به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

fatemeh roudbari

  • Fatemeh Sheikhsofla *, Behzad Poopak, Sajjad Firuzyar, Fatemeh Roudbari, Mojtaba Ghadiany
    Background

    KRAS and BRAF genes are the biomarkers in Colorectal Cancer (CRC) which play prognostic and predictive roles in CRC treatment. Nowadays, the selection of rapid and available methods for studying KRAS and BRAF mutations in anti-EGFR therapy of patients suffering from CRC plays a significant role. In this study, the mutations of these two oncogenes were evaluated by different methods.

    Methods

    This study was performed on 50 Formalin-Fixed Paraffin-Embedded (FFPE) tissue blocks of patients diagnosed with colorectal cancer. After DNA extraction, KRAS and BRAF gene mutations were evaluated using reverse dot blot, and results were compared with PCR-RFLP and allele-specific PCR for KRAS and BRAF mutations, respectively.

    Results

    KRAS gene mutations were detected in 42% of patients, of which 30% were in codon 12 region, and 12% in codon 13. The most frequent mutations of KRAS were related to G12D and 10% of patients had BRAF mutated genes. The type of KRAS gene mutations could be evaluated by reverse dot blot method. In general, the results of PCR-RFLP and allele-specific PCR were similar to the findings by reverse dot blot method. 

    Conclusion

    These findings suggest that PCR-RFLP and allele-specific PCR methods are suitable for screening the presence of the mutations in KRAS and BRAF oncogenes. In fact, another method with more sensitivity is needed for a more accurate assessment to determine the type of mutations. Due to higher speed of detection, reduced Turnaround Time (TAT), and possible role of some KRAS point mutations in overall survival, reverse dot blot analysis seems to be an optimal method.

    Keywords: Allele-Specific PCR, BRAF, Colorectal neoplasms, KRAS, PCR-RFLP, Reverse dot blot
  • Nesa Shokoohifar, Salman Ahmady Asbchin*, Sima Besharat, Fatemeh Roudbari, Saeed Mohammadi, Taghi Amiriani, Behnaz Khodabakhshi, Alireza Norouzi, Iman Shahabinasab
    Background

    The role of immune system in natural course of viral hepatitis has been drawn some attention. One of the main diagnostic markers of the immune system function in different diseases might be the ratio of CD4+ to CD8+ T lymphocytes (CD4+/CD8+ ratio).

    Objectives

    This research aimed to measure and compare CD4+/CD8+ ratio in the patients with chronic hepatitis B (CHB) and control group.

    Methods

    In this cross-sectional study, thirty-three CHB patients and thirty age and sex-matched healthy controls were included. Immunophenotyping of isolated T cells was performed using specific anti-CD4 and anti-CD8 antibodies by flow cytometry. Consequently, CD4+, CD8+ and the ratio of CD4+/CD8+were counted and compared between the two groups.

    Results

    CD4+ counts (%) were considerably reduced in patients with CHB compared to the healthy controls (51.22 ± 10.5 vs. 63.14 ± 9.9, P = 0.00), whereas CD8+ counts (%) were higher in the patients with CHB than healthy controls (48.8 ± 10.5 vs. 36.85 ± 9.86, P = 0.00). Moreover, CD4+/CD8+ ratio remarkably decreased in the patients with CHB (1.15 ± 0.5) than healthy controls (1.93 ± 0.9) (P = 0.00). Area under curve (AUC) of 0.79 (SE = 0.06, CI = 0.68 - 0.90, P value = 0.05) was reported for CD4+/CD8+ ratio with a sensitivity of 72.73% and specificity of 73.33% in 1.35 cut-off (likelihood ratio = 2.72).

    Conclusions

    The research indicated an impaired balance between T cell subsets associated with a higher proportion of CD8+ T cells and a lower proportion of CD4+ T cells and CD4+/CD8+ ratio in patients with CHB.

    Keywords: Immune System, Hepatitis B, CD4-CD8 Ratio
  • فاطمه رودباری، بهزاد پوپک*، فاطمه شیخ سفلی، مجتبی قدیانی
    زمینه و هدف
    ژن Kirsten rat sarcoma (KRAS) به عنوان هدف در تغییرات ژنتیکی بیماران مبتلا به سرطان کولون تحت درمان با آنتی بادی های مونوکلونال ضد گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی مثل ستوکسیماب و پانیتوموماب می باشد. جهش در KRAS در 35 تا 42% بیماران مبتلا مشاهده می شود. فراوانی بالای این جهش ها و بروز سریع شان در سرطان کولون نشان دهنده پتانسیل بالای آن ها به عنوان یک بیومارکر جهت آشکار سازی زودرس می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی فراوانی جهش در ژن KRAS در بیماران ایرانی مبتلا به سرطان کولورکتال انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 50 بلوک پارافینه بیمارانی که از نقاط مختلف کشور در سال 1394 به آزمایشگاه پیوند تهران مراجعه کرده بودند و دارای تایید ایمنوهیستوشیمی و هیستوپاتولوژی ابتلا به سرطان کولورکتال بودند، انجام شد. پس از استخراج DNA از بلوک های بافتی و بررسی کیفی DNA استخراج شده جهش های ژن KRAS، با روش لکه گذاری نقطه ای معکوس (Reverse dot blotting) ارزیابی شد.
    یافته ها
    جهش در ژن KRAS در 42% از بیماران مورد مطالعه یافت شد. بیشترین جهش مربوط به کدون 12 با 30% و سپس در کدون 13 با 12% بود. در کدون 61 هیچ جهشی یافت نگردید. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین تعداد نمونه های بلوک های پارافینه مورد بررسی متعلق به بیماران مرد مبتلا به سرطان کولورکتال با میزان 68% (میانگین سنی 56 سال) بوده، در حالی که تعداد کمتری از نمونه های مورد بررسی متعلق به بیماران زن با میزان 32% (میانگین سنی 8/54 سال) بوده است.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج مطالعه، فراوانی جهش در ژن KRAS در بین جمعیت ایرانی با مقادیر گزارش شده در سایر کشورها همخوانی دارد.
    کلید واژگان: KRAS, سرطان کولورکتال, روش لکه گذاری نقطه ای معکوس
    Fatemeh Roudbari, Behzad Poopak *, Fatemeh Sheikhsofla, Mojtaba Ghadiani
    Background
    Kirsten rat sarcoma (KRAS) gene is a target of genetic alterations which are diagnostic and prognostic biomarkers in patients with metastatic colorectal cancer who are treated with monoclonal anti-EGFR antibodies such as cetuximab and panitumumab. KRAS mutations are seen in 35-42% of patients with colorectal cancer. The high frequency of these mutations in colorectal cancer represents their high potential as a biomarker in early diagnosis of cancer. This study was done to evaluate the frequency of KRAS gene mutations in a small population of Iranian patients suffering from colorectal cancer.
    Methods
    50 formalin-fixed paraffin-embedded tissue blocks with colorectal cancer (CRC), already confirmed by histopathology and immunohistochemistry testing, were received to Payvand Clinical and Specialty Laboratory, Tehran, from across the country in 2015. DNA was extracted from the tissue blocks and its quality was then evaluated. The reverse dot blotting method was used to evaluate KRAS gene mutations.
    Results
    KRAS mutations were found in 42% of the study patients. 30% and 12% of the mutations were found in codon 12 and codon 13, respectively. Moreover, no mutation was found in codon 61. Results also showed that the most frequency of samples examined belonged to male with 68% (average age of 56 years old) and then to female with 32% (median age of 54.8 years old).
    Conclusion
    This study was performed to evaluate the frequency of KRAS gene mutations in Iranian colorectal cancer patients. According to the study results, the frequency of KRAS mutations was consistent with that of other countries, reported in previous studies. The high prevalence of these mutations in patients with colorectal cancer indicates the important role of these genes in this group of patients. Thus, the presence of these mutations can be used as a suitable biomarker for evaluation of response to targeted therapies in patients suffering from colorectal cancer.
    Keywords: KRAS, colorectal cancer, reverse dot blotting
  • الهه طالبی گرکانی، سجاد اصلانی مغانجوقی، رزیتا فتحی، علیرضا صفرزاده، فاطمه رودباری
    هدف
    امنتین-1 آدیپوکینی است که به طور قابل ملاحظه ای، از بافت چربی احشایی نسبت به چربی زیر پوستی ترشح می شود و حساسیت به انسولینی را افزایش می دهد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح پلاسمایی امنتین-1 در موش های نر مقاوم به انسولین بود.
    روش پژوهش:24 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن23±161 گرم به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل مقاوم به انسولین و تمرین کرده مقاوم به انسولین (8 سر در هر گروه). پس از القای مقاومت به انسولین توسط فروکتوز 10درصد، برای 2 گروه کنترل مقاوم به انسولین و تمرین کرده مقاوم به انسولین خون گیری از تمامی نمونه ها صورت گرفت و سپس گروه تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 روز به اجرای تمرین مقاومتی پرداختند. در اجرای پروتکل تمرینی از نردبانی استفاده شد که موش ها وزنه ها را با اتصال به دمشان از آن بالا می بردند. بعد از اتمام دوره تمرینی غلظت پلاسمایی امنتین-1، انسولین، گلوکز و شاخص مقاومت به انسولینی (HOMA-IR) و همچنین نیم رخ لیپیدی اندازه گیری شد.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان داد که 8 هفته تمرین مقاومتی موجب افزایش معنی دار سطوح پلاسمایی امنتین-1 و HDL-C در گروه تمرین کرده مقاوم به انسولین و همچنین کاهش سطوح پلاسمایی انسولین، گلوکز، کلسترول تام، LDL-C، تری گلیسیرید و شاخص مقاومت به انسولین گردید (0/05≥P). علاوه بر این، همبستگی مثبت و معنی دار تغییرات سطوح پلاسمایی امنتین-1 با تغییرات سطوح HDL-C و ارتباط منفی و معنی دار آن با تغییرات گلوکز، انسولین، LDL-C، کلسترول، تری گلیسیرید و شاخص مقاومت به انسولین مشاهده شد (0/05≥P).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که تمرینات مقاومتی سطوح پلاسمایی امنتین-1 را در موش های مقاوم به انسولین افزایش و همسو باآن موجب بهبود نیم رخ لیپیدی و متابولیکی می شود.
    کلید واژگان: امنتین, 1, مقاومت به انسولین, تمرین مقاومتی
    Elaheh Talebi-Garakani, Sajad Aslani, Rozita Fathi, Alii Reza Safarzadeh, Fatemeh Roudbari
    Aim
    Omentin-1 is an adipokine that is highly secreted in visceral adipose tissue compared to subcutaneous adipose tissue and increases insulin sensitivity. The aim of the present study was to investigate the effect of 8-week resistance training on omentin-1 plasma levels in insulin resistant male rats.
    Method
    Twenty-four Wistar male rats with average weight 161±23 gr were randomly divided into three groups: health control، insulin resistance control، insulin resistance training. After fructose-inducing insulin resistance to the two groups of insulin resistance control and insulin resistance training bleeding in all subjects was done then training group was exercised for 8 weeks (3d/wk). In the training protocol، a ladder was used on which rats carriedpen loads suspended from their tails. After the training session omentin-1، insulin، glucose، lipids profile plasma concentration and (HOMA-IR) index were measured.
    Results
    The results of this study indicate that 8 weeks of resistance training can cause significant increase of omentin-1 and HDL-C plasma concentration in insulin resistance training group (P≤0. 05) and insulin، glucose، cholesterol، LDL-C، TG plasma concentration and (HOMA-IR) index were decreased.
    Conclusion
    This study indicates that resistance training increases omentin-1 plasma concentration in insulin resistance rats and improves lipids and metabolic profile.
    Keywords: Omentin, 1, Insulin resistance, Resistance training
  • عباس قنبری نیاکی*، منیره قلی زاده، صفیه قنبری ابرقو، فاطمه رودباری، محمدجواد چایچی

    فعالیت های ورزشی منظم و بهره مندی از داروهای گیاهی بر سوخت و ساز مناسب چربی و تنظیم آن در کبد اثر دارد. از آنجایی که این تاثیر احتمالا از طریق مسیرهای سیگنالی برخی از ژن های موثر در فرآیند انتقال معکوس کلسترول از جمله ABCA1 اعمال خواهد شد، و از طرفی چون اطلاعات کافی از مکانیسم های درگیر در این فرآیند در دسترس نیست، لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین شدید روی نوارگردان (34 متر در دقیقه و شیب صفر درجه) با و بدون عصاره ولیک بر بیان ژن مذکور، سطوح پلاسمایی HDL، بیلی روبین در رت های صحرایی نر سالم است. 20 سر رت نر (6 - 4 هفته ای و 173 - 140 گرم وزن) از نژاد ویستار به طور تصادفی به دو گروه تمرین (10 سر رت) و کنترل (10 سر رت) تقسیم شدند. پس از آشنایی مقدماتی با محیط و نوار گردان به گروه های سالین- شاهد، سالین- تمرین، سیاه ولیک- شاهد، و سیاه ولیک- تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 8 هفته (5 روز در هفته،60 دقیقه در جلسه) تمرین روی نوارگردان دویدند. محلول سالین و عصاره آبی میوه ولیک به طور دهانی در 6 هفته پایانی داده شد. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات قربانی و جهت اندازه گیری متغیر های مورد نظر بافت کبد سریع جدا، تمیز و به سرعت در نیتروژن مایع منجمد گردید. تحلیل داده های مربوط به بیان نسبی ژن ABCA1 در بافت کبد اختلاف معنی داری (0/003>p) را بین گروه های تمرین و تیمار سیاه ولیک نشان داد. همچنین، افزایش سطح HDL در گروه های سیاه ولیک در مقایسه با شاهد معنی دار (بترتیب: 0/01>p و 0/001>p) بود، در حالیکه در سطوح بیلی روبین T و D تغییرات معنی داری مشاهده نشد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که تمرین شدید احتمالا از طریق سازوکارهای متفاوتی بر ژن های درگیر اثر می گذارد. داده ها همچنین حاکی از آن است گروه سیاه ولیک بدون تمرین قادر بود تا موجب افزایش سطح بیانی ژن ABCA1 و افزایش HDL گردد.

    کلید واژگان: ABCA1, HDL, بیلی روبین, تمرین ورزشی شدید و عصاره ولیک
    Abbass Ghanbari Niaki*, Monireh Gholizadeh, Safieyh Ghanbari Abarghooi, Fatemeh Roudbari, MohammadJavad Chaichi

    The purpose of the current study was to investigate the effect of a high- intensity treadmill running (8 weeks) with or without aqueous extraction of black Crataegus-Pentaegyna (Siyah -Valik) on liver ABCA1 mRNA expression and plasma HDL-C, total, and direct bilirubin concentration in male rats. Twenty Wistar male rats (4-6 weeks old, 140-170 g weight) were used. Animals were randomly assigned into training (n =10) and control (n =10) groups and further divided into saline-control (SC, n=5), saline-training (ST, n=5), black Crataegus-Pentaegyna (Siyah-Valik) Control (SVC, n=5), and black Crataegus-Pentaegyna (Siyah-Valik)-training (SVT, n=5) groups. Training groups have performed a high-intensity running program (34 m/min on 0% grade, 60 min/day and 5 days/week) on a motor-driven treadmill for 8 weeks. Animals were orally fed with black Crataegus-Pentaegyna (Siyah –Valik) extraction (500 mg/kg body weight) and saline solution for last six weeks. A significant differences have found in liver ABCA1 gene expression between SVC and SVT (P<0.003) and between SVC with SC groups (P< 0.038). HDL-C levels were significantly (P<0.036) between groups. A higher HDL level was found in SV treated groups and between SVC and SC groups. The levels of bilirubin total and bilirubin direct remained unchanged. The current results show that high-intensity treadmill running affected liver ABCA1 mRNA expression in different directions in saline (increase) and SV (decrease) treated animals. Findings also indicate an opposite pattern of change in saline and SV treated animals at rest. It seems the existence of opposite effect of exercise with supplementation of SV might be attributed to the suppression of lignds which is provided by SV supplementation at rest. This in turn might be also taking in account in lower liver ABCA1 mRNA expression and its related nuclear receptors such as LXR in SVT not ST groups.

    Keywords: ATP-binding cassette protein-A1 (ABCA1), HDL-C, Male Rats, High-intensity running, Black Crataegus-Pentaegyna (Siyah –Valik)
  • Abbass Ghanbari-Niaki, Safieyh Ghanbari-Abarghooi, Fatemeh Rahbarizadeh, Navabeh Zare-Kookandeh, Monireh Gholizadeh, Fatemeh Roudbari, Asghar Zare-Kookandeh
    Introduction
    Heart as a high metabolic and aerobic tissue is consuming lipid as a fuel for its energy provision at rest during light and moderate exercise, except when lactate level is higher in blood circulation. It has been shown that any type of regular exercise and crataegus species would improve cardiovascular function and minimizes several risk factors via stimulating lipid metabolism by acting on enzymes and genes expression such as ABCA1 and PPAR α which are involving in this process..
    Materials And Methods
    Twenty Wistar male rats (4-6 weeks old, 140-173 g weight) were used. Animals were randomly classified into training (n = 10) and control (n = 10) groups and then divided into saline-control (SC), saline-training (ST), Crataegus-Pentaegyna -control (CPC), and Crataegus-Pentaegyna -training (CPT) groups. Training groups have performed a high-intensity running program (at 34 m/min (0% grade), 60 min/day, 5 days/week) on a motor-driven treadmill for eight weeks. Animals were orally fed with Crataegus-Pentaegyna extraction (500mg/kg) and saline solution for six weeks. Seventy- two hours after the last training session, rats were sacrificed, hearts were excised, cleaned and immediately frozen in liquid nitrogen and stored at -80 °C until RNA extraction. Plasma also was collected for plasma variable measurements. Statistical analysis was performed using a two way analysis of variance, and significance was accepted at P < 0.05..
    Results
    A non-significant (P < 0.4, P < 0.79, respectively) increase in ABCA1 and PPAR α genes expression was accompanied by a significant (P < 0.01, P < 0.04, P < 0.04, respectively) reduction in TC, TG, and VLDL-C levels in Crataegus-Pentaegyna groups..
    Conclusions
    Our findings show that a high intensity treadmill running was able to express ABCA1 and PPAR α in rat heart. Data also possibly indicate that the Crataeguse-Pentaegyna supplementation solely could mimic training effect on the mentioned genes and lipid profiles via different mechanism(s).
    Keywords: Heart, PPAR, α Running, Crataegus Extract, Rats
  • فاطمه رودباری، فرزانه صباحی، محمدنبی سربلوکی، فرزانه برخورداری، مهدی مهدوی، احمد عادلی، فریدون مهبودی
    هدف
    اپیدمی جهانی ویروس نقص سیستم ایمنی انسان به حدی ادامه یافت که از پیش بینی های قبلی نیز فراتر رفت. امیدوارکننده ترین وسیله برای کاهش این اپیدمی، یک واکسن مؤثر است. واکسن های DNA پاسخ ایمنی همورال و سلولی را القا می نمایند و مشابه واکسن های زنده عمل می کنند بدون آن که پتانسل بیماریزایی آن را داشته باشند. اهمیت ایمنی سلولی در کنترل ویرمی ویروس نقص سیستم ایمنی انسان و ویروس نقص سیستم ایمنی میمون منجر به هدایت تولید یک سری از کاندیدهای واکسن شده است که به طور مؤثری این پاسخ ها را القا می نمایند. در حال حاضر اعتقاد بر این است که یک استراتژی واکسن ویروس نقص سیستم ایمنی می بایست هر دو پاسخ ایمنی همورال و همین طور سلولی را تحریک نماید. p24و gp41 نقش های بسیار مهمی را در واکنش متقابل ویروس- میزبان و بیماری زایی بازی می کنند. این پروتئین ها به عنوان کاندید قابل توجه واکسن، در نظر گرفته می شوند چراکه آثار ایمنی زایی و تعدیل ایمنی آن ها ثابت شده است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه، پاسخ ایمنی سلولی مؤثر علیه یک ناقل بیانی (pcDNA 3.1 Hygro) حاوی توالی های ایمونوژنیک gp41-p24، به عنوان کاندید واکسن DNA در موش های Balb/C، ارزیابی شد. برای ایمن سازی از دندروزوم استفاده شد که یک خانواده جدید از وسایل انتقال برای ترانسفکشن و درمان است. میزان اینترفرون گاما و آنتی بادی کل، با الایزا و تقسیم سلولی لنفوسیتی نیز با MTT سنجش شد.
    نتایج
    آزمایش الایزا و MTT تایید نمودند که ژن الحاقی gp41- p24 قادر به افزایش پاسخ ایمنی در موش ها است.
    نتیجه گیری
    ساختاری که در این تحقیق استفاده شده می تواند کاندید خوبی برای واکسن DNA علیه ویروس نقص سیستم ایمنی انسان نوع یک باشد اگر آزمایش های تکمیلی بعدی نیز همانند آزمایش های انجام شده در این تحقیق، ایمن زایی این قطعات ملحق شده را تایید نماید.
    Fatemeh Roudbari, Farzaneh Sabahi*, Mohammad Nabi Sarbolouki, Farzaneh Barkhordari, Mehdi Mahdavi, Ahmad Adeli, Fereidoun Mahboudi
    Objective
    The global HIV epidemic continues to expand and exceeding previous predictions. An effective vaccine represents the best hope to curtail the HIV epidemic. DNA vaccines induce humoral and cellular responses and mimic live vaccines without their pathogenic potential. The importance of CD8+ CTL responses in controlling HIV and SIV viremia has led to production of a series of vaccine candidates that effectively induce these responses. It is now widely believed that an HIV vaccine strategy must stimulate both a strong humoral (antibody) as well as cell-mediated (CTL) immune response.The p24 and gp41 play many important roles in host-virus interaction and pathogenesis. These proteins are considered as attractive vaccine candidate in which their immunogenecity and immunomodulatory effects have been confirmed.
    Materials And Methods
    In this study, a construct, pcDNA3.1Hygro- (p24-gp41), was evaluated as a DNA vaccine candidate in Balb/C mice for generation of effective cellular immune responses. For immunizing, we used dendrosome, a novel family of vehicles for transfection and therapy. IFN-γ cytokine production and total antibody were detected by ELISA. Lymphoprolifration assay was performed by MTT test.
    Results
    ELISA and MTT assays confirmed that the cited p24-gp41 fusion gene is able to enhance immune responses in mice.
    Conclusion
    The construct that was used in this research can be a good candidate for DNA vaccine against HIV-1, if the future complementary tests demonstrate the same trends of immunogenic responses shown in this study.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال