به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب

h.r. gilasi

  • F. Foroozanfard, H.R. Gilasi, M.S. Maboodi, S.A. Taghavi*
    Aims

    In the field of infertility treatments, intrauterine insemination (IUI), with or without ovulation stimulation, is considered the first line of intervention. This study aimed to assess the relationship between various factors and the rates of biochemical and clinical pregnancy following IUI treatment over a five-year period.

    Instrument & Methods

    This cross-sectional study was conducted at Kashan, Iran, 2023. The medical records of patients diagnosed with infertility and treated with IUI at the infertility center in Kashan were reviewed. The primary outcomes were biochemical and clinical pregnancy rates, along with associated factors. Data were analyzed using the Chi-square test and independent t-tests, with statistical significance set at p≤0.05.

    Findings

    A total of 334 patients were included in the study. The mean age of those with positive biochemical (p<0.006) and clinical pregnancy outcomes (p<0.008) was significantly lower compared to those who did not achieve pregnancy. A significant correlation was found between endometrial thickness and both biochemical (p<0.002) and clinical pregnancy rates (p<0.007). However, no significant associations were observed between the other variables and pregnancy outcomes.

    Conclusion

    Increasing maternal age is associated with a decline in biochemical and clinical pregnancy rates. In contrast, an increase in endometrial thickness positively correlates with higher biochemical and clinical pregnancy rates.

    Keywords: Ovarian Stimulation, Pregnancy Rate, Infertility, Clinical Pregnancy
  • M. Hosseinian, N. Mirbagher Ajorpaz, H.R. Gilasi, F. Abedi Khaledi, M. Kafaei Atrian*
    Aims

    Several methods have been proposed to improve growth in neonates, including touch and massage therapy. However, there are conflicting results about the effect of massage. Therefore, this study aimed to determine the effect of massage therapy on body mass and head circumference indices of healthy infants and by gender.

    Materials & Methods

    In this randomized clinical trial study, 60 healthy infants were selected by convenience sampling method and randomly stratified with blocks of 4 in two groups of 30, including experimental and control groups (17 boys and 13 girls in each group). Experimental group neonates were given tactile-motor stimulation by their mothers at home for 15 minutes and twice a day, before feeding, for 4 consecutive weeks. Infants' growth indices were recorded at birth, at the end of the 14th and 28th day. Data were analyzed by SPSS 16 software using independent t-test, repeated measures ANOVA, and chi-square.

    Findings

    In all the neonates, the body mass index increased from 12.37±0.81kg/m2 to 14.61±0.98kg/m2 in the intervention group and from 13.19±1.16kg/m2 to 15.22±1.03kg/m2 in the control group. The head circumference in the intervention group improved from 34.66±1.19cm at birth to 37.30±970cm at 28 day, and in the control group it increased from 34.50±1.57cm at birth to 36.81±1.41cm at 28 days. However, the differences in none of these indicators were significant (p>0.05).

    Conclusion

    Massage with the method of tactile movements in general and based on gender did not improve the body mass index and head circumference of healthy babies.

    Keywords: Massage, Body Mass Index, Neonate
  • حمیدرضا گیلاسی، حمید سوری *، شهرام یزدانی، پریسا طاهری تنجانی
    مقدمه و اهداف
    مدیران برای برنامه ریزی، به یافته های پژوهش ها نیاز دارند. ایرادهای روش شناختی در برخی از پژوهش ها و کمبود منابع فارسی در این زمینه وجود دارند. هدف این پژوهش، ارایه نکته های روش شناختی در مطالعه سالمندان است.
    روش کار
    مطالعه یک مرور روایتی است. طی جستجوی جامع در پایگاه های داده الکترونیک با واژگان کلیدی elderly، methodology و معادل های آن، منابع مرتبط شناسایی و پس از مرور، نکات مهم و پرکاربرد آن ارایه گردید.
    نتایج
    محاسبه اندازه نمونه پس از اعمال احتمال شرکت، ریزش و مرگ، انتخاب نمونه متناسب از همه طبقه ها با توجه به تفاوت تظاهرات بیماری ها اهمیت دارد. همسان سازی برای مخدوش کننده های مهم، توجه به سوگرایی یادآوری و مصاحبه کوتاه محترمانه پس از موافقت آگاهانه سالمند یا نماینده او در منزل یا یک محیط آرام و دارای تسهیلات درنزدیک منزل نیز مهم است. درشت بودن کلمات، پرهیز از پرسشنامه ی طولانی و چک مجدد داده ها با فرد پروکسی یا پرونده، ثبت سن به صورت کمی، تطبیق میزان ها برحسب سن و جنس، ارزیابی وضعیت عملکردی و توجه به هزینه بالا در مطالعه های سالمندی ضروری است.
    نتیجه گیری
    به کارگیری روش های اپیدمیولوژی با توجه به ویژگی های سالمندان، به ارتقای کیفیت اطلاعات کمک و طراحی و اجرای خوب این پژوهش ها، شواهد معتبری را در اختیار برنامه ریزان قرار خواهد داد.
    کلید واژگان: سالمند, روش شناسی, اپیدمیولوژی
    Hr Gilasi, H. Soori *, Sh Yazdani, P. Taheri Tenjani
    Background And Objectives
    Managers need the results of scientific researches for executive planning. Considering some methodological errors in reported studies in Iran and the lack of specific and summarized references، this article aims to provide practical considerations in elderly studies.
    Methods
    In this narrative review، we conducted a comprehensive search in all accessible electronic data bases using “epidemiology” or “methodology” and “elderly” or their synonyms as keywords. Related papers and books were selected. After review، considerable notes were extracted and presented.
    Results
    Considering attrition، death، and non-response rates in sample size calculation، proportional sampling from all strata، and considering differences in clinical manifestations and diagnosis are important. Matching for main confounders، considering recall bias، creating a quiet and comfortable environment to conduct the interview، allocating a certain percentage of participants to high risks، registering age and other quantitative variables in detailed and non-categorized formats، home visit for interview after receiving informed consent from the elderly or their guardians، interview at the closest location to the elderly’s residence، avoiding long interviews، considering bold and legible words in designing the questionnaire، data re-checking with proxy and documents، applying age and sex adjustment for rates، evaluating the functional status، appropriate interpretation related to odds ratio and considering the cost of the studies are the most essential considerations in aging studies.
    Conclusion
    Using epidemiological methods with respect to the characteristics of the elderly enhances the quality of the collected data. Well designed studies provide policy makers with reliable evidence for planning.
    Keywords: Elderly, Epidemiology, Methodology, Older people
  • روح الله دهقانی، مسعود یونسیان، محمدعلی صحراییان، حمیدرضا گیلاسی، فاضل دانش پژوه، وحید کاظمی مقدم*
    مقدمه

    سبک زندگی نقش بسیار مهمی در بروز، شیوع و پراکنش بیماری های مزمن در دنیا دارد. یکی از این بیمار های مزمن،MS) Multiple Sclerosis) یا مالتیپل اسکلروزیس است که در سال های اخیر روند صعودی در ایران داشته است. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک زندگی بر شیوع MS، طراحی شد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه یک مطالعه اکولوژیکال در ایران می باشد که استان ها نمونه های این مطالعه هستند. متغیرهای اصلی سبک زندگی شامل مصرف سیگار، فعالیت فیزیکی، شاخص توده بدنی (BMI) و مصرف میوه و سبزی می باشند که این داده ها به همراه داده های شیوع MS از وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی دریافت شدند. رگرسیون خطی برای تحلیل داده ها استفاده شد و نرم افزار مورد استفاده به منظور آنالیز آماری، SPSS (نسخه 16) بود.

    یافته ها

    بین درصد مردان و زنان سیگاری در ایران و شیوع MS ارتباط معنی داری وجود داشت(به ترتیب 0/001 =P و 0/04 =P) اما در مورد سایر عوامل سبک زندگی رابطه معنی داری با شیوع MS یافت نشد. به علاوه بین عرض جغرافیایی و نور خورشید با شیوع MS رابطه معنی داری وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که بیماری MS در ایران طی سال های اخیر دارای رشد فراوانی بوده است. علاوه بر آن، تاثیر مصرف سیگار بر افزایش خطر ابتلا به MS واضح تر شد. تاثیر سایر عوامل برای اثبات نیاز به مطالعه بیشتر دارد.

    کلید واژگان: سبک زندگی, مالتیپل اسکلروزیس, مطالعه اکولوژیکال
    R. Dehghani, M. Yunesian, Ma Sahraian, Hr Gilasi, F. Danesh Pazhooh, V. Kazemi Moghaddam
    Introduction

    lifestyle plays the most important role in the prevalence and distribution of chronic diseases. One of the chronic diseases is Multiple Sclerosis (MS) which has shown an upward trend in the world and in Iran over the last years. Therefore, the present study was designed to survey the effect of lifestyle on Multiple sclerosis prevalence.

    Material And Method

    This ecological study was conducted in Iran. Main variables of lifestyle included cigarette smoking, physical activity, Body Mass Index (BMI), and fruits and vegetables intake these data along with the data about MS were obtained from the Ministry of Health, Treatment and Medical Education of Iran. Linear regression was used for statistical analysis and SPSS software (version 16) was used to analyze the data.

    Results

    There was a significant correlation between cigarette smoking index in males and females and the prevalence of MS (P=0.001 and 0.04, respectively) but there was no correlation about the other lifestyle factors with MS prevalence. Also, t here was no correlation between latitude and sunlight exposure and MS prevalence.

    Conclusion

    This study indicated an increasingly upward trend of MS prevalence in Iran. Moreover the effect of cigarette smoking on MS prevalence became more apparent. Effect of other factors on MS prevalence needs further studies.

    Keywords: Lifestyle, Multiple Sclerosis, Ecological Study
  • رضا وفایی، حمیدرضا گیلاسی، علی مرادی، ذبیح الله قارلی پور *، الهه توسلی، علی عمارلویی
    مقدمه

    سهم عمده ای از سوانح ترافیکی به علت سرعت غیر مجاز ایجاد می شود. از طرفی به منظور کاهش سرعت عبور و مرور وسایل نقلیه در سطح خیابان های شهر کاشان در فواصل مشخصی تعدادی سرعت گیر ساخته شده است. محققین برخود لازم دانستند طی انجام یک طرح تحقیقاتی مداخله مذکور را از نظر تاثیر بر سوانح و حوادث ترافیکی مورد ارزیابی قرار دهند.

    مواد و روش ها

    این مطالعه به صورت شبه تجربی(قبل و بعد) صورت گرفت. آمار حوادث ترافیکی ثبت شده و مشخصات آن در مدت یک ماه قبل از نصب سرعت گیرها ثبت گردید و میانگین روزانه آن محاسبه گردید سپس آمار حوادث ترافیکی ثبت شده و مشخصات آن در مدت یک ماه بعد از نصب سرعت گیرها ثبت گردید. آمار مذکور با هم و دوره متناظر سال قبل مقایسه گردید.
    یافته های پژوهش: این مطالعه نشان داد میانگین روزانه تعداد مصدومین ناشی از سوانح ترافیکی مراجعه کننده به بیمارستان ها در ماه اول طرح ایجاد سرعت گیر در سطح خیابان های شهر کاشان در مقایسه با ماه قبل از اجرای آن کاهش یافته است که این کاهش در سطح P<0.001 از نظر آماری معنی دار بوده است. نوع صدمات وارد شده به مصدومین در ماه اول اجرای طرح ایجاد سرعت گیرها در مقایسه با ماه قبل از اجرای آن، نشان می دهد که در ماه اول اجرای این طرح، بروز صدمات شدید(شامل شکستگی و پارگی) در صدمه دیدگان مورد بررسی، کاهش معنی داری(P<0.0001) نسبت به ماه قبل از اجرای طرح داشته است.

    بحث و نتیجه گیری

    این مطالعه از معدود مطالعاتی است که در کشور به ارزیابی اثرات یک مداخله در مشکلات ترافیکی از دیدگاه سلامت می پردازد. با توجه به نتایج این مطالعه، علاوه بر این که اجرای طرح ایجاد سرعت گیر در سطح خیابان های شهر کاشان تعداد سوانح ترافیکی را کاهش داده است، موجب ایجاد تغییراتی در الگوی این سوانح شده و صدمات شدید به مصدومین تا حدی کاهش یافته است.

    کلید واژگان: سوانح ترافیکی, سرعت گیر
    R. Vafaee, Hr Gilasi, A. Moradi, Z. Gharli Pour, E. Tavasoli, A. Amarloei
    Introduction

    Most of the traffic accidents are caused due to high speed. To decelerate vehicles traffic speed in the streets of the city of Kashan، a number of road bumps were made at defined intervals. This study was designed to study the effect of the road bumps on the incidence of traffic accidents.

    Materials and Methods

    This study was performed as a semi-empirical survey (before and after). The statistics of traffic accidents and their characteristics were recorded one month before the installation of the road bumps and the average calculated on a daily basis. Then، the statistics of traffic accidents and their characteristics were recorded one month after the installation of the road bumps. The mentioned statistics compared with each other and with the previous year.

    Findings

    This study indicated that the daily average number of casualties caused by traffic accidents and referred to hospitals was decreased in the first month of the plan in the streets of the city of Kashan، compared to previous month (p<0. 001). In the first month of the plan، serious injuries (fractures and lacerations) decreased compared to the previous month (p<0. 001). Discussion &

    Conclusion

    This research is one of the few studies that evaluated the effects of an intervention on the problems of traffic from the view point of health. The results indicated that execution of the program decreased the number of traffic accidents and created changes in the pattern of injuries and decreased the incidence of major injuries.

    Keywords: traffic accidents, road bump
  • عبدالرضا مرتضوی طباطبایی، علی رمضانخانی، ذبیح الله قارلی پور *، اکبر بابایی حیدر ابادی، الهه توسلی، مسعود مطلبی قائن، حمیدرضا گیلاسی، طاهره کرمانی رنجبر، محمد فخارزاده
    مقدمه

    افسردگی یکی از شایع ترین بیماری های اعصاب و روان است که به زمان و مکان و شخص خاصی محدود نیست و همه گروه ها و رده های جامعه را در بر می گیرد. زیان بخش ترین اثر استرس طولانی مدت، ایجاد اختلال در عملکرد موثر قدرت تفکر و یادگیری گزارش شده است. حمایت اجتماعی، آسیب پذیری فرد را نسبت به استرس، افسردگی و انواع بیماری های روانی و جسمانی کاهش می دهد. هدف این مطالعه تعیین عوامل موثر بر افسردگی، استرس درک شده و حمایت اجتماعی درک شده و ارتباط میان آن ها در دانشجویان ساکن خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود.

    مواد و روش ها

    این پژوهش یک مطالعه اپیدمیولوژیک از نوع توصیفی- تحلیلی بود که روی 390 نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. نحوه انجام مطالعه بدین شرح بود که ابتدا به روش تصادفیساده از بین خوابگاه ها، دو خوابگاه(یکی از خوابگاه برادران و یکی از خوابگاه خواهران) را انتخاب کرده سپس با مراجعه به خوابگاه ها در اواسط ترم، پرسش نامه هایی(پرسش نامه افسردگی بک، پرسش نامه چند بعدی حمایت اجتماعی درک شده و پرسش نامه استرس درک شده) در اختیار آنان قرار داده شد و داده های مورد نیاز از آنان جمع آوری شد. داده های جمع آوری شده پس از ورود به نرم افزار SPSS vol.16 با استفاده از آمار توصیفی و برای بررسی ارتباط بین هریک از فاکتورها از آزمون های ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون tمستقل، کای اسکوئر و Fisher exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته های پژوهش: نتایج نشان داد 5/30 درصد از دانشجویان وضعیت تحصیلی و شغلی را منبع استرس در زندگی دانشجویی خود ذکر کرده بودند. میانگین نمرات استرس درک شده 27/8±84/26، حمایت اجتماعی درک شده 56/9±32/28 و افسردگی 02/9±10/12 بوده است. 7/49 درصد از دانشجویان به درجات مختلفی دچار افسردگی بودند. بین استرس درک شده، حمایت اجتماعی درک شده و افسردگی رابطه آماری معنی داری وجود داشت.(P<0.001)

    بحث و نتیجه گیری

    از آن جایی که تقریبا نیمی از دانشجویان دچار افسردگی هستند بنا بر این توجه به این امر خیلی مهم و ضروری است. پیشنهاد می گردد جلسات مشاوره و سوق دادن دانشجویان به سمت کارهای تیمی و مشارکت دادن آن ها در امور مربوط به فوق برنامه در جهت افزایش حمایت اجتماعی و کاهش استرس و افسردگی آن ها اجرا شود

    کلید واژگان: استرس درک شده, حمایت اجتماعی درک شده, افسردگی, دانشجویان
    A. Mortazavi Tabatabaee, A. Ramazan Khani, Z. Gharli Pour, A. Babaee Haidar Abadi, E. Tavasoli, M. Matlabi Ghaen, Hr Gilasi, T. Kermani Ranjbar, M. Fakharzadeh
    Introduction

    Depression is one of the most common mental diseases that it is not limited to a special time، place and the person and encompasses all the groups and levels of community. The most harmful effect of long time stress is reported to be the impairment in learning and thinking capabilities. The social supports reduce the vulnerability of people against stress، depression and other physical and mental diseases. The goal of current study was to determine effective factors on depression، perceived stress and perceived social support and their relationship among students living in dormitories of Shahid Beheshti University of Medical Science

    Materials and Methods

    In the cross-sectional study، participants included 390 students who lived in the dormitories of Shahid Beheshti University of Medical Science. They were selected through simple random sampling method in 2 dormitories (sisters and brothers'' dormitories). The questionnaires of depression (Beck)، multidimensional scale of perceived social support، and perceived stress scale were completed by the students. Data were analyzed by SPPSS V. 16 software. The descriptive statistics، one way ANOVA، correlation coefficient، independent sample t-test، Chi square and Fisher exact test were used for analyzing data with the confidence level 0. 05.

    Findings

    Job and academic status were the sources of stress in 30. 5 percent of students. The mean of perceived stress score، perceived social support score and depression score were 26. 84±8. 27، 28. 32±9. 56 and 12. 1±9. 02، respectively. Also، 49. 7 percent of students had different degrees of depression. There was a significant relationship between perceived stress، perceived social support and depression (P<0. 001). Discussion &

    Conclusion

    Since a half of the students were afflicted with depression، paying attention to this problem is very necessary and important. It is suggested that the counseling sessions، promoting students into team working، and participating students in extra programs affairs be carried out for increasing the social support and decreasing the stress and depression.

    Keywords: perceived stress, perceived social support, depression, students
  • ذبیح الله قارلی پور، نسترن کشاورز محمدی، اسماعیل سلطانی، حمیدرضا گیلاسی، اصغر اشرفی حافظ*، مرتضی منصوریان
    مقدمه

    مداخلات اجتماع محور برای افزایش تعمیم پذیری فواید برنامه های بهداشتی، تامین اطلاعات برای سیاستگذاران و بهبود سلامت با شیوه ای مقرون به صرفه است و از کارآزمایی های بالینی فرد محور مناسب تر است. رویکردهای اجتماع محور در پیشگیری از آسیب ها در سطح وسیعی پذیرفته شده است، اما هنوز شواهد قوی اندکی از اثربخشی برنامه هایی با اهداف چندگانه در زمینه اجتماع وجود دارد. بنا بر این این مطالعه با هدف مروری بر مداخلات اجتماع محور پیشگیری از آسیب های ناشی از وسایل نقلیه انجام شد.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر از نوع مروری بود که با استفاده از کلید واژه های مداخلات اجتماع محور، آسیب، رفتار ایمنی ترافیکی، کمربند ایمنی در پایگاه های اطلاعاتی Sciencedirect، Pubmed، Ovid، Oxfordjournals، EBSCO و The Cochrane Database of Systematic Reviews مورد جستجو قرار گرفت. در مجموع 28 مقاله مرتبط با موضوع مداخلات اجتماع محور در خصوص آسیب مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت نتایج این مقالات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته های پژوهش: بیشتر مطالعات از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار غیر تصادفی(57/78 درصد) و عمدتا مربوط به کشور آمریکا بود.(43/46 درصد) نوع مداخلات، بیشتر به روش تلفیقی بود.(71/60 درصد) در پژوهش های مورد بررسی 72/35 درصد استفاده از کلاه ایمنی، 28/14 درصد میزان آسیب های غیر عمدی، 72/10 درصد رفتارهای پرخطر رانندگی، 14/7 درصد استفاده از صندلی کودک، 72/10 درصد استفاده از کمربند ایمنی و 42/21 درصد رفتارهای ایمنی ترافیکی را به عنوان پیامد مورد بررسی قرار داده بودند.

    بحث و نتیجه گیری

    به طور کلی تلفیقی از چند روش یا استراتژی برای مداخلات اجتماع محور در خصوص پیشگیری از آسیب های ناشی از رانندگی موثر بوده است. پیشنهاد می گردد در جهت پیشگیری از خطرات و آسیب های مربوط به وسایل نقلیه از روش های تلفیقی یا چندگانه استفاده شود.

    کلید واژگان: مداخلات اجتماع محور, آسیب, رفتار ایمنی ترافیکی, کمربند ایمنی
    Z. Gharli Poor, N. Keshavarz Mohamadi, E. Soltani, Hr Gilasi, A. Ashrafi Hafez, M. Mansorian
    Introduction

    Community based interve-ntions for enhancing the generalization of the benefits of health programs، providing information for policymakers and impro-ving the community health are more appr-opriate than the patient-centered clinical trials. The community-based approaches for preventing injuries are widely accepted but there is a little strong evidence of the effect-tiveness of programs with multiple obje-ctives in the community. Therefore current study aimed to review the community-based interventions for preventing motor vehicle inj-uries.

    Materials and Methods

    The research was a review study. Community-based interve-ntions، injury، safe traffic behavior and seat belt were used as keywords in the databa-ses، Scienc-edirect، Pubmed، Ovid، Oxfo-rdjournals، EBS-CO and Cochrane to sear-ch systematic revie-ws. A total of 28 com-munity-based interventi-ons related articles on injuries were reviewed. The results of these articles were analyzed.

    Findings

    The most of the studies were non-randomized controlled clinical trials (78. 57%) and were mainly carried out in the USA (46. 43%). The interventions were mainly as integrated approachs (60. 71%). The primary outcomes of the studies were the use of helmet (35. 72%)، unintentional injuries (14. 28%)، high-risk driving behaviors (10. 72%)، use of child seat (7. 14%)، use of seat belt (10. 72%) and safe traffic behaviors (21. 42%) Discussion &

    Conclusion

    In general، the integration of several strategies or the community-based interventions alone has a preventive effect on traffic injuries. We recommend a combination of multiple methods to prevent traffic injuries.

    Keywords: community, based interventions, in, juries, safe traffic behavior, seat belt
  • زهرا علی اکبرزاده آرانی، حمیدرضا گیلاسی، مجید خاری آرانی، علیرضا شعوری بیدگلی، حمید آسایش
    پیش زمینه و هدف
    تهوع و استفراغ از شایع ترین عوارض پس از عمل جراحی است که می تواند عوارض و مشکلات بسیاری برای بیمار و سیستم درمانی ایجاد نماید. این مطالعه با هدف تعیین اثر اکسیژن درمانی بر تهوع و استفراغ بیماران پس از اعمال جراحی عمومی انجام شد.
    مواد و روش کار
    این مطالعه تجربی بر روی 46 بیمار تحت عمل جراحی عمومی در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. همه بیماران در حین عمل جراحی اکسیژن 50 درصد دریافت کردند. در دوره پس از عمل (تا 6 ساعت) برای بیماران گروه مداخله در اتاق ریکاوری و بخش، اکسیژن 80 درصد با ماسک ونچوری گذاشته شد اما به بیماران گروه کنترل (طبق معمول بیمارستان) فقط در اتاق ریکاوری اکسیژن 30 درصد تجویز شد و در بخش جراحی هیچ اکسیژنی تجویز نشد. میزان اشباع اکسیژن خون از طریق پالس اکسی متر (SPO2) و تهوع و استفراغ بیماران طبق فهرست وارسی در اتاق ریکاوری و بخش ثبت شد. در پایان نتایج با استفاده از آزمون خی دو و تی تست تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    تهوع و استفراغ بیماران گروه مداخله و کنترل در اتاق ریکاوری تفاوت معناداری نداشت (05/0< P) و همچنین مقایسه تهوع بیماران دو گروه در بخش جراحی نیز تفاوت معناداری را نشان نداد (05/0< P). تعداد دفعات استفراغ گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود و این اختلاف از نظر آماری نیز معنادار بود(01/0= P).
    بحث و نتیجه گیری
    نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که اکسیژن درمانی در کوتاه مدت، بر تهوع و استفراغ بیماران بعد از عمل جراحی تاثیری ندارد اما با گذشت چند ساعت از پایان جراحی موجب کاهش استفراغ بیماران می گردد.
    کلید واژگان: تهوع, استفراغ, اکسیژن, اکسیژن درمانی, جراحی
    Z. Aliakbarzadeh Arani, Hr Gilasi, M. Khari Arani, Ar Shouri Bidgoli, H. Asayesh
    Background and Aims
    Postoperative nausea and vomiting (PONV) are the most common complications after surgery which could cause complications and problems for many patients and healthcare systems. This study was performed to evaluate the effect of oxygen therapy on postoperative nausea and vomiting after general surgical operations.
    Materials and Methods
    This experimental study was performed on 46 patients undergoing general surgery in Kashan Shahid Beheshti Hospital. Patients were randomly divided into two groups. Anesthesia and drugs in intraoperative and postoperative periods were the same in the two groups. All patients received 50% oxygen during surgery. In intraoperative period all patients inhaled 50% oxygen balanced with N2O. The first group received 80% oxygen in postoperative period (study group)، and the second group received routine care of %30 oxygen in recovery room and no oxygen on surgical ward (control group). SPO2 and PONV were recorded in recovery and surgical wards. The results were analyzed using chi-square and t test.
    Results
    The rate of nausea and vomiting in intervention and control group patients in the recovery room did not show any significant difference (P>0. 05). The rate of nausea in both groups in surgery ward showed no significant difference (P>0. 05). The frequency of vomiting among intervention group patients was lower than controls patients and the difference was statistically significant (P=0. 01).
    Conclusion
    The results showed that oxygen therapy has no effect on postoperative nausea and vomiting in short-term، but after several hours after surgery it could reduce vomiting in patients.
    Keywords: nausea, vomiting, oxygen, oxygen therapy, surgery
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال