-vaccinated group (P <0.050).
ConclusionIncreasing awareness and attitude to influenza and its vaccination, as well as the availability of vaccination at the right time, can be effective in health care workers’ tendency for influenza vaccine.
Keywords: Vaccination, Influenza, Health personnel -
مقدمه
این مطالعه با هدف بررسی علل غیبت از کار به علت بیماری در پرسنل بهداشتی- درمانی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام گرفت.
روش ها:
مطالعه ی حاضر، از نوع مقطعی است که در سال 1397 در بیمارستان الزهرا (س) در شهر اصفهان انجام شد. جامعه ی آماری، کلیه ی کارکنان بهداشتی- درمانی بیمارستان الزهرا (س) بودند. چک لیستی شامل اطلاعات دموگرافیک، شغلی و علل غیبت از کار طراحی شد و در اختیار پزشک قرار گرفت. حجم نمونه به صورت سرشماری از تمام موارد استعلاجی ارایه شده به پزشک معتمد در بازه ی زمانی یک ساله در نظر گرفته شد. کارمندانی که جهت تایید گواهی مرخصی استعلاجی به پزشک مراجعه می کردند، در صورت رضایت، پس از تکمیل فرم وارد مطالعه شدند. اطلاعات وارد نرم افزار SPSS شد و به کمک آمار توصیفی و آزمون های t و 2</sup>χ واکاوی گردید.
یافته ها:
192 نفر در این مطالعه شرکت نمودند. مشکلات تنفسی (4/21 درصد)، مشکلات اسکلتی و عضلانی (8/18 درصد)، مشکلات زنان و زایمان (1/16 درصد)، مشکلات گوارشی (1/15 درصد) و حوادث اعم از بریدگی، شکستگی و غیره (9/8 درصد) بیشترین دلایل غیبت به علت استعلاجی در پرسنل بیمارستان بودند. شایع ترین مدت زمان استعلاجی کمتر از 3 روز (4/71 درصد) بود. بین جنسیت و سابقه ی کار با علت درخواست مرخصی استعلاجی، رابطه ی معنی داری وجود داشت (050/0 > P)، اما بین سن، تاهل، تعداد فرزند، تحصیلات، نوع شغل، تعطیلات، نوع شیفت کاری، بخش محل کار و مدت زمان، با علت مرخصی استعلاجی رابطه ی معنی داری وجود نداشت (050/0 < P).
نتیجه گیری:
بر اساس نتایج این مطالعه، شایع ترین علل غیبت از کار در بین کلیه ی پرسنل، مشکلات تنفسی و اسکلتی- عضلانی بود. بیشترین علل غیبت از کار در پرسنل مرد به ترتیب مشکلات اسکلتی- عضلانی و مشکلات گوارشی و در پرسنل زن، مشکلات تنفسی و مشکلات زنان و زایمان بود. کمترین علت غیبت از کار در بین پرسنل، حوادث، بیماری های چشم پزشکی و بیماری های قلبی- عروقی بود.
کلید واژگان: غیبت از کار, مرخصی استعالجی, پرسنل بهداشتی- درمانیBackgroundThe aim of this study was to investigate the sick leave and its causes among the health care workers in Alzahra hospital, Isfahan, Iran.
MethodsThe present study was a cross-sectional study conducted at Alzahra hospital in 2018. Subjects were staff of hospital that referred to trusted forensic physician for sickness certification confirmation by census method in one year. After obtaining informed consent, a checklist of demographic and occupational variables, causes of sick leave and confirmation or not was completed by forensic physician. The data were entered into SPSS software, and analyzed using chi-square and independent t tests.
Findings192 sickness certifications were enrolled the study. The most prevalent sick leave causes of hospital staff were respiratory (21.4%), musculoskeletal (18.8%), gynecology (16.1 %), gastrointestinal (15.1%), and accidents (cuts and fracture) (8.9%) causes, respectively. There was a significant relationship between gender and work experience with the reasons of sick leave (P < 0.05). There was no significant relationship between age, marital status, number of children, education, type of job, type of shift, department, and duration of sick leave with the causes of sick leave (P > 0.05).
ConclusionThe most prevalent sick leave causes among Alzahra hospital staff were respiratory and musculoskeletal disorders. The male staff suffered mainly from musculoskeletal and gastrointestinal problems, hence female staff often suffered from respiratory and gynecological disorders. The least prevalent sick leave causes were accidents (cuts and fracture), and ophthalmological and cardiovascular diseases.
Keywords: Absenteeism, Sick leave, Healthcare workers -
مقدمه
دیابت نوعی بیماری متابولیک مزمن با شیوع رو به افزایش است که عوارض مختلفی از جمله افسردگی دارد. درمان جامع این بیماری، مستلزم ارزیابی و درمان مشکلات روانی این بیماران می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر رویکرد روان شناسی مثبت بر شاخص های سلامت روان و کنترل قند خون بود.
روش هامطالعه ی حاضر، از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار بود که در سال 1397 در مرکز جامع سلامت امام علی (ع) شهر اصفهان انجام شد. 80 نفر به صورت در دسترس از پایگاه های بهداشتی مرکز انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد (40 = n در هر گروه) قرار گرفتند. هر دو گروه، تحت مراقبت های معمول سیستم بهداشتی بودند. گروه مورد، علاوه بر آن، 8 جلسه ی آموزش روان شناسی مثبت و 4 جلسه تمرین در منزل دریافت کردند. پرسش نامه ی Depression, anxiety and stress scale-21 (DASS-21)، آزمایش های قند خون ناشتا و Glycated hemoglobin (HbA1c)، قبل و بعد از مداخله مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هاقبل از مداخله بین دوگروه اختلاف معنی داری از نظر HbA1c و Fasting blood sugar (FBS) وجود نداشت، اما بعد از مداخله، میانگین HbA1C در گروه مورد به صورت معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. همچنین، کاهش نمره ی افسردگی، اضطراب و استرس در گروه مورد معنی دار بود. با تعدیل اثر نمره ی سلامت روان، تفاوت معنی داری در HbA1C بعد ازمداخله در دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه گیریروان شناسی مثبت بر روی کاهش افسردگی، اضطراب، استرس و همچنین، کنترل HbA1C موثر است.
کلید واژگان: دیابت قندی, استرس, روان شناسی, HbA1C, افسردگیBackgroundDiabetes mellitus is a chronic metabolic disease with an increasing prevalence that has many complications such as depression. The comprehensive management of the disease requires assessment and treatment of mental problems. The aim of this study was to assess the effect of stress management based on positive psychology on mental health and glycemic control.
MethodsThis randomized controlled clinical trial study was conducted in Imam Ali Health Care Center, Isfahan City, Iran, in 2018. 80 women with diabetes mellitus were selected from the health center using convenience sampling method, and were assigned randomly to two groups of control (n = 40) and intervention (n = 40). Both groups were under routine health care. In addition, the intervention group received 8 sessions of positive psychological education and 4 sessions of homework. The Depression, Anxiety, and Stress Scale-21 (DASS-21) questionnaire, fasting blood sugar (FBS), and glycated hemoglobin (HbA1C) were evaluated before and after the intervention.
FindingsThere was no significant difference in HBA1C and FBS between the two groups before intervention, but after it, the mean of HbA1C in the intervention group was significantly lower than that of the control group. Moreover, depression, anxiety, and stress scores significantly decreased in the intervention group, but there was no significant difference between the two groups. By modulating the effect of mental health score, there was no significant difference in HbA1C after intervention within the two groups.
ConclusionPositive psychology is effective in decreasing depression, anxiety, and stress, as well as controlling HbA1c in women with diabetes mellitus.
Keywords: Diabetes mellitus, Stress, Depression, HbA1C, Positive psychology -
Background
Dyslipidemia is an important cause of cardiovascular diseases with increasing rates among adult populations. Nutrition and physical activity are known to have impacts on degrees of dyslipidemia. In this article, we had a study on nutritional behaviors and physical activities among middle- aged adults with and without dyslipidemia.
Methods and materialsIn this case control study 200 middle- aged adults were entered. 100 adults with dyslipidemia and 100 normal adults were included in this study. Data regarding desirable or undesirable use of fruits, vegetables ,dairy, saturated fatty acids, fast foods, carbonated drinks and extra salt intake with every meal were collected. Intensity and duration of physical activities were also collected from our data bank and analyzed with SPSS software.
ResultsOur results indicated that people with dyslipidemia had a significantly increased usage of fast foods and saturated fatty acids while the normal population had increased usage of vegetables and dairy. There were also significantly increased in intensity, duration per day and weekly days of physical activity in healthy groups. Logistic regression indicated that undesirable consumption of fast foods, dairy, fatty acids, vegetables and undesirable physical activity increase the risks for dyslipidemia (OR= 8.2, OR=16.2, OR= 8.2, OR= 18.3 and OR= 25.3 respectively) (P<0.05).
ConclusionThis article emphasizes the role of proper nutritional behaviors and higher physical activities in decreasing the risks of dyslipidemia and we suggest that further preventive interventions could be made based on the results of our study.
Keywords: Dyslipidemia, Nutritional behavior, Physical activity -
Background
Overweight and obesity are major problems with increasing rates among adult populations. Nutritional behaviors and physical activity are the most important influencing factors. In this article, we conducted a survey on the nutritional behaviors and physical activities among normal-weight and overweight/obese adults.
Materials and MethodsWe conducted a survey on some of the nutritional behaviors and physical activities of 729 middle-aged adults. Data regarding desirable or undesirable use of fruits, fish, dairy products, oil, fast foods, and carbonated drinks and the intensity and duration of physical activities were collected from our data bank and analyzed using the SPSS software.
ResultsOur results indicated that overweight/obese people had an improper usage of fruits, oil, fast foods, and carbonated drinks and had lower physical activity. There was also a significant increase in intensity, duration per day, and weekly days of physical activity in healthy groups. Logistic regression analysis of nutritional behaviors, physical activities, and obesity also indicated that undesirable usage of oil, fast foods, and carbonated drinks and undesirable physical activity are associated with risks for overweight/obesity (odds ratio [OR] =10.70, OR = 7.45, OR = 7.48, and OR = 2.16, respectively) (P < 0.05).
ConclusionThis article puts emphasis on the role of proper nutritional behaviors and higher physical activities in decreasing the risks of developing obesity, and we suggest that further interventions could be made based on the results of our study.
Keywords: Nutrition, obesity, overweight, physical activity -
مقدمه:
با توجه به اهمیت روزافزون آنفلوانزا، به ویژه در افراد در معرض خطر، ای مطالعه، با هدف بررسی اثربخشی و عوامل موثر در پذیرش واکسن آنفلوانزا در کارکنان بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام شد.
روش هااین مطالعه، از نوع هم گروهی بود که از شهریور سال 1397 تا اردیبهشت سال 1398 به مدت 9 ماه در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان اجرا شد. کارکنان رده های شغلی مختلف که برای واکسیناسیون آنفلوانزا مراجعه کردند، به صورت سرشماری به عنوان گروه مورد و به تعداد مساوی از کارکنانی که در واکسیناسیون شرکت نکردند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک، شغلی، آگاهی و نگرش و عوامل موثر در پذیرش یا عدم پذیرش واکسن و میزان ابتلا به آنفلوانزا در طول مطالعه در دو گروه، مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هادر طول مطالعه، یک نفر از گروه مورد و 3 مورد از گروه شاهد به آنفلوانزا مبتلا شدند و بین دو گروه، اختلاف معنی داری از این نظر وجود نداشت (130/0 = P). خطر نسبی ابتلا به آنفلوانزا 33/0 بود. بین دو گروه، اختلاف معنی داری بر اساس میزان دریافت واکسن سالیان قبل وجود داشت (001/0 = P). همچنین، آگاهی و نگرش نسبت به آنفلوانزا و واکسیناسیون آن در گروه مورد، بیشتر از گروه شاهد بود (050/0 > P).
نتیجه گیریبالا رفتن آگاهی و نگرش نسبت به بیماری آنفلوانزا و واکسیناسیون آن و در دسترس بودن واکسن در زمان مناسب، می تواند در تمایل به تزریق واکسن آنفلوانزا در کارکنان بهداشتی موثر باشد.
کلید واژگان: واکسیناسیون, آنفلوانزا, پرسنل بهداشتیBackgroundRegarding the increasing importance of influenza, especially in those at risk, this study aimed to explore the effectiveness and the effective factors of influenza vaccination acceptance among the staff of Alzahra hospital, Isfahan, Iran
MethodsThis cohort study was performed in Alzahra hospital for 9 months from September 2018 to May 2019. The staffs of different occupations who received influenza vaccination considered as treatment (vaccinated) group, and equal numbers of staffs who did not receive vaccination were selected as the control (unvaccinated) group. In both groups, a questionnaire of knowledge and attitude to vaccination and a checklist of demographic and occupational variables, vaccination acceptance or rejection factors, and influenza infection rate were completed in the study.
FindingsDuring the study, one case in exposed group, and 3 cases in control group got the influenza, and there was no significant difference between two groups (P = 0.130). The relative risk of influenza was 0.33. There was a significant difference between the two groups based on vaccination in previous years (P = 0.001). Moreover, the knowledge and attitude in the vaccinated group was higher than the non-vaccinated group (P <0.050).
ConclusionIncreasing awareness and attitude to influenza and its vaccination, as well as the availability of vaccination at the right time, can be effective in health care workers’ tendency for influenza vaccine.
Keywords: Vaccination, Influenza, Health personnel -
مقدمه
سندرم متابولیک (Metabolic syndrome)، به عنوان یک اختلال فیزیولوژیک و بیوشیمیایی شناخته می شود. با توجه به نقش احتمالی و مهم دخانیات در ابتلا به این سندرم، این مطالعه، با هدف بررسی اثر مصرف دخانیات در ایجاد سندرم متابولیک انجام شد.
روش هادر این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی مقطعی که در سال 1397 بر روی داده های پرونده ی سلامت جمعیت میانسال شهر اصفهان انجام گرفت، بر اساس ملاک تشخیصی سندرم متابولیک تعداد 246 فرد مبتلا و 246 فرد بدون سندرم متابولیک به صورت در دسترس انتخاب شدند. داده های مرتبط با مصرف دخانیات و عوامل دموگرافیک از پرونده ها استخراج شد و با استفاده از آزمون های 2</sup>χ و Multiple Logistic Regression تحت تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته هافراوانی مصرف قلیان در افراد مبتلا به سندرم متابولیک (7/55 درصد)، بیشتر از افراد سالم (3/16 درصد) بود (001/0 > P). همچنین، مصرف دخانیات (006/0 = P، 55/5 = Odds ratio یا OR) و تحصیلات پایین تر با شانس بیشتر ابتلا به سندرم متابولیک و تاهل با شانس کمتر ابتلا به این سندرم همراه است (001/0 > P، 15/0 = OR).
نتیجه گیریبر اساس نتایج تحقیق حاضر، فراوانی مصرف قلیان در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک بیشتر از افراد غیر مبتلا می باشد. همچنین، مصرف دخانیات با شانس بیشتر ابتلا به سندرم متابولیک همراه است.
کلید واژگان: سندرم متابولیک, دخانیات, میانسالانBackgroundMetabolic syndrome is a physiologic and biochemical disorder. Due to the possible important role of smoking in metabolic syndrome, we aimed to assess this role.
MethodsThis cross-sectional study was performed on the data of middle-aged patients’ health records in Isfahan City, Iran, in 2018. According to diagnostic criteria of metabolic syndrome, 246 involved patient and 246 healthy people were selected using convenience sampling method. Smoking status and other demographic information were collected and analyzed using chi-square and multiple logistic regression methods.
FindingsUsing water pipe (hookah) is significantly more prevalent among the patients with metabolic syndrome (57.7%) compared to healthy population (16.3%) (P < 0.001). We also indicated that smoking [odds ratio (OR) = 5.55, P = 0.006] and low education were associated with increased odds of developing metabolic syndrome, whereas being married reduced the odds (OR = 0.15, P < 0.001).
ConclusionAs shown by this study, using hookah is more prevalent among the patients with metabolic syndrome compared to healthy population; smoking is associated with increased odds of metabolic syndrome as well.
Keywords: Metabolic syndrome, Smoking, Middle aged -
مقدمه
دیابت شیرین یکی از بیماری های مزمن شایع در جوامع مختلف است که با بسیاری از بیماری های روان شناسی در ارتباط بوده است. هدف از اجرای این مطالعه، بررسی فراوانی اختلالات روانی در بین زنان میانسال مبتلا و غیر مبتلا به دیابت در شهر اصفهان در سال های 95-1394 بود.
روش هادر این مطالعه ی مقطعی، 246 زن مبتلا به دیابت و 246 زن سالم به طور تصادفی از مراجعین به مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی انتخاب شدند. ارزیابی روان شناسی، ابتلا به بیماری های روانی، صرع و افکار خودکشی بر اساس فرم سلامت بانوان ایرانی (سبا) در آنان بررسی شد.
یافته هافراوانی اختلالات روان شناسی مانند اضطراب، بی قراری، ناامیدی، غم و اندوه، احساس بی ارزشی و بی انگیزگی نسبت به وظایف روزانه و همچنین، فراوانی افکار خودکشی، صرع، تاریخچه ی بیماری ها و اختلالات روانی در افراد مبتلا به دیابت به صورت معنی داری بیشتر از افراد غیر مبتلا به دیابت بود (001/0 > P). بر اساس مدل Logistic regression، شانس ابتلا به دیابت در بیماران با اختلالات روان پزشکی 32/5 برابر بیشتر از افراد سالم بود (62/8-30/3 = Confidence interval یا CI 95 درصد، 32/5 = Odds ratio یا OD).
نتیجه گیریبین ابتلا به اختلالات روان پزشکی و ابتلا به دیابت شیرین، همبستگی مثبتی وجود داشت. بنابراین، بیماران مبتلا به بیماری های روان شناسی باید از نظر دیابت غربالگری شوند.
کلید واژگان: اختلالات روان شناسی, دیابت, میانسالانBackgroundDiabetes mellitus is one of the common chronic diseases in societies that has been associated with many psychological disorders. In this study, we aimed to investigate the frequency of psychological disorders in middle-aged women with and without diabetes mellitus in Isfahan City, Iran, during the years 2015-2016.
MethodsIn this cross-sectional study, 246 women with diabetes mellitus and 246 healthy women were randomly selected from patients referring to comprehensive urban and rural health centers. Psychological evaluation, mental illness, epilepsy, and suicidal thoughts were assessed based on Iranian Woman Health Form.
FindingsThe frequency of psychological disorders such as anxiety, restlessness, frustration, sadness, and being motiveless for doing daily tasks, as well as overall frequency of psychological disorders, and the frequency of suicidal ideation, epilepsy, and history of mental illnesses was significantly higher in those with diabetes mellitus compared with healthy subjects (P < 0.001). Based on the multiple logistic regression model, patients with psychiatric disorders were 5.32 times more likely to develop diabetes than healthy controls [odds ratio (OR) = 5.32; 95% confidence interval (Cl) = 3.30-8.62).
ConclusionThere is a positive correlation between psychiatric disorders and diabetes mellitus; so people with psychological illnesses should be screened for diabetes.
Keywords: Mental disorders, Diabetes mellitus, Middle aged -
مقدمهمسمومیت ها یکی از مهم ترین علل کاهش سطح هوشیاری می باشند. به دنبال کاهش سطح هوشیاری، با توجه به از دست رفتن نسبی عوامل محافظت کننده ی مسیر تنفسی، احتمال بروز آسپیراسیون و پنومونی افزایش می یابد. در این مطالعه، عوامل موثر در بروز پنومونی آسپیراسیون در بیماران با مسمومیت حاد دارویی مورد بررسی قرار گرفتند.روش هااین مطالعه ی گذشته نگر، از نوع هم گروهی بود که به صورت تصادفی بر روی 206 نفر از بیماران مسموم انجام شد. عوامل مختلفی نظیر جنس، سن، نوع دارو و یا سم خورده شده، سطح هوشیاری و علایم حیاتی بدو ورود، درمان با شارکول، انجام شستشوی معده، استفراغ، تشنج، لوله گذاری داخل تراشه، مدت بستری و پیامد بیماران بررسی و بین دو گروه با و یا بدون پنومونی آسپیراسیون مقایسه شد.یافته هاجنسیت، سن، نوع داروی عامل مسمومیت، استفراغ، سطح هوشیاری، فشار خون، ضربان قلب، درجه ی حرارت در بدو ورود، تشنج، سابقه ی بیماری ریوی و مصرف سیگار، انجام شستشوی معده، لوله گذاری داخل تراشه و طول مدت بستری بین بیماران با و بدون پنومونی آسپیراسیون تفاوت معنی داری داشت (05/0 > P). انجام لوله گذاری داخل تراشه (83/50 = Odd ratio یا OR)، تشنج (19/22 = OR)، جنسیت (مرد) (49/3 = OR)، سن (03/1 = OR)، ضربان قلب (03/1 = OR)، سابقه ی بیماری ریوی (21/0 = OR) و استفراغ (20/0 = OR) از عوامل پیش گویی کننده ی پنومونی آسپیراسیون بودند.نتیجه گیریتشنج، جنس مرد، سن، ضربان قلب، لوله گذاری داخل تراشه، استفراغ و سابقه ی بیماری ریوی از عوامل پیش گویی کننده ی پنومونی آسپیراسیون می باشند.کلید واژگان: پنومونی آسپیراسیون, مسمومیت دارویی, عامل خطر, لوله گذاری داخل تراشه, تشنج, استفراغBackgroundPoisoning is one of the serious underlying causes of loss of consciousness. Due to the relative lack of preserving factors of respiratory tract, risk of aspiration pneumonia would be increased. We evaluated factors associated with aspiration pneumonia in patients admitted with acute drug intoxication.MethodsA retrospective cohort randomized study conducted on 206 patients admitted at clinical toxicology department. Based on the diagnosis of aspiration pneumonia, patients were divided into two groups of with and without aspiration pneumonia. Binary logistic regression analysis was performed for aspiration pneumonia prediction factors.
Findings: Age, gender, ingested toxin, vital sign, the level of consciousness on admission, gastric lavage, past history of smoking and pulmonary disease, seizure, vomiting, endotracheal intubation, and length of hospital stay were significantly different in patients with and without aspiration pneumonia (PConclusionSeizure, age, male gender, pulse rate, vomiting, and endotracheal intubation should be considered as important factors in predicting aspiration pneumonia when managing poisoning cases.Keywords: Aspiration pneumonia, Drug toxicity, Risk factor, Seizure, Intubation, Intratracheal, Vomiting -
مقدمهتغذیه ی نامناسب و چاقی در کودکان به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. رفتارهای تغذیه ای، یکی از عوامل موثر در چاقی کودکان به حساب می آید و در این بین، وعده ی غذایی صبحانه و میان وعده های غذایی، از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر، با هدف تعیین فراوانی نسبی رفتارهای تغذیه ای نامطلوب در کودکان و نوجوانان استان اصفهان طراحی و اجرا گردید.روش هادر این مطالعه، رفتارهای تغذیه ای 2305 نفر از دانش آموزان مقاطع ابتدایی و راهنمایی، از طریق تکمیل پرسش نامه توسط پرسشگران مورد سنجش قرار گرفت.یافته هابر اساس این مطالعه، 3/92 درصد از دانش آموزان از وعده ی غذایی صبحانه برخوردار بودند. 8/91 درصد از دانش آموزان علاوه بر وعده ی صبحانه، از میان وعده های غذایی نیز در برنامه ی غذایی خود برخوردار بودند و محل تهیه ی میان وعده 5/78 درصد در منزل، 1/12 درصد از بوفه ی مدرسه، 0/7 درصد از مغازه های اطراف مدرسه و حدود 0/1 درصد از دست فروشان بود. مادران دانش آموزان، در بیشتر موارد (7/61 درصد) مسوول تهیه ی میان وعده بودند.نتیجه گیریبررسی رفتارهای تغذیه ای نوجوانان، نشان دهنده ی کیفیت نامناسب تغذیه ی نوجوانان به خصوص در میان وعده، در عین آگاهی قابل قبول از آن است. خانواده در انتخاب و بروز این رفتارها نقش اصلی را دارند. همین مهم، لزوم توجه بیشتر به نقش خانواده در این زمینه را مشخص می کند.کلید واژگان: رفتارهای تغذیه ای, کودک, نوجوان, ایران, میان وعدهBackgroundInappropriate nutrition, and obesity in children have become a global problem. Eating behaviors are considered as one of the factors affecting childhood obesity. Breakfast and snack meals are among the important eating behaviors. This study aimed to assess eating behaviors among children and adolescents in Isfahan Province, Iran, in the year 2015.MethodsIn this study, 2305 students of elementary and guidance schools were evaluated using questionnaires about their eating behaviors.
Findings: 92.3% of students had breakfast meals. 91.8% of the students consume snack meals in addition to breakfast meal. Different routes of snack meals preparation consisted of home supplied (78.5%), school store (12.1%), near-school shops (7%), and huckster (about 1%). Students mothers were the major responsible for providing snacks.ConclusionOur findings indicate inappropriate quality of eating behaviors among children and adolescents in Isfahan Province, especially for snack meals, despite acceptable knowledge among families. Families play a key role in selecting these behaviors, showing the necessity to pay more attention to the role of the family in this field.Keywords: Eating behavior, Child, Adolescent, Iran, Snacks, Dietary habits -
مقدمهگرچه پیر شدن جمعیت از نتایج مثبت توسعه به شمار می آید، ولی اگر برای مواجهه با آن آماده نباشیم، عوارض و پیامدهای منفی بسیاری در پی خواهد داشت. بر همین اساس، مطالعه حاضر با هدف تعیین شاخص های سلامت سالمندان استان اصفهان به منظور بهره برداری در طراحی برنامه ها انجام شد.روش هانوع مطالعه، توصیفی از نوع مقطعی و روش نمونه گیری طبقه بندی خوشه ایتصادفی با حجم نمونه 4321 بود. اطلاعات بر اساس پرسش نامه های 36 سوالی (36SF یا Short form 36 health survey) استاندارد، سبک زندگی سالم در سالمندان ایرانی و وضعیت سلامت با روایی و پایایی مورد تایید جمع آوری گردید. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و به کمک روش های آمار توصیفی و t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هاسالمندان در مطالعه حاضر 5/78 درصد بیمار بوده که اختلال خواب 8/62 درصد، فشار خون بالا 1/44 درصد و فراموشکاری 6/43 درصد بالاترین درصد بیماری ها را به خود اختصاص داد. از نظر سبک و کیفیت زندگی به ترتیب با میانگین نمرات 5/143 و 58 وضعیت مردان بهتر از زنان بود.نتیجه گیریبا توجه به اطلاعات حاصل از جمله شیوع بالای بیماری های مزمن، توجه ویژه سیاستگذاران برای این گروه سنی و ادامه مراقبت های بهداشتی به طور جدی تر ضرورت دارد. همچنین، با توجه به این که وضعیت سبک و کیفیت زندگی سالمندان از سطح متوسط بالاتر است، از این رو، برنامه ریزی جامع و دقیق تر در خصوص آموزش شیوه های زندگی سالم و مراقبت های بهداشتی درمانی می تواند در ارتقای سبک و کیفیت زندگی سالمندان و سلامت آن ها موثر باشد.کلید واژگان: شاخص های سلامت, سالمند, استان اصفهانBackgroundAlthough aging population is a positive result of development, many negative consequences may occur if policy makers are not prepared for the related changes. Therefore, the researchers decided to determine the health status indices in Isfahan elderly for future interventions.MethodsThis descriptive, cross-sectional study was conducted on 4321 individuals. The subjects were selected through random stratified multistage cluster sampling. Data were collected using the 36-item Short Form Health Survey (SF-36) and Iranian Elderly Lifestyle and Health Status Questionnaire with approved reliability and validity. The data were analyzed using descriptive statistics and t-test in SPSS software.
Findings: In the present study, 78.5% of the subjects had a chronic disease; 62.8%, 44.1%, and 43.6% sleep disorders, hypertension, and forgetfulness, respectively. With mean scores of 143.5 and 58 in healthy lifestyle and quality of life (QOL), respectively, men had a better health status compared with women.ConclusionChronic diseases are prevalent among the elderly. Therefore, policy makers should pay more attention to the health demands of this age group. In addition, the lifestyle and QOL scores of the elderly was higher than average; thus, more comprehensive and detailed healthy lifestyle education and health care programs can improve their QOL and health status.Keywords: Health indices, Elderly, Isfahan province -
مقدمهچالش اصلی بهداشت عمومی در قرن بیستم، «افزایش امید به زندگی» بود، در حالی که چالش اصلی در قرن بیست و یکم، « زندگی با کیفیت بهتر» است. هدف از زندگی سالمندان، نه تنها عمر طولانی و زنده بودن آن ها، بلکه بهبود کیفیت زندگی آنان می باشد. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی چگونگی کیفیت زندگی سالمندان و ارتباط آن با افسردگی و شاخص توده ی بدنی (BMI یا Body mass index) در استان اصفهان بود.روش هامطالعه ی حاضر، توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که در سال 1389 بر روی 637 سالمند در استان اصفهان به روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ایچند مرحله ای تصادفی انجام شد. اطلاعات کیفیت زندگی و نمره ی افسردگی بر اساس پرسش نامه های کیفیت زندگی 36 موردی و مقیاس افسردگی سالمندان جمع آوری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS به روش آمار توصیفی و آزمون های t، ANOVAOne-way و نیز آزمون های ضریب همبستگی Spearman و Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها637 سالمند با میانگین سنی 32/6 ± 74/68 سال (بالاترین سن 89 سال) در مطالعه وارد شدند. میانگین نمره ی کیفیت زندگی 60/20 ± 56/54 بود. مرد بودن، سن پایین تر و افزایش سطح تحصیلات، با کیفیت زندگی و برخی از ابعادآن ارتباط مستقیمی داشت و تنها در بعد فعالیت فیزیکی با BMI رابطه ی معکوس مشاهده شد.نتیجه گیریکیفیت زندگی سالمندان در حد متوسط است و نیاز به توجه بیشتری دارد. مطالعه ی حاضر در راستای مطالعات قبلی است که در آن، کیفیت زندگی با افزایش سن، زن بودن و تحصیلات پایین تر کاهش نشان داد. همچنین، از نظر وضعیت روانی، رابطه ای میان افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مشاهده نشد که می تواند نشان دهنده ی تعدد عوامل موثر بر کیفیت زندگی سالمندان باشد.کلید واژگان: سالمند, کیفیت زندگی, افسردگی, شاخص توده ی بدنیBackgroundIncreasing the life expectancy was the major issue of public health during the 20th century, while living with better quality is the goal of 21th century. Psychological and physical situations are important factors that affect quality of life in elderly. In the present study, we aimed to evaluate the quality of life among the elderly and its relationship with depression and body mass index (BMI) in Isfahan province, Iran.MethodsA total of 637 elderly were included in this analytical observational study using a random and multistage cluster sampling method. Quality of life and depression scores were collected using Geriatric Depressions Scale (GDS) and Quality of Life Short Form-36 (SF-36) Questionnaire. Data were analyzed using t, one-way ANOVA, Pearson and Spearman correlation coefficients statistical tests.
Findings: The mean score of quality of life was 54.64 ± 20.60. Quality of life and some of its dimensions had a direct relationship with lower age, being male and high level of education. We found no significant correlation between the depression score and quality of life or its dimensions. In addition, assessment of the correlation between body mass index and quality of life showed that body mass index had significant negative relationship only with physical functioning among all of the dimensions.ConclusionResults of the present study showed that lower quality of life is associated with increasing of the age, being female and low level of education. Furthermore, we found no relationship between the dimensions of quality of life and depression that might be due to the effects of several variables on quality of life among elderly.Keywords: Elderly, Quality of life, Body mass index, Depression -
BackgroundConsidering the importance of anger, aggression, violence and other misbehaviours in schoolchildren education, the present study was conducted to evaluate the knowledge and practice of students in Isfahan province regarding violence, in order to figure out the required interventions for violence‑reduction.MethodsIn a survey during 2008-‑2009, 5500 junior and senior high school students of Isfahan province were assessed in a multistage sampling process to determine their level of knowledge about various types of violent behaviors, causes of violence, its consequences, and preventive behaviors. Validity and reliability of the data collection tool (questionnaire) were assessed.ResultsThe study revealed that the mean scores of violent behaviors knowledge, knowledge of violent behavior outcomes, and knowledge of violence preventive behaviors, were 6.6 ± 2.1, 5.5 ± 1.9, and 4.7 ± 1.3, respectively. Sources of violent behaviors in 92% of urban students and 89% of rural students were personal reasons and family behaviors, and 85% of urban and 88% of rural students considered mass media and computer games blameworthy, and the differences were statistically significant in all cases (P < 0.0001). In terms of practice, overall, 69.7% of girls and 84.2% of boys had violent behaviors. Physical and verbal violence were 31.3% and 40.7%in girls, and 66% and 52.8% in boys, respectively (intersexes P values were P < 0.001 and P = 0.7 respectively, and intra‑sex P value was P < 0.0001).ConclusionsResults showed that girls and city dwellers were more aware of recognizing violent behaviors, outcomes, and causes, compared with boys and villagers, and in terms of general practice, violence was observed among boys more than girls. Further complementary studies in this area seem required.Keywords: Knowledge, practice, student, violence
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.