esa motagizadeh
-
تسعی النظم التعلیمیه إلی توظیف الادوات الحدیثه فی المواقف التعلیمیه بطرق متعدده لجعل الدروس اکثر فاعلیه وکفاءه، واضحت مسایره هذه التطورات الهائله والسریعه ضروره لا یمکن التغافل عنها. ومن بین إستراتیجیات التعلیم لمواکبه رکب التحول المعرفی، برزت المسرحیه باعتبارها اداه معاصره لتنمیه المتغیر النحوی لمهاره المحادثه فی اللغه العربیه بسلاسه کبیره. وهدفت الدراسه إلی التعرف علی فاعلیه توظیف المسرحیه فی تنمیه المتغیر النحوی لمهاره المحادثه لدی الطلاب الإیرانیین فی مرحله البکالوریوس، واستخدمت المنهج شبه التجریبی، وتم اختیار مجتمع الدراسه بطریقه قصدیه. فتکون مجتمع الدراسه من (30) طالبا وطالبه فی مرحله البکالوریوس، وتم تطبیق الدراسه علی الفصل الخامس من العام الدراسی (2020 2021م)، بجامعه طهران، وتم توزیع مجتمع الدراسه عشوائیا إلی مجموعتین: المجموعه التجریبیه تکونت من (15) طالبا وطالبه تم تدریسهم مسرحیه صاحبه الجلاله، والمجموعه الضابطه تکونت من (15) طالبا وطالبه تم تدریسهم بالطریقه الاعتیادیه المنتهجه فی الجامعات الرسمیه الإیرانیه. واعتمد الباحث لجمع البیانات علی مجموعه من الادوات، بما یشمل الاختبار والمقابله والملاحظات. وللخروج بتحلیل تلک الادوات، استعمل مجموعه من الاسالیب الإحصائیه ضمن برنامج (SPSS) تمثلت باستخدام الإحصاء الوصفی (موشر المتوسط والانحراف المعیاری) والإحصاء الاستدلالی (اختبار کولموجوروف سمیرنوف واختبار لیفین واختبار التغایر)، وتم إعداد الادوات والتحقق من صدقها وثباتها. واظهرت نتائج الدراسه وجود فروق ذات دلاله إحصائیه عند مستوی الدلاله (0.05) بین متوسطی درجات المجموعه التجریبیه والمجموعه الضابطه فی الاختبار البعدی لصالح المجموعه التجریبیه التی درست المسرحیه، وکشفت الدراسه عن فاعلیه استخدام المسرحیه فی تنمیه المتغیر النحوی لمهاره المحادثه لدی متعلمی اللغه العربیه من غیر الناطقین به.کلید واژگان: کان واخواتها, الدلاله, الجمله الاسمیه, الجمله الفعلیهEducational systems aim to employ all modern methods in educational situations in multiple ways to make educational lessons more effective and efficient. Following up on these sensitive and rapid developments has become a need that cannot be ignored. Among the strategies of educational methods to keep pace with the cognitive transformation, the play has emerged as a contemporary tool that contributes to enhancing the grammatical variable of conversational skill. Communicating with flexibility and smoothness is required for non-native Arabic learners. Teaching the play can help non-native Arabic language learners become more fluent in the language and become critical, analytical, and creative thinkers. It can also help students question, interpret, communicate, and explore. Learning the features of the modern language, specifically grammatical and morphological rules, and using expressions to speak clearly, precisely, and concisely are all benefits of teaching the play to non-native Arabic language learners.
Plays can promote all four skills, cultural awareness, linguistic awareness, and motivation. They are valuable tools in language classes. When used well, this kind of training can significantly increase proficiency. The study present investigated the effect of using the play in strengthening the grammatical variable of conversational skill among Iranian learners at the bachelor’s level. The study adopted the quasi-experimental approach. The sample of the study consisted of 30 male and female students at the bachelor’s level. It was conducted in the fifth semester of the academic year (2020-2021) at the University of Tehran. The participants were divided into two groups: the experimental group consisted of 15 male and female students who had undergone teaching the play ‘Her Majesty’, and the control group consisted of 15 male and female students who were taught in the usual way at the university.
The researcher utilized a set of tools to collect the data, including tests, interviews, and observations, and used a set of statistical methods using the SPSS program, which were represented by the use of descriptive statistics (mean and standard deviation index) and inferential statistics (Kolmogorov-Smirnov test, Levene's test and covariance test). The tools were prepared and their validity and reliability were verified. The study demonstrated the impact of digitally utilizing Tawfiq al-Hakim’s play Her Majesty on the performance of both male and female students in acquiring the grammatical variable of speaking skill. The study concluded that there were statistically significant differences at the significance level (0.05) between the average scores of the participants in the experimental and control groups in the pre- and post-test. The reason for this effect is attributed to several factors. Using the play helps increase the ability to understand and comprehend grammatical rules, and the play helps to employ the grammatical database that students possess so that they express it in a specific way through which they try to use what they have learned to embody ideas and present them in a correct way. The play is a powerful tool for creating more participation in learning environments. It also contains a series of attractive dialogues and multiple characters and events. These are among the most important issues in which the researcher sees the importance of distinguishing the play from other educational methods, as it contributes to increasing students’ ability to learn.Keywords: Teaching Arabic To Non-Native Speakers, Conversation Skills, The Play ‘Her Majesty’, The Grammatical Variable -
إن اللغه الفارسیه تختلف عن اللغه العربیه، من حیث البناء والقواعد؛ ولکن بینهما قرابه، من حیث المفردات شکلا او مضمونا او کلیهما. یبدو ان الاشتراک اللغوی یعد فرصه متاحه لمتعلمی اللغه العربیه من الناطقین بالفارسیه من ناحیه، کما هو یعد خطرا لهم من ناحیه اخری. یعد هذا الاشتراک فرصه کبیره للناطقین بالفارسیه؛ لانهم لا یضطرون إلی القیام باستقصاء معنی کل مفرده یسمعونها او یقروونها فی المعجم، مثل ما یعمل الاروبیون واهل اللغه الصینیه فی تعلم اللغه العربیه، بل الناطقون بالفارسیه لدیهم المخزون اللغوی الذی یغنیهم عن المراجعات المکرره للمعجم بواسطه هذه المفردات المشترکه. ولکن المتعلم قد یواجه المشکله فی هذه المرحله؛ لانه یظن انه قد فهم معنی المفرده؛ ولکن هذا الظن خاطی، ولهذه المفرده معنی آخر فی اللغه العربیه. علی هذا، یهدف هذا البحث إلی معرفه دور هذه المفردات فی عملیه تعلم اللغه العربیه مستعینا بدراسه الاخطاء التحریریه لمتعلمی اللغه العربیه من الناطقین بالفارسیه فی توظیف المفردات المتشابهه باستخدام اختبار فی مهاره الکتابه الاولی اعتمادا علی المنهجین المسحی (إجراء الاختبار) والتحلیلی (التحلیل التقابلی وتحلیل الاخطاء). فیشمل الحقل الدراسی اقسام اللغه العربیه فی مرحله البکالوریوس بجامعات إیران الحکومیه. وتتناول عینه الدراسه 94 متعلما فی فرع اللغه العربیه وآدابها فی مرحله البکالوریوس؛ اما حدود الدراسه لإجراء الاختبار فتشمل تسع جامعات: طهران، والعلامه الطباطبایی، والخوارزمی، والزهراء، وجیلان، وشیراز، وبوعلی سینا، والفردوسی، واراک. تظهر النتایج ان متعلمی اللغه العربیه من الناطقین بالفارسیه یعانون من الضعف فی تمییز المعنی للمفردات المتشابهه فی اللغتین فی کتاباتهم باللغه العربیه وتوظیفها؛ علی هذا، لهذه المفردات دور سلبی فی عملیه تعلم اللغه العربیه فی کثیر من الاحیان.کلید واژگان: تعلم اللغه العربیه, مهاره التعبیر المکتوب, المفردات المتشابهه, تحلیل الاخطاءPersian and Arabic languages are different in terms of linguistic and grammatical structure, but they have commonalities regarding vocabulary. It could be a great opportunity for Persian speakers because in most cases, they do not have to check the dictionary to find the meaning of the Arabic word, like what European and Chinese Arabic learners do. However, a Persian speaker might think that the meaning of the Arabic word is the same as the one used in the Persian language though it is not always true because the meaning of the common word is different in Persian and Arabic. The present study investigated the errors of Persian speakers’ Arabic writing when using these vocabularies in an attempt to identify the role of common vocabularies in the process of learning and teaching Arabic by Persian speakers. This study was conducted using writing skill test 1. The statistical population of this research was Arabic departments of the country’s state universities. Furthermore, the statistical sample included 94 undergraduate Arabic language and literature students. The scope of the test was the 9 universities of Arak, Tehran, Kharazmi, Al-Zahra, Allame Tabatabai, Shiraz, Gilan, Mashhad, and Hamedan. The results of the research indicated that Persian speakers who learn Arabic are weak in recognizing the difference in the meaning of these words and their use in writing in Arabic. Hence, these words mostly have a negative role in the process of learning Arabic.Keywords: Learning Arabic, Writing Skill, Common Vocabularies, Error Analysis
-
إن إبراهیم نصر الله، الروایی الفلسطینی، فی روایته المسماه بحرب الکلب الثانیه، یعالج الصعوبات التی یعانی منها الشعب الفلسطینی باسلوب فانتازی مستفیدا من الطاقات اللغویه. إذن، یجدر نص هذه الروایه بالتحلیل النحوی والبلاغی للکشف عن جمالیه استخدام اسلوب الاستفهام الذی یعد بانواعه المختلفه من اهم الاسالیب الإنشاییه المستخدمه فی تحریک عواطف المخاطب، وإضفاء الجمالیه علی النص، والتاثیر الاکثر فی نفس المخاطب، لتمکین المعنی فی ذهنه. لقد رغب الادباء فی استخدام هذا الاسلوب فی اعمالهم الادبیه؛ لکونه ذا معنی مجازی اوسع من الاسالیب الاخری. یهدف هذا المقال إلی الکشف عن الاغراض البلاغیه الکامنه فی اسلوب الاستفهام وفقا للمنهج الوصفی التحلیلی، معتمدا علی الاسلوبیه الإحصاییه لیجیب عن مدی التناسق بین ادوات الاستفهام ومستویات اللغه الرواییه الثلاثه: السردیه، والوصفیه والحواریه، وإبراز اهم ما فی هذا الاسلوب من جمالیه لإفاده المعنی إلی المتلقی. واهم ما وصل إلیه هذا المقال ان الراوی استخدم اسلوب الاستفهام فی الغالب فی مستوی الحوار؛ لان الشخصیات الرواییه تتجادل لوقوعها فی حیره ناتجه عن وجود الاشباه والشبیهات والشک فی الوصول إلی الحقیقه والتمییز بین الاصل وهذه الشبیهات، ثم اکثر من استخدام هذا الاسلوب فی غرضی النفی والإنکار؛ لانهما یتناسبان والفضاء الروایی المتشایم الذی یسود الروایه لیظهر الانتهازیه السیاسیه والاقتصادیه والثقافیه لشخصیات رواییه تمثل جیلا جدیدا لا یعملون إلا لتحقیق مصالحهم الخاصه دون مصالح المجتمع الفلسطینی العامه.
کلید واژگان: الجمالیه, اسلوب الاستفهام, إبراهیم نصر الله, حرب الکلب الثانیهIn his narrative text entitled “The Second War of the Dog”, the Palestinian novelist, Ibrahim Nasrallah, has reviewed the Palestinian people’s hardships in an imaginative way and used language forces to reveal those hardships. The text of this novel deserves syntactic and rhetorical analyses due to the aesthetic revelation of its questioning style, which, together with its varied types, accounts for the most important questioning styles utilized for arousing the audience's emotions, improving aesthetics of the text, further impressing the audience, and strengthening the meanings in their minds. Therefore, men of letters have constantly wanted to employ this style in their literary works because of its wider range of inferred virtual meanings compared to other styles. Using a descriptive-analytical method based on statistical stylistics, this study sought to reveal the hidden rhetorical meanings of its questioning style and assess the extent of fit between its question tools and three levels of language, i.e., storytelling, description, and dialogue, as well as expressing the most important aesthetic aspects of this style for conveying meaning to the audience. One of the major results of this research was that the narrator had often employed a questioning style at the level of dialogue since the characters of the novel often used to dispute for being surprised by the existence of similaritis and doubts and not being able to distinguish between them and reach the truth. This style was found to be mostly used for conveying the two meanings of negation and denial since they so well fit with the pessimism atmosphere prevailing in the novel as they could reveal the political, economic, and cultural opportunism of the novel's characters depicting a new generation that worked only for its own interests, regardless of the public interest of Palestine.
Keywords: Aesthetics, Interrogation style, Ibrahim Nasrallah, The Second War of the Dog -
یهتم علم التصنیف اللغوی بدارسه التشابهات الترکیبیه بین اللغات فی سیاق متصل. لقد اثبتت الدراسات اللسانیه وجود اشتراکات بین لغات العالم، وهی ما عرفت بالعالمیات اللغویه او قواعد جرینبرغ العالمیه نسبه لواضعها. إن موضوع ترتیب مکونات الجمله من اهم المواضیع التی تدرس فی التصنیف اللغوی. فهناک تنوع بین اللغات علی هذا الصعید، مما یشکل ارضیه مناسبه للدراسه التصنیفیه. إضافه إلی ذلک، ترتبط اغلب الخصایص اللغویه للغه ما بکیفیه ترتیب المکونات الرییسه للجمله، وهی الفعل، والفاعل، والمفعول. لقد درسنا فی هذا البحث، تسلسلات الفعل والفاعل، والمضاف والمضاف إلیه، والصفه والموصوف، والفعل والمفعول فی اللغتین العربیه والفارسیه اللتین تنتمیان إلی طبقتین مختلفتین، من حیث ترتیب المکونات الرییسه؛ وذلک بغیه معرفه خصایص تسلسل المکونات فی اللغتین، والعوامل الموثره علیه، والوقوف علی وضع اللغتین بالنسبه إلی القواعد العالمیه اللغویه الخاصه بتسلسل المکونات. لإنجاز الدراسه، تم جمع الف جمله من النصوص الرسمیه المختلفه لللغتین، کنموذج لغوی وقد اتی ببعضها کامثله اثناء الدراسه. لقد تبین ان اللغه العربیه توافق ما ذهب إلیه علماء اللغه بالنسبه للغات VSO، کما انها تتناسب مع القواعد العالمیه ذات الصله. بالمقابل، تخالف الفارسیه ببعض خصایصها آراء العلماء بالنسبه للغات SOV، کما هناک تباین فی انطباقها مع القواعد العالمیه، فهی توافق فی قاعده وتخالف فی اخری. مما توصلت إلیه هذه المقاله ایضا حریه تسلسل المکونات فی اللغتین، مما یستخدم عاده لإبراز اهمیه احد المکونات من خلال تقدیمه علی مکونات اخری فی الجمله.کلید واژگان: علم التصنیف اللغوی, القواعد العالمیه اللغویه, ترتیب مکونات الجمله, اللغه العربیه, اللغه الفارسیهTypology is a branch of linguistics that examines structural similarities between languages. Typological studies have shown that different languages of the world have commonalities called language universals or Greenberg's Universals, named after the author. The study of word order is one of the most important topics in the typology of languages because languages have a variety of patterns in this area, and that is what creates the right atmosphere for typological classifications. In addition, most of the linguistic properties of a language are related to how its main components (verbs, subjects, and objects) are arranged. In the present study, the authors studied the sequences of the verb and the subject, the genitive and noun, the adjective and noun, the verb and the object in Arabic and Persian languages, which belong to two different classes of languages in terms of the arrangement of the main components. The main purpose of the present study was to identify the characteristics of the sequences of the components in the two languages as well as the factors affecting them and to examine the status of the two languages in relation to the language universals related to components. To this end, one-thousand sentences from different official texts of the two languages were collected as a linguistic model. Some of these sentences are presented in this paper. The findings of the study showed that the Arabic language corresponds to what linguists have stated with regards to VSO word order as it is compatible with the relevant language universals. In contrast, Persian is inconsistent with the opinions of linguists regarding SOV languages in some of its characteristics. In addition, the Persian language fluctuates in terms of adaptation to language universals. It is compatible with some universals, but not with others. The findings also showed that both languages have the same freedom in sequencing their components in sentences. This is a feature to highlight the importance of one component over another by moving that component to the beginning of the sentence before the other components.Keywords: typology, Language Universals, Words Order, Persian Language, Arabic Language
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.